DESPUES (Tango)

[comtal]

DESPUES (Tango) Από τα αγαπημένα μου:

κλικ εδώ:
http://www.mundomatero.com/proyectos/cristel/despues.html



Despues
(1944)
Letra: Homero Manzi
Musica: Hugo Gutierrez

Despues ...
La luna en sangre y tu emocion,
y el anticipo del final
en un oscuro nubarron.
Luego ...
irremediablemente,
tus ojos tan ausentes
llorando sin dolor. ;
Y despues...
La noche enorme en el cristal,
y tu fatiga de vivir
y mi deseo de luchar.
Luego ...
tu piel como de nieve,
y en una ausencia leve
tu palido final.

Todo retorna del recuerdo:
tu pena y tu silencio,
tu angustia y tu misterio.
Todo se abisma en el pasado:
tu nombre repetido ...
tu duda y tu cansancio.

Sombra mas fuerte que la muerte,
grito perdido en el olvido,
paso que vuelve del fracaso
cancion hecha pedazos
que aun es cancion.

Despues ...
vendra el olvido o no vendra
y mentire para reir
y mentire para llorar.
Torpe
fantasma del pasado
bailando en el tinglado
tal vez para olvidar.
Y despues,
en el silencio de tu voz,
se hara un dolor de soledad
y gritare para vivir...
como si huyera del recuerdo
en arrepentimiento
para poder morir.

ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ:

Despues (μετά)
(1944)
Στίχοι: Homero Manzi
Μουσική: Hugo Gutierrez

Μετά
το ματωμένο φεγγάρι και η συγκίνησή σου
και η αναμονή του τέλους σε ένα σκοτεινό μαύρο σύννεφο.
Έπειτα
αθεράπευτα,
τα τόσο απόντα μάτια σου
που κλαίνε χωρίς πόνο.

Και μετά
η απέραντη νύχτα στο τζάμι
και η κούρασή σου να ζεις
και η επιθυμία μου να αγωνίζομαι
έπειτα
το δέρμα σου σαν από χιόνι
και σε μια ανεπαίσθητη απουσία
το ωχρό τέλος σου.

Όλα φέρνουν την ανάμνηση:
η θλίψη σου κι η σιωπή σου
η αγωνία σου και το μυστήριό σου.
Όλα βυθίζονται στο παρελθόν:
το επαναλαμβανόμενο όνομά σου...
η αμφιβολία και η κούρασή σου.

Σκιά πιο δυνατή κι απ' τον θάνατο
κραυγή χαμένη στη λησμονιά,
βήμα που γυρνά απ' την αποτυχία
τραγούδι που 'γινε κομμάτια
που ακόμη είναι τραγούδι.

Μετά
θα 'ρθει η λησμονιά ή δεν θα 'ρθει
και θα πω ψέμματα για να γελάσω
και θα πω ψέμματα για να κλάψω.
Νωθρό φάντασμα του παρελθόντος
που χορεύει στην εξέδρα
ίσως για να ξεχάσει.

Και μετά
στη σιωπή της φωνής σου
θα γίνει ένας πόνος μοναξιάς
και θα φωνάξω για να ζήσω...
σαν να ξέφευγα από την ανάμνηση
στη μετάνοια
για να μπορέσω να πεθάνω.