REMALIA club

[Vertigo]

Απάντηση: REMALIA club!

Καλημερα
Παρασκευουλα σημερα

 

[danaos]

Απάντηση: REMALIA club!

Χαιρετώ άπαντας τους Ρέμαλους...

Ξεπεσμός....

Μόνον αυτό.

 

[jhontikis]

Ωρες ειναι να πεις και puppets. :138:

 

[danaos]

Απάντηση: REMALIA club!

Τζάνεμ' απ' το στόμα του το πήρες.

 

[danaos]

Απάντηση: REMALIA club!

Τσακώθηκαν ο Τέρης με τη Λενιώ;

Επεσε χυλόπιτα;

Εβαλε μυαλό το Γίδι;

Ο Α2 έχει σαλτάρει; Του δίνετε τα χάπια του;

Η Λενιώ θα σταματήσει ποτέ τις κολακείες;

Ο Γέρος λάδωσε το Π;

Ο Προδότης κάνει γλύκες στη Λενιώ;

 

[danaos]

Απάντηση: REMALIA club!

Τικις σε βλέπω.

 

[jhontikis]

SAW!

 

[danaos]

Απάντηση: REMALIA club!

So what?

 

[Andrew]

Ντενις :605:



...την χαρακωνεις την λεμονια ? :137:

 

[danaos]

Απάντηση: REMALIA club!

Έρχονται ανατροπές.

Σύντομα.

Stay tuned.

 

[oppohellas]

Παναη πηρες καινουργιο αυτοκινητο ?

Καλα και συ ανατρεπομενο μεσα στην Αθηνα ?

κανενα CAT πηρες ???? :116:

 

[danaos]

Απάντηση: Re: REMALIA club!

Ντενις :605:



...την χαρακωνεις την λεμονια ? :137:

Aλλοι εχουν το ονομα και αλλοι τη χαρη.
Χαριεντισμούς βλέπω με το Λενάκι Αντρίκο.
Αντε και σ' ανώτερα.
Ευγε.
Μετα το Γίδι, εισαι το επόμενο θύμα.

 

[danaos]

Απάντηση: REMALIA club!

Τον βάφεις τον φράκτη;

 

[danaos]

Απάντηση: Re: REMALIA club!

Παναη πηρες καινουργιο αυτοκινητο ?

Καλα και συ ανατρεπομενο μεσα στην Αθηνα ?

κανενα CAT πηρες ???? :116:

Οχι. PAN πήρα.:138:

 

[oppohellas]

ελεγα και γω ....θα παω βολτα με τετοιο.....

 

[Andrew]

Re: Απάντηση: REMALIA club!

Έρχονται ανατροπές.

Σύντομα.

Stay tuned.

Τι ειπες ? :138:

 

[danaos]

Απάντηση: REMALIA club!

ΤΟ ΟΛΟΝ ΙΣΤΟΡΗΜΑ.....







Τσαρικό Ηλιοβασίλεμα στο Πέραμα.
Των Γιεβγκένι Νταναώφ - Γιέλενα Σίστεβα


Και καθώς αναταράσσεται με νωχελικούς ρυθμούς το Jack Daniels στο ποτήρι του, στη θύμησή του ερχόταν εκείνη... και χαμογέλασε αποφασιστικά κάτω από το μουστάκι του και είπε στον εαυτο του..Άλλη μια μέρα δίχως σκοπό... είμαι γεμάτος.
-----------------------------------------------------------
... στη πρώτη γουλιά σκέφτηκε "πώς να διαγράφεται άραγε η σκιά στο πέρασμά της?" "πώς να είναι?"... έβρεξε τα χείλη με το πικρό ποτό ... και την έβγαλε από το μυαλό! Μα ... τι να βγάλει από το μυαλό ... κάτι που δεν έχει δει .. κάτι που δεν έχει ακούσει?? Κάτι που έχει διαβάσει μονάχα ... και ένας λόγος που μετράει ... σίγουρα μετράει!!!!
-----------------------------------------------------------
...διαγραφόταν η λεπτή σιλουέτα της κατα μήκος του διαδρόμου και σκέφτηκε:
-Δεν είναι δυνατόν, είναι η Μόνικα!
-----------------------------------------------------------
.... την ίδια στιγμή αισθάνεται ένα αεράκι στο αυτί ... από πίσω ερχόταν ... μια φωνή του λέει: "η Ελένη θα έρθει ... μέχρι τότε ασχολήσου με τη .... Μόνικα ... κι ας μη σε αγαπήσει"
-----------------------------------------------------------
Μελαγχολική, μέσα από την έμφυτη αισιοδοξία της, βγάζει από μέσα της αυτόν, τον πικρό, τον καπνό που ξεχειλίζει μέσα από τη πίπα της... δεν είναι δυνατόν, μονολογεί, είναι αυτός που περιμένω, αυτός που περιμένω, αυτός που περιμένω, αυτός, αυτός.......
-----------------------------------------------------------
... δέν είναι δυνατόν ... Ποιά νομίζει ότι είναι? Είχε δώσει μάχη για να τον κερδίσει ... και ήρθε ΑΥΤΗ ... που τρελαίνει τα αρσενικά ... που είναι δολοπλόκα και τους φυλακίζει όλους στα δίχτυα της ... το ίδιο έκανε και με τον Vincent Cassel ....! Δέ θα αφήσω να συμβεί ... δέ θα αφήσω να πέσει στα δίχτυα της αυτός ... αυτός που περιμένω!!! Ήπιε τη βότκα της μονορούφι ... τη πλησίασε ... της άρπαξε τη πίπα από το χέρι ... και τον πλησίασε!!! "Εγώ είμαι" του είπε. Και του σκούπισε μιά στάλα Ιάκωβο που ήταν πάνω στο μουστάκι του!!!
-----------------------------------------------------------
....και αυτός, επιτέλους, αποκάλυψε επιτέλους την ευγενική και αριστοκρατική καταγωγή του, που έντεχνα κάλυψε τόσα χρόνια τώρα... ναι, της είπε, είμαι ένας Ρομανώφ... κατατρεγμένος μέσα από τις δολοπλοκίες ένός ανερμάτιστου και αποτρόπαιου, του Γιεβγκένυ Νταναώφ....
-----------------------------------------------------------
...ήταν σίγουρη! Ήξερε ότι κάτι υπήρχε πίσω από αυτό το άγριο ... σκοτεινό προφίλ .. που με επιτυχία πέρναγε στους άλλους! Δέ μπορεί, έλεγε, υπάρχει ευγένεια ... καταγωγή που όμοιά της δέν υπάρχει! Το είχε δεί καθαρά ... μέσα από τα λόγια του .. μέσα από τις θέσεις που έπαιρνε!! Μα ... επιτέλους ... φώναξέ το: ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΡΟΜΑΝΩΦ!!! Κάνε την περήφανη ... που είδε καθαρά!!!!
-----------------------------------------------------------
...χρόνια χωμένος στις μουντζούρες των καρνάγιων του Περάματος (όπως και ο πρόγονός του ο Πέτρος στα μηχανουργεία του Άμστερνταμ), μάθαινε υπομονετικά τις τέχνες... και μέσα από την συμβίωσή του με τις άλικες και άγουρες γυναικείες υπάρξεις, εκει, στα βρώμικα μπουντρούμια, μπορούσε να δει τα διαμάντια που έκρυβαν οι βασανισμένες και σκληραγωγημένες ψυχές τους...
-----------------------------------------------------------
... χρόνια κι εκείνη στο Άμστερνταμ ... έχοντας ακόμη το άρωμα των καναλιών στα ρουθούνια της, το άρωμα των απαγορευμένων καπνών ... τότε ακόμα που ήταν μικρή ... έχοντας ακόμη στη θύμησή της τις βιτρίνες να ανοίγουν μία μία .. και πίσω ξεπρόβαλλαν τα όμορφα μα αμαρτωλά για πολλούς κορμιά ....! Δέ θα ξεχάσει ποτέ την εικόνα αυτών των γυναικών που κάνοντας ότι χυδαιότερο κέρδιζαν την αξιοπρέπειά τους ...! Ιδια αξιοπρέπεια -είχε πεί- ίδια με αυτών των γυναικών θέλω νά'χω ... μα δίχως να φθαρώ!!!! Μάζεψε τα πράγματά της ... και ώς άλλη Σκάρλετ Ο' Χάρα ... έφυγε ... "δέ βαριέσαι ... μιά καινούρια μέρα ξημερώνει αύριο" ...
εκείνη τη μέρα ήθελε να ζήσει ... ! Μαζί με αυτόν ... αυτόν που χρόνια περιμένει!
------------------------------------------------------------
....το πώς βρέθηκε στο Πέραμα, ποτέ κανείς δεν κατάλαβε.. τι ήθελε αυτό το αιθέριο πλάσμα σε αυτήν τη παραγκούπολη... αλλά ο Ρωμανώφ θυμήθηκε... εκείνο το τρελλό βαλς στα Θερινά Ανάκτορα.... ναι...
ήταν η Γιέλενα Σίστεβα!!!!!
------------------------------------------------------------
θαρρείς το ένστικτο ... θαρρείς κάτι πολύ δυνατό την οδήγησε στο Πέραμα ... εκεί της είχαν πεί είναι οι άντρες ... οι άντρες οι σωστοί ...! Το ένστικτο που την οδήγησε είχε "μουσική" ... είχε νότες βαθιά κρυμμένες ... ένα Βάλς ... που ποτέ δέ θα ξεχάσει! όσα χρόνια κι άν περάσουν ... το άκουγε ακόμη ... Βρέθηκε ξαφνικά μέσα στα χέρια του ... να τη στριφογυρνούν στο ρυθμό ... τα βήματα λές και πάντα τα ήξερε .. λές και από πάντα χόρευε μαζί του .... τότε ήταν που είχε συνειδητοποιήσει ότι ίσως να μήν κατάφερνε να γλυκάνει αυτή τη σκληράδα ... την άρνηση ... αυτού του άντρα ... Απεγκλωβίστηκε ξαφνικά μέσα από τα χέρια του ... τον κοίταξε στα μάτια .. και του είπε με αποφασιστική φωνή "Θα ξανάρθω .... σου δίνω το λόγο μου " !!! Και νά τον τώρα μπροστά της ... Τί θα γινόταν άραγε?
------------------------------------------------------------
...και αυτός πώς να ξεχάσει;;;
...αυτό το πρώτο φίλημα.... κάτω από τα συντριβάνια "παγίδες" των Θερινών Ανακτόρων του Πέτρογκραντ... μικρή και άγουρη τότε η Γιέλενα Σίστεβα, δεν μπορούσε να δεχτεί εκείνο του το φιλί.... ηταν μπροστά τους η Νατάσα Σέμεβα, καλύτερη φίλη της και γειτόνισσα (στο 6 έμενε η Σίστεβα, απέναντι στο 7 η ...Σέμεβα).... δεν μπορούσε να της το κάνει αυτό... η Νατάσα ηταν τρελά ερωτευμένη με αυτόν...
...απλά όμως ενέδωσε... ήταν πάνω από τις δυνάμεις της... πού να ήξερε όμως ότι η Σέμεβα με αυτό που αντίκρυσε μπροστά της, θα έδινε ένα μακάβριο τέλος στη ζωή της... ένα τέλος που θα κουβαλούσε πάντα στη ψυχή της η Μοιραία Γιέλενα....
------------------------------------------------------------
... ήταν αυτό το μούδιασμα που είχε νιώσει πρώτη φορά σε όλο της το κορμί, θαρρείς και ο χρόνος σταμάτησε εκείνη τη στιγμή και ο κόσμος της δόθηκε ώς δώρο στα πόδια της ...! Δύο φιγούρες κάτω από τα συντριβάνια ζούσαν κάτι μοναδικό .... ! Αλλά συνήλθε απότομα ... βλέποντας τη θλίψη στα μάτια της Νατάσας ... της καλής φίλης και γειτόνισας που ξημεροβραδιαζόταν μιλώντας μόνο για εκείνον ... έδινε και τη ζωή της για εκείνον ... κι εκείνος ήταν ξαφνικά στη ζωή της Γιέλενα ...! Ο έρωτας είναι εγωισμός ... δέν άντεξε να μή ζήσει αυτό ... που αργότερα θα τη σκότωνε! Και την ίδια ... αλλά και τη Νατάσα!!!! Αφέθηκε στο φιλί ... στα μπράτσα του ... στην αγκαλιά του μέσα δίχως να σκεφθεί τίποτα απολύτως ... μόνο εκείνος μετρούσε εκείνη τη στιγμή. Ήταν μαχαίρι αυτό το φιλί ... μαχαίρι για δύο ζωές .. της Γιέλενα και της Νατάσας.
