ΑΝΑΔΡΟΜΗ

[Giota]

ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ


ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
LYRΑ 1985

Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η τύχη στη δουλειά του σκηνοθέτη. Μεγάλη τύχη που η γυναίκα μου Ιωάννα κάποιο βράδυ μου διηγήθηκε την ιστορία της Ελένης και του Μπάμπη.Μεγάλη τύχη που δέχτηκαν οι δύο φίλοι να μου εξιστορήσουν τις περιπέτειες της ζωής τους για να γίνουν κινηματογραφική ταινία.
Επίσης, μεγάλη τύχη η συνεργασία μου με τον Σταμάτη Σπανουδάκη για την επένδυση της ταινίας με τη μουσική του. Αρκετές φορές πριν από τα Πέτρινα Χρόνια διαπίστωσα δουλεύοντας με τον Σταμάτη ότι έχω δίπλα μου ένα δημιουργό γενναιόδωρο και ταλαντούχο. Είναι ανοιχτός σε διάλογο, ευαίσθητος και έτοιμος για νέα μουσικά θέματα που προκύπτουν από το ιδιαίτερο κλίμα της κάθε ταινίας. Η τύχη στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι το πασίγνωστο βασικό θέμα της ταινίας ούτε ο Σταμάτης ούτε εγώ το είχαμε σκεφτεί να ερμηνεύεται από ένα τόσο ιδιαίτερο και χαρακτηριστικό όργανο όπως το κλαρίνο.
Συμπτωματικά 'ετυχε να βρίσκεται στο στούντιο του Σταμάτη ο Βασίλης Σαλέας..Το άκουσε να το παίζει ο Σταμάτης στο πιάνο και ζήτησε να το δοκιμάσει με το κλαρίνο. Εκείνη τη στιγμή είχε γεννηθεί ένα καλλιτεχνικό γεγονός που θα σημάδευε τη δουλειά μας και τα Πέτρινα Χρόνια για πάντα.
Σ΄αυτήν την ταινία πραγματικά είχα την τύχη με το μέρος μου.
Παντελής Βούλγαρης.

Πηγή:100 Δίσκοι και η ιστορία τους. Από τον Μελωδία 99,2

Ειδική έκδοση - Καθημερινή


www.melodia.gr

 

[Giota]

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Το μηχάνημα που τραγουδάει ο γιός σου του παίρνει τη φωνή
Δίσκος: Οι μεγάλοι του ρεμπέτικου - Γιάννης Παπαϊωάννου 1935 - 1950
ΜΙΝΟΣ 1976
Τραγούδι: ΦΑΛΗΡΙΩΤΗΣΣΑ - Γιάννης Παπαϊωάννου 1936

Είχα γράψει τη Φαληριώτισσα, το πρώτο μου τραγούδι και για πολλά χρόνια την τραγουδάγαμε με τους φίλους στους δρόμους. Χιλιάδες κόσμος είχε ακούσει που κάναμε καντάδα τη Φαληριώτισσα στα σοκάκια.Ήταν η πιο μεγάλη καντάδα εκείνης της εποχής στις Τζιτζιφιές και στο Φάληρο. Όπου άκουγες τσούρμο από νέους, τραγουδάγανε τη Φαληριώτισσα.
Ένας μ' άκουσε λοιπόν και με πήγε στην ΟΝΤΕΟΝ, στο γέρο Μάτσα, και μαέστρος, γενικό κουμάντο, ήταν ο Περιστέρης ο Σπύρος. Άκουσαν που τους έπαιξα τη Φαληριώτισσα και μου είπαν θα με φωνάξουν. Όταν με ειδοποίησαν να πάω για γραμμοφώνηση, ήμουν με τα ρούχα της δουλειάς.
Γράψαμε τη Φαληριώτισσα, όπου παίζω εγώ, ο Περιστέρης και ο Κωνσταντινίδης, ο λεγόμενος Μακαρονάς.
Με τη Φαληριώτισσα έγινε λαϊκό προσκύνημα, χάλασε ο κόσμος. Δεν προλαβαίνανε να βγάζουν δίσκους.Ήταν κάτι το καινούργιο,μια επανάσταση, δηλαδή κάτι που δεν υπήρχε και που άγγιζε τόσο πολύ τον κόσμο. Όταν πήγα να πάρω τα ποσοστά από το πρώτο μου τραγούδι, τρελάθηκα, γιατί ήταν πάρα πολλά, ρεκόρ για την εποχή εκείνη.
Τα πήρα και πήγα στη μάνα μου όλο χαρά και της φώναξα: Ρε μάνα, σου ' φερα λεφτά, έξω φτώχεια.
Εκείνη δεν τα έπαιρνε, έκλαιγε δεν ήθελε τα λεφτά.Γιατί μια γειτόνισσα, η κυρά Αντωνία, τρέλανε τη μάνα μου.
Της είπε ότι το μηχάνημα που τραγουδάει ο γιός σου, του παίρνει τη φωνή και σε λίγο καιρό θα γίνει μουγκός!
Παλιά μικρασιάτικα μυαλά. Γι' αυτό και η μάνα μου έκλαιγε και δεν έπαιρνε τα λεφτά.
Τα ποσοστά ήταν τότε 44 χιλιάδες, πολλά για την εποχή εκείνη, που όμως δεν κράτησαν ούτε 44 μέρες. Ναι, ούτε 44 μέρες. Γιατί τα σάβανα δεν έχουν τσέπες. Τόσο πολλά λεφτά, φανταστείτετι δίσκους πουλήσανε σε 2 μήνες.Τότε που στα δέκα άτομα το ένα είχε γραμμόφωνο.
Από την αυτοβιογραφία του Γιάννη Παπαϊωάννου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις - ΚΑΚΤΟΣ - 1982 με τον τίτλο : Ντόμπρα και Σταράτα και σε επιμέλεια Κώστα Χατζηδουλή στον οποίο ανήκουν και τα παρακάτω σχόλια:
Τον Γιάννη Παπαϊωάννου τον είχε παέι στην ΟΝΤΕΟΝ ο κ. Γρυπάρης που έγραφε στίχους ελαφρών τραγουδιών. Το αποτέλεσμα ήταν να του πάρει ο Γρυπάρης τα μισά ποσοστά από από τη Φαληριώτισσα. Κάτι σαν... προμήθεια.
Πραγματικά, η επιτυχία της Φαληριώτισσας υπήρξε τεράστια.Και οι πωλήσεις εκπληκτικές. Οι 44 χιλιάδες δραχμές ποσοστά που αναφέρει ο μπάρμα Γιάννης και που αντιπροσώπευαν τον πρώτο μήνα κυκλοφορίας της, μεταφράζονται σε 12.500 χιλιάδες αντίτυπα περίπου! Φανταστικός αριθμός για την πρωτόγονη εκείνη εποχή
Η προσφώνηση που ακούγεται στο τραγούδι γειά σου Παπαϊωάννου, να χαρώ το μπουζούκι σου είναι του Σπ. Περιστέρη. Λίγους μήνες μετά ( στα 1973 ), κυκλοφόρησε και από άλλη εταιρεία (ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ), με ερμηνευτή τον Στράτο Παγιουμτζή, μπουζούκι τον Μιχ. Γενίτσαρη υπό τη διεύθυνση του Παναγιώτη Τούντα.

Πηγή : 100 Δίσκοι και η ιστορία τους - Ειδική έκδοση Καθημερινή


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΦΑΤΜΕ

Η εποχή δεν ήθελε ροκάδες με ελληνικό στίχο

Μουσική, στίχοι, ερμηνεία: Φατμέ, Νίκος Πορτοκάλογλου - COLUMBIA 1981

Από τον μύθο μιας θεατρικής παράστασης σε πολιτισμένο σύλλογο της Νέας Σμύρνης, πριν από το 1978, προέκυψε το όνομα Φατμέ. Η μυθικής ομορφιάς γυναίκα που ποτέ δεν ήρθε, έκανε τα παλληκάρια - μουσικούς και ηθοποιούς - να ' ρθουν στα χέρια - αλλά και πέραν του έργου. Οι μισοί έγιναν φατμέδες και οι άλλοι μισοί...Χάνομαι γιατί Ρεμβάζω. Η διαφωνία ξεκινούσε από τη φιλοσοφία για τη ζωή γενικότερα κι έφτανε φυσικά και στη μουσική. Ζητούσα θυμάται ο Νίκος Πορτοκάλογλου, έναν ήχο, μια φόρμα που να χωράει ό,τι αγαπούσα.Από το λαϊκό, την παράδοση, τον Χατζιδάκι και τον Σαββόπουλο έως το ροκ και την ορμή του new wave. Αυτό μας διαφοροποίησε ριζικά από την άλλη ομάδα, που επέμεινε μόνο στο λυρισμό και στα φυσικά όργανα.
Το 1978 ο Νίκος Πορτοκάλογλου πήγε στις Βρυξέλλες για σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών. Στο Βέλγιο συνειδητοποίησε ότι θέλει να μείνει στην Ελλάδα και να γράψει ροκ μουσική με ελληνικό στίχο και αίσθημα.
Επιστρέφοντας βρίσκει τους παλιούς φίλους του, με πρώτο και καλύτερο τον Οδυσσέα Τσάκαλο και δοκιμάζουν τα πρώτα δικά του τραγούδια. Ήταν τα Ασωτος Υιός και Πίσω από τις Γρίλλιες. Αυτά έδωσαν ένα στόχο και νόημα στην αγάπη μου για την μουσική, τονίζει ο Νίκος. Το 1979 νοίκιασα ένα σπίτι στο Φάληρο και το μισό έγινε στούντιο.Μαζί με τον Οδυσσέα, τον Μουστάκη και τον Καλτζή παίζαμε τα πρώτα τραγούδια και ψάχναμε τον δικό μας ήχο. Τα 10 πρώτα μοιράστηκαν σε κασέτες σε όλες σχεδόν τις εταιρείες.Η εποχή ήταν αρνητική για τα περισσότερα ελληνικά συγκροτήματα και τους ροκάδες με ελληνικό στίχο και καταδίκαζε εκ των προτέρων κάθε ελπίδα. Και όντως
Καμία απάντηση.
Μέχρι που, μια βόλτα από το θρυλικό Pop 11 του Τάσου Φαληρέα ανατρέπει τα δεδομένα.Ο Τάσος, αφηγείται ο Νίκος, άκουσε μόνο το μισό τραγούδι Μείναμε από Τσιγάρα και μου λέει: Που ήσαστε τόσο καιρό;Χάρη στον Τάσο, η ιστορία των Φατμέ άρχισε στην ώρα της. Οι ηχογραφήσεις του πρώτου δίσκου ξεκίνησαν αρχές του 1981 αλλά διακόπηκαν για πολλούς μήνες, λόγω οικονομικών προβλημάτων του Τάσου Φαληρέα.Με δική του προτροπή οι Φατμέ βρέθηκαν σε μεγάλη εταιρεία, την ΕΜΙ. Το πρώτο άλμπουμ Φατμέ κυκλοφόρησε στις αρχές του 1982. Ένα μήνα μετά την κυκλοφορία, ο Νίκος Πορτοκάλογλου είχε τηλεφώνημα από τον Μάνο Χατζιδάκι. Μου έκανε πρόταση να παίξουμε ως συγκρότημα στην παράσταση της Πορνογραφίας. Μου κόπηκαν τα γόνατα από την τιμητική πρόταση, αλλά την αρνήθηκα από μια εφηβική αγωνία να μη θεωρηθούμε προστατευόμενοι ενός μεγάλου καλλιτέχνη.
Την πρώτη εποχή, το άλμπουμ ΦΑΤΜΕ έκανε πωλήσεις 10.000 αντιτύπων. Η ιδέα ενός ελληνικού συγκροτήματος άρχισε να αποκαθίσταται και ο δρόμος είχε πια ανοίξει. Το μουσικό παζλ του Νίκου Πορτοκάλογλου και της παρέας του έπεισε για την αξία των προθέσεων του.

Ξ.Ραράκος.

Πηγή: 100 δίσκοι και η ιστορία τους - ειδική έκδοση, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΦΛΕΡΥ ΝΤΑΝΤΩΝΑΚΗ

Ακριβή, εύθραστη και αέρινη
Δημιουργοί: Τζον Λένον, Μπομπ Ντίλαν, Λέοναρντ Κοέν, Χένρι Μαντσίνι, Τζορτζ Γκέρσουιν, Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Λοϊζος, κ.α.
Ερμηνεία: Φλέρυ Νταντωνάκη
Έκδοση: ΕΡΑ 2000

Το cd κυκλοφόρησε το 2000, περιλαμβάνει όμως εκτελέσεις που έγιναν 20 χρόνια πριν από την έκδοσή του, από τη σπάνια φωνή της Φλέρυς Νταντωνάκη. Το 1980, η ερμηνεύτρια είχε ήδη αρχίσει να κλείνεται στον εαυτό της, να αποφεύγει τη συναναστροφή ανθρώπων του καλλιτεχνικού χώρου και - πολύ περισσότερο - την ηχογράφηση τραγουδιών. Ήταν η επιμονή του Μάνου Χατζιδάκι ( τότε διευθυντού του Γ΄Προγράμματος της ΕΡΑ ) που την έφερε τον Ιανουάριο και τον Απρίλιο του 1980 στο στούντιο C της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, να ηχογραφεί δύο ρεσιτάλ ( ένα τρίτο, με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι χάθηκε για πάντα στο αχανές αρχείο της ΕΡΤ) με ξένο ως επί το πλέιστον, ρεπερτόριο ( 20 αγγλόφωνα και τέσσερα ελληνικά τραγούδια).
Το πρώτο από τα δύο ρεσιτάλ βγήκε στον αέρα στις 20 Ιανουαρίου του 1980, το δεύτερο δεν μεταδόθηκε καν, αφού πρωταρχικός σκοπός του Μάνου Χατζιδάκι δεν ήταν η μετάδοση των ηχογραφήσεων, αλλά η πραγματοποίηση τους, ώστε να βρει την αφορμή να ενισχύσει οικονομικά την τραγουδίστρια.
Μια ηχογράφηση, λοιπόν, που έγινε για βιοποριστικούς λόγους, εκδόθηκε σε δίσκο 20 χρόνια μετά, για να αποκαλύψει ίσως την πιο αυτοσχεδιαστική στιγμή της ακριβής, εύθραστης και αέρινης φωνής της Φλέρυς Νταντωνάκη. Στο μεσοδιάστημα, οι δύο « ακριβές « μαγνητοταινίες βρίσκονταν πεταμένες κάπου μέσα στις 120.000 ταινίες του Αρχείου της ΕΡΤ, σκονισμένες από το χρόνο.

Τ.Επτακοίλη

Πηγή:100 Δίσκοι και η ιστορία τους, ειδική έκδοση - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΦΛΟΥ

Έχω βρει ένα γκρουπάκι σούπερ!

Στίχοι:Παύλος Σιδηρόπουλος
Μουσική :ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ
ΕΜΙ 1979

΄Όσο κι αν έχω προσπαθήσει όλα αυτά τα χρόνια να θυμηθώ που και πότε έγινε η γνωριμία μου με τον Παύλο, είναι αδύνατο. Το πιθανότερο είναι χώρος, που εκείνα τα χρόνια ήταν σαφώε διακριτός και πολλές φορές κλειστός. Η σχέση μου με τη δισκογραφία τότε, ήταν πιο μάχιμη, ως παραγωγός ξένου και ελληνικού ροκ ρεπερτορίου με αποτέλεσμα την στενότερη σχέση μου μ' αυτό που χαρακτηριζόταν ελληνικό ροκ ή ροκ με ελληνικό στίχο. Από την άλλη πλευρά, ο Σιδηρόπουλος ήταν μια προσωπικότητα με ιδιαίτερα έντονη παρουσία στο χώρο.Εκεί κάπου στο τέλος της δεκαετίας του ' 70 έμελλε να συναντηθούμε κι από αυτήν την συνάντηση θα γεννιόταν ένας δίσκος που κανείς από τους δυο μας δεν θα μπορούσε να φανταστεί τη σημασία και το ρόλο του στη δημιουργία και εξέλιξη μιας ολόκληρης σχολής. Το ραντεβού μας κλείστηκε - που αλλού ; - στα Εξάρχεια. Εκεί μου πρωτομίλησε για την ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ.
Έχω βρει ένα γκρουπάκι σούπερ και μαζί τους φτιάχνω κάποια δικά μου τραγούδια. Νοικιάσαμε μια μονοκατοικία στην πλατεία Αμερικής για πρόβες. Είσαι ;
Στο νεοκλασικό δίπατο, το κλίμα ήταν αυτό ακριβώς που περίμενα. Ο Παύλος, η Σπυριδούλα των Σπυροπουλαίων, οι φίλοι του γκρουπ, ο ηλεκτρισμός, η κάπνα, οι κόντρες και η νέα δουλειά του Σιδηρόπουλου, σκληρή, επιθετική, αλλά και τόσο ευαίσθητη και γοητευτική κι ο στίχος του ΦΛΟΥ που κατέρριπτε αυτόματα τη θεωρία χρόνων πως τα Ελληνικά δεν ταιριάζουν στο ροκ. Το αγγλόφωνο ή μεταγλωττισμένο ροκ είχε αποκτήσει τη δική του γλώσσα και φόρμα. Με συνοπτικές διαδικασίες βρεθήκαμε στο στούντιο της COLUMBIA. Οι ώρες στο στούντιο ατελείωτες από τις μονομανίες του Παύλου, που πολλές φορές απειλούσε ότι θα φύγει γιατί δεν μπορούσε να συνεχίσει με τη ΣΠΥΙΔΟΥΛΑ. Κι όμως το ΦΛΟΥ τελείωσε και μαζί του άρχισε μια άλλη εποχή για το μέχρι τότε, σχεδόν ανύπαρκτο ελληνικό ροκ.

Του ΘΟΔΩΡΗ ΣΑΡΑΝΤΗ

Πηγή: 100 Δίσκοι και η ιστορία τους - Ειδική έκδοση, Καθημερινή


www.melodia.gr

 

[Giota]

40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ

Ποτέ δεν έμαθε ότι γι' αυτήν μιλάει το τραγούδι

Τραγούδι : ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ - Μάρκος Βαμβακάρης 1960
ΜΙΝΟS1991

Ολος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1937 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, είκοσι χρόνια αφ' ότου έφυγα από το νησί. Το λέω και στο τραγούδι:
Σε είκοσι χρόνια δυο φορές
ήρθα να σ' αντικρίσω
και με το μπουζουκάκι μου
γλυκά να τραγουδήσω.
Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ' ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν.....
Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:
Μία φούντωση, μια φλόγα έχω
μέσα στην καρδιά
Λες και μου΄χεις κάνει μάγια
Φραγκοσυριανή γλυκιά...
Ούτε και ξέρω πως την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ' αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή.

Από την αυτοβιογραφία του Μάρκου Βαμβακάρη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις - ΠΑΠΑΖΗΣΗ - 1978

ΠΗΓΗ: 100 Δίσκοι και η ιστορία τους -Ειδική έκδοση : Καθημερινή


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ - ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ

Μανίτσα, να το πω εγώ αυτό το τραγούδι;

Στο Λονδίνο το έφτιαξα το Σταλιά - σταλιά. Εκεί στο Λονδίνο γεννήθηκε, το 1967. Είναι η εποχή ακριβώς που η Μαρινέλλα έχει φύγει από την ODEON και έχει έρθει κι αυτή στην εταιρεία που τότε γραμμοφωνούσα τα περισσότερα, στη PHILIPS. Και τότε είναι που γίνεται και. ..το σκηνικό. Μες στο ' 67 ο Καραγιάννης κάνει ταινία για τη Βουγιουκλάκη. Και με φωνάζει ο Καραγιάννης, γουστάριζε και η Βουγιουκλάκη, για να γράψω. Θα κάνανε Το κορίτσι του λούνα παρκ «
Έχω ήδη σιάξει το τραγούδι στο Λονδίνο, έχω γυρίσει και κάθομαι στο στούντιο και γράφουμε για την Αλίκη. Έχουμε τελειώσει το τραγούδι, έχουμε γράψει τα όργανα και είναι μόνο να τα τραγουδήσει η Βουγιουκλάκη.
Εκείνη τη μέρα είχε έρθει εκεί και ο Σπύρος ο Ράλλης, της εταιρείας μου, μαζί με τη Μαρινέλλα, δεν ξέρω τι δουλειά είχανε να κάνουν και κάθονταν μέσα κι ακούγανε τι παίζουμε εμείς.Μπαίνοντας μέσα η Αλίκη, γειά σας λέει. Γειά σου Αλικάκι, της λέω, σου έχω εδώ ένα πράμα, μέλι, θα τρελαθείς αν πεις αυτό το τραγούδι, το καλύτερο τραγούδι που έχω γράψει ποτέ μου! Για να τ' ακούσω λέει, για να τ΄ακούσω Και της το παίζω. Και γυρνάει και μου λέει...Τι μου λέει! Αυτό, αυτό θα πω εγώ ; Αυτό να το δώσεις να το πει ο Καζαντζίδης....
Κοκάλωσα, κόντρεψε να μου πέσει κάτω το μπουζουκάκι μου. Στο μεταξύ, κάνει η Βουγιουκλάκη αυτά που είχε να κάνει με τον Καραγιάννη και φεύγει. Εμείς τελειώναμε, ήμασταν έτοιμοι, τα μαζεύαμε κι έρχεται η Μαρινέλλα από μέσα. Έρχεται και μου λέει στ΄αυτί, μανίτσα, να το πω εγώ αυτό το τραγούδι ; Εγώ επειδή την αγαπούσα κι επειδή είχαμε πολλά χρόνια παρτίδες μαζί, της λέω: Ότι γουστάρει η Κικίτσα. Αλλά η ώρα είχε πάει 3.30 και ήμουν στο στούντιο από τις 9 το πρωί και το βράδυ δούλευα.Έπρεπε να ξεκουραστώ λίγο. Και της λέω: Μπείτε μέσα και πες το όπως θέλεις εσύ, εγώ φεύγω, πάω σπίτι και όταν τελειώσετε, πάτρε με τηλέφωνο να μου το βάλετε να το ακούσω κι εγώ. Καλή επιτυχία, γεια σας, γεια σου κι έφυγα..
Πήγα σπίτι, μέχρι να τσιμπήσω, δεν περνάει πολλή ώρα, χτυπάει το τηλέφωνο και μου λέει: Τελειώσαμε Μου το βάζουν να το ακούσω και ακούω και πάγωσα. Μπράβο ρε, Μαρινέλλα, λέω, μπράβο!
Πως το είχε τραγουδήσει έτσι, πόσο γλυκά το είπε, τι ψυχούλα που έβαλε..
Έτσι τέλειωσε κι αυτό το θέμα, τέλειωσε το στόρι αυτό.

Από την αυτοβιογραφία του Γιώργου Ζαμπέτα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΝΤΕΦΙ 1997, με τον τίτλο ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
EΠΙΜΕΛΕΙΑ :ΙΩΑΝΝΑ ΚΛΕΙΑΣΙΟΥ

ΠΗΓΗ:100 Δίσκοι και η ιστορία τους - Ειδική έκδοση - Καθημερινή.


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

Στον κάνω δώρο. Δεν θα πουλήσει πάνω από 2.000
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Ερμηνεία: Γιάννης Κούτρας, Αιμιλία Σαρρή, Βασίλης Παπακωνσταντίνου
LYRA 1979

Με τον Καββαδία ασχολήθηκα από πάρα πολύ παλιά. Τον διάβαζα σαν ποιητή από το Γυμνάσιο.Μιλάω για την δεκαετία του ΄60, τότε που προσπαθούσα με αφελή τρόπο να κάνω ορισμένα από τα ποιήματά του τραγούδια. Όμως, επειδή λειτουργούσα μ΄ένα τρόπο πρωτόλειο και δεν θεωρούσα ότι αυτά τα οποία έκανα ήταν καλά, τον άφησα. Αλλά κάπου, προφανώς, είχε γράψει μέσα μου.
Έτσι όταν πια ήμουν επαγγελματίας συνθέτης και είχα βγάλει τους πρώτους μου δίσκους, ήρθε μια πρόταση από τον σκηνοθέτη Τάσο Ψαρά για το σίριαλ Πορεία 090, με θέμα ναυτικό και για την εποχή εκείνη εξαιρετικό από πλευράς παραγωγής. Του πρότεινα Καββαδία, δέχτηκε και έτσι ξεκίνησα να γράφω πια το ΄77 εκείνα τα τραγούδια του Καββαδία τα οποία βγήκαν με πολλή άνεση. Κάθε νύχτα και τραγούδι, αν θυμάμαι καλά. Έτσι, προέκυψαν στην αρχή επτά τραγούδια τα οποία πέρασαν στο σίριαλ. Μιλάμε δηλαδή για παραγγελιά και συνέχισα να κάνω Καββαδία ανεξαρτήτως του σίριαλ μετά το ΄77.
Είχα μαζέψει 13 - 14 τραγούδια και σκέφτηκα να κάνω ένα δίσκο. Εδώ αρχίζουν τα καλαμπουράκια. Το πρώτο είναι ότι του Πατσιφά, του ιδιοκτήτη της LYRA -ενός ανθρώπου που πραγματικά λείπει από τη δισκογραφία - δεν του άρεσε καθόλου η ιδέα, δεν μπορούσε όμως ούτε ήθελε να μου το αρνηθεί και μου είπε μάλιστα με την χαρακτηριστική φωνή του: Στο κάνω δώρο, δεν θα πουλήσει πάνω από 2.000. Κι αυτό σε μια εποχή που ακόμα και ο δίσκος που δεν πήγαινε καλά πουλούσε 30.000 και 40.000.
Άνθρωποι επίσης που με αγαπούσαν, είτε επρόκειτο για ανθρώπους του πολύ στενού μου περιβάλλοντος είτε επρόκειτο για κριτικούς των σημαντικότερων εντύπων εκείνη την εποχή και εφημερίδων - ΒΗΜΑ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - που είχαν γράψει για τους προηγούμενους δίσκους εξαιρετικές κριτικές, για τον « Σταυρό του Νότου '' έγραφαν: Αυτός ο σημαντικός συνθέτης που πρόσφερε τόσα πολλά, που έφερε καινούργια πράγματα στο τραγούδι, δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί έκανε έναν τόσο πληκτικό, έναν τόσο μονότονο, έναν τόσο απαράδεκτο δίσκο.
Ελπίζουμε να είναι μια παρένθεση και να συνεχίσει,κ.τ.λ.
Το λέω αυτό, γιατί ίσως και σε άλλες δουλειές να έχει υπάρξει μια απόσταση μιας κριτικής από το καλλιτεχνικό προϊόν και το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα έτσι όπως αυτό φαίνεται, αλλά σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για ομοφωνία. Δεν μπορώ να θυμηθώ το 1979 που κυκλοφόρησε αυτή η δουλειά ούτε καλή κριτική - τουλάχιστον στο επίπεδο των σοβαρών περιοδικών και εφημερίδων και ξαναλέω καλοπροαίρετων έναντι εμού ανθρώπων - γι΄αυτόν το δίσκο.

Θάνος Μικρούτσικος

ΠΗΓΗ: 100 Δίσκοι και η ιστορία τους - ειδική έκδοση ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


www.melodia.gr

 

[lakiss51]

Απάντηση: ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Να πω την ...κακη ιδεα μου; Δεν γινεται να τα αποκτησουμε σε ...δανεικα cd-mp3;:137: Οτι εχει ο καθενας και να τα συμμαζεψουμε. ε;

 

[Giota]

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΦΤΙΑΣ

Κυρ Διευθυντά των δίσκων, έχω ήχο υλικό.
Μουσική : Νίκος Ξυδάκης
Στίχοι : Μανώλης Ρασούλης
Ερμηνεία : Νίκος Παπάζογλου
LYRA 1978

"Θυμάμαι ότι τα τραγούδια αυτά έγιναν μέσα σε λίγες μέρες μαζί με τον Μανώλη Ρασούλη, σε μια εποχή άκρως πολιτικοποιημένη και υπό το δέος των τραγουδιών του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη...κι ενός ανάλογου μουσικού κλίματος που κυριαρχούσε τότε. Και ίσως να ήταν μια διακριτική απάντηση σ' αυτήν την εποχή. Θυμάμαι τη νύχτα που ταξιδεύαμε με το τρένο για τη Θεσσαλονίκη, όπου θα ηχογραφούσαμε το δίσκο σ' ένα μικρό στούντιο του Νίκου Παπάζογλου. Πόσο απίθανο μου φαινόταν ότι αυτά τα τσιφτετέλια, οι ρούμπες θα κυκλοφορούσαν δημοσίως! Το πρώτο τραγούδι ήταν η τρελή κι αδέσποτη που μπορεί κανείς να πει ότι ήταν και το εμβληματικό τραγούδι αυτού του δίσκου. Κατά κάποιο τρόπο είχα εκπλήξει τον ίδιο μου τον εαυτό διότι μέχρι τότε, η μουσική που έγραφα ήταν ενός άλλου ύφους. Ανακάλυπτα συγχρόνως και τη σχέση μου με τη λαϊκή μουσική.
Ο Νίκος Ξυδάκης ανακαλεί στη μνήμη του εικόνες από τα τέλη της δεκαετίας του ' 70 και περιγράφει το πλάισιο, κοινωνικό και καλλιτεχνικό, μέσα στο οποίο προέκυψε ένας από τους σημαντικότερους δίσκους των τελευταίων δεκαετιών.
Η συγκυρία ήταν, πραγματικά, ευτυχής και το ' φερε να συναντηθούν ο Νίκος Ξυδάκης με τον Μανώλη Ρασούλη, τιν άνθρωπο που για πολλούς άλλαξε την πορεία του ελληνικού στίχου, με τον Διονύση Σαββόπουλο, που ανέλαβε την παραγωγή, και μ' έναν νεαρό τραγουδιστή από τη Θεσσαλονίκη. Η βαθιά του φωνή, με το μοναδικό λυγμό της και το χρώμα της, μόνο απαρατήρητη δεν μπορούσε να περάσει. Ήταν ο Νίκος Παπάζογλου. Η ηχογράφηση του δίσκου γίνεται στο νεοσύστατο τότε στούντιο Αγροτικόν, τα τραγούδια βγαίνουν στον αέρα και σκάνε σαν βόμβα στα θεμέλια του μουσικού καθωσπρεπισμού.Δεν θύμιζαν τίποτε απ' όλα τα τραγούδια της εποχής. Δεν ήταν λαϊκά αλλά ούτε και ροκ.Ήταν όμως αληθινά, αυθεντικά, άμεσα..
Κυρ Διευθυντά των δίσκων, έχω έναν νταλκά βαρύ,
όργανο γλυκό θα πιάσω, τραγουδάκι να της φτιάσω,
καν' το δίσκο ν' ακουστεί...
Και ο δίσκος ακούστηκε και ακούγεται. Και όλα είναι πια ιστορία...

Τ.Επτακοίλη.

Πηγή: 100 Δίσκοι και η ιστορία τους από τον Μελωδία 99,2

Ειδική έκδοση - Καθημερινή


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Τα τραγούδια είναι παλιομοδίτικα και οι τραγουδιστές φάλτσοι

Μουσική, στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Συμμετέχει η Δήμητρα Γαλάνη
POLYGRAM 1993

Χωρίς να το καταλάβω, πέρασαν κιόλας δέκα χρόνια από εκείνο το απόγευμα της άνοιξης του ' 93, όταν μου τηλεφώνησε ο Αλκίνοος και μου είπε ότι θέλει να με γνωρίσει η Δήμητρα Γαλάνη, κι αυτό γιατί κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ενός video clip της Δήμητρας, όπου συμετείχε και ο Αλκίνοος, της έπαιξε τραγούδια μου. Συνηθίζει να το κάνει αυτό όταν αγαπάει πολύ κάποια τραγούδια.Το ραντεβού έγινε τις επόμενες ημέρες στο σπίτι του.
Έχοντας μέχρι τότε τη σχέση του ακροατή - αγοραστή με τη δισκογραφία, μη γνωρίζοντας πρόσωπα, πράγματα,συνθήκες και συνήθειες του « χώρου « και όσο η συζήτηση εξελισσόταν, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι οδηγούμασταν προς την έκδοση ενός δίσκου, «διαβάζοντας» έτσι τον ενθουσιασμό και την αποφασιστικότητα της Δήμητρας.
Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι ένα χρόνο πριν από τη συνάντηση αυτήν και κατόπιν υποδείξεως και προτροπής του φίλου μου Κώστα Στρατηγόπουλου, που στο στούντιό του έγραφα τα τραγούδια μου όταν είχα έμπνευση και ανάγκη για προσωπικό μου κέφι, είχα δώσει από ένα demo πρώτα στη LYRA και μετά στην POLYGRAM, που με την πρώτη ο Κώστας είχε επαγγελματική σχέση και με τη δεύτερη καλλιτεχνική, εκείνο τον καιρό.
Στο demo τραγουδούσαν ο Αλκίνοος και δύο συνσπουδαστές του από τη δραματική σχολή, που είχε φέρει στην παρέα: η Στέλλα Φυρογένη και ο Γιώργος Χριστοδουλίδης. Κύρια και βασική καλλιτεχνική σχέση είχα αποκτήσει, βέβαια, με τον Αλκίνοο, που μου τον είχε γνωρίσει μία άλλη σπουδάστρια του τότε, η Φωτεινή Μπαξεβάνη, η οποία έτυχε να ακούσει στο στούντιο τραγούδια μου. Πίστέψτε με, όμως, ήταν εξαιρετικοί ερμηνευτές και οι άλλοι δύο.
Από τη LYRA η απάντηση ήταν θετική, αλλά βυθίστηκε στην αδράνεια και μετά την παρέλευση 8 - 10 μηνών χωρίς καμία εξέλιξη, αυτοακυρώθηκε! Η παρέα « διαλύθηκε « ας πούμε, από τη ροή της ζωής, αυθόρμητα, όπως είχε συσταθεί. Η απάντηση της POLYGRAM (νυν UNIVERSAL) ήταν... απορριπτική: Τα τραγούδια είναι παλιομοδίτικα και οι τραγουδιστές φάλτσοι! Αυτή ήταν η γνώμη των άνω σε δική μου ελεύθερη απόδοση, που μου μετέφερε ένας παραγωγός της εταιρείας φιλικότατα και με δυσκολία, σαν να μου έλεγε ταυτόχρονα « εγώ δεν συμφωνώ ακριβώς...εσείς συνεχίστε! « Σήμερα το ξέρω καλά.Οι «άνω « και οι « υπεράνω « κάθε καλλιτεχνικής υποψίας προτιμούν να υπηρετούν ένα είδος στρατευμένου εμπορικού τραγουδιού, συνήθως μη πηγαίου, κατασκευασμένου και μονοσήμαντου, όχι γιατί είναι ανόητοι ή έξυπνοι, αλλά γιατί αυτό είναι το γούστο τους και από εκεί πηγάζει το εμπορικό τους δαιμόνιο. Εξαιρούνται οι εξαιρέσεις. Με αυτήν την παράγραφο απευθύνομαι σ' εκείνους που φεύγουν από τις δισκογραφικές εταιρείες απορημένοι και όχι σ' εκείνους που πάνε να παραδοθούν άνευ όρων.
Η ειρωνεία!...Ο δίσκος « Στην αγορά του κόσμου « βγήκε τελικά στην POLYGRAM με ευθύνη της Δήμητρας και με την αγάπη της, τον Νοέμβρη του ' 93! Δήμητρα σ' ευχαριστώ και πάλι

