Ερώτηση

[Vagelis Lazarou]

OK! Περιμένω να ΄δω τί φταίει. Συνήθως αυτά τα προβλήματα είναι πολύ απλά στη λύση τους, αρκεί να τόχεις το πικ-άπ στα χέρια σου από κοντά. Να θυμάσαι πάντως ότι υπάρχει μία αρχή: Οταν κάτι απότομα δε πάει καλά, κάτι έχει αλλαχθεί , έστω άθελά μας.Αυτό, με τα πικ-άπ είναι αξίωμα!
Β.Λ

 

[g.kar]

v.zap , το πρόβλημα που έχεις διορθώνεται εύκολα. Οταν επιστρέψεις στείλε μου p.m να το δούμε από κοντά.

Επίσης δεν συμφωνώ με την πρόταση του Κώστα για προσθήκη πυκνωτή σε σειρά με το σήμα στην είσοδο του phono stage . Θα βρεθεί καλύτερη λύση. ΄

 

[v.zap]

Καλημέρα.Οταν έρθω στην πατρίδα θα σου στείλω πμ Γιώργο.Σας ευχαριστώ όλους.

 

[g.kar]

Σε περιμένουμε να γυρίσεις με το καλό.
Να μας φέρεις και Σκοπιανά γλυκά.

 

[Costas Coyias]

1) κάποιοι  κατασκευαστές δεν τεστάρουν τα ηχεία με πικ-άπ...2) ...

Βαγγέλη, πώς συνδέεται αυτό το ενδεχόμενο με το συγκεκριμένο πρόβλημα;

 

[Vagelis Lazarou]

Kώστα όπως ξέρεις ο κόσμος των αναλογικών κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...Δηλαδή μπορούν να υπάρξουν περισσότερα προβλήματα σε σχέση με τα ψηφιακά. Τα προβλήματα μεταφέρονται σε όλη την αλυσίδα μέχρι φυσικά και τα ηχεία και ενισχύονται, βέβαίως. Παλαιότερα οι κατασκευαστές ηχείων είχαν σαν αναφορά το πικ-άπ κυρίως και τη πομπίνα.Ετσι, γνωρίζοντας τα προβλήματα των αναλογικών ρύθμιζαν (και παράγγελναν) γούφερ με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (Q, κ.λ.π) και γενικά τα πάντα τα "συντόνιζαν" ώστε να μείωναν την εκδήλωση των προβλημάτων. Και βέβαια τότε τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα για τους κατασκευαστές. Η αναφορά μου πιο πάνω δεν ήταν κατηγορία στα σύγχρονα ηχεία. Ηταν απλά μία διαπίστωσή μου από τις δεκάδες επισκέψεις που έχω κάνει στο εξωτερικό σε διάφορους κατασκευαστές. Τον μόνο που είχα δεi να στήνει και να κουρδίζει τα ηχεία του με βάση ένα καλό πικ-άπ, ήταν ο Carl Marcisoto Της Αlon στη Ν.Υόρκη.
θα λεγε κάποιος ότι τώρα τα πράγματα είναι καλύτερα για τους κατασκευαστές ηχείων αφού έχουν μία καλύτερη "αναφορά". Τα αποτελέσματα όμως δικαιώνουν αυτόν που το είπε? Υπάρχει και ο αντίλογος. Ολοι μιλούν για ανάλυση Fourier και για αρμονικές. Υπάρχει καμιά απόδειξη ότι οι αρμονικές πάνε πάντα προς ...τα πάνω στο φάσμα? Και γιατί να μη πηγαίνουν και προς τα ...κάτω (χα,χα). Ε, τα τρομερά πικ-άπ παράγουν αρμονικές συχνότητες (δεν μιλώ για δυσλειτουργία τους και προβλήματα) πολύ πιο κάτω από τα ψηφιακά. Ετσι, πολλά σύχγρονα ηχεία τα βρίσκουν σκούρα με αυτά τα πικ-άπ. Και τότε το πρόβλημα είναι δικό τους και όχι αυτών των συγκεκριμένων τρομερών πικ-άπ...Αν κατέβαιναν στο φάσμα πολύ χαμηλά τα cdιά, τότε γιατί αν γράψεις ένα καλό αναλογικό ήχο σε ψηφιακό φορμά, κόβονται αρκετές πολύ χαμηλές συχνότητες. Υπάρχει και το θέμα των υψηλών, βέβαια. Για δώσε ένα τετραγωνικό σήμα για εγγραφή σε ένα DAT ή CDwriter, να δεις τί θα πάρεις ...Ημίτονο. Ενας λόγος που βγήκε το Super audio Cd (διαφημιζόταν κιόλας απο τη SONY) ήταν ακριβώς και αυτός. Το κατεστημένο CD είναι μία τρομερή τεχνολογία που πρωτοδοκιμάστηκε περί τα 1972 ( το '82 βγήκε στη παραγωγή το cd). Το PCM ήταν αρχικά τεχνολογία για τηλέφωνα και όχι για audio. Πάντως είναι κορυφαία τεχνολογία ακόμα και σήμερα. Αλλά, έχει προβλήματα και αυτή όπως οι περισσότερες.
Β.Λ

 

[Costas Coyias]

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω. Δηλαδή, εάν το συγκεκριμένο ηχείο ήταν σχεδιασμένο με βάση αναλογική πηγή, αν υποθέσουμε ότι αυτό στέκει λογικά, τότε δεν θα παρουσίαζε αυτές τις κινήσεις στις μονάδες χαμηλών; Στο κάτω της γραφής, εάν, για οποιονδήποτε λόγο, δημιουργούνται υποηχητικές συνιστώσες, το ηχείο είναι υποχρεωμένο να τις αναπαράγει, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, βεβαίως, και αυτό κάνει.

 

[Gebreselassie]

Ολοι μιλούν για ανάλυση Fourier και για αρμονικές. Υπάρχει καμιά απόδειξη ότι οι αρμονικές πάνε πάντα προς ...τα πάνω στο φάσμα? Και γιατί να μη πηγαίνουν και προς τα ...κάτω (χα,χα). Ε, τα τρομερά πικ-άπ παράγουν αρμονικές συχνότητες (δεν μιλώ για δυσλειτουργία τους και προβλήματα) πολύ πιο κάτω από τα ψηφιακά. Ετσι, πολλά σύχγρονα ηχεία τα βρίσκουν σκούρα με αυτά τα πικ-άπ.

Βαγγέλη σαφέστατα οι αρμονικές δεν πάνε μόνο προς τα πάνω. Πολύ απλά όμως οι προς τα πάνω μας ενδιαφέρουν περισσότερο, αφού αφ' ενός συναντώνται στα περισσότερα μουσικά όργανα και αφ' ετέρου αυτές, σε αντίθεση με τις υποηχητικές, μπορούν να αναπαραχθούν σε ένα φυσιολογικό δωμάτιο...

Το red book cd, επισήμως έχει εύρος 5Hz - 20.000kHz, το SACD ξεκινάει από το μηδέν και πάει στο διάστημα και το... υψηλής ανάλυσης pcm του dvd audio, επίσης εκεί κοντά είναι αλλά με μεγαλύτερο δυναμικό εύρος. Πραγματικά δεν ξέρω από που προκύπτει το ότι από πικάπ μπορεί να ακούσει κάποιος τόσο χαμηλές συχνότητες ή τις αρμονικές τους, όσο από ψηφιακά μέσα, κυρίως λόγω κατασκευής και ανεπαρκούς διαβάσματος των δίσκων από τα πικάπια. Σε απόλυτα χαρακτηριστικά πάντως συχνοτικού εύρους και δυναμικής περιοχής, (στα ψηφιακά υπάρχουν κάποια στάνταρντ είτε μιλάμε για φθηνά είτε για ακριβά μηχανάκια ), τα αναλογικά master tapes, με το dvd audio μάλλον μπορούν να αποδοθούν πιο σωστά από ότι με βινύλιο. Το έχω πει και παλαιότερα άλλωστε, προφανώς είναι άλλο πράγμα ο αναλογικός ήχος και άλλο το βινύλιο...


Ρε σεις για καθίστε καλά...
Δεν βρίσκω κανέναν απολύτως λόγο να τιουνάρει ένας κατασκευαστής το καημένο το ηχειάκι του με βάση το... πικάπ. Είναι τουλάχιστον τρέλα να κάνει κάτι τέτοιο. Άς πάρει ένα καλό ψηφιακό αν δεν θέλει αναλογικά tapes. Και αν ήταν μάγκας να το κάνει κάποιος, μάλλον θα έπρεπε να δώσει περισσότερη σημασία στην αποκοπή των συχνοτήτων για τις οποίες μιλάμε (που αποτελούν το γνωστό σημαντικό πρόβλημα για πολλά αναλογικά set up), παρά να τις αφήσει να αναπαράγονται και να κουνάνε του παιδιού το γούφερ πέρα δώθε ασκόπως. Και σιγά ρε μάγκες να μην κάτσει να ξεχωρίσει ο κατασκευαστής ηχείων πότε η γουφεράντζα του κόβει βόλτες λόγω του κακού πικάπ του και των υποσυχνοτήτων που παράγει και πότε λόγω μουσικής. Δεν γίνονται αυτά βρε...

Και ερωτώ εγώ τώρα: Αν τα γούφερ σταματήσουν να κουνιούνται πέρα δώθε, έχουμε οριστική και σαφέστατη λύση του προβλήματος ή κάποιες υποηχητικές που σαφέστατα δεν είναι αρμονικές τις μουσικής 8), θα εξακολουθούν να βγαίνουν? Η λύση είναι δραστική και επί της ουσίας ή αφορά μόνον σε αυτό που βλέπουμε δια γυμνού οφθαλμού ήτοι το πέρα δώθε? Μετριέται ετούτο...?


Πάντως πολλοί δεν θα δίνανε τόση σημασία...
Στην τελευταία έκθεση στο lydra marriot, όποιος άκουσε (και είδε ) τα μεγάλα usher να παίζουν από πικάπ, ξέρει τι εννοώ. Θυμάμαι μάλιστα να το σχολιάζω γελώντας στον Κορακάκη, που τον πέτυχα σε εκείνο το δωμάτιο...

 

[Vagelis Lazarou]

Βεβαίως και είναι υποχρεωμένα να αναπαράγουν με κάποιο τρόπο όλες τις συχνότητες . Ομως κάποια έχουν πολύ καλύτερη συμπεριφορά από κάποια άλλα ειδικά όταν τους ζητείται να κατέβουν πολύ χαμηλά. Θα μιλήσω επί του συγκεκριμένου προβλήματος που έχει παρουσιαστεί στον Βασίλη, αφού η τοποθέτησή μου ( για τα ηχεία) δεν ήταν δυσμενής για κάποια ηχεία και απλά έκανα μία παρατήρηση. Δυστυχώς όλα όσα μπορούμε να πούμε είναι θεωρητικά και προσωπικά επιμένω μόνο στη πρακτική και ιδανική λύση του προβλήματος. Δηλαδή, αν δεν είμαι μπροστά στο πρόβλημα και να το εξετάσω δεν μπορώ να  εκφέρω γνώμη ή να δώσω λύση 100%. Το μόνο που μπορώ να πω είναι το εξής: Eχω δει  παρόμοιας σχεδίασης ηχεία να παρουσιάζουν προβλήματα αυτού ακριβώς του είδους και κάποια κανένα! Δεν εννοώ βέβαια να προυπάρχει πρόβλημα απο το πικ-άπ. Τί συμβαίνει τότε? Τί θα πρέπει να σκεφτεί ο καταναλωτής? Γιατί το γούφερ τρελένεται στο ένα ηχείο ενώ στο άλλο όχι ( και πολύ πιθανόν το τελευταίο να κατεβαίνει χαμηλότερα...)? Η κρίσεις μπορούν να διαφέρουν, βέβαια. Πάντως το πρόβλημα του Βασίλη δεν πρέπει να είναι πρόβλημα του ηχείου και μακάρι να είναι έτσι. Είμαι σίγουρος ότι κάποια άλλη παράμετρος έχει αλλάξει, εκτός της αλλαγής των ηχείων.
Β.Λ

 

[Vagelis Lazarou]

Δεν είναι κανένας κατασκευαστής υποχρεωμένος να τιουνάρει το ηχείο του με βάση το πικ-άπ. Δεν είπα κάτι τέτοιο.
Και δεν κατηγόρησα το cd μην αρπάζεστε (χα,χα). Μη με παρασύρετε σε κόντρα με τα ψηφιακά (ξανά ,χα,χα)...Το βλέπω πως προς τα εκεί πηγαίνει! Καθίστε να δούμε ρε σείς το πρόβλημα του ανθρώπου...
Β.Λ

 

[Vagelis Lazarou]

Και επιμένω να κάνετε το πιο πάνω αναφερθέν τεστ, μιάς και αναφερθήκαμε και στις ...υψηλές συχνότητες, αυτές τις διαστημικές. Δωστε σε ένα DAT καλό τετραγωνικό παλμό πάνω απότους 10κhz ( δεν χρειάζεται να είναι στους 50ΚHZ) και μετά κοιτάξτε το σας παρακαλώ πώς αναπαραγάγεται από τα υπέροχα διαστημικά ψηφιακά. θα είναι πολύ ενδιαφέρον για όλους μας.
Β.Λ

 

[Gebreselassie]

Καλημέρα! Βαγγέλη που μπορεί να μας φανεί χρήσιμο ένα τέτοιο test?

 

[Αντώνης K.]

Καλημέρα! Βαγγέλη που μπορεί να μας φανεί χρήσιμο ένα τέτοιο test?

Απλά θα κατανοήσουμε γιατί δεν πρέπει να περιμένουμε από τα ψηφιακά φυσικές υψηλές συχνότητες. Έτσι οι κατασκευαστές σχεδιάζοντας σήμερα ένα ηχείο προσπαθούν να δώσουν καλύτερη έμφαση ποιότητας σε αλλά σημεία του φάσματος για να καλύψουν αυτήν την μεγάλη αδυναμία τον ψηφιακών format.

 

[g.kar]

Το πρόβλημα θα το δούμε on site όταν με το καλό επιστρέψει ο v.sap
Τα αποτελέσματα θα τα ανακοινώσουμε εδώ.

Μέχρι τότε μπορούμε να συνεχίσουμε να μιλάμε για πιο λόγο τα περισσότερα CDs ακούγονται τόσο χάλια στα περισσότερα συστήματα που έχω ακούσει.

 

[Gebreselassie]

Απλό είναι βρε αφού το ξέρω ότι ξέρεις...
Δεν δίνει σημασία ο κόσμος νομίζοντας ότι για να ακούσεις cd αρκεί να ξέρεις που είναι το... play. 8)

 

[Vagelis Lazarou]

Τα τεστ πάντα χρειάζονται. Οτι ακούμε -βλέπουμε από τα μηχανήματα είναι αποτελέσματα επίπονων διαδικασιών σε εργαστήρια. Τίποτε δεν βγαίνει από ευχολόγια. Το συγκεκριμένο τεστ δείχνει κα΄τι πολύ απλό: O τετραγωνικός παλμός είναι μία θεμελιώδης συνάρτηση με άπειρες αρμονικές. Η βάση του pcm συμπεριφέρεται από κάποια συχνότητα και μετά σαν έναν καλό ...μετασχηματιστή εξόδου. Αδυνατεί να παράγει αυτές τις πλούσιες αρμονικές. Και η μουσική δεν είναι μόνο ημίτονα, έχει τρίγωνα ...πολύγωνα και πάει λέγοντας. Ενας λόγος που οι λυχνιακές υλοποιήσεις είναι της μόδας, είναι και αυτός. Προσθέτουν αυτές τις αρμονικές που εξέλειπαν.
Β.Λ

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Τα τεστ πάντα χρειάζονται. Οτι ακούμε -βλέπουμε από τα μηχανήματα είναι αποτελέσματα επίπονων διαδικασιών σε εργαστήρια. Τίποτε δεν βγαίνει από ευχολόγια. Το συγκεκριμένο τεστ δείχνει κα΄τι πολύ απλό: O τετραγωνικός παλμός είναι μία θεμελιώδης συνάρτηση με άπειρες αρμονικές. Η βάση του pcm συμπεριφέρεται από κάποια συχνότητα και μετά σαν έναν καλό ...μετασχηματιστή εξόδου. Αδυνατεί να παράγει αυτές τις πλούσιες αρμονικές. Και η μουσική δεν είναι μόνο ημίτονα, έχει τρίγωνα ...πολύγωνα και πάει λέγοντας. Ενας λόγος που οι λυχνιακές υλοποιήσεις είναι της μόδας, είναι και αυτός. Προσθέτουν αυτές τις αρμονικές που εξέλειπαν.
Β.Λ

