Διάφορα

[Zizik]

Δρόμοι της πρόσφατης εκδρομής μας στην Πελοπόννησο.

Αχλαδόκαμπος:
Πολύ ωραία εναλλακτική διαδρομή για την Τρίπολη με θέα στον Αργολικό, που δεν έχει σχέση με τις αναμνήσεις των παλαιότερων.

Δεν παύει να είναι διαδρομή αγροτικών οχημάτων, αλλά δεν περνούν ούτε φορτηγά ούτε λεωφορεία.

Ανατολικός Ταΰγετος:

Στενή διαδρομή με ελάχιστη κίνηση, που περνά απο χωριά κουκλιά με εκπλήξεις.

Γεωργίτσι:

EDIT:
http://www.916-starfighter.de/Large/Pole/7168po.htm
https://en.wikipedia.org/wiki/Lockheed_F-104_Starfighter

 

[Zizik]

Πηγή Ευρώτα:

Καστόρειο, Unimog cabriolet:

Την επόμενη μέρα ακολουθήσαμε βόρεια κατεύθυνση για να διασχίσουμε τον Ταΰγετο. Επιλέξαμε φυσικά τους ημιαγροτικούς δρόμους.

Μυστράς:

 

[Zizik]

Αμέσως μετά τον Μυστρά ξεκινάει μια απ' τις ωραιότερες διαδρομές της Ελλάδας, ο δρόμος Σπάρτης-Καλαμάτας με επίσης ελάχιστη κίνηση. Πολύ θα ήθελα να τον περάσω με μηχανή.

270°:

 

[stathis]

Στην αρχή νoμιζα οτι φτιάχνει δονητές.

 

[Mr Spock]

Αμέσως μετά τον Μυστρά ξεκινάει μια απ' τις ωραιότερες διαδρομές της Ελλάδας, ο δρόμος Σπάρτης-Καλαμάτας με επίσης ελάχιστη κίνηση. Πολύ θα ήθελα να τον περάσω με μηχανή.

- γενικά , πισωκούνα θέλει αυτή η διαδρομή

 

[Μελίδης Μιχάλης]

- γενικά , πισωκούνα θέλει αυτή η διαδρομή

Να και ο καμικάζι.

 

[Zizik]

Δεν θα δούλευε πισωκίνητο *σ' αυτό το τμήμα του Ταΰγετου με ανοιχτό δρόμο, είναι πολύ στενός και με μηδενική ορατότητα. *Πιό πάνω είναι φαρδύτερος.


Ο Αχλαδόκαμπος όμως, είναι όλος τέλειος.

*Edited για διευκρίνηση.




EDIT:
Και video:

 

[stathis]

Ποιος ήταν ο «Paezano» της Φωκίωνος που κυκλοφορούσε με γούνα, μια μαϊμού στον ώμο και ήξερε τους πάντες

Ο άνθρωπος που άφησε το στίγμα του στη νυχτερινή Αθήνα των 80’s και των 90’s μιλάει στο newsbeast.gr
http://www.newsbeast.gr/weekend/art...ouna-mia-maimou-ston-omo-ke-ixere-tous-pantes

 

[Sugah]

Έχουμε φάει πίτσες εκεί...

 

[Mr Spock]

Το νησί όπου ζουν μόνο… επιζώντες ναυαγίων!


Στο μικρό αρχιπέλαγος των Νήσων Magdalen στον Κόλπο του Αγίου Λαυρεντίου, στα ανοικτά των ακτών της καναδικής επαρχίας του Κεμπέκ, ζουν περίπου 12.000 άνθρωποι. Σχεδόν ο καθένας από αυτούς είναι απόγονος κάποιου που έχει επιζήσει ναυαγίου.



Τα νησιά Magdalen, επίσης γνωστά ως Îles de la Madeleine, έχουν μακρά ιστορία ναυαγίων. Τον 18ο και τον 19ο αιώνα, περίπου 500 σκάφη ναυάγησαν στη γαλλόφωνη αυτή επαρχία του Καναδά. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν φάροι και οι χάρτες ήταν οι περισσότεροι ανακριβείς. Στους δυνατούς ανέμους, στην ομίχλη στη θαλασσοταραχή, η πλοήγηση απαιτούσε επιδεξιότητα. Πολλά πλοία μαζί με τους επιβάτες τους χάθηκαν στα νερά. Πολλοί από αυτούς που επέζησαν, επέλεξαν να εγκατασταθούν και να κάνουν τα νησιά σπίτι τους.



Ένα από τα πιο γνωστά ναυάγια που συνέβη εδώ είναι με το μεταναστευτικό πλοίο “Θαύμα” (σ.σ. “Miracle”), το οποίο μετέφερε οικογένειες από την Ιρλανδία στον Καναδά, όταν βγήκε στην ακτή στο East Point κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης καταιγίδας. Οι πρώτοι φάροι ανεγέρθηκαν εδώ στις αρχές του 1870. Σήμερα υπάρχουν έξι γύρω από τα νησιά. Πολλά από τα ναυάγια βρίσκονται στο βάθος της θάλασσας ενώ κάποια είναι ορατά από την επιφάνεια της θάλασσας.



Πολλά σπίτια εδώ φτιάχτηκαν από ξύλα των ναυαγισμένων πλοίων, ενώ μια εκκλησία 100 και πλέον ετών είναι κατασκευασμένη από το ίδιο υλικό. Σήμερα, το νησί αποτελείται από κυρίως γαλλόφωνους, με μόνο 550 κατοίκους να μιλούν Αγγλικά. Είναι απόγονοι αυτών που ήρθαν από την Αγγλία, τη Σκοτία και την Ιρλανδία. Ζουν ουσιαστικά απομονωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, ειδικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν ο κόλπος παγώνει καθιστώντας τα ταξίδια με πλοίο αδύνατα. Ο μόνος σύνδεσμος επικοινωνίας με την ηπειρωτική χώρα είναι ένας ασύρματος σταθμός τηλέγραφου.

 

[Mr Spock]

Ξενοδοχείο σού υπόσχεται διαμονή σαν… φυλακισμένος!

Θα πληρώνατε για να μένατε σε ένα κελί φυλακής; Θα φορέσετε την κλασική στολή, θα κλειδωθείτε στο δωμάτιο και τα φώτα θα σβήσουν μια συγκεκριμένη ώρα… Το Sook Station είναι ένα θεματικό ξενοδοχείο που μόλις άνοιξε τις πόρτες του στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης και υπόσχεται μια μοναδική εμπειρία διαμονής. Τα δωμάτια έχουν μέγεθος μόλις 0,74 τ.μ. και κοστίζουν 40 ευρώ το άτομο, ενώ διαθέτουν κουκέτες και είναι σχεδιασμένα σαν πραγματικά κελιά, με κοινόχρηστο μπάνιο, όπως και σε μια πραγματική φυλακή.



Μάλιστα, το νεόκοπο ξενοδοχείο προσφέρει στους επισκέπτες μια γεύση από το ποινικό σύστημα της Ταϊλάνδης, αν και σε μια πιο άνετη έκδοσή του! Περιτριγυρισμένο από έναν φράκτη μεταλλικό, που δύσκολα μπορεί κάποιος να περάσει, ο χώρος “ακροβατεί” σκόπιμα σε μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην φυλάκιση και στον σωφρονισμό και στην άνεση.



Αντί για κλειδί δωματίου κάθε επισκέπτης φέρει ένα νούμερο κρατουμένου το οποίο και χρησιμοποιεί σε όλες τις άλλες δραστηριότητές του εντός του ξενοδοχείου. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το σύστημα των φυλακών της Ταϊλάνδης είναι παγκοσμίως γνωστό για τη βιαιότητα του, με τη μεγαλύτερη ανδρική φυλακή της χώρας να ονομάζεται Big Tiger επειδή, όπως λέγεται, “τρώνε τους ανθρώπους ζωντανούς”!












