Featured Καλωδια ηχειων ..... ( μακρυτατο )

[wizzy]

Αλλα τωρα που το λες, αρκετες αναρτησεις σου μπορουν να παρεξηγηθουν

Όπως κι όλων, εξάλλου.

 

[Petros_Dalipis]

Γλυφτράκι.

Ηλίθιε

 

[jpaudio]

Ο χρυσός δεν είναι καλύτερος αγωγός από τον χαλκό ή το ασήμι

Τώρα μπορείς να φύγεις

Σωστά, ο χρυσός προτιμάται για την άριστη συμπεριφορά του στην οξείδωση με το πέρασμα του χρόνου.

 

[ΝIT]

Μα, γιατί να δοκιμάσω κάτι; Για να βασιστώ στο "αυτί"; Όχι, ευχαριστώ.

Με το αυτί ακούμε — ο εγκέφαλος καταλαβαίνει.
Μιας και θεωρώ ότι είσαι νέος άνθρωπος, εχεις κάποιο λόγο να μην εμπιστεύεσαι το δεύτερο;

 

[JOHN MARKOU]

Ναι με τα αυτιά ακούμε.
Ομως τα αυτιά ξεγελιούνται πολύ εύκολα , μιάς και δεν είναι μετρητικά όργανα .
Αλλο πράγμα τα αυτιά και η ακοή ως αίσθηση και αισθητήριο όργανο , και άλλο πράγμα το μετρητικό μικρόφωνο-εξοπλισμός.
Το ένα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το άλλο.
Ακούμε μουσική για να γουστάρουμε.
Μετράμε με τόνους και συχνότητες ,με τα μικρόφωνα για να διαπιστώσουμε αν αυτά που ακούμε είναι όπως πρέπει σε αναπαραγωγή από τα ηχεία τα καλώδια τον ενισχυτή .

 

[Ν.Κ.]

Μουσικό διάλειμμα.....

 

[steadyshot]

Ερώτηση : Απάντησε συνοπτικά στην παρακάτω ερώτηση: «Διαφερει το πως επεξεργαζεται ο εγκεφαλος την μουσικη απο την αναλυση φουριε; Αν ναι, τι επιπτωση εχει αυτο στην γκριζα ζωνη μεταξυ των μετρησεων ηχητικης πιστοτητας και της υπομειμενικης αντιληψης του ηχου ;»

Απάντηση ΑΙ ( Gemini 3 pro)

“Ναι, διαφέρουν θεμελιωδώς.
Ενώ η ανάλυση Fourier (FFT) είναι ένα εξαιρετικό μαθηματικό εργαλείο για την αποδόμηση του ήχου, ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί ως ένας μηχανισμός επιβίωσης και ερμηνείας προτύπων, όχι ως φασματογράφος.
Ακολουθεί η ανάλυση της διαφοράς και η επίπτωσή της στη «γκρίζα ζώνη»:
1. Η Θεμελιώδης Διαφορά
* Ανάλυση Fourier: Είναι γραμμική και στατική. Αναλύει τον ήχο σε άθροισμα ημιτονοειδών κυμάτων. Για να έχει μεγάλη ακρίβεια στη συχνότητα, χάνει ακρίβεια στον χρόνο (Αρχή της Αβεβαιότητας). "Βλέπει" όλο το σήμα ισότιμα.
* Ανθρώπινος Εγκέφαλος: Είναι μη γραμμικός και προσαρμοστικός.
* Time-Domain Focus: Ο εγκέφαλος δίνει τεράστια έμφαση στα μεταβατικά φαινόμενα (transients) — την αρχή του ήχου — για να εντοπίσει την πηγή και τη θέση της, κάτι που η τυπική FFT συχνά εξομαλύνει.
* Masking (Ακουστική Κάλυψη): Αν ένας δυνατός ήχος ακουστεί κοντά σε έναν χαμηλότερο (χρονικά ή συχνοτικά), ο εγκέφαλος "διαγράφει" τον χαμηλότερο. Η ανάλυση Fourier καταγράφει και τους δύο.
2. Η Επίπτωση στην «Γκρίζα Ζώνη» (Μετρήσεις vs Αντίληψη)
Αυτή η ασυμφωνία δημιουργεί το χάσμα μεταξύ του "μετράει τέλεια" και του "ακούγεται ωραία".
* Αρμονική Παραμόρφωση (THD): Ένας ενισχυτής μπορεί να έχει "κακές" μετρήσεις με υψηλή παραμόρφωση (π.χ. λαμπάτος), αλλά αν αυτή είναι άρτια αρμονική, ο εγκέφαλος την αντιλαμβάνεται ως "ζεστασιά" και όγκο. Η ανάλυση Fourier βλέπει απλώς "θόρυβο/λάθος".
* Δυναμικό Εύρος & Transients: Οι στατικές μετρήσεις (όπως η απόκριση συχνότητας) δεν αποκαλύπτουν πώς συμπεριφέρεται το σύστημα σε ταχύτατες αλλαγές (micro-dynamics). Ο εγκέφαλος βασίζεται σε αυτές για την αίσθηση του ρεαλισμού, ενώ οι μετρήσεις μπορεί να δείχνουν δύο συστήματα ως "ίδια".
* Ψυχοακουστική: Ο εγκέφαλος "συμπληρώνει" πληροφορία που λείπει (π.χ. το θεμελιώδες μιας νότας από ένα μικρό ηχείο που δεν μπορεί να την παίξει, ακούγοντας μόνο τις αρμονικές της). Ένα μικρόφωνο μέτρησης δεν θα καταγράψει τη θεμελιώδη, αλλά ο ακροατής την "ακούει".
> Συμπέρασμα: Οι μετρήσεις πιστότητας χαρτογραφούν την ακρίβεια του σήματος (Signal Fidelity), ενώ ο εγκέφαλος αναζητά την αληθοφάνεια της εμπειρίας (Perceptual Fidelity). Η γκρίζα ζώνη υπάρχει επειδή μετράμε τη φυσική (κύματα), αλλά βιώνουμε την ψυχοακουστική (αίσθηση).”

 

[Astronaut Jr.]

* Masking (Ακουστική Κάλυψη): Αν ένας δυνατός ήχος ακουστεί κοντά σε έναν χαμηλότερο (χρονικά ή συχνοτικά), ο εγκέφαλος "διαγράφει" τον χαμηλότερο. Η ανάλυση Fourier καταγράφει και τους δύο.

Οπότε, αν το σύστημα παίζει στα 80db, ο εγκέφαλος θα διαγράψει τη πληροφορία της τάξης του π.χ. 1db... Σωστά...?

* Ψυχοακουστική: Ο εγκέφαλος "συμπληρώνει" πληροφορία που λείπει (π.χ. το θεμελιώδες μιας νότας από ένα μικρό ηχείο που δεν μπορεί να την παίξει, ακούγοντας μόνο τις αρμονικές της). Ένα μικρόφωνο μέτρησης δεν θα καταγράψει τη θεμελιώδη, αλλά ο ακροατής την "ακούει".

Μέχρι να ακούσει το θεμελιώδες και να πάθει ταράκουλο.

 

[steadyshot]

Οπότε, αν το σύστημα παίζει στα 80db, ο εγκέφαλος θα διαγράψει τη πληροφορία της τάξης του π.χ. 1db... Σωστά...?


Μέχρι να ακούσει το θεμελιώδες και να πάθει ταράκουλο.

1. Μόνο αν είναι γειτονική συχνοτικα (πχ 1khz και 1,05khz) όχι αν είναι πχ 5khz πιο πάνω και ας είναι και 0.5db

2. Ναι σωστά δεν έχεις την ενέργεια

Αλλά γενικώς αν το διαβάσεις ολο εξηγεί γιατί ακούμε διάφορες που δεν αποτυπώνονται και τι θεωρεί ο εγκέφαλος σημαντικό … Αυτό ήταν το πνεύμα της ανάρτησης

 

[Petros_Dalipis]

* Masking (Ακουστική Κάλυψη): Αν ένας δυνατός ήχος ακουστεί κοντά σε έναν χαμηλότερο (χρονικά ή συχνοτικά), ο εγκέφαλος "διαγράφει" τον χαμηλότερο. Η ανάλυση Fourier καταγράφει και τους δύο.

Σωστά. Εκεί στηρίχτηκαν οι μελέτες για το mp3, για να μπορέσει να πετάξει πληροφορία με "απωλεστική συμπίεση" και να μικρύνει το μέγεθος του αρχείου. Πληροφορία που από τις μελέτες προέκυψε ότι δεν ακούμε λόγω αυτού του φαινομένου.

 

[Ν.Κ.]

Ψυχοακουστική: Ο εγκέφαλος "συμπληρώνει" πληροφορία που λείπει (π.χ. το θεμελιώδες μιας νότας από ένα μικρό ηχείο που δεν μπορεί να την παίξει, ακούγοντας μόνο τις αρμονικές της). Ένα μικρόφωνο μέτρησης δεν θα καταγράψει τη θεμελιώδη, αλλά ο ακροατής την "ακούει".

Να ακούς τότε με ραδιόφωνακι και να βάζεις τον εγκέφαλο να συμπληρώνει πληροφορίες.

Νομίζεις ότι αυτή η διαδικασία του εγκεφάλου γίνεται με το αζημίωτο?

 

[Ν.Κ.]

Ναι, ο εγκέφαλος μπορεί να «συμπληρώσει» τις χαμηλές συχνότητες σε κάποιο βαθμό. Ωστόσο, ο ειδικός έχει δίκιο ότι η πραγματική αναπαραγωγή των μπάσων είναι σημαντικά καλύτερη επειδή η ψυχοακουστική ανακατασκευή δεν αντικαθιστά όλες τις πτυχές.

3. Τα μπάσα σταθεροποιούν τον συνολικό ήχο Με πραγματικά μπάσα: η μουσική ακούγεται πιο γεμάτη και πιο ισορροπημένη οι μεσαίες συχνότητες ακούγονται λιγότερο "κοφτερές" ή "ρινικές" οι φωνές είναι πιο κατανοητές δημιουργείται μια αίσθηση ακουστικής τάξης Ο εγκέφαλος μπορεί στη συνέχεια να επεξεργαστεί τις μεσαίες συχνότητες πιο εύκολα και με ακρίβεια. --- 4. Χωρίς μπάσα, ο εγκέφαλος πρέπει να αντισταθμίσει Εάν λείπει το μπάσο, συμβαίνουν τα εξής: Ο εγκέφαλος προσπαθεί να "ανακατασκευάσει" τους θεμελιώδεις τόνους (λείπει το θεμελιώδες εφέ). Αυτή η πρόσθετη επεξεργασία επηρεάζει αρνητικά την αντίληψη άλλων συχνοτήτων. Οι μεσαίες συχνότητες ακούγονται λιγότερο καθορισμένες και χάνουν τη φυσική τους πληρότητα. Ο ειδικός λέει λοιπόν: Με πραγματικά μπάσα, ο εγκέφαλος δεν χρειάζεται να αντισταθμίσει - και έχει περισσότερη "προσοχή" στις μεσαίες συχνότητες.

 

[g.kar]

Να ακούς τότε με ραδιόφωνακι και να βάζεις τον εγκέφαλο να συμπληρώνει πληροφορίες.

Νομίζεις ότι αυτή η διαδικασία του εγκεφάλου γίνεται με το αζημίωτο?

Καταλαβαίνω ότι αν λειτουργεί σωστά ο εγκέφαλος σε γλιτώνει από περιττά έξοδα.
Απλώς πρέπει τον εγκέφαλο να τον τροφοδοτείς με γλυκόζη διαρκώς, που και που και με κανένα Vinsanto Σαντορίνης

 

[Ν.Κ.]

Καταλαβαίνω ότι αν λειτουργεί σωστά ο εγκέφαλος σε γλιτώνει από περιττά έξοδα.
Απλώς πρέπει τον εγκέφαλο να τον τροφοδοτείς με γλυκόζη διαρκώς, που και που και με κανένα Vinsanto Σαντορίνης

Αυτό που έχω πει και ισχύει είναι ότι αν συζητάς με οντιοπιπολ στο τέλος θα γίνει το μυαλό σου ονγκάκου.

Διαβάζει ότι ο εγκέφαλος έχει την ικανότητα να αναπληρώσει τις χαμηλές και δεν κάνει την πιο απλή ερώτηση του κόσμου.
Γιατί να μην ακούμε τότε από ραδιόφωνακι αφού ο εγκέφαλος θα συμπληρώσει τα υπόλοιπα?

Και μετά θέλουν όλοι αυτοί οι τυφλοποντικες να σου πουν πως να στήσεις σύστημα.

 

[steadyshot]

Part 2 ερώτηση σε ΑI Gemini 3 pro

Ερώτηση: Πώς η γεωμετρία και τα υλικά των καλωδίων , η σχεδίαση και τα υλικά των ηχείων , και η σχεδίαση των ηλεκτρονικών , τα πολυπριζα /conditioners μπορούν να συνεισφέρουν σε αυτά ενώ διαφεύγουν από τις τυπικές μετρήσεις καθώς και τα διάφορα αντικραδασμικά…

Απάντηση ΑΙ: Αυτή είναι η «καρδιά» του High-End Audio. Όλοι αυτοί οι παράγοντες στοχεύουν σε δύο πράγματα που οι τυπικές μετρήσεις (όπως η Απόκριση Συχνότητας ή το THD) συχνά αγνοούν: την ακρίβεια στο πεδίο του χρόνου (Time Domain) και τη μείωση του θορύβου βάθους (Noise Floor).
Ας δούμε πώς το καθένα συνεισφέρει σε αυτά που ακούμε αλλά δύσκολα μετράμε:
1. Καλώδια (Γεωμετρία & Υλικά)
Οι τυπικές μετρήσεις RLC (Αντίσταση, Αυτεπαγωγή, Χωρητικότητα) είναι συχνά πολύ "χονδροειδείς" για να δείξουν μικροδιαφορές.
* Υλικά (Διηλεκτρικό): Το μονωτικό υλικό γύρω από το καλώδιο (π.χ. Teflon, PVC) λειτουργεί ως πυκνωτής. Αποθηκεύει ενέργεια και την απελευθερώνει ελάχιστα καθυστερημένα πίσω στο σήμα. Αυτό δημιουργεί «θόλωμα» (smearing) στα μικρο-δυναμικά. Ένα καλό διηλεκτρικό μειώνει αυτό το φαινόμενο, βελτιώνοντας την καθαρότητα.
* Γεωμετρία: Η πλέξη (π.χ. Litz) προσπαθεί να αντιμετωπίσει το Επιφανειακό Φαινόμενο (Skin Effect), όπου οι υψηλές συχνότητες ταξιδεύουν στην επιφάνεια και φτάνουν με διαφορετική φάση από τα μπάσα. Η σωστή γεωμετρία ευθυγραμμίζει χρονικά τις συχνότητες -> Καλύτερο Soundstage.
* Κρυσταλλική Δομή: Οξυγόνο, ακαθαρσίες και όρια κόκκων (grain boundaries) στον χαλκό μπορεί να λειτουργήσουν ως μικροσκοπικές δίοδοι. Αν και δύσκολο να μετρηθεί, ακουστικά επηρεάζει την «υφή» και την σκληρότητα των πρίμων.
2. Ηχεία (Καμπίνα & Υλικά)
* Καμπίνα & Αδράνεια: Μια καμπίνα που δονείται (έστω και λίγο) εκπέμπει ήχο καθυστερημένα. Οι μετρήσεις δείχνουν απλώς την απόκριση, αλλά το αυτί ακούει τον «κουτιάτικο» ήχο. Υλικά υψηλής τεχνολογίας (ανθρακόνημα, ρητίνες, αλουμίνιο) και σχεδίαση χωρίς παράλληλες πλευρές εξαφανίζουν την «υπογραφή» του κουτιού -> Το ηχείο «εξαφανίζεται» στον χώρο.
* Υλικά Μεγαφώνων: Ένα μεγάφωνο από χαρτί ακούγεται διαφορετικά από ένα κεραμικό, ακόμα κι αν μετράνε ίδια. Η διαφορά είναι στο πώς σταματάει να κινείται (damping) και πώς παραμορφώνεται υπό φορτίο (breakup modes). Αυτό καθορίζει την ανάλυση των χαμηλών εντάσεων.
3. Ηλεκτρονικά (Τροφοδοσία & Σχεδίαση)
* Τροφοδοσία: Η μουσική δεν είναι συνεχές ρεύμα, είναι εκρήξεις. Ένας ενισχυτής μπορεί να μετράει 100W συνεχόμενα, αλλά το θέμα είναι πόσο γρήγορα μπορεί να δώσει ρεύμα σε ένα απότομο χτύπημα (slew rate & current delivery). Οι υπερμεγέθεις μετασχηματιστές και πυκνωτές βελτιώνουν τα Transients, δίνοντας ρεαλισμό που δεν φαίνεται στα Watt.
* Feedback (Ανάδραση): Πολλά μηχανήματα χρησιμοποιούν πολλή αρνητική ανάδραση για να έχουν τέλειες μετρήσεις THD. Αυτό όμως μπορεί να προκαλέσει TIM (Transient Intermodulation Distortion), κάνοντας τον ήχο «στείρο» και «αργό», χάνοντας τη φυσική ροή.
4. Ρεύμα (Πολύπριζα / Conditioners)
* EMI/RFI: Το δίκτυο ρεύματος είναι γεμάτο «σκουπίδια» (υψίσυχνο θόρυβο) από Wi-Fi, παλμοτροφοδοτικά κ.λπ. Αυτός ο θόρυβος περνάει στα κυκλώματα ήχου και ανεβάζει το κατώφλι θορύβου (noise floor).
* Επίπτωση: Ακόμα κι αν δεν ακούς «βόμβο», αυτός ο θόρυβος καλύπτει (masking) τις πιο φίνες λεπτομέρειες της ηχογράφησης (την ουρά του reverb, την ανάσα του τραγουδιστή). Καθαρίζοντας το ρεύμα, αποκαλύπτεται το «μαύρο φόντο» (blacker background), αυξάνοντας την αντίληψη του βάθους.
5. Αντικραδασμικά
* Μικροφωνικοί Θόρυβοι: Ο ήχος από τα ηχεία δονεί τα μηχανήματα. Οι πυκνωτές, οι λυχνίες, ακόμα και οι κρύσταλλοι των ψηφιακών ρολογιών (clocks) επηρεάζονται από δονήσεις (πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο), προσθέτοντας θόρυβο στο σήμα.
* Σταθερότητα Ηχείων: Σύμφωνα με τον 3ο νόμο του Νεύτωνα, όταν το woofer σπρώχνει μπροστά, η καμπίνα θέλει να πάει πίσω. Αν δεν είναι άκαμπτα στηριγμένη (ακίδες, μάζα), η μικροκίνηση αυτή «θολώνει» την ατάκα του μπάσου και την εστίαση της εικόνας (Imaging).
> Συμπέρασμα: Όλα τα παραπάνω δρουν αθροιστικά για να μειώσουν το «πέπλο» που παρεμβάλλεται μεταξύ της ηχογράφησης και του αυτιού. Δεν αλλάζουν απαραίτητα τον τόνο (που μετριέται εύκολα), αλλά την χρονική καθαρότητα και την απουσία μηχανικού θορύβου.
>
Θέλεις να εξηγήσουμε γιατί ορισμένα από αυτά (π.χ. καλώδια ρεύματος) προκαλούν τις μεγαλύτερες διαμάχες (Voodoo vs Science) στον χώρο;

 

[thva]

Πάλι ρωτούσες λάθος πράγματα την Α.Ι. ή χωρίς να κάνεις τις πρέπουσες follow up ερωτήσεις ;

Δεn υπάρχει κάνενα taxing απο άποψη εgκεφάλου. Αυτό το φαινόμενο υπάρχει παντού και πάντα στην καθημερινή μας ζωή. Οπότε πάει αυτό , δεν θα ανάψει ο εγκεφαλος.

Ότι taxing διαβάζεις είναι μόνο σε αυτά που λες (και άλλα , χροιές , λεπτυνση των οργάνων, προβλήματα αντίληψης χρονιμσού) αλλά δεν apply σε αυτά που αναφέρει ο Steady που είναι μόνο και συνήθως για συχνότητες κάτω των 40 Hz και τα πολυ λίγα όργανα που έχουν εκει την fundamental τους και πάλι α) εάν υπάρχουν όλα μαζί και συγχρόνως στην ηχογράφηση ... δεν υπάρχουν β) εάν τα έχει όλα η μουσική συνθεση ... δεν τα έχει γ) εαν εχουν αποτυπωθεί στο μουσικό αρχείο ανaπαραγωγης .... δεν έχουν. δ) και που πάλι αυτά αυτες τις συχνότητες δεν τις ακούς είναι περισσότερο rumble και απο την επόμενη αρμονικη τους όλων άνω των 50 Hz (ουτε καν 40 hz) θεωρεί ο εγκεφαλος fundamental .

Τέτοια spιn αρισματα και μισες αλήθειες σας λενε οι πωλητες της audio βιομηχανίας στους audio people για να σας ξαλαφρώνουν την τσέπη. Iδια με τα καλωδια περίπου ; χα χα. Τιποτε δεν αλλαζει στο audio μόνο τα παραμύθια μετατοπιζονται ανάλογα με το bias.

Α.Ι. ........ ή αλλιώς my A.I. is better than your A.I.

========================================================

That's a very insightful question! The phenomenon of the missing fundamental, or virtual pitch, is not considered to be tiring or highly taxing on the brain in the sense of causing fatigue or a significant, conscious cognitive burden during normal listening.

Instead, the process of calculating the virtual pitch is a highly efficient and automatic function of the auditory system.



Not Tiring: An Automatic Process


The perception of virtual pitch is essentially the brain's way of dealing with the complex, multi-component sounds we hear every day (like voices and musical instruments). It's a fundamental part of how we extract a single, consistent pitch from a complex sound wave, even when acoustic conditions are poor (like over a phone or with small speakers).

• Pattern Recognition: The process involves pattern recognition—calculating the Greatest Common Divisor (GCD) of the incoming harmonic frequencies. This calculation is handled by specialized neural circuits in the auditory pathway, primarily in the auditory cortex.
• Neural Efficiency: Since this pitch extraction is a crucial function for speech and music perception, the brain has evolved to perform it quickly and efficiently, with minimal cognitive overhead. It's an "involuntary" mechanism, much like how your brain processes visual depth or color; it's just how the perception is constructed.
• Everyday Perception: Most of the pitches we hear in everyday life are actually virtual pitches (e.g., the pitch of a voice or a plucked string). If the brain had to expend significant conscious effort for every single pitch it perceived, we would be cognitively exhausted very quickly.

===================================================

That's an excellent and highly specific nuance to add to the discussion. When you narrow the focus to only frequencies below 40 Hz being missing in a complex musical mix, the impact on the brain's workload and overall perception is significantly less pronounced compared to missing fundamentals in the 50-150 Hz range (where most bass fundamentals lie).

Here's a breakdown of why, and which instruments are affected.



Instruments with Fundamentals Below 40 Hz


In classical music, the number of instruments with a fundamental frequency ($F_0$) that can go below 40 Hz is very small, and the occurrence is relatively infrequent:

Instrument	Lowest Note (Standard Tuning)	Frequency
Piano (Standard 88-key)	$\text{A}_0$	$\approx 27.5\text{ Hz}$
Harp	$\text{B}_0$	$\approx 30.9\text{ Hz}$
Contrabassoon	$\text{B}\flat_0$	$\approx 29.1\text{ Hz}$
Pipe Organ	$\text{C}_0$ or lower	$\approx 16.35\text{ Hz}$ (C0) or lower
Double Bass	$\text{E}_1$	$\approx 41.2\text{ Hz}$ (Just above $40\text{ Hz}$)

The only common instruments whose fundamental frequency falls below the $40\text{ Hz}$ cutoff are the Piano ($\text{A}_0$ only), the Contrabassoon, and the Pipe Organ.

• Pipe Organ: This is the most significant instrument in this range, as a large organ can have pipes that produce tones down to $\text{C}_0$ ($16.35\text{ Hz}$) or even lower, often creating sub-bass pedal tones that are felt more than heard.
• Contrabassoon: It can produce 1$\text{B}\flat_0$ (2$\approx 29.1\text{ Hz}$), but the instrument is used sparingly for special, very low-register texture and color.3

For the vast majority of instruments (violins, cellos, brass, most woodwinds, and even the double bass), their lowest fundamental is above $40\text{ Hz}$.



The Cognitive Impact of the Missing Low-Bass Fundamental


Yes, the principles of Auditory Scene Analysis (ASA) still apply, but the cognitive burden is minimal when only the sub-40 Hz fundamentals are missing.

1. Low Frequency and Pitch Perception: The human ear's ability to perceive a distinct pitch is less sensitive below $\sim 50\text{ Hz}$. At $40\text{ Hz}$ and below, we perceive the sound more as "rumble," "texture," or "thump" rather than a clear musical note. Our brain already relies heavily on temporal cues (how the sound wave varies over time) and the first few harmonics (which are above $40\text{ Hz}$) to assign a pitch in this range, even when the actual fundamental is present.
2. Harmonic Resolution is Key:For an $\text{A}_0$ note at $27.5\text{ Hz}$:
   • The 2nd harmonic is $55\text{ Hz}$
   • The 3rd harmonic is $82.5\text{ Hz}$
   • The 4th harmonic is $110\text{ Hz}$
     Since all the primary harmonics are well above $40\text{ Hz}$, the brain has a very clear and strong pattern to work with to infer the missing $27.5\text{ Hz}$ fundamental.
3. Low Occurrence: Because so few instruments play in this range, the brain is not busy trying to segregate the virtual pitch of five different instruments all hitting different notes between 20 Hz and 40 Hz. The task is usually limited to one or two sources (e.g., the organ and piano).