Τα τεστ πάντα χρειάζονται. Αυτό είναι σίγουρο. Απλά πιστεύω ότι πολλοί κατασκευαστές δεν ασχολούνται πλέον και τόσο πολύ με το εργαστήριο. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η υλικοτεχνική μελέτη, και η μείωση του κόστους (και όχι απαραίτητα της τιμής) του προϊόντος. Με τις μετρήσεις δυστυχώς λίγοι παλαβοί ασχολούνται και ο περισσότεροι στον τομέα των αναλογικών. Τα μισά CD players παραγωγής ουσιαστικά είναι κατασκευές φασόν σε εργοστάσια της Νότιοανατολικής Ασίας.

Βαγγέλη όμως τι γίνεται όταν οι ηχογραφήσεις έχουν γίνει ψηφιακά με δειγματολειψίες των 48KHz το πολύ. Αυτή η ηχογράφηση έχει απόκριση μέχρι 24KHz και έτσι δεν σώζεται ούτε με λαμπάτο ούτε με τίποτε. Η λυχνία θα σε βοηθήσει απλά να ακούσεις μία πιο ωραιοποιημένη ερμηνεία και τίποτε παραπάνω.

Επίσης αυτό που προσθέτει η λυχνία δεν είναι πάντα το σωστό. Ιδίως στα πνευστά που ανάλογα με το είδος του σωλήνα του οργάνου (ανοιχτός-ανοιχτός ή ανοιχτός-κλειστός ) παραγονται και διαφορετικές αρμονικές. Κλασσική περίπτωση είναι κομμάτια με φλάουτο και όμποε όπου η λυχνία τους αλλάζει στην κυριολεξία τα φώτα.

Αυτός ο περιορισμός των αρμονικών όμως που έχει κυρίως να κάνει με την δειγματολειψία των 44.1KHz μπορεί κατά την ταπεινή μου γνώμη να περιοριστεί μόνο με φορμά ήχου υψηλής δειγματολειψίας όπως το dvd audio, όπου μπορούμε να φτάσουμε άνετα στα 96KHz (άρα αναπαράγονται ήχοι μέχρι 48 KHz).

 

[g.kar]

Οι φυσικές αρμονικές των οργάνων χάνονται πολύ νωρίς, στα μικρόφωνα και τον αναλογικό προενισχυτή που κάνουν την ηχογράφηση.
Τα καλύτερα μικρόφωνα είναι λαμπάτα (!!!)
Καμία μέθοδος δεν μπορεί όμως να επαναφέρει τις χαμένες φυσικές αρμονικές. Αυτό που κάνουν όλοι οι επεγγελματίες είναι να προσθέτουν χρώμα, βάθος, reverberance κ.λ.π. με σκοπό να βελτιώσουν μια ηχογράφηση και πάντα με τα δικά τους μουσικά κριτήρια.

Η λαμπάτη ενίσχυση δημιουργεί κάποια ψεύτικη και χρωματισμένη θα έλεγα ατφόσφαιρα που σε πολλούς αρέσει. Είναι ένα είδος ηχητικού εφέ.

Εγω προσωπικά λατρεύω τον ήχο της λάμπας, ειδικά αυτη τς προενίσχυσης.

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Οι φυσικές αρμονικές των οργάνων χάνονται πολύ νωρίς, στα μικρόφωνα και τον αναλογικό προενισχυτή που κάνουν την ηχογράφηση.

Δεν χάνονται όλες οι αρμονικές. Εξαρτάται τι μικρόφωνο θα χρησιμοποιήσεις, πως θα το στήσεις κλπ κλπ. Όσο για τον αναλογικό προενισχυτή στις περισσότερες ψηφιακές κονσόλες ηχογράφησεις απλά δεν υπάρχει. Το θέμα είναι ότι, αυτά που θα περάσουν από το μικρόφωνο μπαίνουν στην προκρούστεια λογική της ψηφιακής ηχογράφησης.

Τα καλύτερα μικρόφωνα είναι λαμπάτα (!!!)

Εξαρτάται τι θέλεις να ηχογραφήσεις. Όπως δεν υπάρχει ιδανικό ηχείο, ομοίως δεν υπάρχει και ιδανικό μικρόφωνο. Γι' αυτό και στα σωστά studio για το κάθε όργανο υπάρχουν και διαφορετικά μικρόφωνα. Και πολλές φορές αυτό που ακούμε σε ένα όργανο είναι συνδιασμός σημάτων από διαφορετικά μικρόφωνα.

Καμία μέθοδος δεν μπορεί όμως να επαναφέρει τις χαμένες φυσικές αρμονικές. Αυτό που κάνουν όλοι οι επεγγελματίες είναι να προσθέτουν χρώμα, βάθος, reverberance κ.λ.π. με σκοπό να βελτιώσουν μια ηχογράφηση και πάντα με τα δικά τους μουσικά κριτήρια.

Η λαμπάτη ενίσχυση δημιουργεί κάποια ψεύτικη και χρωματισμένη θα έλεγα ατφόσφαιρα που σε πολλούς αρέσει. Είναι ένα είδος ηχητικού εφέ.

Εδώ είναι όλη η ουσία. Το να ζητάμε λοιπόν "πιστή αναπαραγωγή ήχου" είναι απλά μάταιο. Αυτό που θα καταφέρουμε, στην καλύτερη δυνατή των περιπτώσεων, είναι μια ωραιοποιημένη εκδοχή του πραγματικού ήχου. Και εδώ θα ξανατονίσω αυτό που λέω πάντα. Το HiFi και το HiEnd είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα συμβιβασμων υλικοτεχνικών, οικονομικών, αισθητικών. Εξαρτάται από το τι συμβιβασμούς μπορείς να κάνεις, και σε ποιον τομέα. Όσο λιγότεροι φυσικά, τόσο καλύτερα, αλλά και πάλι μποτέ δεν θα φτάσεις τον πραγματικό ήχο.

Προσωπικά πάντως προτιμώ να ακούω ζωντανή μουσική όποτε μπορώ...

Εγω προσωπικά λατρεύω τον ήχο της λάμπας, ειδικά αυτη τς προενίσχυσης.

Κάποιες φορές μου αρέσει κι εμένα. Δοκίμασε όμως να ακούσεις ένα όμποε ή ένα φλάουτο σε λαμπάτο και συγκρινέ το με το πραγματικό. Εκεί ο "ήχος" της λάμπας ουσιαστικά παραλλάσει βαρέως τις αρμονικές του φυσικού οργανου, με αποτέλεσμα να σου δημιουργεί την εντύπωση ότι ακους άλλο όργανο...

 

[g.kar]

Οι φυσικές αρμονικές των οργάνων χάνονται πολύ νωρίς, στα μικρόφωνα και τον αναλογικό προενισχυτή που κάνουν την ηχογράφηση.

Δεν χάνονται όλες οι αρμονικές. Εξαρτάται τι μικρόφωνο θα χρησιμοποιήσεις, πως θα το στήσεις κλπ κλπ. Όσο για τον αναλογικό προενισχυτή στις περισσότερες ψηφιακές κονσόλες ηχογράφησεις απλά δεν υπάρχει. Το θέμα είναι ότι, αυτά που θα περάσουν από το μικρόφωνο μπαίνουν στην προκρούστεια λογική της ψηφιακής ηχογράφησης.

Τα καλύτερα μικρόφωνα είναι λαμπάτα (!!!)

Εξαρτάται τι θέλεις να ηχογραφήσεις. Όπως δεν υπάρχει ιδανικό ηχείο, ομοίως δεν υπάρχει και ιδανικό μικρόφωνο. Γι' αυτό και στα σωστά studio για το κάθε όργανο υπάρχουν και διαφορετικά μικρόφωνα. Και πολλές φορές αυτό που ακούμε σε ένα όργανο είναι συνδιασμός σημάτων από διαφορετικά μικρόφωνα.

Καμία μέθοδος δεν μπορεί όμως να επαναφέρει τις χαμένες φυσικές αρμονικές. Αυτό που κάνουν όλοι οι επεγγελματίες είναι να προσθέτουν χρώμα, βάθος, reverberance κ.λ.π. με σκοπό να βελτιώσουν μια ηχογράφηση και πάντα με τα δικά τους μουσικά κριτήρια.

Η λαμπάτη ενίσχυση δημιουργεί κάποια ψεύτικη και χρωματισμένη θα έλεγα ατφόσφαιρα που σε πολλούς αρέσει. Είναι ένα είδος ηχητικού εφέ.

Εδώ είναι όλη η ουσία. Το να ζητάμε λοιπόν "πιστή αναπαραγωγή ήχου" είναι απλά μάταιο. Αυτό που θα καταφέρουμε, στην καλύτερη δυνατή των περιπτώσεων, είναι μια ωραιοποιημένη εκδοχή του πραγματικού ήχου. Και εδώ θα ξανατονίσω αυτό που λέω πάντα. Το HiFi και το HiEnd είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα συμβιβασμων υλικοτεχνικών, οικονομικών, αισθητικών. Εξαρτάται από το τι συμβιβασμούς μπορείς να κάνεις, και σε ποιον τομέα. Όσο λιγότεροι φυσικά, τόσο καλύτερα, αλλά και πάλι μποτέ δεν θα φτάσεις τον πραγματικό ήχο.

Προσωπικά πάντως προτιμώ να ακούω ζωντανή μουσική όποτε μπορώ...

Εγω προσωπικά λατρεύω τον ήχο της λάμπας, ειδικά αυτη τς προενίσχυσης.

Κάποιες φορές μου αρέσει κι εμένα. Δοκίμασε όμως να ακούσεις ένα όμποε ή ένα φλάουτο σε λαμπάτο και συγκρινέ το με το πραγματικό. Εκεί ο "ήχος" της λάμπας ουσιαστικά παραλλάσει βαρέως τις αρμονικές του φυσικού οργανου, με αποτέλεσμα να σου δημιουργεί την εντύπωση ότι ακους άλλο όργανο...

1. Δεν εννοούσα ότι χάνονται όλες οι αρμονικές του οργάνου.  Χάνονται μόνο αυτές που έχουν χαμηλή ένταση και δεν φτάνουν ποτέ στο μικρόφωνο λόγω απόστασης και θορύβου.
Πριν το ψηφιακό σήμα πάει στην ψηφιακή κονσόλα έχει ήδη περάσει από έναν αναλογικό προενισχυτή μικροφώνων. Μερικοί προενισχυτές διαθέτουν και  κύκλωμα Α/D.  Η Neuman κατασκευάζει και ψηφιακό προενισχυτή μικροφώνων και έχω διαβάσει άριστες κριτικές.

2.  Φυσικά και δεν υπάρχει ένα μικρόφωνο για όλες τις δουλειές.  Αν διαβάσεις όμως προσεκτικά  τι μικρόφωνα χρησιμοποιούν για ηχογράφηση ζωντανής κλασικής μουσικής και jazz θα διαπιστώσεις ότι τα περισσότερα από αυτά είναι λαμπάτα. Για ηχογράφηση φωνής δεν το συζητάω καν.

3.  Και εμένα μου αρέσει η ζωντανή μουσική αρκεί να είναι χωρίς μικρόφωνα. Ελάχιστοι βγαίνουν στη σκηνή χωρίς μικρόφωνα. Μόνο σε κλασική.
Από την άλλη άμα ακούσεις ένα Sonus Faber Amatti με ενισχυτή KRELL FBI θα σου φύγει ο τάκος και θα αναθεωρήσεις κάποιες από τις απόψεις που έχεις για το Hi-Fi και το Hi-End.  Ακουσα αυτό το συνδιασμό πριν λίγες ημέρες και ανατρίχιαζα συνεχώς από την κορυφή ως τα νύχια και μάλιστα σε γνωστά μου μουσικά κομμάτια που δεν με είχαν συγκινήσει τόσο πολύ σε άλλα συστήματα.
Απλά δεν υπάρχουν φράγγα , άλλο αυτό.

4.  Υπάρχουν λαμπάτοι προενισχυτές που δεν συμπεριφέρονται με τον τρόπο που περιγράφεις.
Οτι ισχύει για τους τελεστικους και τα τρανσίστορς ισχύουν και για τους λαμπάτους προενισχυτές.  Το αποτέλεσμα μετράει.
Η σχεδίαση ενός προενισχυτή κρύβει πολλά μυστικά.