------------------------------------------------------------
.... και να ήθελε να την ξεχάσει τη παλιά της φίλη δεν θα ήταν ΠΟΤΕ δυνατόν... αφού η πρώτη της ξαδέλφη η Νατάσα Φεοντορίντωφ (Θεοδωρίδου) ήταν μεγάλο αστέρι της όπερας στην Ελλάδα... και εμοιαζαν καταπληκτικά... παρ' όλες τις αισθητικές παρεμβάσεις της απο τον πρώην σύζυγό της τον μοχθηρό Φουστάνωφ...
....τότε με μιας σβήστηκαν από τα μάτια της τα φώτα του παρελθόντος... και ξαναείδε μπροστά της ζωντανό αυτόν... τον μοιραίο... τον άνδρα που χαράκωσε την καρδιά και το μυαλό της...
-------------------------------------------------------------
... οι τύψεις της έτρωγαν τα σωθικά ... αλλά δέ μπορούσε να βγάλει από τη σκέψη της εκείνο το φιλί .. το βλέμμα που έριξε πάνω της καθώς τη πλησίαζε ... το άρωμα που ακόμα έχει πάνω της ...!!! Δέ θα ξεχάσει ποτέ εκείνα τα χέρια ... που την έσφιξαν πάνω του και την έκαναν σκλάβα του ... σκλάβα του ονείρου!!! έστω για μία στιγμή! Η στιγμή που έγινε η αφετηρία του ταξιδιού της ...! Οι μέρες περνούσαν ώσπου η είδηση για το χαμό της Νατάσας έφτασε στα αυτιά της .... είχε κόψει το νήμα της ζωής της ... η ζωή της που ήταν εκείνος ...! Και τώρα πιά εκείνος έγινε η καταδίκη της Γιέλενα ...!! Δέν άντεξε ... έφυγε ... και από τότε είχε να τον δεί! Από τότε είχε κρατήσει μέσα της το άρωμά του, το άγγιγμά του ... το φιλί του ...! Ευχόταν κανένας άνθρωπος μή βιώσει ότι συναίσθημα τη κυρίευε ... ποτέ ... ποτέ!!!
-------------------------------------------------------------
... μετα από το μεγάλο ξάφνιασμά του, βλέποντάς την ξανά ζωντανή, μπροστά του, ένας κόμπος διαπέρασε την ψυχή του.... η Γιέλενα... αυτή η εφηβική οπτασία πάλι μπροστά του... αλλά πολύ πιο όμορφη και έμπειρη... μια ελαφριά ρυτίδα στο κούτελο της δείχνει τη σοφία των χρόνων που πέρασαν...
- Γεια σου, της είπε..
- Γεια σου Σεργκέι...
--------------------------------------------------------------
- "πές το όνομά μου ... ψιθύρισέ το ... σε παρακαλώ ... πές μου ότι το θυμάσαι. Πέρασαν τόσα χρόνια ... και πάντα Σεργκέι ... πάντα σε κουβαλώ μαζί μου ..."
- Γιέλενα ... πώς είναι δυνατόν να ξεχάσω αυτό το όνομα? ... Γιατί????
- Γιατί? Πώς το ρωτάς? Ήξερες ότι δέ θα το άντεχα ... Σου είχα πεί όμως "θα ξανα έρθω .. " σου έδωσα το λόγο μου! Όλες μου οι αισθήσεις ... το ένστικτό μου με έφερε εδώ ... στο Πέραμα ... κοντά σου! Άκουσέ με .... άφησέ με να γεμίσω τα κενά αυτών των χρόνων με όσα έχω να σου πώ .... και μετά διώξε με ..! Έτσι κι αλλιώς ορκίστηκα από τότε ... άλλον άντρα δέ θα έβαζα στη καρδιά μου ... ! Η καρδιά μου έμεινε πιστή .. σε εσένα ... στο όνειρο .. στο ταξίδι δίχως επιστροφή!
--------------------------------------------------------------
Αγαπημένη μου, της λέει.... πες μου αληθινά... πως μπόρεσες και με άφησες; Τι ήταν αυτό που είχε περισσότερο ο ελεεινός Γιεβγκένι Νταναώφ από μένα; Αυτό το πρότυχο και βρώμικο στη ψυχή πλάσμα; Που σε ανάγκασε να κάνεις τα απίστευτα; Τα μάθαινα τα νέα σου απο την πριγκήπισσα της Ολλανδίας... και της τα έλεγε όλα αυτά κρατώντας το απαλό της χέρι....
-------------------------------------------------------------
... μή ... μή μου λές το όνομά του! Μου ξυπνάς άσχημες αναμνήσεις! Αναγκάστηκα αγαπημένε μου ... αναγκάστηκα! Να πέσω στη δική του αγκαλιά,... ένα κορμί ήμουν μόνο, "άψυχο" κορμί αφού η ανάσα μου πλέον ήσουν εσύ ... έρμαιο στα χέρια του .... δίχως να φέρνω τη παραμικρή αντίρρηση σε ό,τι μου έλεγε! Δέν είχα πού να μείνω ... ένιωθα σάν να έχω ένα άλικο γράμμα κρεμασμένο πάνω μου ... και όλοι ήξεραν ότι ήμουν αμαρτωλή .. και υπέμενα! Δέν είχε νόημα τίποτα μακριά σου .... ούτε κάν η ύπαρξη του κορμιού που περιφερόταν απο'δώ κι από εκεί. Η πριγκίπισσα της Ολλανδίας ήταν η μόνη που μου είχε απομείνει για να με ακούσει .....! ΄Ηταν η μόνη που καταλάβαινε τί περνάω .... Μου έλεγε να τον παρατήσω και να έρθω κοντά σου ... ότι εσύ θα με δεχόσουν, αλλά εγώ δέν το πίστευα. Πώς είναι δυνατόν να με ήθελες πίσω σε αυτά τα χάλια ? Μία καρδιά μόνο έχει μείνει ανέγγιχτη ... μία καρδιά που γράφει το όνομά
σου ...!
---------------------------------------------------------------
Αρκετά!!! Φτάνει!!!...της είπε αποφασιστικά και με βλέμμα που δεν άφηνε παρερμηνείες... και μόνο που σε βλέπω μπροστά μου, ζωντανή, αυτό μου φτάνει.... και την αρπάζει αποφασιστικά από τα μπράτσα και την κραβάει κοντά του... σε απόσταση αναπνοής... ένιωθε τις 2 καρδιές τους να παίζουν τριακοστά δεύτερα σε τέμπο 180 bpm.... ώσπου ένα τρίξιμο της εξωτερικής πόρτας του σπιτιού σπάει αυτό το αιώνιο δευτερόλεπτο σιωπής πού είχε πέσει μέσα στο υγρό και σκοτεινό δωμάτιο... και μπαίνει μέσα η Νατάσα Φεοντορίντωφ!!!!
-------------------------------------------------------------
ένιωσε τα πόδια της να κόβονται ... η ανάσα της είχε κοπεί .... ήθελε να μιλήσει μα ... μα ... δέν μπορούσε να ψιθυρίσει κάν. Τϊ θα έλεγε? Την κοίταξε κατάματα ... οπλίστηκε με δύναμη και θάρρος ...: έ .. ναί λοιπόν, τον αγαπώ ... και θα μείνω εδώ μαζί του. Ποιός θα με εμποδίσει? Κανένας πιά! Αφήστε με ήσυχη μή με γεμίζετε άλλο τύψεις, θέλω να ζήσω μέσα στα στιβαρά του μπράτσα ... που με τόσο σκληρή δουλειά απέκτησε, σκλάβα ήμουν έτσι κι αλλιώς ... και θα παραμείνω σκλάβα ΔΙΚΗ ΤΟΥ! Ας με προστάξει εκείνος που έχει το δικαίωμα ... θα κάνω ό,τι μου πεί, ακόμη και να πεθάνω.
Γυρνάει το πρόσωπό της πρός εκείνον ... κυλάει ένα δάκρυ από τα μάτια της ...Και το ξέρει πολύ καλά ... θα απλώσει το χέρι του να της το σκουπίσει ...!
-----------------------------------------------------------------
EPILOGUE
...και πάνω που πραγματικά θα γινόταν το όνειρό της πραγματικότητα, και καθώς άπλωνε το χέρι του, ακούστηκαν 3 ξεροί πυροβολισμοί.... και 3 κορμιά αιμόφυρτα σπάραζαν στο πάτωμα.. της Γιέλενα της Νατασας και του Σεργκέι.... και καθώς ψυχορραγούσαν, ο Σεργκέι σε μιαν απέλπιδα προσπάθεια, κατορθώνει να αγκαλιάσει τις 2 γυναίκες της ζωής του και να ξεψυχίσουν μαζί.......

....έπειτα ο Νταναώφ κλείνει την πόρτα πίσω του. Με τα άψυχα κορμιά μέσα στο δωμάτιο, δεν είχε τίποτα άλλο δικό του να ζει... δεν μπορούσε να αντέξει την υπεροχή του Σεργκέι... τον έστειλε στον άλλο κόσμο με ό,τι πιο πολύ αγαπούσε... την γυναίκα της δικής του ζωής.


































































ΤΕΛΟΣ

 

[jhontikis]

Εχει κομμενες σκηνες η μου φαινεται? :137:

 

[danaos]

Απάντηση: REMALIA club!

Φουλ βέρσιον.

Και με τα 6τραδάκια του.

 

[jhontikis]

Δεν τις βρισκω...που ειναι οι "ερωτικες"?