Nick Arvanitakis
Audio Pro
- Μηνύματα
- 46.961
- Reaction score
- 23.746
THE SEEDS
Στα μέσα της δεκαετίας του `60, δεκάδες underground μικρά συγκροτήματα γέμιζαν τις σκηνές των αμερικάνικων clubs, προσπαθώντας να μιμηθούν τη ροκ άποψη που επέβαλε μία από τις μεγαλύτερες μπάντες που προέκυψαν στη garage σκηνή. Οι Seeds είχαν μια απλότητα και ταυτόχρονα μια μουσική ιδιαιτερότητα που τους έκανε από νωρίς να ξεχωρίσουν. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Muddy Waters τους αποκάλεσε κάποτε «τους Rolling Stones της Αμερικής».
Το παρθενικό τους άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1966. Οι στίχοι του Sky Saxon έκρυβαν μια μυστηριώδη γοητεία, ενώ οι βρετανικές και μπλουζ επιρροές τους έκαναν εμφανές από την αρχή ότι η μπάντα προσανατολιζόταν προς έναν ήχο που τους διαφοροποιούσε κατά κόρον σε σχέση με τους κλασσικούς αμερικανοτραφείς ανταγωνιστές τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι υψηλές οκτάβες και ο φρενήρης ρυθμός του “Evil Hoodoo” που ως κομμάτι ήταν τόσο κοντά στο πανκ όσο οποιοδήποτε άλλο έβγαλε η δεκαετία του `70.
Παρόλα αυτά το κομμάτι που θα γινόταν σήμα κατατεθέν τους ήταν το πολυαγαπημένο, μέχρι και σήμερα, “Pushin’ Too Hard”, που συνδύαζε έναν καθαρόαιμο garage rock ήχο με μια τάση προς την ψυχεδέλεια. Πρωτεργάτης και κεντρική φιγούρα στη δημιουργία του σχήματος δεν ήταν άλλος από το χαρισματικό frontman του, τον Sky Saxon, που επιστράτευσε τους Jan Savage στις κιθάρες, Daryl Hooper στα πλήκτρα και Rick Andridge στα ντραμς και έκλεισε και την πρώτη συμφωνία με μια μικρή δισκογραφική εταιρεία του Λος Άντζελες για ένα πρώτο 45άρι που θα είχε τον τίτλο “Can’t Seem To Make You Mine” (1965). Αργό στο ρυθμό του, αλλά με τρομερή εσωτερική ένταση, το κομμάτι αυτό έμελλε να γίνει μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος, αναδεικνύοντας το μοναδικό φωνητικό ύφος του Saxon. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε το “Pushin’ Too Hard”, το απόλυτο Seeds κομμάτι, όπως αναφέραμε πριν, που έφτασε μάλιστα μέχρι το #36 των charts του Billboard.
Βασιζόταν σε ένα απλό riff, πάνω στο οποίο ο Sky Saxon είχε επενδύσει όλη την εφηβική οργή του, και χαρακτηριζόταν από έναν μινιμαλισμό ο οποίος αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αναρίθμητες μπάντες στο μέλλον.
Ένα δεύτερο πιο περιπετειώδες LP κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1966 με τίτλο “Web Of Sound”. Το άλμπουμ ήταν γεμάτο με σκληρά 60’ς τραγούδια, συμπεριλαμβανομένου του 14λεπτου “Up In Her Room” αλλά και του άκρως χορευτικού “Mr.Farmer”, το οποίο και αποτέλεσε ακόμα μια επιτυχία στα Αμερικάνικα Charts για το συγκρότημα. Το κομμάτι έκανε μια δυναμική επιστροφή σχετικά πρόσφατα, μέσα από το soundtrack της ταινίας του Cameron Crow, “Almost Famous”.
Καθώς η δεκαετία του ‘60 πλησίαζε προς το τέλος της, οι Seeds κάνουν μια στροφή στην καριέρα τους εγκαταλείποντας το καθαρόαιμο garage για να πειραματιστούν πάνω στο πρωτοεμφανιζόμενο τότε flower – power κίνημα, πριν αυτό μεταμορφωθεί σε εμπορεύσιμη μόδα από τα media. Το αποτέλεσμα ήταν ο δίσκος “Future” (1967) όπου οι συνθέσεις του Sky Saxon περιείχαν έντονα acid στοιχεία ενώ η μπάντα καινοτομούσε, όπως αντίστοιχα οι Beatles στην Αγγλία, χρησιμοποιώντας Ανατολικού στυλ ενορχηστρώσεις και ήχους (θυμηθείτε χαρακτηριστικά τα “Travel With Your Mind” και “March of the Flower Children” από αυτό το δίσκο).Το group συνέχισε να βρίσκεται στο προσκήνιο, ειδικά μετά το πέρασμα που έκανε από την ταινία του Jack Nicholson “Psych Out”. Ακολούθησε η κυκλοφορία του “The Wind Blows Your Hair” το 1967, που βρίσκει τη μπάντα να παίζει ως headliner πάνω από ονόματα όπως οι Doors, οι Buffalo Springfield, οι Vanilla Fudge, οι Byrds, οι Kinks, και οι Four Seasons, ενώ σε μια συναυλία στην Νέα Υόρκη βρέθηκαν να μοιράζονται τη θέση του headliner με τον Jimi Hendrix.
