Περί reviews-reviewers

[INAN]

Eπίσης, εκτιμώ πολύ και εμπιστεύομαι reviewers που στοιχειοθετούν κάποια απο τα συμπεράσματά τους με αντικειμενικά στοιχεία όπως μετρήσεις.

Ενδεικτικά λοιπόν θα αναφέρω τον John Atkinson ως reviewer που έχω πολύ ψηλά, ενώ στην άλλη μεριά είναι σχεδόν οι περισσότεροι Έλληνες reviewers, να μην πω όλοι και παρεξηγηθεί κανείς.

Πιστεύω ότι υπάρχει και ο Ελληνας "John Atkinson" και ξερουμε ποιός είναι...

 

[Diylover]

Ανοίγεται μεγάλο θέμα κύριοι. Το μόνο σίγουρο, ότι το τι παραμύθα έχει πέσει κατά καιρους όλα αυτά τα χρόνια, στο βωμό του χρήματος, φιλίας, γνωριμίας κτλ κτλ, απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

Είμαι σίγουρος ότι ΟΛΟΙ μας έχουν πάρει κάτι λόγο reviews καλών, και μετά έπεφτε το καντηλάκι σύννεφο γιατί πήραμε χαμπάρι το ψέμα.

Αυτο κύριοι είναι κλοπή, κλοπή με τρόπο σύστασης συμμορίας για να στα πάρουν και who cares.
ΕΥΤΗΧΩΣ ήλθε το Ίντερνετ, τα φορουμ κτλ κτλ και σιγά σιγά άρχισε αυτή η αθλιότητα να αλλάζει, όχι ότι έχουν όλα μηδενιστεί, αλλά ποια υπάρχει μια απείρως ποιο σωστή πραγματικότητα

 

[tdlo]

Είναι η πρώτη φορά που γράφω κ αποφάσισα κ εγώ να το κάνω μέσα από ένα ποστ γενικού θέματος. Ασχολούμαι με την ακρόαση μουσικής καμιά 30 χρόνια κ όπως όλοι την έχω πατήσει κ εγώ κ μάλιστα πολύ ακριβά! Αυτό που κατάλαβα ωριμάζοντας είναι ότι περιοδικά κ YouTube κλπ είναι σκουπίδια, εντελώς όμως!!! Φόρουμ? Τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα εκεί, αλλά θέλει διάβασμα!
Πχ: ένα πρόσφατο ηχείο, το wharfedale Linton! Τριδρομο, μεγάλη καμπίνα, πανέμορφο, ένα χιλιάρικο με 12 άτοκες! (Ας είναι καλά οι Κινέζοι). Όλα τα μαγκαζίνς 5 αστέρια! Στα φόρουμ έτσι κ έτσι, πολλά παράπονα, μοναδικη εξαίρεση ένας που το έπαιξε με hypex κ απ' ότι λέει τραγουδισε επιτέλους! Το elac reference που ο Amir το βγάζει καλύτερο από το neumann kh80 (διπλάσια τιμή!) αλλά στα φόρουμ έχουν αρχίσει τα παράπονα! Εδώ έβγαλε παρόμοια βαθμολογία το Kef r3 1,5χιλιαρικο με το genelec 8351 5+χιλιάρικα κ ο άλλος το έβαλε δίπλα σε ένα Atc11 κ το γ@μησε!
Κ πολλά άλλα παραδείγματα......τελειώνοντας τι έχω καταλάβει? Υπάρχουν εκεί έξω σοβαρές εταιρείες, πολύ σοβαρές, πώς να το κάνουμε πρέπει να δώσεις κ κάτι παραπάνω αλλά δεν θα χάσεις, ίσα ίσα στο τέλος θα πεις ότι αγόρασες κ φθηνά! Τι θέλω? Ενα ενεργό στο σαλονι, κ ένα παθητικό στο δωμάτιο μου! Όχι πολλά φράγκα, λίγα σε σχέση με αυτό που θα κερδίσω!

 

[vastsar]

Μ αρεσει να διαβαζω αρθρα με κριτικες. Μ αρεσει να διαβαζω για βελουδινα πριμα και μεταξενιες μεσαιες.

Τις μετρησεις τις προσπερναω! Δεν τις καταλαβαινω. Δεν μ αρεσουν, δεν μ εμψυχωνουν. Μπρρρ κρυα πραματα.

Τις κρισεις εξαρταται ποιος γραφει. Αν ειναι ο Σταματακος τοτε ναι.
Τα κειμενα τα διαβαζω οπως ενα λογοτεχνικο βιβλιο. Ενημερωτικα αλλα κι ελαφρως φανταστικα, με λιγο παραμυθι για ν αρεσει περισσοτερο (κι αυτο μ αρεσει). Αλλα οχι οδηγο προς ναυτιλωμενους. Να βγει και το επομενο και παει λεγοντας. Να στηριζουμε τα περιοδικα. Μεχρι εκει.

Αν θελω ν αγορασω ρωταω ατομα που μεσα απο την προσωπικη μου εμπειρια εμπιστευομαι.
Εχω αποκτησει το προσωπικο μου πεδιο στα μηχανηματα τα οποια παρακολουθω, οπως επισης απο το φορουμ παρακολουθω τα νεα μηχανηματα που γραφουν φιλοι συνφορουμιτες.

Πριν κανα χρονο αγοραζα μπολικα περιοδικα κυριως ξενου τυπου σε μηνιαια βαση που κυκλοφορουσαν σε καταστημα κεντρικο της Θεσσαλονικης. Μια μερα μου την εδωσε και τα χαρισα ολα. Μενω μονο στα ελληνικα πλεον.

 

[head-stef]

Όλα ξεκίνησαν κάποτε με τις δοκιμές ηχείων, εκεί δηλαδή που έχει ιδιαίτερο νόημα η λεπτομερής περιγραφή των διαφορών, αφού υπάρχουν πράγματι πολλοί διαφορετικοί ηχητικοί χαρακτήρες, πολλές διαφορές, σε πάμπολλους τομείς - με λίγα λόγια έντονες (=εύκολα ακουστές διαφορές).
Τα περιοδικά και οι reviewers "γλυκάθηκαν" αφού η αγορά πολλαπλασιάζεται (μαζί με τις διαφημίσεις φυσικά) όταν παρουσιάζονται και "ξεδιαλέγονται" συνεχώς <<καλύτερα>> προϊόντα. Φυσικά γλυκάθηκαν πρώτα οι κατασκευαστές και οι αντιπρόσωποί τους.

Έτσι, τα audio reviews επεκτάθηκαν επικερδέστατα και σε ότι άλλο υπάρχει η μπορεί να φτιαχτεί προς πώληση, είτε περνά σήμα μέσα του είτε όχι, είτε δονείται είται όχι, συχνά με ακατάλληλη μεθοδολογία και ορολογία που έχει νόημα μόνο σε ηχεία, με πλήρη άγνοια και αγνόηση των φυσικών νόμων. Αρκετοί reviewers άρχισαν να γράφουν περιχαρείς (και αυτάρεσκοι, ειδικά στην Ελλάδα) ότι τους κατέβαινε στο κεφάλι, καταλήγοντας να αποδίδουν γνωστά προβλήματα ηχείων ή χώρων ακόμη και σε ...dac! Ή σε αγωγούς! Λογοτεχνικά όμως και με πολλές φιοριτούρες.

