Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

[Fedra]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Η τεχνολογική εξέλιξη κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα,παρείχε δυνατότητα άμεσης επέμβασης και αναδιαμόρφωσης στην αρχική ηχογράφηση με αποτέλεσμα την απόδοση μουσικών έργων τα οποία στην πραγματικότητα δεν είχαν προϋπάρξει ώστε να καταγραφούν υπό τη συγκεκριμένη ακριβώς μορφή.Κατά συνέπεια η τεχνική της ηχογράφησης μπορούσε πιά ν'αντιμετωπισθεί και ως αυτόνομο μέσον καλλιτεχνικής δημιουργίας. Μπορεί μέχρι και τη δεκαετία του 1950 η αναπαραγόμενη μουσική –“σοβαρή” ή pop- να παρουσιαζόταν ως απλή καταγραφή μιας ερμηνείας, όμως ήδη τα μικρόφωνα και τα ηχοσυστήματα υψηλής πιστότητας είχαν αρχίσει να βελτιώνουν τον τρόπο με τον οποίο γινόταν τούτη αντιληπτή από τον εκάστοτε ακροατή. Παράλληλα, η μαγνητοταινία έγινε το μέσο μιας νέας διαδικασίας γιά την επεξεργασία της μουσικής.
Στο θέμα της Musique Concrete έχουν ήδη αναφερθεί οι πρωτεργάτες αυτής της διαδικασίας,του Edgard Varese συμπεριλαμβανομένου...Το 1948 ο Pierre Schaeffer χρησιμοποιούσε μαγνητοταινίες για να “συνθέσει” κομμάτια.

Το 1936 πολύ πιο πριν την δεκαετία του 50 ηχογραφήθηκε σε ένα "Magnetophon η Συμφωνία Νο 39 του Μότσαρτ από τη Φιλαρμονική του Λονδίνου υπό την Μπαγκέτα του Sir Thomas Beecham και η ηχογράφηση ως προς την ποιότητα του ήχου ήταν εξαιρετική. Μιλάμε για ηχογράφηση ολόκληρης ορχήστρας.
Έτσι δεν έχουμε απλή καταγραφή μιας ερμηνείας.

Στα τέλη της δεκαετίας του 50,με την έλευση του ιδιώματος rock ʽnʼ roll αλλά και του θρυλικού παραγωγού Phil Spector στην pop,κυριαρχεί όλο και περισσότερο η χρήση των μέσων αποθήκευσης ως φορείς καλλιτεχνικής δημιουργίας.Ταυτόχρονα στο χώρο της ΄΄κλασικής΄΄ μουσικής,ο Glenn Gould αποφασίζει να τερματίσει την σταδιοδρομία του σαν εκτελεστής για να ασχοληθεί με στουντιακούς πειραματισμούς ως προς τις ηχογραφήσεις.
Με τις studio ηχογραφήσεις των Beatles η χρήση πολυκάναλων ηχογραφήσεων έγινε θεσμός που άλλαξε ριζικά την pop μουσική.Tο rock και το hip hop επεκτείνουν μεταγενέστερα αυτή τη διαδικασία,χρησιμοποιώντας πολύπλοκες τεχνικές διάστρωμάτωσης και μίξης ξεχωριστών καναλιών.

Σπουδαία αναφορά
http://www.musicwave.gr/el/members/member_blog.asp?blog=5794&post=9681

Στο ΄΄κλασικό στρατόπεδο΄΄,αμέσως μετά τον Β΄ΠΠ το μοντερνιστικό εγχείρημα της ατονικότητας που είχε πρωτύτερα ξεκινήσει από τον Arnold Schoenberg οδηγήθηκε στη λογική του κατάληξη,τον απόλυτο σειραϊσμό του Pierre Boulez και του Karlheinz Stockhausen.Αντιδρώντας στη δημιουργία μουσικής με βάση μαθηματικά αξιώματα, συνθέτες όπως ο Boulez, ο Stockhausen, ο Cage, εισάγουν το στοιχείο του τυχαίου στη μουσική,υλοποιώντας τον αλεατορισμό ο οποίος άρχισε να κλονίζει βασικές έννοιες,όπως η διάκριση συνθέτη-ακροατηρίου,εκτελεστών-περιβάλλοντος,τάσεις καθαρά μεταμοντέρνες.

H Αλεατορική μουσική είναι αντιλεγόμενο σημείο στη μουσική γιατί αποτελεί παρεμβολή στη σύνθεση του τυχαίου ή την πλήρη ανάθεσή της σ'αυτό.
Ανατρέπει τις συνειρμικές επιλογές του συνθέτη που υπακούοντας αναγκαστικά στις ηχητικές του μνήμες και στις δυνατότητες των εκφραστικών μέσων που διαθέτει, οδηγούν σε λύσεις προβλεπτές χωρίς αυτό να μην επιφυλάσσει συχνά την έκπληξη νέων ηχητικών συνδυασμών.
Ενώ αντίθετα ο Ξενάκης όπως προέγραψα ελέγχει τους καινούργιους ηχητικούς κόσμους μέσα από αρχές ,νόμους και θεωρίες των σ ύ χ ρ ο ν ω ν μαθηματικών και της φυσικής. Νεφελώματα ,θαμνοειδής ήχοι, φυλλώματα όπως ο ίδιος ο Ξενάκης ονόμασε την ηθελημένη ασυμμετρία τους-νόμοι του τυχαίου- είναι πράγματι τυχαίοι. Είναι ο προάγγελος του μοντερνισμού εφόσον πρώτος αξιοποίησε τους σύγχρονους υπολογιστές και τις ακτίνες λέιζερ πετυχαίνοντας με αυτό τον τρόπο ένα θέαμα και ακρόαμα για ανώτερες σφαίρες της διάνοιας και του πνεύματος του ανθρώπου.

