ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΤΟ ΒΙΝΥΛΙΟ...

[MAD]

Οι δίσκοι βινυλίου μαζί με τα πικάπ επιστρέφουν δυναμικά - σε όλη την Ευρώπη - έχοντας επιβιώσει από τον εξοντωτικό πόλεμο με τα cd.
Πολλές εταιρείες παραγωγής, ...
θέλοντας να ενισχύσουν τις πωλήσεις δίσκων, παρέχουν στους αγοραστές μαζί το βινύλιο και έναν κωδικό που τους επιτρέπει να κατεβάσουν σε ψηφιακό αρχείο το περιεχόμενό του!
Ο Μπομπ Μπέιλι, σύμβουλος σε μια από τις τελευταίες επιχειρήσεις που παράγουν βινύλια στη Μεγάλη Βρετανία, τη Βίνιλ Φάκτορι, αναφέρει: «πριν από είκοσι χρόνια, μου είπαν να πάω να βρω μια άλλη δουλειά, γιατί το βινύλιο θα πέθαινε και θα κυριαρχούσαν τα cd. Ακόμη εργάζομαι, παράγοντας βινύλια. Έχουμε ένα δοκιμαστικό πλάνο που αφορά παραγωγή βινυλίου για τουλάχιστον 15 χρόνια. Κατά τη γνώμη μου, είναι πιθανό να συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμη».

Χάρις σε ένα διογκούμενο κύμα ίντι ροκ συγκροτημάτων, όπως οι βρετανοί «Arctic Monkeys» και οι «Killers» από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που επενδύουν στη συγκεκριμένη μορφή, οι φαν του βινυλίου ολοένα και αυξάνονται. «Έχουν καταφέρει να λατρέψει ξανά ο κόσμος τους δίσκους βινυλίου. Οι δισκογραφικές εταιρείες αισθάνθηκαν ότι θα ήταν καλή ιδέα να κυκλοφορήσουν μερικά από τα σινγκλ τους σε βινύλιο και να τα κάνουν συλλεκτικά. Οι φαν τσίμπησαν και τα συγκροτήματα το λάτρεψαν, επειδή ήταν ένα είδος τιμής να κυκλοφορούν τη δουλειά τους σε βινύλιο, που αποτελεί μέρος της μυθολογίας του ροκ εν ρολ» εξήγησε ο Τζενάρο Καστάλντο, διευθυντής επικοινωνίας της Βρετανικής Μουσικής Βιομηχανίας, «BPI».

Το ποσοστό πωλήσεων δίσκων ανέβηκε τα τελευταία 6 χρόνια από το 0.1% σε 0.8%, στη Μεγάλη Βρετανία. Μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως ο Έλτον Τζον και ο Ντέιβιντ Μπάουι, συνεχίζουν να προσφέρουν τη δουλειά τους και σε βινύλιο. Εραστές του βινυλίου φαίνονται, σύμφωνα με έρευνες, να είναι οι ηλικίες άνω των 30 ετών.

«Τα τελευταία δύο χρόνια, είδαμε τις πωλήσεις βινυλίου να διπλασιάζονται. Ίσως έχει να κάνει με το ωραίο νοσταλγικό αίσθημα για vintage αντικείμενα. Πράγματα όπως το παλιό σχολικό χιπ χοπ και τη σόουλ μουσική. Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται πραγματικά να ακούσουν αυτό το ζεστό ήχο. Είναι πολύ ωραίο» επισήμανε ο μάνατζερ των «HMV», Ντέιβ Ο’ Ντόνελ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αγγλία, το 2013, οι δίσκοι βινυλίου που πωλήθηκαν, έχουν αγγίξει τις 550.000, ενώ αναμένεται να ξεπεράσουν τις 700.000, την περίοδο των εορτών.
Πηγή : naftemporiki.gr

 

[vaggelis11]

Ναι αλλά αφού τωρα το μάστερ είναι ψηφιακό σε οποιο μέσο και να τα ακουσεις ειτε σε δισκο βινυλίου ειτε σε δισκο σερβιρίσματος παλι το ψηφιακό αρχείο θα ακούς με λίγο χριτς χρατς για μαγιονέζα
(Τώρα ποια ζέστη βρίσκεις σε αυτό το βινυλιο είναι άλλο θέμα)

 

[chek2fire]

Και εγώ προτιμώ το βυνίλιο από οτιδήποτε ψηφιακό η ακομα και cd και ας είναι το master του ψηφιακό. Εχώ ακούσει απίστευτες δουλειές όπως των boards of canada που ακούγονται πάρα πολύ καλά σε βυνίλιο.

