Καλησπερα σας & συγχαρητηρια για το forum σας.
Ειμαι καινουργιος και σας βρηκα εντελως τυχαια ψαχνοντας στο google ιστοσελιδες για βοηθεια ατομων που θελουν να μεταναστευσουν.
Καταρχας, να σας ζητησω συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα και να σας διευκρινησω οτι δεν ειμαι troll, spam κλπ
Αν θελετε, μπορειτε να κανετε περικοπη και να αφησετε τα απολυτως απαραιτητα...
Επειδη πετυχα στα αποτελεσματα ενα σχετικο θεμα με τη μεταναστευση που ανοιξατε και στο οποιο, κοιτωντας την κουβεντα, συμφωνουσα μαζι σας σε πολλα, ειπα να κανω εγγραφη και να σας ζητησω βοηθεια.
Εχω στειλει και σε μερικα αλλα ξενα site μηνυμα και περιμενω κι απο 'κει απαντηση.
Αγγλικα ξερω μονο τα βασικα, γι'αυτο χρησιμοποιησα και τη μεταφραση.
Αν το θεμα που ανοιξα δεν ταιριαζει με τη θεματολογια του forum, μπορειτε ειτε μετα απο λιγο καιρο ειτε οταν βρω μια λυση, να το διαγραψετε.
Αν θελετε, μου στελνετε και π.μ. για να σας αποδειξω τα γραφομενα μου ή για οποιες αλλες διευκρινησεις.
Πηγαινω στο θεμα.
Αντιμετωπιζω τους τελευταιους 7-8 μηνες ενα σοβαρο οικογενειακο προβλημα και η επιλογη μεταναστευσης ειναι πλεον αναγκαια.
Ειμαι ανικανος να υπερασπιστω τον εαυτο μου και μολις περσι το Σεπτεμβρη περιπου, μετα απο ψαξιμο σε ξενα site και απο συνομιλια με εναν εργοθεραπευτη, ανακαλυψα οτι εχω τα συμπτωματα απο το συνδρομο Asperger, μαζι με μερικες αλλες ενδειξεις επιλεκτικης αλαλιας...
Ειμαι σχεδον αργοστροφος.
Αν θελετε, δειτε στο google για τις δυο αυτες παθησεις,
Πρακτικα ειμαι ανικανος τοσο για φυσιολογικη ομιλια, οσο και για καθε χειρωνακτικη εργασια...
Τωρα πια χρειαζομαι αμεσα βοηθεια να φυγω απο Ελλαδα για να ζητησω και να λαβω προστασια απο κοινωνικες (και οχι μονο) υπηρεσιες του εξωτερικου.
Θα πηγαινα οπουδηποτε, ακομα και σε χωρες της Αφρικης, της Ασιας και της Λατινικης Αμερικης αρκει να ενιωθα ασφαλης και να μην υφισταμαι ψυχολογικη πιεση οπως τωρα.
Παροτι ειναι σχετικα πιο ευκολο να παω Ε.Ε., αν ηταν στο χερι μου δε θα ηθελα να παω, γιατι φοβαμαι το ρατσισμο...Θα επελεγα εκτος Ευρωπης...Αλλα επειδη τα πραγματα γινανε πιεστικα, εχω κανει ερευνα και στην Ευρωπη, οπότε αν βρισκοταν κατι, θα πηγαινα... χθες.
Σας παρακαλω, χρειαζομαι επειγοντως να φυγω για εξω...
Εδω ΔΕΝ με βοηθησε κανενας... Ουτε καν οι αρχες...
Αντιθετως, το πραγμα γυρισε επανω μου και βρηκα τον μπελα μου... Αρρωσταινω εδω περα...
Γνωριζω οτι το site εχει να κανει με αλλα θεματα και μπορει να μην σχετιζεται με το δικο μου ζητημα, αλλα ειλικρινα εχω απελπιστει... Δεν ξερω τι αλλο να κανω...
Ο γραπτος μου λογος δεν ειναι τοσο πολυ προβληματικος & απωθητικος.
Προφορικα ομως ειμαι ανικανος να εκφραστω και ακουγομαι αλλοκοτος.