Τα υπόλοιπα στα προσεχώς γιατί θα ειπωθούν σημαντικά πράγματα ιδανικά για....αντιπαραθέσεις

 

[Myrtw]

Re: Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

H Αλεατορική μουσική είναι αντιλεγόμενο σημείο στη μουσική γιατί αποτελεί παρεμβολή στη σύνθεση του τυχαίου ή την πλήρη ανάθεσή της σ'αυτό.
Ανατρέπει τις συνειρμικές επιλογές του συνθέτη που υπακούοντας αναγκαστικά στις ηχητικές του μνήμες και στις δυνατότητες των εκφραστικών μέσων που διαθέτει, οδηγούν σε λύσεις προβλεπτές χωρίς αυτό να μην επιφυλάσσει συχνά την έκπληξη νέων ηχητικών συνδυασμών.

Σύμφωνα με την Βaker's Student Encyclopedia of Music, η ονομασία "αλεατορική" μουσική προέρχεται από τη λατινή λέξη Alea που σημαίνει παιχνίδι με ζάρι. Με τον όρο "αλεατορική" μουσική εννοείται η σύνθεση ή μουσική ερμηνεία εντελώς στην τύχη. Ο συνθέτης ή ερμηνευτής χρησιμοποιεί κάποια τυχαία μέθοδο για να αποφασίσει ποιες νότες θα παίξει. Συνήθως αυτό γίνεται με την επιλογή τυχαίων αριθμών, είτε ρίχνοντας τα ζάρια, είτε με τη χρήση κάποιου λογισμικού ή με κάποιαάλλη οποιαδήποτε μέθοδο. Σε αυτούς τους εντελώς τυχαίους αριθμούς αναθέτονται μουσικοί φθόγγοι (ύψος, διάρκεια, αποστάσεις κλπ.) με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μουσικού κομματιού. Για την ιστορία, ο John Cage έπαιρνε τους αριθμούς του από το κινέζικο I Ching.

Σύμφωνα λοιπόν με τον παραπάνω προσδιορσμο δε μπορούμε να ισχυρισθούμε παρεμβολή στη σύνθεση του τυχαίου (αλήθεια τι σημαίνει ακριβώς αυτο?:121, παρά μόνο την πλήρη ανάθεση της δημιουργιίας ενός μουσικού κομματιού στο τυχαίο. Συνεπώς δε μπορούμε να ισχυρισθούμε επίσης τίποτα προβλεπτό σε αυτό το είδος μουσικής.

Ενώ αντίθετα ο Ξενάκης όπως προέγραψα ελέγχει τους καινούργιους ηχητικούς κόσμους μέσα από αρχές ,νόμους και θεωρίες των σ ύ χ ρ ο ν ω ν μαθηματικών και της φυσικής. Νεφελώματα ,θαμνοειδής ήχοι, φυλλώματα όπως ο ίδιος ο Ξενάκης ονόμασε την ηθελημένη ασυμμετρία τους-νόμοι του τυχαίου- είναι πράγματι τυχαίοι. Είναι ο προάγγελος του μοντερνισμού εφόσον πρώτος αξιοποίησε τους σύγχρονους υπολογιστές και τις ακτίνες λέιζερ πετυχαίνοντας με αυτό τον τρόπο ένα θέαμα και ακρόαμα για ανώτερες σφαίρες της διάνοιας και του πνεύματος του ανθρώπου.

Τα υπόλοιπα στα προσεχώς γιατί θα ειπωθούν σημαντικά πράγματα ιδανικά για....αντιπαραθέσεις

Ο Ξενάκης έκανε τη λεγόμενη "stochastic"/πιθανολογική μουσική. Mάλιστα, ο ίδιος εισήγαγε αυτή την ορολογία. Η πιθανολογική μουσική βασίζεται στο τυχαίο (όπως και η αλεατορική) με τη διαφορά ότι χρησιμοποιεί αυστηρές μαθηματικές μεθόδοςυ.

Αφού λοιπόν η μουσική του Ξενάκη στηρίχθηκε πάνω στην ίδια αρχή του τυχαίου όπως και η αλεατορική μουσική πως είναι δυνατό να θεωρείται ως προάγγελος του μοντερνισμού? Δηλαδή η χρήση των μέσων (ηλ.υπολογιστές, λέιζερ) κάνουν τον Ξενάκη προάγγελο και όχι η ίδια η μουσική του?:121:

Υ.Γ. Νεφελώματα, πέταγμα πουλιών, φυλλώματα κλπ. χρησιμοποιήθηκαν και από την αλεατορική μουσική η οποία προϋπήρχε της πιθανολογικής.

