Τρίδρομο Ηχείο <<Pyramid>>.

[Drioannis]

Όμορφο...Πώς μετράει;

 

[PeterMeni]

Τα spicom εισάγονται ακόμα,
η έχει δημιουργηθεί προσωπικό στοκ.?

Αν μιλάς για κάποια καινούρια εισαγωγή το τελευταίο χρονικό διάστημα, δεν έχει γίνει. Έχω ένα ικανοποιητικό stock για τις όποιες ανάγκες προκύψουν στο μέλλον από τις κατασκευές μου και υπάρχει και ένας περιορισμένος αριθμών μονάδων διαθέσιμος.

 

[PeterMeni]

Πετρο εχεις κανει dumping στην αραχνη των παθητικων για αποφυγη τριγμων ; (ringing)

Το παραμικρό στην ανάρτηση. Τα αποσβεστικά που φαίνονται είναι κολλημένα στο σασί από λαμαρίνα του παθητικού, για να μειώσουν το όποιο κουδούνισμα. Αυτό σε μια προσπάθεια για το καλύτερο δυνατό.

Στα παθητικά επεμβαίνεις στο κινούμενο βάρος τους (Mms), που κατ'επέκταση επηρεάζει την συχνότητα συντονισμού τους (Fs). Ότι δηλαδή θα γινόταν με τις διαστάσεις ενός <<σωλήνα ανάκλασης>>, όπου ο όγκος του αέρα στο εσωτερικό του αντιστοιχεί στην συχνότητα συντονισμού του.

Το παθητικό στο κέντρο της ανάρτησης του, όπου είναι σε άμεση σύζευξη με τον κώνο, φέρει ένα μεταλλικό βαρίδι. Ο συνδυασμός του κώνου με το έπιπλέον βάρος και την μηχανική απόσβεση δίνει τον αρχικό συντονισμό του, που είναι στους 43 Hz.
Για να κατέβει στο επιθυμητό σημείο των 35 Hz πρόσθεσα τις δύο μεγάλες ροδέλες που φαίνονται στο κέντρο.
Αυτό επιτυγχάνεται με διαδοχικές δοκιμές με προσθήκη βάρους και μετρήσεις του αποτελέσματος. Στο τέλος κολλάς σταθερά το επιπλέον βάρος πάνω στο υπάρχων βαρίδι.

 

[PeterMeni]

Μια άλλη λύση που είχε υλοποιήσει ο Vandersteen στο Model 2 είναι ο παθητικός ακτινοβολητής να είναι κανονικό μεγάφωνο που το πηνίο του να είναι συνδεδεμένο σε ένα τσοκ. Έτσι η κίνηση το κώνου παρήγαγε ρεύμα που φρέναρε το μεγάφωνο με καθυστέρηση που ρυθμίζονταν από την εμπέδηση του τσοκ.

Το Vandersteen Model 2 δεν λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Έχει έναν <<υβριδικό>> θα τον χαρακτήριζα τρόπο συντονισμού.
Φέρει δύο ενεργές μονάδες 8 & 10 ιντσών, που μοιράζονται τον ίδιο όγκο καμπίνας. Το 8ιντσο είναι μια κλασική μονάδα της Vifa και λειτουργεί κανονικά σαν midwoofer. Το 10ιντσο είναι μια βαριά μονάδα subwoofer με υψηλή κινούμενη μάζα και σκληρή ανάρτηση. Επάνω στο σκληρό και μεγάλο dust cap της έχει κολληθεί ένα κομμάτι ξύλου MDF για επιπλέον αύξηση της μάζας του και μηχανική αποκοπή σε συχνότητες.
Η μονάδα αυτή οδηγείται μέσω ενός μεγάλου πηνίου, που του επιτρέπει να αναπαράξει μόνο πολύ συχνότητες, από 70 hz και κάτω, αν θυμάμαι καλά.

 

[STENTOR]

Ένα από τα πλεονεκτήματα του <<παθητικού ακτινοβολητή>> είναι η μεγάλη παλλόμενη επιφάνεια. Πολύ μεγαλύτερη από το εμβαδόν ενός αντίστοιχου σωλήνα ανάκλασης χαμηλών.
Έτσι η μεταφορά ενέργειας στο χώρο είναι ποιο άμεση, αβίαστη και ομοιόμορφη.

Η επιφάνεια οποιουδήποτε σωλήνα bass-reflex είναι "προϊόν" περιοριστικών συμβιβασμών του λόγου ("ποιότητα" μπάσου/διαστάσεις σωλήνα). Άριστη λοιπόν η πρακτική σου, διότι με τον παθητικό ακτινοβολητή απέφυγες κάθε είδους θορύβους περιδίνησης εξ' αιτίας των στροβιλισμών του αέρα και στα δύο "ακροφύσια" του συμβατικού σωλήνα συντονισμού.
Μια κλασική περίπτωση για να γίνει ευρύτερα κατανοητή η "αξία" της γεωμετρίας του σωλήνα συντονισμού στην τελική ποιότητα του ήχου, είναι η σπουδή της Haliaetus στο Firebird.

 

[PeterMeni]

Να δώσω και μερικά εργαστηριακά στοιχεία... Πρώτα την εμπέδηση και την φάση του ηχείου.

Παρατηρούμε την ελάχιστη διακύμανση της αντίστασης και της φάσης από τους 100 Hz και επάνω.
Η φάση παίρνει μια ελάχιστη τιμή στους 63 Hz, αλλά στο σημείο η αντίσταση είναι 12,5 Ωμ, οπότε κανένα θέμα. Η αντίσταση έχει μια ελάχιστη τιμή 4,2 Ωμ στους 560 Hz, με την φάση όμως να είναι μόλις -4 μοίρες.
Ένα εύκολο φορτίο που δεν θα προβληματίσει κανέναν ενισχυτή, ακόμα και λυχνιακό.
Αυτό το χαρακτηριστικό σημαίνει μειωμένη παραμόρφωση από την μεριά της τελικής βαθμίδας και ομαλότερη παροχή ισχύος στο φάσμα. Με απλά λόγια καλύτερη ευκρίνεια και τονική ισορροπία, άρα ποιοτικότερη αναπαραγωγή ακόμα και με χαμηλής κατηγορίας, από άποψη ισχύος, τελικό.

 

[PeterMeni]

Μερικές φωτογραφίες της κατασκευής:

 

[PeterMeni]

Και κάποιες λεπτομέρειες...
Η μεταλλική βάση στήριξης με τις ανοξείδωτες ακίδες και τα πατάκια:

 

[bono]

Το ταμπελάκι PM Audio φανερώνει πόσο πολύ εμπιστοσύνη έχεις στην δουλειά σου και πόσο προσέχεις την κάθε λεπτομέρεια στις κατασκευές σου, μπράβο Πέτρο

 

[PeterMeni]

Η πλάτης του δορυφόρου, το <<κύκλωμα διαχωρισμού>> με το καπάκι και τους ακροδέκτες σύνδεσης και τέλος όλα μονταρισμένα:

 

[PeterMeni]

και μια τελευταία για να ολοκληρωθεί η παρουσίαση...

 

[jpaudio]

Ωραία δουλειά! Μου αρέσει η προσοχή στην λεπτομέρεια, ιδιαίτερα σε επίπεδο nameplates! Μοναδική ένσταση το βάψιμο. Θα το προτιμούσα σε σκούρα απόχρωση ξύλου, αλλά αυτό είναι υποκειμενικό...
Επίσης θα ήθελα πάνινη σίτα μπροστά (συγχωρέστε με, είμαι τελειομανής και στην εμφάνιση μια κατασκευής, ιδιαίτερα σε σύγκριση με έτοιμες της αγοράς, αλλά αυτό αξίζει ένα άλλο, ξεχωριστό thread...)
Γιάννης

 

[vastsar]

Συγχαρητηρια Πετρο. Πολυ καλη δουλεια.

 

[PeterMeni]

Επίσης θα ήθελα πάνινη σίτα μπροστά (συγχωρέστε με, είμαι τελειομανής και στην εμφάνιση μια κατασκευής, ιδιαίτερα σε σύγκριση με έτοιμες της αγοράς, αλλά αυτό αξίζει ένα άλλο, ξεχωριστό thread...)
Γιάννης

Σε όλα τα ηχεία το πλαίσιο στήριξης της σήτας επιφέρει αλλαγές στην απόκριση, βασικά των υψηλών συχνοτήτων. Γιαυτό δεν θα δεις ποτέ σήτα σε studio monitors. Αυτό όταν δίνεις σημασία στη λεπτομέρεια της αναπαραγωγής. Η σήτα από την άλλη είναι χρήσιμη μόνο για προστασία από παιδικά, περίεργα, χεράκια.