Μετά από χρόνια υπομονής σταμάτησα να διαβάζω και τον αγαπημενο " 'ΗΧΟ " όταν έφτασε να δημοσιεύσει ηχητική δοκιμή ...βυσμάτων RCA, αφήνοντας τον (γνωστό και σήμερα) reviewer να περιγράφει με ενθουσιασμό τις επιμέρους βελτιώσεις μετά την αλλαγή των βυσμάτων. Για να μη μιλήσω, για τις ενθουσιώδεις δοκιμές άλλων ματζουνιών και snake oils που λένε κι οι αμερικάνοι... Το φαινόμενο είναι φυσικά διεθνές.

Η κατάσταση, όχι μόνο δεν έχει αλλάξει, αλλά έχει επιδεινωθεί μάλλον ανεπιστρεπτί. Οι περισσότεροι reviewers συχνά γελοιοποιούνται στα μάτια των αναγνωστών που τυχαίνει να έχουν υπόβαθρο στο αντικείμενο, αλλά "δεν πειράζει γιατί ο στόχος είναι οι πολλοί". Συχνά, εξαιτίας ημιμάθειας στο αντικείμενο ή αντίθετα, ποντάροντας στην πιθανή δική μας, καταλήγουν σε απίθανα συμπεράσματα, επί απίθανων δοκιμίων και συσκευών. Καμιά επαφή με τη φυσική του ήχου και του audio, παρά μόνο με τη "φυσική" της οικονομίας και των πωλήσεων. Στη μικρή και δοκιμαζόμενη οικονομία της Ελλάδας (πάντα ήταν τέτοια) δεν γίνεται αλλιώς. Η ενθουσιάζεις ή απολύεσαι. Η διαφημίζεις η τίθεσαι εκτός αγοράς. Τίποτα παράξενο και τίποτα παράνομο.

Το κακό όμως για μας, τους θιασώτες του audio, είναι ότι, όταν ένας reviewer - έντυπος ή ηλεκτρονικός - αναγκάζεται να ακολουθήσει την αγορά και να γράψει για "μεταξωτές κορδέλες" χάνει οριστικά την αξιοπιστία του. Χάνει τη δυνατότητα να πείσει π.χ. για τη διαφορά που όντως άκουσε στην ποιότητα του ήχου μεταξύ δύο ενισχυτών παρόμοιας τιμής. Ή για το τι διαφορά άκουσε μεταξύ ενός dac των 2.000 ευρώ κι ενός των 4.000. Χάνει τη χρησιμότητά του ως reviewer (ή περιοδικό) για μας. Μένει όμως στην αγορά. Τι όμως θα αποδειχθεί μακροπρόθεσμα καλύτερο για τον ίδιο; Ούτε αυτό έχει εύκολη απάντηση. Άλλωστε, τι είναι πια μακροπρόθεσμο; . . .

 

[costas EAR]

Ή σε αγωγούς! Λογοτεχνικά όμως και με πολλές φιοριτούρες

Θέλοντας και μη, με το παραπάνω μου έρχεται στο μυαλό ο πολύ γνωστός και συμπαθέστατος σε όλους μας Πάρις, με κείμενα πραγματικά λυρικά.

ΥΓ. Αγαπάμε Πάρις, δε θέλω ξυνίλες!

Θυμάμαι ως παιδί τον δόκτωρ γλομπο στο περιοδικό ήχος. Ωραίες εποχές.

 

[Νίκος Τεγόπουλος]

Όλα ξεκίνησαν κάποτε με τις δοκιμές ηχείων, εκεί δηλαδή που έχει ιδιαίτερο νόημα η λεπτομερής περιγραφή των διαφορών, αφού υπάρχουν πράγματι πολλοί διαφορετικοί ηχητικοί χαρακτήρες, πολλές διαφορές, σε πάμπολλους τομείς - με λίγα λόγια έντονες (=εύκολα ακουστές διαφορές).
Τα περιοδικά και οι reviewers "γλυκάθηκαν" αφού η αγορά πολλαπλασιάζεται (μαζί με τις διαφημίσεις φυσικά) όταν παρουσιάζονται και "ξεδιαλέγονται" συνεχώς <<καλύτερα>> προϊόντα. Φυσικά γλυκάθηκαν πρώτα οι κατασκευαστές και οι αντιπρόσωποί τους.

