- Μηνύματα
- 35
- Reaction score
- 66
Μέρος 1ο
Η ΓΕΝΕΣΗ
Η Heavy Metal μουσική είναι παιδί της Rock, γι’ αυτό η Heavy Metal μουσική είναι η προέκταση - εξέλιξη της Rock. Γιατί οι υγιείς σκεπτόμενοι γονείς, έχουν ένα μόνο σκοπό και στόχο. Τα παιδιά που θα φέρουν στο κόσμο να εξελιχθούν και να γίνουν καλύτερα από εκείνους.
Γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 και στις αρχές της δεκαετίας του ‘70. Οι πρώτες Heavy Metal μπάντες ήταν οι Black Sabbath, οι Deep Purple και οι Led Zeppelin.
Μεταφέρουμε αυτολεξεί το εισαγωγικό σημείωμα του Metal Hammer, τεύχος Ιανουαρίου, Νο 469, υπογεγραμμένο από το Κώστα Χρονόπουλο, με το οποίο συμφωνούμε μέχρι κεραίας:
« (…) Όλο αυτό που ονομάζουμε heavy metal, έχει γεννηθεί στα ‘70s. Εκεί είναι η μήτρα του. Εκεί φυλάσσεται το πολυσύνθετο DNA του. Εκεί ξετυλίχτηκε ο συνολικός χάρτης του. Ο συνολικός! Για όλες τις επόμενες περιπέτειές του. Για όλες τις επόμενες εκφράσεις του. Τις πιο mainstream, τις πιο underground, τις πιο κλασικές, τις πιο ακραίες. Τις πιο άσημες και τις καταξιωμένες. Στη δεκαετία του 1970, είναι τα όσια και τα ιερά μας. Εκεί έχει τη ρίζα, ο κόσμος μας όλος. Στα ‘70s. (…)»
Στη δεκαετία του ’70, μπήκαν οι βάσεις για το σκληρό μουσικό ιδίωμα, χτίστηκε η θεωρητική και οργανωτική βάση. Οι συνθετικές νόρμες, οι τεχνικές απαιτήσεις, η εκτελεστική δεινότητα, η αισθητική των layouts των εξώφυλλων των δίσκων, το image και οι ενδυματολογικοί κανόνες των μέταλ μουσικών, τα τεράστια live stages, τα μεγαλειώδη live shows, το στήσιμο των groups επί σκηνής, οι ολόκληροι τοίχοι των ηχείων στα lives, που βομβάρδιζαν τον κόσμο με εκκωφαντικά «παραμορφωμένα» dbs…
« (…) Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Γιατί στο τέλος της ημέρας, αν καθίσεις να ξεψαχνίσεις ποιοι είμαστε και που πάμε, όλα, μα όλα, αντιλαμβάνεσαι πως προέρχονται από το άγιο, αμαρτωλό δισκοπότηρο των ‘70s. Από αυτό πίνουμε νέκταρ και δηλητήριο όλοι οι κατοπινοί. Μουσικοί και ακροατές. Είτε το γνωρίζουμε, είτε δεν το γνωρίζουμε. Είτε το συνειδητοποιούμε, είτε όχι. Η σοβαρή μελέτη στα συγκεκριμένα χρόνια, εξηγεί όλα τα κατοπινά. Αυτή είναι η πυξίδα. (…)» (Κώστας Χρονόπουλος)
Το πρώτο άλμπουμ των Rainbow, ηθελημένα ή αθέλητα, έδωσε την εικόνα, την έννοια, τον ορισμό που ταιριάζει στη Heavy Metal μουσική. Ένα μεγαλοπρεπές, επιβλητικό κάστρο, χτισμένο πάνω στο σώμα μια Stratocaster, είναι κάτι παραπάνω από απλός συμβολισμός. Είναι η πεμπτουσία του Metal, στ’ οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο στη σύνθεση, στον ήχο και στο χαρακτήρα του, έχει, αδιαμφισβήτητα, η κιθάρα.
Η ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ
Τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης της, η Metal μουσική αναφερόταν ως Rock. Αυτό από μόνο του δημιουργούσε συγχύσεις. Αρκεί να φέρουμε στο μυαλό μας τη Rock της εποχής για να καταλάβουμε πως albums σαν το «Machine Head» ή το «Black Sabbath», δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με αυτό το χαρακτηρισμό.
Όλοι, σίγουρα, θα έχουμε δει «ροκάδες» να εκστασιάζονται στο άκουσμα τραγουδιών όπως το Born To Be Wild (Steppenwolf) ή τα Astronomy και (Don’t Fear) The Ripper (Blue Oyster Cult). Την ίδια στιγμή, αν ανοίξουμε μουσική συζήτηση μαζί τους θα τους ακούσουμε να καταφέρονται με ανυπόστατες κατηγορίες εναντίων της Metal μουσικής.
Οι Steppenwolf και οι Blue Oyster Cult, είναι τα δυο σχήματα που διαξιφίζονται μεταξύ τους για το ποιος έδωσε αυτή την επιβλητική ονομασία στο σκληρό ιδίωμα. Οι Steppenwolf αναφέρουν πως αρχή όλων ήταν ο στίχος μέσα από το Born To Be Wild, που αναφέρει: « (…) I like smoke and lightnin', Heavy metal thunder (…)», ενώ οι Blue Oyster Cult, σε διαδικασία συνέντευξης και σε ερώτηση σχετικά με το πώς θα ονόμαζαν τη μουσική τους, είχαν απαντήσει απερίφραστα και κατηγορηματικά πως παίζουν Heavy Metal.
Όποιος από τους δυο κι αν είναι ο πνευματικός πατέρας της αγαπημένης μας μουσικής, η ουσία είναι μία… Αυτό το σκληρό, λυρικό μουσικό ιδίωμα, βρήκε την ονομασία που του ταίριαζε γάντι και ξεχώρισε… και μεγαλούργησε… κι ενέπνευσε… και ταξιδεύει απτόητο στο χρόνο, συνεχίζοντας να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα… να γεννά, για πάνω από 65 χρόνια, ποιοτική, διαχρονική, σκληρή… METAL ΜΟΥΣΙΚΗ!
https://youtu.be/SWaOiIvKIHo
Μέρος 3ο
HEAVY METAL, ΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΓΑΛΑΞΙΑΣ
Οι Metal μουσικοί, γρήγορα προχώρησαν πέρα από την απλή τραγουδοποία, προς εξερεύνηση του τεράστιου και μεγαλειώδους σύμπαντος της εξέλιξης του ήχου, μα και αυτό της τεχνικής.
Ο μαέστρος Michael Kamen, δυο μήνες πριν τη δημιουργία του «S&M» των Metallica, ανέφερε σε συνέντευξη του:
«(…) Αναμφίβολα, η Jazz και η Rock μουσική, ειδικότερα η Heavy Metal μουσική, εξέλιξαν, προχώρησαν τη σύγχρονη μουσική αιώνες μπροστά (…)»
https://youtu.be/Sh5S3OxiE-s
ΗΧΟΣ
Η Metal είναι δημιούργημα της σύγχρονης εποχής. Μετά τη βιομηχανική επανάσταση, και σταδιακά, καθώς αναπτυσσόταν ο Δυτικός τρόπος ζωής, η αστυφιλία, ο εκκωφαντικός θόρυβος των μηχανών, ο ακόμα πιο δυσβάστακτος θόρυβος των πόλεων, το άγχος, η ανέχεια, τα σύνθετα, σύγχρονα προβλήματα του Δυτικού τρόπου ζωής (Φαινόμενα Κοινωνικής Παθογένειας) κ.α. γέννησαν την ανάγκη έκφρασης των μουσικών, προσαρμοσμένης στα νέα δεδομένα, στο νέο τρόπο ζωής. Ήταν ανάγκη λοιπόν να εξελίσσουν τον ήχο τους σε όλο και πιο βαρύ, ακραίο και συνάμα λυρικό. Στα εργαστήρια της Marshal ακόμα αναφέρουν μια σειρά Metal κιθαριστών που επισκέπτονταν συχνά τις εγκαταστάσεις τους για να πειραματιστούν με τις παραμορφώσεις και να φτιάξουν το δικό τους ήχο.
