Slumdog Millionaire (2008)

[lakiss51]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Κι εγώ, ως γνωστός αιρετικός, μπορώ να πω ότι δε μου άρεσε καθόλου. :144: :107:

Στην φωτια, στην φωτια:143:

 

[xfader]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Στην φωτια, στην φωτια:143:

Καλύτερα στη φωτιά, παρά αυτή η βρώμα κι η δυσωδία της ταινίας! :142:

 

[anemelos]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Κι εγώ, ως γνωστός αιρετικός, μπορώ να πω ότι δε μου άρεσε καθόλου. :144: :107:

Και σε μένα, μέτρια μου φάνηκε. Αφού δεν την είδα όλη ... :420:

 

[dream_GR]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Καλύτερα στη φωτιά, παρά αυτή η βρώμα κι η δυσωδία της ταινίας! :142:

καλά η βουτιά στην Λίμνη σκατουλιέρα ήταν αηδία...

Θα μπορούσε να εχει σκαρφαλώσει απο πάνω απο την καμπίνα της "τρούπας" και να βγεί σαν κύριος!!!

 

[xfader]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Και σε μένα, μέτρια μου φάνηκε. Αφού δεν την είδα όλη ...

Ποιος είπε ότι την είδα εγώ; :109:

Η γυναίκα μου βάζει τέτοιες ταινίες κι επειδή ο υπολογιστής είναι κοντά στην τηλεόραση ρίχνω κλεφτές ματιές!
Από μόνος μου, το Slumdog Millionaire, δεν υπήρχε περίπτωση να το βάλω για θέαση. :116:

καλά η βουτιά στην Λίμνη σκατουλιέρα ήταν αηδία...

Θα μπορούσε να εχει σκαρφαλώσει απο πάνω απο την καμπίνα της "τρούπας" και να βγεί σαν κύριος!!!

Άσε Γιάννη, γιατί θα αρχίσω τα ρατσιστικά μου... :144:

 

[anemelos]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Ποιος είπε ότι την είδα εγώ; :109: ...

Είπα κι' εγώ ... τόσο καλή είναι και λάθεψα ... :125:

 

[Voreios]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Πραγματικά καλή ταινία, μπορεί και να ήταν και η πρώτη ινδική που έχω δει! (αν και σε χαμηλή ανάλυση κι εγω...)

 

[lakiss51]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Άσε Γιάννη, γιατί θα αρχίσω τα ρατσιστικά μου... :144:

Μα γιατι; αφου...ΙΝΔΟευρωπαιοι ειμαστε ολοι:138:

 

[xfader]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Μα γιατι; αφου...ΙΝΔΟευρωπαιοι ειμαστε ολοι:138:

Μα... κοινωνικός ρατσιστής είμαι! :116:

 

[Fedra]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Εμένα μου αρέσει πολύ το OST της ταινίας..:107:

 

[giorgio-n]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Στο σύνολό της καλή..απλά.

Το σενάριο πολύ έξυπνο και πρωτότυπο.
Ερμηνείες και σκηνοθεσία από απόσταση..μπορεί να το ήθελαν έτσι , πάντως δεν με έβαλε μέσα στην ιστορία..με άφησε παρατηρητή..
Τρομερά ενδιαφέρουσα μουσική με εξαιρετικά κακή χρήση της σε σκηνές που θα έπρεπε να βγάλουν συναίσθημα και οργή και νόμιζες πως έχουν κολλήσει τραγούδια από άλλη ταινία..

ΔΕΝ ξαναβλέπω ταινία σε χαμηλή ανάλυση και κακό ήχο...μπορεί και να μου χάλασε τη διάθεση..:137:
Θα την ξαναδώ όπως πρέπει ..

 

[lakiss51]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Διαβαζω παραπονα για χαμηλη αναλυση και κακο ηχο, και...απορω!
Κατεβαζοντας το αρχειο της ταινιας (με τον γνωστο τροπο) το αποθηκευω στο Egreat, και ακολουθως ρυθμιζω την εξοδο εικονας στα 1080p/23.97 και η εικονα στην τηλεοραση ειναι εφαμιλλη της ποιοτητας του dvd. Σημειωτεον οτι η τβ ειναι αναλυσης 720 (Φιλιπς 32''), αλλα φαινεται οτι ο σκαλερ που εχει κανει φοβερη δουλεια. Σε αρχεια HD/720 (πχ Heroes), η εικονα ειναι ακομη καλυτερη,ενω και σε προβολεα η εικονα ειναι παρα πολυ καλη (πχ ο τελευταιος James Bond, ή WALL-E) και ο ηχος καλος. Μαλλον κατι αλλο φταιει και δεν τα βλεπετε καλα.

