- Μηνύματα
- 2.868
- Reaction score
- 250
Απάντηση: ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ! "Λένε" πολλά , λίγα ή τίποτε ;;;
Δέχομαι ότι το φινίρισμα και η εμφάνιση ενός ηχείου μπορεί να χαρακτηρίζεται από εικαστικό ενδιαφέρον . Το τελικό "κούρδισμα" με το αυτί οδηγεί σίγουρα σε βελτιστοποίηση του ηχητικού αποτελέσματος. Μόνο όμως στον χώρο που κουρδίστηκε το ηχείο και μόνο για τα δεδομένα συνοδά μηχανήματα .
Αυτό δε το τελικό fine tuning μπορεί να γίνει είτε παραβιάζοντας τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της καμπίνας , είτε τα χαρακτηριστικά της φόρτισης του χαμηλού είτε τις τιμές ή την τοπολογία του κυκλώματος διαχωρισμού συχνοτήτων . Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις αλλάζουν οι μετρήσεις του ηχείου και τα εργαστηριακά ευρήματα αποκλίνουν από το θεωρητικά ιδανικό.
Ο άλλος τρόπος tuning είναι να αλλάζεις τύπους υλικών με άλλους ίδιων ηλεκτρικών χαρακτηριστικών-τιμών. Εκεί δεν αλλάζουν οι μετρήσεις αλλά παραδόξως ενίοτε αλλάζει ο ήχος . Το γιατί συμβαίνει αυτό σηκώνει πολύ κουβέντα.
Είναι δυνατόν όμως αυτό το "κούρδισμα" να θεωρείται τέχνη;;;;
Αν όμως δεν εννοείς αυτό τότε θα σε παρακαλούσα θερμά να μου πεις ποιο στάδιο της δημιουργίας ενός ηχείου αποτελεί τέχνη και αντικείμενο εικαστικού θαυμασμού. Η επιλογή της αρχής λειτουργίας ; Η επιλογή των μονάδων ; η σχεδίαση της ξυλοκατασκευής (δεν εννοώ από αισθητική σκοπιά); η σχεδίαση του κροσσόβερ ; Γιατί αν δεν κάνω λάθος σε όλα πλέον υφίσταται αλγοριθμική προσέγγιση και σε όλα τα στάδια κυριαρχούν αποτελεσματικότατες προσομοιώσεις και λογισμικά. Στα περισσότερα δε από αυτά έχουμε όλοι πρόσβαση ( ένα από τα πολλά παραδείγματα προσβασιμότητας στην εν λόγω τεχνολογία):http://www.lautsprechershop.de/tools/index_en.htm?/tools/t_helmholtz_en.htm
Λυπάμαι αλλά έχω διαφορετική άποψη . Η υλοποιήσεις διαφέρουν μεταξύ τους γιατί κάθε μία είναι αποτέλεσμα-κατασκευή που συντίθεται από δεκάδες επιμέρους συνιστώσες . Οι συνδυασμοί-επιλογές που οδηγούν σε σύνθεση αυτών των συνιστωσών είναι πολυάριθμοι. Αυτό είναι το κύριο αίτιο της "διαφορετικότητας". Και όχι η "τέχνη"...................
Το ηχείο όπως και κάθε συσκευή η μουσικό οργανο, για να κατασκευαστεί είναι τέχνη. Η τέχνη του καθενός είναι που διαφοροποιεί την μια υλοποίηση από μια άλλη.
............
Δέχομαι ότι το φινίρισμα και η εμφάνιση ενός ηχείου μπορεί να χαρακτηρίζεται από εικαστικό ενδιαφέρον . Το τελικό "κούρδισμα" με το αυτί οδηγεί σίγουρα σε βελτιστοποίηση του ηχητικού αποτελέσματος. Μόνο όμως στον χώρο που κουρδίστηκε το ηχείο και μόνο για τα δεδομένα συνοδά μηχανήματα .
Αυτό δε το τελικό fine tuning μπορεί να γίνει είτε παραβιάζοντας τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της καμπίνας , είτε τα χαρακτηριστικά της φόρτισης του χαμηλού είτε τις τιμές ή την τοπολογία του κυκλώματος διαχωρισμού συχνοτήτων . Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις αλλάζουν οι μετρήσεις του ηχείου και τα εργαστηριακά ευρήματα αποκλίνουν από το θεωρητικά ιδανικό.
Ο άλλος τρόπος tuning είναι να αλλάζεις τύπους υλικών με άλλους ίδιων ηλεκτρικών χαρακτηριστικών-τιμών. Εκεί δεν αλλάζουν οι μετρήσεις αλλά παραδόξως ενίοτε αλλάζει ο ήχος . Το γιατί συμβαίνει αυτό σηκώνει πολύ κουβέντα.
Είναι δυνατόν όμως αυτό το "κούρδισμα" να θεωρείται τέχνη;;;;
Αν όμως δεν εννοείς αυτό τότε θα σε παρακαλούσα θερμά να μου πεις ποιο στάδιο της δημιουργίας ενός ηχείου αποτελεί τέχνη και αντικείμενο εικαστικού θαυμασμού. Η επιλογή της αρχής λειτουργίας ; Η επιλογή των μονάδων ; η σχεδίαση της ξυλοκατασκευής (δεν εννοώ από αισθητική σκοπιά); η σχεδίαση του κροσσόβερ ; Γιατί αν δεν κάνω λάθος σε όλα πλέον υφίσταται αλγοριθμική προσέγγιση και σε όλα τα στάδια κυριαρχούν αποτελεσματικότατες προσομοιώσεις και λογισμικά. Στα περισσότερα δε από αυτά έχουμε όλοι πρόσβαση ( ένα από τα πολλά παραδείγματα προσβασιμότητας στην εν λόγω τεχνολογία):http://www.lautsprechershop.de/tools/index_en.htm?/tools/t_helmholtz_en.htm