- Μηνύματα
- 148
- Reaction score
- 208
Η μεγάλη λειτουργία του Bach στέκει δίπλα στα μεγάλα έργα του τέλους της ζωής του όπως είναι η Τέχνη της Φούγκας και η Μουσική Προσφορά.
Η Λειτουργία αποτελείται από πέντε ενότητες. Περιλαμβάνει 27 μέρη από τα οποία τα 9 είναι άριες και τα υπόλοιπα χορωδιακά.
1.Kyrie- Κύριε
2.Gloria- Δοξολογία
3.Credo -Το σύμβολο της πίστεως
4.Sanctus -Άγιος
5.Osanna,Benedictus,Agnus Dei et Dona nobis pacem -Ωσαννά,Ευλογημένος,Ο Aμνός του Θεού, Δός ημίν ειρήνην.
Η δημιουργία του έργου, παρά την ενότητα του ύφους του, εκτείνεται σε μια περίοδο είκοσι πέντε ετών. Η πρώτη ολοκληρωμένη εκτέλεση έγινε εκατό χρόνια μετά τον θάνατο του συνθέτη που έτσι δεν το άκουσε ποτέ ολόκληρο.
Πρόκειται για μια μνημειώδη σύνθεση που είναι γεμάτη με ερωτηματικά μουσικολογικής αλλά και δογματικής φύσεως.
Ποιες είναι λοιπόν οι ιδιαιτερότητες αυτού του έργου.
- Οι Λειτουργίες γράφονταν στα Λατινικά ενώ τα λιμπρέτα του Bach ήταν στην Γερμανική γλώσσα. Η Γερμανική γλώσσα επέτρεπε στο εκκλησίασμα να αντιλαμβάνεται την λειτουργία και να συμμετέχει σε αυτήν.
- Τα μουσικά έργα στο μπαρόκ, σε αντίθεση με τον ρομαντισμό, έχουν χρηστική αξία. Δημιουργούνται για να συμμετάσχει η κοινότητα σε κάποιο σημαντικό γεγονός όπως είναι η στέψη, ο θάνατος, μια γέννηση ή η λειτουργία στην εκκλησία.
- Η δίωρη διάρκεια του έργου αποκλείει την παρουσίαση του κατά την διάρκεια μιας λειτουργίας.
- Περιέχει μέρη, όπως το Ωσσανά, που ο Λούθηρος είχε αποκλείσει από το τυπικό του προτεσταντικού δόγματος. Διαχωρίζει το Ωσσανά από το ‛Άγιος κάτι που δεν δέχονται οι καθολικοί στο δικό τους τυπικό.
Σκεφθείτε λοιπόν ότι ένας άνθρωπος βαθιά πιστός, όπως ήταν ο Bach, άγεται πάνω από την χρηστική αξία της Λειτουργίας του. Σκεφθείτε ακόμη ότι το φυσικότερο των πραγμάτων είναι η ανάγκη κάθε συνθέτη να ακούσει το έργο του παιγμένο. Ο Bach όμως ήξερε ότι αυτό το έργο δεν θα παρουσιαζόταν ποτέ. Παρόλα αυτά το δούλευε με πάθος γιατί διαισθανόταν ότι μπορεί να είναι το τελευταίο του.
Τι ήταν λοιπόν αυτό που τον παρακινούσε, τι ήταν αυτό που τον ενδιέφερε;
Το πρώτο ήταν η δημιουργία ενός έργου πάνω από τα εκκλησιαστικά δόγματα. Ενός μουσικού έργου οικουμενικής χριστιανικής πίστης για τις επόμενες γενιές.
Το δεύτερο ήταν η αναμέτρηση με την τέχνη του. Η μουσική δημιουργία καθαυτή. Γνωρίζουμε ακόμη ότι τα τελευταία χρόνια ο Bach είχε ενδιαφερθεί για την θέση που θα είχε, σε σχέση με την μουσική, στο γενεαλογικό δένδρο της οικογένειας του. Οι πρόγονοι του ήταν μουσικοί και έβλεπε ότι και τα παιδιά του θα γίνονταν μουσικοί. Γνωρίζουμε επίσης ότι τα τελευταία του χρόνια «είχε παραμελήσει» τα καθήκοντα του ως κάντορα και ενδιαφερόταν για την σύνθεση έργων πέρα από τις απαιτήσεις της θέσης του.
Αυτό λοιπόν που τον ενδιέφερε ήταν να «συνοψίσει» την μουσική του δημιουργία με συνθέσεις που θα άφηναν το δικό του, διακριτό μουσικό στίγμα σαν καλλιτέχνη.
Έτσι η Λειτουργία αποτελούσε την συμπύκνωση του εκκλησιαστικού ενώ η τέχνη της φούγκας του κοσμικού του έργου.
1. Kyrie -Κύριε
1.Κύριε, ελέησον.
2.Χριστέ, ελέησον.
3.Κύριε, ελέησον.
Το πρώτο Κύριε είναι μια έντονη και συνάμα μακρά επίκληση με τελετουργικό χαρακτήρα. Απευθύνεται από τον ανασφαλή και υποφέροντα άνθρωπο στην παντοδυναμία και την μεγαλοσύνη του Θεού. Ο χορός συμμετέχει σε ομοφωνία και ο ρυθμός της ορχήστρας είναι αργός. Αντίθετα στο δεύτερο Χριστέ ελέησον το μουσικό κλίμα αλλάζει. Είναι μια άρια από τις δύο σοπράνο με την λιτή συνοδεία των βιολιών που παίζουν σε ομοφωνία. Η μουσική γλυκαίνει εκφράζοντας βεβαιότητα και εμπιστοσύνη. Το τρίτο Κύριε ελέησον δεν είναι δραματικό σαν το πρώτο, αλλά η μουσική διατηρεί όλη την αρμονική της ένταση.
2. Gloria-Δοξολογία
4. Δόξα εν υψίστοις Θεώ (Gloria in excelsis Deo)
5. και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. (Et in terra pax hominibus bonae…)
6. Υμνούμεν σε, ευλογούμεν σε, προσκυνούμεν σε, δοξολογούμεν σε, (Laudamus te,)
7. ευχαριστούμεν σοι, δια την μεγάλην σου δόξαν. (Gratias agimus…)
8. Κύριε, Βασιλεύ επουράνιε, Θεέ Πάτερ παντοκράτορ’ (Domine Deus, ..)
Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, και Άγιον Πνεύμα.
Κύριε ο Θεός, ο Αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός,
9. ό αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέησον ημάς, (Qui tollis ….)
ό αίρων τας αμαρτίας του κόσμου. Πρόσδεξαι την δέησιν ημών,
10. ό καθήμενος εν δεξιά του Πατρός, και ελέησον ημάς. (Qui sedes..)
11. Ότι σύ εί μόνος Άγιος, συ εί μόνος Κύριος, Ιησούς Χριστός, (Quoniam tu solus Sanctus, ...)
12. εις δόξαν Θεού Πατρός και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν. (Cum Sancto Spiritu…)
Η Δοξολογία αποτελείται από εννέα μέρη από τα οποία τα πέντε είναι χορικά και τα τέσσερα είναι άριες (6,8,10,11) που η φωνή των τραγουδιστών συνοδεύεται από ένα όργανο όπως βιολί, oboe, κόρνο ή φλάουτο.
Ο μουσικός χαρακτήρας κάθε μέρους της Δοξολογίας συμβαδίζει με το περιεχόμενο του κειμένου.
Έτσι η εναρκτήρια Gloria είναι λαμπερή και δοξαστική όπως απαιτεί και ο στίχος. Τον χαρακτήρα αυτό δίνει στην ορχήστρα ο λαμπερός ήχος των σαλπίγγων με την υποστήριξη των τυμπάνων.
Στο ίδιο κλίμα αλλά με την ένταση να χαλαρώνει ακολουθεί χωρίς διακοπή η νέα σύνθεση του Et in terra pax.
Στο Qui tollis το κλίμα είναι δραματικό αφού η άρση της αμαρτίας προϋποθέτει το μαρτύριο και την σταύρωση.
Τέλος το Cum Sancto Spiritu εκφράζεται με βασιλική λαμπρότητα αντίστοιχη της Cloria.
ΤοLaudamus te είναι η πρώτη μίας σειράς από υπέροχες άριες με συνοδεία ενός οργάνου obbligato*. Είναι μια άρια για σοπράνο ή σωστότερα είναι ένα ντουέτο για σοπράνο και βιολί. Η φωνή και το όργανο ανταγωνίζονται για το πιο θα εκφράσει ωραιότερα την δόξα Θεού. Η άρια δημιουργεί συναισθήματα ευδαιμονίας, που υπηρετούνται από την διάφανη μουσική γραφή των εγχόρδων και από την λιτή ενορχήστρωση. Μια αντίστοιχη μουσική θα συνόδευε και έναν άγγελο στο υμνητικό του τραγούδι προς τον Θεό.
Το Qui sedes είναι η δεύτερη υπέροχη άρια της σοπράνο. Η alto φωνή της συνομιλεί με το oboe d’ amore ενώ τα έγχορδα από κάτω σταθεροποιούν την μελωδία.
Ακολουθεί η άρια του βαρύτονου στο Quoniam tu solus Sanctus. Εδώ πρόκειται για μια πραγματικά πρωτότυπη ενορχήστρωση. Πάνω στο basso continuo η φωνή του βαρύτονου συνοδεύεται από ένα solo κόρνο και δύο ζωηρά φαγκότα που παίζουν σε ομοφωνία. Με άλλα λόγια ένα κουαρτέτο μπάσων (οργάνων και φωνής) με το κόρνο obbligato να εισάγει εντυπωσιακά το μουσικό θέμα πότε σολάροντας και πότε ακολουθώντας την φωνή του βαρύτονου.
Η Λειτουργία αποτελείται από πέντε ενότητες. Περιλαμβάνει 27 μέρη από τα οποία τα 9 είναι άριες και τα υπόλοιπα χορωδιακά.
1.Kyrie- Κύριε
2.Gloria- Δοξολογία
3.Credo -Το σύμβολο της πίστεως
4.Sanctus -Άγιος
5.Osanna,Benedictus,Agnus Dei et Dona nobis pacem -Ωσαννά,Ευλογημένος,Ο Aμνός του Θεού, Δός ημίν ειρήνην.
Η δημιουργία του έργου, παρά την ενότητα του ύφους του, εκτείνεται σε μια περίοδο είκοσι πέντε ετών. Η πρώτη ολοκληρωμένη εκτέλεση έγινε εκατό χρόνια μετά τον θάνατο του συνθέτη που έτσι δεν το άκουσε ποτέ ολόκληρο.
Πρόκειται για μια μνημειώδη σύνθεση που είναι γεμάτη με ερωτηματικά μουσικολογικής αλλά και δογματικής φύσεως.
Ποιες είναι λοιπόν οι ιδιαιτερότητες αυτού του έργου.
- Οι Λειτουργίες γράφονταν στα Λατινικά ενώ τα λιμπρέτα του Bach ήταν στην Γερμανική γλώσσα. Η Γερμανική γλώσσα επέτρεπε στο εκκλησίασμα να αντιλαμβάνεται την λειτουργία και να συμμετέχει σε αυτήν.
- Τα μουσικά έργα στο μπαρόκ, σε αντίθεση με τον ρομαντισμό, έχουν χρηστική αξία. Δημιουργούνται για να συμμετάσχει η κοινότητα σε κάποιο σημαντικό γεγονός όπως είναι η στέψη, ο θάνατος, μια γέννηση ή η λειτουργία στην εκκλησία.
- Η δίωρη διάρκεια του έργου αποκλείει την παρουσίαση του κατά την διάρκεια μιας λειτουργίας.
- Περιέχει μέρη, όπως το Ωσσανά, που ο Λούθηρος είχε αποκλείσει από το τυπικό του προτεσταντικού δόγματος. Διαχωρίζει το Ωσσανά από το ‛Άγιος κάτι που δεν δέχονται οι καθολικοί στο δικό τους τυπικό.
Σκεφθείτε λοιπόν ότι ένας άνθρωπος βαθιά πιστός, όπως ήταν ο Bach, άγεται πάνω από την χρηστική αξία της Λειτουργίας του. Σκεφθείτε ακόμη ότι το φυσικότερο των πραγμάτων είναι η ανάγκη κάθε συνθέτη να ακούσει το έργο του παιγμένο. Ο Bach όμως ήξερε ότι αυτό το έργο δεν θα παρουσιαζόταν ποτέ. Παρόλα αυτά το δούλευε με πάθος γιατί διαισθανόταν ότι μπορεί να είναι το τελευταίο του.
Τι ήταν λοιπόν αυτό που τον παρακινούσε, τι ήταν αυτό που τον ενδιέφερε;
Το πρώτο ήταν η δημιουργία ενός έργου πάνω από τα εκκλησιαστικά δόγματα. Ενός μουσικού έργου οικουμενικής χριστιανικής πίστης για τις επόμενες γενιές.
Το δεύτερο ήταν η αναμέτρηση με την τέχνη του. Η μουσική δημιουργία καθαυτή. Γνωρίζουμε ακόμη ότι τα τελευταία χρόνια ο Bach είχε ενδιαφερθεί για την θέση που θα είχε, σε σχέση με την μουσική, στο γενεαλογικό δένδρο της οικογένειας του. Οι πρόγονοι του ήταν μουσικοί και έβλεπε ότι και τα παιδιά του θα γίνονταν μουσικοί. Γνωρίζουμε επίσης ότι τα τελευταία του χρόνια «είχε παραμελήσει» τα καθήκοντα του ως κάντορα και ενδιαφερόταν για την σύνθεση έργων πέρα από τις απαιτήσεις της θέσης του.
Αυτό λοιπόν που τον ενδιέφερε ήταν να «συνοψίσει» την μουσική του δημιουργία με συνθέσεις που θα άφηναν το δικό του, διακριτό μουσικό στίγμα σαν καλλιτέχνη.
Έτσι η Λειτουργία αποτελούσε την συμπύκνωση του εκκλησιαστικού ενώ η τέχνη της φούγκας του κοσμικού του έργου.
Η Λειτουργία μουσικά κινείται σε διαφορετικό κλίμα από τα Πάθη. Δεν περιλαμβάνει ρετσιτατίβα με βιβλικές αφηγήσεις παρά μόνο χορικά προσευχής που αναμιγνύονται με άριες σε ένα κλίμα ευγνωμοσύνης προς τον Θεό. Αυτόν που τον αξίωσε να ολοκληρώσει την Λειτουργία του.Η μεγάλη λειτουργία του Bach στέκει δίπλα στα μεγάλα έργα του τέλους της ζωής του όπως είναι η Τέχνη της Φούγκας και η Μουσική Προσφορά.
Η Λειτουργία αποτελείται από πέντε ενότητες. Περιλαμβάνει 27 μέρη από τα οποία τα 9 είναι άριες και τα υπόλοιπα χορωδιακά.
1.Kyrie- Κύριε
2.Gloria- Δοξολογία
3.Credo -Το σύμβολο της πίστεως
4.Sanctus -Άγιος
5.Osanna,Benedictus,Agnus Dei et Dona nobis pacem -Ωσαννά,Ευλογημένος,Ο Aμνός του Θεού, Δός ημίν ειρήνην.
Η δημιουργία του έργου, παρά την ενότητα του ύφους του, εκτείνεται σε μια περίοδο είκοσι πέντε ετών. Η πρώτη ολοκληρωμένη εκτέλεση έγινε εκατό χρόνια μετά τον θάνατο του συνθέτη που έτσι δεν το άκουσε ποτέ ολόκληρο.
Πρόκειται για μια μνημειώδη σύνθεση που είναι γεμάτη με ερωτηματικά μουσικολογικής αλλά και δογματικής φύσεως.
Ποιες είναι λοιπόν οι ιδιαιτερότητες αυτού του έργου.
- Οι Λειτουργίες γράφονταν στα Λατινικά ενώ τα λιμπρέτα του Bach ήταν στην Γερμανική γλώσσα. Η Γερμανική γλώσσα επέτρεπε στο εκκλησίασμα να αντιλαμβάνεται την λειτουργία και να συμμετέχει σε αυτήν.
- Τα μουσικά έργα στο μπαρόκ, σε αντίθεση με τον ρομαντισμό, έχουν χρηστική αξία. Δημιουργούνται για να συμμετάσχει η κοινότητα σε κάποιο σημαντικό γεγονός όπως είναι η στέψη, ο θάνατος, μια γέννηση ή η λειτουργία στην εκκλησία.
- Η δίωρη διάρκεια του έργου αποκλείει την παρουσίαση του κατά την διάρκεια μιας λειτουργίας.
- Περιέχει μέρη, όπως το Ωσσανά, που ο Λούθηρος είχε αποκλείσει από το τυπικό του προτεσταντικού δόγματος. Διαχωρίζει το Ωσσανά από το ‛Άγιος κάτι που δεν δέχονται οι καθολικοί στο δικό τους τυπικό.
Σκεφθείτε λοιπόν ότι ένας άνθρωπος βαθιά πιστός, όπως ήταν ο Bach, άγεται πάνω από την χρηστική αξία της Λειτουργίας του. Σκεφθείτε ακόμη ότι το φυσικότερο των πραγμάτων είναι η ανάγκη κάθε συνθέτη να ακούσει το έργο του παιγμένο. Ο Bach όμως ήξερε ότι αυτό το έργο δεν θα παρουσιαζόταν ποτέ. Παρόλα αυτά το δούλευε με πάθος γιατί διαισθανόταν ότι μπορεί να είναι το τελευταίο του.
Τι ήταν λοιπόν αυτό που τον παρακινούσε, τι ήταν αυτό που τον ενδιέφερε;
Το πρώτο ήταν η δημιουργία ενός έργου πάνω από τα εκκλησιαστικά δόγματα. Ενός μουσικού έργου οικουμενικής χριστιανικής πίστης για τις επόμενες γενιές.
Το δεύτερο ήταν η αναμέτρηση με την τέχνη του. Η μουσική δημιουργία καθαυτή. Γνωρίζουμε ακόμη ότι τα τελευταία χρόνια ο Bach είχε ενδιαφερθεί για την θέση που θα είχε, σε σχέση με την μουσική, στο γενεαλογικό δένδρο της οικογένειας του. Οι πρόγονοι του ήταν μουσικοί και έβλεπε ότι και τα παιδιά του θα γίνονταν μουσικοί. Γνωρίζουμε επίσης ότι τα τελευταία του χρόνια «είχε παραμελήσει» τα καθήκοντα του ως κάντορα και ενδιαφερόταν για την σύνθεση έργων πέρα από τις απαιτήσεις της θέσης του.
Αυτό λοιπόν που τον ενδιέφερε ήταν να «συνοψίσει» την μουσική του δημιουργία με συνθέσεις που θα άφηναν το δικό του, διακριτό μουσικό στίγμα σαν καλλιτέχνη.
Έτσι η Λειτουργία αποτελούσε την συμπύκνωση του εκκλησιαστικού ενώ η τέχνη της φούγκας του κοσμικού του έργου.
1. Kyrie -Κύριε
1.Κύριε, ελέησον.
2.Χριστέ, ελέησον.
3.Κύριε, ελέησον.
Το πρώτο Κύριε είναι μια έντονη και συνάμα μακρά επίκληση με τελετουργικό χαρακτήρα. Απευθύνεται από τον ανασφαλή και υποφέροντα άνθρωπο στην παντοδυναμία και την μεγαλοσύνη του Θεού. Ο χορός συμμετέχει σε ομοφωνία και ο ρυθμός της ορχήστρας είναι αργός. Αντίθετα στο δεύτερο Χριστέ ελέησον το μουσικό κλίμα αλλάζει. Είναι μια άρια από τις δύο σοπράνο με την λιτή συνοδεία των βιολιών που παίζουν σε ομοφωνία. Η μουσική γλυκαίνει εκφράζοντας βεβαιότητα και εμπιστοσύνη. Το τρίτο Κύριε ελέησον δεν είναι δραματικό σαν το πρώτο, αλλά η μουσική διατηρεί όλη την αρμονική της ένταση.
2. Gloria-Δοξολογία
4. Δόξα εν υψίστοις Θεώ (Gloria in excelsis Deo)
5. και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. (Et in terra pax hominibus bonae…)
6. Υμνούμεν σε, ευλογούμεν σε, προσκυνούμεν σε, δοξολογούμεν σε, (Laudamus te,)
7. ευχαριστούμεν σοι, δια την μεγάλην σου δόξαν. (Gratias agimus…)
8. Κύριε, Βασιλεύ επουράνιε, Θεέ Πάτερ παντοκράτορ’ (Domine Deus, ..)
Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, και Άγιον Πνεύμα.
Κύριε ο Θεός, ο Αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός,
9. ό αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέησον ημάς, (Qui tollis ….)
ό αίρων τας αμαρτίας του κόσμου. Πρόσδεξαι την δέησιν ημών,
10. ό καθήμενος εν δεξιά του Πατρός, και ελέησον ημάς. (Qui sedes..)
11. Ότι σύ εί μόνος Άγιος, συ εί μόνος Κύριος, Ιησούς Χριστός, (Quoniam tu solus Sanctus, ...)
12. εις δόξαν Θεού Πατρός και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν. (Cum Sancto Spiritu…)
Η Δοξολογία αποτελείται από εννέα μέρη από τα οποία τα πέντε είναι χορικά και τα τέσσερα είναι άριες (6,8,10,11) που η φωνή των τραγουδιστών συνοδεύεται από ένα όργανο όπως βιολί, oboe, κόρνο ή φλάουτο.
Ο μουσικός χαρακτήρας κάθε μέρους της Δοξολογίας συμβαδίζει με το περιεχόμενο του κειμένου.
Έτσι η εναρκτήρια Gloria είναι λαμπερή και δοξαστική όπως απαιτεί και ο στίχος. Τον χαρακτήρα αυτό δίνει στην ορχήστρα ο λαμπερός ήχος των σαλπίγγων με την υποστήριξη των τυμπάνων.
Στο ίδιο κλίμα αλλά με την ένταση να χαλαρώνει ακολουθεί χωρίς διακοπή η νέα σύνθεση του Et in terra pax.
Στο Qui tollis το κλίμα είναι δραματικό αφού η άρση της αμαρτίας προϋποθέτει το μαρτύριο και την σταύρωση.
Τέλος το Cum Sancto Spiritu εκφράζεται με βασιλική λαμπρότητα αντίστοιχη της Cloria.
ΤοLaudamus te είναι η πρώτη μίας σειράς από υπέροχες άριες με συνοδεία ενός οργάνου obbligato*. Είναι μια άρια για σοπράνο ή σωστότερα είναι ένα ντουέτο για σοπράνο και βιολί. Η φωνή και το όργανο ανταγωνίζονται για το πιο θα εκφράσει ωραιότερα την δόξα Θεού. Η άρια δημιουργεί συναισθήματα ευδαιμονίας, που υπηρετούνται από την διάφανη μουσική γραφή των εγχόρδων και από την λιτή ενορχήστρωση. Μια αντίστοιχη μουσική θα συνόδευε και έναν άγγελο στο υμνητικό του τραγούδι προς τον Θεό.
Το Qui sedes είναι η δεύτερη υπέροχη άρια της σοπράνο. Η alto φωνή της συνομιλεί με το oboe d’ amore ενώ τα έγχορδα από κάτω σταθεροποιούν την μελωδία.
Ακολουθεί η άρια του βαρύτονου στο Quoniam tu solus Sanctus. Εδώ πρόκειται για μια πραγματικά πρωτότυπη ενορχήστρωση. Πάνω στο basso continuo η φωνή του βαρύτονου συνοδεύεται από ένα solo κόρνο και δύο ζωηρά φαγκότα που παίζουν σε ομοφωνία. Με άλλα λόγια ένα κουαρτέτο μπάσων (οργάνων και φωνής) με το κόρνο obbligato να εισάγει εντυπωσιακά το μουσικό θέμα πότε σολάροντας και πότε ακολουθώντας την φωνή του βαρύτονου.
Last edited: