- Μηνύματα
- 455
- Reaction score
- 1.569
Εβλεπα macro φωτογραφιες απο μυρμηγκια και αλλα εντομα που ηταν τοσο μεγαλη η μεγενθυση τους που εμοιαζαν με τερατα εργων επιστημονικης φαντασιας αλλα ποτε δεν ειχα καμια πρεμουρα να τραβηξω κατι αναλογο.
Ηταν σαν οι φωτογραφιες αυτες να ειχαν τραβηχτει με μικροσκοπιο και ειχαν ενα ενδιαφερον λογω της μεγαλης μεγενθυσης, μια διαφορετικη οπτικη βρε αδελφε.
Μετα διαβασα οτι τα εντομα πιανονται σε κολητικες ουσιες, ψεκαζονται, καταψυχονται απλα για να φωτογραφηθουν, η εκπληξη μου ηταν μεγαλη οταν ειδα πως ακομα και πλυντηρια υπερηχων εχουν για να τα βαζουν μεσα και να απομακρυνονται οι σκονες απο πανω τους.
Απο εκεινη την μερα δεν ξαναειδα με καλο ματι τετοιες φωτογραφιες και φωτογραφους που για να παρουν μερικα likes βασανιζουν και σκοτωνουν εντομα. Βλεπετε κανενας δεν νοιαζεται αν καποιος βασανιζει ή σκοτωνει εντομα.
Ψαχνοντας το θεμα επεσα και σε μερικα αρθρα ή video στο youtube με θεμα τον Nikon AFS 105 mm 2.8 VR τον οποιον αν και ειχα για πορτραιτα ηταν και ενας πολυ καλος macro φακος. Ο φακος ειχε αποσπασει πολλες διεθνεις διακρισεις επι σειρα ετων αλλα με εντυπωσιασαν μερικοι "ειδικοι" που ελεγαν οτι παρ' οτι καλος φακος ηταν πολυ αργος.
Ρωτησα εναν απο αυτους που το βασιζει και μου απαντησε πως : "Δεν μπορει να βγαλει κεραυνους !!". Ως γνωστον δεν υπαρχει φακος στην γη που να μην μπορει να φωτογραφησει κεραυνους !
Δεν ασχοληθηκα αλλο, ετσι και αλλοιως ειχα καλη εμπειρια απο "ειδικους" οι οποιοι στις μερες μας πολλαπλασιαζονται με ταχυτατους ρυθμους.
Περασε καιρος και μας ηλθε και ο κορονοϊος που μας εκλεισε μεσα σκεφτομενος πως ειμαι τυχερος που εμενα στην εξοχη βαζοντας την αφεντια μου στην θεση των ανθρωπων που ηταν κλεισμενοι σε 4 τοιχους σε μεγαλες πολεις.
Διπλα στο σπιτι μεγαλωνε μια κοκκινη Βουκαμβιλια και στην αλλη γωνια υπηρχε μια λαντανα, ετσι εβαλα τον macro φακο που ειχα πανω στην μηχανη και πηγα να ταρβηξω ζουζουνια.
Εχοντας παντα ερωτα με τις γρηγορες ληψεις αλλα και μην θελοντας να μοιαζουν καν οι macro ληψεις μου σε τιποτα με αυτων που με γκεσταπιτικες πρακτικες βασανιζαν εντομα αρχισα να τραβαω.
Οι τροποι να τραβηξει κανεις ενα εντομο ειναι κατ' εμε οι εξης :
Ο ευκολος: Με ευρυγωνιο φακο που εχουμε μεγαλο βαθος πεδιου και ευκολη εστιαση αλλα θα πρεπει να παμε πολυ κοντα για να εχουμε καποιο μεγεθος στο θεμα μας.
O μετριας δυσκολιας: Με τηλεφακο που μπορουμε να εχουμε καποια αποσταση απο το θεμα χωρις ιδιεταιρη δυσκολια στην εστιαση, με αρκετο βαθος πεδιου και ικανοποιητικο μεγεθος στο θεμα μας.
Ο δυσκολος: Με macro φακο εχουμε αρκετο μεγεθος στο θεμα μας αλλα πρεπει να παμε κοντα και το βαθος πεδιου ειναι πολυ μικρο και δεν ειναι υπερβολη να πουμε πως μια μυιγα μπορει να ειναι η μιση νεταρισμενη και η υπολοιπη θολη, εδω ταλαιπωρειται και το συστημα εστιασης της μηχανης μας.
Στην Βουκαμβιλια ειχα δει να ερχονται πεταλουδες και στην Λαντανα ενα περιεργο ειδος μελισσας που δεν ειχα παρατηρησει ποτε πριν οι Amegilla quadrifasciata.
Οι μεν πεταλουδες εχουν ενα πεταγμα πολυ ακαταστατο το οποιο ομως τις βοηθα να γλυτωνουν απο τους διωκτες τους οι δε Amegilla ειναι ταχυτατες σε σχεση με τις γνωστες μας μελισσες, δεν ειναι κοινωνικες, δεν φτιαχνουν κυψελες και ζουν σε τρυπες στο χωμα η σε δεντρα και βραχους κατα μονας.
Ετσι τις μερες που εβρισκα θεμα αρχισα να φωτογραφιζω ξεχνωντας τα του κορονοϊου. Η δυσκολια του θεματος ηταν για μενα θειο δωρο, αυτη ηταν και η αρχη των macro ληψεων μου.
Καποτε εσπασα δυο απανωτες φορες το ρεκορ σε μηχανημα μετρησης αντανακλαστικων στο Τεχνολογικο μουσειο του Μοναχου αλλα στα 67 μου ?
Πολλοι με ρωτησαν για το πως τραβαω για τον εξοπλισμο μου και ενας απο αυτους ειναι μελος εδω.
Οι macro φωτογραφιες που θα ανεβασω εδω ειναι με σωματα Nikon D70, D200, D300s & D500 ολες με φακο τον Nikon AFS 105mm 2.8 VR N και απο το 2005 εως το 2023.
Ηταν σαν οι φωτογραφιες αυτες να ειχαν τραβηχτει με μικροσκοπιο και ειχαν ενα ενδιαφερον λογω της μεγαλης μεγενθυσης, μια διαφορετικη οπτικη βρε αδελφε.
Μετα διαβασα οτι τα εντομα πιανονται σε κολητικες ουσιες, ψεκαζονται, καταψυχονται απλα για να φωτογραφηθουν, η εκπληξη μου ηταν μεγαλη οταν ειδα πως ακομα και πλυντηρια υπερηχων εχουν για να τα βαζουν μεσα και να απομακρυνονται οι σκονες απο πανω τους.
Απο εκεινη την μερα δεν ξαναειδα με καλο ματι τετοιες φωτογραφιες και φωτογραφους που για να παρουν μερικα likes βασανιζουν και σκοτωνουν εντομα. Βλεπετε κανενας δεν νοιαζεται αν καποιος βασανιζει ή σκοτωνει εντομα.
Ψαχνοντας το θεμα επεσα και σε μερικα αρθρα ή video στο youtube με θεμα τον Nikon AFS 105 mm 2.8 VR τον οποιον αν και ειχα για πορτραιτα ηταν και ενας πολυ καλος macro φακος. Ο φακος ειχε αποσπασει πολλες διεθνεις διακρισεις επι σειρα ετων αλλα με εντυπωσιασαν μερικοι "ειδικοι" που ελεγαν οτι παρ' οτι καλος φακος ηταν πολυ αργος.
Ρωτησα εναν απο αυτους που το βασιζει και μου απαντησε πως : "Δεν μπορει να βγαλει κεραυνους !!". Ως γνωστον δεν υπαρχει φακος στην γη που να μην μπορει να φωτογραφησει κεραυνους !
Δεν ασχοληθηκα αλλο, ετσι και αλλοιως ειχα καλη εμπειρια απο "ειδικους" οι οποιοι στις μερες μας πολλαπλασιαζονται με ταχυτατους ρυθμους.
Περασε καιρος και μας ηλθε και ο κορονοϊος που μας εκλεισε μεσα σκεφτομενος πως ειμαι τυχερος που εμενα στην εξοχη βαζοντας την αφεντια μου στην θεση των ανθρωπων που ηταν κλεισμενοι σε 4 τοιχους σε μεγαλες πολεις.
Διπλα στο σπιτι μεγαλωνε μια κοκκινη Βουκαμβιλια και στην αλλη γωνια υπηρχε μια λαντανα, ετσι εβαλα τον macro φακο που ειχα πανω στην μηχανη και πηγα να ταρβηξω ζουζουνια.
Εχοντας παντα ερωτα με τις γρηγορες ληψεις αλλα και μην θελοντας να μοιαζουν καν οι macro ληψεις μου σε τιποτα με αυτων που με γκεσταπιτικες πρακτικες βασανιζαν εντομα αρχισα να τραβαω.
Οι τροποι να τραβηξει κανεις ενα εντομο ειναι κατ' εμε οι εξης :
Ο ευκολος: Με ευρυγωνιο φακο που εχουμε μεγαλο βαθος πεδιου και ευκολη εστιαση αλλα θα πρεπει να παμε πολυ κοντα για να εχουμε καποιο μεγεθος στο θεμα μας.
O μετριας δυσκολιας: Με τηλεφακο που μπορουμε να εχουμε καποια αποσταση απο το θεμα χωρις ιδιεταιρη δυσκολια στην εστιαση, με αρκετο βαθος πεδιου και ικανοποιητικο μεγεθος στο θεμα μας.
Ο δυσκολος: Με macro φακο εχουμε αρκετο μεγεθος στο θεμα μας αλλα πρεπει να παμε κοντα και το βαθος πεδιου ειναι πολυ μικρο και δεν ειναι υπερβολη να πουμε πως μια μυιγα μπορει να ειναι η μιση νεταρισμενη και η υπολοιπη θολη, εδω ταλαιπωρειται και το συστημα εστιασης της μηχανης μας.
Στην Βουκαμβιλια ειχα δει να ερχονται πεταλουδες και στην Λαντανα ενα περιεργο ειδος μελισσας που δεν ειχα παρατηρησει ποτε πριν οι Amegilla quadrifasciata.
Οι μεν πεταλουδες εχουν ενα πεταγμα πολυ ακαταστατο το οποιο ομως τις βοηθα να γλυτωνουν απο τους διωκτες τους οι δε Amegilla ειναι ταχυτατες σε σχεση με τις γνωστες μας μελισσες, δεν ειναι κοινωνικες, δεν φτιαχνουν κυψελες και ζουν σε τρυπες στο χωμα η σε δεντρα και βραχους κατα μονας.
Ετσι τις μερες που εβρισκα θεμα αρχισα να φωτογραφιζω ξεχνωντας τα του κορονοϊου. Η δυσκολια του θεματος ηταν για μενα θειο δωρο, αυτη ηταν και η αρχη των macro ληψεων μου.
Καποτε εσπασα δυο απανωτες φορες το ρεκορ σε μηχανημα μετρησης αντανακλαστικων στο Τεχνολογικο μουσειο του Μοναχου αλλα στα 67 μου ?
Πολλοι με ρωτησαν για το πως τραβαω για τον εξοπλισμο μου και ενας απο αυτους ειναι μελος εδω.
Οι macro φωτογραφιες που θα ανεβασω εδω ειναι με σωματα Nikon D70, D200, D300s & D500 ολες με φακο τον Nikon AFS 105mm 2.8 VR N και απο το 2005 εως το 2023.
Small White (Pieris rapae)
duotone
I'm all green!
dragonflies mating
