Ιδανικές αναλογίες χώρου ακρόασης

[Dimifoot]

Πως υπολογίζεις την μέγιστη απόσταση ακρόασης;

Up.
Δεν κατάλαβα το σκεπτικό.

 

[costas EAR]

Up.
Δεν κατάλαβα το σκεπτικό.

Για εύκολα:

Το υποχρεωτικό: (Πλάτος/2)-(~βάθος ηχείου)

Εναλλακτικά, κι ιδανικά: πλάτος-(ύψος ταβανιού)

Στόχος διπλός: 1) ο προβλεπόμενος κύκλος ακρόασης, με τις προβλεπόμενες αποστάσεις ακρόασης από όλα τα ηχεία του πολυκάναλου συστήματος και 2) η ακύρωση του βασικού ιδιοσυντονισμού του χώρου (ύψους) μέσω ακύρωσης από boundaries.

Οι βασικές αρχές της υψηλής πιστότητας αναπαραγωγής εμπεριέχουν τα ανωτέρω, δηλαδή σωστή τοποθέτηση ηχείων και πρόβλεψη για τη συμπεριφορά του χώρου. Τα βασικά..

 

[Dimifoot]

Στόχος διπλός: 1) ο προβλεπόμενος κύκλος ακρόασης, με τις προβλεπόμενες αποστάσεις ακρόασης από όλα τα ηχεία του πολυκάναλου συστήματος και 2) η ακύρωση του βασικού ιδιοσυντονισμού του χώρου (ύψους) μέσω ακύρωσης από boundaries.

Το 2) εχει και άλλους τρόπους αντιμετώπισης (συνηχητές, tuned bass traps), οπότε δεν ειναι και τελείως απαραίτητο. Αντιθέτως θα προτιμούσα in wall ή on wall placement για να αποφύγεις το comb filtering.

Για το 1) πρέπει να ξανακάνεις τις πράξεις, γιατι ολα τα ηχεία πλην του κεντρικού βρίσκονται υπο κάποια γωνία, και θελει και λίγο τριγωνομετρία (πίσω κεντρικό δεν υπάρχει)

 

[Elysion]

6.9 x 4.3 x 2.7

 

[Emmanouil 1964]

Ιδανικές αναλογίες χώρου ακρόασης .

