Ποδήλατο

[xfader]

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Peter Sagan σε μία από τις εντυπωσιακές του σούζες στη προετοιμασία του στη Sierra Nevada.

 

[wizzy]

O Lance Armstrong θα οδηγηθεί σε δίκη για τις χορηγίες που λάμβανε από την US Postal Service κατά το χρονικό διάστημα της ποδηλατικής του καριέρας για το οποίο παραδέχθηκε ότι ήταν ντοπαρισμένος.

Υ.Γ.: Καλά ξεμπερδέματα...

 

[xfader]

O Lance Armstrong θα οδηγηθεί σε δίκη για τις χορηγίες που λάμβανε από την US Postal Service κατά το χρονικό διάστημα της ποδηλατικής του καριέρας για το οποίο παραδέχθηκε ότι ήταν ντοπαρισμένος.

Υ.Γ.: Καλά ξεμπερδέματα...

Η χειρότερη εξέλιξη που θα μπορούσε να του τύχει...

 

[wizzy]

Ο θυμόσοφος λαός λέει "Όλα εδώ πληρώνονται"... Αν και, τείνω να πιστέψω ότι, στην περίπτωση του Armstrong, αντί για τον "γάιδαρο" "δέρνουμε" το "σαμάρι" κι ότι από ένα σημείο και μετά στον Armstrong αποδόθηκε ο ρόλος του αποδιοπομπαίου τράγου για τη μάστιγα του doping στο χώρο της επαγγελματικής ποδηλασίας.

 

[wizzy]

Μετά από 4 και πλέον μήνες ολικής αποχής από οποιαδήποτε μορφή άσκησης, ξεκίνησα χτες ένα πρόγραμμα προπονήσεων με το ποδήλατο, στο σπίτι, με τη χρήση roller και του προπονητικού software TrainerRoad. Το πρόγραμμα χωρίζεται σε 3 φάσεις, με την πρώτη να είναι η Base phase και για την ολοκλήρωση της οποίας απαιτούνται 3 προπονήσεις ανά εβδομάδα για διάστημα 6 εβδομάδων.

Η πρώτη προπόνηση είχε διάρκεια μία (1) ώρα, είχε σκοπό να βρεθεί το FTP (Functional Threshold Power) μου, έτσι ώστε το software να μπορέσει να προσαρμόσει τις μελλοντικές προπονήσεις κι ήταν ενδεικτική της μηδενικής φυσικής μου κατάστασης. Το νούμερο του FTP ήταν εξόχως χαμηλό κι απόδειξη ότι, όπως σε οτιδήποτε έχει να κάνει με άσκηση, "όταν το παρατήσεις, σε παρατάει". Θέλω να σκέφτομαι θετικά και να πείσω τον εαυτό μου ότι σε 6 εβδομάδες που θα τελειώσει η πρώτη φάση του προγράμματος και θα πρέπει να κάνω την προπόνηση/test, θα έχω πετύχει έστω και μια μικρή αύξηση του FTP.

 

[gbeg]

Πως και έμεινες τόσο καιρό εκτός;

 

[wizzy]

Δεν είχα κάποιον τραυματισμό ή κάτι τέτοιο, απλά οι λόγοι που έμεινα εκτός είναι προσωπικοί και δεν θα ήθελα να επεκταθώ (χωρίς παρεξήγηση, ε?). Ας μείνουμε στο... I'm back bitches!

 

[gbeg]

Αφού απο υγεία όλα καλά.....όλα τα αλλα δεν μας ενδιαφέρουν....!!!
Άντε κάνε την αρχή γιατί ο φετινός χειμώνας μας ψιλοσκούριασε!!!!

 

[wizzy]

Ε, ναι ρε φίλε, "σκουριάσαμε" εμείς, "αράχνιασε" και το thread, ε, φτάνει! Σήμερα θα κάνω τη δεύτερη προπόνηση, άντε να δούμε πως θα πάει αυτή...

 

[wizzy]

Λοιπόν...

Τη Δευτέρα 27/03 έκανα την πρώτη προπόνηση, την οποία περιέγραψα συνοπτικά εδώ:

Μετά από 4 και πλέον μήνες ολικής αποχής από οποιαδήποτε μορφή άσκησης, ξεκίνησα χτες ένα πρόγραμμα προπονήσεων με το ποδήλατο, στο σπίτι, με τη χρήση roller και του προπονητικού software TrainerRoad. Το πρόγραμμα χωρίζεται σε 3 φάσεις, με την πρώτη να είναι η Base phase και για την ολοκλήρωση της οποίας απαιτούνται 3 προπονήσεις ανά εβδομάδα για διάστημα 6 εβδομάδων.

Η πρώτη προπόνηση είχε διάρκεια μία (1) ώρα, είχε σκοπό να βρεθεί το FTP (Functional Threshold Power) μου, έτσι ώστε το software να μπορέσει να προσαρμόσει τις μελλοντικές προπονήσεις κι ήταν ενδεικτική της μηδενικής φυσικής μου κατάστασης. Το νούμερο του FTP ήταν εξόχως χαμηλό κι απόδειξη ότι, όπως σε οτιδήποτε έχει να κάνει με άσκηση, "όταν το παρατήσεις, σε παρατάει". Θέλω να σκέφτομαι θετικά και να πείσω τον εαυτό μου ότι σε 6 εβδομάδες που θα τελειώσει η πρώτη φάση του προγράμματος και θα πρέπει να κάνω την προπόνηση/test, θα έχω πετύχει έστω και μια μικρή αύξηση του FTP.

Αυτό που δεν σας είπα είναι ότι αντιμετώπισα την πρώτη προπόνηση σαν να ήμουν εντελώς αρχάριος στο ποδήλατο. Τι θα πει αυτό; Θα σας πω.

Καταρχάς, παρόλο που είχα βάλει στο ποδήλατο ένα παγούρι του μισού λίτρου με ηλεκτρολύτες, κατά τη διάρκεια της προπόνησης, δεν κατάφερα να πιω ούτε σταγόνα (fuck me!!!)! Εννοώ, προσπαθείστε να φανταστείτε τους εαυτούς σας να κάνετε έντονη αερόβια άσκηση, με μέσο όρο 142 παλμούς/ώρα, επί μία ώρα συνέχεια, σε θερμοκρασία δωματίου 20 βαθμών Κελσίου (ναι, δεν είχα το air condition σε λειτουργία, ο ΒΛΑΚΑΣ!!!) και θα καταλάβετε το μέγεθος της εξάντλησης! Εάν διερωτάστε "γιατί;" η απάντηση είναι απλή: Διότι στην προπόνηση χρησιμοποιώ bike roller το οποίο, στην πιο απλή μορφή του, μοιάζει με αυτό:

το οποίο, σε αντίθεση με το bike trainer που μοιάζει με αυτό:

έχει ένα βασικό μειονέκτημα - το οποίο είναι ταυτόχρονα και η μεγαλύτερη πρόκληση του να προπονούμαι σε roller: Η ισορροπία του ποδηλάτη εξαρτάται αποκλειστικά από αυτόν! Κοινώς, εάν ο ποδηλάτης κάνει μια λάθος κίνηση, (σχεδόν) αυτομάτως θα βρεθεί στο έδαφος, πιθανότατα τραυματισμένος. Συνεπώς, ο ποδηλάτης πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτό που κανει μέχρι να "γράψει" τόσα χιλιόμετρα στο roller όσα είναι αρκετά έτσι ώστε να αισθάνεται μια σχετική άνεση κι η διατήρηση της ισορροπίας να πάψει να είναι πρόκληση αλλά να είναι αυτονόητη. Οπότε, κατέληξα στο να έχω συγκεντρωμένο το μυαλό μου αφενός στο να παρακαλουθώ τις οδηγίες του software κι αφετέρου να προσπαθώ να μην χάσω την ισορροπία μου!!! Ούτε λόγος για να απομακρύνω το ένα χέρι από τιμόνι και να σκύψω για να πιάσω το παγούρι με τους ηλεκτρολύτες!

Αμ, το άλλο; Ξεκίνησα την προπόνηση γύρω στις 21:45 και το τελευταίο φαγώσιμο που είχα βάλει στο στομάχι μου ήταν μία φέτα ψωμί με βούτηρο και μαρμελάδα, πριν από...4 ώρες!!! Τι να πω, μάλλον από τον ενθουσιασμό που ξεκινούσα επιτέλους προπονήσεις, δεν σκεφτόμουν καθαρά - τι καθαρά, μάλλον δεν σκεφτόμουν καθόλου... Αποτέλεσμα; Μεταξύ 56ου και 57ου λεπτού, έκδηλα εξουθενωμένος και με τους παλμούς στα ύψη (παρόλο που ήταν το διάστημα χαλάρωσης πριν το τέλος της προπόνησης, τρομάρα μου...) άρχισα να ζαλίζομαι και να ανακατεύεται το στομάχι μου. "Ωραία" λέω "τα πιάσαμε τα λεφτά μας"... Ευτυχώς, μέσα τη θολούρα μου, μου "έκοψε" και θυμήθηκα αυτό που αναγράφεται σε κάθε όργανο (αεροβικής) γυμναστικής "Εάν αισθανθείτε άσχημα κατά τη διάρκεια της άσκησης, διακόψτε την αμέσως" κτλ κτλ, οπότε άφησα το ποδήλατο να σταματήσει μόνο του (ποτέ δεν πατάμε φρένο σε roller!) κατέβηκα σιγά σιγά και προχώρησα σέρνοντας τα πόδια μου προς το μπάνιο... ΟΚ, δεν είχα τι να βγάλω, οπότε εμετό δεν έκανα, αλλά ένα πεντάλεπτο το χρειάστηκα για να έρθω στα σύγκαλά μου και να επιστρέψω στο ποδήλατο για να τελειώσω την προπόνηση. Ποδηλάτησα τα υπόλοιπα τρία λεπτά, κατέβηκα κι σύρθηκα μέχρι την κουζίνα για να ετοιμάσω το μεταπροπονητικό γεύμα (ένα scoop πρωτεΐνη, 200γρ γιαούρτι, 10-12 αμύγδαλα).

Επιλέγω να αφήσω ασχολίαστο το γεγονός ότι σε μία αλλαγή ταχύτητας, μου βγήκε η αλυσίδα (κάτι το οποίο δεν μου είχε συμβεί ΠΟΤΕ στο παρελθόν), οπότε αναγκαστικά, διέκοψα προσωπινά την προπόνηση για να την βάλω στη θέση της. Το καλύτερο; Από τη βιασύνη μου να συνεχίσω, δεν πρόσεξα ότι στην επαναφορά, δεν είχα "κλειδώσει" το δεξί μου παπούτσι στο πετάλι, οπότε σε ένα sprint διαπιστώνω ότι ποδηλατώ μόνο με το αριστερό πόδι! Ωραία! Παρατάω το sprint μέχρι να καταφέρω να "κλειδώσω" το παπούτσι και συνεχίζω από εκεί που έμεινα. Ευτυχώς, το software είναι cadence initiated (δηλαδή, όταν αντιλαμβάνεται κίνηση τα πετάλια "γράφει" χρόνο κι επιδόσεις, όταν δεν υπάρχει κίνηση στα πετάλια, σταματάει) και δεν "έχασα" κι από εκεί. Πού να ήξερα τι με περίμενε μέχρι το τέλος της προπόνησης...

Συμπέρασμα/οδηγίες προς ναυτιλλομένους: Όσοι επιθυμείτε να μπείτε στο "παιχνίδι" του indoor training, αγοράστε trainer όχι roller! Κατά τα άλλα, ήταν μια πολύ διδακτική εμπειρία, τα μαθήματα της οποίας χρησιμοποίησα στην επόμενη προπόνηση.

Για πάμε παρακάτω...

 

[wizzy]

Προχθές, Τετάρτη 29/03, έκανα τη δεύτερη προπόνηση, για την οποία ήμουν σαφώς πιο προετοιμασμένος! Όσον αφορά στη διατροφή, άλοιψα δυο φέτες ψωμί για tost με φυστικοβούτηρο, έφαγα τη μία φέτα περίπου 1,5 ώρα πριν την προπόνηση και τη δεύτερη μισή ώρα πριν την προπόνηση. Επίσης, έβαλα το παγούρι με τους ηλεκτρολύτες σε ένα ψηλό τραπεζάκι, κοντά στο roller, οπότε αφού κατάφερα να μειώσω το εύρος της κίνησης που θα έπρεπε να κάνω για να πιω, μπόρεσα και ήπια αρκετή ποσότητα για να μην έχω τα της πρώτης προπόνησης. Η δεύτερη προπόνηση βγήκε χωρίς παρατράγουδα (λαδωμένη αλυσίδα for the win, λέμε!). Εννοείται ότι, όπως και στην πρώτη προπόνηση, "έλιωσα" στον ιδρώτα (σε φάση που η μπλούζα μου ήταν τόσο βρεγμένη σαν την είχα μουλιάσει σε κουβά με νερό), αλλά τελείωνοντας ήμουν σε πολύ, πολύ καλύτερη κατάσταση από αυτήν της πρώτης προπόνησης. Τελείωσα, ήπια όσους ηλεκτρολύτες είχαν απομείνει στο παγούρι, ετοίμασα το το μεταπροπονητικό γεύμα (ίδιο με την πρώτη φορά, μάλλον θα το καθιερώσω), μπάνιο κι ύπνος! Αχ, τι γλυκός που ήταν ο ύπνος...!!!

Συμπέρασμα/οδηγίες προς ναυτιλλομένους: Βάλτε σε λειτουργία το καταραμένο το air condition (ναι, πάλι το ξέχασα...)!!! Επίσης, βάλτε το tablet/κινητό/laptop/οτιδήποτε χρησιμοποείτε για να βλέπετε τις οδηγίες του software απέναντί σας στην ευθεία των ματιών σας κι όχι κάπου παραδίπλα. Η τοποθέτηση απένταντι από τα μάτια μας, βοηθάει πολύ στην διατήρηση της ισορροπίας κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Στο σημείο αυτό, τελειώνοντας το σημερινό "σεντόνι" (ελπίζω να μην βαρεθήκατε), θα ήθελα να υπερθεματίσω κάτι: Ψυχολογία, κυρίες και κύριοι, ψυχολογία. Από τη στιγμή που τελειώσα την πρώτη προπόνηση μέχρι και λίγο πριν να ξεκινήσω τη δεύτερη, σχεδόν κάθε φορά που σκεφτόμουν τι με περιμένει, η "αντανακλαστική" αντίδραση/σκέψη ήταν "Παράτα τις μ@λ@κίες και κάτσε στα αυγά σου, δεν χρειάζεται να 'λιώσεις' κι απόψε". Είναι απίστευτο το πόσο πολύ ο οργανισμός μας "πολεμάει" κάθε κατάσταση η οποία τον αναγκάζει να "βγει" από την "ζώνη άνεσης" (comfort zone) και να πιεστεί λίγο (ή πολύ, στην περίπτωσή μου) παραπάνω. Ακόμα και τώρα που γράφω, θυμάμαι πόσο έντονο ήταν το συναίσθημα που με "έσπρωχνε" να μην ξεκινήσω καν τη δεύτερη προπόνηση, πόσο πολύ έπρεπε να επιμείνω στο να αγνοώ αυτό το συναίσθημα και πόσο γρήγορα εξαφανίστηκε μόλις άρχισαν τα πόδια μου να ποδηλατούν. Ψυχολογία, κυρίες και κύριοι, ψυχολογία

Θα τα πούμε εντός των ημερών, με τα γεγονότα της τρίτης προπόνησης, την οποία θα κάνω απόψε.

 

[gbeg]

Άντε ας πω και εγώ τα δικά μου.

Ανέβηκα στο ποδήλατο την Τετάρτη το απόγευμα, έκανα 20 χλμ σε 50 λεπτά με μέσο όρο 138 παλμούς και τέλος....

 

[wizzy]

Προχθές, Σάββατο, 01/04, έκανα την τρίτη προπόνηση (τελευταία για την 1η εβδομάδα προπονήσεων). Σε σχέση με τις προηγούμενες δύο ήταν πιο χαλαρή, θα έλεγα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν κοπιαστική.

Θα χαρακτήριζα αυτή την προπόνηση περισσότερο "εγκεφαλική". Αποτελείτο από μικρής διάρκειας (2-3 λεπτά) ασκήσεις οι οποίες εστίασαν σε μια ποικιλία θεμάτων όπως η ενίσχυση της αερόβιας ικανότητας, ο σωστός τρόπος ποδηλασίας (kick & pull ή με απλά λόγια, η προσπάθεια να χρησιμοποιούμε τα πόδια μας και για να πιέζουμε αλλά και για να τραβάμε τα πετάλια) κι άλλα. Καθόλη τη διάρκεια της προπόνησης, δεν υπήρξε απαίτηση απότομης αύξησης των παραγόμενων watts, αλλά, αντίθετα, υπήρξε απαίτηση αύξησης του cadence (ο ρυθμός με τον οποίο ποδηλατούμε, στροφές πεταλιού/λεπτό) και σε ταυτόχρονη μικρή αύξηση των watts, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να εισάγει τον ποδηλάτη στον τρόπο σκέψης που υπαγορεύει "οικονομία" δυνάμεων προς ολοκλήρωση της προπόνησης ή/και της προβλεπόμενης διαδρομής. Κοινώς, (σχετικά) υψηλό cadence με "ελαφρύ" πάτημα στο πετάλι, σημαίνει μικρότερη παραγωγή watts, άρα μικρότερη παραγόμενη δύναμη, άρα διατήρηση αντοχής και δύναμης για την ολοκλήρωση της διαδρομής έχοντας στη σκέψη ότι "μπροστά" υπάρχουν άλλα ΧΨΖ χιλιόμετρα διαφόρων βαθμώς δυσκολίας μέχρι το τέλος.

Να μην τα λέω ξανά, εννοείται ότι κι αυτή τη φορά η μπλούζα "κολύμπησε" στον ιδρώτα. Αυτή τη φορά ήμουν ένα "σκαλί" πιο προετοιμασμένος από ότι την προηγούμενη φορά, καθώς είχα φροντίσει να έχω κοντά μου energy jell για να καλύψει πιθανές ενεργειακές ανάγκες κατά τη διάρκεια της προπόνησης - ο φόβος του άγνωστου! Δεν φάνηκε να ήταν τόσο απαραίτητο μεν, αλλά ήταν καλό που υπήρχε δε. Το ευτυχές τέλος της προπόνησης συνοδεύτηκε από το σύνηθες μεταπροπονητικό γεύμα, που ήταν το ίδιο με τις άλλες φορές, μπανάκι και χαλάρωση μπροστά από το χαζοκούτι.

Σήμερα ξεκινάω τις προπονήσεις της 2ης εβδομάδας. Ανυπομονώ!

Υ.Γ.: Πειράζει που δεν έχω καθόλου DOMS μετά από τόσους μήνες απραξίας; Να ανησυχώ;

 

[Shepherd]

Στερητικό σε έπιασε και πλακώθηκες;
Αν ημουν στην θέση σου θα έκανα χαλαρά, χωρίς software , μόνο μουσικάλα από 45λ σε εύρος 110 - 120 παλμούς.
3 μέρες προπόνηση - 1 ρεπό.
2 - 3 κύκλους και μετά θα έκανα μετρήσεις, πρώτα να ξεσκουριάσεις

 

[wizzy]

Στερητικό με έπιασε σίγουρα, από την απραξία τόσων μηνών!

Τo software βοηθάει στην εστίαση της προσπάθειας, το να γυρίζω τα πετάλια μόνος μου χωρίς "μπούσουλα" δεν μου λέει κάτι. Την μουσική την είχα στο μυαλό μου, μάλλον περιμένω να αισθανθώ λίγο πιο άνετα στο roller και μετά.

 

[okakosolikos]

Πω ρε φίλε, μαρτύριο η πρώτη προπόνηση, σε λυπήθηκε η ψυχή μου!

 

[wizzy]

Κάθε αρχή και δύσκολη, φίλτατε!

 

[wizzy]

Η πρώτη προπόνηση (4η στη σειρά) αυτής της εβδομάδας έγινε τη Δευτέρα 03/04. περιελάμβανε ασκήσεις ποδηλασίας με σωστή στάση κι ελέγχου του ρυθμού του cadence, καθώς κι ILTs (=Isolated Leg Trainng) - κοινώς ποδηλασία με το ένα πόδι ενεργό και το άλλο εντελώς αμέτοχο. Η πρόταση του software ήταν να ξεκλειδώσω εντελώς το παπούτσι από το πετάλι, αλλά επειδή δεν αισθάνομαι ακόμα αρκετή αυτοπεποίθηση όσον αφορά την ισορροπία μου στο roller, προτίμησα να μην την ακολουθήσω κι απλά να "νεκρώνω" το κάθε πόδι κατά περίπτωση. Καλά ήταν.


Η 5η προπόνηση (Τετάρτη, 05/04), ως κύριο "κορμό" είχε 6 διαστήματα των 6 λεπτών το καθένα, στα οποία ο γενικός στόχος η προπόνηση στο λεγόμενο "sweet spot". Ουσιαστικά ο στόχος σε κάθε διάστημα ήταν αφενός να φτάσω να παράγω αρκετή ισχύ (watts) σε ένα ποσοστό μεταξύ 88% και 94% του FTP μου, για αρκετό χρονικό διάστημα. Αυτή η τακτική, αφενός, με τον καιρό, αυξάνει την αεροβική ικανότητα (=αντοχή) κι αφετέρου αναγκάζει το μυαλό να μάθει να διαχειρίζεται το αίσθημα του πόνου και της μη άνεσης (=discomfort) προκαλείται από την ποδηλασία επί μακρόν πολύ κοντά στο ανώτατο επίπεδο του FTP.

Η προπόνηση ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και μου δόθηκε η ευκαιρία για μια "δεύτερη γνωριμία" με τους όρους "pedal economy" και "pedal efficiency" - μέσω ασκήσεων που αποσκοπούσαν στην αύξηση του cadence χρησιμοποιώντας, στο μέτρο του δυνατού, βέλτιστες τεχνικές ποδηλασίας. Ο στόχος του cadence κατά τη διάρκεια των ασκήσεων ήταν να ποδηλατώ μεταξύ 85 και 95 rpm, κάτι το οποίο πέτυχα διατηρώντας έναν μέσο όρο κοντά στα 90 με 91 rpm - αν και στα τελευταία λεπτά του τελευταίου εξάλεπτου διαστήματος η κούραση είχε γίνει κάτι παραπάνω από εμφανής, με αποτέλεσμα να προσπαθήσω πολύ περισσότερο για να πετύχω το μέσο όρο των προηγούμενων διαστημάτων, αλλά ΟΚ, τα κατάφερα.

Shit just got (a little bit) serious...

Απόψε, αν όλα πάνε καλά, θα κάνω την 3η και τελευταία προπόνηση για αυτή την εβδομάδα.

 

[xfader]

Η πρώτη προπόνηση (4η στη σειρά) αυτής της εβδομάδας έγινε τη Δευτέρα 03/04. περιελάμβανε ασκήσεις ποδηλασίας με σωστή στάση κι ελέγχου του ρυθμού του cadence, καθώς κι ILTs (=Isolated Leg Trainng) - κοινώς ποδηλασία με το ένα πόδι ενεργό και το άλλο εντελώς αμέτοχο. Η πρόταση του software ήταν να ξεκλειδώσω εντελώς το παπούτσι από το πετάλι, αλλά επειδή δεν αισθάνομαι ακόμα αρκετή αυτοπεποίθηση όσον αφορά την ισορροπία μου στο roller, προτίμησα να μην την ακολουθήσω κι απλά να "νεκρώνω" το κάθε πόδι κατά περίπτωση. Καλά ήταν.


Η 5η προπόνηση (Τετάρτη, 05/04), ως κύριο "κορμό" είχε 6 διαστήματα των 6 λεπτών το καθένα, στα οποία ο γενικός στόχος η προπόνηση στο λεγόμενο "sweet spot". Ουσιαστικά ο στόχος σε κάθε διάστημα ήταν αφενός να φτάσω να παράγω αρκετή ισχύ (watts) σε ένα ποσοστό μεταξύ 88% και 94% του FTP μου, για αρκετό χρονικό διάστημα. Αυτή η τακτική, αφενός, με τον καιρό, αυξάνει την αεροβική ικανότητα (=αντοχή) κι αφετέρου αναγκάζει το μυαλό να μάθει να διαχειρίζεται το αίσθημα του πόνου και της μη άνεσης (=discomfort) προκαλείται από την ποδηλασία επί μακρόν πολύ κοντά στο ανώτατο επίπεδο του FTP.

Η προπόνηση ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και μου δόθηκε η ευκαιρία για μια "δεύτερη γνωριμία" με τους όρους "pedal economy" και "pedal efficiency" - μέσω ασκήσεων που αποσκοπούσαν στην αύξηση του cadence χρησιμοποιώντας, στο μέτρο του δυνατού, βέλτιστες τεχνικές ποδηλασίας. Ο στόχος του cadence κατά τη διάρκεια των ασκήσεων ήταν να ποδηλατώ μεταξύ 85 και 95 rpm, κάτι το οποίο πέτυχα διατηρώντας έναν μέσο όρο κοντά στα 90 με 91 rpm - αν και στα τελευταία λεπτά του τελευταίου εξάλεπτου διαστήματος η κούραση είχε γίνει κάτι παραπάνω από εμφανής, με αποτέλεσμα να προσπαθήσω πολύ περισσότερο για να πετύχω το μέσο όρο των προηγούμενων διαστημάτων, αλλά ΟΚ, τα κατάφερα.

Shit just got (a little bit) serious...

Απόψε, αν όλα πάνε καλά, θα κάνω την 3η και τελευταία προπόνηση για αυτή την εβδομάδα.

Μπράβο, Γιώργο!

Η λογική των "ιδανικών" 90 rpm μπορεί να είναι της μόδας, δεν είναι όμως για όλους. Πολλοί επαγγελματίες τα τελευταία 20 χρόνια έχουν ανεβάσει τον μέσο όρο σε αυτές τις στροφές από τις περίπου 75-85 που ήταν παλιότερα. Είναι αποτέλεσμα πολλών μετρήσεων, στοχοποιημένων ανά αθλητή, όπως και μακροχρόνιας προσαρμογής στην αυξημένη συχνότητα περιστροφής. Πρέπει να βοηθάει ο σωματότυπος και γενικότερα η φυσιολογία του ποδηλάτη. Για παράδειγμα, o Chris Froome "δουλεύει 90-100 rpm, ο Alejandro Valverde αρκετά κάτω από τις 90.

Θέλω να πω πως δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για υψηλές στροφές οι οποίες συχνά είναι δυνατόν να δημιουργήσουν τραυματισμούς στον ανυποψίαστο αθλητή που θέλει να ακολουθήσει την τάση των pro ή να τον κουράσουν πολύ πιο εύκολα.

Why amateurs shouldn’t try to pedal like Chris Froome

 

[wizzy]

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, για τις πληροφορίες και το άρθρο.

Η αλήθεια είναι ότι οι 90 rpm ήρθαν σχετικά "κατά λάθος". Βασικά, όταν το εύρος των στροφών, σκέφτηκα ότι οι 95 ήταν αρκετά υψηλός αριθμός για μένα - μετά την απραξία των τεσσάρων μηνών - οπότε είπα ότι θα προσπαθήσω για τη "μέση" κι ώσπου αντέξω. Τελικά, δεν ήταν τόσο άσχημα, πίστευα ότι θα κουραζόμουν πιο εύκολα, αλλά τελικά άντεξα.

Φυσικά, οι απαιτήσεις σε watts ήταν σχετικά χαμηλές (αυτή την εντύπωση έχω), εξαιτίας του χαμηλού FTP που υπολογίστηκε στο πρώτο test. Περιμένω να μπω στο δεύτερο μέρος της "Base phase", στο οποίο η πρώτη προπόνηση είναι ουσιαστικά η επανάληψη του FTP test. Τότε που θα υπολογιστεί το νέο και θα αναπροσαρμοστούν οι επόμενες προπονήσεις, θα δω πραγματικά "πόσα απίδια βάζει ο σάκος".