 

[Yiannis_B]

Πως τον επιάνει αυτή έτσι τον δίσκο?

 

[μουςικοφιλος]

Πως τον επιάνει αυτή έτσι τον δίσκο?

Τρεμει το βυνιλιο μπροστα στα νυχια της ασχετης!!!

 

[okakosolikos]

Πως τον επιάνει αυτή έτσι τον δίσκο?

στεναχωρήθηκε γιατί δεν χωράει στο pc της!

 

[st@r]

Και εγώ προτιμώ το βυνίλιο από οτιδήποτε ψηφιακό η ακομα και cd και ας είναι το master του ψηφιακό. Εχώ ακούσει απίστευτες δουλειές όπως των boards of canada που ακούγονται πάρα πολύ καλά σε βυνίλιο.

Έτσι, έτσι!!!

 

[oldy]

περα απο την συζητηση για την ηχητικη ποιοτητα, μαλλον ψαχνουν ευκαιρια να πουλησουν ξαναζεσταμενο φα'ι'

Spoiler

ξανα

 

[anemelos]

Μια που μαζευτήκαμε έχω να εκφράσω κανά-δυό απορίες.

Όλοι - ευελπιστώ - γνωρίζουμε ότι η ηχητική πληροφορία για να φτάσει από το master tape στο δίσκο βινυλίου υφίσταται μια επεξεργασία, την ξακουστή ισοστάθμιση R.I.A.A. Μια αποκοπή ορισμένων συχνοτήτων του ήχου. Και κατά την αναπαραγωγή υφίσταται την αντίστροφη διαδικασία, μια ενίσχυση των ιδίων συχνοτήτων.

Συνοπτικά, αυτό που είναι γραμμένο στο δίσκο δεν αποτελεί ακριβές αντίγραφο του master tape. Είναι κάτι επεξεργασμένο, όχι πιουρίστικο. Δηλαδή συμπιεσμένο. Χωρίς μάλιστα να γίνεται με μαθηματικό τρόπο - αλγοριθμικό - όπως στα mp3.

Δύναται τούτο να θεωρείται υψηλή πιστότητα;

Υ.Γ. Αποφάσισα να βάλω μια-μια τις απορίες. Οι ρέστες θα ακολουθήσουν εν ευθέτω χρόνω.

 

[Nick Arvanitakis]

Πάντως εγώ ,αγοράζω ακόμα.

 

[tanto]

ψυχοακουστική.........εκεί είναι η απάντηση

 

[Nick Arvanitakis]

ψυχοακουστική.........εκεί είναι η απάντηση

Σημαντικός παράγοντας .

 

[argyav]

Μια που μαζευτήκαμε έχω να εκφράσω κανά-δυό απορίες.

Όλοι - ευελπιστώ - γνωρίζουμε ότι η ηχητική πληροφορία για να φτάσει από το master tape στο δίσκο βινυλίου υφίσταται μια επεξεργασία, την ξακουστή ισοστάθμιση R.I.A.A. Μια αποκοπή ορισμένων συχνοτήτων του ήχου. Και κατά την αναπαραγωγή υφίσταται την αντίστροφη διαδικασία, μια ενίσχυση των ιδίων συχνοτήτων.

Συνοπτικά, αυτό που είναι γραμμένο στο δίσκο δεν αποτελεί ακριβές αντίγραφο του master tape. Είναι κάτι επεξεργασμένο, όχι πιουρίστικο. Δηλαδή συμπιεσμένο. Χωρίς μάλιστα να γίνεται με μαθηματικό τρόπο - αλγοριθμικό - όπως στα mp3.

Δύναται τούτο να θεωρείται υψηλή πιστότητα;

Υ.Γ. Αποφάσισα να βάλω μια-μια τις απορίες. Οι ρέστες θα ακολουθήσουν εν ευθέτω χρόνω.

Εγω προσωπικά δεν το ηξερα αυτο (thanx for the info). Eιναι κατι σαν φιλτρο eq ή band pass ετσι οπως το περιγραφεις, δεν ειναι ακριβως συμπιεση, στην ουσια ριχνεις την ενταση καποιων συχνοτητων αλλα σε καμια περιπτωση δεν αφαιρεις ολοκληρα κομματια πληροφοριας οπως στο cd ή ακομη χειροτερα στο mp3. Βεβαια το να τις ξαναενισχυσεις ειναι λιγο κομπογιαννιτικη λυση και σαφως δεν το λες και πιουριστικο, ισα-ισα.... Τιποτα, για μενα 2 ειναι οι λυσεις 1) Αφου σχεδον ολοι γραφουνε ψηφιακα, αρχεια υψηλης αναλυσης! Γιατι οχι και 32/384 ή οσο παει τελοσπαντων.... ενα αξιολογο dac και καθαρισες! Ειδάλλως 2) Ολη η ορχηστρα ηχογραφειται αναλογικα σε αναλογικη και κονσολα και αναλογικες ταινιες και περνιεται στο βινυλιο... βεβαια ακομη και τα εφφε που χρησιμοποιουνται στη μιξη ειναι συνηθως ψηφιακα οποτε κουλουβαχατα! Λατρευω το βινυλιο αλλα εχει περασει η εποχη του πιστευω. Αν στρωθουνε οι παραγωγοι και γραφουν με καλο εξοπλισμο και οχι τοσο κομπρεσαρισμενες παραγωγες πια (ελεος οχι αλλο καρβουνο! ), πιστευω τα αρχεια υψηλης αναλυσης ειναι οτι καλυτερο!

 

[NiPe]

Είναι η διαδικασία, όχι η ποιότητα που με κάνουν ν ακούω και ν αγοράζω ακόμα.

 

[anemelos]

Πάντως εγώ ,αγοράζω ακόμα ...

Και πολύ καλά κάνεις. Καθώς και όλοι όσοι αγοράζουν και σήμερα.

Χρησιμοποίησα όσο προσεκτικότερα μπόρεσα τις λέξεις. Δει ισχυρίζομαι ότι η αναπαραγωγή μέσω cd είναι απολαυστικότερη. Ούτε ήθελα να βάλω θέμα σύγκρισης της ποιότητας αναπαραγωγής ανάμεσα στα δυό μέσα.

Αυτό που θέλω να καταδείξω, ρίχνοντας στον Καιάδα τον επικρατούντα μύθο, είναι πως η μεταφορά της ηχητικής πληροφορίας από το master tape στο δίσκο βινυλίου και η αναπαραγωγή της από ένα πικάπ,

δεν δύναται να λογίζεται υψηλή πιστότητα!

(απαντώ μόνος μου αφού δεν καταδέχεται κανείς άλλος)

 

[nkelara]

Η R.I.A.A διαχειρίζεται μόνο στάθμες εγγραφής-αναπαραγωγής συχνοτήτων.
Χαμηλώνει την ένταση των χαμηλών συχνοτήτων κατα την εγγραφή και την αυξάνει κατα την αναπαραγωγή.
Το αντίστροφο κανει για τις υψηλές συχνότητες.
Νομίζω ετσι είμαστε πολύ κοντά στο αρχικό προϊόν.
Αν το δείς με απόλυτο τρόπο,τίποτα δεν είναι υψηλή πιστότητα.

 

[deleted user 10898]

Και πολύ καλά κάνεις. Καθώς και όλοι όσοι αγοράζουν και σήμερα.

Χρησιμοποίησα όσο προσεκτικότερα μπόρεσα τις λέξεις. Δει ισχυρίζομαι ότι η αναπαραγωγή μέσω cd είναι απολαυστικότερη. Ούτε ήθελα να βάλω θέμα σύγκρισης της ποιότητας αναπαραγωγής ανάμεσα στα δυό μέσα.