Oί διαστάσειs και τό πωs πρέπει να είναι φτιαγμένοs ό τέλειοs ακουστικόs χώροs είναι γνωστέs από τον 5ο π.Χ. καί είναι το ονομαστό Νεκρομαντείο όπου πιστοί έρχονταν να συμβουλευτούν για τα μελλούμενα από τις ψυχές των νεκρών .
Το υλικό του υπόγειου αυτού χώρου, που απαιτεί το κατέβασμα με μια παλιά σιδερένια σκάλα με δεκαπέντε τουλάχιστον σκαλοπάτια , είναι από πωρόλιθο με πόρους που καταλαμβάνουν περίπου το 10% του όγκου του , ασβεστολιθικής σύστασης και κιτρινωπό ( με πυκνότητα 1.730 χιλιογράμμων ανά κυβικό μέτρο ).
Το πιο αξιοπρόσεκτο στην αίθουσα , τη λαξευμένη στον βράχο, είναι τα δεκαπέντε πρόσθετα τόξα από το ίδιο υλικό που διατρέχουν την οροφή και φθάνουν, κατά μήκος των τοίχων, ως το έδαφος. Φτιάχνοντας στον υπολογιστή ένα όσο γίνεται πιο πιστό αντίγραφο της αίθουσας με τα χαρακτηριστικά τόξα της, βρίσκουμε ότι σε όγκο είναι περίπου 264 κυβικά μέτρα και η ολική της επιφάνεια εξαιτίας των τόξων αυτών αυξάνεται κατά πολύ φθάνοντας τα 421 τετραγωνικά μέτρα. Οταν λοιπόν διαιρεθεί ο όγκος διά της ολικής επιφανείας παίρνουμε τον αριθμό 0,63 που είναι μικρότερος από τη μονάδα. Στις συνηθισμένες σημερινές κατασκευές αιθουσών ο λόγος αυτός βγαίνει μεγαλύτερος από τη μονάδα και κατά μέσο όρο βρίσκεται κοντά στο 1,35 . Για όποιον έχει την εύλογη απορία για το ποια είναι η σημασία αυτής της σχέσης ανάμεσα στον όγκο και στην όσο γίνεται μεγαλύτερη ολική επιφάνεια του κάθε υπό εξέταση χώρου , πρέπει να κάνουμε κάποιες πράξεις ξεκινώντας από τον θεμελιώδη και ακόμη αποδεκτό από τους επιστήμονες της ακουστικής νόμο του Sabine, όπου ο χρόνος αντήχησης συνδέεται με τον όγκο και την επιφάνεια μιας αίθουσας. Από προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές βγαίνει ότι αν εξασφαλιστεί σε χώρο όπου ισχύει η εξίσωση του Sabine η διαίρεση όγκου με επιφάνεια να δίνει αποτέλεσμα μικρότερο ή κοντά στο 0,5, ο χρόνος αντήχησης θα είναι πολύ μικρός . Ακόμη κι αν τα υλικά κατασκευής της αίθουσας είναι τόσο σκληρά όσο εδώ που έχουμε βράχο και πέτρινα τόξα πολύ κοντά μεταξύ τους . Αν σκεφθούμε λοιπόν ότι μάλλον και το σημερινό , αρκετά ανώμαλο, δάπεδο τότε θα ήταν σκεπασμένο με κάποιο άλλο πιο απορροφητικό υλικό, ενώ υφάσματα στους τοίχους, άχυρο, άμμος, θα είχαν και αυτά τη συμμετοχή τους στην απόσβεση του ήχου, τότε φθάνουμε στο συμπέρασμα ότι σε μια τέτοια αίθουσα οι ήχοι θα είχαν σχεδόν μηδενική αντήχηση. Δηλαδή , αν και βαθιά μέσα στη γη, θα ήταν σαν να ήμαστε σε υπαίθριο χώρο , όπως στην άκρη ενός γκρεμού, όπου οι φωνές μας δεν επιστρέφουν στα αφτιά μας ύστερα από ανάκλαση σε κάποια επιφάνεια !
Η υπόγεια αυτή αίθουσα λοιπόν έκανε στην πραγματικότητα, όπως θα έλεγε κάποιος της ακουστικής, «εξομοίωση ανοικτού χώρου», δηλαδή αν και βρισκόσουν σε έναν περίκλειστο χώρο οι κατασκευαστές είχαν καταφέρει, με χρόνους αντήχησης, μετρημένους σήμερα, από 0,3 ως 0,4 του δευτερολέπτου , να σου δίνεται η εντύπωση ότι γύρω σου είναι το απέραντο κενό .
Σε αυτό βοηθούν και τα τόξα , διότι στην οροφή δημιουργούν πολύ σοφά θέσεις-παγίδες όπου φθάνοντας τα ηχητικά κύματα υφίστανται πολλαπλές ανακλάσεις χάνοντας πολλή από την έντασή τους προτού επιστρέψουν και είναι σαν να αιχμαλωτίζονται εκεί για κάποιο διάστημα ώσπου να χάσουν στην πλειοψηφία τους την έντασή τους .
Εκτός όμως και από τις μετρήσεις του χρόνου αντήχησης καταγράφηκαν και οι στάθμες θορύβου βάθους , δηλαδή το τι ακούγεται αν κάποιος μένει τελείως ακίνητος και αφουγκράζεται το τι γίνεται γύρω του. Βρέθηκε λοιπόν μια τιμή κοντά στα 13 decibel όταν σε τεχνητά κατασκευασμένους χώρους έχουμε τουλάχιστον 22 decibel, και αυτά τα 13 decibel μετρήθηκαν σε έναν χώρο όπου υπάρχει τώρα το μόνιμο άνοιγμα της σκάλας καθόδου , όπως και κάποιες οπές προς τα επάνω , απομεινάρια κάποιων αδέξιων ανασκαφών . Αρα στην παλιά εποχή στον χώρο θα βασίλευε ακόμη μεγαλύτερη σιγή .

Kοντά στις γνώσεις των αρχαίων που αποκαλύπτονται χάρη στη θαυμαστή κατασκευή του Μηχανισμού των Αντικυθήρων , στον μοναδικό τρόπο δόμησης του Παρθενώνα ή στην καταπληκτική αρχιτεκτονική των θεάτρων, μπορούμε να προσθέσουμε και γνώσεις ακουστικής που σήμερα εμείς μόνο με τη βοήθεια προχωρημένων μηχανημάτων τις προσεγγίζουμε .

