east electronics
Επαγγελματίας
- Μηνύματα
- 1.302
- Reaction score
- 1.214
Εγγλέζικα η όχι ?
Κατά καιρούς έχω δεχτεί κριτική από μέλη του φόρουμ για τα μάλλον πικρόχολα σχόλια που έχω κάνει για τα Εγγλέζικης σχολής μηχανήματα .
Αρχικά θα κάνω μια προσπάθεια να βάλω σε ένα νήμα συγκεντρωμένα τα προβλήματα που έχω δει με όσο γίνεται άπλα λόγια για να είναι κατανοητά από απλούς ανθρώπους .
Θα ήθελα να τονίσω ότι τα σχόλια που έχω κάνει είναι για τα μηχανήματα που έχω δει αυτό σημαίνει ότι νεοτέρα της ίδιας εταιρίας μπορεί να παίζουν μακραν καλυτέρα η να έχουν αλλού είδους καλούδια η και αλλού είδους προβλήματα .
Φυσικά ο νούμερο ένα κανόνας για μια τέτοια συζήτηση είναι ότι την τελική γραμμή την τράβα ο ακροατής και από κάτω θα γραφεί «έμενα έτσι μου αρέσει» εκεί και σε αυτό το σημείο κάθε τεχνική συζήτηση σταματήσει .
---Οι τρεις βασικές διάφορες μεταξύ Εγγλέζικων και Ιαπωνικών μηχανημάτων είναι :
Α) η επιλογή τοπολογίας / ημιαγωγών
Β) η σχέση κόστους/απόδοσης/λειτουργιών
Γ) Η διαδικασία παράγωγης , γραμμή παράγωγης , quality control
A) Στην πρώτη περίπτωση η Αγγλική σχόλη έχει μια εμμονή με ιδιόμορφες σχεδιάσεις και επιλογές ημιαγωγών οι οποίες ήταν μάλλον στην extreme μεριά Συχνά γινόταν μια επιλογή για την χρήση του TIP 142-147 κλασσική επιλογή της NVA τρανζίστορ οπού μέχρι και σήμερα εάν κάποιος θέλει να ψάξει πουθενά δεν θα μπορέσει να βρει σε κανένα datasheet προδιαγραφές για audio
Αντίστοιχα οι Ιάπωνες ακολουθουσαν την πεπατημένη σε ότι αφόρα την βασική σχεδίαση και προσέθεταν κάποια καλούδια για να κάνουν το μηχάνημα Α καλύτερο από το μηχάνημα Β . Η οποία επιλογή ημιαγωγού ήταν καθαρά θέμα marketing της εταιρίας και η συμφωνία για την χρήση του ήταν καθαρά εμπορική .Αμέσως μετά όμως τεχνικό κλιμάκιο της εταιρίας έκανε επίσκεψη στην εταιρία με τους ημιαγωγούς και έπαιρνε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για το πώς θα χρησιμοποιήσει τον ημιαγωγό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πράγμα που η Ευρωπαίοι ούτε ήθελαν ούτε μπορούσαν να κάνουν .
Β) Στην περίπτωση αυτή οι Αγγλική σχόλη δεν έχει θέμα κόστους κοστολογεί τα μηχανήματα της όπως αυτή νομίζει καλυτέρα και μάλλον στην ακριβή συγκριτικά μεριά η ερώτηση φυσικά παραμένει κατά το πόσο μέσα στο budget που είχε ο κατασκευαστής και την αναμενόμενη λιανική τιμή έχει κάνει ορθή χρήση τεχνολογίας και υλικών και τελικά εάν υπάρχει κάποια αντιστοιχία τιμής σε σχέση με την προσφερόμενη υπηρεσία /προϊόν .
Στην άλλη πλευρά πάντα υπήρχε θέμα κόστους υπήρχε γραμμή παράγωγης με διαφορά μοντέλα και άρα φυσικό ήταν να υπάρχει φτηνό ακριβό και ακριβότερο αλλά συνολικά κάθε ένα από τα μηχανήματα τους έχει περάσει ένα ρετουσάρισμα για το κόστος .
Γ) στην τρίτη περίπτωση στην εγγλέζικη σχόλη είχαμε πολλές εταιρίες που ήταν one man show η κάποιες άλλες οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως φαμπρικουλες σε σχέση με τα μεγάλα Ιαπωνικά εργοστάσια . Σαφώς σε μια μικρή εταιρία με λίγα άτομα είναι πολύ πιθανόν η ποιότητα κατασκευής να είναι καλύτερη και στα μηχανήματα να έχουν δοθεί περισσότερο προσωπικό touch και αγάπη . Όμως σε ότι αφόρα το Quality control οι ελλείψεις που έχουν τα εργοστάσια ( μέχρι και σήμερα ) είναι τεράστιες και φυσικά Quality control δεν σημαίνει μονό ποιότητα του προϊόντος αλλά πρέπει να υπάρχει και user friendly dpt που εξετάζει κατά το πόσο τα μηχάνημα είναι φιλικό προς το χρηστή idiot proof dpt που εξετάζει πως θα συμπεριφερθεί το μηχάνημα στα χεριά ενός ηλίθιου χρήστη. Τεστ διαχρονικότητας αντοχής υλικών σε σχέση με τάση, ένταση, χρόνο και θερμοκρασία ακόμα και το end of life dpt που περισσότερο στις μέρες μας και λιγότερο τότε καθορίζει ποτέ και από τι θα πεθάνει το μηχάνημα .
Στην απέναντι πλευρά υπήρχαν όλα αυτά τα τμήματα και ίσως και κάποια αλλά ακόμα αλλά δυστυχώς η ευτυχώς όλοι αυτοί έδιναν αναφορά στο τμήμα που καθόριζε το budget.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτές συνολικά και κατά την άποψη μου είναι οι βασικές διάφορες μεταξύ των δυο σχολών κατά την διαδικασία παράγωγης διάθεσης κλπ Στην διαδικασία της σχεδίασης όμως υπάρχει και μια άλλη παράμετρος την οποία κάποιος θα μπορούσε να ονομάσει fine tuning :
Το fine tuning στην Εγγλέζικη σχόλη εκείνη την εποχή αφού το πρώτο μηχάνημα είχε κατασκευαστεί και οι «ηλεκτρικοί υπολογισμοί» είχαν γίνει με τον πατροπαράδοτο τρόπο χαρτί μολυβί και στην χειρότερη περίπτωση με ένα scientific calculator το fine tuning γινόταν με τον πατροπαράδοτο επίσης τρόπο δηλαδή ακροάσεις επί ακροάσεων επί ώρες με διαφορά ηχεία με διαφορά μουσικά θέματα οπού το φόρτε μάλλον θα ήταν και οι Εγγλέζικες μουσικές .
Η απουσία οργανωμένου Quality Control δεν τους επέτρεψε εκείνο τον καιρό να δοκιμάσουν τα μηχανήματα τους και σε «άλλες μουσικές» ( όπου και αν το έκαναν η μουσική παιδεία τους δεν θα επέτρεπε ποτέ αν αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα με ανάλογο τρόπο )
Για να νιώσουν κάποιοι καλυτέρα ακριβώς έτσι λειτούργησε και ο HAFLER στα πρώτα του μηχανήματα με ακριβώς τα ιδία απολύτως κριτήρια και στα πρώτα του μηχανήματα τα revision έπεφταν βροχή … αφού τα λάθη τα οποία είχαν γίνει ήταν τουλάχιστον καραμπινάτα . Κατά την άποψη μου ο μεγάλος Nelson Pass λειτούργει με την ακριβώς ιδία λογική μέχρι και σήμερα ενώ τον σώζει ότι έχει διευρύνει το πεδίο του αρκετά και έτσι τα μηχανήματα του έχουν γίνει αρκετά πιο ευέλικτα.
Στην αντίθετη πλευρά δεν έπαιζε τίποτα από όλα αυτά …Οι Ιάπωνες κλεισμένοι και απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο δεν είχαν ιδέα τι μπορεί να ακούει ο κάθε ακροατής Οπότε και εκεί ακλούθησαν άλλες μεθόδους . Μετρήσεις και ξανά μετρήσεις έθεσαν πολύ υψηλό στάνταρ σε αυτό το κομμάτι και παράλληλα με τα ηχητικά μηχανήματα τους ανάπτυσσαν και τα ανάλογα όργανα οπού το κατώφλι έπεφτε όλο και πιο χαμηλά : Δεν είχε νόημα να μετράς παραμόρφωση 0,018% με ένα όργανο το οποίο έχει δίκια του παραμόρφωση 0,010% Έτσι έφτιαξαν καλυτέρα όργανα ώστε να μπορούν να μετρήσουν . Συνάμα στην τεκμηρίωση τους είχαν αρωγό την εταιρία που έφτιαχνε τους ημιαγωγούς με μια σχέση διαδραστικη ( προνόμια της Ιαπωνικής κουλτούρας ) οπού η εταιρία που έφτιαχνε ενισχυτές έδινε αναφορά στην εταιρία που έφτιαχνε τα τρανζίστορ και έκτος από εσωτερικό ανταγωνισμό , οι προδιαγραφές έφταναν εύκολα στον ουρανό .
