Gotcha!

[vastsar]

Απάντηση: Gotcha!

Το HI FIDELITY εγραψε πριν καποια τευχη οτι εχει δικο του χωρο δοκιμων 20 τ.μ. Οπως καταλαβαινεις Νικο αυτος ο περιορισμος σημαινει πολλα πραγματα. Γνωριζω προσωπικα αντιπροσωπο που σταματησε να τους δινει μεγαλα ηχεια για αυτονοητους λογους. Αυτο ομως θα επρεπε να το κανει απο μονο του το περιοδικο.

 

[PeterMeni]

Re: Απάντηση: Re: Gotcha!

Για ρίξε πληροφορίες για τις αλλαγές, γιατί στα βόρεια δεν φτάνουν τα νέα...

Το μοναδικό άτομο που είχε τεχνικές γνώσεις κι γνώριζε από μετρήσεις αποχώρισε οπό το περιοδικό. Γύμνια μεγάλη μιλάμε πλέον.

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Gotcha!

O Μαρκουλής; Πού πήγε;

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: Gotcha!

πω,πω!

The quick brown bear jumps over the def audiophiles... :114:

 

[PeterMeni]

Πάντως διαφωνώ με ότι λένε πάντα καλά λόγια. Μέσα στα κείμενα θα διαβάσει κανείς σχεδόν πάντα και τα εμφανή μειονεκτήματα των υπό δοκιμή συσκευών. Δεν μπορεί να βγει κάποιος και να πει ότι είναι μάπα ένα προϊόν. Χρειάζεται πάντα και λίγο σωστό διάβασμα από πλευράς μας.

Χώρος δοκιμών δεν νομίζω να υπάρχει μιας και όλες οι δοκιμές από ότι καταλαβαίνω γίνονται στα σπίτια των δοκιμαστών.

...

Συμφωνώ απόλυτα στο ότι και για τα κακώς κείμενα των συσκευών αναφέρουν απλά θα πρέπει να διαβάσει κανείς προσεχτικά το κείμενο για να καταλάβει περισσότερα. Συγκριτικό ηχείων έγινε σε παλαιότερο τεύχος με σαφή συμπεράσματα. Είναι αμφισβητήσιμο ότι το κάθε ηχείο ή και συσκευή έχει τις ιδιαιτερότητες της?
Χώρος δοκιμών και βέβαια υπάρχει και είναι όπως αναφέρει ο vastsar 20 τ.μ..
Η διαφορά είναι ότι ο χώρος αυτός έχει δεχτεί πολύ <<περιποίηση>> (βλέπετε W.A.F. δε παίζει εδώ) με διαχύτες, απορροφητές και διάφορα άλλα καλούδια στα σωστά σημεία οπότε <<δουλεύει>> μια χαρά.

 

[Guybrush]

Απάντηση: Gotcha!

O Μαρκουλής; Πού πήγε;

Ισχύει αυτό;
Μόνο τα άρθρα του διάβαζα ρε γμτ...

 

[Tidal__]

Nαι εφυγε ο Μαρκουλης. Πολυ υποπτο παντως, για μενα λεει πολλα.

 

[ΑΝΔΡΕΑΣ Κ.]

Απάντηση: Gotcha!

The quick brown bear jumps over the def audiophiles... :114:

Εχεις σκεφτει την στιγμη που θα πρεπει να σε συστησω στους υπευθυνους της εκθεσης?:142:

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Απάντηση: Gotcha!

Εχεις σκεφτει την στιγμη που θα πρεπει να σε συστησω στους υπευθυνους της εκθεσης?:142:

Θέλω να είμαι από δίπλα όταν το κάνεις!!!

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Gotcha!

Το μοναδικό άτομο που είχε τεχνικές γνώσεις κι γνώριζε από μετρήσεις αποχώρισε οπό το περιοδικό. Γύμνια μεγάλη μιλάμε πλέον.

Πήγε κάπου αλλού;

 

[PeterMeni]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Gotcha!

