Όποιος δεν ξέρει να παίζει σκηνοθετεί. Όποιος δεν ξέρει να σκηνοθετεί κάνει κριτική.
Για μένα τα λες αυτά ? ότι δεν ακούω μουσική κλπ ?... στη θεση σου, θα ανοιγα ενα θεμα τυπου στηλη αλληλογραφιας αναγνωστων "ρωτηστε τη Μανταμ Ντε Λα Οντιο να σας πει"
πουχου
...εχω παθος με τα καλωδια, απο τοτε που εμαθα οτι εχουν διαφορες, εχω σταματησει να ακουω μουσικη, και εδω που τα λεμε ποτε δεν ακουγα -στο οντιο μπηκα απο μια διαφημηση στο πλειμποι-, τα βλεπω στον υπνο μου, στο ξυπνιο μου..μεσα στο καφε μου.... Οι φιλοι μου με εχουν παρει στο πσηλο και με δουλευουν.
Ακουσα μαλιστα προσφατα οτι τελικα ειναι ολα στη φαντασια μου απο την αρχη.. και τα βαργια μηχανηματα μου δεν απσηφουν τους νομους της βαρυτητας και δεν απογειωνονται.
τι να κανω Μανταμ Ντε Λα Οντιο ? σωστε με!
-Λερναι@ Υδρας
Back to basi(c)s...Ή τι πίνει η google μετάφραση - όπως θα έλεγε ο αγαπημένος μας kanakiani - και βγάζει κατά λάθος κάποια αμφίσημα νοήματα.Ένα πράγμα που προέκυψε , μάλλον επιβεβαιώθηκε απο τα κοινωνικά-ψυχολογικά πειράματα μου στο σάιτ και φυσικά σε αυτό ακολουθεί κατά γράμμα το ήδη παρατηρηθέν φαινόμενο στην κοινωνία είναι ότι οι χάρντικόρ ("σκληρά" κατά πεποίθηση) αντικειμενικοί (που θέλουν να πισττεύουν ότι είναι και προσπαθούν σκληρά να είναι) δεν έχουν καθόλου χιούμορ. Εξαίρεση αποτελούν μόνο ο Νταχαρης και ο Ιαρ
Επίσης το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους δογματικά υποκειμενικούς, αλλά και αυτοί έχω μια εντύπωση ότι πάλι είναι θέμα αντικειμενικότητας καθώς για κάποιο αρρωστημένο λόγο θεωρούν ότι η όποια υποκειμενικότητά τους είναι αποτέλεσμα - κατάληξη αντικειμενικού τρόπου εξέτασης της κατάστασης. Δηλαδή ταυτίζουν τη όποια υποκειμενικότητα ως αποτέλεσμα αντικειμενικής στάσης.(Σχόλιο μου : Η υποκειμενικότητα δεν είναι ότι περισσεύει και δεν το γνωρίζουμε, αφού εξετάζουμε κάτι αντικειμενικά, όπως νομίζει ο περισσότερος κόσμος. Είναι κάτι πιο βαθύ που δεν είναι της παρούσης να αναλυθεί).
Οι άνθρωποι που αργούν όσο το δυνατόν περισσότερο στην ζωή να καταλήξουν σε συμπεράσματα έχουν εκ της συνθήκης αυτής περισσότερο ανοικτό μυαλό και στο συγκεκριμένο θέμα είναι πιο νορμάλ. Έχουν προβληματα σε άλλα θέματα.
Επιπρόσθετα, ανακαλύπτει κανείς ότι οι πλούσιοι (όχι αυτοδημιούργητοι πλούσιοι αλλά αυτοί που βρήκαν και κάποια περιουσία απο προηγούμενες γενιές), εαν και διαθέτουν πάντα το καλύτερο και ακριβότερο στα πάντα, δεν έχουν τόσο μεγάλο κόμπλεξ όσον αφορά τα αντικείμενα αυτά και δεν συνδέονται με αυτά στο βαθμό που θεωρούν οι φτωχοί για αυτούς.. Αντίθετα οι φτωχοί , όταν το αποκτήσουν ταυτίζονται περισσότερο με τα αντικείμενα.
Τα παραπάνω ανεκδοτολογικά παρατηρηθέντα φαινόμενα, όσον αφορά την αντίστροφη σχέση "αντικειμενικότητας" - "χιούμορ" , εαν και γενικά και φυσικά υπάρχουν οι εξαιρέσεις, πρέπει να μελετηθούν περισσότερο απο την επιστημονική κοινότητα και τους αντίστοιχους κλάδους που τα ερευνούν.
