Πατέρα, θέλω να μάθω τα πάντα... για το βινύλιο

[argi]

το πικαπ καποτε ηταν μονοδρομος μετα το cd το εβαλε στην ακρη ,δεν θα παψει ποτε να παραγεται το βυνιλιο ,πχ
ποσο εχει το πιο ακριβο cd ?
ποσο εχει το πιο ακριβο πικαπ?
ποσα cds αγαραζουμε αν πουλησουμε ενα ακριβο ζαρατουστρα η ενα τρανσροτορ , ποσα κιλα ειναι το ακριβοτερο cd και ποσα ενα ταουνσχεντ ?
οι βινιλιαδες ειναι σιγουρα λιγοτεροι αλλα ο ηχος του πικαπ ακομα δεν εχει καν πλησιαστει .Αλλο digital αλλο analog
εκτος οτι στο εξωφυλλο ενος δισκου μπορει να γινει ενα μικρο εργο τεχνης
στα μερικα εκατοστα του cd τι να πρωτοκανεις:cool_4:
για ολο το εμποριο που γινεται γυρω απο το ωυνιλιο -πικαπ ειναι κατι που στο cd δεν μπορει να γινει
phono stage,κεφαλες απλες-κινητου πηνιου,πλυντηρια δισκων, ζυγοι βαρους, eye spirit και τοσα αλλα στο cd ψιλοφτωχια

 

[xfader]

εκτος οτι στο εξωφυλλο ενος δισκου μπορει να γινει ενα μικρο εργο τεχνης
στα μερικα εκατοστα του cd τι να πρωτοκανεις

:cool_4:

Λοιπόν,
επειδή με "διέγειρε" το θέμα, θα ετοιμάσω, σύντομα ελπίζω, τη βασική θεωρία για τα επαγγελματικά πικάπ, όπου η ποιότητα του ήχου είναι "πίσω" από την πρακτική.

 

[g.kar]

Πάμε τώρα να δούμε αγαπημένα μου παιδάκια πως γίνεται μια και μοναδική βελόνα να διαβάζει ταυτοχρονα δύο μουσικές (κυματομορφές) χωρίς να μπερδεύεται.

 

[g.kar]

Ο φωνογραφικός κύλινδρος του Edison θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πως γίνεται να καταγράψουμε μουσική πληροφορία επάνω σε έναν κύλινδρο και στη συνέχεια να διαβάσουμε αυτή την πληροφορία με μια μόνο ακίδα (βελόνα) . Εδώ βέβαια μιλάμε για μονοφωνικό ήχο, δηλαδή όλα τα όργανα ακούγονται σαν να βρίσκονται τοποθετημένα στο ίδιο σημείο στον χώρο της ηχογράφησης και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε τις φυσικές αποστάσεις μεταξύ των οργάνων. Κανένα απολύτως πρόβλημα με αυτό τον περιορισμό που θέτει η μονοφωνία.
Πολύ αργότερα ο Γερμανός “γάτος” Emil Berliner κατάφερε να σχεδιάσει έναν δίσκο γραμμοφώνου στερεοφωνικό. Πως το έκανε αυτό ;

Κατάφερε να χαράξει μέσα στο αυλάκι του δίσκου δύο διαφορετικές χαράξεις. Η πρώτη χάραξη ανάγκαζε την βελόνα να κινείται κατακόρυφα (vertical movement) και η δεύτερη να κινείται πλαγίως (lateral movement). Ο συνδυασμός αυτών των δύο κινήσεων ήταν η αρχή για την δημιουργία του στερεοφωνικού δίσκου.

Οπότε με μια και μοναδική βελόνα ο κ. Berliner κατάφερε να καταγράψει και στη συνέχεια να ακούσει στερεοφωνικό ήχο.

Στην δεύτερη εικόνα βλέπουμε πως κατασκευάζονται οι δύο διαφορετικές χαράξεις σήμερα. Οι δύο χαράξεις βρίσκονται αριστερά και δεξιά στο ίδιο αυλάκι με διαφορά προσανατολισμού 45 μοιρών.

Με απλά λόγια η βελόνα συναντάει στην πορεία της δύο διαφορετικές χαράξεις (εμπόδια) ταυτόχρονα. Οι χαράξεις όμως αυτές έχουν έναν εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό μεταξύ τους οπότε η βελόνα είναι πλέον σε θέση να μεταφέρει στην γεννήτρια της κεφαλής και μέσω του στελέχους της (cantilever) δύο διαφορετικές μηχανικές διεγέρσεις ταυτόχρονα. Η γεννήτρια στη συνέχεια αποκωδικοποιεί κατά κάποιον τρόπο αυτές τις δύο διεγέρσεις και παράγει δύο διαφορετικά ηλεκτρικά σήματα στην έξοδο της κεφαλής, το αριστερό και το δεξί κανάλι.
Όσο ποιο καλή είναι η κατασκευή της κεφαλής του πικάπ μας τόσο ποιο καλά γίνεται ο διαχωρισμός της πληροφορίας μεταξύ του αριστερού και του δεξιού καναλιού.

Σε αυτό το σημείο μπορούμε να μάθουμε και τον όρο “συνακρόαση” ή “Crosstalk” όπως συνηθίζεται να λέγεται στα Αγγλικά. Συνακρόαση έχουμε όταν η πληροφορία που είναι γραμμένη στο ένα κανάλι εμφανίζεται ταυτόχρονα και στο άλλο κανάλι, καθώς και το αντίστροφο. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν θέλουμε να συμβαίνει γιατί όσο πιο πολύ διαρρέει το σήμα από το ένα κανάλι προς το άλλο κανάλι και αντίστροφα τότε χάνουμε σε στερεοφωνία και κερδίζουμε σε μονοφωνία. Η συνακρόαση μετριέται σε Ντεσιμπέλ (dB) . Για αρχή μας αρκεί να θυμόμαστε ότι όσο ποιο μεγάλο είναι το νούμερο (σε dB) της συνακρόασης της κεφαλής του πικάπ μας, τόσο καλύτερα γίνεται και ο διαχωρισμός μεταξύ των δύο καναλιών (αριστερό , δεξί).

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Σωστος ο πατέρας...
Ετσι με απλά λόγια για να μαθαίνουν οι "νέοι" τι είναι και πως λειτουργεί το αναλογικό σύστημα,κόντρα στην ψηφιακή λαίλαπα του καιρού,που τα θέλει όλα άχρωμα και αποστειρωμένα...:happy_9: φτηνά όμως,καθότι το αντίγραφο ασφαλείας το δανείζει ο ένας στον άλλον...:happy_9: ασχέτα τι έχει μείνει απο την αρχικά γραμμένη πληροφορία.:-(

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Ολα ξεκινάνε απο την τοποθέτησή του στον χώρο,σε σημείο που να επηρεάζετε όσο γίνετε λιγότερο απο κραδασμούς - όλοι οι αναπαραγωγοίς αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα,άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο - και να είναι σε απόλυτα οριζόντια θέση.

 

[g.kar]

Η επόμενη παράγραφος αναφέρεται σε παλαιούς "vintage" δίσκους και μας εξηγεί τους διαφορετικούς τρόπους χάραξης

Groove Type
When determining how to play a vintage recording, the shape of the groove is just as important as the record speed. Between 1888 and 1960, many different sizes and configurations of grooves were utilized by various manufacturers.

Generally speaking, there are two different groove types to be found on vintage records: lateral and vertical. A lateral (also known as needle cut) groove has undulations on either side of the groove wall, causing the stylus to track from right to left. 95% or more of the records one will encounter are recorded in the lateral format. A vertical groove (also referred to as hill & dale) has undulations on the bottom of the groove, causing the stylus to track up and down. Labels such as Edison, Pathé, Operaphone, Rex, Par-O-Ket and others (as well as some radio transcriptions) utilize a vertical groove. Though any of our turntables may be purchased with an optional switch allowing the user to play both types of recordings, the CVS-14 & CVS-16 models come with the vertical/lateral switch included at no extra charge.

