Vinyl vs. digital

[Αντώνης K.]

Πόσο καλά παίζει ένα ψηφιακό σύστημα αναφοράς σε σχέση με πικάπ αναφοράς?

Υπάρχουν τεράστιες διάφορες η οι απόψεις συγκλίνουν κάπου στη μέση?

Επίσης είναι απόλυτο ένα πικάπ που παίζει καλύτερα με τον τάδε ενισχυτή και ηχεία να ακούγεται το ίδιο καλά σε σχέση με το ίδιο cd σε ένα άλλο σύστημα?

Υπάρχει περίπτωση να ακούγονται εντελώς διαφορετικά σε απόδοση σε ένα άλλο καλύτερο σύστημα ενισχυτή ηχείων?

 

[comtal]

Πόσο καλά παίζει ένα ψηφιακό σύστημα αναφοράς σε σχέση με πικάπ αναφοράς?

Υπάρχουν τεράστιες διάφορες η οι απόψεις συγκλίνουν κάπου στη μέση?

Επίσης είναι απόλυτο ένα πικάπ που παίζει καλύτερα με τον τάδε ενισχυτή και ηχεία να ακούγεται χάλια με σε σχέση με το ίδιο cd σε ένα άλλο σύστημα?

Οι διαφορές που εντοπίζω εγώ είναι σε θέματα φυσικότητας ομοιογένειας και αληθοφάνειας υπέρ του πικάπ. Ανάλογα και με το μουσικό περιεχόμενο οι διαφορές μπορεί να είναι ελάχιστες ως και μεγάλες.
π.χ. αν κληθούν να αναπαράγουν ηλεκτρονική μουσική δεν υπάρχουν διαφορές.
Αν όμως μιλάμε για αναπαραγωγή φυσικών οργάνων τότε το πικάπ είναι μια κλάση παραπάνω.

 

[Αντώνης K.]

Επίσης όσο καλά και να κάνεις τις ρυθμίσεις στο πικάπ παίρνεις πάντα το βέλτιστο αποτέλεσμα τις ποιότητας του δίσκου?

Θα πάρουμε την ίδια ποιότητα ήχου στο πρώτο και στο τελευταίο κομμάτι?

 

[comtal]

Επίσης όσο καλά και να κάνεις τις ρυθμίσεις στο πικάπ παίρνεις πάντα το βέλτιστο αποτέλεσμα τις ποιότητας του δίσκου?

Θα πάρουμε την ίδια  ποιότητα ήχου στο πρώτο και στο τελευταίο κομμάτι?

Θεωρητικά το ιδανικό πικάπ πρέπει να αναπαράγει αυτό ακριβώς που "έκοψε" το μηχάνημα που έφτιαξε το laquer foil.

Το θέμα δηλ. ότι τα κομμάτια που είναι κοντά στο κέντρο του δίσκου ακούγονται υποδεέστερα από αυτά που είναι στην αρχή, νομίζω ότι οι βραχίονες παράλληλης μετατόπισης το έχουν λύσει. Αν υποθέσουμε ότι οι ακτινικοί βραχίονες ίσως έχουν αυτό το "μειονέκτημα" που δεν είναι απόλυτο να συμβαίνει, ούτε είναι πάντα αντιληπτό αν έχει γίνει καλή δουλειά στην χάραξη, κοπή κι εκτύπωση του δίσκου.
Έχω την εντύπωση ότι αυτά είναι θεωρητικά πιο πολύ κι ότι ένας σωστά ρυθμισμένος ακτινικός βραχίονας με την κατάλληλη και πλήρως ευθυγραμμισμένη κεφαλή, θα ακολουθεί επακριβώς τη χάραξη των αυλακιών του δίσκου.

Επίσης υπάρχει και θέμα με το πάχος του δίσκου που διαφέρει από δίσκο σε δίσκο, οπότε η ρύθμιση  του V.T.A. πρέπει να γίνεται κάθε φορά ( υπάρχουν τέτοιοι βραχίονες που προσφέρουν δυνατότητα ρύθμισης V.T.A. ενώ το πικάπ παίζει). Αυτό είναι υπερβολή αλλά για όλα φροντίζουν οι κατασκευαστές ( με το αζημίωτο βέβαια).

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Το θέμα δηλ. ότι τα κομμάτια που είναι κοντά στο κέντρο του δίσκου ακούγονται υποδεέστερα από αυτά που είναι στην αρχή, νομίζω ότι οι βραχίονες παράλληλης μετατόπισης το έχουν λύσει. Αν υποθέσουμε ότι οι ακτινικοί βραχίονες ίσως έχουν αυτό το "μειονέκτημα" που δεν είναι απόλυτο να συμβαίνει, ούτε είναι πάντα αντιληπτό αν έχει γίνει καλή δουλειά στην χάραξη, κοπή κι εκτύπωση του δίσκου.

Εκτός από το θέμα της γωνίας ανάγνωσης στα εσωτερικά τραγούδια των δίσκων υπάρχει ακόμα ένα πρόβλημα. Όσο προχωρούμε προς το εσωτερικο του δίσκου η γωναική ταχύτητα περιστροφης (δηλ. οι 33 και 1/3 στροφές) παραμένουν μεν σταθερές αλλά η πραγματική ταχύτητα μειώνεται (μιας που είναι ανάλογη της ακτίνας) , οπότε το αποτέλεσμα πάντα είναι πιο "φτωχό"...

Αυτό δυστυχώς δεν μπορούμε να το αποφύγουμε (μόνη λύση θα ήταν δίσκοι μεταβλητών στροφών πράγμα πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί)

όσο για τους βραχίονες παράλληλης μετατόπισης
α) έχουν τέτοιες τιμές που τους βλέπεις με το κυάλι
β) δεν ταιριάζουν σε όλα τα πλατώ
γ) έχουν τα δικά τους "προβληματάκια"

όπως έχω ξαναπεί το HiFi είναι θέμα συμββασμών. Ο καθένας κάνει τους δικούς του και προχωρεί...

 

[Κυρίτσης Ευάγγελος]

Στην 10ετία του 70 είχε έρθει ο Tiefeburn (αν γράφω καλά το όνομα) της Linn με το ειδικό τραπέζι και ρύθμισε κάποια Linn. Φυσικά ο άνθρωπος ήταν πλούτος γνώσεων. Για το πρόβλημα των τελευταίων κομματιών είχε πεί: οι καλοί ακτινικοί βραχίονες είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν το αυλάκι χωρίς αυτοί να δημιουργούν πρόσθετα εμπόδια, εμείς (στην Linn) αυτό το έχουμε κανόνα είπε. Από την άλλη οι unipivot σχεδόν το ξεπερνούν αυτό πρόβλημα εν συγκρίσει με τους καρντανικούς. Επίσης ένα lp βινυλίου δενπορείς να το πειράξεις οπότε το τελευταίο κομμάτι της πλευράς το ακούς πάντα σε οποιοδήποτε σύστημα τελευταίο και συνήθεια είναι δευτέρα φύσις.

 

[Gebreselassie]

Δείτε κι αυτό.
Νομίζω είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον λίνκι.

 

[comtal]

Τελικά το Event ηταν μιά μοναδική εμπειρία για όλους τους συμμετέχοντες και βγήκαν πολλά χρήσιμα συμπεράσματα.Η αναλογική ταινία ζει και βασιλεύει, για κάποια δε είδη μουσικής όπως η Rock , ή οι ηχογραφήσεις Jazz κατευθείαν σε master φαίνεται αναντικατάστατη σε χαρακτήρα, ευχάριστη ακουστικά και με αυτό το αργό μπάσο και μεσοχαμηλό που ακόμα και να μην είναι πάντα ακριβές προσομοιάζει ιδανικά την αίσθηση της ζωντανής μουσικής.

Όντως πολύ καλό link και αυτό που συγκράτησα περισσότερο είναι το παραπάνω απόσπασμα.

Για τα άλλα φορμά ας μιλήσουν άλλοι.

 

[Αντώνης K.]

Εγώ από την ίδια παράγραφο αυτό που συγκράτησα είναι.. (Η αναλογική ταινία ζει και βασιλεύει, για κάποια δε είδη μουσικής όπως η Rock , ή οι ηχογραφήσεις Jazz κατευθείαν σε master φαίνεται αναντικατάστατη..)

Εμένα η σκέψη μου πήγε αμέσως στον κακό δαίμονα της ψηφιακής εγγραφής ανεξαρτήτως ανάλυσης που ακούει στο όνομα Jitter.

Όμως είναι μια άμεση σύγκριση μεταξύ ψηφιακού και αναλογικού που καμία σχέση δεν έχει με το βινύλιο.

 

[Κυρίτσης Ευάγγελος]

Αμ εμένα μου έκανε εντύπωση η λέξη ..προσομοιάζει... δηλαδή αυτό που λέμε χρόνια τώρα ότι έχουμε ψευδαίσθηση, τα υπόλοιπα είναι υποκειμενικά. Αρα όποιο format και μηχάνημα σου αρέσει και τα υπόλοιπα κολοκυθοπιττα. Επίσης όλα τα συμπεράσματα ήταν με την φράση ...αν λάβουμε υπόψη την παράμετρο... άρα έχει νερό το κρασάκι.

 

[Gebreselassie]

Ενδιαφέρον έχει επίσης τι θεωρούν καλύτερο σε ότι έχει να κάνει με τα τελικά μέσα καταγραφής που χρησιμοποιούνται στο Mastering.

Εξαιρώντας τις ταινίες 1/2" καί 1/4" που θεωρούνται οι κορυφαίες σε κάθε περίπτωση, οι εν λόγω κύριοι, (όπως και οι περισσότεροι μηχανικοί ήχου) τοποθετούν αμέσως μετά τα ψηφιακά φορμά υψηλής ανάλυσης ήτοι cd 24bit (όχι απλά cd που θεωρούνται χειρότερα από το dat) και sacd....


Γενικώς η σειρά είναι:

1. Ταινίες 1/2"
2. SACD + CD 24bit
3. DAT
4. CD

 

[joncr]

Απάντηση: Vinyl vs. digital

Κατα την δική μου γνώμη , ειναι κατι σαν την αναλογική και ψηφιακή φωτογραφία...Για μενα η αναλογική ειναι αξεπέραστη , και αυτό δεν εχει να κάνει με το τελικό αποτέλεσμα ( αν και ακόμα οι εκτυπωσεις στον σκοτεινό ειναι αξεπεραστες) αλλα με την όλη διαδικασία. Εκτός αυτού και σαν μεσο αποθήκευσης αλλο ειναι να εχεις να αρνητικά στα χερια σου (και να ξερεις οτι θα τα εχουν και τα παιδιά σου) και αλλο ειναι να εχεις αρχεία....αλλο ειναι να εχεις ενα LP και αλλο ενα σουβερ....

 

[Gebreselassie]

Οh ko not again. Που το ξέθαψες ετούτο το θέμα;
Θα το κλειδώσω γιατί είναι στον αέρα πολλές άλλες ενδιαφέρουσες συζητήσεις.
Κοπιάρω το post σου εδώ: http://www.avsite.gr/vb/showthread.php?t=58299&page=35

Καλώς ήρθες!

...