Ένα σημαντικό πράγμα σε συνδυασμό με την παράμετρο Γ ήταν η αλαζονεία που υπήρχε στην Εγγλέζικη σχόλη και η σημασία του Quality control . Σε ένα Ιαπωνικό μηχάνημα δεν υπήρχε περίπτωση η πόλωση για παράδειγμα να «τσουλήσει» άσχημα σε περίπτωση που το μηχάνημα έπαιζε στην Σουηδία με θερμοκρασία χώρου 18 βαθμούς Η στο DUBAI με θερμοκρασία χώρου 35 βαθμούς Και στις δυο περιπτώσεις οι Ιάπωνες έχουν λάβει τα μέτρα τους ώστε το μηχάνημα να έχει ίσως κάποια διακύμανση αλλά παρόλα αυτά να λειτούργει μέσα σε πλαίσια ασφάλειας και ποιότητας . Στην Εγγλέζικη σχόλη ούτε καν το σκεφτήκαν και θεώρησαν παρά πολλά πράγματα ως δεδομένα .
Σαν ρεζουμέ όλων των παραπάνω θα έλεγα ότι δεν υπάρχει καλό και κακό ηχητικό μηχάνημα …κάθε ένα έχει να προσφέρει τα δικά του καλά και κακά πράγματα κάθε ένα σε σύγκριση με κάποιο άλλο θα έχει να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο και την τελική επιλογή θα πρέπει να κάνει ο ακροατής οπού στην λίστα θα πρέπει να βάλει τα δικά του προσωπικά κριτήρια όπως χώρος ηχεία μουσικό θέμα μουσική παιδεία και αναμνήσεις μαζί με ένα σωρό άλλες τοπικές λεπτομέρειες και φυσικά θα εκφέρει μια άποψη η οποία είναι καθαρά προσωπική η οποία όμως μπορεί να απέχει παρά πολύ από την πραγματικότητα .Φυσικά καταλήγουμε στην αρχή της συζήτησης που λέει ότι έμενα έτσι μου αρέσει .
Η δική μου προσπάθεια ήταν να μεταφέρω ηλεκτρικά μεγέθη σε κείμενο και ποτέ δεν έλαβα υπόψη μου την πολιτική γύρω από ένα μηχάνημα . Όταν κατά την δική μου άποψη θεωρώ ένα μηχάνημα κακό αυτή παραμένει να είναι άπλα και μόνον μια προσωπική άποψη και γενικά με την απλότητα που με χαρακτηρίζει δεν θα σκαφτόμουνα ποτέ ποιανού είναι το μηχάνημα κλπ κλπ .
Δεν δίστασα να τα χώσω ακόμα και στον PASS για κάτι το οποίο έκανε και το θεώρησα μέγα λάθος και μετά από ένα χρόνο και πλέον, η κριτική μου δικαιώθηκε και το συγκεκριμένο project του PASS εγκαταλείφτηκε και μάλλον ξεχάστηκε αν και χιλιάδες ντουηδες παρακαλούσαν τον PASS να δώσει στην κοινότητα κάτι σε τάξη ΑΒ ξανά . Και εκεί δεν σκέφτηκα ότι δεν έπρεπε να τα χώσω στον μεγάλο …να όμως που τελικά είχα απόλυτο δίκιο .
Κλείνω τις απόψεις και σκέψεις μου δημοσιεύοντας ορισμένα άρθρα και κάποιες αναδημοσιεύσεις ώστε να τεκμηριώσω τα λεγόμενα μου με όσο γίνεται πιο απλό τρόπο Θυμίζω ακόμα μια φορά ότι οι απόψεις αυτές αφορούν συγκεκριμένα μηχανήματα συγκεκριμένων κατασκευαστών και συγκεκριμένης εποχής .Είναι πολύ πιθανόν σήμερα κάποιοι από τους κατασκευαστές να έχουν αλλάξει πολλά προς το καλύτερο αλλά μπορεί και όχι …
Φιλικά
Σάκης Πετρόπουλος
Κατά καιρούς έχω δεχτεί κριτική από μέλη του φόρουμ για τα μάλλον πικρόχολα σχόλια που έχω κάνει για τα Εγγλέζικης σχολής μηχανήματα .
Αρχικά θα κάνω μια προσπάθεια να βάλω σε ένα νήμα συγκεντρωμένα τα προβλήματα που έχω δει με όσο γίνεται άπλα λόγια για να είναι κατανοητά από απλούς ανθρώπους .
Θα ήθελα να τονίσω ότι τα σχόλια που έχω κάνει είναι για τα μηχανήματα που έχω δει αυτό σημαίνει ότι νεοτέρα της ίδιας εταιρίας μπορεί να παίζουν μακραν καλυτέρα η να έχουν αλλού είδους καλούδια η και αλλού είδους προβλήματα .
Φυσικά ο νούμερο ένα κανόνας για μια τέτοια συζήτηση είναι ότι την τελική γραμμή την τράβα ο ακροατής και από κάτω θα γραφεί «έμενα έτσι μου αρέσει» εκεί και σε αυτό το σημείο κάθε τεχνική συζήτηση σταματήσει .
---Οι τρεις βασικές διάφορες μεταξύ Εγγλέζικων και Ιαπωνικών μηχανημάτων είναι :
Α) η επιλογή τοπολογίας / ημιαγωγών
Β) η σχέση κόστους/απόδοσης/λειτουργιών
Γ) Η διαδικασία παράγωγης , γραμμή παράγωγης , quality control
A) Στην πρώτη περίπτωση η Αγγλική σχόλη έχει μια εμμονή με ιδιόμορφες σχεδιάσεις και επιλογές ημιαγωγών οι οποίες ήταν μάλλον στην extreme μεριά Συχνά γινόταν μια επιλογή για την χρήση του TIP 142-147 κλασσική επιλογή της NVA τρανζίστορ οπού μέχρι και σήμερα εάν κάποιος θέλει να ψάξει πουθενά δεν θα μπορέσει να βρει σε κανένα datasheet προδιαγραφές για audio
Αντίστοιχα οι Ιάπωνες ακολουθουσαν την πεπατημένη σε ότι αφόρα την βασική σχεδίαση και προσέθεταν κάποια καλούδια για να κάνουν το μηχάνημα Α καλύτερο από το μηχάνημα Β . Η οποία επιλογή ημιαγωγού ήταν καθαρά θέμα marketing της εταιρίας και η συμφωνία για την χρήση του ήταν καθαρά εμπορική .Αμέσως μετά όμως τεχνικό κλιμάκιο της εταιρίας έκανε επίσκεψη στην εταιρία με τους ημιαγωγούς και έπαιρνε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για το πώς θα χρησιμοποιήσει τον ημιαγωγό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πράγμα που η Ευρωπαίοι ούτε ήθελαν ούτε μπορούσαν να κάνουν .
Β) Στην περίπτωση αυτή οι Αγγλική σχόλη δεν έχει θέμα κόστους κοστολογεί τα μηχανήματα της όπως αυτή νομίζει καλυτέρα και μάλλον στην ακριβή συγκριτικά μεριά η ερώτηση φυσικά παραμένει κατά το πόσο μέσα στο budget που είχε ο κατασκευαστής και την αναμενόμενη λιανική τιμή έχει κάνει ορθή χρήση τεχνολογίας και υλικών και τελικά εάν υπάρχει κάποια αντιστοιχία τιμής σε σχέση με την προσφερόμενη υπηρεσία /προϊόν .
Στην άλλη πλευρά πάντα υπήρχε θέμα κόστους υπήρχε γραμμή παράγωγης με διαφορά μοντέλα και άρα φυσικό ήταν να υπάρχει φτηνό ακριβό και ακριβότερο αλλά συνολικά κάθε ένα από τα μηχανήματα τους έχει περάσει ένα ρετουσάρισμα για το κόστος .