Νίκος Ζούδιαρης.

Πηγή: 100 δίσκοι και η ιστορία τους
Ειδική έκδοση - Καθημερινή


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ

ΝΙΚΟΣ ΚYΠΟΥΡΓΟΣ ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΚΡΙΕΖΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ : ΝΙΚΟΣ ΚYΠΟΥΡΓΟΣ
ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΤΙΧΟΙ:
ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΚΡΙΕΖΗ
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ:
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΣΑΒΒΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ
ΜΑΡΙΕΛΛΗ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ
ΣΠΥΡΟΣ ΣΑΚΚΑΣ
Οπως όλα τα παραμύθια, έτσι και η Λιλιπούπολη ξεκινάει με την γνωστή και μαγική φράση «Μιά φορά κι ενα καιρό».
Μια φορά κι ένα καιρό λοιπόν, αποκαλύφθηκε μπροστά μας μια πόλη ονειρική, γεμάτη χρώματα, γεμάτη αλήθειες, γεμάτη ακτινοβόλα ενέργεια
με ήρωες που αγαπήσαμε,που μας έκαναν να γελάσουμε αλλά και να συγκινηθούμε. Ο μύθος της Λιλιπούπολης ταξίδεψε πάνω στα αόρατα κύματα μιας ραδιοφωνικής εκπομπής.
Η Λιλιπούπολη έτρεχε στα ερτζιανά από το 1976 εως το 1980 στην συχνότητα του Τρίτου προγράμματος που διήυθυνε ο Μάνος Χατζιδάκις.Στήν Λιλιπούπολη στάθηκαν παιδιά αλλά και μεγάλοι, γιατί πάντα, ακόμα και σήμερα με τα δισκογραφημένα τραγούδια της, προσφέρει σε όλους ένα υπέροχο ταξίδι στην χώρα των παιδικών αναμνήσεων και στον κόσμο του φανταστικού που όλα είναι πιθανά, όλα αποκτούν σάρκα και οστά.
Εκεί βρίσκουμε το όνειρο
Η Λιλιπούπολη κυκλοφόρησε σε δίσκο στα τέλη του 1980.
Στην Λιλιπούπολη έπαιξαν οι μουσικοί:
Δ.Βράσκος- Βιολί
Στ.Γαδέδη -Φλάουτο
Ν.Γκίνος- Κλαρινέτο
Σ.Ζάννας- Κρουστά
Δ.Ζαφειρέλης -Κιθάρα
Σπ.Καζιάννης -Φαγκότο
Ν.Κυπουργός -Κιθάρα
Μ.Μητροπούλου -Βιολί
Π.Μιχαήλ -Κόρνο
Γ.Ραϋμόνδης -Τρομπέτα
Ν.Σεμιτέκολο -Πιάνο
Β.Σκούρας- Κόρνο
Τ.Σούτης- Κόντραμπασο
Π.Στέφος- Τρομπόνι
Χ.Σφέτσας -Βιολοντσέλο
Γ.Φακανάς -Ηλ.Μπάσο
Α.Χρηστίδης -Κρουστά
Β.Χριστόπουλος -Ομποε
Η ηχογράφηση έγινε απο τον Στέλιο Γιαννακόπουλο στό Studio 1 της Columbia από τις 29 Οκτωβρίου ως τις 24 Νοεμβρίου 1980. Βοηθοί ηχολήπτη ήταν ο Γιάννης Παπαϊωαννου και ο Μανώλης Ψαρράς.

Επιμέλεια : Κώστας Θωμαΐδης


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΣΑΜΠΟΤΑΖ

Σηκωνόμουνα τις νύχτες, πήγαινα στο συνθεσάιζερ και δοκίμαζα ήχους.

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
ΣΤΙΧΟΙ : ΜΑΡΙΑΝΙΑΝΑ ΚΡΙΕΖΗ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΜΙΔΑΣ, ΣΑΒΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ
LYRA 1981