Some higher-end preamplifiers (such as the KAB Souvenir EQS MK12 which we sell) include a vertical/lateral switch. This enables one to play vertical records on any electric turntable without modifying the cartridge or turntable in any way.

Βελόνες (Styli)
As previously stated, grooves vary in size and shape depending on the period of manufacture, type of record and label. So in order to get the very best sound from a record, the size and shape of the stylus should match the groove. Though most collectors will make do with an LP stylus and a generic 78 stylus, persons involved in broadcasting, archiving and transferring should have a range of styli to choose from.

Not only is groove configuration important, the degree and location of wear in the record groove will often cause one stylus to reproduce better than another. Generally speaking, a lateral recording with little or no wear will sound best when played with a Truncated Elliptical stylus, while vertical or well-played lateral records often sound better with a Truncated Conical stylus. And better results are often obtained with worn records when slightly larger styli sizes are used.



http://www.78rpm.com/rescat/tech_info.htm

 

[g.kar]

Ετσι με απλά λόγια για να μαθαίνουν οι "νέοι" τι είναι και πως λειτουργεί το αναλογικό σύστημα,κόντρα στην ψηφιακή λαίλαπα του καιρού,που τα θέλει όλα άχρωμα και αποστειρωμένα...:happy_9: φτηνά όμως,καθότι το αντίγραφο ασφαλείας το δανείζει ο ένας στον άλλον...:happy_9: ασχέτα τι έχει μείνει απο την αρχικά γραμμένη πληροφορία.:-(

Κάποια στιγμή, ελπίζω να βρω τον χρόνο να καταγράψω σε βίντεο την συμπεριφορά της βελόνας όταν διαβάζει σήματα σταθερής συχνότητας (τόνους) από ένα δίσκο βινυλίου test disc.

Η καταγραφή θα γίνει ως εξής και κάτω από δύο διαφορετικές συνθήκες:

Η βελόνα θα διαβάζει κανονικά έναν τόνο και θα βλέπουμε ταυτόχρονα το σήμα που παράγει η κεφαλή απεικονίζοντας το σε έναν παλμογράφο. Ο ενισχυτής αρχικά θα είναι σβηστός ώστε τα ηχητικά κύματα να μην επηρεάζουν την βελόνα του πικάπ μεταφέροντας επάνω σε αυτή ανεπιθύμητους κραδασμούς.
Στη συνέχεια θα κάνουμε το ίδιο πείραμα αλλά αυτή τη φορά με τον ενισχυτή και το σύστημα να παίζουν δυνατά. Η μουσική θα προέρχεται από μια άλλη πηγή π.χ ένα CD player .

Φαντάζεστε τι θα δούμε στον παλμογράφο στην δεύτερη περίπτωση ?

Μετά θα κάνουμε το ίδιο πείραμα, με τη διαφορά ότι τη θέση του αναλογικού πικάπ θα πάρει ένα φορητό CD player που θα αναπαράγει τον ίδιο ακριβώς τόνο. Το δεύτερο CD player και το σύστημα θα παίζουν δυνατά. c:
Στη συνέχεια θα βγάλουμε τα συμπεράσματά μας για το θέμα των κραδασμών ή/και για τις ευαισθησίες γενικότερα των δύο μέσων αναπαραγωγής, αναλογικού πικάπ και ψηφιακού CD player.

Το CD player θα επηρεαστεί (το ίδιο, λιγότερο ή περισσότερο) σε σχέση με το πικαπ, όταν το δεύτερο CD player και το σύστημα παίζουν δυνατά ?
Θα επηρεαστεί δηλαδή το CD player από την ακουστική ανάδραση όχι ?




Υ.Γ Αν έχω χρόνο θα επαναλάβω το ίδιο πείραμα και με ένα μπομπινόφωνο της TEAC.

Εννοείται ότι το ίδιο πείραμα πρέπει να γίνει υποχρεωτικά και σε ένα πανάκριβο αναλογικό πικάπ για να δούμε κατά πόσο θα αντέξει αυτή τη δοκιμασία.

 

[gbour]

Πραγματικά, εκπληκτική παρουσίαση!

Στα "παιδάκια" επιτρέπονται ερωτήσεις;
Αν ναι, να περιμένω να ολοκληρωθεί για να μην χαλάσει ο ειρμός;

 

[g.kar]

εδώ βλέπουμε σε μεγέθυνση μερικές βελόνες αληθινές που έχουν παίξει αρκετες ώρες .

και εδώ βλέπουμε ένα σχεδιάγραμμα για να καταλάβουμε πως μεταφέρεται η "πληροφορία" από το αυλάκι του δίσκου. Η πληροφορία είναι χαραγμένη στην αριστερή και δεξιά όχθη του ποταμού , καλό ε; σαν ένα ξερό ποταμάκι δεν είναι το αυλάκι του δίσκου μέσα στο οποίο τρέχει η βελόνα ;
Κάθε όχθη του ποταμού σχηματίζει μία γωνία 45 μοιρών με τον κατακόρυφο άξονα.

Στην πραγματικότητα βέβαια δεν "τρέχει" η βελόνα της κεφαλής του πικάπ μέσα στο ξερό ποταμάκι αλλά το ποταμάκι κινείται περιστροφικά κάτω από τη βελόνα. Ολα στην κίνηση είναι σχετικα όπως πολύ σωστά καταλάβατε. Ακόμα και τα πράγματα που εμείς βλέπουμε να είναι ακίνητα μπορεί για κάποιους άλλους παρατηρητές να φαίνονται ότι κινούνται. Μην ξεχνάμε ότι και η γη μας κινείται με τεράστιες ταχύτητες γύρω από τον εαυτό της και γύρω από τον ήλιο, απλώς εμείς δε το αντιλαμβανόμαστε γιατί πάμε και εμείς μαζί της, ευτυχώς δηλαδή ... "happy_1"

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Αντε να ξανα κάνουμε αυτά που έχουμε κάνει άπειρες φορές,με σκοπό να μάθουν και οι "καινούργιοι" κάποια πράγματα πέρα απο την απλή λογική...:happy_9: :cool_3:

 

[gbour]

Αντε να ξανα κάνουμε αυτά που έχουμε κάνει άπειρες φορές,με σκοπό να μάθουν και οι "καινούργιοι" κάποια πράγματα πέρα απο την απλή λογική...:happy_9: :cool_3:

Αν αφορά την ερώτησή μου για απορίες, τότε ξεκινάω (δεν φταίω εγώ από εδώ και πέρα :happy_9.

Για κάθε αποθηκευτικό σύστημα, τα στοιχεία που μας ενδιαφέρουν είναι:
-Η χωρητικότητά του (πόσα απίδια χωράει ο σάκος)
-Η καταγραφή του περιεχομένου του (τι μπαίνει και τι βγαίνει)
-Η διατήρηση και η διαχείριση του περιεχομένου (αυτό ακριβώς που μπαίνει, να βγαίνει και με τον τρόπο που θέλουμε)

Όσο αφορά το βινύλιο, εγώ καταλαβαίνω τα ακόλουθα:
-Έχει πεπερασμένη χωρητικότητα.
-Δεν ξέρουμε ακόμα και σήμερα,τι ακριβώς μπαίνει και τι βγαίνει
-Δεν μπορούμε να διαχειριστούμε ούτε να διατηρήσουμε το περιέχομενό του

Μάλλον αποτυχημένο ή τουλάχιστον παρωχημένο σύστημα μου φαίνεται.

Και όλα αυτά γιατί χρησιμοποιούμε μορφές ενέργειας, μηχανική και ηλεκτρική
ανεξέλεκτες και μη επαναλήψιμες.

Γιατί να συνεχίσουμε να το χρησιμοποιούμε και να μην περάσουμε σε νέες μορφές ενέργειας, μέσω π.χ. της νανοτεχνολογίας, λέμε τώρα.rof:

 

[g.kar]

Δεν γνωρίζουμε ακόμα πόση πληροφορία μπορεί να χωρέσει σε ένα δίσκο βινυλίου. Πάντως ένα CD χωράει σίγουρα. Υπάρχουν και βινύλια που γράφτηκαν από CD. :happy_4:

 

[gbour]

Δεν γνωρίζουμε ακόμα πόση πληροφορία μπορεί να χωρέσει σε ένα δίσκο βινυλίου. Πάντως ένα CD χωράει σίγουρα. Υπάρχουν και βινύλια που γράφτηκαν από CD. :happy_4:

Ταπεινή μου απόψη είναι, ότι η σύγκριση με το CD δεν έχει νόημα.
Δεν αποτελεί πια ούτε αυτό αξιόλογο μέσο αποθήκευσης.
Αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, πως ξέρουμε το ποσοστό της πληροφορίας του CD, που μεταφέρθηκε στο βινύλιο;

 

[g.kar]

Η προσπάθεια γίνεται κυρίως για να ευαισθητοποιηθούν οι νέοι και να αγαπήσουν τον αναλογικό ήχο.

Και επειδή δεν πρόκειται να ασχοληθούν ποτέ σοβαρά οι μεγάλες εταιρείες με το "αναλογικό χρήμα" ελπίζω τουλάχιστον να βρεθούν κάποιοι νέοι επιστήμονες να ασχοληθούν, έστω και πειραματικά σε πανεπιστημιακό πάντα επίπεδο.

Περιμένω από τους νέους να βρουν τρόπο να αποθηκεύσουν μια αναλογική ηχογράφηση (από master tape) σε κάποιο οπτικό μέσο, που στη συνέχεια θα διαβάζεται και θα αναπαράγεται κανονικά από μία νέα αναλογική πηγή .

Γνωρίζεται πολλους που θα ήθελαν να χρηματοδοτήσουν ένα τέτοιο project ?
Νομίζω ότι ελάχιστοι ενδιαφέρονται πλέον για τον αναλογικό ήχο. Με τα όμορφα και ακριβά πικάπ μάλλον ασχολούνται περισσότεροι.

 

[Κυρίτσης Ευάγγελος]

Γιατί δεν ξέρουμε την χωρητικότητα του βινυλίου;

 

[g.kar]

Γιατί δεν ξέρουμε την χωρητικότητα του βινυλίου;

Η χωρητικότητα στο βινύλιο περιορίζεται μόνο από το μέγεθος της βελόνας.
Αν η βελόνα ήταν 1000 φορές ποιο λεπτή τότε τα αυλάκια θα μπορούσαν να ήταν 1000 φορές ποιο κοντά μεταξύ τους. Μονο με οπτική τεχνολογια βλέπω να υπάρχει λύση

 

[g.kar]

Είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί τρόπος η χάραξη να γίνεται με laser επάνω σε οπτικό δίσκο και μάλιστα να έχει την αναλογική μορφή όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα ?

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Δεν θα συμφωνήσω σε αυτό...
"Μάλλον αποτυχημένο ή τουλάχιστον παρωχημένο σύστημα μου φαίνεται.

Και όλα αυτά γιατί χρησιμοποιούμε μορφές ενέργειας, μηχανική και ηλεκτρική
ανεξέλεκτες και μη επαναλήψιμες."

Για το πρώτο ας πούμε οτι το δέχομαι,όμως θα διαφωνήσουν τα εκατομμύρια
των ακροατών,που συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να ακούν απο αυτό το μέσον και οι περισσότερο σκληροπυρηνικοί,ακούνε μόνο απο αυτό.

Η μηχανική ένέργεια είναι απο τις πλέον απλές και κατανοητές μορφές ενέργειας και όπως και η ηλεκτρική,διέπεται απο απλούς φυσικούς νόμους,πλήρως ελεγχόμενους και κατανοητούς,καθώς και με πλήρη επαναληψιμότητα.

 

[gbour]

Η προσπάθεια γίνεται κυρίως για να ευαισθητοποιηθούν οι νέοι και να αγαπήσουν τον αναλογικό ήχο.

Και επειδή δεν πρόκειται να ασχοληθούν ποτέ σοβαρά οι μεγάλες εταιρείες με το "αναλογικό χρήμα" ελπίζω τουλάχιστον να βρεθούν κάποιοι νέοι επιστήμονες να ασχοληθούν, έστω και πειραματικά σε πανεπιστημιακό πάντα επίπεδο.

Περιμένω από τους νέους να βρουν τρόπο να αποθηκεύσουν μια αναλογική ηχογράφηση (από master tape) σε κάποιο οπτικό μέσο, που στη συνέχεια θα διαβάζεται και θα αναπαράγεται κανονικά από μία νέα αναλογική πηγή .

Γνωρίζεται πολλους που θα ήθελαν να χρηματοδοτήσουν ένα τέτοιο project ?
Νομίζω ότι ελάχιστοι ενδιαφέρονται πλέον για τον αναλογικό ήχο. Με τα όμορφα και ακριβά πικάπ μάλλον ασχολούνται περισσότεροι.

Σίγουρα αξιόλογη προσπάθεια.

Δυστυχώς, για διάφορους λόγους, μηχανικός ήχου δεν προκείται να γίνω.
Παρόλαυτα, επειδή μόνο ψάχνοντας κάποιος, βρίσκει, προσπαθώ και εγώ να ξεφύγω από τα στενά όρια που βάζουν τα οικονομικά συμφέροντα.

Ξεπερνώντας έτσι την αντίληψη του δεδομένου μέσου, cd ή βινυλίου και απαιτώντας περιεχόμενο 24/96 ή ακόμα υψηλότερο (οι κβαντικοί υπολογιστές θα λειτουργούν όχι μόνο με δύο καταστάσεις, 0,1 αλλά με συναρτήσεις αυτών) και με δεδομένο ότι δεν τίθεται θέμα πλέον χωρητικότητας, μπορέσω να πάω ένα βήμα παρακάτω.

Ακόμα και στην περίπτωση μεταφοράς οποιασδήποτε αναλογικής πηγής , που στο εξωτερικό ήδη αναπτύσεται -φυσικά και έχει εμπορικό ενδιαφέρον-

http://www.24-96.net/english/mastering_cdda.htm

(έχω βρει και άλλες σοβαρότερες πηγές που δεν τις έχω πρόχειρες)

EDIT: δεν θα το περιόριζα στα πλαίσια του cd ή μέσου οπτικής τεχνολογίας , αλλά θα το περνούσα κατευθείαν σε
σκληρό δίσκο.

Από εκεί και πέρα και ελέγχοντας απόλυτα τον υπολογιστή ως πηγή και την μετάδοση των δεδομένων στο επόμενο στάδιο, να έχω την δυνατότητα είτε να χρησιμοποιήσω αξιόπιστη ψηφιοαναλογική μετατροπή, υπάρχουν ήδη πολύ σοβαρές προτάσεις DAC με σύνδεση μέσω USB και σιγά-σιγά θα εμφανιστούν με ακόμα καλυτέρες συνδέσεις και αποφυγή του jitter.

Εδώ μπορεί να βρει κανείς ότι θέλει. Από hi-end που δεν πλησιάζονται (μερικά έχουν και κάτι κεριά πάνω), εώς του κιλού.

http://www.head-fi.org/forums/showthread.php?t=199941

είτε να αποφύγω εντελώς τα αναλογικά στάδια.

Γι'αυτή την περίπτωση, ας είναι καλά οι "ερευνητές" του Internet, που πέρνουν chip όπως αυτό εδώ:

http://www.ti.com/corp/docs/landing/tas5261/index.htm

και τα ξεσκονίζουν,έστω και αν δεν είναι σε καμιά περίπτωση τέλειο.

Ή όπως έχει αναφερθεί και αλλού, δικά μας παιδιά που ακόμα και με την παντελή αδιαφορία, αυτών που θα αποκομίσουν το οικονομικό οφέλος ψάχνονται:
http://www.wcl.ee.upatras.gr/audiogr...ers/AK06_4.pdf

Το πρόβλημά μου είναι ότι όσο υπάρχει αποκλειστικά πλασματική συντήρηση των παλαιών τεχνολογίων που έχουν σίγουρο πεντακάθαρο κέρδος, θα αργίσουμε να προχωρήσουμε και να προλάβουμε τα επόμενα, που ίσως αποδεικτούν καλύτερα.

Συγνώμη αν κούρασα.