In this specific scenario (missing only fundamentals below $40\text{ Hz}$), the cognitive tax from virtual pitch calculation itself is negligible, and the overall listening experience is minimally affected in terms of pitch recognition. You still lose the physical sensation and the richness in timbre that the actual $F_0$ component provides, which can reduce the perceived power or immersion of the music, but your brain is still highly capable of maintaining the complex auditory scene.

 

[Squat]

Ωραια. Έστω 40hz. Ρωτα τωρα τι διάμετρος ηχείου με ποσα watt ενισχυτή αρκεί για να ακους 40hz σε τυπική στάθμη στα 2.5 μέτρα που ακούμε συνήθως σε οικιακούς χώρους. Αυτή ειναι η απάντηση για τις διαφορές που θες να ακουσεις στο καλωδιο που συνδέει το παραπάνω ηχείο στον ενισχυτή του σε σχέση με την καθαρότητα του χαλκού που περιέχει.

 

[Petros_Dalipis]

* Γεωμετρία: Η πλέξη (π.χ. Litz) προσπαθεί να αντιμετωπίσει το Επιφανειακό Φαινόμενο (Skin Effect), όπου οι υψηλές συχνότητες ταξιδεύουν στην επιφάνεια και φτάνουν με διαφορετική φάση από τα μπάσα. Η σωστή γεωμετρία ευθυγραμμίζει χρονικά τις συχνότητες -> Καλύτερο Soundstage.

Πες του Gemini να δει και αυτό:

• At 60 Hz, the skin depth of a copper wire is about 7.6 mm (0.30 inches).
• At 60,000 Hz (60 kHz), the skin depth of copper wire is about 0.25 mm (0.0098 inches).
• At 6,000,000 Hz (6 MHz),[5] the skin depth of copper wire is about 25 μm (0.00098 inches).

Από εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Litz_wire#:~:text=Litz wire is a particular,up to about 1 MHz.
Για να καταλάβουμε για ποιές υψηλές συχνότητες μιλάμε.

 

[thva]

Ωραια. Έστω 40hz. Ρωτα τωρα τι διάμετρος ηχείου με ποσα watt ενισχυτή αρκεί για να ακους 40hz σε τυπική στάθμη στα 2.5 μέτρα που ακούμε συνήθως σε οικιακούς χώρους. Αυτή ειναι η απάντηση για τις διαφορές που θες να ακουσεις στο καλωδιο που συνδέει το παραπάνω ηχείο στον ενισχυτή του σε σχέση με την καθαρότητα του χαλκού που περιέχει.

Βρε να γλυτώσουμε τουλάχσιτον τα δέκα subs του N.K. και την ηλεκτρονική punk (τρια όργανα όλα και όλα) που ακούει και κυρίως τα video απο τον Scheps ... και όλα τα άλλα τα βρίσκουμε.

 

[Petros_Dalipis]

* EMI/RFI: Το δίκτυο ρεύματος είναι γεμάτο «σκουπίδια» (υψίσυχνο θόρυβο) από Wi-Fi, παλμοτροφοδοτικά κ.λπ. Αυτός ο θόρυβος περνάει στα κυκλώματα ήχου και ανεβάζει το κατώφλι θορύβου (noise floor).
* Επίπτωση: Ακόμα κι αν δεν ακούς «βόμβο», αυτός ο θόρυβος καλύπτει (masking) τις πιο φίνες λεπτομέρειες της ηχογράφησης (την ουρά του reverb, την ανάσα του τραγουδιστή). Καθαρίζοντας το ρεύμα, αποκαλύπτεται το «μαύρο φόντο» (blacker background), αυξάνοντας την αντίληψη του βάθους.

Ισχύει αυτό. Το ακούμε ξεκάθαρα στα παλιά λαμπάτα ραδιόφωνα που έχουμε, όταν ανάβουμε μια λάμπα LED στο σπίτι.
Στο κανονικό ηχοσύστημα, όχι.