- νομίζω πως και στο Αλκατράζ γίνεται κάτι παρόμοιο για περιορισμένες ώρες όμως




Knockin' on Joe Nick Cave The Bad Seeds

 

[stathis]

Ξενοδοχείο σού υπόσχεται διαμονή σαν… φυλακισμένος!

Θα πληρώνατε για να μένατε σε ένα κελί φυλακής; Θα φορέσετε την κλασική στολή, θα κλειδωθείτε στο δωμάτιο και τα φώτα θα σβήσουν μια συγκεκριμένη ώρα… Το Sook Station είναι ένα θεματικό ξενοδοχείο που μόλις άνοιξε τις πόρτες του στην Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης και υπόσχεται μια μοναδική εμπειρία διαμονής. Τα δωμάτια έχουν μέγεθος μόλις 0,74 τ.μ. και κοστίζουν 40 ευρώ το άτομο, ενώ διαθέτουν κουκέτες και είναι σχεδιασμένα σαν πραγματικά κελιά, με κοινόχρηστο μπάνιο, όπως και σε μια πραγματική φυλακή.



Μάλιστα, το νεόκοπο ξενοδοχείο προσφέρει στους επισκέπτες μια γεύση από το ποινικό σύστημα της Ταϊλάνδης, αν και σε μια πιο άνετη έκδοσή του! Περιτριγυρισμένο από έναν φράκτη μεταλλικό, που δύσκολα μπορεί κάποιος να περάσει, ο χώρος “ακροβατεί” σκόπιμα σε μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην φυλάκιση και στον σωφρονισμό και στην άνεση.



Αντί για κλειδί δωματίου κάθε επισκέπτης φέρει ένα νούμερο κρατουμένου το οποίο και χρησιμοποιεί σε όλες τις άλλες δραστηριότητές του εντός του ξενοδοχείου. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το σύστημα των φυλακών της Ταϊλάνδης είναι παγκοσμίως γνωστό για τη βιαιότητα του, με τη μεγαλύτερη ανδρική φυλακή της χώρας να ονομάζεται Big Tiger επειδή, όπως λέγεται, “τρώνε τους ανθρώπους ζωντανούς”!












- νομίζω πως και στο Αλκατράζ γίνεται κάτι παρόμοιο για περιορισμένες ώρες όμως




Knockin' on Joe Nick Cave The Bad Seeds

Και φυσικά ισχύει η απόδραση χωρίς να πληρώσεις τίποτα .

 

[Mr Spock]

Γιατί τα γράμματα στο πληκτρολόγιο είναι… ανακατεμένα;

Κοιτάξοντας το πληκτρολόγιο του υπολογιστή σας, αλλά και των παλαιότερων γραφομηχανών, θα διαπιστώσετε ότι τα “Q, W, E, R, Τ και Υ” είναι τα πρώτα έξι γράμματα, ενώ όλα είναι μπερδεμένα μεταξύ τους! Ποιος, όμως, αποφάσισε τη ρύθμιση αυτή και για ποιο λόγο ανακάτεψε τα γράμματα; Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή! Η πρώτη γραφομηχανή κατασκευάστηκε το 1868 στις ΗΠΑ από τον Christopher Sholes Latham και περιελάμβανε έναν κινητό μηχανισμό με μελάνι, έναν μοχλό για τη συστροφή του χαρτιού και ένα πληκτρολόγιο με γράμματα, τα οποία ήταν τοποθετημένα αλφαβητικά.