Λίγο αργότερα ήρθε η κυκλοφορία του “A Spoonful of Seedy Blues” που υπογραφόταν από τους Sky Saxon Blues Band και είχε σχόλια στο οπισθόφυλλο από το Muddy Waters. Το 1968, οι Seeds επιστρέφουν με το δίσκο “Raw and Alive: Merlins Music Box” που περιείχε δυνατές διασκευές στο κλασσικό υλικό της μπάντας αλλά και ένα καταιγιστικό καινούργιο κομμάτι το “Satisfy You”.
Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο Saxon επανασυνδέει τους αρχικούς Seeds για μια σύντομη περιοδεία το 1989, στην οποία εμφανίζονταν ως headliners δίπλα στους Love, τους Big Brother and the Holding Company και τους Strawberry Alarm Clock.
Φτάνουμε στο 2002, όταν ο Sky αποφασίζει να φτιάξει τους Seeds από την αρχή, με νέους μουσικούς που αποτελούν και τη μοναδική μπάντα που κατάφερε ποτέ να αποδώσει την αυθεντική δύναμη της μουσικής παρακαταθήκης που δημιούργησε το σχήμα στο παρελθόν. Ξεκινώντας μια μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ευρώπη, ο Saxon και οι ταλαντούχοι μουσικοί του απέδειξαν ότι, αν μη τι άλλο, ο θρύλος των Seeds είναι ακόμη εδώ…
Από τις αρχές του Απριλίου του 2003, με απαρχή τη μεγάλη περιοδεία τους στις Η.Π.Α. και την Ευρώπη, στη σύνθεση της μπάντας ανήκει πλέον και ο θρυλικός κιθαρίστας του γκρουπ, Jan Savage!
Στα μέσα της δεκαετίας του `60, δεκάδες underground μικρά συγκροτήματα γέμιζαν τις σκηνές των αμερικάνικων clubs, προσπαθώντας να μιμηθούν τη ροκ άποψη που επέβαλε μία από τις μεγαλύτερες μπάντες που προέκυψαν στη garage σκηνή. Οι Seeds είχαν μια απλότητα και ταυτόχρονα μια μουσική ιδιαιτερότητα που τους έκανε από νωρίς να ξεχωρίσουν. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Muddy Waters τους αποκάλεσε κάποτε «τους Rolling Stones της Αμερικής».
Το παρθενικό τους άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1966. Οι στίχοι του Sky Saxon έκρυβαν μια μυστηριώδη γοητεία, ενώ οι βρετανικές και μπλουζ επιρροές τους έκαναν εμφανές από την αρχή ότι η μπάντα προσανατολιζόταν προς έναν ήχο που τους διαφοροποιούσε κατά κόρον σε σχέση με τους κλασσικούς αμερικανοτραφείς ανταγωνιστές τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι υψηλές οκτάβες και ο φρενήρης ρυθμός του “Evil Hoodoo” που ως κομμάτι ήταν τόσο κοντά στο πανκ όσο οποιοδήποτε άλλο έβγαλε η δεκαετία του `70.
Παρόλα αυτά το κομμάτι που θα γινόταν σήμα κατατεθέν τους ήταν το πολυαγαπημένο, μέχρι και σήμερα, “Pushin’ Too Hard”, που συνδύαζε έναν καθαρόαιμο garage rock ήχο με μια τάση προς την ψυχεδέλεια. Πρωτεργάτης και κεντρική φιγούρα στη δημιουργία του σχήματος δεν ήταν άλλος από το χαρισματικό frontman του, τον Sky Saxon, που επιστράτευσε τους Jan Savage στις κιθάρες, Daryl Hooper στα πλήκτρα και Rick Andridge στα ντραμς και έκλεισε και την πρώτη συμφωνία με μια μικρή δισκογραφική εταιρεία του Λος Άντζελες για ένα πρώτο 45άρι που θα είχε τον τίτλο “Can’t Seem To Make You Mine” (1965). Αργό στο ρυθμό του, αλλά με τρομερή εσωτερική ένταση, το κομμάτι αυτό έμελλε να γίνει μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος, αναδεικνύοντας το μοναδικό φωνητικό ύφος του Saxon. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε το “Pushin’ Too Hard”, το απόλυτο Seeds κομμάτι, όπως αναφέραμε πριν, που έφτασε μάλιστα μέχρι το #36 των charts του Billboard.
Βασιζόταν σε ένα απλό riff, πάνω στο οποίο ο Sky Saxon είχε επενδύσει όλη την εφηβική οργή του, και χαρακτηριζόταν από έναν μινιμαλισμό ο οποίος αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αναρίθμητες μπάντες στο μέλλον.
Ένα δεύτερο πιο περιπετειώδες LP κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1966 με τίτλο “Web Of Sound”. Το άλμπουμ ήταν γεμάτο με σκληρά 60’ς τραγούδια, συμπεριλαμβανομένου του 14λεπτου “Up In Her Room” αλλά και του άκρως χορευτικού “Mr.Farmer”, το οποίο και αποτέλεσε ακόμα μια επιτυχία στα Αμερικάνικα Charts για το συγκρότημα. Το κομμάτι έκανε μια δυναμική επιστροφή σχετικά πρόσφατα, μέσα από το soundtrack της ταινίας του Cameron Crow, “Almost Famous”.
Καθώς η δεκαετία του ‘60 πλησίαζε προς το τέλος της, οι Seeds κάνουν μια στροφή στην καριέρα τους εγκαταλείποντας το καθαρόαιμο garage για να πειραματιστούν πάνω στο πρωτοεμφανιζόμενο τότε flower – power κίνημα, πριν αυτό μεταμορφωθεί σε εμπορεύσιμη μόδα από τα media. Το αποτέλεσμα ήταν ο δίσκος “Future” (1967) όπου οι συνθέσεις του Sky Saxon περιείχαν έντονα acid στοιχεία ενώ η μπάντα καινοτομούσε, όπως αντίστοιχα οι Beatles στην Αγγλία, χρησιμοποιώντας Ανατολικού στυλ ενορχηστρώσεις και ήχους (θυμηθείτε χαρακτηριστικά τα “Travel With Your Mind” και “March of the Flower Children” από αυτό το δίσκο).Το group συνέχισε να βρίσκεται στο προσκήνιο, ειδικά μετά το πέρασμα που έκανε από την ταινία του Jack Nicholson “Psych Out”. Ακολούθησε η κυκλοφορία του “The Wind Blows Your Hair” το 1967, που βρίσκει τη μπάντα να παίζει ως headliner πάνω από ονόματα όπως οι Doors, οι Buffalo Springfield, οι Vanilla Fudge, οι Byrds, οι Kinks, και οι Four Seasons, ενώ σε μια συναυλία στην Νέα Υόρκη βρέθηκαν να μοιράζονται τη θέση του headliner με τον Jimi Hendrix.
Λίγο αργότερα ήρθε η κυκλοφορία του “A Spoonful of Seedy Blues” που υπογραφόταν από τους Sky Saxon Blues Band και είχε σχόλια στο οπισθόφυλλο από το Muddy Waters. Το 1968, οι Seeds επιστρέφουν με το δίσκο “Raw and Alive: Merlins Music Box” που περιείχε δυνατές διασκευές στο κλασσικό υλικό της μπάντας αλλά και ένα καταιγιστικό καινούργιο κομμάτι το “Satisfy You”.
Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο Saxon επανασυνδέει τους αρχικούς Seeds για μια σύντομη περιοδεία το 1989, στην οποία εμφανίζονταν ως headliners δίπλα στους Love, τους Big Brother and the Holding Company και τους Strawberry Alarm Clock.
Φτάνουμε στο 2002, όταν ο Sky αποφασίζει να φτιάξει τους Seeds από την αρχή, με νέους μουσικούς που αποτελούν και τη μοναδική μπάντα που κατάφερε ποτέ να αποδώσει την αυθεντική δύναμη της μουσικής παρακαταθήκης που δημιούργησε το σχήμα στο παρελθόν. Ξεκινώντας μια μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ευρώπη, ο Saxon και οι ταλαντούχοι μουσικοί του απέδειξαν ότι, αν μη τι άλλο, ο θρύλος των Seeds είναι ακόμη εδώ…
Από τις αρχές του Απριλίου του 2003, με απαρχή τη μεγάλη περιοδεία τους στις Η.Π.Α. και την Ευρώπη, στη σύνθεση της μπάντας ανήκει πλέον και ο θρυλικός κιθαρίστας του γκρουπ, Jan Savage!