Γ) στην τρίτη περίπτωση στην εγγλέζικη σχόλη είχαμε πολλές εταιρίες που ήταν one man show η κάποιες άλλες οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως φαμπρικουλες σε σχέση με τα μεγάλα Ιαπωνικά εργοστάσια . Σαφώς σε μια μικρή εταιρία με λίγα άτομα είναι πολύ πιθανόν η ποιότητα κατασκευής να είναι καλύτερη και στα μηχανήματα να έχουν δοθεί περισσότερο προσωπικό touch και αγάπη . Όμως σε ότι αφόρα το Quality control οι ελλείψεις που έχουν τα εργοστάσια ( μέχρι και σήμερα ) είναι τεράστιες και φυσικά Quality control δεν σημαίνει μονό ποιότητα του προϊόντος αλλά πρέπει να υπάρχει και user friendly dpt που εξετάζει κατά το πόσο τα μηχάνημα είναι φιλικό προς το χρηστή idiot proof dpt που εξετάζει πως θα συμπεριφερθεί το μηχάνημα στα χεριά ενός ηλίθιου χρήστη. Τεστ διαχρονικότητας αντοχής υλικών σε σχέση με τάση, ένταση, χρόνο και θερμοκρασία ακόμα και το end of life dpt που περισσότερο στις μέρες μας και λιγότερο τότε καθορίζει ποτέ και από τι θα πεθάνει το μηχάνημα .
Στην απέναντι πλευρά υπήρχαν όλα αυτά τα τμήματα και ίσως και κάποια αλλά ακόμα αλλά δυστυχώς η ευτυχώς όλοι αυτοί έδιναν αναφορά στο τμήμα που καθόριζε το budget.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτές συνολικά και κατά την άποψη μου είναι οι βασικές διάφορες μεταξύ των δυο σχολών κατά την διαδικασία παράγωγης διάθεσης κλπ Στην διαδικασία της σχεδίασης όμως υπάρχει και μια άλλη παράμετρος την οποία κάποιος θα μπορούσε να ονομάσει fine tuning :
Το fine tuning στην Εγγλέζικη σχόλη εκείνη την εποχή αφού το πρώτο μηχάνημα είχε κατασκευαστεί και οι «ηλεκτρικοί υπολογισμοί» είχαν γίνει με τον πατροπαράδοτο τρόπο χαρτί μολυβί και στην χειρότερη περίπτωση με ένα scientific calculator το fine tuning γινόταν με τον πατροπαράδοτο επίσης τρόπο δηλαδή ακροάσεις επί ακροάσεων επί ώρες με διαφορά ηχεία με διαφορά μουσικά θέματα οπού το φόρτε μάλλον θα ήταν και οι Εγγλέζικες μουσικές .
Η απουσία οργανωμένου Quality Control δεν τους επέτρεψε εκείνο τον καιρό να δοκιμάσουν τα μηχανήματα τους και σε «άλλες μουσικές» ( όπου και αν το έκαναν η μουσική παιδεία τους δεν θα επέτρεπε ποτέ αν αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα με ανάλογο τρόπο )
Για να νιώσουν κάποιοι καλυτέρα ακριβώς έτσι λειτούργησε και ο HAFLER στα πρώτα του μηχανήματα με ακριβώς τα ιδία απολύτως κριτήρια και στα πρώτα του μηχανήματα τα revision έπεφταν βροχή … αφού τα λάθη τα οποία είχαν γίνει ήταν τουλάχιστον καραμπινάτα . Κατά την άποψη μου ο μεγάλος Nelson Pass λειτούργει με την ακριβώς ιδία λογική μέχρι και σήμερα ενώ τον σώζει ότι έχει διευρύνει το πεδίο του αρκετά και έτσι τα μηχανήματα του έχουν γίνει αρκετά πιο ευέλικτα.
Στην αντίθετη πλευρά δεν έπαιζε τίποτα από όλα αυτά …Οι Ιάπωνες κλεισμένοι και απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο δεν είχαν ιδέα τι μπορεί να ακούει ο κάθε ακροατής Οπότε και εκεί ακλούθησαν άλλες μεθόδους . Μετρήσεις και ξανά μετρήσεις έθεσαν πολύ υψηλό στάνταρ σε αυτό το κομμάτι και παράλληλα με τα ηχητικά μηχανήματα τους ανάπτυσσαν και τα ανάλογα όργανα οπού το κατώφλι έπεφτε όλο και πιο χαμηλά : Δεν είχε νόημα να μετράς παραμόρφωση 0,018% με ένα όργανο το οποίο έχει δίκια του παραμόρφωση 0,010% Έτσι έφτιαξαν καλυτέρα όργανα ώστε να μπορούν να μετρήσουν . Συνάμα στην τεκμηρίωση τους είχαν αρωγό την εταιρία που έφτιαχνε τους ημιαγωγούς με μια σχέση διαδραστικη ( προνόμια της Ιαπωνικής κουλτούρας ) οπού η εταιρία που έφτιαχνε ενισχυτές έδινε αναφορά στην εταιρία που έφτιαχνε τα τρανζίστορ και έκτος από εσωτερικό ανταγωνισμό , οι προδιαγραφές έφταναν εύκολα στον ουρανό .
Ένα σημαντικό πράγμα σε συνδυασμό με την παράμετρο Γ ήταν η αλαζονεία που υπήρχε στην Εγγλέζικη σχόλη και η σημασία του Quality control . Σε ένα Ιαπωνικό μηχάνημα δεν υπήρχε περίπτωση η πόλωση για παράδειγμα να «τσουλήσει» άσχημα σε περίπτωση που το μηχάνημα έπαιζε στην Σουηδία με θερμοκρασία χώρου 18 βαθμούς Η στο DUBAI με θερμοκρασία χώρου 35 βαθμούς Και στις δυο περιπτώσεις οι Ιάπωνες έχουν λάβει τα μέτρα τους ώστε το μηχάνημα να έχει ίσως κάποια διακύμανση αλλά παρόλα αυτά να λειτούργει μέσα σε πλαίσια ασφάλειας και ποιότητας . Στην Εγγλέζικη σχόλη ούτε καν το σκεφτήκαν και θεώρησαν παρά πολλά πράγματα ως δεδομένα .
Σαν ρεζουμέ όλων των παραπάνω θα έλεγα ότι δεν υπάρχει καλό και κακό ηχητικό μηχάνημα …κάθε ένα έχει να προσφέρει τα δικά του καλά και κακά πράγματα κάθε ένα σε σύγκριση με κάποιο άλλο θα έχει να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο και την τελική επιλογή θα πρέπει να κάνει ο ακροατής οπού στην λίστα θα πρέπει να βάλει τα δικά του προσωπικά κριτήρια όπως χώρος ηχεία μουσικό θέμα μουσική παιδεία και αναμνήσεις μαζί με ένα σωρό άλλες τοπικές λεπτομέρειες και φυσικά θα εκφέρει μια άποψη η οποία είναι καθαρά προσωπική η οποία όμως μπορεί να απέχει παρά πολύ από την πραγματικότητα .Φυσικά καταλήγουμε στην αρχή της συζήτησης που λέει ότι έμενα έτσι μου αρέσει .
Η δική μου προσπάθεια ήταν να μεταφέρω ηλεκτρικά μεγέθη σε κείμενο και ποτέ δεν έλαβα υπόψη μου την πολιτική γύρω από ένα μηχάνημα . Όταν κατά την δική μου άποψη θεωρώ ένα μηχάνημα κακό αυτή παραμένει να είναι άπλα και μόνον μια προσωπική άποψη και γενικά με την απλότητα που με χαρακτηρίζει δεν θα σκαφτόμουνα ποτέ ποιανού είναι το μηχάνημα κλπ κλπ .
Δεν δίστασα να τα χώσω ακόμα και στον PASS για κάτι το οποίο έκανε και το θεώρησα μέγα λάθος και μετά από ένα χρόνο και πλέον, η κριτική μου δικαιώθηκε και το συγκεκριμένο project του PASS εγκαταλείφτηκε και μάλλον ξεχάστηκε αν και χιλιάδες ντουηδες παρακαλούσαν τον PASS να δώσει στην κοινότητα κάτι σε τάξη ΑΒ ξανά . Και εκεί δεν σκέφτηκα ότι δεν έπρεπε να τα χώσω στον μεγάλο …να όμως που τελικά είχα απόλυτο δίκιο .
Κλείνω τις απόψεις και σκέψεις μου δημοσιεύοντας ορισμένα άρθρα και κάποιες αναδημοσιεύσεις ώστε να τεκμηριώσω τα λεγόμενα μου με όσο γίνεται πιο απλό τρόπο Θυμίζω ακόμα μια φορά ότι οι απόψεις αυτές αφορούν συγκεκριμένα μηχανήματα συγκεκριμένων κατασκευαστών και συγκεκριμένης εποχής .Είναι πολύ πιθανόν σήμερα κάποιοι από τους κατασκευαστές να έχουν αλλάξει πολλά προς το καλύτερο αλλά μπορεί και όχι …
Φιλικά
Σάκης Πετρόπουλος