Από την αρχή, όμως, της λειτουργίας τους οι γραφομηχανές παρουσίασαν πολλά προβλήματα, επειδή μπλόκαραν συνέχεια τα γράμματα και “κολλούσαν”, εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητας των γραμματέων. Η μόνη λύση στο πρόβλημα αυτό ήταν να μειώσουν την ταχύτητά τους οι δακτυλογράφοι, έτσι ώστε να μην “κολλάνε” τα πλήκτρα. Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι το πρόβλημα παρουσίαζαν κυρίως τα πρώτα γράμματα της Αλφαβήτα. Ο Latham σκέφτηκε τότε ότι μία ήταν η λύση: Έπρεπε να… μπερδέψει τις γραμματείς, ανακατεύοντας τα γράμματα στο πληκτολόγιο!

Αυτό ήταν! Η σκέψη του ήταν… μεγαλειώδης και η επιτυχία της αποτυπώθηκε πολύ γρήγορα και στην πράξη, αποδεικνύοντας ότι τελικά το… μπέρδεμα είχε αποτέλεσμα. Η ταχύτητα των γραμματέων μειώθηκε αισθητά, αφού για να σχηματίσουν πλέον μια λέξη έπρεπε να “διανύσουν” μεγαλύτερη… απόσταση με τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο, αλλά και να… ψάξουν λίγο παραπάνω τα γράμματα! Και -ω! του θαύματος- τα “κολλήματα” στα γράμματα εξαφανίστηκαν! Η επιτυχία του πληκτρολογίου “QUERTY” συνεχίζεται μέχρι σήμερα…

 

[abcd]

Δίσκοι 78 στροφών.

Κατεβάστε ελεύθερα!

https://archive.org/details/78rpm

 

[abcd]

Ένας αστεροειδής θα περάσει "ξυστά" από τη Γη, σε απόσταση περίπου 44.000 χιλιομέτρων, τον Οκτώβριο.

http://www.france24.com/en/20170810-asteroid-shave-past-earth-inside-moon-orbit-esa

 

[Μελίδης Μιχάλης]

Αυτό είναι λοιπόν το τέλος του κόσμου.
Που λένε και οι γέροντες και οι γερόντισες.

 

[Mr Spock]

Το νησί όπου ζουν μόνο… επιζώντες ναυαγίων!

. . . .

Η ιστορία ενός ανθρώπου που ζει ολομόναχος σε νησί της Μεσογείου 28 χρόνια!

Ο Mauro Morandi, που σήμερα είναι 78 ετών, περνάει τις περισσότερες ώρες αγναντεύοντας τη θάλασσα και ακούγοντας των ήχο των κυμάτων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του National Geographic, το 1989 το σκάφος του Morandi βρέθηκε με κατεστραμμένο τον κινητήρα να παρασύρεται από τα θαλάσσια ρεύματα στις ακτές του νησιού Budelli, ανάμεσα στα νερά της Σαρδηνίας και της Κορσικής. Όταν έμαθε ότι ο συντηρητής του θα έβγαινε στη σύνταξη σε δύο μέρες, ο Morandi απογοητευμένος από την κοινωνία που ζούσε, πούλησε το σκάφος και εγκαταστάθηκε στο νησί όπου επιβιώνει μόνος του τα τελευταία 28 χρόνια.



Το Εθνικό Πάρκο Maddalena Archipelago αποτελείται από επτά νησιά και η νήσος Budelli θεωρείται το ομορφότερο από αυτά κυρίως λόγω της Ροζ παραλίας (Spiaggia Rosa) που έχει. Η πανέμορφη παραλία με τα κρυστάλλινα νερά έχει πάρει το όνομα της από την ροζ απόχρωση της άμμου που δημιουργήθηκε από τη διάβρωση των κοραλλιών και των κοχυλιών στη διάρκεια των χρόνων. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Ροζ παραλία χαρακτηρίστηκε από την ιταλική κυβέρνηση ως «τόπος υψηλού φυσικού πλούτου» και η πρόσβαση απαγορεύτηκε ώστε να προστατευθεί το ευαίσθητο οικοσύστημα, με εξαίρεση ελάχιστες περιοχές που παρέμειναν προσβάσιμες, με αποτέλεσμα το νησί να μετατραπεί από χώρος που επισκέπτονταν καθημερινά πολλοί τουρίστες σε έρημο τόπο.



Το 2016, έπειτα από μια δικαστική διαμάχη, το νησί πέρασε στην ιδιοκτησία του Maddalena National Park. Το πάρκο αμφισβήτησε το δικαίωμα του Morandi να ζει στο νησί. Η κοινή γνώμη αντέδρασε άμεσα, συλλέγοντας υπογραφές και πιέζοντας τους ντόπιους πολιτικούς, με αποτέλεσμα η απόφαση να ανακληθεί. Ο Morandi ισχυρίζεται πως δεν θα φύγει ποτέ από το νησί και θα αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω σε αυτό. Σε καθημερινή βάση προστατεύει τις ακτές καθαρίζοντάς τες από πλαστικά που ξεβράζει το κύμα και παρά την αποστροφή του απέναντι στους ανθρώπους, υποδέχεται πάντα θερμά τους επισκέπτες και τους εκπαιδεύει σχετικά με τους τρόπους που οφείλουν να προστατεύουν το οικοσύστημα.



Οι χειμώνες στο Budelli είναι ιδιαίτερα όμορφοι. Ο Morandi περνά πολύ καιρό χωρίς να έρθει σε επαφή με άνθρωπο κάνοντας ενδοσκόπηση και απολαμβάνοντας την ησυχία της φύσης. Απολαμβάνει να κάθεται στην παραλία και να ακούει τους ήχους του ανέμου και την θάλασσας που υποδηλώνουν την απόλυτη σιωπή. “Είναι ένα είδος φυλακής αλλά είναι μια φυλακή που επέλεξα εγώ ο ίδιος για τον εαυτό μου”, λέει. Ο χρόνος του κυλά δημιουργικά αφού όταν δεν φτιάχνει γλυπτά από τους κέδρους, συνηθίζει είτε να διαβάζει αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους και λογοτεχνία, είτε να φωτογραφίζει τις ομορφιές του νησιού.



Πρόσφατα μάλιστα, το νησί απέκτησε σύνδεση με το διαδίκτυο και παρόλο που είναι λάτρης της μοναχικής ζωής, ο Morandi εκμεταλλεύεται το γεγονός για να εκπληρώσει έναν ανώτερο σκοπό. Με τη βοήθεια των social media, επιδιώκει να παρουσιάσει στους ανθρώπους τις ομορφιές της φύσης, με στόχο να τους φέρει πιο κοντά σε αυτή, να τους κάνει να την αγαπήσουν και τελικά να αρχίσουν να φροντίζουν τον πλανήτη που κινδυνεύει να εξαφανιστεί.





πηγή: lifo.gr

 

[rose.athens]

Make cannabis, not war


Three men who converted a former nuclear bunker into a giant cannabis farm to grow £6m worth of the drug are jailed

 

[stathis]

. . . .

Η ιστορία ενός ανθρώπου που ζει ολομόναχος σε νησί της Μεσογείου 28 χρόνια!

Ο Mauro Morandi, που σήμερα είναι 78 ετών, περνάει τις περισσότερες ώρες αγναντεύοντας τη θάλασσα και ακούγοντας των ήχο των κυμάτων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του National Geographic, το 1989 το σκάφος του Morandi βρέθηκε με κατεστραμμένο τον κινητήρα να παρασύρεται από τα θαλάσσια ρεύματα στις ακτές του νησιού Budelli, ανάμεσα στα νερά της Σαρδηνίας και της Κορσικής. Όταν έμαθε ότι ο συντηρητής του θα έβγαινε στη σύνταξη σε δύο μέρες, ο Morandi απογοητευμένος από την κοινωνία που ζούσε, πούλησε το σκάφος και εγκαταστάθηκε στο νησί όπου επιβιώνει μόνος του τα τελευταία 28 χρόνια.