Έτσι, τα audio reviews επεκτάθηκαν επικερδέστατα και σε ότι άλλο υπάρχει η μπορεί να φτιαχτεί προς πώληση, είτε περνά σήμα μέσα του είτε όχι, είτε δονείται είται όχι, συχνά με ακατάλληλη μεθοδολογία και ορολογία που έχει νόημα μόνο σε ηχεία, με πλήρη άγνοια και αγνόηση των φυσικών νόμων. Αρκετοί reviewers άρχισαν να γράφουν περιχαρείς (και αυτάρεσκοι, ειδικά στην Ελλάδα) ότι τους κατέβαινε στο κεφάλι, καταλήγοντας να αποδίδουν γνωστά προβλήματα ηχείων ή χώρων ακόμη και σε ...dac! Ή σε αγωγούς! Λογοτεχνικά όμως και με πολλές φιοριτούρες.

Μετά από χρόνια υπομονής σταμάτησα να διαβάζω και τον αγαπημενο " 'ΗΧΟ " όταν έφτασε να δημοσιεύσει ηχητική δοκιμή ...βυσμάτων RCA, αφήνοντας τον (γνωστό και σήμερα) reviewer να περιγράφει με ενθουσιασμό τις επιμέρους βελτιώσεις μετά την αλλαγή των βυσμάτων. Για να μη μιλήσω, για τις ενθουσιώδεις δοκιμές άλλων ματζουνιών και snake oils που λένε κι οι αμερικάνοι... Το φαινόμενο είναι φυσικά διεθνές.

Η κατάσταση, όχι μόνο δεν έχει αλλάξει, αλλά έχει επιδεινωθεί μάλλον ανεπιστρεπτί. Οι περισσότεροι reviewers συχνά γελοιοποιούνται στα μάτια των αναγνωστών που τυχαίνει να έχουν υπόβαθρο στο αντικείμενο, αλλά "δεν πειράζει γιατί ο στόχος είναι οι πολλοί". Συχνά, εξαιτίας ημιμάθειας στο αντικείμενο ή αντίθετα, ποντάροντας στην πιθανή δική μας, καταλήγουν σε απίθανα συμπεράσματα, επί απίθανων δοκιμίων και συσκευών. Καμιά επαφή με τη φυσική του ήχου και του audio, παρά μόνο με τη "φυσική" της οικονομίας και των πωλήσεων. Στη μικρή και δοκιμαζόμενη οικονομία της Ελλάδας (πάντα ήταν τέτοια) δεν γίνεται αλλιώς. Η ενθουσιάζεις ή απολύεσαι. Η διαφημίζεις η τίθεσαι εκτός αγοράς. Τίποτα παράξενο και τίποτα παράνομο.

Το κακό όμως για μας, τους θιασώτες του audio, είναι ότι, όταν ένας reviewer - έντυπος ή ηλεκτρονικός - αναγκάζεται να ακολουθήσει την αγορά και να γράψει για "μεταξωτές κορδέλες" χάνει οριστικά την αξιοπιστία του. Χάνει τη δυνατότητα να πείσει π.χ. για τη διαφορά που όντως άκουσε στην ποιότητα του ήχου μεταξύ δύο ενισχυτών παρόμοιας τιμής. Ή για το τι διαφορά άκουσε μεταξύ ενός dac των 2.000 ευρώ κι ενός των 4.000. Χάνει τη χρησιμότητά του ως reviewer (ή περιοδικό) για μας. Μένει όμως στην αγορά. Τι όμως θα αποδειχθεί μακροπρόθεσμα καλύτερο για τον ίδιο; Ούτε αυτό έχει εύκολη απάντηση. Άλλωστε, τι είναι πια μακροπρόθεσμο; . . .