 

[Ποτακίδης Κώστας]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Είναι τόσο καλή που αναρωτιέσαι αν θα έπρεπε τελικά να πάρει OSCAR . Το λέω αυτό γιατί η ταινία δεν έχει κανένα από εκείνα τα πομπώδη στοιχεία που βραβεύει η ακαδημία , Κάθε άλλο . Είναι πολύ μακριά από τα standard των OSCAR . . Δεν ξέρω αν αναφέρθηκε παραπάνω αλλά ο λόγος που αποκόμισε τόσα αγαλματίδια είναι ξεκάθαρός και προφανές . Ο δρόμος άνοιξε . Η μεγάλη εισβολή του Hollywood στο Βollywood είναι γεγονός . Η μήπως όχι?

 

[Tidal__]

Πραγματικά μου κάνει εντύπωση πως αυτή η ταινία πήρε OSCAR. Για μένα είναι απλά μια καλή ταινία.

 

[Don Mario Lazarou]

Εχθές έριξα μια ματιά.Πραγματικά καλή.Μου άρεσε σε μεγάλο βαθμό.Τόσο οι πρωταγωνιστές όσο και ο τρόπος με τον οποίο ο Boyle αναπτύσει το σενάριο είναι εξαιρετικά. Σε σύγκριση μάλιστα και με ταινίες προηγουμένων ετών που είχαν πάρει όσκαρ, τότε η ζυγαριά τείνει προς το Slumdog ακόμα περισσότερο.

 

[giotamike]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Έξυπνη ταινία. Την είδα ευχάριστα.

 

[str79]

Παρα πολυ καλη

 

[anemelos]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Εντάξει, με πείσατε, θα της δώσω άλλη μια ευκαιρία. :121:

 

[Cine Gear]

Απάντηση: Slumdog Millionaire (2008)

Η κόλαση ως βιντεοκλίπ - Του Δημήτρη Δανίκα

Φαινόμενο; Ναι! Στα βραβεία και στα χαρτιά. Σιγά τώρα που το Χόλιγουντ ανακάλυψε και υποκλίθηκε στην ινδική κόλαση και την τριτοκοσμική ανθρωπιά. Απλούστατα. Το «Slumdog Μillionaire» είναι η παρθενορραφή του διακορευμένου american dream!

Η λογική είναι απλή. Πασίγνωστη και εντελώς αμερικανική. Από τη Σταχτοπούτα του Disney και την «Ρretty Woman» με Τζούλια Ρόμπερτς μέχρι το «Κυνήγι της ευτυχίας» με Γουίλ Σμιθ. Με ακεραιότητα, τιμιότητα και μεγάλη καρδιά όλα μπορείς να τα υποστείς. Την κόλαση να διαβείς και στο τέλος αγκαλιά με το κορίτσι και το χρήμα, κερδισμένος να βγεις! Μωρέ δεν πα΄ να σε πυροβολούν. Να σε κλωτσάνε, να σε γρονθοκοπούν και να σε τσαλαπατούν. Τίποτα εσύ. Οπλισμένος με μια τεράστια καρδιά, με χαρακτήρα πάναγνο και με ψυχή προσηλωμένη σ΄ έναν μοναδικό, ανιδιοτελή σκοπό, στο τέλος θα κερδίσεις έναν μικρό παράδεισο εδώ. Αυτό το επιμύθιο ενώνει μια πόρνη, τη Βίβιαν Γουόρντ (Τζούλια Ρόμπερτς) του «Ρretty woman» με ένα εικοσάχρονο, ρακένδυτο «κοπρόσκυλο»slumdog.

Πάνω σ΄ αυτή τη φενάκη οικοδομήθηκε η ιδεολογία της αμερικανικής αυτοκρατορίας.