Πήγε κάπου αλλού;

Όχι. Αλλά εγώ όνομα δεν είπα, είπα?

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Περιοδικά και καλά ή κακά λόγια

Πάντως διαφωνώ με ότι λένε πάντα καλά λόγια. Μέσα στα κείμενα θα διαβάσει κανείς σχεδόν πάντα και τα εμφανή μειονεκτήματα των υπό δοκιμή συσκευών. Δεν μπορεί να βγει κάποιος και να πει ότι είναι μάπα ένα προϊόν. Χρειάζεται πάντα και λίγο σωστό διάβασμα από πλευράς μας.
...

Χμμ....

Νίκο μου, επί της αρχής του μηνύματός σου δεν διαφωνώ, αλλά είναι άλλο να θέλεις πτυχίο φιλολογίας να καταλάβεις τα συγκαλυμμένα "κακά" λόγια κι άλλο να "τα ρίχνουνε" στο μηχάνημα ορθά-κοφτά - αν του αξίζει βέβαια.

Είμαι συνδρομητής - οι παλιοί, το ξέρετε άλλωστε - σε πάνω από 7 περιοδικά (παλιά ήταν πάνω από 15) και σπάνια θα δω απογοητευτικό review.

Το 1991 αγόρασα από Αμερική ένα ζευγάρι Infinity IRS 9-Kappa. Σχεδίαση Arnie Nuddel, όταν ακόμα ήταν το αφεντικό της Infinity. Ο μόνος μου οδηγός γι αυτή την αγορά ήταν μια ετήσια έκδοση του Stereo Review, που είχε μαζεμένα τα προϊόντα, με τα χαρακτηριστικά και τις τιμές τους (ανάλογη ετήσια έκδοση έβγαζε και το Audio).

Χωρίς να γνωρίζω τίποτα, μπήκα σε ένα μαγαζί στη Ν. Ορλεάνη, έχοντας σκοπό να αγοράσω τα πρώτα μου καλά ηχεία. Είχα διαβάσει διάφορα στον οδηγό, αλλά όλα ήταν θολά στο μυαλό μου.

Άκουσα ίσαμε 6 ή 7 ζευγάρια τότε, μεταξύ των οποίων ήταν και κάτι μεγάλα της Polk Audio, από αυτά που θυμάμαι, και τα οποία μου άρεσαν. Ήμουνα έτοιμος να τα πάρω (κοντά στα 1700 δολλάρια, αν θυμάμαι καλά), αλλά ο υπάλληλος - καλή του ώρα - μου πρότεινε να ακούσω και Infinity. Τον ρώτησα ποιό μοντέλο και μου είπε πως είχε όλη τη σειρά Kappa.

Τότε μου έβαλε και άκουσα την "Overture 1812" του Τσαϊκόφσκι. Με έναν απλό ολοκληρωμένο, δεν θυμάμαι μάρκα, αλλά θυμάμαι πως ήταν κοντά στα 100 W/ch, με το ζόρι. Υπ' όψιν πως τα 9-Kappa θέλουνε 200-250άρη βαρβάτο και πάνω, για να καταλάβουνε τί εστί βερύκοκκο.

Η απόφασή μου ήταν ακαριαία. Του είπα πως με ενδιαφέρουν αυτά και τίποτ' άλλο. Αλλά δεν τάκλεισα τότε. Σκεπτόμενος ως πονηρός Έλλην έκανα και ένα τηλέφωνο στη Lyric στη Ν. Υόρκη και μίλησα με τον Μ. Κακαδέλη αυτοπροσώπως. Ο άνθρωπος μου προσέφερε τα 9-Kappa με 2250 δολλάρια, από 3300 που ήταν η τιμή καταλόγου. Ήμουν έτοιμος να πάω στη Ν. Υόρκη, αλλά το βαπόρι που παρακολουθούσα δεν με άφηνε να φύγω. Επί πλέον σκεφτόμουνα πολύ σοβαρά πως θα τα μετέφερα στην Ελλάδα (ήταν καμιά 180αριά κιλά τα ρημάδια). Την άλλη μέρα ξαναπήγα στο μαγαζί και είπα στον Αμερικάνο όλη την αλήθεια. Χωρίς πολλές κουβέντες δέχτηκε να μου τα δώσει στην ίδια τιμή με την Lyric.

Έτσι έγινα κάτοχος των Infinity. Ήμουν και τυχερός, διότι τα έβαλα στο πλοίο της εταιρείας, το οποίο θα πήγαινε Ιταλία, και έτσι εξασφάλισα τσάμπα μεταφορά μέχρι Ευρώπη.

Τέλος πάντων, κάποια στιγμή μετά από ένα μήνα περίπου, μπήκαν σπίτι. Αντιπαρέρχομαι τις σκηνές απείρου κάλους, με το που τα αντίκρυσε το έτερον ήμισυ (είναι και 1.80 ύψος τα έρμα), αλλά μετά τα άκουσε και τα αγάπησε.

Έκτοτε έψαχνα να βρω ένα review. Το Stereophile δεν τα είχε ποτέ του τεστάρει. Τα άλλα, τα πιο μπας-κλας περιοδικά, ούτε λόγος. Το μόνο που ανακάλυψα ήταν ένα τεύχος του ΗΧΟΥ, που τα είχε τεστάρει ο γιατρός (Α.Τ. Κατσένης), ο οποίος έγραψε πολύ καλά λόγια.

Έλα όμως που δεν ήμουνα ευχαριστημένος. Ήθελα και Αμερικάνικο review. Και ψάχνοντας, ανακάλυψα πως τα είχε τεστάρει ο ίδιος ο Harry Pearson στο TAS, κάπου το '87 ή '88. Ήμουνα ήδη συνδρομητής (μόλις ειχα γίνει) και έκανα μια παραγγελία με αρκετά παλιότερα τεύχη, μέσα στα οποία ήταν και το τεύχος με το review.

Όταν τα παρέλαβα, έσπευσα αμέσως να διαβάσω το review.

Οποία απογοήτευσις.

Ο H.P. τα "έσουρνε" πατόκορφα στον Arnie Nuddel χαρακτηρίζοντας τα ηχεία κατασκευαστική αποτυχία. Έκανα το σταυρό μου. Για μένα τα ηχεία ήταν απίστευτα καλά.

Διαβάζοντας πιο προσεκτικά το τεύχος, είδα και την απάντηση το A.Nuddel στον H.P., εξ ίσου σκληρή, που του έλεγε ούτε λίγο ούτε πολύ να πάει να ξεβουλώσει τ' αυτιά του.

Τελικά αυτή η διαμάχη κράτησε κάμποσα χρόνια, ενώ παλιά αυτοί οι δύο ήταν φίλοι.

Μετά από 2 σχεδόν δεκαετίες από τότε, τώρα κοντά, διάβασα σε ένα από τα τελευταία τεύχη του TAS (μπορεί να ήταν στο τεύχος Σεπτεμβρίου) μια συνέντευξη του Μ. Κακαδέλη στον H.P., ο οποίος (Κακαδέλης) μέσα στα πολλά πράγματα αναφέρεται και στις εμπορικές συνεργασίες που είχε κάποτε κάνει με τον Arnie Nuddel και με τον Mark Levinson, και οι οποίες χάλασαν με ευθύνη και των δύο (για τον Mark Levinson λέει πως ήταν ο χειρότερος εχθρός του εαυτού του).

Και συνειρμικά έκανα την σκέψη:

Η Lyric υπήρξε πάντοτε ένας από τους μόνιμα διαφημιζόμενους - άρα και αιμοδότης - στο TAS (και στο Stereophile).

Ο Arnie Nuddel δεν μπόρεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα να στεριώσει σε εταιρεία.

Μήπως στη δεδομένη στιγμή του review, υπήρξε σύμπτωση γεγονότων και καταστάσεων; Γιατί, ρε παιδί μου, τα ηχεία είναι καλά. Πολύ καλά, θα έλεγα.

Λέω, μήπως;:203:

Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

 

[PeterMeni]

Αυτό που παρατήρησα διαβάζοντας την ιστορία είναι πως από τα Polk Audio των 1700 δολαρίων πήγες στα Infinity που κόστιζαν σχεδόν τα διπλά λεφτά (3300). Οπωσδήποτε άλλη κατηγορία οπότε η καλύτερη απόδωση θα έπρεπε να θεωρηθεί δεδομένη.

Θα ενδιέφεραν νομίζω και τα δικά σου συμπεράσματα μιας και το κατάστημα που επισκέφτηκες στο αμέρικα είχε όλη τη σειρά της Infinity οπότε μάλλον και προωθούσε τη συγκεκριμένη εταιρία.

Η κακή κριτική άλλαξε καθόλου την άποψη σου για την απόδωση των ηχείων?

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Συμπεράσματα και σημερινή γνώμη μετά το "κακό" review

Αυτό που παρατήρησα διαβάζοντας την ιστορία είναι πως από τα Polk Audio των 1700 δολαρίων πήγες στα Infinity που κόστιζαν σχεδόν τα διπλά λεφτά (3300). Οπωσδήποτε άλλη κατηγορία οπότε η καλύτερη απόδωση θα έπρεπε να θεωρηθεί δεδομένη.

Να ξεκαθαρίσω πως τότε δεν είχα σκοπό (ούτε και τα χρήματα, βέβαια) να δώσω πάνω από 3 χιλιάρικα για ηχεία, γι αυτό προσπαθούσα να διατηρηθώ ανάμεσα στα 1500 και στα 2 χιλιάρικα. Δεν πήγα, λοιπόν σε άλλη χρηματική κατηγορία, ανέβηκα όμως ένα σκαλοπάτι, σίγουρα. Και ασφαλώς ανέμενα καλύτερα αποτελέσματα, αν και όπως όλοι ξέρουμε, αν δεν θέσεις "τον δάκτυλον επί του τύπου των ήλων" δηλαδή αν δεν ακούσεις, συμπεράσματα δεν βγάζεις.

Θα ενδιέφεραν νομίζω και τα δικά σου συμπεράσματα μιας και το κατάστημα που επισκέφτηκες στο αμέρικα είχε όλη τη σειρά της Infinity οπότε μάλλον και προωθούσε τη συγκεκριμένη εταιρία.

Η κακή κριτική άλλαξε καθόλου την άποψη σου για την απόδωση των ηχείων?

Δεν αποκλείεται να υπήρχε promotion της Infinity και σε αυτό το μαγαζί. Αλλά αυτό εμένα λίγο με ενδιέφερε, μιας και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ζητούσα.

Και βέβαια, όπως έγραψα παραπάνω, η εκτίμησή μου για την απόδοση των ηχείων είχε ήδη παγιωθεί πριν διαβάσω την κακή κριτική. Άρα γιατί να αλλάξω άποψη; Την ίδια άποψη που είχα και τότε που αποφάσισα να προβώ στην αγορά τους, την έχω και σήμερα, σχεδόν 18 χρόνια μετά. Και μάλιστα τώρα τα εκτιμώ περισσότερο, μιας και γνωρίζω τον χαρακτήρα τους και το είδος της μουσικής εικόνας που προσφέρουν.

Ειρήσθω εν παρόδω, δεν προσφέρονται για rock και ντάπα-ντούπα, αν και διαθέτουν δύο 12-ιντσα γούφερς το καθένα και μπορούν να κατέβουν μέχρι τους 35-38 κύκλους χωρίς ζόρια, αρκεί να υπάρχει ενισχυτής να τα οδηγήσει επαρκώς. Και επειδή τα γούστα μου εστιάζονται στην έντεχνη ελληνική (κυρίως) και ξένη μουσική καθώς και στην κλασσική, με καλύπτουν απόλυτα.