Με το σχήμα πυραμίδας και το tweeter να βρίσκεται τόσο κοντά στις ακμές της, η αλλοίωση της απόκρισης συχνότητας θα ήταν πολύ μεγάλη.

 

[toulou]

Αψογη λύση ήταν αυτή των IMF CMII (έχω ακόμα ένα ζευγάρι στο μουσείο μου) :
Αφρός ανοικτής κυψέλης πάχους ~2cm χωρίς καθόλου πλαίσιο στήριξης, που στηριζόταν με μικροσκοπικά "χριτς-χρατς" στις τέσσερις γωνίες της μπάφλας. Στην περιοχή του τουίτερ και του γούφερ, ήταν "σκαμμένος" εσωτερικά, ώστε να μην υπάρχει επαφή με θόλους και σαράουντ.
Τόσα χρόνια ειλικρινά απορώ γιατί δεν είναι έτσι όλες ανεξαιρέτως οι σίτες των ηχείων.

 

[barsis]

Η πλάτης του δορυφόρου, το <<κύκλωμα διαχωρισμού>> με το καπάκι και τους ακροδέκτες σύνδεσης και τέλος όλα μονταρισμένα:
View attachment 277163
View attachment 277164
View attachment 277165

Καλησπέρα και από μένα, πολλά μπράβο για την εξαιρετική και επαγγελματική δουλειά!
Μιά ερώτηση: Στο υψηπερατό φίλτρο για το μεσαίο, αν δεν με γελούν τα μάτια μου, έχεις βάλει ηλεκτρολυτικό ως κύριο πυκνωτή, με μπαι πάς πολυπροπροπυλενίου. Σε αυτήν την ποιότητα, δεν θα αναβαθμιζόταν εμφανώς η συγκεκριμένη περιοχή άρα και το ηχείο, με την τοποθέτηση ενός μεγάλου MKP;

 

[SpZach]

Αψογη λύση ήταν αυτή των IMF CMII (έχω ακόμα ένα ζευγάρι στο μουσείο μου) :
Αφρός ανοικτής κυψέλης πάχους ~2cm χωρίς καθόλου πλαίσιο στήριξης, που στηριζόταν με μικροσκοπικά "χριτς-χρατς" στις τέσσερις γωνίες της μπάφλας. Στην περιοχή του τουίτερ και του γούφερ, ήταν "σκαμμένος" εσωτερικά, ώστε να μην υπάρχει επαφή με θόλους και σαράουντ.
Τόσα χρόνια ειλικρινά απορώ γιατί δεν είναι έτσι όλες ανεξαιρέτως οι σίτες των ηχείων.

Τετοιο αφρωδες ειχαν και τα δικα μου Naim IBL το οποιο μετα απο 5-6 χρονια αρχισε να διαλυεται μεχρι που εμειναν μονα τους τα χριτς χρατς.

 

[toulou]

Στα IMF διαλύθηκε στα 10-12 χρόνια.
Αλλά αξίζει τον κόπο. Ουδέτερη λύση ηχητικά - πιθανότατα και να περιορίζει την περίθλαση.
ΟΚ, κάποτε παραδίδει το πνεύμα. Και τι έγινε, το αλλάζεις με πολύ χαμηλό κόστος.

 

[SpZach]

Στα IMF διαλύθηκε στα 10-12 χρόνια.
Αλλά αξίζει τον κόπο. Ουδέτερη λύση ηχητικά - πιθανότατα και να περιορίζει την περίθλαση.
ΟΚ, κάποτε παραδίδει το πνεύμα. Και τι έγινε, το αλλάζεις με πολύ χαμηλό κόστος.

Θυμαμαι ειχα ψαξει να τα βρω και δεν τα εβρισκα πουθενα τοτε. καποια στιγμη τα βρηκα απο Αγγλια και το κοστος ηταν τοσο εξωπραγματικο που ειπα να π@ να γ@*&$ (ασε που δεν μου αρεσαν τα ηχεια κιολας οποτε σιγα μην τους εδινα και λεφτα απο πανω)

 

[toulou]

diy