....θα συμφωνήσω σε όλα όσα λες. Θα προσθεσω μόνο ότι αυτή τη πρόθεση κολακείας των αξιολογούντων τη συναντάμε και σε άλλα πράγματα, όπως στις αξιολογήσεις αυτοκινήτων για παράδειγμα.
Καταλαβαίνουμε γιατί γίνεται, δε νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε περισσότερα.

Όμως το ερώτημα παραμένει. Που μπορεί να βασιστεί ένας υποψήφιος αγοραστής συσκευής audio, ώστε να πραγματοποιήσει την αγορά με σχετική ασφάλεια; Ένας τρόπος είναι να δει τις μετρήσεις (συνήθως του κατασκευαστή). Αρκεί;

Πέραν των αξιολογήσεων, των προερχομένων από επαγγελματίες του χώρου, υπάρχουν και οι κοινότητες χρηστών που αφορούν μεμονωμένα, ή σύνολο μηχανημάτων πολλών κατασκευαστών. Συνήθως είναι κλειστές ομάδες, στις οποίες απαιτείται εγγραφή.
Εκεί μπορεί κάποιος να βρει πολλές πληροφορίες, ειλικρινείς πληροφορίες μέσω ενός αυθόρμητου και καθόλου επιτηδευμένου λόγου.

Ίσως αυτός είναι ένας σχετικά αξιόπιστος τρόπος να μάθει κάποιος, δεδομένου ότι εκεί λέγονται και πολλές αλήθειες από πολλούς..

 

[Costas Coyias]

Εδώ έβγαλε παρόμοια βαθμολογία το Kef r3 1,5χιλιαρικο με το genelec 8351 5+χιλιάρικα κ ο άλλος το έβαλε δίπλα σε ένα Atc11 κ το γ@μησε!

Na! Αφτάδεμπορώ! Πες παιδί μου καθαρά ποιος γ@μησε ποιον!

 

[VLASSIS-S]

Το θεμα ειναι να εχεις φτασει σε τετοιο επιπεδο ωστε να καταλαβεις απο τις μετρησεις αν το μηχανακι ειναι του γουστου σου, καθ'οτι ολα ειναι κουρδισμενα.

 

[kanakiani]

....θα συμφωνήσω σε όλα όσα λες. Θα προσθεσω μόνο ότι αυτή τη πρόθεση κολακείας των αξιολογούντων τη συναντάμε και σε άλλα πράγματα, όπως στις αξιολογήσεις αυτοκινήτων για παράδειγμα.
Καταλαβαίνουμε γιατί γίνεται, δε νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε περισσότερα.

Όμως το ερώτημα παραμένει. Που μπορεί να βασιστεί ένας υποψήφιος αγοραστής συσκευής audio, ώστε να πραγματοποιήσει την αγορά με σχετική ασφάλεια; Ένας τρόπος είναι να δει τις μετρήσεις (συνήθως του κατασκευαστή). Αρκεί;

Πέραν των αξιολογήσεων, των προερχομένων από επαγγελματίες του χώρου, υπάρχουν και οι κοινότητες χρηστών που αφορούν μεμονωμένα, ή σύνολο μηχανημάτων πολλών κατασκευαστών. Συνήθως είναι κλειστές ομάδες, στις οποίες απαιτείται εγγραφή.
Εκεί μπορεί κάποιος να βρει πολλές πληροφορίες, ειλικρινείς πληροφορίες μέσω ενός αυθόρμητου και καθόλου επιτηδευμένου λόγου.

Ίσως αυτός είναι ένας σχετικά αξιόπιστος τρόπος να μάθει κάποιος, δεδομένου ότι εκεί λέγονται και πολλές αλήθειες από πολλούς..

'Ενας πολύ ασφαλής τρόπος για την επιλογή είναι οι σοβαρές και αξιόπιστες εταιρίες που έχουν χτίσει βαρύ όνομα στον χώρο.
Για αυτό αγαπάμε bryston

 

[n_olympios]

Θέλοντας και μη, με το παραπάνω μου έρχεται στο μυαλό ο πολύ γνωστός και συμπαθέστατος σε όλους μας Πάρις, με κείμενα πραγματικά λυρικά.


ΥΓ. Αγαπάμε Πάρις, δε θέλω ξυνίλες!

Τον έχω γνωρίσει τον Πάρι(ς). Και στον προφορικό λόγο εξίσου λυρικός είναι.

 

[Alfee24]

Θέλοντας και μη, με το παραπάνω μου έρχεται στο μυαλό ο πολύ γνωστός και συμπαθέστατος σε όλους μας Πάρις, με κείμενα πραγματικά λυρικά.


View attachment 163724 View attachment 163725 View attachment 163726 View attachment 163727

ΥΓ. Αγαπάμε Πάρις, δε θέλω ξυνίλες!

Θυμάμαι ως παιδί τον δόκτωρ γλομπο στο περιοδικό ήχος. Ωραίες εποχές.

Τον αγαπάς αλλά στις αναφορές για τους ντόπιους αυτιάδες και τα pdf μετρήσεων δεν απαντάς...

 

[leo1964]

Na! Αφτάδεμπορώ! Πες παιδί μου καθαρά ποιος γ@μησε ποιον!

Ανάψτε τα φώτα να οργανωθούμε

 

[Alfee24]

'Ενας πολύ ασφαλής τρόπος για την επιλογή είναι οι σοβαρές και αξιόπιστες εταιρίες που έχουν χτίσει βαρύ όνομα στον χώρο.
Για αυτό αγαπάμε bryston

Και Rotel μια χαρά είναι!!

 

[Tadakis]

Δεν έχουν σημασία όλα αυτά. Καμμια. Γι δυο λογους:

1. καθένας βλέπει ότι θέλει να δει σε ένα ρεβιου. Είτε έχει διαγράμματα και μετρήσεις είτε οχι. Την επιβεβαίωση ψάχνουν όσοι τα διαβάζουν και μεταφράζουν τα γραφόμενα όπως τους συμφέρει.


2. Πράγματι, μεγάλη μαγκιά να μπορεις να διαβάσεις και να κατανοήσεις διαγράμματα και μετρήσεις. Πάλι αυτά ομως δεν δείχνουν τη πλήρη ταυτότητα και ηχητική υπογραφή του προϊόντος και πως θα συμπεριφερθεί στο σύστημα/χώρο του καθενός. Άσε και που εδώ αμφισβητώ πολλούς εξυπνάκηδες που νομίζουν ότι μπορούν να κατανοήσουν τις μετρήσεις/διαγράμματα, αντιλαμβάνονται το χαρακτήρα της συσκευής μεσα από αυτά και που κυρίως εμπιστεύονται της μετρήσεις των reviews που τις εκανας με φτηνιάρικα μετρητικά και ελλείπεις γνώσεις.

All up, I rest my case με τα reviews.

 

[Auditory]

Ο σκοπός μίας δοκιμής από ένα περιοδικό είναι πολυσύνθετος:
α) Ενημέρωση, β) Πληροφορία, γ) Προβληματισμός, δ) Αισθητική απόλαυση, ε) Να πείσει

α) Σε αυτή την περίπτωση έχουμε αναφορά στο ποιοι είναι "πίσω" του, πότε δημιουργήθηκε η εταιρία κ.λπ.,
β) Σε αυτή την περίπτωση έχουμε αναφορά στο εμπόρευμα, τί προσφέρει, την υποκειμενική ποιότητα κατασκευής κ.λπ.
Αυτά τα 2 οικειοποιούν τον αναγνώστη με το εμπόρευμα, τον προδιαθέτουν να συνεχίσει την ανάγνωση.

γ) Σε αυτή την περίπτωση έχουμε αναφορά στις μετρήσεις και, ανάλογα με το αποτέλεσμα, να θέσει ερωτήματα στον κατασκευαστή, στον εισαγωγέα, στον τελικό καταναλωτή.
Είναι το σημείο που θα βοηθήσει, όσους μπορούν να καταλάβουν, αν το εμπόρευμα κάνει για το σύστημά τους ή όχι.

δ) Σε αυτή την περίπτωση έχουμε την ευχαρίστηση του αναγνώστη, ένα λογοτεχνικό κείμενο που θα κρατήσει το ενδιαφέρον του έως το τέλος, *
ε) Σε αυτή την περίπτωση ο «πομπός» πρέπει να πείσει το «δέκτη» να ενδιαφερθεί για το συγκεκριμένο εμπόρευμα, να εκδηλώσει πρόθεση αγοράς.
Αυτά τα 2 τελευταία είναι ο λόγος που κυκλοφορεί το περιοδικό, που οι εισαγωγείς πληρώνουν διαφήμιση και δίνουν εμπορεύματα προς δοκιμή.

* Πιστεύω ότι το να κάνεις κριτική ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ σε οποιοδήποτε δραστηριότητα, δεν είναι εύκολο.
Συζητάμε για γραπτό λόγο που πρέπει να εκφράσει τα συναισθήματα που δημιουργούνται από το προς δοκιμή εμπόρευμα/προϊόν.

Πέρα από τα τεχνικά χαρακτηριστικά, για να αναφερθούμε στο αντικείμενο που μας ενδιαφέρει, που έτσι και αλλιώς αναφέρονται στην ιστοσελίδα του κάθε κατασκευαστή, αλλού με περίσσιες λεπτομέρειες και αλλού με ένα… μυστικισμό, λες και παρουσιάζουν την ευρεσιτεχνία/-ίες της χιλιετίας, ο δοκιμαστής καλείται να περιγράψει τις εντυπώσεις που του δημιουργήθηκαν από την ακρόαση των συγκεκριμένων εμπορευμάτων.

Πως θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα αυτό που ένιωσε κατά τη διάρκεια της συμβίωσης με το Α ή Β μηχάνημα/ηχείο, από το να χρησιμοποιήσει εκφράσεις οι οποίες πιστεύει ότι περιγράφουν καλύτερα αυτά που βίωσε;
Το "μεταξένιες υψηλές", "μπάσο γρανίτης", "χάδι μεσαίες", κ.λπ. πιστεύω ότι επιτρέπονται όταν κάποιος καλείται να περιγράψει αυτό που λαμβάνει ως αποτέλεσμα.

Ποιος θα ήθελε ένα αποστειρωμένο κείμενο τύπου "έτσι μετρά", "δέχεται τόσες αναλογικές , τόσες ψηφιακές, πηγές", "ακούγεται όμορφα" κ.λπ.; Αν εξαιρέσουμε το "έτσι μετρά", όλα τα άλλα αναφέρονται στις σελίδες τον κατασκευαστών, γιατί να πληρώσουν το περιοδικό;

Όλοι αναφέρονται στις "καλές εποχές" όπου τα κείμενα ήταν εμπλουτισμένα με ένα σωρό περιγραφές, που σε οδηγούσαν να αισθανθείς ότι άκουσες και εσύ μαζί με το δοκιμαστή, ήσασταν παρέα κατά τη διάρκεια των ακροάσεων.
Σήμερα, αν ο δοκιμαστής "παρεκτραπεί" σε ένα επικοινωνιακό κείμενο παρουσίασης, γκρινιάζουμε!

