- Μηνύματα
- 7.462
- Reaction score
- 5

-"Ρε παιδί μου! Εχεις βγάλει τα μάτια σου πια! Σήκω! ΒΓΕΣ ΛΙΓΟ ΕΞΩ!"
-"Λάμπρο πότε θα καθαρίσεις το δωμάτιό σου; επιτέλους με αυτό το πράγμα"
-"Ρε μωρό μου όλο σπίτι σου την βγάζουμε. Και ολο σε βλέπω να παίζεις αυτή την βλακεία. Τουλάχιστον δεν μου δείχνεις κι εμένα πως παίζει να κανω κι εγώ κάτι;"
-"Ρε μ@λ@κ@ καμια προπόνηση θα κάνεις εσύ; Εχουμε τους τελικους σε 2 εβδομάδες"
-"ΔΕΝ ΜΕ ΠΑΡΑΤΑΤΕ ΜΩΡΕ; ΕΧΩ RELIC RAID ΤΩΡΑ!"
Οι παραπάνω κουβέντες δεν εχουν ακουστει μια και δυο στην ζωή μου. Τις ακούω χρόνια. Για την ακρίβεια τις ακούω 8 χρόνια και 3 μήνες. Τόσο καιρό παίζω mmorpgs. Ξεκινησε με το Ultima OnLine:The Second Age για να φτάσω 8 χρόνια μετά να εχω τσακίσει σχεδον όλα τα γνωστά mmo της αγοράς. Απειρες ώρες, ατελειωτα βράδια. Με 14,4kbps modem ακομα να θες να κανεις ενα update στον client των 50MBytes και να μην τελειώνει ποτέ!
Ο σκοπός του κειμένου αυτού ομως δεν ειναι να σας παρουσιάσει πως έπαιζα εγώ mmorpgs. Είναι το Γιατί το παιδί μου κόλλησε με αυτό το κ@λοπαίχνιδο ;;;
Πως ξεκίνησε αυτή η μανία; Πως εξελίχθηκε; Τι εγινε πια με αυτό το πράγμα;
Το 1974 ήταν η χρονια που η TSR έβγαλε στην αγορά το πρώτο επιτραπέζιο RPG. Το παιχνίδι ήταν (και είναι...) τόσο απλό που μπορούσε να παίξει ο οποιοσδήποτε ανεξαρτήτου ηλικίας. Αρκεί να είχε φαντασία. Φαντασία να παίξει τον ρόλο του. Γιατί ο καθένας είχε ένα ρόλο σε αυτό το παιχνίδι. Πως έπαιζες; Εβρισκες 4-5 φίλους. Ένας απο αυτούς έκανε τον DM (Dungeon Master). Ο ρόλος του DM μπορεί να είναι και ο πιο δύσκολος απ'όλους καθώς αυτός ήταν που έλεγε την ιστορία.
Ο καλός DM λοιπόν ξετύλιγε το νήμα και έφερνε τους παίχτες αντιμέτωπους με πανίσχυρους μάγους, τρομερούς δράκους ή στην αυλή κάποιου βασιλιά. Ο DM είχε όπλο την φαντασία του και τα όρια της. Μπορούσε να σκοτώσει έναν παίχτη ανα πάσα στιγμή χωρίς να μπορεί ο παίχτης να κάνει τίποτα (-"Καθώς περπατάτε στο δάσος ενα κλαδί πέφτει απο ένα δέντρο χτυπά τον Χ στο κεφάλι και τον σκοτώνει"). Αυτός φυσικά θα ήταν ένας κακος DM αλλα ήταν πολύ καλές μεθοδοι να ξεφορτωθούμε παίχτες-κολλητήρια που μας παρακαλούσαν για να παίξουν :happy_8:
Τα όπλα των παιχτών απέναντι στην φαντασία ενός DM δεν ήταν τίποτε άλλο απο 7 ζάρια. Ζάρια 4, 6, 8, 10, 12, 20, 100(σε δεκάδες) πλευρών. Ο,τι κι αν έκανες, ο,τι κι αν έλεγες... Τα πάντα ήταν πιθανότητες. Φυσικά ενα παιχνίδι δεν θα είχε τόση επιτυχία αν ήταν ΑΠΛΑ τύχη. Μαγικά που δίναν πιο δυνατά χτυπήματα (ή απλά ενα συν στο ζαράκι σας), που ειχαν σκοπο την καλύτερη προστασία σας έπαιζαν στο παιχνίδι.
Η αρχή είχε γίνει. Ένα νέο κεφάλαιο στην διασκέδαση είχε ξεκινήσει και το καλύτερο (ή χειρότερο για μερικους...) είχε ξεκινήσει παράλληλα με έναν άλλο τομέα που σήμερα βρίσκεται σχεδόν σε κάθε σπίτι. Τον κόσμο τον υπολογιστών.
Και όταν τα Role Playing Games κάνουν παρέα με τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές, περίεργα αποτελέσματα βλέπουν τα ματάκια μας. Και αυτά τα αποτελέσματα δεν άργησαν να εμφανιστούν καθώς ένα χρόνο μετά έκανε την εμφάνιση του το πρώτο text-rpg (σε πλατφόρμα UNIX παρακαλώ...). Καθόλου γραφικά, ανύπαρκτος ήχος. Απλά άφθονη, πλούσια, φαντασία!!!
To be continued... ;-)