Απο το 2011, αρχιζα να αντιλαβανομαι πραγματα, αλλα δεν ειχα ποτε δεν εμαθα γενικα να κινουμαι και να μιλαω φυσιολογικα, και γι'αυτο ειμαι σχεδον αμιλητος & φαινομαι περιεργος και εκνευριστικος... Ποτε δεν ειχα μαθει τι εχω...
Το μυαλο μου πηγε πολυ πισω και δεν μπορω καν να μιλησω... Δεν εμαθα να αφομοιωθω ποτε στον εξω κοσμο...
Ακομα και να γινοταν να μιλησω, δεν μπορω εδω περα να αποδειξω σε κανεναν το προβλημα και το τι εχω πραγματικα... Ειναι ολοι γεματοι μισος και προκαταληψη... Ειμαι σε απογνωση και αδιεξοδο...
Δεν εχω προβλημα αλλου τυπου, μονο το Asperger και τα στοιχεια της αλαλιας...
Δεν υπαρχουν εξειδεικευμενες δομες εδω περα, ουτε σε ΜΚΟ, ουτε στο δημο, και αυτες οι ελαχιστες ειναι για αλλου τυπου και για περιορισμενο χρονικο διαστημα... Συν οτι δεν αναγνωριζουν το συνδρομο σε ενηλικες.
Απευθυνθηκα και στην αρμοδια ενωση ατομων με Asperger, αλλα δεν πηρα απαντηση, γιατι μαλλον δεν ειναι ποα ενεργοι.
Ασυναισθητα & ασυνειδητα, ετσι εχω μαθει να ζω και δεν μπορεσα να το αλλαξω...
Συνεχιζω σε ξεχωριστο ποστ.
[DOUBLEPOST=1492866645][/DOUBLEPOST]Καταφερα και ανακαλυψα πρωτα μονος μου την παθηση, μολις περυσι το Σεπτεμβρη οπως σας ειπα και μετα το επιβεβαιωσα μιλωντας σε εναν εργοθεραπευτη online, στις αρχες του χρονου...
Αυτα δηλαδη που σκεφτομαι δεν μπορω να τα πω προφορικα, μπερδευομαι και ακουγομαι εκνευριστικα αντιπαθης, με περιορισμενη χρηση των εκφρασεων.
Αλλα σε απομονωμενο και ησυχο περιβαλλον, το προβλημα παλι υφισταται αλλα λειτουργω πολυ καλυτερα.
Αφου περιεγραψα λοιπον γραπως τι εχει συμβει, με πληροφορησαν οτι στη δικη μου περιπτωση, κατα το μεγαλυτερο ποσοστο το asperger ειναι επικτητο και εχεις τις ριζες του στα βιωματα που περασα.
Επομενως χρειαζεται αλλαγη περιβαλλοντος για να βελτιωθει και δεν εχει να κανει παρα μονο σε μικρο βαθμο με ταση εκ γενετης.
Δεν εχω παρει επισημη γνωματευση απο γιατρο, αλλα με βαση την ερευνα μου και την επιβεβαιωση του θεραπευτη, τα συμπτωματα ειναι τα ιδια, αν οχι ακριβως, σε πολυ μεγαλο βαθμο.
Δεν βρηκα λυση νομικα. Πηγα να μπλεξω ασχημα οχι μονο λογω της διαταραχης, αλλα και των ''γνωριμιων'' το πραγμα γυρισε επανω μου.
Πηγα για λιγο εξωτερικο με μερικα εγγραφα και ηρεμησα... Αλλα η ελληνικη πρεσβεια πρωτα (και λιγοτερο καποιοι αλλοι λογοι), τα εκανε μπαχαλο και αναγκαστηκα να γυρισω πισω. Δεν σηκωνανε και τα τηλεφωνα απο τις ΕΞΩ αρχες.
Σας τα αφηνω λιγο φλου απο εδω και σας γραφω τα αναγκαια.
Εδω δεν θα μπορεσω να κανω κατι και παρα το προβλημα μου, εχω πληρη επιγνωση για το τι σας γραφω για αυτο το συγκεκριμενο θεμα.
Αν μπορουσα, απο το 2012, θα εφευγα για εξω που ηθελα απο τοτε... Τωρα θα ημουν πολυ καλυτερα και δε θα ειχα περασει οσα περασα... Αλλα μεσολαβησαν πολλα...
Εχω φτασει κυριολεκτικα σε οριακο σημειο και θελω να μεταναστευσω... Εχω μπλεξει πολυ ασχημα και εδω δεν εχω πεισει κανεναν...
Δεν εμαθα ποτε να χρησιμοποιω φυσιολογικα τον προφορικο λογο, η χροια της φωνης μου βγαινει με τη βια και φαινεται προβληματικη, περιοριστηκαν οι ικανοτητες μου μεσα στους τοιχους, αφου δεν ειχα ποτε γνωστους κλπ, νευριαζα τον κοσμο και καταντησα να ειμαι παθητικος... Δεν αντεχω αλλο στην Ελλαδα...
Θα ενιωθα αρκετα καλυτερα σε εντελως διαφορετικο περιβαλλον και το απεδειξα...
Φοβαμαι οπως σας ειπα να παω Ευρωπη, ουτε ομως και ΗΠΑ/Καναδα/Αυστραλια...
Δεν θελω να παω εξω για να κανω παρεες, γνωριμιες, βολτες κλπ...
Εψαχνα με τα λιγα μου λεφτα να βρω στο εξωτερικο εναν ξενωνα ή ενα διαμερισμα αναγκης τυπου shelter (= καταφυγιου) ωστε να πληρωνω για λιγους μονο μηνες απο αυτα, μεχρι να εχω το δικαιωμα να κανω ενα αιτημα για παροχη κοινωνικης φροντιδας, μεσω social ή sheltered housing, σαν abused/disabled immigrant ή κατι τετοιο...
ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΔΕ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΩ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΚΟΣΜΟ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΗΘΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΟΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ...
ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΣΦΑΛΕΣ ΚΑΙ ΗΣΥΧΟ ΜΕΡΟΣ ΝΑ ΖΩ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΤΟΝΟΜΑ, ΜΕ ΣΤΕΓΑΣΗ ΚΑΙ ΣΙΤΙΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΩ ΜΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΔΟΥΛΕΙΑ...
ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ, ΝΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ...
Ξερω φυσικα οτι εκει θα ειμαι ενας ξενος, αλλα θα μαζευα οσα χρειαζονταν για να αποδειξω το αδιεξοδο.
Οι κλασικοι ελληναρες λειτουργησαν αποτρεπτικα, τελικα πηγα μονος μου & με βοηθησαν οι ξενοι αλλα η εγκληματικη πρεσβεια με ''γυρισε'' πισω...
Θα μου πειτε, αφου το εκανα ηδη μια φορα, γιατι δεν το επιχειρω και δευτερη?? Εκει που πηγα, ηταν πιο light και βατη η κατασταση και ηταν και βαλκανια με ο,τι αυτο συνεπαγεται.
Με πληροφορησαν οι αρχες τους οτι σε ενα πιο οργανωμενο κρατος, δε θα χρειαστει να μιλησουν με πρεσβειες κλπ, παροτι ηταν ετοιμοι να μου δωσουν καταφυγιο.
Επι τοσες ωρες, παρα τα κενα τους, εβλεπα ειλικρινως να προσπαθουν να βοηθησουν εναν ξενο, οτι θα μου εδιναν και τη θεση απο εναν αλλο ντοπιο που θα ειχε περισσοτερη αναγκη και παρα το συμφερον μου, εφυγα...
Δεν το αντεξα...
Οπως και να σας ακουστει αυτο, απο τη μια εκανα παλι αν οχι το χειροτερο, απο τα χειροτερα λαθη της ζωης μου. Αλλα απο την αλλη, η επιλογη αυτη ηταν ξαφνικη & αυθορμητη, γιατι λιγο πριν φυγω, περνουσα τραγικες καταστασεις και πηγα να τρελαθω.
Τωρα, μετα το σοκ, τα δυο αυτα ατομα που εχω μπλεξει, ''μαζευτηκαν''. Αλλα τωρα παλι αρχιζαν να ζοριζουν τα πραγματα. Δεν παει αλλο παιδια... Καταλαβετε ισως τι συμβαινει τωρα...
Απο μονος μου δε θα μπορουσα να προσανατολιστω & να συνεννοηθω εξω και θα πελαγωνα... Εκει που πηγα, εδειξα ενα σημειωμα με ατομα απο τις αρχες του αεροδρομιου και μονοι τους μου εδωσαν φαγητο, νερο και παραλιγο, ενα μερος να μεινω, για περισσοτερο απο 3 μηνες.
Επαιξε ρολο μαζι με ολα και η τυχη.
Πρεπει να βρω μια λυση.
Αν γνωριζει καποιος ανθρωπος τις κρατικες (ή οποιες αλλες) υπηρεσιες σε μια οποιαδηποτε χωρα για να μπορουσε να με βοηθησει να μην πελαγωσω και να συνεννοηθει για μενα, θα μου 'χαν λυθει τα χερια και θα ενιωθα εστω για λιγο σχετικα ευχαριστα...
Αν δεν ειναι ο ιδιος και γινεται, τοτε μπορει να τον παρεχει το κρατος, σαν ''καθοδηγητη'', διερμηνεα ή κατι τετοιο??
Δεν μπορω να το ρισκαρω να ξαναφυγω μονος μου.
Παροτι το εκανα ηδη μια φορα, δεν ειναι καθολου τοσο ευκολο οσο δειχνει.
Εχω ετοιμασει και κατι για να το δειξω στις αρχες του αεροδρομιου που θα καταφτασω.
Για μια ακομα φορα, συγνωμη για το μεγαλο, ξαφνικο και αποτομο μηνυμα, οσο και για τα κενα που σας εχω αφησει.
Ειμαι στη διαθεση σας με π.μ. αν χρειαζεστε επιπλεον διευκρινισεις στις ασαφειες ή θελετε λεπτομερειες για κατι αλλο...
Αν δειτε το μηνυμα μου και θελετε, στειλτε μου σας παρακαλω μια απαντηση, για να δω οτι καποιος/καποια ενδιαφερθηκε εστω λιγο για μενα...
Σας ευχαριστω εκ των προτερων!!
pubs
Ειμαι καινουργιος και σας βρηκα εντελως τυχαια ψαχνοντας στο google ιστοσελιδες για βοηθεια ατομων που θελουν να μεταναστευσουν.
Καταρχας, να σας ζητησω συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα και να σας διευκρινησω οτι δεν ειμαι troll, spam κλπ
Αν θελετε, μπορειτε να κανετε περικοπη και να αφησετε τα απολυτως απαραιτητα...
Επειδη πετυχα στα αποτελεσματα ενα σχετικο θεμα με τη μεταναστευση που ανοιξατε και στο οποιο, κοιτωντας την κουβεντα, συμφωνουσα μαζι σας σε πολλα, ειπα να κανω εγγραφη και να σας ζητησω βοηθεια.
Εχω στειλει και σε μερικα αλλα ξενα site μηνυμα και περιμενω κι απο 'κει απαντηση.
Αγγλικα ξερω μονο τα βασικα, γι'αυτο χρησιμοποιησα και τη μεταφραση.
Αν το θεμα που ανοιξα δεν ταιριαζει με τη θεματολογια του forum, μπορειτε ειτε μετα απο λιγο καιρο ειτε οταν βρω μια λυση, να το διαγραψετε.
Αν θελετε, μου στελνετε και π.μ. για να σας αποδειξω τα γραφομενα μου ή για οποιες αλλες διευκρινησεις.
Πηγαινω στο θεμα.
Αντιμετωπιζω τους τελευταιους 7-8 μηνες ενα σοβαρο οικογενειακο προβλημα και η επιλογη μεταναστευσης ειναι πλεον αναγκαια.
Ειμαι ανικανος να υπερασπιστω τον εαυτο μου και μολις περσι το Σεπτεμβρη περιπου, μετα απο ψαξιμο σε ξενα site και απο συνομιλια με εναν εργοθεραπευτη, ανακαλυψα οτι εχω τα συμπτωματα απο το συνδρομο Asperger, μαζι με μερικες αλλες ενδειξεις επιλεκτικης αλαλιας...
Ειμαι σχεδον αργοστροφος.
Αν θελετε, δειτε στο google για τις δυο αυτες παθησεις,
Πρακτικα ειμαι ανικανος τοσο για φυσιολογικη ομιλια, οσο και για καθε χειρωνακτικη εργασια...
Τωρα πια χρειαζομαι αμεσα βοηθεια να φυγω απο Ελλαδα για να ζητησω και να λαβω προστασια απο κοινωνικες (και οχι μονο) υπηρεσιες του εξωτερικου.
Θα πηγαινα οπουδηποτε, ακομα και σε χωρες της Αφρικης, της Ασιας και της Λατινικης Αμερικης αρκει να ενιωθα ασφαλης και να μην υφισταμαι ψυχολογικη πιεση οπως τωρα.
Παροτι ειναι σχετικα πιο ευκολο να παω Ε.Ε., αν ηταν στο χερι μου δε θα ηθελα να παω, γιατι φοβαμαι το ρατσισμο...Θα επελεγα εκτος Ευρωπης...Αλλα επειδη τα πραγματα γινανε πιεστικα, εχω κανει ερευνα και στην Ευρωπη, οπότε αν βρισκοταν κατι, θα πηγαινα... χθες.
Σας παρακαλω, χρειαζομαι επειγοντως να φυγω για εξω...
Εδω ΔΕΝ με βοηθησε κανενας... Ουτε καν οι αρχες...
Αντιθετως, το πραγμα γυρισε επανω μου και βρηκα τον μπελα μου... Αρρωσταινω εδω περα...
Γνωριζω οτι το site εχει να κανει με αλλα θεματα και μπορει να μην σχετιζεται με το δικο μου ζητημα, αλλα ειλικρινα εχω απελπιστει... Δεν ξερω τι αλλο να κανω...
Ο γραπτος μου λογος δεν ειναι τοσο πολυ προβληματικος & απωθητικος.
Προφορικα ομως ειμαι ανικανος να εκφραστω και ακουγομαι αλλοκοτος.
Απο το 2011, αρχιζα να αντιλαβανομαι πραγματα, αλλα δεν ειχα ποτε δεν εμαθα γενικα να κινουμαι και να μιλαω φυσιολογικα, και γι'αυτο ειμαι σχεδον αμιλητος & φαινομαι περιεργος και εκνευριστικος... Ποτε δεν ειχα μαθει τι εχω...
Το μυαλο μου πηγε πολυ πισω και δεν μπορω καν να μιλησω... Δεν εμαθα να αφομοιωθω ποτε στον εξω κοσμο...
Ακομα και να γινοταν να μιλησω, δεν μπορω εδω περα να αποδειξω σε κανεναν το προβλημα και το τι εχω πραγματικα... Ειναι ολοι γεματοι μισος και προκαταληψη... Ειμαι σε απογνωση και αδιεξοδο...
Δεν εχω προβλημα αλλου τυπου, μονο το Asperger και τα στοιχεια της αλαλιας...
Δεν υπαρχουν εξειδεικευμενες δομες εδω περα, ουτε σε ΜΚΟ, ουτε στο δημο, και αυτες οι ελαχιστες ειναι για αλλου τυπου και για περιορισμενο χρονικο διαστημα... Συν οτι δεν αναγνωριζουν το συνδρομο σε ενηλικες.
Απευθυνθηκα και στην αρμοδια ενωση ατομων με Asperger, αλλα δεν πηρα απαντηση, γιατι μαλλον δεν ειναι ποα ενεργοι.
Ασυναισθητα & ασυνειδητα, ετσι εχω μαθει να ζω και δεν μπορεσα να το αλλαξω...
Συνεχιζω σε ξεχωριστο ποστ.
[DOUBLEPOST=1492866645][/DOUBLEPOST]Καταφερα και ανακαλυψα πρωτα μονος μου την παθηση, μολις περυσι το Σεπτεμβρη οπως σας ειπα και μετα το επιβεβαιωσα μιλωντας σε εναν εργοθεραπευτη online, στις αρχες του χρονου...
Αυτα δηλαδη που σκεφτομαι δεν μπορω να τα πω προφορικα, μπερδευομαι και ακουγομαι εκνευριστικα αντιπαθης, με περιορισμενη χρηση των εκφρασεων.
Αλλα σε απομονωμενο και ησυχο περιβαλλον, το προβλημα παλι υφισταται αλλα λειτουργω πολυ καλυτερα.
Αφου περιεγραψα λοιπον γραπως τι εχει συμβει, με πληροφορησαν οτι στη δικη μου περιπτωση, κατα το μεγαλυτερο ποσοστο το asperger ειναι επικτητο και εχεις τις ριζες του στα βιωματα που περασα.
Επομενως χρειαζεται αλλαγη περιβαλλοντος για να βελτιωθει και δεν εχει να κανει παρα μονο σε μικρο βαθμο με ταση εκ γενετης.
Δεν εχω παρει επισημη γνωματευση απο γιατρο, αλλα με βαση την ερευνα μου και την επιβεβαιωση του θεραπευτη, τα συμπτωματα ειναι τα ιδια, αν οχι ακριβως, σε πολυ μεγαλο βαθμο.
Δεν βρηκα λυση νομικα. Πηγα να μπλεξω ασχημα οχι μονο λογω της διαταραχης, αλλα και των ''γνωριμιων'' το πραγμα γυρισε επανω μου.
Πηγα για λιγο εξωτερικο με μερικα εγγραφα και ηρεμησα... Αλλα η ελληνικη πρεσβεια πρωτα (και λιγοτερο καποιοι αλλοι λογοι), τα εκανε μπαχαλο και αναγκαστηκα να γυρισω πισω. Δεν σηκωνανε και τα τηλεφωνα απο τις ΕΞΩ αρχες.
Σας τα αφηνω λιγο φλου απο εδω και σας γραφω τα αναγκαια.
Εδω δεν θα μπορεσω να κανω κατι και παρα το προβλημα μου, εχω πληρη επιγνωση για το τι σας γραφω για αυτο το συγκεκριμενο θεμα.
Αν μπορουσα, απο το 2012, θα εφευγα για εξω που ηθελα απο τοτε... Τωρα θα ημουν πολυ καλυτερα και δε θα ειχα περασει οσα περασα... Αλλα μεσολαβησαν πολλα...
Εχω φτασει κυριολεκτικα σε οριακο σημειο και θελω να μεταναστευσω... Εχω μπλεξει πολυ ασχημα και εδω δεν εχω πεισει κανεναν...
Δεν εμαθα ποτε να χρησιμοποιω φυσιολογικα τον προφορικο λογο, η χροια της φωνης μου βγαινει με τη βια και φαινεται προβληματικη, περιοριστηκαν οι ικανοτητες μου μεσα στους τοιχους, αφου δεν ειχα ποτε γνωστους κλπ, νευριαζα τον κοσμο και καταντησα να ειμαι παθητικος... Δεν αντεχω αλλο στην Ελλαδα...
Θα ενιωθα αρκετα καλυτερα σε εντελως διαφορετικο περιβαλλον και το απεδειξα...
Φοβαμαι οπως σας ειπα να παω Ευρωπη, ουτε ομως και ΗΠΑ/Καναδα/Αυστραλια...
Δεν θελω να παω εξω για να κανω παρεες, γνωριμιες, βολτες κλπ...
Εψαχνα με τα λιγα μου λεφτα να βρω στο εξωτερικο εναν ξενωνα ή ενα διαμερισμα αναγκης τυπου shelter (= καταφυγιου) ωστε να πληρωνω για λιγους μονο μηνες απο αυτα, μεχρι να εχω το δικαιωμα να κανω ενα αιτημα για παροχη κοινωνικης φροντιδας, μεσω social ή sheltered housing, σαν abused/disabled immigrant ή κατι τετοιο...
ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΔΕ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΩ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΚΟΣΜΟ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΗΘΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΟΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ...
ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΣΦΑΛΕΣ ΚΑΙ ΗΣΥΧΟ ΜΕΡΟΣ ΝΑ ΖΩ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΥΤΟΝΟΜΑ, ΜΕ ΣΤΕΓΑΣΗ ΚΑΙ ΣΙΤΙΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΩ ΜΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΔΟΥΛΕΙΑ...
ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ, ΝΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ...
Ξερω φυσικα οτι εκει θα ειμαι ενας ξενος, αλλα θα μαζευα οσα χρειαζονταν για να αποδειξω το αδιεξοδο.
Οι κλασικοι ελληναρες λειτουργησαν αποτρεπτικα, τελικα πηγα μονος μου & με βοηθησαν οι ξενοι αλλα η εγκληματικη πρεσβεια με ''γυρισε'' πισω...
Θα μου πειτε, αφου το εκανα ηδη μια φορα, γιατι δεν το επιχειρω και δευτερη?? Εκει που πηγα, ηταν πιο light και βατη η κατασταση και ηταν και βαλκανια με ο,τι αυτο συνεπαγεται.
Με πληροφορησαν οι αρχες τους οτι σε ενα πιο οργανωμενο κρατος, δε θα χρειαστει να μιλησουν με πρεσβειες κλπ, παροτι ηταν ετοιμοι να μου δωσουν καταφυγιο.
Επι τοσες ωρες, παρα τα κενα τους, εβλεπα ειλικρινως να προσπαθουν να βοηθησουν εναν ξενο, οτι θα μου εδιναν και τη θεση απο εναν αλλο ντοπιο που θα ειχε περισσοτερη αναγκη και παρα το συμφερον μου, εφυγα...
Δεν το αντεξα...
Οπως και να σας ακουστει αυτο, απο τη μια εκανα παλι αν οχι το χειροτερο, απο τα χειροτερα λαθη της ζωης μου. Αλλα απο την αλλη, η επιλογη αυτη ηταν ξαφνικη & αυθορμητη, γιατι λιγο πριν φυγω, περνουσα τραγικες καταστασεις και πηγα να τρελαθω.
Τωρα, μετα το σοκ, τα δυο αυτα ατομα που εχω μπλεξει, ''μαζευτηκαν''. Αλλα τωρα παλι αρχιζαν να ζοριζουν τα πραγματα. Δεν παει αλλο παιδια... Καταλαβετε ισως τι συμβαινει τωρα...
Απο μονος μου δε θα μπορουσα να προσανατολιστω & να συνεννοηθω εξω και θα πελαγωνα... Εκει που πηγα, εδειξα ενα σημειωμα με ατομα απο τις αρχες του αεροδρομιου και μονοι τους μου εδωσαν φαγητο, νερο και παραλιγο, ενα μερος να μεινω, για περισσοτερο απο 3 μηνες.
Επαιξε ρολο μαζι με ολα και η τυχη.
Πρεπει να βρω μια λυση.
Αν γνωριζει καποιος ανθρωπος τις κρατικες (ή οποιες αλλες) υπηρεσιες σε μια οποιαδηποτε χωρα για να μπορουσε να με βοηθησει να μην πελαγωσω και να συνεννοηθει για μενα, θα μου 'χαν λυθει τα χερια και θα ενιωθα εστω για λιγο σχετικα ευχαριστα...
Αν δεν ειναι ο ιδιος και γινεται, τοτε μπορει να τον παρεχει το κρατος, σαν ''καθοδηγητη'', διερμηνεα ή κατι τετοιο??
Δεν μπορω να το ρισκαρω να ξαναφυγω μονος μου.
Παροτι το εκανα ηδη μια φορα, δεν ειναι καθολου τοσο ευκολο οσο δειχνει.
Εχω ετοιμασει και κατι για να το δειξω στις αρχες του αεροδρομιου που θα καταφτασω.
Για μια ακομα φορα, συγνωμη για το μεγαλο, ξαφνικο και αποτομο μηνυμα, οσο και για τα κενα που σας εχω αφησει.
Ειμαι στη διαθεση σας με π.μ. αν χρειαζεστε επιπλεον διευκρινισεις στις ασαφειες ή θελετε λεπτομερειες για κατι αλλο...
Αν δειτε το μηνυμα μου και θελετε, στειλτε μου σας παρακαλω μια απαντηση, για να δω οτι καποιος/καποια ενδιαφερθηκε εστω λιγο για μενα...
Σας ευχαριστω εκ των προτερων!!
pubs