Maria Pentagiotissa
Επίτιμο μέλος
- Μηνύματα
- 15.781
- Reaction score
- 344
Οι έξι μουσικοί από την Ανατολική Γερμανία (Richard Z. Kruspe-Bernstein (κιθάρα), Christian "Flake" Lorenz (keyboards), Oliver Riedel (μπάσο), Christoph Schneider (drums), Paul Landers (κιθάρα), και Till Lindemann (φωνητικά) βρέθηκαν για πρώτη φορά μαζί το 1993 και έγιναν γνωστοί το 1995 με το πρώτο τους άλμπουμ Herzeleid. To όνομά που διάλεξαν για τη μπάντα τους ήταν φόρος τιμής σε ένα τραγικό αεροπορικό δυστύχημα στην αμερικανική αεροπορική βάση του Ramstein to 1988, το οποίο στοίχισε τη ζωή σε ένα μεγάλο αριθμό θεατών, ενώ με το δεύτερο m που πρόσθεσαν η λέξη μεταφράζεται ως "πέτρα-εμβολέας" (ramming stone).
Σημαία τους τα φευγάτα riffs (ιδιαίτερα στα δύο πρώτα άλμπουμ Herzeleid και Sehnsucht), ο heavy industrial metal ήχος και η χαρακτηριστική βαριά φωνή του τραγουδιστή-στιχουργού Till Lindemann, που λιγότερο τραγουδάει και περισσότερο πυροβολεί τις λέξεις στα γερμανικά, γλώσσα που απομάκρυνε πολλούς φίλους του είδους, αλλά που φαίνεται να ταιριάζει όσο καμιά άλλη στη μουσική τους.
Οι στίχοι του καταξιωμένου ποιητή Lindemann που δεν αφήνουν ιερό και όσιο και καταφέρνουν να παίξουν ένα μαύρο παιχνίδι με κάθε θέμα-ταμπού που μπορεί κανείς να φανταστεί, θα μπορούσαν να σταθούν επάξια και χωρίς καθόλου μουσική, ενώ η μη κατανόησή τους ίσως να είναι και ένα πλεονέκτημα για την πορεία τους στις αγγλόφωνες αγορές, ειδικά σε αυτές που σοκάρονται εύκολα.
Μεταφρασμένοι στα αγγλικά στίχοι τους μπορούν να βρεθούν σε διάφορες ιστοσελίδες, αλλά εκτός από τη μοιραία απώλεια εννοιών στην απόδοση χάνεται και η creepy αίσθηση από το συνδυασμό μουσικής-φωνής-γλώσσας.
To είδος της μουσικής τους είναι ένας συνδυασμός industrial, gothic και (μερικές φορές) dance metal, μαζί με στοιχεία rock αλλά και μερικές φορές συμφωνικά, κι οι περισσότερες μελωδικές τους μπαλάντες εξίσου άγριες με τα πιο βαριά, σχεδόν εμβατηριακά τους κομμάτια.
Η καταλυτική αυτή επίδραση της μουσικής τους έκανε τον Αμερικανό σκηνοθέτη David Lynch να επιλέξει το Heirate mich, ένα από τα πιο γοτθικά τους κομμάτια, για να στοιχειώσει την ταινία του Lost Highway, προτού καν τα άλμπουμ τους κυκλοφορήσουν στην Αμερική.
To πρώτο τους hit, Du Hast, ένα βαρύ και γρήγορο, beat-driven κομμάτι που χρησιμοποιήθηκε και στην ταινία Matrix, τους έκανε γνωστούς σε ένα κοινό ευρύτερο από αυτό που μπορούσε να τους καταλάβει. Κατηγορήθηκαν με επιχειρήματα του κ*** για συμπάθεια προς το ναζισμό λόγω του στρατιωτικού "στησίματος" και της χρήσης ενός αποσπάσματος από ταινία της Leni Riefenstahl για το v-clip του κομματιού τους Stripped, προφανώς από κάποιους που δεν μπορούν να δουν τίποτα πίσω από τη βιτρίνα και που σίγουρα δεν ανήκουν στο χώρο του metal.
Κατηγορήθηκαν επίσης για συμβολή στο μακελειό του Columbine και του Μπεσλάν επειδή για κάποιους από τους ενόχους μαθεύτηκε ότι άκουγαν τη μουσική τους..
Η απελπισμένη προσπάθεια μερίδας του κοινού να τους βάλει μια ετικέτα, όποια νάναι, αντικατοπτρίζεται στις ερωτήσεις που κατακλύζουν τις σχετικές ιστοσελίδες: Are Rammstein nazis? Are Rammstein gay? Are Rammstein Satanists? H απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μία – Νο, Rammstein are Rammstein, please go play somewhere else.
Στις συναυλίες τους φημίζονται για τη χρήση της φωτιάς (για την οποία ο Lindemann χρειάστηκε να παρακολουθήσει εκπαίδευση πυροτεχνουργού) και για κάθε είδους σκηνικές προκλήσεις, που τους δημιούργησαν πολλές φορές προβλήματα με τις αρχές. Χαρακτηριστικό για την τρέλα τους είναι ότι κατά τη διέλευσή τους από τα σύνορα της Αγγλίας για μια συναυλία στο London Astoria που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, προσπάθησαν να περάσουν παράνομα όχι τα αναμενόμενα από όλους ναρκωτικά, αλλά έναν εκτοξευτή πυραύλων για το σόου τους…
Και για τους λάτρεις της λεπτομέρειες, ο βασικός τους εξοπλισμός - Logic, AKAI, ESP, Musicman, Mesa Boogie, Protools, MAC-Computer, SANSMAP, Ensonic, Dean Markley strings, TAMA Rockstar Custom drum kit, Pro-Mark drumsticks, Meinl Cymbals, Rath Amp, Shure, Tech 21 PSA-1 preamp, Boogie Strategy 500 power amp.