Το χιούμορ που είναι καθαρά ιντελεκτουέλ , πράγμα που είναι πιο κοντά σε ένα αντικειμενικά σκεπτόμενο μυαλό, παράγωγο αυτού και μόνο και το οποίο δεν περιέχει μέσα του έστω και λίγο συναίσθημα, ειρωνεία ή έστω δραματικότητα της ζωής να το καταστήσει εν μέρει τουλάχιστον πιο "ανθρώπινο", ανθρώπινο με την έννοια της αδυναμίας να αποκτηθεί η τελειότητα και κατανόηση του γεγονότος οτι αυτή (η τελειότητα) δεν είναι ο σκόπος και η πρόθεση ή μέσα στις δυνατότητες της ανθρώπινης ύπαρξης τουλάχιστον πρός το παρόν ... είναι πάντα κατώτερης ποιότητας.
Για να κλείσω με λίγο κρύο ιντελεκτουέλ χιούμορ : "Πιστεύω ότι είμαι αντικειμενικός" λέει συνήθως ο κόσμος.
Τα καταστήματα με την κάνναβη ιδίως...
Ένα πράγμα που προέκυψε , μάλλον επιβεβαιώθηκε απο τα κοινωνικά-ψυχολογικά πειράματα μου στο σάιτ και φυσικά σε αυτό ακολουθεί κατά γράμμα το ήδη παρατηρηθέν φαινόμενο στην κοινωνία είναι ότι οι χάρντικόρ ("σκληρά" κατά πεποίθηση) αντικειμενικοί (που θέλουν να πισττεύουν ότι είναι και προσπαθούν σκληρά να είναι) δεν έχουν καθόλου χιούμορ. Εξαίρεση αποτελούν μόνο ο Νταχαρης και ο Ιαρ
Επίσης το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους δογματικά υποκειμενικούς, αλλά και αυτοί έχω μια εντύπωση ότι πάλι είναι θέμα αντικειμενικότητας καθώς για κάποιο αρρωστημένο λόγο θεωρούν ότι η όποια υποκειμενικότητά τους είναι αποτέλεσμα - κατάληξη αντικειμενικού τρόπου εξέτασης της κατάστασης. Δηλαδή ταυτίζουν τη όποια υποκειμενικότητα ως αποτέλεσμα αντικειμενικής στάσης.(Σχόλιο μου : Η υποκειμενικότητα δεν είναι ότι περισσεύει και δεν το γνωρίζουμε, αφού εξετάζουμε κάτι αντικειμενικά, όπως νομίζει ο περισσότερος κόσμος. Είναι κάτι πιο βαθύ που δεν είναι της παρούσης να αναλυθεί).
Οι άνθρωποι που αργούν όσο το δυνατόν περισσότερο στην ζωή να καταλήξουν σε συμπεράσματα έχουν εκ της συνθήκης αυτής περισσότερο ανοικτό μυαλό και στο συγκεκριμένο θέμα είναι πιο νορμάλ. Έχουν προβληματα σε άλλα θέματα.
Επιπρόσθετα, ανακαλύπτει κανείς ότι οι πλούσιοι (όχι αυτοδημιούργητοι πλούσιοι αλλά αυτοί που βρήκαν και κάποια περιουσία απο προηγούμενες γενιές), εαν και διαθέτουν πάντα το καλύτερο και ακριβότερο στα πάντα, δεν έχουν τόσο μεγάλο κόμπλεξ όσον αφορά τα αντικείμενα αυτά και δεν συνδέονται με αυτά στο βαθμό που θεωρούν οι φτωχοί για αυτούς.. Αντίθετα οι φτωχοί , όταν το αποκτήσουν ταυτίζονται περισσότερο με τα αντικείμενα.
Τα παραπάνω ανεκδοτολογικά παρατηρηθέντα φαινόμενα, όσον αφορά την αντίστροφη σχέση "αντικειμενικότητας" - "χιούμορ" , εαν και γενικά και φυσικά υπάρχουν οι εξαιρέσεις, πρέπει να μελετηθούν περισσότερο απο την επιστημονική κοινότητα και τους αντίστοιχους κλάδους που τα ερευνούν.
Το χιούμορ που είναι καθαρά ιντελεκτουέλ , πράγμα που είναι πιο κοντά σε ένα αντικειμενικά σκεπτόμενο μυαλό, παράγωγο αυτού και μόνο και το οποίο δεν περιέχει μέσα του έστω και λίγο συναίσθημα, ειρωνεία ή έστω δραματικότητα της ζωής να το καταστήσει εν μέρει τουλάχιστον πιο "ανθρώπινο", ανθρώπινο με την έννοια της αδυναμίας να αποκτηθεί η τελειότητα και κατανόηση του γεγονότος οτι αυτή (η τελειότητα) δεν είναι ο σκόπος και η πρόθεση ή μέσα στις δυνατότητες της ανθρώπινης ύπαρξης τουλάχιστον πρός το παρόν ... είναι πάντα κατώτερης ποιότητας.
Για να κλείσω με λίγο κρύο ιντελεκτουέλ χιούμορ : "Πιστεύω ότι είμαι αντικειμενικός" λέει συνήθως ο κόσμος.
Για να "δέσει" καλά ο χειμωνιάτικος ήχος χλωμό... Για τίποτα Σ/Μ εμπειρίες θα φανούν πολύ πιό χρήσιμα! Κάνε καμιά δοκιμή και ενημέρωσέ μας!
Αυτά τι είναι αποσπάσματα απο μετάφραση κριτικών καλωδίων ?Back to basi(c)s...Ή τι πίνει η google μετάφραση - όπως θα έλεγε ο αγαπημένος μας kanakiani - και βγάζει κατά λάθος κάποια αμφίσημα νοήματα.
"Αυτό το καλώδιο είναι ο τέλειος φορέας σήματος, χωρίς τις παρενέργειες των παραδοσιακά σχεδιασμένων καλωδίων, που παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα με την απόκριση συχνότητας και τη μετατόπιση φάσης. Διατηρεί την ακεραιότητα του σήματος με σχεδόν αμέτρητη παραμόρφωση.
(ΣΣ : Η έννοια του ΄΄αμέτρητου΄΄ συνήθως αποδίδεται σε μεγέθη με πολύ υψηλή τιμή αντί για το αντίστροφο...Γίνεται όπως με τη γνωστή έννοια του...ανεκτίμητου)
Το ***** εκπέμπει ένα σύνθετο μουσικό σήμα από έναν άπειρο αριθμό ημιτονοειδών κυμάτων και έναν άπειρο αριθμό επιπέδων χωρίς να προκαλεί παραμορφώσεις μεταξύ της εξόδου της πηγής στην είσοδο του δέκτη. Κανένα μέρος της μουσικής δεν καθυστερεί (μετατόπιση φάσης), γιατί ο χρόνος κάθε τόνου είναι απολύτως ο ίδιος πριν και μετά.
(ΣΣ : Φαντάσου δηλαδή πόσο πιο σύνθετο θα ήταν το μουσικό σήμα άμα τα κύματα και τα επίπεδα ήταν...έμπειρα.Ε,γι αυτό όλοι θα λένε για συσσώρευση εμπειριών...)
Εάν κάθε άλλη συσκευή Hi-Fi στο σύστημα είναι ικανή να συγχρονίζει και να διατηρεί εξίσου καλά τον ήχο των εγγραφών, η ρύθμιση των ηχείων και η ακουστική στο ακουστικό είναι βέλτιστα, το αποτέλεσμα είναι τόσο ζωντανό που μπορείτε πραγματικά να φανταστείτε ότι βρίσκεστε στο στούντιο ανάμεσα στους μουσικούς.
(ΣΣ : Όχι,όχι, μη μας το κάνετε αυτό,δεν θα θέλαμε να φανταστούμε κάτι τέτοιο,αφού μας εξήγησαν ότι στα στούντιο μπορεί να παρεισφρέουν πληροφορίες ΄΄παρείσακτες΄΄ που θα διέφευγαν από την αντίληψη των ηχητικών μηχανικών...)
Η έλλειψη ηλεκτρικών ιδιοτήτων του ***** εξασφαλίζει πλήρη διαφάνεια. Μερικές φορές είναι πιο δύσκολο να διακρίνετε ένα διαφανές καλώδιο από ένα καλώδιο με εμφανή "ηχητική ανύψωση" που τονίζει ορισμένες νότες. Ωστόσο, σύντομα θα μάθει κανείς πότε κάθε άλμπουμ της μουσικής συλλογής εμφανίζει το ίδιο στυλ ήχου και όχι τη μοναδική υπογραφή κάθε άλμπουμ/μελωδίας..."
Αποθέωση το καταληκτικό απόσπασμα όπου κατά λάθος στο πλαίσιο της προαγωγής για το προϊόν βγαίνουν και κάποια ισχύοντα νοήματα...Η δε περιβόητη ΄΄ηχητική ανύψωση΄΄ ωχριά μπροστά στην ανόρθωση άλλων μελών,ένα εκ των οποίων θα είναι οι...τρίχες.
Τα καταστήματα με την κάνναβη ιδίως...
Πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση.
Είτε εννοεί ότι διαφαίνονται πράγματα που δεν θ'ανήκαν κανονικά σε αντιεξουσιαστικά στοιχεία,είτε ότι πρόκειται περί προβοκάτσιας.Σε τι εκ των δύο θ'αναγόταν η πολεμική των καλωδίων,αφήνεται να μας το εξηγήσει ο ίδιος,ως πλέον αρμόδιος γι αμφότερα τα ενδεχόμενα...