Μα δεν είναι μόνο οι κιθαρίστες. Ενδεικτικά: ο ντράμερ Cozy Powel (The Jeff Beck Group, Rainbow, Michael Schenker Group, Gary Moore, Graham Bonnet, Brian May, Whitesnake, Emerson, Lake & Powell, and Black Sabbath) είχε το προσωπικό, σήμα κατατεθέν του, ήχο που εύκολα μπορούσε να γίνει διακριτός σε όποιο γκρουπ κι αν έπαιζε. Ο ίδιος ο John Lord (Deep Purple, Whitesnake, Paice Ashton Lord, the Artwoods, the Flower Pot Men and Santa Barbara Machine Head) πέρναγε τα Hammond του από παραμόρφωση ενισχυτή, για να μπορέσει να σταθεί, όπως έχει ο ίδιος αναφέρει σε ντοκιμαντέρ για τους Deep Purple, δίπλα στον μεγάλο Blackmore.
Όλα τα μουσικά όργανα που παίρνουν μέρος στη Metal μουσική, βελτίωσαν σταδιακά τον ήχο και τη τεχνική τους, ανοίγοντας νέους δρόμους, τόσο στη σύνθεση όσο και στο χαρακτήρα της ίδιας της μουσικής.
https://youtu.be/edqH0ofRQrM
ΤΕΧΝΙΚΗ
https://youtu.be/cFlDf7Ck-N4
To 1981, οι Paco De Lucia, Al Di Meola και John Mc Laughlin, δηλαδή, τρεις από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες στο κόσμο, συναντήθηκαν για ένα κονσέρτο ακουστικής κιθάρας, στ’ οποίο έδωσαν ρεσιτάλ κιθάρας σε ρυθμούς Jazz Fusion, Rock και Flamenco. Το αποτέλεσμα μπορεί κάποιος να το απολαύσει στο άλμπουμ «Friday Night In San Francisco». Σ’ αυτό το φανταστικό κιθαριστικό άλμπουμ μας δίνουν ένα απτό δείγμα της τεχνικής τους κατάρτισης. Μέρος της τεχνικής τους αποτελεί και η αρτιότητα απόδοσης των κομματιών, όταν αυτά εκτελούνται σε υψηλές ταχύτητες. Μόνο που η ταχύτητα στην Ελλάδα, όταν συναντιέται σ’ αυτούς τους μουσικούς αποκαλείται «απαράμιλλη δεξιοτεχνία», ενώ όταν ακούγεται στη Heavy Metal μουσική είναι αφοριστέα.
https://youtu.be/eRW29KgLQWs
Με λίγα λόγια… προκαλεί ζαλάδα η τεχνική έτσι όπως αναπτύχθηκε, σε όλα τα όργανα, στη Metal μουσική. Άνοιξε ορίζοντες, ενέπνευσε, διεύρυνε τα «όργανα» όσο αφορά τις οκτάβες…
https://youtu.be/9IrWyZ0KZuk
Στη κιθάρα… slide, mute, tapping, tremolo picking, arpeggios, τεχνικές πέννας, υπέροχων και καινοτόμων complex rhythm, pinch harmonics,…
https://youtu.be/L9r-NxuYszg
Στη φωνή… νέες εκφράσεις, νέα αισθητική, νέα δυσθεώρητα ύψη, νέες απαράμιλλες εκφάνσεις ερμηνείας… και γιατί όχι; Υποκριτικής…
Ακούστε την ερμηνεία του Alice Cooper στο Steven, του Mindnight στο Lost Reflection και του Ian Gillan στο Gethsemane μέσα από το Jesus Christ Superstar και ίσως καταλάβετε ότι αναφέραμε παραπάνω. Απλά ανατριχιαστικοί!
https://youtu.be/Azawb907Bjg
https://youtu.be/UBoEmVtHTqE
https://youtu.be/pdwNlvCj87U
Η ΓΕΝΕΣΗ
Η Heavy Metal μουσική είναι παιδί της Rock, γι’ αυτό η Heavy Metal μουσική είναι η προέκταση - εξέλιξη της Rock. Γιατί οι υγιείς σκεπτόμενοι γονείς, έχουν ένα μόνο σκοπό και στόχο. Τα παιδιά που θα φέρουν στο κόσμο να εξελιχθούν και να γίνουν καλύτερα από εκείνους.
Γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 και στις αρχές της δεκαετίας του ‘70. Οι πρώτες Heavy Metal μπάντες ήταν οι Black Sabbath, οι Deep Purple και οι Led Zeppelin.
Μεταφέρουμε αυτολεξεί το εισαγωγικό σημείωμα του Metal Hammer, τεύχος Ιανουαρίου, Νο 469, υπογεγραμμένο από το Κώστα Χρονόπουλο, με το οποίο συμφωνούμε μέχρι κεραίας:
« (…) Όλο αυτό που ονομάζουμε heavy metal, έχει γεννηθεί στα ‘70s. Εκεί είναι η μήτρα του. Εκεί φυλάσσεται το πολυσύνθετο DNA του. Εκεί ξετυλίχτηκε ο συνολικός χάρτης του. Ο συνολικός! Για όλες τις επόμενες περιπέτειές του. Για όλες τις επόμενες εκφράσεις του. Τις πιο mainstream, τις πιο underground, τις πιο κλασικές, τις πιο ακραίες. Τις πιο άσημες και τις καταξιωμένες. Στη δεκαετία του 1970, είναι τα όσια και τα ιερά μας. Εκεί έχει τη ρίζα, ο κόσμος μας όλος. Στα ‘70s. (…)»
Στη δεκαετία του ’70, μπήκαν οι βάσεις για το σκληρό μουσικό ιδίωμα, χτίστηκε η θεωρητική και οργανωτική βάση. Οι συνθετικές νόρμες, οι τεχνικές απαιτήσεις, η εκτελεστική δεινότητα, η αισθητική των layouts των εξώφυλλων των δίσκων, το image και οι ενδυματολογικοί κανόνες των μέταλ μουσικών, τα τεράστια live stages, τα μεγαλειώδη live shows, το στήσιμο των groups επί σκηνής, οι ολόκληροι τοίχοι των ηχείων στα lives, που βομβάρδιζαν τον κόσμο με εκκωφαντικά «παραμορφωμένα» dbs…
« (…) Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Γιατί στο τέλος της ημέρας, αν καθίσεις να ξεψαχνίσεις ποιοι είμαστε και που πάμε, όλα, μα όλα, αντιλαμβάνεσαι πως προέρχονται από το άγιο, αμαρτωλό δισκοπότηρο των ‘70s. Από αυτό πίνουμε νέκταρ και δηλητήριο όλοι οι κατοπινοί. Μουσικοί και ακροατές. Είτε το γνωρίζουμε, είτε δεν το γνωρίζουμε. Είτε το συνειδητοποιούμε, είτε όχι. Η σοβαρή μελέτη στα συγκεκριμένα χρόνια, εξηγεί όλα τα κατοπινά. Αυτή είναι η πυξίδα. (…)» (Κώστας Χρονόπουλος)
Το πρώτο άλμπουμ των Rainbow, ηθελημένα ή αθέλητα, έδωσε την εικόνα, την έννοια, τον ορισμό που ταιριάζει στη Heavy Metal μουσική. Ένα μεγαλοπρεπές, επιβλητικό κάστρο, χτισμένο πάνω στο σώμα μια Stratocaster, είναι κάτι παραπάνω από απλός συμβολισμός. Είναι η πεμπτουσία του Metal, στ’ οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο στη σύνθεση, στον ήχο και στο χαρακτήρα του, έχει, αδιαμφισβήτητα, η κιθάρα.
Μέρος 2οΗ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ
Τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης της, η Metal μουσική αναφερόταν ως Rock. Αυτό από μόνο του δημιουργούσε συγχύσεις. Αρκεί να φέρουμε στο μυαλό μας τη Rock της εποχής για να καταλάβουμε πως albums σαν το «Machine Head» ή το «Black Sabbath», δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με αυτό το χαρακτηρισμό.
Όλοι, σίγουρα, θα έχουμε δει «ροκάδες» να εκστασιάζονται στο άκουσμα τραγουδιών όπως το Born To Be Wild (Steppenwolf) ή τα Astronomy και (Don’t Fear) The Ripper (Blue Oyster Cult). Την ίδια στιγμή, αν ανοίξουμε μουσική συζήτηση μαζί τους θα τους ακούσουμε να καταφέρονται με ανυπόστατες κατηγορίες εναντίων της Metal μουσικής.
Οι Steppenwolf και οι Blue Oyster Cult, είναι τα δυο σχήματα που διαξιφίζονται μεταξύ τους για το ποιος έδωσε αυτή την επιβλητική ονομασία στο σκληρό ιδίωμα. Οι Steppenwolf αναφέρουν πως αρχή όλων ήταν ο στίχος μέσα από το Born To Be Wild, που αναφέρει: « (…) I like smoke and lightnin', Heavy metal thunder (…)», ενώ οι Blue Oyster Cult, σε διαδικασία συνέντευξης και σε ερώτηση σχετικά με το πώς θα ονόμαζαν τη μουσική τους, είχαν απαντήσει απερίφραστα και κατηγορηματικά πως παίζουν Heavy Metal.
Όποιος από τους δυο κι αν είναι ο πνευματικός πατέρας της αγαπημένης μας μουσικής, η ουσία είναι μία… Αυτό το σκληρό, λυρικό μουσικό ιδίωμα, βρήκε την ονομασία που του ταίριαζε γάντι και ξεχώρισε… και μεγαλούργησε… κι ενέπνευσε… και ταξιδεύει απτόητο στο χρόνο, συνεχίζοντας να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα… να γεννά, για πάνω από 65 χρόνια, ποιοτική, διαχρονική, σκληρή… METAL ΜΟΥΣΙΚΗ!
https://youtu.be/SWaOiIvKIHo
Μέρος 3ο
HEAVY METAL, ΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΓΑΛΑΞΙΑΣ
Οι Metal μουσικοί, γρήγορα προχώρησαν πέρα από την απλή τραγουδοποία, προς εξερεύνηση του τεράστιου και μεγαλειώδους σύμπαντος της εξέλιξης του ήχου, μα και αυτό της τεχνικής.
Ο μαέστρος Michael Kamen, δυο μήνες πριν τη δημιουργία του «S&M» των Metallica, ανέφερε σε συνέντευξη του:
«(…) Αναμφίβολα, η Jazz και η Rock μουσική, ειδικότερα η Heavy Metal μουσική, εξέλιξαν, προχώρησαν τη σύγχρονη μουσική αιώνες μπροστά (…)»
https://youtu.be/Sh5S3OxiE-s
ΗΧΟΣ
Η Metal είναι δημιούργημα της σύγχρονης εποχής. Μετά τη βιομηχανική επανάσταση, και σταδιακά, καθώς αναπτυσσόταν ο Δυτικός τρόπος ζωής, η αστυφιλία, ο εκκωφαντικός θόρυβος των μηχανών, ο ακόμα πιο δυσβάστακτος θόρυβος των πόλεων, το άγχος, η ανέχεια, τα σύνθετα, σύγχρονα προβλήματα του Δυτικού τρόπου ζωής (Φαινόμενα Κοινωνικής Παθογένειας) κ.α. γέννησαν την ανάγκη έκφρασης των μουσικών, προσαρμοσμένης στα νέα δεδομένα, στο νέο τρόπο ζωής. Ήταν ανάγκη λοιπόν να εξελίσσουν τον ήχο τους σε όλο και πιο βαρύ, ακραίο και συνάμα λυρικό. Στα εργαστήρια της Marshal ακόμα αναφέρουν μια σειρά Metal κιθαριστών που επισκέπτονταν συχνά τις εγκαταστάσεις τους για να πειραματιστούν με τις παραμορφώσεις και να φτιάξουν το δικό τους ήχο.
Μα δεν είναι μόνο οι κιθαρίστες. Ενδεικτικά: ο ντράμερ Cozy Powel (The Jeff Beck Group, Rainbow, Michael Schenker Group, Gary Moore, Graham Bonnet, Brian May, Whitesnake, Emerson, Lake & Powell, and Black Sabbath) είχε το προσωπικό, σήμα κατατεθέν του, ήχο που εύκολα μπορούσε να γίνει διακριτός σε όποιο γκρουπ κι αν έπαιζε. Ο ίδιος ο John Lord (Deep Purple, Whitesnake, Paice Ashton Lord, the Artwoods, the Flower Pot Men and Santa Barbara Machine Head) πέρναγε τα Hammond του από παραμόρφωση ενισχυτή, για να μπορέσει να σταθεί, όπως έχει ο ίδιος αναφέρει σε ντοκιμαντέρ για τους Deep Purple, δίπλα στον μεγάλο Blackmore.
Όλα τα μουσικά όργανα που παίρνουν μέρος στη Metal μουσική, βελτίωσαν σταδιακά τον ήχο και τη τεχνική τους, ανοίγοντας νέους δρόμους, τόσο στη σύνθεση όσο και στο χαρακτήρα της ίδιας της μουσικής.
https://youtu.be/edqH0ofRQrM
ΤΕΧΝΙΚΗ
https://youtu.be/cFlDf7Ck-N4
To 1981, οι Paco De Lucia, Al Di Meola και John Mc Laughlin, δηλαδή, τρεις από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες στο κόσμο, συναντήθηκαν για ένα κονσέρτο ακουστικής κιθάρας, στ’ οποίο έδωσαν ρεσιτάλ κιθάρας σε ρυθμούς Jazz Fusion, Rock και Flamenco. Το αποτέλεσμα μπορεί κάποιος να το απολαύσει στο άλμπουμ «Friday Night In San Francisco». Σ’ αυτό το φανταστικό κιθαριστικό άλμπουμ μας δίνουν ένα απτό δείγμα της τεχνικής τους κατάρτισης. Μέρος της τεχνικής τους αποτελεί και η αρτιότητα απόδοσης των κομματιών, όταν αυτά εκτελούνται σε υψηλές ταχύτητες. Μόνο που η ταχύτητα στην Ελλάδα, όταν συναντιέται σ’ αυτούς τους μουσικούς αποκαλείται «απαράμιλλη δεξιοτεχνία», ενώ όταν ακούγεται στη Heavy Metal μουσική είναι αφοριστέα.
https://youtu.be/eRW29KgLQWs
Με λίγα λόγια… προκαλεί ζαλάδα η τεχνική έτσι όπως αναπτύχθηκε, σε όλα τα όργανα, στη Metal μουσική. Άνοιξε ορίζοντες, ενέπνευσε, διεύρυνε τα «όργανα» όσο αφορά τις οκτάβες…
https://youtu.be/9IrWyZ0KZuk
Στη κιθάρα… slide, mute, tapping, tremolo picking, arpeggios, τεχνικές πέννας, υπέροχων και καινοτόμων complex rhythm, pinch harmonics,…
https://youtu.be/L9r-NxuYszg
Στη φωνή… νέες εκφράσεις, νέα αισθητική, νέα δυσθεώρητα ύψη, νέες απαράμιλλες εκφάνσεις ερμηνείας… και γιατί όχι; Υποκριτικής…
Ακούστε την ερμηνεία του Alice Cooper στο Steven, του Mindnight στο Lost Reflection και του Ian Gillan στο Gethsemane μέσα από το Jesus Christ Superstar και ίσως καταλάβετε ότι αναφέραμε παραπάνω. Απλά ανατριχιαστικοί!
https://youtu.be/Azawb907Bjg
https://youtu.be/UBoEmVtHTqE
https://youtu.be/pdwNlvCj87U
Last edited:
