- Μηνύματα
- 18.045
- Reaction score
- 60.003
Σύντομος σχολιασμός κομμάτι προς κομμάτι του πολυπόθητου νέου άλμπουμ "Random Access Memories" των-πάντα αγαπητών από τον υποφαινόμενο- Daft Punk:
Give Life Back to Music:O Nile Rodgers(Chic) στο πηδάλιο της φάνκι-ντίσκο χρονομηχανής μεταφέρει νοερά στις εποχές όπου ένα στακάτο διαπεραστικό ριφ ανήγε το σύνθημα γιά χορό σε πραγματικό έργο τέχνης.Ενδιαφέρον.
The Game of Love:Προσομοιωμένες ρομποτικές φωνές ερμηνεύουν μιά R'n'B μελωδική γραμμή γεννώντας την υπόνοια ότι το σύγχρονο παιγνίδι του έρωτα έχει μηχανοποιηθεί σε μιά τυποποιημένη αλληλουχία ηδυπαθών περιστατικών.Ενδιαφέρον ως ιδέα, άχρωμο ως τελική εκτέλεση.
Giorgio by Moroder:Η εμβληματική μορφή του χορευτικού ηλεκτρισμού διασκευάζει αφηγηματικά τις μνήμες του παρελθόντος σε εμπειρία του παρόντος.Η πανδαισία συνθετητών κι επεξεργασμένων ριφ τηρεί την υπόσχεση απελευθέρωσης του ακροατή από μελωδικά και αρμονικά δεσμά,χωρίς όμως ν'αφήνει κάποια αξιομνημόνευτη επίγευση ως φόρος τιμής.
Within:Επίμονο πιανιστικό μοτίβο,χαϊδέματα στα πιατίνια και ακαταλαβίστικη ρομποτική μελαγχολία χωρίς πειστική αιτία.Αδύναμο να συγκινήσει.
Instant Crush:O Julian Casablancas(Strokes) γίνεται πειστικός στη δική του μηχανιστική ωδή.Οι αλλεπάλληλες επεξεργασίες μέσω φωνοκωδικοποιητή ενσταλλάζουν στη δομή του κομματιού την ιδέα ενός ανδροειδούς που αγωνίζεται ν'αποκτήσει ανθρώπινη υπόσταση.Ταξιδιάρικο.
Lose Yourself to Dance:Σήμα κατατεθέν του Nile Rodgers.Καταιγιστικός ρυθμός,χαμηλό-οδοστρωτήρας,καλοκουρδισμένη ρυθμική βάση και το falsetto του Pharrell Williams διεγείρει τις αισθήσεις,αφήνοντας το διαρκώς αναμενόμενο crescendo στη φαντασία του καθενός.Διασκεδαστικό,αλλά μέχρις εκεί.
Touch:Ο θρυλικός συνθέτης-ερμηνευτής-ηθοποιός Paul Williams προΐσταται μιάς μεγαλεπήβολης τεχνοκρατικής όπερας.Μελωδικές ακροβασίες εύκολες στο ακουστικό αισθητήριο που θα μπορούσαν ν'ανήκουν είτε σε κάποια διδακτική ταινία κινουμένων σχεδίων των Pixar,Disney είτε σε μουσικό νούμερο του πάλαι ποτέ Muppet Show.Το επίπονο ύφος της ερμηνείας θα μπορούσε κάλλιστα να υιοθετηθεί και από υπόχρεο σε χαράτσι ακίνητης περιουσίας-το γνωστό...σεξοχάρατσο.Ελκυστικό άκουσμα μεν,μπαλαφάρα ολκής δε.
Get Lucky:Στοιχείο καλοκαιρινού χορευτικού ύμνου που δεν θα έλειπε ποτέ από άλμπουμ των Daft Punk.Το διαβρωτικό άγγιγμα του Nile Rodgers παρόν,εμπλουτίζεται με σκανδαλιστική ερμηνεία από τον ενδεδειγμένο Williams(Pharrell).Γοητευτικό και καρφώνεται στη μνήμη.
Beyond:Ξεκινά με έγχορδα που φαντάζουν κατάλοιπα από μάστερινγκ του "Tron Legacy" και ολοκληρώνεται σε υπνωτιστικούς ρυθμούς.Διαδικαστικό.
Motherboard:Φιλόδοξο τριπάρισμα σε ηλεκτρισμένα τοπία εναλλασσόμενα μεταξύ επίπλαστης χαλάρωσης και αναβρασμού.Αδιάφορο.
Fragments of Time:Ο παλιός γνώριμος Todd Edwards από το Discovery ("Face to Face") επανακάμπτει και βοηθούμενος από τις εκτροπές των συνθετητών προσδίδει ελκυστικές αποχρώσεις σ'έναν κοινότοπο μουσικό σκοπό.Χαλαρωτικό.
Doin'it Right:Η ηλεκτρονική επαναληπτικότητα του ρομποτικού ντουέτου συντήκεται με τη μελωδική ανάπτυξη ενός τραγουδιού από τον Panda Bear(Animal Collective).Μολονότι ΄΄γίνεται σωστά΄΄,η τελική εντύπωση είναι άνιση.
Contact:Μεγαλειώδεις οργανικές συγχορδίες,εκρηκτικά κρουστά και φαζαρισμένες ηλεκτρικές κιθάρες κορυφώνονται σε ιδεατή επαφή τρίτου τύπου με μιά απόκοσμη-υποτίθεται- μουσική διάνοια.Εκστατική παρωδία του χορευτικού παρελθόντος.
Horizon(bonus track):Θυμίζει κομμάτι των Porcupine Tree επηρεασμένο από τους Pink Floyd.Ο μονότονος ορίζοντας λησμονείται προτού καν ολοκληρωθεί.
Συμπερασματικά,γίνεται κατανοητή η σπουδή του ντουέτου ν'απαγκιστρωθεί από τις αρχικές ηλεκτρονικές φόρμες που το ανέδειξαν.Γιά την εξέλιξη και ανανέωση του μύθου δεν αρκούν οι βαρύγδουπες συνεργασίες,η εξαίρετη από άποψη ηχητικής απόδοσης παραγωγή και η αντικατάσταση των συνθετικών αλγορίθμων με αυθεντικά όργανα-όπως λ.χ. κιθάρες και ιδίως ντραμς.Ο κυβόργειος χορευτικός ηλεκτρισμός που οι ίδιοι καθιέρωσαν λειτουργούσε ακόμα και χωρίς προσφυγή στις πίστες,αφού προκαλούσε τον εκάστοτε ακροατή να τον εμψυχώσει ο ίδιος,μεταγγίζοντας και αναγνωρίζοντας εκεί το αποκλειστικό του συγκινησιακό περιεχόμενο.Ήταν δηλαδή κάτι ανάλογο ενός...Read Only Memory.
Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται στις ¨"Μνήμες Τυχαίας Πρόσβασης".Δεν λειτουργεί συνολικά ως αγωγός ξεχωριστής μέθεξης,ούτε και αφήνει εντύπωση αντοχής στην πάροδο του χρόνου.Εάν μάλιστα άλλαζε λ.χ. το όνομα του καλλιτέχνη από Daft Punk σε...Moby,η ενέργεια αυτή δεν θα έμοιαζε αλλόκοτη.Το ευχάριστο βέβαια με τα ψηφιακά αρχεία είναι ότι δίδεται δυνατότητα επιλεκτικής συντήρησης των αξιόλογων κομματιών.
Give Life Back to Music:O Nile Rodgers(Chic) στο πηδάλιο της φάνκι-ντίσκο χρονομηχανής μεταφέρει νοερά στις εποχές όπου ένα στακάτο διαπεραστικό ριφ ανήγε το σύνθημα γιά χορό σε πραγματικό έργο τέχνης.Ενδιαφέρον.
The Game of Love:Προσομοιωμένες ρομποτικές φωνές ερμηνεύουν μιά R'n'B μελωδική γραμμή γεννώντας την υπόνοια ότι το σύγχρονο παιγνίδι του έρωτα έχει μηχανοποιηθεί σε μιά τυποποιημένη αλληλουχία ηδυπαθών περιστατικών.Ενδιαφέρον ως ιδέα, άχρωμο ως τελική εκτέλεση.
Giorgio by Moroder:Η εμβληματική μορφή του χορευτικού ηλεκτρισμού διασκευάζει αφηγηματικά τις μνήμες του παρελθόντος σε εμπειρία του παρόντος.Η πανδαισία συνθετητών κι επεξεργασμένων ριφ τηρεί την υπόσχεση απελευθέρωσης του ακροατή από μελωδικά και αρμονικά δεσμά,χωρίς όμως ν'αφήνει κάποια αξιομνημόνευτη επίγευση ως φόρος τιμής.
Within:Επίμονο πιανιστικό μοτίβο,χαϊδέματα στα πιατίνια και ακαταλαβίστικη ρομποτική μελαγχολία χωρίς πειστική αιτία.Αδύναμο να συγκινήσει.
Instant Crush:O Julian Casablancas(Strokes) γίνεται πειστικός στη δική του μηχανιστική ωδή.Οι αλλεπάλληλες επεξεργασίες μέσω φωνοκωδικοποιητή ενσταλλάζουν στη δομή του κομματιού την ιδέα ενός ανδροειδούς που αγωνίζεται ν'αποκτήσει ανθρώπινη υπόσταση.Ταξιδιάρικο.
Lose Yourself to Dance:Σήμα κατατεθέν του Nile Rodgers.Καταιγιστικός ρυθμός,χαμηλό-οδοστρωτήρας,καλοκουρδισμένη ρυθμική βάση και το falsetto του Pharrell Williams διεγείρει τις αισθήσεις,αφήνοντας το διαρκώς αναμενόμενο crescendo στη φαντασία του καθενός.Διασκεδαστικό,αλλά μέχρις εκεί.
Touch:Ο θρυλικός συνθέτης-ερμηνευτής-ηθοποιός Paul Williams προΐσταται μιάς μεγαλεπήβολης τεχνοκρατικής όπερας.Μελωδικές ακροβασίες εύκολες στο ακουστικό αισθητήριο που θα μπορούσαν ν'ανήκουν είτε σε κάποια διδακτική ταινία κινουμένων σχεδίων των Pixar,Disney είτε σε μουσικό νούμερο του πάλαι ποτέ Muppet Show.Το επίπονο ύφος της ερμηνείας θα μπορούσε κάλλιστα να υιοθετηθεί και από υπόχρεο σε χαράτσι ακίνητης περιουσίας-το γνωστό...σεξοχάρατσο.Ελκυστικό άκουσμα μεν,μπαλαφάρα ολκής δε.
Get Lucky:Στοιχείο καλοκαιρινού χορευτικού ύμνου που δεν θα έλειπε ποτέ από άλμπουμ των Daft Punk.Το διαβρωτικό άγγιγμα του Nile Rodgers παρόν,εμπλουτίζεται με σκανδαλιστική ερμηνεία από τον ενδεδειγμένο Williams(Pharrell).Γοητευτικό και καρφώνεται στη μνήμη.
Beyond:Ξεκινά με έγχορδα που φαντάζουν κατάλοιπα από μάστερινγκ του "Tron Legacy" και ολοκληρώνεται σε υπνωτιστικούς ρυθμούς.Διαδικαστικό.
Motherboard:Φιλόδοξο τριπάρισμα σε ηλεκτρισμένα τοπία εναλλασσόμενα μεταξύ επίπλαστης χαλάρωσης και αναβρασμού.Αδιάφορο.
Fragments of Time:Ο παλιός γνώριμος Todd Edwards από το Discovery ("Face to Face") επανακάμπτει και βοηθούμενος από τις εκτροπές των συνθετητών προσδίδει ελκυστικές αποχρώσεις σ'έναν κοινότοπο μουσικό σκοπό.Χαλαρωτικό.
Doin'it Right:Η ηλεκτρονική επαναληπτικότητα του ρομποτικού ντουέτου συντήκεται με τη μελωδική ανάπτυξη ενός τραγουδιού από τον Panda Bear(Animal Collective).Μολονότι ΄΄γίνεται σωστά΄΄,η τελική εντύπωση είναι άνιση.
Contact:Μεγαλειώδεις οργανικές συγχορδίες,εκρηκτικά κρουστά και φαζαρισμένες ηλεκτρικές κιθάρες κορυφώνονται σε ιδεατή επαφή τρίτου τύπου με μιά απόκοσμη-υποτίθεται- μουσική διάνοια.Εκστατική παρωδία του χορευτικού παρελθόντος.
Horizon(bonus track):Θυμίζει κομμάτι των Porcupine Tree επηρεασμένο από τους Pink Floyd.Ο μονότονος ορίζοντας λησμονείται προτού καν ολοκληρωθεί.
Συμπερασματικά,γίνεται κατανοητή η σπουδή του ντουέτου ν'απαγκιστρωθεί από τις αρχικές ηλεκτρονικές φόρμες που το ανέδειξαν.Γιά την εξέλιξη και ανανέωση του μύθου δεν αρκούν οι βαρύγδουπες συνεργασίες,η εξαίρετη από άποψη ηχητικής απόδοσης παραγωγή και η αντικατάσταση των συνθετικών αλγορίθμων με αυθεντικά όργανα-όπως λ.χ. κιθάρες και ιδίως ντραμς.Ο κυβόργειος χορευτικός ηλεκτρισμός που οι ίδιοι καθιέρωσαν λειτουργούσε ακόμα και χωρίς προσφυγή στις πίστες,αφού προκαλούσε τον εκάστοτε ακροατή να τον εμψυχώσει ο ίδιος,μεταγγίζοντας και αναγνωρίζοντας εκεί το αποκλειστικό του συγκινησιακό περιεχόμενο.Ήταν δηλαδή κάτι ανάλογο ενός...Read Only Memory.
Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται στις ¨"Μνήμες Τυχαίας Πρόσβασης".Δεν λειτουργεί συνολικά ως αγωγός ξεχωριστής μέθεξης,ούτε και αφήνει εντύπωση αντοχής στην πάροδο του χρόνου.Εάν μάλιστα άλλαζε λ.χ. το όνομα του καλλιτέχνη από Daft Punk σε...Moby,η ενέργεια αυτή δεν θα έμοιαζε αλλόκοτη.Το ευχάριστο βέβαια με τα ψηφιακά αρχεία είναι ότι δίδεται δυνατότητα επιλεκτικής συντήρησης των αξιόλογων κομματιών.