 

[Fedra]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Σύμφωνα με την Βaker's Student Encyclopedia of Music, η ονομασία "αλεατορική" μουσική προέρχεται από τη λατινή λέξη Alea που σημαίνει παιχνίδι με ζάρι. Με τον όρο "αλεατορική" μουσική εννοείται η σύνθεση ή μουσική ερμηνεία εντελώς στην τύχη. Ο συνθέτης ή ερμηνευτής χρησιμοποιεί κάποια τυχαία μέθοδο για να αποφασίσει ποιες νότες θα παίξει. Συνήθως αυτό γίνεται με την επιλογή τυχαίων αριθμών, είτε ρίχνοντας τα ζάρια, είτε με τη χρήση κάποιου λογισμικού ή με κάποιαάλλη οποιαδήποτε μέθοδο. Σε αυτούς τους εντελώς τυχαίους αριθμούς αναθέτονται μουσικοί φθόγγοι (ύψος, διάρκεια, αποστάσεις κλπ.) με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μουσικού κομματιού. Για την ιστορία, ο John Cage έπαιρνε τους αριθμούς του από το κινέζικο I Ching.

Σύμφωνα λοιπόν με τον παραπάνω προσδιορσμο δε μπορούμε να ισχυρισθούμε παρεμβολή στη σύνθεση του τυχαίου (αλήθεια τι σημαίνει ακριβώς αυτο?:121, παρά μόνο την πλήρη ανάθεση της δημιουργιίας ενός μουσικού κομματιού στο τυχαίο. Συνεπώς δε μπορούμε να ισχυρισθούμε επίσης τίποτα προβλεπτό σε αυτό το είδος μουσικής.

H Αλεατορική μουσική είναι προγραμματισμένη χρήση του τυχαίου το οποίο επαναφέρει το στοιχείο της φαντασίας μέσα στο ορθολογικό περιβάλλον. Αυτό μπορεί να εκφράζεται είτε ως ελευθερία στην επιλογή των φθόγγων, των διαρκειών, ή της σειράς στην εκτέλεση των μερών ενός έργου.
Επίσης κάποια μέρη μπορούν οι εκτελεστές(composed work's realization is left to the determination of its performer(s).)
Δηλαδή οι ερμηνευτές/εκτελεστές ενός έργου αντλούν από τις ηχητικές τους μνήμες και τις δυνατότητες των εκφραστικών μέσων που διαθέτουν να αυτοσχεδιάσουν να προσθέσουν κλπ πράγμα το οποίο ο Ξενάκης λέει οτι το τυχαίο δεν αυτοσχεδιάζεται γι αυτό όπως προέγραψα πως η Aλεατορική μουσική είναι αντιλεγόμενο σημείο στη μουσική γιατί αποτελεί παρεμβολή στη σύνθεση του τυχαίου ή την πλήρη ανάθεσή της σ'αυτό.
Ξέρεις τι είναι αντιλεγόμενο σημείο έτσι?

Ο Ξενάκης έκανε τη λεγόμενη "stochastic"/πιθανολογική μουσική. Mάλιστα, ο ίδιος εισήγαγε αυτή την ορολογία. Η πιθανολογική μουσική βασίζεται στο τυχαίο (όπως και η αλεατορική) με τη διαφορά ότι χρησιμοποιεί αυστηρές μαθηματικές μεθόδοςυ.

Αφού λοιπόν η μουσική του Ξενάκη στηρίχθηκε πάνω στην ίδια αρχή του τυχαίου όπως και η αλεατορική μουσική πως είναι δυνατό να θεωρείται ως προάγγελος του μοντερνισμού? Δηλαδή η χρήση των μέσων (ηλ.υπολογιστές, λέιζερ) κάνουν τον Ξενάκη προάγγελο και όχι η ίδια η μουσική του?:121:

Η μουσική που αποτελεί το αποτέλεσμα μετασχηματισμών μαθηματικών σχέσεων και συναφών μεθόδων και δεν στηρίζεται σε ερμηνευτές που διαβάζουν την "κλασική παρτιτούρα" και με τη βοήθεια ηλεκτρονικού εγκέφαλου/υπολογιστή που τον βοηθούσε να κάνει τους μαθηματικούς υπολογισμούς η χρήση λέηζερ όπως έγραψα στις ζωντανές του εκτελέσεις δημιουργόντας ένα συν δηλ. και στο ακρόαμα και στο θέαμα είναι ο προάγγελος του (μετα) μοντερνισμού. Διορθώνω τη λέξη που έκανα λάθος.
Μερικά χρόνια αργότερα τέτοιο θέαμα πρόσφεραν και τα συγκροτήματα ηλεκτρονικής μουσικης όπως οι Kraftwerk.
Mε λίγα λόγια για τον Ξενάκη το τυχαίο δεν είναι ένα παιχνίδι με ζάρια αλλά μαθηματική ακρίβεια και εξισώσεις εκτός βέβαια του όχι εισήγαγε στη μουσική του και το οπτικό ερέθισμα.
Έφερε όμως και ριζοσπαστικές αλλαγές στη μοντέρνα μουσική χρησιμοποιόντας πρώτος τους υπολογιστές......
θεωρεία των πιθανοτήτων
θεωρεία της στατιστικής

Υ.Γ. Νεφελώματα, πέταγμα πουλιών, φυλλώματα κλπ. χρησιμοποιήθηκαν και από την αλεατορική μουσική η οποία προϋπήρχε της πιθανολογικής.

http://www.politikokafeneio.com/peri-mousikis/mousikes-selides/ksenakis-protoporia.htm

Εφηύρε επίσης το σύστημα σύνθεσης που ονόμασε «συμβολική μουσική» (με βάση τη θεωρία συνόλων του Γκέοργκ Κάντορ). Εφηύρε άλλωστε και πολλά άλλα μουσικά συστήματα, βασισμένα σέ ποικίλες θεωρίες και νόμους των μαθηματικών και της φυσικής (των «παιγνίων», της «αλεατορικής πορείας», των «δενδροειδών διακλαδώσεων», της «κατανομής των Μάξγουελ-Μπόλτσμαν», της «κατανομής κατά Γκάους», των «ομάδων», των «μαρκοβιανών αλύσσεων», της «άλγεβρας του Μπουλ», κ.λπ., κ.λπ.). Εδώ πρέπει να αναφερθεί και η Mέθοδος UPIC-"Πολυαγωγία"` μια ευρεσιτεχνία του, η οποία τελειοποίησε προγενέστερη επινόηση του Μαξ Μάθιους και μέσω της πολλαπλής χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών αποτελεί σήμερα ευφυέστατη, ταχύτατη και εξαιρετικά διευκολυντική τεχνική σύνθεσης ηλεκτρονικής μουσικής (αλλά και κάθε είδους μουσικής με ηλεκτρονικά μέσα)
http://www.musipedia.gr/wiki/Ξενάκης_Ιάννης


Στην προσπάθειά του να ξεφύγει από αυτό που έβλεπε ως αδιέξοδο της σειραϊκής μουσικής στη δεκαετία του 1950, ο Ξενάκης στράφηκε στα μαθηματικά και στην αρχιτεκτονική. Προσπάθησε, δηλαδή, να εφαρμόσει στη μουσική τους φυσικούς νόμους που διέπουν διάφορα φαινόμενα, όπως π.χ. το θρόισμα των φύλλων ενός δέντρου, την οχλοβοή μιας διαδήλωσης, το τερέτισμα των τζιτζικιών κ.ά., δημιουργώντας μια μουσική «ηχητικών μαζών», «συμπάντων» ή «γαλαξιών»..
http://el.wikipedia.org/wiki/Ιάννης_Ξενάκης

Νεφελώματα........

 

[Fedra]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Επειδή όλα μπλέκονται ....γλυκά...στο κείμενο θα προσθέτουμε σιγά σιγά μερικά ακόμα συστατικά για το ραγού.

Ταυτόχρονα,μοντερνιστές συνθέτες όπως ο Varese,δημιουργούν με ηλεκτρονικά όργανα,synthesizers και βρόγχους μαγνητοταινίας(tape loops) –αυτό που σήμερα λέμε sampling.Υπήρξε επιπλέον ενδιαφέρον για μουσικές “μη-δυτικές”.Ο Gyorgy Ligeti εισάγει στα έργα του στοιχεία από τραγούδια των Πυγμαίων,ενώ ο Messiaen πειραματίζεται με ανατολικές μουσικές τεχνοτροπίες.

Η μουσική του Messiaen είχε επηρεαστεί και από την μουσική της Αρχαίας Ελλάδας

Eπίσης ως ορνιθολόγος και μουσικός ασχολήθηκε με το τραγούδισμα των πουλιών.
http://www.youtube.com/watch?v=9QdgUJss9BU&feature=related

Ήταν καθηγητής του Στοκχάουζεν και του Ξενάκη που ήρθαν αντιμέτωποι γιατί ο πρώτος υποστήριζε με σθένος τη σειραϊκή μουσική ενώ ο δεύτερος όχι.
Ο Gyorgy Ligeti είχε επηρεαστεί από τον Ξενάκη....φαίνεται στα έργα του...

Το θέμα όμως δεν είναι οι ιστορικές μόνο αναφορές στην εξέλιξη της μουσικής αλλά το ζουμί που βρίσκεται κάπου αλλού.....

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Ο αρχικός τίτλος του άρθρου ήταν "Ο συνθέτης ως ειδικός΄΄.
Στην τελική του έκδοση όμως άλλαξε σε ''Ποιός νοιάζεται εάν ακούτε;"

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

"Αυτό το άρθρο θα μπορούσε να είχε αποκληθεί ΄΄Ο συνθέτης ως αναχρονισμός΄΄...
Με απασχολεί εδώ πέρα η εξέταση της συμπεριφοράς απέναντι στο καθεστώς του συνθέτη ΄΄σοβαρής΄΄ ή προηγμένης σύγχρονης μουσικής
Ο συνθέτης σήμερα σπαταλά τεράστιο χρόνο κι ενέργεια-συνήθως και χρήμα- γιά τη δημιουργία ενός αγαθού το οποίο έχει από πολύ μικρή έως καθόλου(ή ακόμα και αρνητική) αξία
Το ευρύ κοινό κατά μεγάλο ποσοστό αγνοεί και δε δείχνει ενδιαφέρον στη μουσική του.Η δε πλειοψηφία των ερμηνευτών την αντιπαθούν και την αποφεύγουν
Κατά συνέπεια η μουσική του παίζεται ελάχιστα αλλά και όταν συμβαίνει,γίνεται σε συναυλίες με λίγους θεατές,απέναντι σ'ένα κοινό αποτελούμενο κυρίως από συναδέλφους του επαγγελματίες
Προς αυτήν τη μουσική και κοινωνιολογική κατάσταση απομόνωσης,έχει διατυπωθεί ποικιλία αντιδράσεων συνήθως με απώτερο σκοπό την επίρριψη ευθυνών,συχνά και στην ίδια τη Μουσική.
Όμως η επίρριψη ευθυνών συνεπάγεται την υπόνοια ότι τούτη η απομόνωση είναι ανεπιθύμητη και ΄΄αχρείαστη΄΄
Προβάλλω ως επιχείρημά μου το πως η συγκεκριμένη κατάσταση είναι όχι μόνο αναπόφευκτη,αλλά δυνητικά επωφελής γιά το συνθέτη και τη μουσική του.
Η πολιτική και η τέχνη είναι οι μοναδικοί τομείς όπου το μέσο άτομο θεωρεί εαυτόν ΄΄έμπειρογνώμονα΄΄ με το δικαίωμα να διατυπώνει και να γίνεται απ'όλους σεβαστή η γνώμη του.Στην πολιτική,κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται με τη μορφή της ψήφου.
Συγκριτικά,στο βασίλειο της Μουσικής ο μέσος ακροατής νιώθει ΄΄εξασφαλισμένος΄΄ με την αξίωση ότι η σθεναρά διατυπωμένη γνώμη ΄΄δε μου άρεσε΄΄ από τη μεριά του θα όφειλε να προστατευθεί από περαιτέρω εξονυχιστική διερεύνηση.
Ας φανταστούμε γιά παράδειγμα,ένα μέσο άτομο να παρακολουθήσει τυχαία μιά διάλεξη με θέμα ''Σημειακοί Περιοδικοί Ομοιομορφισμοί''...Με τη λήξη της,αναφωνεί ΄΄...δε μου άρεσε!΄΄
Οποιεσδήποτε αιτίες κι αν πρόβαλλε γιά ν'απαντήσει στο πιθανό ερώτημα ''Γιατί δε σου άρεσε;'' δε θα ήταν συναφείς με το περιεχόμενο της διάλεξης(αφού εκ προοιμίου δε θα το είχε κατανοήσει),οπότε και η ανάπτυξη των μαθηματικών θα παρέμενε ανενόχλητη.
Γνωρίζω ότι κατά παράδοση ο μέσος ακροατής ορμώμενος από κάποια ακαθόριστη αποκρυφιστική αρχή θεωρείται πάντοτε ικανός να καταλήγει σε απόλυτα-στα πλαίσια της ιδιαίτερής τους σοφίας- πορίσματα μουσικής φύσεως.
Σύμφωνα με τούτη την παραδοσιακή ΄΄σοφία΄΄,η ΄΄νέα μουσική΄΄ έχει ξενίσει το κοινό των ακροατών κι έχει έτσι καταστεί ΄΄απομονωμένη΄΄.Μολαταύτα,δε βλέπω πώς μπορεί να γίνει αλλιώτικα.
Γιά ποιό λόγο θα πρεπε το μέσο άτομο να είναι οτιδήποτε άλλο από βαριεστημένο ή μπερδεμένο απ'ό,τι δε μπορεί να κατανοήσει,είτε πρόκειται γιά μουσική είτε γιά μαθηματικά;
Δεν έχει το ευρύ κοινό έτσι κι αλλιώς τη δική του μουσική,ώστε αυτή να το συνοδεύει όταν τρώει,διαβάζει,χορεύει ή όταν θέλει να εντυπωσιαστεί;
Γιατί αρνούμαστε ν'αναγνωρίσουμε την πιθανότητα ότι η μουσική έχει φτάσει σ'ένα στάδιο ανάπτυξης στο οποίο έχουν ήδη φτάσει άλλες τέχνες κι επιστήμες;
Έχει περάσει ο καιρός όπου θα περιμέναμε τον κανονικά καλά μορφωμένο άνθρωπο να κατανοεί το πλέον προηγμένο έργο στα μαθηματικά,τη φιλοσοφία ή τη φυσική δίχως ειδική προετοιμασία
Η προηγμένη μουσική,δηλαδή η ΄΄νέα μουσική΄΄ των τελευταίων 50 χρόνων(σημ.1908-1958) μπορεί ελάχιστα ν'αναμένεται να εμφανιστεί περισσότερο εύληπτη από τις προαναφερθείσες τέχνες κι επιστήμες.
Κι επομένως,τολμώ να προτείνω ότι ο συνθέτης θα προσέφερε άμεση υπηρεσία στον εαυτό και τη μουσική του με την ηθελημένη και ολοκληρωτική του απόσυρση από αυτό το κοινό στρεφόμενος προς ένα άλλο κοινό μέσω ιδιωτικής παράστασης και με τη βοήθεια ηλεκτρονικών μέσων με συνέπεια την παντελή εξάλειψη του ΄΄κοινού΄΄ και των κοινωνικών απόψεων της μουσικής σύνθεσης.
Χάρη σ'αυτή του την πράξη,ο συνθέτης θα ήταν ελεύθερος ν'ακολουθήσει μιά ιδιωτική ζωή ιδιαίτερων επαγγελματικών επιτευγμάτων σε αντιπαραβολή με μιά δημόσια ζωή γεμάτη από συμβιβασμούς αντιτιθέμενους σε κάθε πνεύμα επαγγελματισμού κι επιδειξιομανία.
Το ρεπερτόριο του ανθρώπου που σιγοσφυρίζει μουσικούς σκοπούς στο δρόμο δεν πρόκειται να επηρεαστεί ιδιαίτερα,ούτε και θα διαταραχθεί ουσιαστικά η δραστηριότητα των καταναλωτών της μουσικής κουλτούρας που πηγαίνουν στις συναυλίες.
Η αποτυχία να ενεργήσουμε κατά τον περιγραφέντα τρόπο,θα οδηγήσει σε μιά κατάσταση στην οποία η μουσική θα πάψει να εξελίσσεται και ως εκ τούτου,θα πάψει-κατά μιά πιό σημαντική έννοια- ουσιαστικά να ζει..."

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Μέχρι να βγει το...ανακριτικό πόρισμα,ας παρακολουθήσουμε κι ένα ενδιαφέρον βιντεάκι:

 

[Timbre]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Ομολογώ ότι δεν έχω την ικανότητα να "συλλάβω" το θέμα . . . :408:



Να τι κατάλαβα και παρακαλώ να διορθώσετε το γραπτό μου..---"εντός" ή "εκτός" θέματος. :137:

Αν έχει να κάνει όμως με την "αξιολόγηση της μουσικής", είναι ένα θέμα ανάλογο με το "ποιανού ο Θεός είναι ποιο όμορφος"...
ή με την διαφωνία επιστημόνων για το πόσο (ακριβώς) μεγάλο είναι το σύμπαν, παρουσιάζοντας "στοιχεία" (εικασίες αλλά πιοοο "σωστές")....κ.τ.λ.

Όσο για το ερώτημα "Ποιος νοιάζεται αν ακούμε"...., σίγουρα το "ακούμε" δεν ερμηνεύεται από την "μαθηματική σύνθεση" και τους κανόνες της + ερμηνεία, κτλ, ούτε από το "τι" και "πως" λαμβάνει ο ακροατής.

 

[Snow Whitty]

σίγουρα το "ακούμε" δεν ερμηνεύεται από την "μαθηματική σύνθεση" και τους κανόνες της

Δεν ειναι τα ματια, αυτα που 'βλεπουν'.

Δεν ειναι τ αφτια,αυτα που 'ακουν'.

'Στο μυαλο ειν ο στοχος!Το νου σου,ε!'

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Ομολογώ ότι δεν έχω την ικανότητα να "συλλάβω" το θέμα . . . :408:...
Όσο για το ερώτημα "Ποιος νοιάζεται αν ακούμε"...., σίγουρα το "ακούμε" δεν ερμηνεύεται από την "μαθηματική σύνθεση" και τους κανόνες της + ερμηνεία, κτλ, ούτε από το "τι" και "πως" λαμβάνει ο ακροατής.

http://www.guardian.co.uk/music/2005/jan/17/popandrock
http://articles.sfgate.com/2009-09-08/business/17203827_1_songs-software-technology
http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=113673324
Tα παρατιθέμενα λινκ αναφέρουν με λίγα λόγια ότι εφαρμόζονται πιά προγράμματα υπολογιστών που μπορούν να προβλέψουν τη μαζική επιτυχία των μουσικών κομματιών.
Οι χρησιμοποιούμενοι αλγόριθμοι ανιχνεύουν παραμέτρους εντός της σύνθεσης και τις αντιπαραβάλλουν με αντίστοιχες από ευρεία γκάμα δημοφιλών συνθέσεων του παρελθόντος,πραγματοποιώντας εκτίμηση της υποδοχής που θα τύχει από το κοινό.
Τα προγράμματα εξάγουν μαθηματικές αξίες που αφορούν τη μελωδία,την αρμονία,το ρυθμό,τo tempo,την αλληλουχία των ακόρντων, κ.ο.κ. και τις ΄΄συνταιριάζουν΄΄ με κείνες που ανήκουν σε γνωστά χιτ του παρελθόντος.
Ο δημιουργός του MusicXray γιά παράδειγμα,αναφέρει ότι αρχικός σκοπός της εξέλιξης του προγράμματοις ήταν να φτιάξει μιά αξιόπιστη μηχανή αναζήτησης μουσικών προτάσεων που θα προσαρμόζονταν στις υποκειμενικές προτιμήσεις εκάστοτε περιηγητή των ψηφιακών αρχείων.Κατόπιν είχε την ΄΄έμπνευση΄΄ να κανονικοποιήσει τα δεδομένα ώστε να παραμετροποιηθούν οι προτιμήσεις ολόκληρων αγοραστικών ομάδων.
Το συγκεκριμένο(μαζί με άλλα λιγότερο γνωστά) έχει αποδειχθεί κατ'ομολογία του δημιουργού πολύτιμο εργαλείο γιά μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες,παραγωγούς,μάνατζερ και καλλιτέχνες(ιδιαίτερα σε όσους παρουσιάζουν τη δουλειά τους στο κοινό μέσω διαδικτύου),ενώ έχει ξεκινήσει επίσης να εφαρμόζεται και στην κινηματογραφική μουσική,τα τηλεοπτικά προγράμματα και τις διαφημίσεις.Ενδεικτικά,μιά εταιρεία θα μπορούσε να ζητήσει την εύρεση ενός κομματιού που να έχει παρόμοιες μαθηματικές παραμέτρους με το "Like a Prayer" της Madonna,αλλά με γρηγορότερο τέμπο και να προσθέσει φράσεις προώθησης κάποιου προϊόντος.
Στις ενστάσεις ότι η γενικευμένη χρήση αποκλείει την εκδήλωση αυθεντικής μουσικής πρωτοπορείας από κάποιον καλλιτέχνη,επισημαίνει ότι η παρουσία των μαθηματικών μοτίβων που ιχνηλατούνται είναι κοινή σε όλες τις επιτυχίες οποιουδήποτε μουσικού ιδιώματος των τελευταίων 250 χρόνων,συμπεριλαμβανομένων και των μουσικών ΄΄επαναστάσεων΄΄ του 20ου αιώνα.
Η έρευνα έχει ήδη επεκταθεί από άλλους φορείς στην ανίχνευση αντίστοιχων μοτίβων σε οπτικό υλικό και σε γραπτά κείμενα,προκειμένου να εξελιχθούν ανάλογοι αλγόριθμοι λ.χ. γιά την προσδοκώμενη εμπορική πορεία ταινιών και βιβλίων.
Κινδυνεύουμε ν'ανακαλύψουμε εαυτόν ξαφνικά στην εποχή των music-image makers,όπου-με δέλεαρ την ΄΄ασφαλή επένδυση΄΄- προϋπόθεση γιά οποιαδήποτε νέα κυκλοφορία θα είναι η καλλιτεχνική της δομή να κολακεύει την αντίληψη μιάς ομογενοποιημένης πλειοψηφίας ακροατών,καταδικάζοντας οποιαδήποτε ΄΄απόκλιση΄΄.
http://www.mikemccready.com/wp-content/uploads/2006/10/bbc-focus-magazine-november-2009.pdf

 

[Timbre]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

"Στατιστική" δηλαδή ??

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

"Στατιστική" δηλαδή ??

Στη Μουσική...:142:

 

[Fedra]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

:121: Ωχ και δεν μπορώ να γράφω ''σεντόνια'' αλλά θα με αναγκάσετε....

 

[Snow Whitty]

Re: Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

:121: Ωχ και δεν μπορώ να γράφω ''σεντόνια'' αλλά θα με αναγκάσετε....

Δειξε ελεος....παρακαλω...ΟΧΙ 'σεντονια'...!:142:

Δωσε με ...δοσεις...:405:

 

[Fedra]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Δειξε ελεος....παρακαλω...ΟΧΙ 'σεντονια'...!:142:

Δωσε με ...δοσεις...:405:

Έρχεταιιι ο Θεοδόσης που δεν (ξε)πουλά με δόσεις:102:

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Η συμβολή των ήχων και της ακουστικής πράξης στη ζωογόνηση των πολιτισμικών και κοινωνικών πρακτικών εντός του μεταμοντέρνου καλλιτεχνικού και μη περιβάλλοντος είναι ιδιαίτερη τόσο στο χαρακτήρα όσο και τη σημασία της:Το ακουστικό περιβάλλον συγκροτεί τελεστικές πραγματικότητες σε ατομικό-συλλογικό επίπεδο,οι οποίες διατρέχουν υπερβαίνοντας τελικά την υπερφορτωμένη υπόσταση της οπτικής αντίληψης και των συσχετιζόμενων σύγχρονων κοινωνικο-πολιτισμικών δομών.
Οι διαδικασίες μορφοποίησης ενός μουσικού γεγονότος σε αναπαραγόμενη μορφή και ακολούθως η επαφή μαζί της έχουν επεκτείνει τη διασύνδεση της μεριάς των καλλιτεχνών μ'εκείνη των ακροατών από έναν πεπερασμένο δίαυλο ροής ακουστικών δεδομένων,σε απέραντη λεωφόρο πληροφοριών κι εκτεταμένη ανταλλαγή αντιληπτικών βιωμάτων.
Αυτή η ιδιότυπη τάξη πραγμάτων ευδοκιμεί ολοένα και περισσότερο στη σύγχρονη καθημερινότητα,χάρη στη μεσολάβηση των εξής παραγόντων:

-Καθιέρωση της υψηλής πιστότητας ως τεχνολογικού αγαθού,η οποία διέδωσε με ελκυστικούς τρόπους την ηχητική πληροφορία, τυποποιώντας την κιόλας σε ποικιλία διαφορετικών φορμά για όλα τα γούστα.

-Η εικόνα εδραιώνεται ως αναγκαιότητα,καλούμενη να ολοκληρώσει οιαδήποτε ηχητική εμπειρία,ενώ οργανώνει ένα ηχητικό πεδίο σε συνειδητό και ασυνείδητο επίπεδο,χάρη στην αυτοματοποιημένη τάση να ταξινομούνται τα περιεχόμενα του πεδίου με βάση μία οπτική λογική.

-Επικράτηση της προφορικής απόδοσης (λογοκεντρισμός) και μίας εξωστρεφούς οπτικοποίησης με την απόδοση υπερβατικών ιδιοτήτων στα εκάστοτε τεχνολογικά μέσα μετάδοσης (τεχνοκεντρισμός),έναντι της παραδοσιακής γραφής,ανάγνωσης και κριτικής περισυλλογής επί της πολιτισμικής πράξης.

-Συνέργεια όλων των προηγουμένων με μία-κοινωνικώς αποδεκτή- εξάρτηση που έχει αναπτύξει ο άνθρωπος προς τα τεχνολογικά μέσα της καθημερινότητάς του.λ.χ. υπηρεσίες διαδικτυακές,κινητής τηλεφωνίας, εφαρμογές,μεταφορτώσεις και τα τοιαύτα.
...

 

[Snow Whitty]

Re: Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Η συμβολή των ήχων και της ακουστικής πράξης στη ζωογόνηση των πολιτισμικών και κοινωνικών πρακτικών εντός του μεταμοντέρνου καλλιτεχνικού και μη περιβάλλοντος είναι ιδιαίτερη τόσο στο χαρακτήρα όσο και τη σημασία της:Το ακουστικό περιβάλλον συγκροτεί τελεστικές πραγματικότητες σε ατομικό-συλλογικό επίπεδο,οι οποίες διατρέχουν υπερβαίνοντας τελικά την υπερφορτωμένη υπόσταση της οπτικής αντίληψης και των συσχετιζόμενων σύγχρονων κοινωνικο-πολιτισμικών δομών........

Τι 'διατρεχουν'..... Μενελαε?:118:


διαδικτυακά κυβόργεια:142:----Τα χε πει ο "Νοστραδαμος".....!:109:

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Αρθρογράφω αδεία κάνε ό,τι θέλεις με το συντακτικό,αρκεί να βγάλεις το νόημα που είναι σημαντικό...
Στο μήνυμα αυτό ψάξε και βρες πού δεν το διάβασες καλά...Στο χιούμορ περί ονομάτων,μη βασίζεσαι:612:
[reliops=The Future Is Showing (song)][youtube]7arNiNLnLgw[/youtube][/reliops]

 

[Snow Whitty]

Re: Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Αρθρογράφω αδεία κάνε ό,τι θέλεις με το συντακτικό,αρκεί να βγάλεις το νόημα που είναι σημαντικό...
Στο μήνυμα αυτό ψάξε και βρες πού δεν το διάβασες καλά...
[reliops=The Future Is Showing (song)][youtube]7arNiNLnLgw[/youtube][/reliops]

Θα παρακαλουσα να με βοηθησει καποιος αλλος να καταλαβω πού δεν το διαβασα καλα...Σ εσενα δεν βασιζομαι...:116:

Καλημερα!

 

[Bhutia]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Θα παρακαλουσα να με βοηθησει καποιος αλλος να καταλαβω πού δεν το διαβασα καλα...Σ εσενα δεν βασιζομαι...:116:Καλημερα!

΄΄Καληνύχτα΄΄ είναι ίσως η λέξη που αρμόζει περισσότερο στην περίπτωση...
Αλλά γιατί ΄΄χαλάς΄΄ τον αμφι-βληστροειδή σου σε κάτι το οποίο δεν εμπιστεύεσαι ακόμη κι ως απάντηση;
:143::111::144:

 

[Pin]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Ποιός νοιάζεται εάν "ακούμε"; (Θέμα 1667)

Θα παρακαλουσα να με βοηθησει καποιος αλλος να καταλαβω πού δεν το διαβασα καλα...Σ εσενα δεν βασιζομαι...:116:

Καλημερα!

http://www.media.uoa.gr/sas/issues/10_issue/mpoumpar.html

:127::128: