Led Zeppelin 24 bit: Ιστορία από την... κρύπτη

[Bhutia]

Οι αρχαίοι λαοί όριζαν ως αιθέρα το ανώτατο τμήμα του ουρανού,έναν τόπο όπου κατοικούσαν θεότητες κι εδρεύουν τα αστέρια.Θεωρούσαν επίσης ότι σε όλα τα καύσιμα υλικά περιέχονταν κάποιο εξαιρετικά πτητικό-και γι αυτό μη ανιχνεύσιμο- συστατικό,το οποίο απελευθερωνόταν υπό μορφή φλόγας.

Από την πρώτη κιόλας προσπάθεια,η βαρύτητα των Led Zeppelin συμπίεσε μεταξύ τους τα μεσοαστρικά νέφη στο σύμπαν της μουσικής συνείδησης.Σε αντίθεση με το περιβόητο αερόπλοιο,στη δική τους ελεγχόμενη πυρκαγιά έγιναν παρανάλωμα αυστηρά υπολογισμένες δόσεις από blues,hard rock & folk.Χάρη στις δημιουργίες τους έπαψαν πλέον ν'αναζητούνται απατηλοί ΄΄φλογιστές΄΄ σε κάθε ροκ υλικό,αφού εκείνες έκαναν γνωστή την οξείδωση ως πραγματικό συντελεστή μιάς καύσης.

Τα κλασσικά άλμπουμ επανακυκλοφορούν το 2014 σε υπερπολυτελείς εκδόσεις remastered -για πολλοστή φορά- κι επιμελημένες προσωπικά από τον Jimmy Page.Περιλαμβάνουν επίσης ΄΄κλειδιά΄΄ για τη διαδικτυακή μεταφόρτωση του περιεχομένου υπό μορφή αρχείων υψηλής ανάλυσης (24/96).

Επισκόπηση κομματιών για τις επανεκδόσεις των τριών πρώτων album

Τα ανελέητα riffs του Page,οι μανιασμένες ιαχές του Plant,τα ΄΄τύμπανα πολέμου΄΄ από τον Bonham,ο John Paul Jones άλλοτε να οργώνει βαθιά με το μπάσο τα ρυθμικά πεδία και άλλοτε να χαράζει ντελικάτες γραμμές με τον συνθετητή,τα υπόγεια καλέσματα σε παγανιστικές οντότητες,αποτελούν ήδη αναπόσπαστα στοιχεία της ροκ μυθολογίας.

Κρίνεται λοιπόν σκόπιμο να επικεντρωθεί η προσοχή στο επιπρόσθετο υλικό που συνοδεύει κάθε επανέκδοση.

Το "Ι" περιέχει ολοκληρωμένη live ηχογράφηση μίας συναυλίας επί γαλικου εδάφους,με ηχητική ποιότητα ανώτερη σε σχέση με το ομόλογο bootleg που είχε κάποτε κυκλοφορήσει.

Τα προσφιλή κομμάτια αποδίδονται με μανιασμένη σπουδή,υψηλότερη ταχύτητα και σε μεγαλύτερη διάρκεια.Ο Page στο "Dazed and Confused" διαγράφει δοξαριές πάνω στις χορδές τις ηλεκτρικής κιθάρας, εισάγοντας το blues ιδίωμα στη ζώνη της αφηρημένης τέχνης.Το "Moby Dick" κυλάει αλαχάνιαστο πάνω στην ενέργεια του μπάσου τυμπάνου.Η μεταλλική υφή του "How Many More Times" εμπλουτίζεται με αρχέγονα πανκ στοιχεία επισκιάζοντας τη στουντιακή έκδοση.Ακούγεται μάλιστα εκ προοιμίου σαν μεταφορικός ύμνος αφιερωμένος στην έννοια της επανέκδοσης,αφού τονίζει το ενδόμυχο ερώτημα κάθε οπαδού,πόσες φορές ακόμα θα χρειαστεί ν'αγοράζει την εκάστοτε διαδοχική ανασκευή της ιστορίας από τον Jimmy Page -διατηρώντας κιόλας την υποψία ότι η απουσία εναλλακτικών στουντιακών ηχογραφήσεων από το ΄΄πρώτο΄΄ ενδέχεται τη φύλαξή τους για μελλοντική επανέκδοση...

Το "ΙΙ" περιέχει εναλλακτικές μίξεις.Το "Whole Lotta Love" επαναδιαπραγματεύεται τη θρυλική του υπόσταση χάρη στον διαφορετικό χρονισμό των riffs,τα νέα κρουστικά στοιχεία και πάνω απ'όλα οι κραυγές του Plant ν'αντηχούν αλλόκοτα,καθώς μοιάζουν ν'απευθύνονται σε κάποια αδίστακτη ερωτική θεότητα.Το χτύπημα του "What is and What should Never Be" χάνει σε σφοδρότητα,αλλά αγγίζει το ακουστικό αισθητήριο με βελούδινη φολκ χάρη.Στο "Thank You" το αρμόνιο αναλαμβάνει πλέον την εντρύφηση στις ουτοπικές υποσχέσεις ατελείωτης αγάπης.Ομοίως η απουσία φωνητικού καναλιού στο "Living Lovin Maid" μεταβιβάζει έμφαση στις κοφτές συγχορδίες του κεντρικού ριφ.Το υλικό συμπληρώνεται με το ακυκλοφόρητο "La La" να προσδίδει απρόσμενη μελωδική αμεριμνησία στον ήχο των Zep.

Οι πλέον ενδιαφέρουσες προσθήκες κατά τον υποφαινόμενο βρίσκονται μέχρι στιγμής στο "ΙΙΙ".O ικετευτικός τόνος στο "Since I've Been Loving You" ακολουθούμενος από το μπλουζ σολάρισμα της κιθάρας γίνονται πιο επιτακτικά,εντείνοντας την καταπιεστική του δράση.Φονικό riff πλαισιωμένο από έξυπνες εναλλαγές στην οργανική εκδοχή που εξελίχθηκε στο "Out on the Tiles".Το "Gallows Pole" (ένα από τα αγαπημένα κομμάτια του υποφαινομένου) αποκτά αμιγή ακουστικό χαρακτήρα,προσεγγίζοντας περισσότερο τις κέλτικες φολκ ρίζες και η λιτότητά του ακούγεται στη φωνή του Plant πιό...στραγγαλιστική από ποτέ.O φόρος τιμής στην παράδοση των blues αποτείνεται μέσα από την τραχιά αγωγή του "Keys to the Highway / Trouble in Mind" που θυμίζει από τη μία την εισαγωγή και κλείσιμο του "Bring it on Home" ("ΙΙ"),ενώ από την άλλη την απόκοσμη διολίσθηση των φωνημάτων στο "Hats off to Roy Harper" που ολοκλήρωνε το "ΙΙΙ".

https://www.youtube.com/playlist?list=PLcG06rfr7HJAhR7P3RGmGqJBnw92xQdY2

(...)

 

[wizzy]

Ξέρουμε πότε θα είναι διαθέσιμα προς αγορά;

 

[Bhutia]

Ξέρουμε πότε θα είναι διαθέσιμα προς αγορά;

Η προσωρινή έλλειψη διαθεσιμότητας για τις υλικές μορφές δεν συνεπάγεται το ίδιο γι αυτές που αποζημιώνουν ουσιαστικά,δηλαδή τις άϋλες .Ο διαδικτυακός αιθέρας είναι πλούσιος σε θρεπτικά συστατικά υψηλής ανάλυσης.

 

[wizzy]

Ας μην εισέλθουμε στην ατραπό της διαφοράς μεταξύ κτήσης άυλων και υλικών αγαθών, πολλώ δε μάλλον, της διαφοράς στην εμπειρία και στην απόλαυση τις οποίες προσφέρουν τα μεν και τα δε.

Έχω βάσιμες υποψίες ότι η ερώτηση που έκανα, θα λάβει απάντηση λίαν συντόμως.

 

[nima]

http://store.acousticsounds.com/ind...searchtext=Led+Zeppelin&search.x=8&search.y=9

 

[Bhutia]

Συνεχίζουμε λοιπόν μ'ένα αντίδοτο σε...ανούσια νήματα :

Το θρυλικό τέταρτο άλμπουμ των Led Zeppelin επέτυχε μία εξωπραγματική σύγκλιση του σκληρού ροκ ιδιώματος τόσο με τη folk-blues μουσική παράδοση,όσο και με τη μελλοντική εξέλιξη του ροκ.Τα μέσα που μεταχειρίστηκαν εξακολουθούν σαράντα χρόνια μετά να είναι απερίγραπτα και ανεξήγητα,όπως τα ρουνικά σύμβολα που κοσμούσαν το εσώφυλλο.Το "IV" φανερώνει εμπράκτως πόσο φτωχή απεικόνιση παρέχει ο Λόγος για τη Μουσική,η οποία με τη σειρά της αποτελεί εξίσου φτωχή απεικόνιση των διεργασιών που πυροδοτεί εκείνη μέσα στη νόηση των αφοσιωμένων ακροατών.

Η πολυτελής επανέκδοση-πλην της εξαιρετικής ηχητικής επεξεργασίας που εξακολουθεί να υστερεί σε εύρος δυναμικής ζώνης- δεν συμπληρώνει την όλη παραγωγή με κάποιο νέο συνταρακτικό στοιχείο.Κάτι τέτοιο δεν είναι υποχρεωτικά ανεπιθύμητο,αφού το αντίθετο θ'αναλογούσε με προσπάθεια να βελτιώσει κάποιος λ.χ. μία συμφωνία του Mozart ή του Beethoven.Το ποθητόν ή μη της υλικής μορφής διακυβεύεται επομένως στο φανατισμό και το φετιχισμό των υποψηφίων αγοραστών.

Στο "Ηοuses of the Holy" το Σύμπαν έχει πια μετακινηθεί και η μαγεία αποκλίνει προς διαφορετικές,λιγότερο συνταρακτικές τροχιές.Οι έξτρα παροχές εδώ κρίνονται έως και αδιάφορες,σαν απαστράπτοντα μνημεία στη φιλάργυρη διάθεση του επιμελητή Page.Από τις μέχρι στιγμής επανεκδόσεις,αυτή εδώ αντηχεί περισσότερο τα φαρμακερά σχόλια του Robert Plant ως προς την προοπτική επανασύνδεσης του συγκροτήματος για μελλοντικές εμφανίσεις...

 

[wizzy]

Το ποθητόν ή μη της υλικής μορφής διακυβεύεται επομένως στο φανατισμό και το φετιχισμό των υποψηφίων αγοραστών.

... οι οποίοι ικανοποιούνται δεόντως!

 

[Bhutia]

... οι οποίοι ικανοποιούνται δεόντως!

...Μέχρι την επόμενη σειρά επανεκδόσεων,επιμελημένη είτε από τον...Μήτσο Σελίδα,είτε από επιγόνους...

 

[pelopis85]

...Μέχρι την επόμενη σειρά επανεκδόσεων,επιμελημένη είτε από τον...Μήτσο Σελίδα,είτε από επιγόνους...

Βλεπε doors και beatles

 

[Bhutia]

 

[Bhutia]

Η επανέκδοση του Physical Graffiti συνέπεσε με την τεσσαρακοστή επέτειο της αρχικής κυκλοφορίας.Η διετής διάρκεια των ηχογραφήσεων που έμοιαζε με διελκυστίνδα,το κλίμα φθοράς με τις φαρμακευτικές εξαρτήσεις και τον John Paul Jones μπουχτισμένο από τις συνεχείς περιοδείες να επιχειρεί να θέσει εαυτόν εκτός συγκροτήματος δεν απέτρεψαν τελικά τον καλλιτεχνικό κι εμπορικό θρίαμβο.Το διπλό άλμπουμ περιείχε τις οκτώ νέες συνθέσεις συνδυασμένες με ανέκδοτα πλην πανάξια κομμάτια από την πενταετία 1970-74.

Η περιπλάνηση σε πολλαπλές στυλιστικές κατευθύνσεις ισχυροποιούσε αντί να υπονομεύσει τη μουσική συνοχή του έργου.Ο απροκάλυπτος φανκ ρυθμός του "Trampled Under Foot",ακουστικό χάδι στο "Bron-Y-Aur",παρεΐστικη ατμόσφαιρα στο "Boogie With Stu",σεξουαλικά υπονοούμενα από το "Custard Pie" έδεναν σαν υλικά μαγικής συνταγής με το υπαρξιακό blues του "In my Time of Dying" και το σκληρό ροκ ευαγγέλιο γραμμένο σε κομμάτια όπως το "Houses of the Holy".Φλέβες πειραματισμού στις κιθάρες του Page,τους συνθετητές του Jones και τις ρυθμικές εγκλίσεις του Bonham δίνουν νέο ενδιαφέρον σε κάθε ακρόαση του υλικού ακόμα και τώρα.Η συγχορδία που διατρέχει το "Ten Years Gone" παραλύει κάθε σκωπτική ίνα,ενώ η επαναληπτικότητα του "Kashmir" με τη συνδρομή της ορχήστρας του Marrakesh καθιστά την ακρόαση αυτοϋπνωτιστική εμπειρία.

Ένα album αποκορύφωμα που περιείχε μέσα στην απόλυτη ουσία του σπόρους της επερχόμενης κάμψης.Το νέο remastering προβάλλει στην αντίληψη του ακροατή στοιχεία που έδειχναν αχνότερα στις προηγούμενες εκδόσεις,χωρίς απόπειρες να ξαναγραφεί η ιστορία.Η έλλειψη ανέκδοτων κομματιών και από εδώ ξενίζει τον αγοραστή.Παρήγορα βεβαίως στοιχεία η αρτιότητα παραγωγής και υψηλή ηχητική ποιότητα ως προς τις εναλλακτικές μίξεις.

Η τακτική του Jimmy Page να παραγεμίζει τις πολυτελείς επανεκδόσεις με εναλλακτικές μίξεις για τα ίδια κομμάτια γεννά προβληματισμό ως προς το ιδεώδες της πιστότητας.Οι νόμοι της Φυσικής και οι συνθήκες ηχογράφησης καθιστούν μεν ανέφικτη την επίτευξη απολύτου πιστότητας ως προς το αρχικό μουσικό γεγονός,αλλά είναι δυνατή η ολοκληρωτική πιστότητα προς δεδομένη καταγραφή συτού του γεγονότος,όπως εκείνη οριστικοποιείται υπό μορφή τελικής μίξης σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή.Όσο δεκτές και να γίνονται οι διαβεβαιώσεις του επιμεληθέντος ότι οι εναλλακτικές μίξεις ήταν σύγχρονες με την αυθεντική παραγωγή του έργου,δεν παύουν να συνιστούν κάτι διάφορο προς την αποκρυσταλλωμένη του μορφή.Κατά συνέπεια,διακρίνονται από μειωμένη πιστότητα σε σχέση με την τελευταία.Η δε απουσία στοιχείων που θα προσέδιδε σ'εκείνες το χαρακτήρα αξιοπερίεργου εξασθενεί το ενδιαφέρον των αφανάτιστων μουσικόφιλων σε βάθος χρόνου.

 

[Bhutia]

Και όπως συμβαίνει σε όλες τις μυθολογικές συντέλειες,έρχεται κάποτε το πλήρωμα του χρόνου να χάσει το ιδεατό σύμπαν την αλλοτινή του αίγλη και ζοφεροί οιωνοί-καταχρήσεις,ατυχήματα και οικογενειακές απώλειες- να προμηνύουν την έλευση του τέλους...

Το album "Presence" του 1976 ηχογραφήθηκε σε διάστημα 18 ημερών με τον Page να κατέχει τα δημιουργικά σκήπτρα και τον Plant να ερμηνεύει καθηλωμένος πάνω σε αναπηρική καρέκλα,έχοντας διαλυμένο τον αστράγαλο από αυτοκινητικό ατύχημα στο νησί της Ρόδου.

Απόντων οικείων μυστηριακών στοιχείων και φολκ επιρροών,το ωμό ροκ με την κιθάρα του Page να αρθρώνει καθαρότερες φράσεις από ποτέ θυμίζει αιμορραγία απλωμένη σε επιφάνεια δέρματος που δίνει αίσθηση τεντώματος και ρήξης καθώς αυτή ξεραίνεται.Το πρώτο μέρος ατενίζει υπερήφανα τον ροκ ορίζοντα από τη μυθική κορυφή που είχαν κατακτήσει.Νεφεληγερέτης ο παιάνας του "Achilles Last Stand" σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του και το κεραυνοβόλο blues του "Nobody's Fault but Mine" ερμηνευμένο με αυτοεπιτιμητική μανία σαν ασύμμετρη απειλή γρονθοκοπεί για ύστατη φορά τις αισθήσεις.Το δεύτερο μέρος ισοδυναμεί προς κατάβαση σε τόπο θνητών όντων ,με σύμβολο το ενδοσκοπικό "Tea for One",δομημένο πιστά πάνω στα γνώριμα μέτρα του "Since I've Been Loving You" .

Οι έξτρα παροχές τιμούν τη...δεύτερη πλευρά χάρη στον συγκαταβατικό τους χαρακτήρα.Μοναδική ανοδική εξαίρεση,το "10 Ribs & All / Carrot Pod Pod (Pod)" διαθέτει μία βελούδινη παραδοξότητα ασύμβατη προς τον χαρακτήρα του τελικού άλμπουμ.

Το album "In Through the Out Door" κυκλοφόρησε το 1979 ηχογραφημένο στο στούντιο των Abba στη Στοκχόλμη με τα κομμάτια του να μαρτυρούν τριγμούς και πειραματική διάθεση του συγκροτήματος απέναντι στις νεοκυματικές και χορευτικές μουσικές επιταγές.Η κυκλοφορία αντιτύπων εντός σταμπαρισμένου χάρτινου περιτυλίγματος,δικαιώνει εμμέσως τον αφορισμό του μάνατζερ Peter Grant ότι οι δίσκοι των Led μπορούν να αγοραστούν αθρόα ακόμα και αν πωλούνταν μέσα σε κοινές χαρτοσακούλες.

Οι Page & Bohnam βυθισμένοι στην εξάρτηση από ηρωίνη και vodka αντιστοίχως,εγκαταλείπουν τη δημιουργική πρωτοβουλία στο δίδυμο Jones & Plant.Τα ριφ από τους συνθετητές του πρώτου αναλαμβάνουν πρωτεύοντα ρόλο εκεί όπου πρώτα δέσποζε η ηλεκτρική κιθάρα.Η υποχώρηση των κιθαριστικών καναλιών συμπαρασύρει τα φωνητικά κατά την τελική μίξη,συμβάλλοντας σε μία...δημιουργική ασάφεια εμποτισμένη με ποπ ρομαντισμό.Δεν λείπουν βεβαίως γητευτές των ραδιοκυμάτων όπως τα "Fool in the Rain" & "All My Love"-φόρος τιμής του Plant προς τον πρόωρα χαμένο από ιογενή λοίμωξη γιό του Karac.Εισαγωγή με gizzmotron και κιθαριστικές συγχορδίες στο "In the Evening" να μένουν ενθύμιο των παραδοσιακών Zep δένοντας αρμονικά με το ostinato μπάσο του Jones.Tο τερατώδες "Carouselambra" διχάζει τους πιστούς,θυμίζοντας άλλοτε ηλεκτρονικό ροκ έπος και άλλοτε...μπαλαφάρα σ'ενα ρυθμικό υπερδιάστημα.

Οι εναλλακτικές μίξεις αποσπούν εν μέρει το απαστράπτον ηλεκτρονικό περίβλημα της τελικής μίξης κι επικαλούνται τη μυθική ροκ οντότητα,δίνοντας έμφαση στο μπάσο του Jones και τα φωνητικά του Plant.


Η υπολογιστική τακτική του Jimmy Page φαίνεται να συγκλίνει με γενναίες δόσεις ποιητικής ειρωνείας,καθώς ο πάλαι ποτέ πρόχειρος επίλογος "CODA" αναβιβάζεται στο πλέον ενδιαφέρον τεμάχιο από τη σειρά επανεκδόσεων.Το αρχικό album είχε κυκλοφορήσει το 1982,δύο περίπου έτη ύστερα από το νομοτελειακό χαμό του Bonham και την επακόλουθη διάλυση του συγκροτήματος,περιέχον οκτώ σκόρπια κομμάτια από τη συνολική του πορεία.Η ενισχυμένη έκδοση περιλαμβάνει επιτέλους σε δύο επιπλέον δίσκους ουσιαστικά θραύσματα...Κρυπτικής Ιστορίας,κλείνοντας έτσι κάποιους από τους λογαριασμούς που είχαν αφήσει ανοικτούς οι προηγούμενες τραπεζικές θυρίδες.

Το "Sugar Mama" προοιωνίζει το άλμπουμ "II",με τον αδυσώπητο φανκ ρυθμό να εξαίρεται ακόμα περισσότερο στο instrumental "St. Tristan's Sword".Σκληροπυρηνική blues δομή με λιτά φωνητικά στο "If it Keeps on Raining" απλώνεται σαν ΄΄μεγάλη σκιά΄΄ στο επιβλητικό "When the Levee Breakes".Μαζί τους και η περιβόητη bootleged σύμπραξη των Page & Plant με τα μέλη της Bombay Orchestra,από την επίσκεψη των δύο τους το 1972 στην Ινδία.Τα κομμάτια "Four Hands" και ιδίως το "Friends" με την εξωτική οργανική τους σύνθεση λειτουργούν ως δίαυλοι μυστικιστικής επικοινωνίας ανάμεσα σε παρελθόν και μέλλον,ανατολική και δυτική μουσική παράδοση.


Είτε γίνονται πιστευτοί είτε όχι οι σκοτεινοί θρύλοι για τα παρασκήνια στην καριέρα των Led Zeppelin,αυτό που μένει σταθερά ανυπέρβλητο όποτε οι κρύπτες εκκενωθούν και τα χρηματοκιβώτια πληρωθούν,είναι οι μουσικές καταθέσεις.

 

[TGD]

Λύθηκε μυστήριο 52 ετών με το θρυλικό άλμπουμ «Led Zeppelin IV»

Ενας ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αγγλίας ξεφύλλιζε ένα βικτοριανό φωτογραφικό άλμπουμ γεμάτο τοπία και σπίτια, όταν παρατήρησε μια φωτογραφία που φαινομενικά είχε ξαναδεί.

www.kathimerini.gr