Ο θάνατος του δικάναλου σετάπ, και γιατί

[JOHN MARKOU]

Και που ξέρεις εσύ τι ακούμε ?

 

[vassilis63]

Ας κάνουμε μια επισκόπηση... Άμα λοιπόν διαθέτουμε αβανταδόρικο δικαναλικό, ηχεία τοποθετημένα σε χώρο με ιδεώδη ακουστική συμπεριφορά και σχήμα , υπό ιδεώδεις όρους στερεοφωνικού τριγώνου - δηλαδή απόλυτη τήρηση ενδεδειγμένων αποστάσεων ως προς κεντρική θέση ακρόασης και τοιχωματικά όρια αλλά και ικανών ως προς το μέγεθος και την αρχιτεκτονική των μεγαφώνων - με τον ακροατή αμετακίνητο από το λεγόμενο sweet spot δεν θα χρειαζόταν προσθήκη τρίτου κεντρικού ηχείου για πιο ολοκληρωμένη απόδοση δικαναλικών ηχογραφήσεων... Σα να λέμε δηλαδή ακριβώς οι συνθήκες που επικρατούν στους τυπικούς οικιακούς μας χώρους, θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου μέσω πληκτρολογίου...

Στο περιστατικό που κατέθεσα προηγουμένως επισημάνθηκε πάντως ότι το εμπλεκόμενο κεντρικό έπαιζε σε στάθμη χαμηλότερη από το δεξί και αριστερό ύστερα από διαδοχικές δοκιμές κατά τρόπον ώστε αφενός μεν να μην αλλοιωνόταν η διαστρωμάτωση ηχητικής σκηνής επί του sweet spot αφετέρου δε να επιτυγχάνεται ο εντοπισμός του κεντρικού ειδώλου σε ακραίες θέσεις εκτός sweet spot. Οι δοκιμές δεν βλάπτουν , μόνο οι προκαταλήψεις...

Αδίκως απαξιώνονται μελέτες βασισμένες σε τόνους αντί κανονικής μουσικής όταν αφορύν σε φαινόμενα διασταυρούμενης παρεμβολής.

Στην πρόκληση άμα οποιοδήποτε immersive setup με προσιτά ηχεία θ'απέδιδε την υπερβατική έγκλιση στη φωνητική ερμηνεία κάποιου καλλιτέχνη όπως προέκυπτε με το αβανταδόρικο δικαναλικό μπορώ να σχολιάσω ότι άμα είναι full immersive και όχι σκέτο πολυκαναλικό με panning πληροφορίας τότε ενδέχεται να έδινε κάποια άλλα υπερβατικά στοιχεία στη σκηνική παρουσία του που θα είχαν τη δική τους γοητευτική επίδραση σε δεδομένο ακροατή.
Δεν έχει νόημα να βγάζαμε πορίσματα υπό διαφορετικές συνθήκες ακρόασης . Από τη δική μου πλευρά αναρωτιέμαι άμα κάποιο δικαναλικό όσο αβανταδόρικα ηχεία και να είχε θα μπορούσε ν'αποδώσει πειστικά όση ηχητική πληροφορία θα ερχόταν πίσω και άνωθεν του ακροατή. Τα πράγματα θα ήταν ανετότερα για τα δικαναλικά αλλά άκρως ασυνήθιστα εάν το ανθρώπινο είδος διέθετε πρόσθετα αυτιά ευρισκόμενα στο μέτωπο, το ινιακό μέρος του κρανίου και το άνω οβελιαίο ειδικά για την αντίληψη ύψους.

Τι οβελιαίο και οβελίες μας τσαμπουνάς. Το Πάσχα έχει περάσει . Τεσπα αντί για έμφυτευση αυτιών, κομμάτι δύσκολο, θα προτιμούσα να κάνω μια επιμήκυνση στα υπάρχοντα με λάτεξ, αλλά πρέπει να βρω το εκμαγείο του Dr. Spok. Μετά θα ακούσω πολυκάναλο
Υ Γ Και επειδή μαθαίνουμε και καινούργιες λεξούλες η τσαμπούνα είναι ελληνικό λαϊκό όργανο και τύπος γκάιντας. Το όργανο είναι δημοφιλές στα ελληνικά νησιά. Η λέξη είναι αντιδάνειο της ιταλικής λέξης ζαμπόνια.🥸

 

[TGD]

Και αμέσως από κάτω διαφήμιση...

Ζήτω ο αλγόριθμος!

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

Ο χαχανούλης ξέρει καλά πώς είναι η φυσική φωνή του Κλάπτον χωρίς μικροφωνική. Τραγουδά συχνά στο σπίτι του με το σαγρέ για να μην αλλοιώνεται το κλάμα από τις ανακλάσεις. Δεν μας το λέει όμως, κρύβεται πίσω από γελάκια.

 

[MakChem]

να 'μουν moderator για 1min μόνο!

Spoiler: μοντ ακτσιον

View attachment 370700

ΟΥΣΤ....... θέλεις να γίνεις και mod...
Ούτε για 1 μsec, άκου ολόκληρο λεπτό!!!
Άντε να παίξεις με την ΙΑ τώρα... και άσε τα λουκέτα.
Πού είσαι Κε Χρήστο???????????

 

[christos77]

Τα παιδιά πρέπει να παίζουν πως θα μεγαλώσουν μρε Μακη

 

[steadyshot]

Τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά …Η βύθιση γύρω στα 2 kHz που εμφανίζεται στο phantom center των στερεοφωνικών συστημάτων οφείλεται στη διασταυρούμενη ακρόαση (interaural crosstalk) και είναι πραγματικά έντονη μόνο σε ανηχοϊκές συνθήκες. Σ’ ένα κανονικό οικιακό δωμάτιο (RT≈0,3 s) οι ελεγχόμενες πλάγιες ανακλάσεις καταφθάνουν 5-15 ms μετά τον άμεσο ήχο, προσθέτοντας ~15 % επιπλέον ενέργεια, έτσι η κοιλιά γεμίζει και το βάθος της περιορίζεται σε 2-4 dB.

Επιπλέον, το dip καταλαμβάνει φασματικό εύρος μικρότερο από μία κρίσιμη ζώνη 1/3 οκτάβας, άρα βρίσκεται κάτω από την «ανάλυση» του ακουστικού μας συστήματος, το αυτί ολοκληρώνει την ενέργεια ολόκληρης της μπάντας και δεν αντιλαμβάνεται έντονα ένα τόσο στενό δόντι (comb filtering δόντι ).

Στην πράξη, στο ίδιο φάσμα (~2 kHz) συνυπάρχουν και όργανα ή αρμονικές που δεν προέρχονται μονοφωνικά από τα δύο κανάλια ,η ενέργειά τους φτάνει ασύγχρονα στα αυτιά και, μέσω binaural averaging, συμπληρώνει περαιτέρω τη χαμένη πληροφορία της φωνής.

Τέλος, επειδή το mastering πραγματοποιείται με δύο ηχεία, ο μηχανικός ήχου ακούει την ίδια φασματική κοιλιά και, συνειδητά ή υποσυνείδητα, την αντισταθμίζει: π.χ. δίνει λίγο παραπάνω παρουσία στη φωνή ή ρυθμίζει τη συνολική ισορροπία έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να ακούγεται ορθό στη στερεοφωνική αναπαραγωγή.

Το θεωρητικό dip παραμένει μετρήσιμο, αλλά σε έναν ρεαλιστικό χώρο γεμίζει ενεργειακά, καλύπτεται από τη φασματική ανάλυση του αυτιού, εξισορροπείται από άλλα μουσικά σήματα και, τελικά, λαμβάνεται ήδη υπόψη κατά τη διαδικασία μίξης. Για τον ακροατή, η ακουστή χροιά του phantom center σπάνια υπολείπεται αισθητά σε κανονικές συνθήκες ακρόασης.

 

[costas EAR]

Τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά …Η βύθιση γύρω στα 2 kHz που εμφανίζεται στο phantom center των στερεοφωνικών συστημάτων οφείλεται στη διασταυρούμενη ακρόαση (interaural crosstalk) και είναι πραγματικά έντονη μόνο σε ανηχοϊκές συνθήκες. Σ’ ένα κανονικό οικιακό δωμάτιο (RT≈0,3 s) οι ελεγχόμενες πλάγιες ανακλάσεις καταφθάνουν 5-15 ms μετά τον άμεσο ήχο, προσθέτοντας ~15 % επιπλέον ενέργεια, έτσι η κοιλιά γεμίζει και το βάθος της περιορίζεται σε 2-4 dB.



Επιπλέον, το dip καταλαμβάνει φασματικό εύρος μικρότερο από μία κρίσιμη ζώνη 1/3 οκτάβας, άρα βρίσκεται κάτω από την «ανάλυση» του ακουστικού μας συστήματος, το αυτί ολοκληρώνει την ενέργεια ολόκληρης της μπάντας και δεν αντιλαμβάνεται έντονα ένα τόσο στενό δόντι (comb filtering δόντι ).

Στην πράξη, στο ίδιο φάσμα (~2 kHz) συνυπάρχουν και όργανα ή αρμονικές που δεν προέρχονται μονοφωνικά από τα δύο κανάλια ,η ενέργειά τους φτάνει ασύγχρονα στα αυτιά και, μέσω binaural averaging, συμπληρώνει περαιτέρω τη χαμένη πληροφορία της φωνής.

Τέλος, επειδή το mastering πραγματοποιείται με δύο ηχεία, ο μηχανικός ήχου ακούει την ίδια φασματική κοιλιά και, συνειδητά ή υποσυνείδητα, την αντισταθμίζει: π.χ. δίνει λίγο παραπάνω παρουσία στη φωνή ή ρυθμίζει τη συνολική ισορροπία έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να ακούγεται ορθό στη στερεοφωνική αναπαραγωγή.

Το θεωρητικό dip παραμένει μετρήσιμο, αλλά σε έναν ρεαλιστικό χώρο γεμίζει ενεργειακά, καλύπτεται από τη φασματική ανάλυση του αυτιού, εξισορροπείται από άλλα μουσικά σήματα και, τελικά, λαμβάνεται ήδη υπόψη κατά τη διαδικασία μίξης. Για τον ακροατή, η ακουστή χροιά του phantom center σπάνια υπολείπεται αισθητά σε κανονικές συνθήκες ακρόασης.

Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα.

Το πρόβλημα είναι σαφέστατο και γίνεται εύκολα αντιληπτή η βελτίωση σ'αυτόν τον τομέα, με προσθήκη 3ου ηχείου ως κεντρικό.

Με καραμπόλες στα μεσαία, δεν σώζεται με καμία Παναγία.

Τα διαφόρου λογής "μπαλώματα" αυτού του προβλήματος που έχουν εφαρμοστεί κατά κόρον στο παρελθόν (όπως το BBC dip και ένα σωρό άλλες ταρζανιές - εσκεμμένες αλλοιώσεις στην απόκριση των ηχείων) πλέον δεν χρησιμοποιούνται στα σύγχρονα σοβαρά ηχεία - μόνιτορς, και πλέον μεγάλο ποσοστό των σύγχρονων ηχογραφήσεων γίνεται σε πολυκάναλο ή ιμερσιβ φορμάτ, και η δικαναλη κόπια είναι απλό downmixing, όπως έχει ήδη εξηγηθεί από πολλούς μαστεράδες που βγάζουν ιμερσιβ παραγωγές για τις στρίμινγκ πλατφόρμες, οι οποίες τέτοιες ηχογραφήσεις απαιτούν.

 

[Dimifoot]

πλέον μεγάλο ποσοστό των σύγχρονων ηχογραφήσεων γίνεται σε πολυκάναλο ή ιμερσιβ φορμάτ, και η δικαναλη κόπια είναι απλό downmixing

Αυτό.
Έχει τελειώσει το παραμύθι.

 

[wnet]

πλέον μεγάλο ποσοστό των σύγχρονων ηχογραφήσεων γίνεται σε πολυκάναλο ή ιμερσιβ φορμάτ, και η δικαναλη κόπια είναι απλό downmixing,

η πλάκα θα είναι απλές δικάναλες μίξεις μετά από upmixing με τον x αλγόριθμο να πασάρονται ως πολυκάναλες

 

[steadyshot]

Βαρέθηκα . Κάντε ότι σας φωτίσει ο Θεός

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

το αυτί ολοκληρώνει την ενέργεια ολόκληρης της μπάντας και δεν αντιλαμβάνεται έντονα ένα τόσο στενό δόντι (comb filtering δόντι ).

Προχθές έγραφες για ακουστική κόπωση

 

[Petros_Dalipis]

Γιατί νομίζεις μόνος του τα γράφει; Από κάπου τα διαβάζει. Και αν είναι κάνα gpt, κλάφτα Χαράλαμπε.

 

[Ν.Κ.]

Προχθές έγραφες για ακουστική κόπωση

Δεν ξέρω που τα βρίσκουν αυτά με την κόπωση, θα μας στείλουν για τεστ κοπώσεως στο τέλος
Με απμιξινγκ ακούω ώρες μουσική και δεν υπάρχει κάποιου είδους κόπωση.
Το ίδιο συνεβει και με ένα πολυκαναλο άλμπουμ. Η απόλαυση αυξάνει, η δικαναλη μίξη ακούγεται βαρετή μετά.
Ούτε με. Γκριμ αντέχεται η δικαναλη στο καπάκι.

Ποιό μπουμπούκι έγραψε εδώ ότι έχει 17 ηχεία και τα παιδιά και η γυναίκα προτιμούν το πολυκαναλο ενώ αυτός όχι?
Ας μας το παρουσιάσει εδώ, να δω κάτι θέλω

 

[steadyshot]

Προχθές έγραφες για ακουστική κόπωση

Τα σφάλματα φάσης /σταθμης αθροίζονται σε 11 δορυφόρους + subs απουσία λύσεων trinnov και συγκριτικά έχουν μεγαλύτερο κόστος

 

[Dimifoot]

Υπαρχει και το πολυ προσιτό Dirac. Μην το δραματοποιούμε.

 

[Ν.Κ.]

Τα σφάλματα φάσης /σταθμης αθροίζονται σε 11 δορυφόρους + subs απουσία λύσεων trinnov και συγκριτικά έχουν μεγαλύτερο κόστος

Το μεγαλύτερο σφάλμα που κάνεις είναι που δεν έχεις ακούσει ακόμη απμιξινγκ και πολυκαναλο για να διαπιστώσεις με τα αυτιά σου.
Δηλαδή χωρίς τρινοφ η πολυκαναλική μίξη δεν ακούγεται?

 

[Bhutia]

Τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά …Η βύθιση γύρω στα 2 kHz που εμφανίζεται στο phantom center των στερεοφωνικών συστημάτων οφείλεται στη διασταυρούμενη ακρόαση (interaural crosstalk) και είναι πραγματικά έντονη μόνο σε ανηχοϊκές συνθήκες. Σ’ ένα κανονικό οικιακό δωμάτιο (RT≈0,3 s) οι ελεγχόμενες πλάγιες ανακλάσεις καταφθάνουν 5-15 ms μετά τον άμεσο ήχο, προσθέτοντας ~15 % επιπλέον ενέργεια, έτσι η κοιλιά γεμίζει και το βάθος της περιορίζεται σε 2-4 dB.

Επιπλέον, το dip καταλαμβάνει φασματικό εύρος μικρότερο από μία κρίσιμη ζώνη 1/3 οκτάβας, άρα βρίσκεται κάτω από την «ανάλυση» του ακουστικού μας συστήματος, το αυτί ολοκληρώνει την ενέργεια ολόκληρης της μπάντας και δεν αντιλαμβάνεται έντονα ένα τόσο στενό δόντι (comb filtering δόντι ).

Στην πράξη, στο ίδιο φάσμα (~2 kHz) συνυπάρχουν και όργανα ή αρμονικές που δεν προέρχονται μονοφωνικά από τα δύο κανάλια ,η ενέργειά τους φτάνει ασύγχρονα στα αυτιά και, μέσω binaural averaging, συμπληρώνει περαιτέρω τη χαμένη πληροφορία της φωνής.

Τέλος, επειδή το mastering πραγματοποιείται με δύο ηχεία, ο μηχανικός ήχου ακούει την ίδια φασματική κοιλιά και, συνειδητά ή υποσυνείδητα, την αντισταθμίζει: π.χ. δίνει λίγο παραπάνω παρουσία στη φωνή ή ρυθμίζει τη συνολική ισορροπία έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να ακούγεται ορθό στη στερεοφωνική αναπαραγωγή.

Το θεωρητικό dip παραμένει μετρήσιμο, αλλά σε έναν ρεαλιστικό χώρο γεμίζει ενεργειακά, καλύπτεται από τη φασματική ανάλυση του αυτιού, εξισορροπείται από άλλα μουσικά σήματα και, τελικά, λαμβάνεται ήδη υπόψη κατά τη διαδικασία μίξης. Για τον ακροατή, η ακουστή χροιά του phantom center σπάνια υπολείπεται αισθητά σε κανονικές συνθήκες ακρόασης.

Άκρως εμψυχωτικά όλα αυτά για τους δικαναλικούς μόνο που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων το ιδεώδες μοντέλο που περιγράφεις καταρρίπτεται από την ασυμμετρία στην ενέργεια των πλευρικών ανακλάσεων που ισχύει στα περισσότερα σαλονάτα setup.

Δεν ξέρω που τα βρίσκουν αυτά με την κόπωση, θα μας στείλουν για τεστ κοπώσεως στο τέλος
Με απμιξινγκ ακούω ώρες μουσική και δεν υπάρχει κάποιου είδους κόπωση.
Το ίδιο συνεβει και με ένα πολυκαναλο άλμπουμ. Η απόλαυση αυξάνει, η δικαναλη μίξη ακούγεται βαρετή μετά.
Ούτε με. Γκριμ αντέχεται η δικαναλη στο καπάκι.

Ποιό μπουμπούκι έγραψε εδώ ότι έχει 17 ηχεία και τα παιδιά και η γυναίκα προτιμούν το πολυκαναλο ενώ αυτός όχι?
Ας μας το παρουσιάσει εδώ, να δω κάτι θέλω

Αυτό που θα έπρεπε κι εκείνος να λάβει υπ'όψιν είναι εικόνες που μιλάνε περισσότερο από χίλιες λέξεις παρμένες από την έκθεση του 2022 στο Μόναχο. Η Ιστορία δεν ξεγράφει παρά μόνο... αποστομώνει.

΄΄Αυτό ειδικά δεν είναι phantom image αλλά phantom menace...΄΄

 

[wnet]

πολύ φασαρία για ένα dip 2-3db στις μεσαίες.... (άμα ο ήχος είναι στο κέντρο)
ίσα ίσα που μας αρέσει γιατί ανεβάζουμε στάθμες "καγκουριάσματος" και δε μας τρυπάει τ' αυτί !!!!
λυσσάξατε που θα λεγε κι ο μαέστρος....

 

[Ν.Κ.]

πολύ φασαρία για ένα dip 2-3db στις μεσαίες.... (άμα ο ήχος είναι στο κέντρο)
ίσα ίσα που μας αρέσει γιατί ανεβάζουμε στάθμες "καγκουριάσματος" και δε μας τρυπάει τ' αυτί !!!!
λυσσάξατε που θα λεγε κι ο μαέστρος....

Ας τολμήσουν να ανεβάσουν σταθμες με κάνα κανονικό κομμάτι, όχι αυτά τα τσικι τσικι που ακούν, και βλέπουμε ποιοι θα αντέξουν περισσότερο, αυτοί ή το ηχοσύστημα τους?