Την ιστορία του «Σαμποτάζ» την έμαθα τηλεφωνικά από τη Λένα Πλάτωνος, με μια γοητευτική εξιστόρηση που νομίζω πως δεν κράτησε πάνω από ένα τέταρτο της ώρας. Τώρα που ξανακοιτάω τις σημειώσεις που κρατούσα ενώ εκείνη μιλούσε, κάτι δεν μου βγαίνει σωστά, γιατί έχω μπροστά μου τέσσερις πυκνογραμμένες σελίδες.
Αλλά αυτήν τη μαγεία δεν έχουν οι γοητευτικές ιστορίες;
Να χάνεις το χωροχρόνο και να ταξιδεύεις μαζί τους.
"Tο καλοκαίρι του ' 81 γράφτηκε ο κύριος κορμός του «Σαμποτάζ». Τα πρώτα τραγούδια που γράψαμε με τη Μαριανίνα ήταν οι «Πιγκουίνοι», η «Γαλάζια Κιθάρα» και ο «Μανιτού». Και μετά μαλώσαμε γιατί η Μαριανίνα δεν ήθελε να πάει στη ΛΥΡΑ. Είχε προηγούμενα με τον Πατσιφά... θυμάται η Λένα Πλάτωνος και συνεχίζει:
Τη μέρα που έγινε ο μεγάλος σεισμός του ' 81, μιλήσαμε στο τηλέφωνο δύο ολόκληρες ώρες για να την πείσω. Έκλεισα το τηλέφωνο και άρχισα να κλαίω ασταμάτητα. Έκλαιγα με τις ώρες. Δεν θυμάμαι πότε άρχισα, θυμάμαι όμως ότι σταμάτησα την ώρα του σεισμού.
Εγώ υπέγραψα στη « Λύρα«. Είχα έτοιμο τον Καρυωτάκη, αλλά ο Πατσιφάς είπε πως θα ήταν καλύτερα για πρώτη δουλειά να συνεργαστώ με μια κοπέλα της ηλικίας μου, να βγει ένας δίσκος και μετά Καρυωτάκης.
Η Μαριανίνα μετά τη συζήτηση μας κάθησε και σκέφτηκε, με πήρε τηλέφωνο και μου λέει: « Πάμε να δούμε κάτι ινδικά φουστάνια; « Κι εγώ είπα : Πάμε... Πήγαμε κι έτσι ξανάρχισε η συνεργασία και η φιλία μας.
Είχα δει τον Γιάννη Παλαμίδα να τραγουδάει με τους « Αποκάλυψη «. Και για μένα ήταν πραγματικά μια αποκάλυψη, γιατί η φωνή του είχε πολύ μεγάλη έκταση. Δεθήκαμε πάρα πολύ. Κάναμε παρέα, βόλτες, γράφαμε μαζί μουσική. Με τη Σαβίνα πάλι ήμαστε πια κολλητές. Μέναμε και κοντά...
Το «Σαμποτάζ» γεννιόταν και γύρω μας υπήρχε μια ερωτική ατμόσφαιρα. Υπήρχε φόρτιση, ενέργεια, φανταστική ενέργεια. Μέσα σ' αυτήν τη χαρά βγήκε το «Σαμποτάζ». Η Μαριανίνα έγραφε συνέχεια. Εγώ σηκωνόμουν τις νύχτες από το κρεβάτι, πήγαινα στο συνθεσάιζερ και δοκίμαζα τους ήχους.
Σεπτέμβρη και Οκτώβρη γράφαμε στο studio. Ήταν τόσο κουραστικό, που με πονούσε το μυαλό μου, γιατί έπρεπε να διευθύνω ένα ολόκληρο συγκρότημα που ο καθένας είχε τις ιδιαιτερότητές του.Με τη Μαριανίνα ερχόμασταν συνέχεια σε σύγκρουση για το πόσο ψηλά έπρεπε να τραγουδήσει ο Γιάννης. Για το αν ακουγόταν αντρικά ή όχι.
"Το κοπερτί, το κοπερτί
τάπι τάπι ρούσι»
είναι ένα παιδικό παιχνίδι, που τα παιδιά κάνουν έναν κύκλο και στο τέλος κάθε γύρου αποχωρεί και ένα. Αυτό το παιχνίδι έφερνε μια μελαγχολία στη Μαριανίνα και ήθελε να το κάνει τραγούδι. Έτσι το « Κοπερτί « μεταφέρθηκε νοημετικά στο πως μας αποχαιρετάνε αγαπημένα πρόσωπα ένα - ένα και φεύγουν από τη ζωή.

Χ.Παπαμιχάλης.

ΠΗΓΗ: ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
100 ΔΙΣΚΟΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΛΩΔΙΑ FM 99.2


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΤΡΥΠΕΣ

Με θυμό και ευαισθησίες

Μουσική, στίχοι, ερμηνεία: ΤΡΥΠΕΣ
ΑΝΟ ΚΑΤΟ 1985
Είναι ο πρώτος δίσκος ενός συγκροτήματος από τη Θεσσαλονίκη που έμελλε να αλλάξει πολλά πράγματα στην ελληνική ηλεκτρική σκηνή και να ανεβάσει πολύ τον πήχυ αλλά και την ακτίμηση σε ένα ιδίωμα του τραγουδιού μας που μέχρι τότε δεν είχε την διεισδυτικότητα και την εμπορικότητα που του άξιζε.
Γειά σας είμαστε οι Τρύπες από τη Θεσσαλονίκη, συστήθηκαν με τη φωνή του Γιάννη Αγγελάκα στην πρώτη τους εμφάνιση στην Αθήνα, στο RODEO.Μια δεμένη μπάντα με τα νεύρα, τις ευαισθησίες και τους θυμούς τους πλήρεις και ένα λόγο στο στίχο που αλήτευε και στο τρέχον και στο ποιητικό.
Ο Γιάννης Αγγελάκας θυμάται από εκείνη την εποχή:
«Πρωτοβρεθήκαμε το 1982. Από την αρχή παίζαμε δικά μας κομμάτια και όχι διασκευές. Από τότε παίζαμε την Ασφάλεια και την Παράξενη Πόλη.
Παίζαμε κυρίως σε φεστιβάλ νεολαιών που διοργανώνονταν στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Ήταν λίγο διαφορετική η σύνθεση του συγκροτήματος εκείνη την εποχή. Κιθάρα έπαιζε ο Μιχάλης Κανατίδης - είχε παίξει στο «Δε θέλουμε θλιμένους στη γιορτή μας"- που έφυγε λίγο μετά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου και τον αντικατέστησε ο Παπαδόπουλος. Στην αρχή έπαιζε μαζί μας και ο Χριστιανάκης, ενώ ο Τόλιος προστέθηκε στο γκρουπ λίγο αργότερα. Τα πρώτα μας τραγούδια τα πήγαμε στον Νίκο Παπάζογλου.Ο Νίκος μας σύστησε στον Τσακαλίδη που είχε την ΑNO Kato Records.Του άρεσαν τα πρώτα τραγούδια και συμφωνήσαμε να συμπληρώσουμε το υλικό και να μπούμε στο στούντιο για τον πρώτο δίσκο.
Όμως ενώ έπρεπε να κάνουμε εντατικές πρόβες, το καλοκαίρι τρου 1984, έχοντας μεγάλα οικονομικά ζόρια έφυγα και πήγα στην Κρήτη να μαζέψω σταφύλια. Γύρισα στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο και ο Καρράς δεν μου μίλαγε, είχε τσαντιστεί που έφυγα.Τέλος πάντων, ολοκληρώσαμε το υλικό και ηχογραφήσαμε τον δίσκο μέσα σε τρία μόλις οχτάωρα. Πρώτα γράφτηκε η μπάντα σαν live και μετά τραγούδησα εγώ από πάνω. Τα πρώτα μας live στη Θεσσαλονίκη τα κάναμε στη θρυλική «Σελήνη». Δεν υπάρχει πια ως κλαμπ αλλά έχει γίνει πολύ καλό τσιπουράδικο ονόματι «Μυρσίνη».
Ακόμη και τώρα εκεί μαζευόμαστε και πίνουμε τις ρακιές μας.


Ο.Ιωάννου.