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να έχουμε στο νου μας ότι ένα κείμενο εντάσσεται πάντοτε σε ένα επικοινωνιακό πλαίσιο. Πρόκειται για μια "ρευστή" σχέση ανάμεσα στον "πομπό" (αυτήν ή αυτόν που γράφει) και τους "δέκτες" (οι αναγνώστες).
Την αναφέρω ως "ρευστή" γιατί καθορίζεται από το κοινωνικό περιβάλλον, τις ψυχολογικές διαδρομές τόσο του ιδίου, όσο και της κοινωνίας στην οποία εντάσσεται.
Με άλλα λόγια, οποιαδήποτε λέξη, οποιαδήποτε προσπάθεια έκφρασης αντανακλά σε άπειρους "καθρέφτες", δηλαδή σε άπειρους αναγνώστες που, μπορεί το μόνο κοινό σημείο επαφής με τον "πομπό" να είναι τα εμπορεύματα ήχου!
Οπότε, δεν είναι δυνατό -υπό αυτές τις συνθήκες- να μένουν όλοι ικανοποιημένοι από τη γλώσσα συγγραφής ενός δοκιμαστή.

 

[Decembered]

εξαιρετικα ενδιαφερων θα ηταν καποιος οδηγος για μαιμουδες πανω στις μετρησεις....

 

[Nick Arvanitakis]

Τον έχω γνωρίσει τον Πάρι(ς). Και στον προφορικό λόγο εξίσου λυρικός είναι.

Όσο πάει και ξεφεύγει.
Πριν 2 μήνες που μιλήσαμε , έλεγε πως το AVSITE έκανε μπουκοτάζ στην έκθεση του ΗΧΟΥ.
Τσακωθήκαμε , αλλά το μυαλό του δεν γυρίζει.
Υπ όψιν , μας διαβάζει καθημερινά.

 

[head-stef]

* Πιστεύω ότι το να κάνεις κριτική ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ σε οποιοδήποτε δραστηριότητα, δεν είναι εύκολο.
Συζητάμε για γραπτό λόγο που πρέπει να εκφράσει τα συναισθήματα που δημιουργούνται από το προς δοκιμή εμπόρευμα/προϊόν.

Ασφαλώς δεν είναι εύκολο και μάλιστα προϋποθέτει και γνώσεις και ταλέντο.

Συζητάμε για γραπτό λόγο που πρέπει να εκφράσει τα συναισθήματα που δημιουργούνται από το προς δοκιμή εμπόρευμα/προϊόν.

Πολύ σωστά, αυτό ακριβώς ΠΡΕΠΕΙ να κάνει (μαζί με άλλα). Αλλά το κάνει; Αφού διαβάζουμε μόνο ενθουσιώδη review. Και δεν λέω, τα περισσότερα ηλεκτρονικά προϊόντα είναι καλά, δηλ. μελετημένα και άρτια. Η τιμή τους όμως; Αν λοιπόν το κάνει σωστά, δηλ. αν ο "ενθουσιασμός" λαμβάνει υπόψη και την τιμή, (οπότε πολλές φορές θα πρέπει να γίνει απογοήτευση), τότε μετά από λίγους μήνες θα ψάχνει για πελάτες (διαφημιζόμενους) ή για νέα δουλειά.

Κι αφήνω απ' έξω τις υποχρεωτικές δοκιμές "άκυρων" προϊόντων placebo, που ωστόσο θα παρασύρουν πολλούς.

Όλοι θέλουμε να υπάρχουν reviews, με τις μετρήσεις τους, με το ¨λογοτεχνικό" τους μέρος, με τα όλα τους. Αλλά δοκιμές με τα πραγματικά ευρήματα!
Γίνεται;;;
Πολύ δύσκολα σε επιχείρηση τύπου.

Ωστόσο, δεν θα προσποιηθώ ότι δεν απολαμβάνω την ανάγνωση reviews. Απλά όλο και λιγότερο...

 

[Dimifoot]

Κατά την γνώμη σας, ποιοι reviewers είναι πιο αντικειμενικοί-αξιόπιστοι;

Οι του HiFi ή οι των αυτοκινήτων/δικύκλων;

Αν βλέπετε διαφορά, ποια είναι η αιτιολογία;