- Μηνύματα
- 51.757
- Reaction score
- 127.019
Χρήσιμες πληροφορίες.
Προσωπικά, καλώς ή κακώς, δεν ανήκω στην γευστική ελίτ που θα κυνηγήσει τις σούπερ γκουρμέ απολαύσεις τόσο ψαγμένων κρεάτων ή τρόπων παρασκευής κλπ (εδώ αλατοπίπερο βαριέμαι να ρίξω, ή ένα λεμόνι να κόψω όταν θα ασχοληθώ, και πολύ είναι)
Και καλώς ή κακώς, έχω πιάσει τον εαυτό μου να απολαμβάνει περισσότερο κάτι "βρώμικα", παρά κάτι σούπερ ντούπερ πιάτα διάσημων σεφ σε γκουρμέ εστιατόρια, τα οποία (καλώς ή κακώς) όσες φορές δοκίμασα, ειλικρινά μάλλον αδιάφορο με άφησαν (για να μη πω χειρότερα και παρεξηγηθώ), ιδίως στο εξωτερικό. Ομοίως στην Θεσσαλονίκη, κάποια πχ ψητά κρέατα σε γνωστό (και τσιμπημένο) μαγαζί που θεωρούνται "τοπ", εντελώς αδιάφορο με άφησαν, σε αντίθεση με κάτι ευτελούς προέλευσης ψητά κρεατικά και μπιφτέκια στο Μελίδη από τον γείτονα το χασάπη, ή ακόμα και σε γνωστά μας "στέκια", ακόμα και επιπέδου "καντίνας".
Ίσως είμαι πολύ "απλός" άνθρωπος στο φαγητό.
Όπως και νά'χει πάντως, μια ψησταριά υγραερίου - λάβας που πήρα κάποτε με 350 ευρώπουλα, με έκανε να ψήνω οποιαδήποτε στιγμή ο,τιδήποτε, ενώ με κάρβουνα αντιθέτως δε πρόκειται ποτέ να κάνω κάτι ανάλογο, βαριέμαι όπως βαριέμαι να βάλω δίσκο βινυλίου στο πικάπ, ή ακόμα και να συνδέσω κάποιον σκληρό δίσκο στο πισί και παίζει μόνο spotify και Netflix...
Θαυμάζω πάντως τους ανθρώπους που το ψάχνουν κι έχουν την υπομονή να ασχοληθούν τόσο πολύ με ένα ψήσιμο, αντί να τα ρίξουν στο φούρνο και να τελειώνει η ιστορία (αλα ζιζίκ)
Προσωπικά, καλώς ή κακώς, δεν ανήκω στην γευστική ελίτ που θα κυνηγήσει τις σούπερ γκουρμέ απολαύσεις τόσο ψαγμένων κρεάτων ή τρόπων παρασκευής κλπ (εδώ αλατοπίπερο βαριέμαι να ρίξω, ή ένα λεμόνι να κόψω όταν θα ασχοληθώ, και πολύ είναι)
Και καλώς ή κακώς, έχω πιάσει τον εαυτό μου να απολαμβάνει περισσότερο κάτι "βρώμικα", παρά κάτι σούπερ ντούπερ πιάτα διάσημων σεφ σε γκουρμέ εστιατόρια, τα οποία (καλώς ή κακώς) όσες φορές δοκίμασα, ειλικρινά μάλλον αδιάφορο με άφησαν (για να μη πω χειρότερα και παρεξηγηθώ), ιδίως στο εξωτερικό. Ομοίως στην Θεσσαλονίκη, κάποια πχ ψητά κρέατα σε γνωστό (και τσιμπημένο) μαγαζί που θεωρούνται "τοπ", εντελώς αδιάφορο με άφησαν, σε αντίθεση με κάτι ευτελούς προέλευσης ψητά κρεατικά και μπιφτέκια στο Μελίδη από τον γείτονα το χασάπη, ή ακόμα και σε γνωστά μας "στέκια", ακόμα και επιπέδου "καντίνας".
Ίσως είμαι πολύ "απλός" άνθρωπος στο φαγητό.
Όπως και νά'χει πάντως, μια ψησταριά υγραερίου - λάβας που πήρα κάποτε με 350 ευρώπουλα, με έκανε να ψήνω οποιαδήποτε στιγμή ο,τιδήποτε, ενώ με κάρβουνα αντιθέτως δε πρόκειται ποτέ να κάνω κάτι ανάλογο, βαριέμαι όπως βαριέμαι να βάλω δίσκο βινυλίου στο πικάπ, ή ακόμα και να συνδέσω κάποιον σκληρό δίσκο στο πισί και παίζει μόνο spotify και Netflix...
Θαυμάζω πάντως τους ανθρώπους που το ψάχνουν κι έχουν την υπομονή να ασχοληθούν τόσο πολύ με ένα ψήσιμο, αντί να τα ρίξουν στο φούρνο και να τελειώνει η ιστορία (αλα ζιζίκ)