- pigi ,
Ηigh-tech κάθοδος στον... Αδη
-

Νεκρομαντείο Αχέροντα .
Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι αυτό υπήρχε ακόμη και στον 8ο αι. π.Χ., ενώ έχουμε αναφορές για τον χώρο και σε μια ραψωδία της Οδύσσειας (Νεωνία) και στις ραψωδίες κ΄ και λ΄ της Ιλιάδος .

-
Δείτε και αυτό εδώ .
Βασίλειος Α. Ζαφρανάς
Παναγιώτης Σ. Καραμπατζάκης
Διερεύνηση ακουστικών ιδιοτήτων Νεκρομαντείου Αχέροντα .
-

-

 

[costas EAR]

Το 2) εχει και άλλους τρόπους αντιμετώπισης (συνηχητές, tuned bass traps), οπότε δεν ειναι και τελείως απαραίτητο

Τελείως απαραίτητο δεν είναι τίποτα, ακούς κι από ηχόμπαρα.

Ας δούμε το σωστό.

Το να προσπαθήσεις να μπαλώσεις τα τερτίπια του χώρου στις χαμηλές συχνότητες με μπασοπαγίδες, είναι τραγικά μα τραγικά χειρότερη επιλογή από το να λύσεις το θέμα εξ'αρχής με σωστή τοποθέτηση.

Αφενός με μπασοπαγίδες δε παλεύεται, ψιλοκουκουλώνεται (όπως και με το ντιρακ), αλλά δε παλεύεται, κι αφετέρου οι απαραίτητοι συνηχητές χαμηλών συχνοτήτων έχουν τεράστιο εμβαδόν και κανείς δε θα τους φτιάξει τελικά όπως θα έπρεπε, άσε το κόστος κατασκευής και τη δυσκολία υλοποίησης..

Η σωστή τοποθέτηση είναι το σημαντικότερο βήμα. Σαφώς μπορείς να έχεις τα κυρίως ηχεία σε διαφορετική απόσταση από τη θέση ακρόασης, πχ το δεξί στα 2 μ. και το αριστερό στα 3μ., και να διορθώσεις στάθμη και χρονισμό με ντιρακ. Αναρρωτήσου τι είναι πιο σωστό, να τα έχεις σε σωστή θέση και να μη χρειάζεται ψηφιακή ισοσταθμιση ή να τα έχεις σε λάθος θέση και να το μπαλώσεις;

Το ίδιο συμβαίνει και με τις αναλογίες του χώρου ακρόασης. Μπορείς (ίσως) να επιλέξεις τις σωστές και να μην έχεις προβλήματα με βουναλάκια και χαράδρες στην απόκριση, ή μπορείς να διαλέξεις λάθος χώρο και να τα κουκουλώσεις με ντιρακ.

Ίδια πράγματα και στην τοποθέτηση. Ας δούμε τα ιδανικότερα σενάρια.

Προφανώς, ο εντοιχισμός αποτελεί την απολύτως καλύτερη επιλογή, αυτό δεν είναι θέμα συζήτησης, δεν έχει ενδιαφέρον..

Για το 1) πρέπει να ξανακάνεις τις πράξεις, γιατι ολα τα ηχεία πλην του κεντρικού βρίσκονται υπο κάποια γωνία, και θελει και λίγο τριγωνομετρία (πίσω κεντρικό δεν υπάρχει)

Μπα, είναι απλά τα πράγματα. Όσο απέχει το αριστερό και δεξί σαραουντ ηχείο από τη θέση ακρόασης, τόσο ακριβώς απέχουν και τα Μέιν μεταξύ τους κι από σένα. Ή τα βάζεις σωστά και δε χρειάζεται διόρθωση με ντιρακ, ή τα βάζεις λάθος και μετά τα διορθώνεις.

Κύκλος ακρόασης. Δε θέλει διόρθωση..

 

[Dimifoot]

Το να προσπαθήσεις να μπαλώσεις τα τερτίπια του χώρου στις χαμηλές συχνότητες με μπασοπαγίδες, είναι τραγικά μα τραγικά χειρότερη επιλογή από το να λύσεις το θέμα εξ'αρχής με σωστή τοποθέτηση.

Δεν ειναι απολύτως σωστή τοποθέτηση αυτη που προτείνεις-όσον αφορά την προσπάθεια ακύρωσης του mode του ταβανιού. Τρικάκι είναι, και το πληρώνεις με comb filtering αλλού. Είπαμε, in wall ή on wall. Μπασοπαγιδες και συνηχητές θα μπουν έτσι και αλλιώς.

κι αφετέρου οι απαραίτητοι συνηχητές χαμηλών συχνοτήτων έχουν τεράστιο εμβαδόν και κανείς δε θα τους φτιάξει τελικά όπως θα έπρεπε, άσε το κόστος κατασκευής και τη δυσκολία υλοποίησης..

Και δεν ειναι έτσι. Τα modes ταβανιού ειναι μεταξύ 60-65Hz περίπου, οχι πιο κάτω. Μια χαρά αντιμετωπίζονται, δεν θελει τεράστιες και δύσκολες υλοποιήσεις.

Προφανώς, ο εντοιχισμός αποτελεί την απολύτως καλύτερη επιλογή, αυτό δεν είναι θέμα συζήτησης, δεν έχει ενδιαφέρον..

Τελείως απαραίτητο δεν ειναι τίποτα, ακούς και απο ηχομπάρα

Όσο απέχει το αριστερό και δεξί σαραουντ ηχείο από τη θέση ακρόασης, τόσο ακριβώς απέχουν και τα Μέιν μεταξύ τους κι από σένα.

Ναι, αλλα σου δίνεται η δυνατότητα να τα τοποθετήσεις στις 110 μοίρες και όχι καθέτως, κερδίζεις μερικούς πόντους.

 

[costas EAR]

σου δίνεται η δυνατότητα να τα τοποθετήσεις στις 110 μοίρες και όχι καθέτως,

Ομοίως τα κυρίως, 22-30. Ποιά είναι η πιο σωστή τοποθέτηση των κυρίως; 30. Των σαράουντ; (Δε ξέρω, πες αν ξέρεις).

Λίγα εκατοστά, βεβαίως ναι, υπάρχει πάντα περιθώριο για την απόσταση ακρόασης. Το πιο σωστό, είναι πάντα να επιλέξει κανείς την μικρότερη δυνατή απόσταση ακρόασης, λόγω υψηλότερου λόγου άμεσης προς ανακλώμενη.

Το κομπ φιλτερινγκ της συνδυασμένης απόκρισης άμεσης/ανακλώμενης που αναφέρεσαι, είναι ένα άθροισμα ακτινοβολίας, τα χαρακτηριστικά της οποίας εξαρτώνται από ...τις διαστάσεις και αναλογίες του χώρου σε συνδυασμό με τις αποστάσεις των μεγαφώνων από τα όρια του χώρου, συνδέονται όλες αυτές οι παράμετροι. Ο "χρυσός λόγος αποστάσεων" (1: 1.625 : 2.375 που όπως βλέπεις ταυτίζεται με τις "χρυσές" αναλογίες χώρου ακρόασης) τι αποτέλεσμα έχει; Να μειωθούν αυτές οι βουνοκορφές. Τα έχω γράψει αναλυτικά. Η τοποθέτηση "κολλητά" στον τοίχο, έχει συγκεκριμένα αποτελέσματα, αναλόγως απόκρισης του εν λόγω ηχείου, και δεν επηρεάζει τις άλλες 2 αποστάσεις από τις επόμενες επιφάνειες του χώρου.

 

[Dimifoot]

Το κομπ φιλτερινγκ που λες, είναι ένα άθροισμα ακτινοβολίας, τα χαρακτηριστικά της οποίας εξαρτώνται από ...τις διαστάσεις και αναλογίες του χώρου.

Όχι μόνο. Σχετίζεται άμεσα και με το SBIR.

Τέλος πάντων. Πολλοί δρόμοι οδηγούν στην Ρώμη.

Και το ερώτημα ειναι, ποιοι θα ειναι οι συμβιβασμοί. Γιατι συμβιβασμοί θα προκύψουν έτσι κι αλλιώς.

Καθε επιλογή, πληρώνεται με κάποιο τίμημα:
Ειτε το ύψος της οθόνης. Είτε ανόμοια ηχεία. Είτε λάθος θέση των ηχείων αν ειναι ίδια. Είτε ηχοπερατή με ο,τι αυτό σημαίνει (υποβάθμιση ήχου, εικόνας). Ειτε απαράδεκτη απόσταση θέασης (2 μέτρα ).
Είτε, είτε...

Οι καλές αναλογίες δωματίου ειναι σημαντικό αρχικό πλεονέκτημα, αλλά δεν συμφωνώ πως απο κει και μετά υπαρχει ο αλάνθαστος μονόδρομος.

 

[Dimifoot]

Κώστα 7 ηχεία θα βάλεις στον κάτω layer ή 5?

 

[Dimifoot]

 

[Bhutia]

Δεν ειναι απολύτως σωστή τοποθέτηση αυτη που προτείνεις-όσον αφορά την προσπάθεια ακύρωσης του mode του ταβανιού. Τρικάκι είναι, και το πληρώνεις με comb filtering αλλού. Είπαμε, in wall ή on wall. Μπασοπαγιδες και συνηχητές θα μπουν έτσι και αλλιώς.

Και δεν ειναι έτσι. Τα modes ταβανιού ειναι μεταξύ 60-65Hz περίπου, οχι πιο κάτω. Μια χαρά αντιμετωπίζονται, δεν θελει τεράστιες και δύσκολες υλοποιήσεις...

Πρόκειται όμως για τεχνάσματα που αντισταθμίζουν τα γνωστά προβλήματα εν τη γενέσει τους και στην πηγή τους,δηλαδή χωρίς επεξεργαστική χρονοτριβή και στη θέση όπου θα άρχεται ο άμεσος ήχος (το εκάστοτε ηχειακό κανάλι).Γι αυτό και τα αποτελέσματά τους θα γίνονται αισθητά όχι μόνο σε κάποιες προβλεπόμενες θέσεις ακρόασης,αλλά και πέρα από εκείνες.

Γνώμη μου είναι ότι ο λόγος που αρκετοί κατασκευαστές κι εγχειρίδια εγκατάστασης επιδεικνύουν λιγότερο αυστηρά πρότυπα διευθέτησης για τα επιμέρους κανάλια είναι η ανάγκη να μην πτοήσουν υποψήφιους πελάτες που δεν θα σκόπευαν να εφαρμόσουν όλες τις διατυπώσεις υπό τις συνήθεις οικιακές συνθήκες διαβίωσης και βέβαια η προοπτική να μην ίσχυε μια ύψιστη μεν βελτιστοποίηση αλλά σε ένα και μοναδικό γεωμετρικό τόπο ακρόασης.

...
Ακούω τις απόψεις σας!

Ποιές...απόψεις εκεί όπου δεν χωράνε ιδιαίτερες αποκλίσεις ελέω άποψης;
(Κάτι τέτοια έχουν πέραση σε θέματα περί...βραχυκυκλωτήρων)

Δεν προκαλείς comb filtering λόγω SBIR?
...
Η προσπάθεια να πάρεις μια ακύρωση του mode ταβανιού θα οδηγήσει σε comb filtering δεξιότερα στο φάσμα. Κάνω λάθος;
Ελπιζεις πως θα αλληλοακυρώνονται μεχρι τα μεσαία; Ειναι δυνατόν;

Δεν κάνεις λάθος ως προς την παράπλευρη συνέπεια,πλην όμως η μείωση της περιττής ενέργειας μέσω απορροφητικών διατάξεων ώστε να μετριάζονταν τα φαινόμενα κτενωτού φίλτρου που θα εκτείνονται σε οκτάβες ανώτερες (δεξιότερα επί του οριζόντιου άξονα ) της επίμαχης θα είναι ευκολότερα εφαρμόσιμη.

 

[Dimifoot]

Πρόκειται όμως για τεχνάσματα που αντισταθμίζουν τα γνωστά προβλήματα εν τη γενέσει τους και στην πηγή τους,δηλαδή χωρίς επεξεργαστική χρονοτριβή και στη θέση όπου θα άρχεται ο άμεσος ήχος (το εκάστοτε ηχειακό κανάλι).Γι αυτό και τα αποτελέσματά τους θα γίνονται αισθητά όχι μόνο σε κάποιες προβλεπόμενες θέσεις ακρόασης,αλλά και πέρα από εκείνες.

Δεν προκαλείς comb filtering λόγω SBIR?

Και
http://arqen.com/acoustics-101/speaker-placement-boundary-interference/

In general, for two-way speakers you absolutely want to prevent nulls in the 40-80 Hz range, and try your best to avoid them between 80-200 Hz. For your typical studio monitor, that means the recommended speaker-to-wall distances are:

Good: Flush-mounted or as close to wall as possible (see manufacturer recommendations)
Okay: Up to 1 m (3′-3″)
Avoid: 1-2.2 m (3′-3″ to 7′-3″)
Good: Over 2.2 m (7′-3″)

Η προσπάθεια να πάρεις μια ακύρωση του mode ταβανιού θα οδηγήσει σε comb filtering δεξιότερα στο φάσμα. Κάνω λάθος;

Ελπιζεις πως θα αλληλοακυρώνονται μεχρι τα μεσαία; Ειναι δυνατόν;

 

[AKARL]

Υπάρχει ένα ενδιαφέρον πιδιέφ τση ΑΕΣ.

