Μηχανική γείωση, απομόνωση, ''αντικραδασμικά"

[costas EAR]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

ακόμα και το "καλό" πάτωμα, στην πράξη δε συμπεριφέρεται τόσο καλά όσο θα θέλαμε. Γι'αυτό, όταν βάζεις ακίδες στο ηχείο και περνάς στο πάτωμα τους κραδασμούς, ναι μεν βελτιώνεται η κατάσταση στην καμπίνα του ηχείου, αλλά αν αρχίσει όλο το δάπεδο από μάρμαρο να "μιλάει", άστο καλύτερα. Ουσιαστικά, κάθε δάπεδο έχει την δικιά του "συμπεριφορά" σε κραδασμούς, και για αυτό δεν ευθύνεται μόνο το πλακάκι ή το μάρμαρο ή ο γρανίτης, αλλά και τα υπόλοιπα υλικά κάτω από το δάπεδο, πχ αν χρησιμοποιήσεις ηχοαπορροφητικό ελαφρομετρόν, η κατάσταση είναι κλάσεις καλύτερη.

Γι'αυτό, η ρέβελ προτείνει μηχανική απομόνωση. Αν έχεις χαλιά, θεωρεί ότι τις μεσαίες-υψηλές από τον κραδασμό του πατώματος θα τις απορροφήσει το χαλί, άρα βάλε ακίδες.

Προσωπικά πάντως, ένα σαμπ δε θα το έβαζα ποτέ σε ακίδες. Γιατί να θέλω ολόκληρο δάπεδο να δονείται?

ΟΚ?

 

[komhst]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

Κώστα εσύ καλά τα λες αλλά έχω την υπόνοια ότι η Revel δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το θέμα που θίγεις (της μηχανικής απομόνωσης και της γείωσης των κραδασμών) και απλώς προτείνει λαστιχένια ποδαράκια στα σκληρά πατώματα για να μην γλιστρήσει και φύγει από την θέση του αφού οι ακίδες έχουν μικρή επιφάνεια τριβής με το σκληρό πλακάκι ή μάρμαρο. Ενώ στο χαλί μπορούν να καρφωθούν μέσα και να μην κουνηθεί από την θέση του. Αντίθετα τα λαστιχένια ποδαράκια μπορεί να το έκαναν να "μπαλαντζάρει" πατώντας σε ένα χοντρό χαλί με κίνδυνο να πέσει άμα φάει καμμιά γερή...

Και το στηρίζω αυτό στην λέξη "κλειδί" glide που χρησιμοποιεί στο manual της καλής σειράς Ultima 2
Glide σημαίνει ολισθαίνω, γλιστρώ.
Στο .pdf της Ultima 2 τα ονομάζει spikes και glides. Αρα είναι σαφές ότι αυτό που τους απασχολεί είναι να πετύχουν τον μεγαλύτερο δυνατό συντελεστή τριβής ανάμεσα στο ηχείο και στο δάπεδο. Γι αυτό και ασχολούνται με σκληρά πατώματα (χαμηλός συντελεστής τριβής) ή χαλιά. Καμμία αναφορά σε ξύλινο δάπεδο.
Αρα δεν έχουν ασχοληθεί με το θέμα των κραδασμών!

 

[dapost]

Re: Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικ

Πολύ χρήσιμο νήμα! Μπράβο! Παρακάτω ένα link σε κατάστημα με μεγάλη ποικιλία σχετικών υλικών σε τιμές πραγματικού κόσμου:

http://www.customaudiodesigns.co.uk/vibration-isolation.htm

 

[costas EAR]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

...απλώς προτείνει λαστιχένια ποδαράκια στα σκληρά πατώματα για να μην γλιστρήσει και φύγει από την θέση του αφού οι ακίδες έχουν μικρή επιφάνεια τριβής με το σκληρό πλακάκι ή μάρμαρο....

χμ, δεν είναι έτσι ακριβώς. η "μικρή επιφάνεια τριβής" που λες, έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που υπονοείς. δηλαδή, αν έχεις ένα ηχείο πχ 30 κιλών, και το αφήσεις να κάτσει στο δάπεδο, οπότε όλη του η κάτω επιφάνεια ακουμπάει κάτω, τότε θα είναι πολύ πιο εύκολο να "γλιστρήσει" στο δάπεδο απ'ότι αν ακουμπούσε σε 3 ακίδες. Επίσης, για να αναφερθώ στο ίδιο υλικό και για να μη "κλέβω", αν βάλεις το ηχείο να πατήσει σε 4 ή 6 ακίδες, θα είναι πιο εύκολο να γλιστρήσει, παρά από ότι σε 3 ακίδες. Αυτό γίνεται διότι στην πολύ μικρή επιφάνεια της ακίδας που ακουμπά στο δάπεδο, συγκεντρώνεται πολύ μεγάλο βάρος, πολύ μεγάλη δύναμη, (στο συγκεκριμένο παράδειγμα με 3 ακίδες έχουμε 10 κιλά σε κάθε ακίδα) οπότε η επαφή με το δάπεδο είναι πολύ "δυνατή".

Από την άλλη βέβαια, αν το στηρίξεις το ηχείο σε λαστιχένια ποδαράκια, μπορεί όντως να μετακινείται πιο δύσκολα το ηχείο στο δάπεδο, αλλά μπορεί και όχι. Αυτό εξαρτάται από τον συντελεστή τριβής των εφαρμοζόμενων υλικών και την ελαστικότητα αυτών, πράγμα που με τη σειρά του εξαρτάται από το πόσο ανώμαλη είναι η επιφάνειά τους. Επίσης, εξαρτάται από το εμβαδό της επιφάνειας επαφής, και είναι ανάλογο αυτού σε ελαστικά υλικά και αντιστρόφως ανάλογο σε μη ελαστικά υλικά που υφίστανται πλαστική παραμόρφωση. (αυτό θα εξηγηθεί στη συνέχεια)

Για να κατανοήσεις αυτά τα θέματα, καλό είναι να έχουμε μια μικρή αναφορά στην στατική τριβή και στην τριβή ολίσθησης. Η στατική τριβή, είναι μια δύναμη, εκφραζόμενη σε νιούτον, που εμποδίζει ένα σώμα που ακουμπά σε ένα άλλο να κινηθεί, και ισούται με τη δύναμη που χρειάζεται για να το μετακινήσεις, για να το κάνεις να "ολισθήσει". Αντίστοιχα, η τριβή ολίσθησης είναι επίσης μια δύναμη εκφραζόμενη σε νιούτον, και ισούται με τη δύναμη που χρειάζεται να ασκείς για να συνεχίζει να ολισθαίνει, και η οποία είναι πάντα μικρότερη από τη στατική δύναμη τριβής, γιατί κατ'αρχήν εμπεριέχεται η αδράνεια του μετακινούμενου σώματος, αλλά και διότι όταν το μετακινούμενο αντικείμενο αποκτήσει ταχύτητα, οι δυνάμεις τριβής ελαττώνονται (αλλάζει ο συντελεστής τριβής). Τα παλιότερα βιβλία φυσικής ανέφεραν πως η δύναμη τριβής ολίσθησης είναι ανεξάρτητη της ταχύτητας κίνησης, κάτι που δεν ισχύει πλέον, καθώς με τη μείωση της ταχύτητας κίνησης η δύναμη τριβής ολίσθησης (ή κινητικής τριβής) πλησιάζει την μέγιστη δύναμη στατικής τριβής, μέχρι να εξισωθεί με αυτήν όταν μηδενιστεί η κίνηση.

η δύναμη στατικής τριβής υπολογίζεται από το γινόμενο του "συντελεστή στατικής τριβής" (το οποίο είναι ένα νούμερο χωρίς μονάδα μέτρησης (αδιάστατο) και εξαρτάται από την τραχύτητα μιας επιφάνειας), επί της δύναμης που ασκείται ανάμεσα στις δυό επιφάνειες, (στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μόνο το βάρος). Αντίστοιχα, η δύναμη τριβής ολίσθησης υπολογίζεται από το γινόμενο του συντελεστή τριβής ολίσθησης επί της δύναμης που ασκείται ανάμεσα στις δυό επιφάνειες, και σε αυτή την περίπτωση ο συντελεστής τριβής ολίσθησης είναι μικρότερος από το συντελεστή στατικής τριβής.

εδώ μπορείς να δεις κάποιους συντελεστές τριβής, όπου είναι φανερό πως είναι μικρότερος ο συντελεστής τριβής ολίσθησης σε σχέση με τον συντελεστή στατικής τριβής.

άρα, για να γλιστρήσει ή όχι το ηχείο, εξαρτάται από το συντελεστή τριβής των εφαρμοζόμενων υλικών. Γιατί όμως εξαρτάται και από την επιφάνεια επαφής? Γιατί λέω πως με μικρότερη επιφάνεια επαφής έχουμε μεγαλύτερη δύναμη τριβής?

αυτό το γνωρίζεις ήδη από τα λάστιχα αυτοκινήτων, καθώς σε ολισθηρό οδόστρωμα (πχ σε πάγο και χιόνι) χρησιμοποιούμε στενά λάστιχα για να γλιστράμε λιγότερο στο δρόμο, για να έχουμε καλύτερη "πρόσφυση" όπως λέμε, ενώ τα φαρδιά λάστιχα είναι ιδανικά για να κάνεις σκι...

Βέβαια, και τα φαρδιά λάστιχα έχουν νόημα ύπαρξης (πέραν της καγκουριάς κάποιων), αλλά να μη ξεφύγουμε με άλλες έννοιες όπως η τριβή κίνησης (που δεν είναι το ίδιο πράγμα με την τριβή ολίσθησης ή κινητική τριβή).

Η φυσική μας λέει πως η πραγματική επιφάνεια επαφής ανάμεσα σε 2 σώματα είναι πολύ μικρότερη από την συνολική επιφάνεια επαφής, κι αυτό εξαρτάται από την τραχύτητα των επιφανειών των 2 σωμάτων, διότι σε μια επιφάνεια που έχει άφθονες μικρο-ρωγμές (όπως η επιφάνεια του ξύλου), μόνο πολύ μικρό ποσοστό της συνολικής επιφάνειας του σώματος αυτού στην πραγματικότητα "ακουμπάει" στην άλλη επιφάνεια. Επίσης, όλα τα σώματα έχουν "πλαστική" παραμόρφωση, ακόμα και τα μέταλλα, σε αντίθεση με αυτό που ίσως νομίζουμε βλέποντάς τα. Όταν λοιπόν, εφαρμόζεται κάποια δύναμη (το βάρος) σε ένα σώμα που κάνει επαφή με ένα άλλο, όσο πιο μικρή είναι η επιφάνεια αυτού του σώματος, τόσο μεγαλύτερη πλαστική παραμόρφωση υφίσταται και τόσο μεγαλύτερη η πραγματική επιφάνεια επαφής, κι εκεί εξηγείται το όφελος που λέω.

Δηλαδή, σημασία έχει πόσα "μικροσημεία" κάνουν πραγματική επαφή. Γι'αυτό και το "γυάλισμα" ενός μέταλλου, οδηγεί σε αύξηση και όχι μείωση της τριβής, σε αντίθεση με αυτό που ίσως νομίζουμε. Διότι, αυξάνει ο αριθμός μικροεπαφών ανα επιφάνεια, μεταβάλλοντας τον συντελεστή τριβής του (αυξάνοντάς τον)! Όπως είπαμε, ο συντελεστής τριβής είναι ένα αδιάστατο νούμερ που εξαρτάται από την τραχύτητα της επιφάνειας ενός υλικού, αν θυμάστε δηλαδή...

Ταυτόχρονα, η φυσική μας λέει πως η δύναμη της τριβής είναι ανεξάρτητη από την συνολική επιφάνεια των εφαρμοζόμενων σωμάτων, κάτι που ισχύει φυσικά χωρίς να εμπεριέχεται η πλαστική ή η ελαστική (διαφορετικά πράγματα είναι αυτά τα δυο) παραμόρφωση αυτών, καθώς εξαρτάται από τη δύναμη που ασκείται στις μικροσκοπικές επαφές, η οποία στη μια περίπτωση μοιράζεται σε λίγες επαφές, άρα κάθε επαφή έχει μεγάλη ποσότητα δύναμης, ενώ στην άλλη περίπτωση μοιράζεται σε πολλές επαφές, άρα κάθε επαφή έχει μικρή ποσότητα δύναμης, αλλά το τελικό άθροισμα των δυνάμεων αυτών παραμένει σταθερό, κι εξαρτάται όπως είπα από την εφαρμοζόμενη δύναμη (βάρος) και τον συντελεστή τριβής.

Όταν όμως υφίσταται πλαστική παραμόρφωση ένα υλικό, η επιφάνειά του αλλάζει "τραχύτητα", άρα μεταβάλλεται ο συντελεστής τριβής του (αυξάνει)!

Να τώρα και η εξαίρεση, επίσης γνωστή κατά βάση: Σε ελαστικά στερεά η τριβή είναι ανάλογη με το βάρος, υψωμένο στην 2/3
(θεωρητικό δεδομένο), και αυξάνεται με το εμβαδόν της επιφάνειας επαφής. Γιατί; διότι επίσης αλλάζει ο αριθμός των μικροεπαφών, αυξάνοντας το συντελεστή τριβής!

Γι'αυτό, η μεγάλης επιφάνειας επαφή με ελαστικά υλικά, δίνει πολύ μεγαλύτερη δύναμη τριβής σε σχέση με τη μικρή επιφάνεια. Έτσι, φτάσαμε στο τέλος κι αυτής της μικρής "αναφοράς" σε ένα ακόμα θέμα της φυσικής, από την οποία νομίζω πως έγινε πια σαφές πως η δύναμη τριβής εξαρτάται και από το εμβαδό της επιφάνειας επαφής, και είναι ανάλογο αυτού σε ελαστικά υλικά και αντιστρόφως ανάλογο σε μη ελαστικά υλικά που υφίστανται πλαστική παραμόρφωση.

Στην πράξη, μια ακίδα προσφέρει εξαιρετικά στέρεη επαφή με το δάπεδο, εφόσον "συμπυκνώνει" σημαντική δύναμη σε μικρή επιφάνεια επαφής και λόγω της πλαστικής παραμόρφωσης του υλικού της ακίδας η πραγματική επιφάνεια επαφής είναι μεγαλύτερη αυτής που θα είχε το ίδιο υλικό σε μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής, εξαιτίας του σταθερού αριθμού πραγματικών μικροεπαφών ανα επιφάνεια του εν λόγω υλικού αλλά του αυξανόμενου αριθμού αυτών των μικροεπαφών (επίσης ανα επιφανεια) λόγω πλαστικής παραμόρφωσης, που ουσιαστικά διαφοροποιεί τον συντελεστή τριβής του εν λόγω υλικού. Φυσικά, για να κάνουμε σωστή δουλειά στην πράξη, μιλάμε πάντα για 3 ακίδες σε κάθε ηχείο, κι όχι τις καγκουριές των 4 ακίδων...

Ακριβώς το αντίθεο συμβαίνει σε ελαστικά υλικά, όπου όσο μεγαλύτερη είναι η επιφάνεια επαφής, τόσο μεγαλύτερη γίνεται κι η δύναμη τριβής. Οπότε, η χρήση 4 ή 5 ή και περισσότερων ελαστικών επαφών σε κάθε ηχείο, αναλόγως του βάρους του ηχείου, είναι η σωστή προσέγγιση του θέματος.

Τα δύο παραπάνω, ισχύουν μέχρι ενός ορίου, που δεν είναι νομίζω χρήσιμο να αναλυθεί περαιτέρω. Επίσης, πάνω από ένα όριο η λείανση της επιφάνειας ενός μετάλλου αυξάνει την δύναμη τριβής της επιφάνειας αυτής, για ευνόητους λόγους.

Σας μπέρδεψα; ελπίζω πως όχι...

 

[costas EAR]

Απάντηση: Re: Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για

Πολύ χρήσιμο νήμα! Μπράβο! Παρακάτω ένα link σε κατάστημα με μεγάλη ποικιλία σχετικών υλικών σε τιμές πραγματικού κόσμου:

http://www.customaudiodesigns.co.uk/vibration-isolation.htm

σε τιμές που λες, "πραγματικού κόσμου" δηλαδή, υπάρχουν άφθονα υλικά που προσφέρουν μηχανική απομόνωση, μην επιτρέποντας δηλαδή τους κραδασμούς να "περάσουν", με συγκεκριμένες προδιαγραφές συχνοτήτων και βάρους. Τα υλικά αυτά είναι "επαγγελματικά", θα τα βρεις πχ κάτω από μηχανισμούς ασανσέρ, είναι πολύ υψηλής τεχνολογίας, και συνοδεύονται από ...μετρήσεις! Καλό, ε? :116::116::116:

 

[costas EAR]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

στα παραπάνω κειμενάκια που έγραψα, αν κάπου έχω κάνει λάθη, παρακαλούνται οι φυσικοί του φόρουμ μας για τις όποιες απαραίτητες διορθώσεις τους.

 

[teachertza]

Re: Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικ

Επίσης, όλα τα σώματα έχουν "πλαστική" παραμόρφωση, ακόμα και τα μέταλλα, σε αντίθεση με αυτό που ίσως νομίζουμε βλέποντάς τα. Όταν λοιπόν, εφαρμόζεται κάποια δύναμη (το βάρος) σε ένα σώμα που κάνει επαφή με ένα άλλο, όσο πιο μικρή είναι η επιφάνεια αυτού του σώματος, τόσο μεγαλύτερη πλαστική παραμόρφωση υφίσταται και τόσο μεγαλύτερη η πραγματική επιφάνεια επαφής, κι εκεί εξηγείται το όφελος που λέω.

Αυτό δέν ισχύει.Όταν ασκείται μία δύναμη σε ένα σώμα και δημιουργούνται τάσεις σε αυτό -είτε θλιπτικές είτε εφελκυστικές- τότε υπάρχει μία περιοχή ελαστικής παραμόρφωσης.Στην περιοχή αυτή δέν παραμορφώνεται το σώμα.Μόλις φύγει η δύναμη τότε αμέσως το σώμα θα επανέλθει στην αρχική του κατάσταση.Μετά την περιοχή louders επέρχεται η πλαστική παραμόρφωση.
http://www.mech.upatras.gr/~papado/CAMD/work.files/Askisi-01.pdf
διάγραμμα 1-2


Η στατική τριβή είναι πάντα ανάλογη της αξονικής δύναμης που ασκούμε.Αν δέν ήταν έτσι τότε το σώμα θα κινείτο αφού η συνισταμένη των δυνάμεων θα ήταν μεγαλύτερη απο μηδέν.
Η τριβή ολίσθησης είναι αυτό που λές.Είναι ένας συντελεστής επι την αντίδραση του εδάφους.Η αντίδραση του εδάφους δέν είναι ακριβώς το βάρος.Αν π.χ. είσαι σε γωνία είναι ένα ποσοστό του.Αυτή είναι σταθερή απαξ και το σώμα βρίσκεται σε κίνηση.
Επίσης μία ακόμα διόρθωση.Τα τρία ποδαράκια είναι καλύτερα απο τα τέσσερα διότι ορίζουν ένα τέλειο επίπεδο στο χώρο.Άρα και τα 3 θα πατάν σε μία θέση χωρίς να είναι δυνατό να είναι ένα στον αέρα.Αντιθέτως τα 4 είναι αδύνατον να πατάν ταυτόχρονα και τέλεια σε 4 σημεία αφού ορίζουν πάνω απο ένα επίπεδο.Κοινώς το ηχείο θα μπαλατζάρει:114:
Άρα τα τρία καλύτερα...

Η σημασία του μεγάλου ή μικρού δέν είναι τόσο στην τριβή αλλα στην εφαρμοζόμενη πίεση.Ο τύπος της πίεσης ή τάσης όπως θέλετε πείτε το έχει μέσα την επιφάνεια επαφής.Μεγαλύτερη επιφάνεια μικρότερη πίεση.Τώρα σε αυτό δέν γνωρίζω ακριβώς τί παίζει με τη στατική τριβή(που έχει και το λάστιχο του αυτοκινήτου όταν κινείται-ναι είναι στατική και όχι ολίσθησης) αλλα θα το κοιτάξω.

Σχετικά καλή πηγή για δυναμική αλλα όχι για υλικά
http://www.amazon.com/Vector-Mechanics-Engineers-Dynamics-Ferdinand/dp/0072930799

 

[teachertza]

και εδώ...
http://www.pe.uth.gr/cms/phocadownload/epeaek/arxes_biokinitikis/dialexeis/10.pdf

 

[costas EAR]

Απάντηση: Re: Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για

Αυτό δέν ισχύει.Όταν ασκείται μία δύναμη σε ένα σώμα και δημιουργούνται τάσεις σε αυτό -είτε θλιπτικές είτε εφελκυστικές- τότε υπάρχει μία περιοχή ελαστικής παραμόρφωσης.Στην περιοχή αυτή δέν παραμορφώνεται το σώμα.Μόλις φύγει η δύναμη τότε αμέσως το σώμα θα επανέλθει στην αρχική του κατάσταση.Μετά την περιοχή louders επέρχεται η πλαστική παραμόρφωση.

σωστά, αλλά ίσως στα μικροσημεία επαφής να υπάρχουν πλαστικές παραμορφώσεις σε όλα τα "σκληρά υλικά", ασχέτως αν το κυρίως σώμα του υλικού δε παθαίνει μόνιμη παραμόρφωση. δες κι εδώ τι λέει:

<<Στην πραγματικότητα, όταν δύο σώματα εφάπτονται, η πραγματική επιφάνεια επαφής (μικροσκοπικά μόνο ορατή) είναι πολύ μικρότερη από αυτήν που αρχικά φαίνεται, και είναι ανάλογη της κάθετης δύναμης (βάρος του σώματος) γιατί τα σημεία επαφής παραμορφώνονται πλαστικά κάτω από τις μεγάλες τάσεις που αναπτύσσονται σε αυτά. Πολλά σημεία επαφής παθαίνουν "ψυχρή συγκόλληση".>>

λινκ (το δικό σου λινκ είναι...)

(δες στο πλαίσιο με τίτλο "στατική τριβή", το τρίτο προς τα κάτω αριστερά.)

 

[costas EAR]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

ένα πάντως πρακτικό παράδειγμα, που όλοι θα έχουν μια ανάλογη εμπειρία, είναι όταν πας να σπρώξεις ένα ηχείο ή ένα πλυντήριο ή ένα ψυγείο, και βλέπεις πως όσο πατάει σε 4 πόδια, σπρώχνεται σχετικά εύκολα, αλλά αν σηκωθεί και πατάει σε 2 ή σε ένα, δυσκολεύει πολύ το σπρώξιμο, σα να κολλάει κάτω. Δηλαδή, όταν όλο το βάρος του σώματος αυτού στηριχτεί σε μικρότερη επιφάνεια, η δύναμη τριβής αυξάνει κι εμείς ζοριζόμαστε να το ζμπρώξουμε!

 

[abcd]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

sticky :444:

+1 :444:

 

[frozenface]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε

Επειδής (και μόνο) ο τύπος αναφέρεται στην "πραγματικότητα"...

<<Στην πραγματικότητα, όταν δύο σώματα εφάπτονται, η πραγματική επιφάνεια επαφής...

...δεν υπάρχει, στην πραγματικότητα. :116:

<<...(μικροσκοπικά μόνο ορατή)...>>

Μάλλον δεν έχει καλό μικροσκόπιο...:114:

 

[costas EAR]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

Σαν τελικά "συμπεράσματα" ας πούμε, ή σαν οδηγίες προς "ναυτιλλομένους", προσωπικά έχω βγάλει τα εξής:

1. - Οι συσκευές που αγοράζουμε έχουν ικανοποιητικά "ποδαράκια" από κάτω τους, αυτά τα μαύρα, τα πλαστικά. ΙΜΗΟ δε χρειάζονται κάτι παραπάνω, εκτός κι αν γίνεται του κραδασμού το ανάγνωσμα στο χώρο μας και ιδίως στο ράφι που τα έχουμε τοποθετήσει. Αν όντως έχουμε τόσο πρόβλημα, η μηχανική απομόνωση με ελαστικές βάσεις είναι η κατεύθυνση που θα πρέπει να κινηθούμε, και σε καταστήματα εξειδικευμένα με τέτοιες λύσεις, θα βρούμε απίστευτα υλικά, με εκπληκτικές προδιαγραφές και μετρήσιμες, αποδεδειγμένες. Α, και λογικού κοστολογίου. Δυστυχώς καμιά απολύτως εταιρία hi-end δε παράγει τέτοιες λύσεις.

2. - Αν έχουμε πολύ "στιβαρό" δάπεδο, που δεν έχει την τάση να "φωνάζει", βάζουμε τα ηχεία μας σε 3 ακίδες. Αυτό, εφόσον το ηχείο μας, και συγκεκριμένα η καμπίνα του, πάσχει από "κραδασμούς". Το να βάλεις ένα πχ magnepan σε ακίδες, είναι τουλάχιστον αστείο. Προφανώς, ένα καλοκατασκευασμένο ηχείο, που δεν "κρατάει" κραδασμούς στην καμπίνα του, δε χρειάζεται ακίδες. Τζάμπα η φασαρία.

3. - Αν το ηχείο είναι "βάσης", άρα μικρής μάζας, τότε η καλύτερη λύση είναι να έχουμε βάση σημαντικής μάζας (εδώ "παίζει" η άμμος και τα σκάγια και όλες οι υπόλοιπες επιλογές) και το ηχειάκι μας να πατάει σε 3 ακίδες πάνω στη βάση, ενώ η βάση να πατάει σε ελαστικά υλικά (μηχανικής απομόνωσης) στο δάπεδο.

4. - Οι πολύ ευαίσθητες πηγές σε κραδασμούς (όπως πχ το πικαπ) καλό είναι να μη στηρίζονται σε έπιπλο που πατάει στο δάπεδο, αλλά να στηρίζονται σε ράφι που βρίσκεται στον τοίχο. Αν θέλουμε να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο, στηρίζουμε το πικάπ μας με 3 ακίδες πάνω σε μια βάση μεγάλης μάζας (πχ γρανίτη) και τη βάση τη στηρίζουμε με μηχανική απομόνωση πάνω στο ράφι που έχουμε στον τοίχο.

5. - Τα ρακ μεγάλης μάζας, στα οποία βάζουμε τα μηχανήματά μας, δε πρέπει να στηρίζονται με ακίδες στο δάπεδο. Πρέπει να έχουν μηχανική απομόνωση με το δάπεδο. Τα μηχανήματα που βάζουμε σε αυτό το ρακ, πρέπει να έχουν επαφή μηχανικής γείωσης, δηλαδή 3 ακίδες έκαστο.

6. - Ξύλινα ρακ ή βάσεις, ή γενικά μικρής μάζας (βάρους) βάσεις, είναι απολύτως άχρηστες.

7. - Τα σαμπ, κάθονται σε μαλακά ελαστικά ποδαράκια. Η καμπίνα τους δονείται, αλλά καλύτερα να δονείται αυτή, παρά όλο το δάπεδο. Άστη να δονείται στην ησυχία της. Τέλος.

8. - Το κοστολόγιο μιας λύσης μηχανικής απομόνωσης ή μηχανικής γείωσης για ένα μηχάνημα (πικάπ ή ηχείο δεν έχει σημασία) δε μπορεί να κοστίζει πάνω από 20 ευρώ. Άντε 25 ευρώ, κι αυτό με υλικά πολύ ιδιαίτερα, με εξαιρετικές προδιαγραφές, μετρήσιμες και ανακοινώσιμες. Οτιδήποτε παραπάνω από αυτό το κοστολόγιο, είναι (απλά) κλοπή.

9. - Οι όποιες αναφορές και διαφημίσεις κραδασμοαπορροφητικών υλικών του εμπορίου που μιλάν για βελτίωση τζίτερ, δυναμικών και ρίπλ, καθώς και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, είναι απλά παπαριές. (είμαι πολύ ευγενικός...) Μείνετε μακριά από τέτοια υλικά, μόνο και μόνο διότι ο κατασκευαστής τους σας θεωρεί μ@λ@κες..

10. - Το όλο θέμα της "κραδασμοαπορρόφησης" είναι η "τελευταία τρούπα του ζουρνά". Πρώτα έχετε να λύσετε άλλα θέματα, τραγικά πιο σημαντικά, όπως αυτό της οδήγησης (ηχείου και χώρου), της απόκρισης, της συμπεριφοράς του χώρου, της δυναμικής συμπίεσης, της φασικής απόκρισης, της οδού θορύβου, του ηλεκτρικού "ματσαρίσματος", των συνολικών αρμονικών παραμορφώσεων, κλπ κλπ κλπ. Μη δίνετε και τόση σημασία σε κάτι που είναι ουσιαστικά ασήμαντο. Τηρήστε τις λογικές προτεραιότητες κι αφήστε τα "μπιχλιμπίδια" για το τέλος. Δηλαδή, επειδή άφησες μούσι, δε θα σε φωνάζω "πάτερ"...



ΥΓ. Αυτές είναι οι προσωπικές μου "απόψεις". Ούτε "θέσφατα" είναι, ούτε "κανόνες". Το μόνο που έχω να πω, είναι πως πλήρωσα ακριβά για να μάθω τα παραπάνω. Αν καταφέρω και βοηθήσω έστω και 1, είμαι ικανοποιημένος. Αν όχι, τουλάχιστον, προσπάθησα.:116:

 

[teachertza]

Re: Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικ

Σαν τελικά "συμπεράσματα" ας πούμε, ή σαν οδηγίες προς "ναυτιλλομένους", προσωπικά έχω βγάλει τα εξής:

1. - Οι συσκευές που αγοράζουμε έχουν ικανοποιητικά "ποδαράκια" από κάτω τους, αυτά τα μαύρα, τα πλαστικά. ΙΜΗΟ δε χρειάζονται κάτι παραπάνω, εκτός κι αν γίνεται του κραδασμού το ανάγνωσμα στο χώρο μας και ιδίως στο ράφι που τα έχουμε τοποθετήσει. Αν όντως έχουμε τόσο πρόβλημα, η μηχανική απομόνωση με ελαστικές βάσεις είναι η κατεύθυνση που θα πρέπει να κινηθούμε, και σε καταστήματα εξειδικευμένα με τέτοιες λύσεις, θα βρούμε απίστευτα υλικά, με εκπληκτικές προδιαγραφές και μετρήσιμες, αποδεδειγμένες. Α, και λογικού κοστολογίου. Δυστυχώς καμιά απολύτως εταιρία hi-end δε παράγει τέτοιες λύσεις.

Υπάρχουν κάποιες σοβαρές αν και δέν δικαιολογούνται τα κόστη.
http://www.finite-elemente.de/extern/finite-resonator-handout.pdf
http://www.finite-elemente.de/en/racks/pagode_master_reference/resonator_technologie

Επίσης μία προσωπική εμπειρία.
Σε μία επίσκεψη μου σε κάποιο fraunhofer institute της Ανατολικής Γερμανίας είχα δεί διάφορα project σχετικά με κραδασμούς.Ε εκεί λοιπόν είχε ένα audi a5 και δίπλα του ένα burmester ενισχυτή!!!!
Ο burmester ή όπως τον λένε τον αυτόνανε είχε πιθανότατα σκάσει λεφτά για να μελετήσουν τους κραδασμούς στο μηχάνημα του.Φυσικά και το ερευνητικό κέντρο θα του το μελέτησε επιτυχώς.Το ζήτημα είναι αν θέλουμε τέτοια ακρίβεια κραδασμών σε ένα ηλεκτροακουστικό σύστημα.



Επίσης σχετικά με την τριβή..Αν το δούμε σε μικροσκοπικό επίπεδο ισχύει η πλαστικότητα.Απλά εγώ κατάλαβα οτι μακροσκοπικά εννοούσες οτι παραμορφώνεται η ακίδα.
Οπότε οκ...

 

[geomiat]

Απάντηση: Re: Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για

Μπράβο Κώστα!!!

Το διάβασα με την μία κ όντως (ξανα)βοήθησε το θέμα σου, άντε τώρα στους επόμενους ....5 ασθενείς!!

 

[Βασίλης Χουρμουζιάδης]

Απάντηση: Re: Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για

Με αφορμή το ενδιαφέρον νήμα που άνοιξε ο Κώστας, θα ήθελα να προτείνω, για πολλοστή φορά, μία απλή, φθηνή και εξαιρετικά αποτελεσματική έδραση ηχείων που χρησιμοποιώ εδώ και τριάντα χρόνια.

Τοποθετώ τα ηχεία, με τις ακίδες τους, πάνω σε μία πλάκα κόντρα πλακέ θαλάσσης με όσο το δυνατό μεγαλύτερο πάχος. Λόγω βάρους του ηχείου, οι ακίδες θα "καρφωθούν" στο ξύλο, παρέχοντας εξαιρετική σταθερότητα στην έδραση του ηχείου. Τοποθετώ αυτοκόλλητα τσοχάκια απο την κάτω μεριά του ξύλου, ακριβώς στο σημείο όπου "καρφώθηκαν" οι ακίδες, ώστε μεταξύ άλλων, να μπορούμε να ολισθαίνουμε τα ηχεία, εφόσον χρειασθεί.

Αυτή η έδραση μπορεί να εφαρμοσθεί και σε ηχεία βάσης όπου τοποθετούμε την βάση πάνω στο κόντρα πλακέ θαλάσσης.

Μοναδικό μειονέκτημα της πρότασης αυτής είναι το πολύ χαμηλό κόστος ( το πολύ 30 ευρώ ) και η μή χρήση σούπερ-ντούπερ εξωτικών υλικών πού μόνο οι μυημένοι στην καμπάλα του High-End γνωρίζουν, γεγονός που απαξιώνει την πρόταση, και φυσικά τον προτείνοντα. :105:

Συνιστώ σε όσους έχουν τον χρόνο και την διάθεση, να το δοκιμάσουν....

 

[Costas Coyias]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

Εγκώ πάλι ντεν κατάλαβα ακόμα γκια ποιο λόγκο κρειάζονται οι ακίδες...

 

[teachertza]

Re: Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικ

Κώστα (ίαρ) θα ήθελα να αναφέρω κανα δύο πραματάκια διότι το έψαξα λιγάκι και είδα οτι το κείμενο σου είναι μεν πάρα πολύ καλό αλλα απο την άλλη έχει κάποιες ανακρίβειες.
Φυσικά δηλώνω εξ αρχής οτι δέν πάω να κάνω τον εξυπνάκια.Απλά θεωρώ οτι είναι αρκετά πιο ενδιαφέρον να συζητάω για αμιγώς τεχνικά θέματα παρά για το αν είναι καλύτερο το b&w απο το kef πράγμα που πραγματικά με αφήνει παγερά αδιάφορο.

Οπότε φίλε Κώστα, γνωρίζωντας οτι είμαι offtopic , θα προσπαθήσω να εξηγήσω με απλά λόγια τις θεωρίες περι τριβής των σωμάτων μόνο και μόνο επειδή βλέπω οτι το "ψάχνεις" σε άκρως σοβαρό επίπεδο.

Για να ξεκαθαρίσουμε την έννοια.Η τριβή στην δυναμική μηχανική είναι μία δύναμη η οποία ασκείται παράλληλα στην επιφάνεια επαφής και εκφράζεται με εναν απλό τύπο.T=μ*Ν.
Παρ όλ αυτά στον μικρόκοσμο η τριβή εμφανίζεται εξαιτίας των μικροανωμαλιών του υλικού, των συγκολήσεων που γίνονται κατα την επαφή κ.τ.λ.Τα παμε αυτά...

Όταν ασκώ μία δύναμη σε ένα σώμα αυτομάτως μέσα του, σε κάθε σημείο, εμφανίζεται ένα σύνολο τάσεων.Είτε ορθών είτε διατμητικών.Για απλοποίηση θα θεωρήσουμε οτι οι τάσεις είναι ορθές.
Όταν ένα κομμάτι του υλικού δέχεται μία τάση τότε αυτομάτως παραμορφώνεται.Η παραμόρφωση μπορεί να είναι είτε πλαστική είτε ελαστική.Όλα τα υλικά παραμορφώνονται κάτω απο την επιβολή τάσης, ακόμα και το διαμάντι.
Οπότε για την παραμόρφωση ουδεμία σημασία έχει η έννοια της δύναμης μεταξύ της επαφής των υλικών.Σημασία έχει η τάση που ασκείται στις εκάστοτε πραγματικές επαφές κομματιών του υλικού.
Σκέψου λοιπόν οτι όταν φέρνω δύο υλικά σε επαφή δημιουργείται ένα σύνολο τάσεων, διαφορετικών, στην επιφάνεια αυτή.Άλλα κομμάτια του υλικού παραμορφώνονται πλαστικά και άλλα ελαστικά.Υπάρχουν ακόμα και συγκολήσεις.
Άρα εκ πρώτης όψεως η δύναμη που συγκρατεί τα δύο υλικά φαίνεται να είναι αρκετά μεγαλύτερη όταν έχουμε μεγαλύτερη επιφάνεια.Εφόσον δηλαδή αυξάνουν οι δυνάμεις επαφής αυξάνεται και η συνισταμένη τριβή.
Όμως ξεχνάμε το εξής πολύ απλό.Οτι όσο αυξάνονται οι εμπλεκόμενες δυνάμεις τόσο και μοιράζεται το φορτίο σε αυτές.Δηλαδή μία δύναμη δημιουργεί τάσεις σε μία μικρή επιφάνεια.Αν βάλουμε μία μεγάλη επιφάνεια τότε οι τάσεις μοιράζονται σε αυτή.Αποτέλεσμα είναι να είναι μικρότερες απο αυτές της μικρής.

Αυξάνεται δηλαδή ο αριθμός των εμπλεκομένων ποοεξοχών ελαττώνεται όμως η κατανομή φορτίου ανά προεξοχή, με αποτέλεσμα η εμπλοκή να γίνεται ασθενέστερη!!!

Αποτέλεσμα αυτού είναι το ένα να αναιρεί το άλλο αφού είναι αντικρουόμενα μεγέθη.
Γι αυτό ισχύει και ο κανόνας της μηχανικής ακόμα και σήμερα...οτι η τριβή είναι ανεξάρτητη της επιφάνειας...

Ας το δούμε πιο επιστημονικά...

Τα πρώτα πειράματα τα έκανε ο Amontons και έπειτα ο coulomb.Αυτοί ουσιαστικά έφτιαξαν τις θεωρίες με τον coulomb να πειραματίζεται και στην επιφάνεια επαφής.
Η δεύτερη θεωρία των bowden και Tabor αναφέρει οτι
_η πέρα απο ορισμένη λείανση μετάλλων επιφέρει αύξηση της τριβής
_Σε ελαστικά στερεά η τριβή είναι ανάλογη με το βάρος εις την 2/3 και της επιφάνειας!!!
_Σε υλικά που κατα την επαφή παρουσιάζουν ως επι το πλείστον πλαστικές παραμορφώσεις η επιφάνεια είναι ανεξάρτητη.
_Εξάρτηση τριβής απο την ταχύτητα-δέν μας ενδιαφέρει...

Μάλιστα έφτιαξαν ένα διάγραμμα το οποίο δυστυχώς δέν το βρήκα βαθμονομημένο αλλα δέν δείχνει μεγάλες αποκλίσεις σε σχέση με τους κανόνες του coulomb.Τυπικά δηλαδή είναι αδύνατον να ξεχωρίσουμε με το "μάτι" τη διαφορά μεταξύ της μίας και της άλλης μεθόδου.Φυσικά ισχύει μόνο για ελαστικά υλικά.Αν το βρεί κάποιος βαθμονομημένο ας μου το στείλει...

Οι επόμενες θεωρίες έρχονται στο πρόσφατο 1961 με τον Bernat.Αυτός είπε οτι όποια απόκλιση στα ελαστικά σώματα δέν εξαρτάται απο την επιφάνεια αλλα απο την ελαστική υστέρηση που εμφανίζουν αυτά.Ουσιαστικά η μελέτη του κατέδειξε οτι η επιφάνεια είναι αδιάφορη ενώ οι αποκλίσεις εμφανίζονται στα άκρα.Δηλαδή σε πολύ μικρές και πολύ μεγάλες πιέσεις.Φυσικά η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο που υπάρχουν ακόμα και μελέτες ηλεκτρομαγνητικής φύσεως μεταξύ των υλικών-τριβής!
Φυσικά οι θεωρίες αυτές μελετώνται σε τέτοια κλίμακα όχι για να αποδείξουν αν η επιφάνεια είναι ανεξάρτητη αλλα γιατί στη νανοτεχνολογία παίζουμε στα άκρα.Τα διαγράμματα τριβής των υλικών έχουν τεράστια σημασία.Αντιθέτως στο αθλητικό παπούτσι δέν έχει σημασία αφού δέν έχουμε αποκλίσεις μεταξύ των θεωριών ικανές στο να αλλαξουν το αποτέλεσμα.
Οι μελέτες φυσικά δέν πάνε τόσο στην σχέση επιφάνειας-τριβής όσο στην σχέση ταχύτητας-τριβής.

Το ερώτημα προσωπικά στο να ψάξω τα της τριβής δέν μου δημιουργήθηκε μόνο εδώ.Έχω ξαναπέσει σε κουβέντα σχετικά με την επιφάνεια-τριβή όπως πρόσφατα κάποιος αναφέρθηκε στο πικάπ και την τριβή που υπάρχει στη βελόνα.

Θα ξαναεπανέλθω με αναλυτική εξήγηση των παραδειγμάτων
παπούτσι-πάγος
πλυντήριο - ένα πόδι-τέσσερα πόδια

Ελπίζω να βοήθησα!!!:116:

 

[costas EAR]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

εμένα πάντως με βοήθησες! θενκς! :444:

 

[costas EAR]

Απάντηση: μηχανική γείωση και απομόνωση, ή όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τα "αντικραδα

Εγκώ πάλι ντεν κατάλαβα ακόμα γκια ποιο λόγκο κρειάζονται οι ακίδες...

δε "χρειάζονται" για τον "ήχο", αλλά προσφέρουν στέρεα επαφή με τη βάση, για πρακτικούς λόγους (να μη γλιστράει το ηχείο πάνω στη βάση και να μη φθείρεται η κάτω του επιφάνεια και να μπορεί να γλιστρήσει η βάση πάνω στο δάπεδο) και πολλά ηχεία τις έχουν ενσωματωμένες τις ακίδες, αλλιώς πρέπει να πάρεις άλλες βάσεις...