Σημαία τους τα φευγάτα riffs (ιδιαίτερα στα δύο πρώτα άλμπουμ Herzeleid και Sehnsucht), ο heavy industrial metal ήχος και η χαρακτηριστική βαριά φωνή του τραγουδιστή-στιχουργού Till Lindemann, που λιγότερο τραγουδάει και περισσότερο πυροβολεί τις λέξεις στα γερμανικά, γλώσσα που απομάκρυνε πολλούς φίλους του είδους, αλλά που φαίνεται να ταιριάζει όσο καμιά άλλη στη μουσική τους.
Οι στίχοι του καταξιωμένου ποιητή Lindemann που δεν αφήνουν ιερό και όσιο και καταφέρνουν να παίξουν ένα μαύρο παιχνίδι με κάθε θέμα-ταμπού που μπορεί κανείς να φανταστεί, θα μπορούσαν να σταθούν επάξια και χωρίς καθόλου μουσική, ενώ η μη κατανόησή τους ίσως να είναι και ένα πλεονέκτημα για την πορεία τους στις αγγλόφωνες αγορές, ειδικά σε αυτές που σοκάρονται εύκολα.
Μεταφρασμένοι στα αγγλικά στίχοι τους μπορούν να βρεθούν σε διάφορες ιστοσελίδες, αλλά εκτός από τη μοιραία απώλεια εννοιών στην απόδοση χάνεται και η creepy αίσθηση από το συνδυασμό μουσικής-φωνής-γλώσσας.
To είδος της μουσικής τους είναι ένας συνδυασμός industrial, gothic και (μερικές φορές) dance metal, μαζί με στοιχεία rock αλλά και μερικές φορές συμφωνικά, κι οι περισσότερες μελωδικές τους μπαλάντες εξίσου άγριες με τα πιο βαριά, σχεδόν εμβατηριακά τους κομμάτια.
Η καταλυτική αυτή επίδραση της μουσικής τους έκανε τον Αμερικανό σκηνοθέτη David Lynch να επιλέξει το Heirate mich, ένα από τα πιο γοτθικά τους κομμάτια, για να στοιχειώσει την ταινία του Lost Highway, προτού καν τα άλμπουμ τους κυκλοφορήσουν στην Αμερική.
To πρώτο τους hit, Du Hast, ένα βαρύ και γρήγορο, beat-driven κομμάτι που χρησιμοποιήθηκε και στην ταινία Matrix, τους έκανε γνωστούς σε ένα κοινό ευρύτερο από αυτό που μπορούσε να τους καταλάβει. Κατηγορήθηκαν με επιχειρήματα του κ*** για συμπάθεια προς το ναζισμό λόγω του στρατιωτικού "στησίματος" και της χρήσης ενός αποσπάσματος από ταινία της Leni Riefenstahl για το v-clip του κομματιού τους Stripped, προφανώς από κάποιους που δεν μπορούν να δουν τίποτα πίσω από τη βιτρίνα και που σίγουρα δεν ανήκουν στο χώρο του metal.
Κατηγορήθηκαν επίσης για συμβολή στο μακελειό του Columbine και του Μπεσλάν επειδή για κάποιους από τους ενόχους μαθεύτηκε ότι άκουγαν τη μουσική τους..
Η απελπισμένη προσπάθεια μερίδας του κοινού να τους βάλει μια ετικέτα, όποια νάναι, αντικατοπτρίζεται στις ερωτήσεις που κατακλύζουν τις σχετικές ιστοσελίδες: Are Rammstein nazis? Are Rammstein gay? Are Rammstein Satanists? H απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μία – Νο, Rammstein are Rammstein, please go play somewhere else.
Στις συναυλίες τους φημίζονται για τη χρήση της φωτιάς (για την οποία ο Lindemann χρειάστηκε να παρακολουθήσει εκπαίδευση πυροτεχνουργού) και για κάθε είδους σκηνικές προκλήσεις, που τους δημιούργησαν πολλές φορές προβλήματα με τις αρχές. Χαρακτηριστικό για την τρέλα τους είναι ότι κατά τη διέλευσή τους από τα σύνορα της Αγγλίας για μια συναυλία στο London Astoria που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, προσπάθησαν να περάσουν παράνομα όχι τα αναμενόμενα από όλους ναρκωτικά, αλλά έναν εκτοξευτή πυραύλων για το σόου τους…
Και για τους λάτρεις της λεπτομέρειες, ο βασικός τους εξοπλισμός - Logic, AKAI, ESP, Musicman, Mesa Boogie, Protools, MAC-Computer, SANSMAP, Ensonic, Dean Markley strings, TAMA Rockstar Custom drum kit, Pro-Mark drumsticks, Meinl Cymbals, Rath Amp, Shure, Tech 21 PSA-1 preamp, Boogie Strategy 500 power amp.