Για τους μη συνδρομητές τση ΑΕΣ μπορεί να βρεθεί εδώ.

Επίσης:

https://www.salford.ac.uk/research/...nd-building-acoustics/room-sizing-for-studios

 

[dapost]

Δεν προκαλείς comb filtering λόγω SBIR?

View attachment 95902

Και
http://arqen.com/acoustics-101/speaker-placement-boundary-interference/

In general, for two-way speakers you absolutely want to prevent nulls in the 40-80 Hz range, and try your best to avoid them between 80-200 Hz. For your typical studio monitor, that means the recommended speaker-to-wall distances are:

Good: Flush-mounted or as close to wall as possible (see manufacturer recommendations)
Okay: Up to 1 m (3′-3″)
Avoid: 1-2.2 m (3′-3″ to 7′-3″)
Good: Over 2.2 m (7′-3″)

Η προσπάθεια να πάρεις μια ακύρωση του mode ταβανιού θα οδηγήσει σε comb filtering δεξιότερα στο φάσμα. Κάνω λάθος;

Ελπιζεις πως θα αλληλοακυρώνονται μεχρι τα μεσαία; Ειναι δυνατόν;

Θεωρητικα μιλωντας, το κολπο που προτεινει ο Κωστας αντιμετωπιζει μεσω sbir ο καθετο mode και οχι τις αρμονικες του. Οι αρμονικες του ομως ειναι πανω απο τα 100Hz και συνεπως ευκολα αντιμετωπισιμες.

Edit: οκ, γραφω χωρις να εχω διαβασει τι εχει γραφτει...Ο Βhutia το εχει ηδη αναφερει αυτο που εγραψα.

 

[Dimifoot]

Πως εξολοθρεύεις ενα κοπάδι πράσινους ελέφαντες;
-Με το σπρέι εξολόθρευσης πράσινων ελεφάντων.

Πως εξολοθρεύεις ενα κοπάδι κόκκινους ελέφαντες;
-Τους βάφεις πράσινους και τους σκοτώνεις με το σπρέι εξολόθρευσης πράσινων ελεφάντων.

Αυτό εννοείτε;

 

[costas EAR]

Γίνεσαι τζάμπα μουλάρι ώρες ώρες, αλλά νταξ, σε αγαπάμε κι έτσι!

Spoiler: Τζάμπα σάλιο

Τα στάσιμα λόγω βασικού ιδιοσυντονισμού (ύψους δωματίου) είναι στη βασική συχνότητα και στα παράγωγα αυτής.

Τα στάσιμα αυτά, όπως και τα παράγωγά τους, προέρχονται από τα όρια της τοιχοποιίας, τις επιφάνειες, βλέπε sbir, sound boundaries, τοιχωματικά όρια, ντουβάργια.

Η άλλη όψη των στάσιμων, λέγεται ακύρωση.
Η ακύρωση, λειτουργεί ακριβώς με τον όμοιο τρόπο, σε μια βασική συχνότητα, και στα παράγωγα αυτής, λόγω συνεχιζόμενης αντανάκλασης της ίδιας της βασικής για πολλαπλές φορές στα ίδια τοιχωματικά όρια.

Τα παράγωγα τώρα, σε κάθε περίπτωση δηλαδή, από πού προέρχονται; Από τις αλλεπάλληλες διαδοχικές ανακλάσεις στα ίδια τοιχωματικά όρια της βασικής συχνότητας. Δηλαδή, η εκκίνηση όλου του συναφιού των παραγώγων, βρίσκεται μόνο στη βασική και πουθενά αλλού, καθώς τα τοιχωματικά όρια αυτήν ερεθίζουν, την μία βασική.

Η πηγή της βασικής είναι πάντα το ηχείο, με κέντρο το κέντρο του γούφερ, από κει ξεκινά το πρόβλημα που κατευθύνεται σε όλο το χώρο, όχι μόνο στη θέση ακρόασης.

Η ακύρωση αυτής της βασικής που προέρχεται από ανάλογη τοποθέτηση της πηγής (κέντρο του γούφερ) για εκμετάλλευση των τοιχωμάτων της τοιχοποιίας, είναι ίδιας λογικής και τρόπου λειτουργίας με την ενίσχυση που προσφέρει ο ίδιος ακριβώς χώρος, με τα ίδια ακριβώς παράγωγα ακύρωσης σε πολλαπλάσιες συχνότητες της βασικής. Το κτενωτό φίλτρο ακύρωσης, όπως φαίνεται στις μελέτες του sbir.

Να η βασική συχνότητα ακύρωσης λόγω sbir και τα παράγωγά της:

Τραβάει λοιπόν μια ακύρωση στα 125 και έχει φούσκωμα στα 250, μετά ακύρωση στα 350 και φούσκωμα στα 450, ακύρωση στα 550 και πάει λέγοντας, φθίνοντας όσο ανεβαίνει η συχνότητα.

Η ακύρωση στα 125 είναι η βασική συχνότητα ακύρωσης λόγω τοποθέτησης στα 90 cm λόγω sbir
Οι υπόλοιπες συχνότητες είναι τα παράγωγά της.

Η χρήση αυτού του τεχνάσματος που έχω προτείνει, οδηγεί σε ακύρωση εν τω γενέσθαι όλου του προβλήματος και ομοιόμορφα σε όλο το χώρο, διότι έχεις πλέον μια αλλοιωμένη (λόγω sbir) πηγή με κτενωτό φίλτρο ακύρωσης που παίζει σε χώρο που προσδίδει ακριβώς το αντίστροφο κτενωτό φίλτρο στάσιμων. Τα δύο κτενωτά αυτά φίλτρα είναι εντελώς όμοια, βασίζονται ακριβώς στην ίδια αιτία (sbir), κι είναι απλώς αντίστροφα, οπότε ακυρώνει το ένα το άλλο, με αποτέλεσμα μια συνολική εντελώς φλατ απόκριση ομοιόμορφα σε όλη την έκταση του χώρου ακρόασης.

Οποιοσδήποτε άλλος σύνθετος (ενεργός και παθητικός) τρόπος διόρθωσης-ισοστάθμισης, δεν δίνει ομοιόμορφη απόκριση σε όλο το χώρο ακρόασης, παρά μόνο στη θέση ακρόασης, κάτι που ...ακούγεται.

Η χρήση πολλαπλών σαμπ σε ένα χώρο, κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα, δηλαδή οδηγεί σε πολλαπλά αλληλο-ανάστροφα κτενωτά φίλτρα που συνολικά ακυρώνουν το ένα το άλλο, με αποτέλεσμα να υπάρχει ομοιόμορφη απόκριση συχνότητας σε όλο το χώρο ακρόασης κι όχι μόνο στην θέση ακρόασης, κάτι που όπως είπαμε, ..ακούγεται.

Γι'αυτό το λόγο, η χρήση πολλαπλών σαμπ είναι χαοτικά καλύτερη επιλογή από τη χρήση ενός ισχυρού σαμπ σε ένα σημείο του χώρου ακρόασης, όσο θαυμάσιο μπάλωμα κι αν κάνει το όποιο ντιράκ κι οι όποιες μπασοπαγίδες στις όποιες επιφάνειες.

Ενώ στα πολλαπλά σαμπ, δε χρειάζεται καμία απολύτως μπασοπαγίδα, τίποτα. Μηδέν. Καπούτ. Όλα μαζί, παίζουν φλατ.

Δηλαδή, οι πολλαπλές πηγές ήχου σε ένα χώρο, παίζουν πάντα καλύτερα από μια πηγή ή δύο. Γι'αυτό και το πολυκάναλο φορμά αναπαραγωγής είναι εν τω γενέσθαι ανώτερο του δικάναλου.

Οκ, τα γνωστά.

Τζάμπα το σάλιο.

 

[stathis]

Πως εξολοθρεύεις ενα κοπάδι πράσινους ελέφαντες;
-Με το σπρέι εξολόθρευσης πράσινων ελεφάντων.

Πως εξολοθρεύεις ενα κοπάδι κόκκινους ελέφαντες;
-Τους βάφεις πράσινους και τους σκοτώνεις με το σπρέι εξολόθρευσης πράσινων ελεφάντων.

Αυτό εννοείτε;

Πώς κρύβεις έναν ελέφαντα σ'ενα λιβάδι με παπαρούνες;
-Bάφεις τα νύχια του κόκκινα.

 

[Kostas Kefalas]

Το 2) εχει και άλλους τρόπους αντιμετώπισης (συνηχητές, tuned bass traps), οπότε δεν ειναι και τελείως απαραίτητο. Αντιθέτως θα προτιμούσα in wall ή on wall placement για να αποφύγεις το comb filtering.

Για το 1) πρέπει να ξανακάνεις τις πράξεις, γιατι ολα τα ηχεία πλην του κεντρικού βρίσκονται υπο κάποια γωνία, και θελει και λίγο τριγωνομετρία (πίσω κεντρικό δεν υπάρχει)

View attachment 95858

dimi εχεις μεινει πισω.με το 7.1.4

εδω βρισκομαστε τωρα

 

[costas EAR]

Εγώ το έκανα σπόιλερ σεντόνι, αλλά προφανώς δε χρειάζεται πάνω από δύο αράδες.

Το είπε ο άνθρωπος, αλλά να που θέλει πολλές αναγνώσεις για να γίνει κατανοητό:

Πρόκειται όμως για τεχνάσματα που αντισταθμίζουν τα γνωστά προβλήματα εν τη γενέσει τους και στην πηγή τους (..) και στη θέση όπου θα άρχεται ο άμεσος ήχος (το εκάστοτε ηχειακό κανάλι). Γι αυτό και τα αποτελέσματά τους θα γίνονται αισθητά όχι μόνο σε κάποιες προβλεπόμενες θέσεις ακρόασης, αλλά και πέρα από εκείνες.

Ομοιόμορφα σε όλη την έκταση του χώρου ακρόασης.

Αυτός είναι ο τρόπος γενικά να αντιμετωπίζεις τον ήχο στον χώρο ακρόασης. Πχ διάχυση γενικά στο χώρο ακρόασης, να έχεις παντού την ίδια σωστή συμπεριφορά, να μοιραστεί ομοιόμορφα στο χώρο η ηχητική ενέργεια.


Πάμε τώρα σε βαθύτερη ανάλυση του ίδιου θέματος:

Το σφάλμα στο άνωθεν σκεπτικό αντιμετώπισης, δε βρίσκεται πουθενά αλλού, παρά στην λέξη "άμεση", που έξοχα χρησιμοποίησε ο μπούτχιας.


Και το ερώτημα που τίθεται, είναι τι λόγο άμεσης προς ανακλώμενη προσλαμβάνεις στη θέση ακρόασης.
Διότι, θα προσλαμβάνεις μια άμεση με ακύρωση, και μία έμμεση με φλαταδούρα, διάχυτα κι ομοιόμορφα φλατ σε όλο το χώρο. Τι ποσοστό άμεσης ακούς στη θέση ακρόασης και τι έμμεσης; Εδώ κρύβεται το φίδι.

Ο χώρος όλος θα παίζει φλατ, όχι όμως η πηγή, το ηχείο.

Διότι, λόγω sbir, θα έχεις μια αλλοιωμένη πηγή από το σημείο εκκίνησης, από το κέντρο του γούφερ στην ουσία. Γι'αυτό στη συνέχεια ο (παραμένων, δε ψοφάει) κύριος ρυθμός του δωματίου έρχεται να προστεθεί και να έχει φλατ αποτέλεσμα στο χώρο.

Όπως καταλαβαίνεις, ο δημιουργός της όποιας λύσης, είναι πάντα ο ικανότερος γνώστης της αδυναμίας που κρύβει η λύση του, παρά οι μαχόμενοι της λύσης του.

Το όμοιο ισχύει για τους κατασκευαστές ηχείων, σπιτιών, κλπ.

Τέλος πάντων, για να μη παιδεύεσαι, στις χαμηλές συχνότητες ακούς επί μονίμου μόνο έμμεση, μόνο το χώρο. Άσε το γούφερ να παίζει ότι νά'ναι, δεν σε νοιάζει. Ο χώρος είναι ο άρχοντας.

Κάτι ανάλογο κάνουν τα προγράμματα ισοσταθμισης. Κάνουν την πηγή να παίζει τόσο λάθος, ώστε όταν προστίθεται στην άμεση ακτινοβολία το ποσοστό της έμμεσης με το ανάστροφο λάθος, να ακούς σωστά.

Γιατί το όποιο ντιράκ δε μπορεί να διορθώσει τις χαμηλές συχνότητες και δη τα στάσιμα και ακυρώσεις του χώρου; Διότι, όσο και να αλλοιώσουν την πηγή, το χώρο ακούς κι όχι την πηγή, άρα τζάμπα σάλιο.

Αυτά...