Αυτό που θέλω να καταδείξω, ρίχνοντας στον Καιάδα τον επικρατούντα μύθο, είναι πως η μεταφορά της ηχητικής πληροφορίας από το master tape στο δίσκο βινυλίου και η αναπαραγωγή της από ένα πικάπ,

δεν δύναται να λογίζεται υψηλή πιστότητα!

(απαντώ μόνος μου αφού δεν καταδέχεται κανείς άλλος)

καλα βρε ανεμελε,
για να "μεταφερουν¨απο το master στο βινυλιο, του αλλαζουν τα φωτα,
η ακριβεια στην εμφαση/αποεμφαση κατα riaa σε μαρανε?

Cutting an LP is a constant compromise between level (volume), playing time, trackability and residual surface noise. Too much level and grooves will overlap and cause a skip. The more playing time per side, the lower the maximum available level. A really good mastering engineer, whose job it was actually to cut the master disk, would develop a reputation for the ability to take a master tape and translate that into the best compromise the physics of an LP would permit. Sometimes that would mean using a "compressor" to reduce the dynamic range, bringing down the loudest peaks and raising the volume of softer passages.

 

[anemelos]

Η R.I.A.A διαχειρίζεται μόνο στάθμες εγγραφής-αναπαραγωγής συχνοτήτων.
Χαμηλώνει την ένταση των χαμηλών συχνοτήτων κατά την εγγραφή και την αυξάνει κατά την αναπαραγωγή. Το αντίστροφο κάνει για τις υψηλές συχνότητες.
Νομίζω έτσι είμαστε πολύ κοντά στο αρχικό προϊόν. Αν το δεις με απόλυτο τρόπο,τίποτα δεν είναι υψηλή πιστότητα.

Το χαμήλωμα της έντασης συχνοτήτων λέγεται συμπίεση. Τόσο απλά.
Απόλυτα ή ξυπόλητα η συμπίεση δεν είναι υψηλή πιστότητα.

 

[JOHN MARKOU]

Κι όμως υψηλή πιστότητα =μαγνητόφωνο ανοικτής ταινίας.=OPEN REEL.
Αυτό είναι το ΑΡΧΙΚΌ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΛΑ. ΕΚΕΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΟΛΑ.
Φαντάζομαι το ξέρετε , αρα δεν υπάρχει λόγος για περαιτέρω συζητήσεις.
Κάποιοι μιλάνε για master tapes , 30 ετών , απο τα οποία βγαίνουν ή θα βγούν οι νέες κλόπιες των sacd, hi rez,..... κλπ, αρχείων.
Οποιος θέλει αληθινό hi rerz ας πάρει μια μπομπίνα , (open reel ) και ας ψαχτεί .
Αυτό είναι η αρχή των πάντων. Και μη μου πείτε οτι τώρα γράφουν σε σκληρούς, γιατί θα βάλω τα γέλια.
Σχεδόν όλη η τρέχουσα δισκογραφία βασίζεται στις μπομπίνες , ακόμα και 30 ετών . Ακόμα και η KRALL στα τελευταία της σε μπομπίνες έγραψε. Το ξέρω.
Και η άλλη η αγαπημένη των χαιεντάδων η patricia πάλι σε μπομπίνες γράφει, απο άποψη , (μη χέσω η βλαμμένη) αυτάαααα.

 

[comtal]

Ο τίτλος σε σχέση με το ποσοστό αύξησης είναι παραπλανητικός.
Τα ψηφιακά βινύλια που ακούγονται χειροτερα κι από το αντίστοιχο cd αλλά και οι ακριβές επανεκδόσεις παλιών αναλογικών εγγραφών σε βινύλιο με αναλογικό τρόπο με περιορισμό των επανεκδιδόμενων τίτλων δε μπορεί να θεωρηθεί αναβίωση ή άνοδος των πωλήσεων του βινυλίου.

Τώρα όποιου του αρέσει η ιεροτελεστία στην αναπαραγωγή και ακούει με τα μάτια βλέποντας το δίσκο να γυρίζει κι έχει χρήματα να ξοδεύει σε παρωχημένη τεχνολογία με εγγενείς αδυναμίες και περιορισμούς, με γεια του με χαρά του.