ΠΗΓΗ:100 ΔΙΣΚΟΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ.
ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ -ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


www.melodia.gr

 

[Giota]

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΟΥΛΑΣ

Όλα τον θυμίζουν
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης, Πυθαγόρας
Ερμηνεία: Χαρούλα Αλεξίου, Δημήτρης Κοντογιάννης
ΜΙΝΟΣ 1979

Ιούνιο του ' 79 κυκλοφόρησε ο δίσκος. Κάναμε διακοπές με τον Μάνο και τη Χαρούλα στη Μυτιλήνη κι εκείνος έβριζε γιατί δεν... πουλούσε! Με πήρες στο λαιμό σου μου έλεγε, μ' ένα δίσκο λαϊκό.
Λίγους μήνες μετά όταν Τα τραγούδια της Χαρούλας άρχισαν να ακούγονται παντού ο Μάνος Λοΐζος σταμάτησε να βρίζει τον Αχιλλέα Θεοφίλου, φίλο του και παραγωγό της δουλειάς.Εκείνος ήταν που τον ώθησε να γράψει τα πρώτα τραγούδια του, με καθαρόαιμο λαϊκό ήχο, γι' αυτό και ζήτησε από τον Χρήστο Νικολόπουλο να δείξει τους λαϊκούς δρόμους της μουσικής ( ουσάκ, ραστ, χιτζάζ κ.α) στον Λοΐζο, για να τους σπουδάσει με τη σειρά του και να βρει τον ρυθμό στο Φαντάρο, στη Γύφτισσα στο Τέλι - Τέλι και στα υπόλοιπα, όλα πασίγνωστα και αγαπημένα.
Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, ο Αχιλλέας Θεοφίλου, θυμάται ζωηρά την τελειομανία του Μάνου Λοΐζου που έβγαλε το ζουμί των μουσικών της ορχήστρας για να πάρει το καλύτερο παίξιμό τους ή που έψαχνε απλώς, φωνή διαφορετικής χροιάς για το σιγόντο κι έτσι κράτησε δεύτερη φωνή στη Χαρούλα Αλεξίου η Δήμητρα Γαλάνη, συμμετέχοντας σε δύο τραγούδια.Φίλοι, βεβαίως από χρόνια, είχαν συνεργαστεί στο δίσκο Καλημέρα Ήλιε το ' 74 - τέσσερις μπαλάντες κι έντεχνα λαϊκά - αλλά ήθελαν καιοι ύο μια απολύτως προσωπική δουλειά. Δεν είναι τυχαίο, εξ' άλλου, ότι ο δίσκος βαφτίστηκε Τα τραγούδια της Χαρούλας από τον Μάνο Λοΐζο ακριβώς επειδή αυτό ήθελε να τονίσει και να της χαρίσει.
Έχοντας δώσει από παλιά έντονο κοινωνικό στίγμα ως δημιουργός με πολιτική συνείδηση, δεν θα μπορούσε να μην κάνει το ίδιο και σ' αυτόν το δίσκο, τα περισσότερα τραγούδια του οποίου είναι ερωτικά. Το « Τίποτα δεν πάει χαμένο» είναι το τελευταίο του δίσκου αλλά το πρώτο που μελοποιήθηκε, με τα λόγια του Μανώλη Ρασούλη να υπογραμίζουν και στον καιρό μας τους αγώνες και τις ελπίδες στη Χαμένη σου ζωή
Ξεχωριστό, γενικώς, το αποτέλεσμα εργασίας του βασικού στιχουργού και του Πυθαγόρα, πολύτιμη η συμβολή του Κώστα Γανωσέλλη στην ενορχήστρωση, ενώ σημειώνουμε τη συμμετοχή του Δημήτρη Κοντογιάννη σε τρία τραγούδια. Για τη ζεστή σχέση συνθέτη - ερμηνεύτριας μιλάει το γελαστό πρόσωπό τους στη φωτογραφία του εξωφύλλου, αλλά και το Ολα σε θυμίζουν, όπως το τραγουδάει η Χάρις Αλεξίου αυτό το τραγούδι δεν γίνεται να μη μας θυμίζει πάντα τον Μάνο Λοΐζο.

Δ.Μπάκα.

Πηγή: 100 Δίσκοι και η ιστορία τους
Ειδική έκδοση - Καθημερινή



www.melodia.gr



Μ'αυτό το αγαπημένο άλμπουμ τελειώνει η αναδρομή...μέχρι νεωτέρας...

 

[Cine Gear]

Απάντηση: Re: ΑΝΑΔΡΟΜΗ

ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ

ΝΙΚΟΣ ΚYΠΟΥΡΓΟΣ ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΚΡΙΕΖΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ : ΝΙΚΟΣ ΚYΠΟΥΡΓΟΣ
ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΤΙΧΟΙ:
ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΚΡΙΕΖΗ
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ:
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΣΑΒΒΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ
ΜΑΡΙΕΛΛΗ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ
ΣΠΥΡΟΣ ΣΑΚΚΑΣ
Οπως όλα τα παραμύθια, έτσι και η Λιλιπούπολη ξεκινάει με την γνωστή και μαγική φράση «Μιά φορά κι ενα καιρό».
Μια φορά κι ένα καιρό λοιπόν, αποκαλύφθηκε μπροστά μας μια πόλη ονειρική, γεμάτη χρώματα, γεμάτη αλήθειες, γεμάτη ακτινοβόλα ενέργεια
με ήρωες που αγαπήσαμε,που μας έκαναν να γελάσουμε αλλά και να συγκινηθούμε. Ο μύθος της Λιλιπούπολης ταξίδεψε πάνω στα αόρατα κύματα μιας ραδιοφωνικής εκπομπής.
Η Λιλιπούπολη έτρεχε στα ερτζιανά από το 1976 εως το 1980 στην συχνότητα του Τρίτου προγράμματος που διήυθυνε ο Μάνος Χατζιδάκις.Στήν Λιλιπούπολη στάθηκαν παιδιά αλλά και μεγάλοι, γιατί πάντα, ακόμα και σήμερα με τα δισκογραφημένα τραγούδια της, προσφέρει σε όλους ένα υπέροχο ταξίδι στην χώρα των παιδικών αναμνήσεων και στον κόσμο του φανταστικού που όλα είναι πιθανά, όλα αποκτούν σάρκα και οστά.
Εκεί βρίσκουμε το όνειρο
Η Λιλιπούπολη κυκλοφόρησε σε δίσκο στα τέλη του 1980.
Στην Λιλιπούπολη έπαιξαν οι μουσικοί:
Δ.Βράσκος- Βιολί
Στ.Γαδέδη -Φλάουτο
Ν.Γκίνος- Κλαρινέτο
Σ.Ζάννας- Κρουστά
Δ.Ζαφειρέλης -Κιθάρα
Σπ.Καζιάννης -Φαγκότο
Ν.Κυπουργός -Κιθάρα
Μ.Μητροπούλου -Βιολί
Π.Μιχαήλ -Κόρνο
Γ.Ραϋμόνδης -Τρομπέτα
Ν.Σεμιτέκολο -Πιάνο
Β.Σκούρας- Κόρνο
Τ.Σούτης- Κόντραμπασο
Π.Στέφος- Τρομπόνι
Χ.Σφέτσας -Βιολοντσέλο
Γ.Φακανάς -Ηλ.Μπάσο
Α.Χρηστίδης -Κρουστά
Β.Χριστόπουλος -Ομποε
Η ηχογράφηση έγινε απο τον Στέλιο Γιαννακόπουλο στό Studio 1 της Columbia από τις 29 Οκτωβρίου ως τις 24 Νοεμβρίου 1980. Βοηθοί ηχολήπτη ήταν ο Γιάννης Παπαϊωαννου και ο Μανώλης Ψαρράς.

Επιμέλεια : Κώστας Θωμαΐδης


www.melodia.gr