Το Εθνικό Πάρκο Maddalena Archipelago αποτελείται από επτά νησιά και η νήσος Budelli θεωρείται το ομορφότερο από αυτά κυρίως λόγω της Ροζ παραλίας (Spiaggia Rosa) που έχει. Η πανέμορφη παραλία με τα κρυστάλλινα νερά έχει πάρει το όνομα της από την ροζ απόχρωση της άμμου που δημιουργήθηκε από τη διάβρωση των κοραλλιών και των κοχυλιών στη διάρκεια των χρόνων. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Ροζ παραλία χαρακτηρίστηκε από την ιταλική κυβέρνηση ως «τόπος υψηλού φυσικού πλούτου» και η πρόσβαση απαγορεύτηκε ώστε να προστατευθεί το ευαίσθητο οικοσύστημα, με εξαίρεση ελάχιστες περιοχές που παρέμειναν προσβάσιμες, με αποτέλεσμα το νησί να μετατραπεί από χώρος που επισκέπτονταν καθημερινά πολλοί τουρίστες σε έρημο τόπο.



Το 2016, έπειτα από μια δικαστική διαμάχη, το νησί πέρασε στην ιδιοκτησία του Maddalena National Park. Το πάρκο αμφισβήτησε το δικαίωμα του Morandi να ζει στο νησί. Η κοινή γνώμη αντέδρασε άμεσα, συλλέγοντας υπογραφές και πιέζοντας τους ντόπιους πολιτικούς, με αποτέλεσμα η απόφαση να ανακληθεί. Ο Morandi ισχυρίζεται πως δεν θα φύγει ποτέ από το νησί και θα αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω σε αυτό. Σε καθημερινή βάση προστατεύει τις ακτές καθαρίζοντάς τες από πλαστικά που ξεβράζει το κύμα και παρά την αποστροφή του απέναντι στους ανθρώπους, υποδέχεται πάντα θερμά τους επισκέπτες και τους εκπαιδεύει σχετικά με τους τρόπους που οφείλουν να προστατεύουν το οικοσύστημα.



Οι χειμώνες στο Budelli είναι ιδιαίτερα όμορφοι. Ο Morandi περνά πολύ καιρό χωρίς να έρθει σε επαφή με άνθρωπο κάνοντας ενδοσκόπηση και απολαμβάνοντας την ησυχία της φύσης. Απολαμβάνει να κάθεται στην παραλία και να ακούει τους ήχους του ανέμου και την θάλασσας που υποδηλώνουν την απόλυτη σιωπή. “Είναι ένα είδος φυλακής αλλά είναι μια φυλακή που επέλεξα εγώ ο ίδιος για τον εαυτό μου”, λέει. Ο χρόνος του κυλά δημιουργικά αφού όταν δεν φτιάχνει γλυπτά από τους κέδρους, συνηθίζει είτε να διαβάζει αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους και λογοτεχνία, είτε να φωτογραφίζει τις ομορφιές του νησιού.



Πρόσφατα μάλιστα, το νησί απέκτησε σύνδεση με το διαδίκτυο και παρόλο που είναι λάτρης της μοναχικής ζωής, ο Morandi εκμεταλλεύεται το γεγονός για να εκπληρώσει έναν ανώτερο σκοπό. Με τη βοήθεια των social media, επιδιώκει να παρουσιάσει στους ανθρώπους τις ομορφιές της φύσης, με στόχο να τους φέρει πιο κοντά σε αυτή, να τους κάνει να την αγαπήσουν και τελικά να αρχίσουν να φροντίζουν τον πλανήτη που κινδυνεύει να εξαφανιστεί.





πηγή: lifo.gr

Αληθινός Survivor.

 

[stathis]

http://www.ert.gr/eidiseis/epistimi/erchete-theamatiki-avgoustiatiki-vrochi-ton-persidon/