Το χαρισματικό υποκείμενο υπεράνω αντικειμενικών συνθηκών. Το Άτομο ίπταται άνωθεν συνόλων, κοινωνιών και μαζών. Η Ιστορία φτιάχνεται και ρυθμίζεται από τέτοια χαρισματικά άτομα. Οι δυσκολίες είναι ευεργετικές δοκιμασίες. Όχι μόνο υπάρχουν και θα υπάρχουν εσαεί, αλλά από πάνω είναι απαραίτητες για να διαχωρίζεται η πλέμπα από τη μονάδα την ιδιαίτερη και μοναδική. Η επίγεια κόλαση είναι αθεράπευτη και ενδημική. Ό,τι και να κάνουμε, όσο και να αγωνιστούμε, τίποτα επί της ουσίας δεν θα καταφέρουμε, τίποτα δεν μπορούμε. Σαν τους αναστενάρηδες περπατάμε σε ναρκοπέδιο εκατοντάδων δοκιμασιών. Και ρακένδυτοι, χωρίς εργασία και χωρίς ψωμί καθημερινό. Και θύματα των κατασταλτικών μηχανισμών. Και εύκολα, πειθήνια θύματα κάθε μαφίας που αγοράζει και μοσχοπουλάει «κοπρόσκυλα» σαν προϊόντα πορνείας, οργανωμένης επαιτείας ή ακόμα και για μεταμόσχευση οργάνων. Η κόλαση στην Ινδία ξεπερνάει κάθε κινηματογραφικό προηγούμενο. Κι όμως, ο μικρός Τζαμάλ αδιάβροχος, ακέραιος, μοναδικός. Σαν να είναι σταλμένος από τον Θεό. Ο λόγος απλός. Όταν τον ρωτάνε «Ποιο το μεγαλύτερο βραβείο: Α) χρήματα, Β) δόξα, Γ) έρωτας, Δ) επιτυχία» εκείνος δεν διστάζει. Φυσικά, έρωτας. Αυτό είναι το μυστικό!

Το Αίσθημα πρώτο από το Λογικό. Το αίσθημα, το ένστικτο, ο χαρακτήρας, η τιμιότητα. Προσέξτε διαφορά ανάμεσα στον Τζαμάλ και τον αδελφό του τον Σαλίμ. Ο Τζαμάλ ακολουθεί την καρδιά του. Η φτωχή Λατίκα είναι όλα τα όνειρά του. Γι΄ αυτό καταφεύγει στο τηλεοπτικό παιχνίδι του «Εκατομμυριούχου». Ώστε εκείνη, εγκλωβισμένη ως παλλακίδα σ΄ ένα πλούσιο σπίτι, να τον δει και η καρδιά της να φτερουγίσει. Μοναχικός, πεισματάρης, ξεροκέφαλος και προσηλωμένος στον στόχο του. Ο Σαλίμ είναι το αντίθετο του Τζαμάλ. Βία στην βία. Γι ΄αυτό καταλήγει στη συμμορία. Γι΄ αυτό με πυροβόλα όπλα σαν τραμπούκος σε κάποια μαφία. Με την αντίσταση και τον αγώνα- λέει ο Ινδός συγγραφέας Βίκας Σουάραπ- είσαι καταδικασμένος οριστικά. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει ώστε το σύστημα να διορθωθεί για μια καλύτερη ζωή. Έτσι ήταν, έτσι θα είναι. Το φως το αληθινό είναι εσωτερικό. Η πάλη είναι εσωτερική. Αυτός είναι ο δρόμος για την αυτοσυνείδηση και την αυτογνωσία.

Από την Ινδία λοιπόν το american dream. Τροποποιημένο οργανικά σ΄ αυτόν τον τόπο τον εξωτικό ώστε να έλκει κάθε Δυτικό. Έτσι το «Slumdog» από τη μια λειτουργεί ως η απόλυτη επιβεβαίωση της κυρίαρχης αμερικανικής ιδεολογίας. Από την άλλη είναι μια πράξη φιλανθρωπίας. Και ταυτόχρονα μια πρώτης τάξεως απενοχοποίηση για κάθε Δυτικό που από την τριτοκοσμική εκμετάλλευση κερδίζει κάποια ψίχουλα κι αυτός.

Όμως αν η ίδια συνταγή δεν πορευόταν με την κατάλληλη φόρμα αισθητική, τότε η ταινία θα έμενε έξω από κάθε βράβευση οσκαρική. Αν η «γραφή» ήταν σκληρή και κοφτερή, τότε δυσάρεστη η εμπειρία για τον θεατή. Πόσοι αντέχουν να βιώνουν μια κόλαση αληθινή; Έτσι ο Βρετανός Ντάνι Μπόιλ ξεσκόνισε, γυάλισε και μοντερνοποίησε μια ιστορία ινδική. Δηλαδή το ένα πλάνο να διαδέχεται το άλλο με ρυθμούς συρραπτικής μηχανής. Ο φακός σε κοντινά να αποτυπώνει τα ωραίαμελαμψά- πρόσωπα των παιδιών. Οι φωτισμοί με κοντράστα και με neon να δημιουργούν μια ατμόσφαιρα υποβλητική από έναν κόσμο εξωτικό. Περίπου σαν ποταμιαίο βιντεοκλίπ και σαν γιγαντιαία διαφήμιση της Coca-Cola.

Και όπισθεν όλων αυτών, ένα μοδάτο soundtrack, με ρυθμούς και μελωδίες που από τη μια να παραπέμπουν στο ινδικό φολκλόρ και από την άλλη να σε καλούν σε χορό. Απίστευτη η μουσική προσφορά του Α. Ρ. Ραχμάν. Για να μην πολυλογώ, ό,τι πρέπει για το ευρύτερο κοινό. Η κόλαση ως διαφημιστικό προϊόν. Να αισθάνεσαι καλά. Αν κοντά σ΄ αυτά βάλουμε το τηλεοπτικό παιχνίδι, δηλαδή τον τζόγο από τις γνώσεις που εισέπραξε στην κολασμένη ζωή του ο μικρός Τζαμάλ, τότε το πράγμα γίνεται γαργαλιστικό. Ιδού το συνταγολόγιο το οσκαρικό. Το ερώτημα όμως είναι απλό: Τι είναι αυτό; Πάντως, όχι ταινία. Ένα ατελείωτο βιντεοκλίπ με περιεχόμενο πλαστό!

Με δυο λόγια: Από την πρώτη μέρα που είδε το φως της ζωής ο μικρός Τζαμάλ, το βάσανο, το ξύλο, η φτώχεια, η στέρηση, η βρώμα, η δυστυχία, ο θάνατος είναι γεγονότα καθημερινά. Ώσπου όταν πια μεγαλώσει και επιβιώσει, θα καταφέρει μέχρι το τηλεοπτικό παιχνίδι του «Εκατομμυριούχου» να φτάσει και από πάνω είκοσι εκατομμύρια ρουπίες να κερδίσει. Μα πώς είναι δυνατόν! Ο παρουσιαστής τον «δίνει» στην Ασφάλεια και δύο μπάτσοι τον κάνουν αλιάδα από το ξύλο. Με ηλεκτρόδια στα αχαμνά να μάθουν την αλήθεια. Μπας και είχε συνεργούς; Μπας και κάποιος από τους θεατές του έκλεινε το μάτι; Μπας και του έχουν εμφυτεύσει μικροτσίπ στο κεφάλι; Τίποτα απ΄ όλα αυτά. Ο Τζαμάλ είχε αποστηθίσει τις απαντήσεις μέσα από την ίδια τη ζωή. Αυτή το κρυφό- αναντικατάστατο- σχολείο.

τα νεα

 

[Myrtw]

Χθες το βράδυ είδα την ταινία και την βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα ώστε να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον να τη δω μέχρι το τέλος.

Εκείνο που κρατούσε το θεατή (κατά την προσωπική μου άποψη πάντα) ήταν το να μάθει πως ήξερε τις απαντήσεις ο νεαρός. Κάθε απάντηση είχε και μια ιστορία από τη ζωή τού νέου, πάντα όμως με κύριο στόχο την αγαπημένη του.

Το βρήκα έξυπνο σαν ιδέα. Έχοντας δει και άλλες ινδικές ταινίες (μη σας πω κι εγώ την ιστορία μου...:142 αυτή ήταν κλάσεις ανώτερη από κάτι άλλες. Στην αρχή δεν ήθελα καν να τη δώ!!!! Μόλις είδα ότι ήταν ινδική είπα "ωωωχχχχχ"!!! Τελικά διαψεύθηκα.... ευτυχώς!

Βλέποντας την ταινία που έμεσα έδειχνε και τον τρόπο διαβίωσης των φτωχών στην Ινδία, με έκανε να ευχαριστώ το Θεό που γεννήθηκα στην Ελλάδα.

Το μόνο "μελανό" σημείο ήταν το χορευτικό στο τέλος! Έπρεπε να "μπει η σφραγίδα " της ινδικής ταινίας!:142: Άσχετα όμως η ταινία μού άρεσε.