Ποιος είναι ο πρώτος δίσκος που αποκτήσατε;

[marinico]

To 1976 από ένα δισκάδικο στην Π. Κολιάτσου (τώρα έχει γίνει χρυσοχοείο) αγόρασα το Diamond Dogs. Οχι τόσο επειδή εκτιμούσα τον Bowie (στερνή μου γνώση να σε είχα πάντα) όσο γιατί σαν εκκολαπτόμενος κιθαρίστας τότε (εκκολαπτόμενος έμεινα μέχρι και τώρα) αγόραζα μουσική με σκληρές κιθάρες (παναθεμά με). Οπότε έχοντας ακούσει το Rebel Rebel αγόρασα τον δίσκο, ο οποίος εκτός από το συγκεκριμένο κομμάτι δεν μου άρεσε. Τώρα βέβαια τον θεωρώ ένα από τα διαμάντια μου και τον ακούω αρκετά συχνά.

 

[Emmanouil 1964]

Μερικά πράγματα , γεγονότα , στην ζωή μας δεν ξεχνιούνται .

1977 .
Στά 13 μου .
Πρώτος δικός μου δίσκος .
Αυτούνος .
-

Love for Sale (Boney M. album)
Side A
1 . " Ma Baker" (Frank Farian, Fred Jay, George Reyam (Hans-Jörg Mayer)) – 4:36
-


-
* όλοι από κάπου ξεκίνησαν .

-

Άλμπουμ: Nightflight to Venus
-

 

[Mr Spock]

- τότε τον σνόμπαρα . . . τώρα πλέον όχι

 

[hood23]

Ξεκινησα με κασσετες απο το 1980 -81. Ο πρωτος δισκος Thin Lizzy - Jailbreak. Τον αγορασα απο το New Wave στη Λαρισσης Αμπελοκηπους το 1990.

 

[wizzy]

Ξεκινησα με κασσετες απο το 1980 -81. Ο πρωτος δισκος Thin Lizzy - Jailbreak. Τον αγορασα απο το New Wave στη Λαρισσης Αμπελοκηπους το 1990.

Ρε συντοπίτη Αμπελοκηπιώτη! Από το New Wave αγόραζα κι εγώ! Πόση εντύπωση μου είχε κάνει τότε η αφίσα με το εξώφυλλο του "Coma of Souls" των Kreator!

 

[Deleted member 23222]

Ο απόλυτα πρώτος δίσκος.
Ακριβώς το 1981.

Μου στοίχισε 300 δρχ, όταν ένα πακέτο Marlboro έκανε 37 δρχ...

 

[nikog72]

Δε θυμάμαι δε θυμάμαι,
Έναν από τους 4, περίοδο 1988-89.
Σίγουρα από 7+7 στο Μοναστηράκι.

Υ.Γ
Για τον λόγο ότι δεν είχα μαζέψει τα χρήματα για το hi.fi
αγόραζα χωρίς να έχω πικαπ..

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Καλησπέρα κι από μένα.

Αν και το θέμα είναι παλιό, δεν το είχα προσέξει. Έτρεξα υπομονετικά όλες τις σελίδες του, αλλά πλην μιας-δυο εξαιρέσεων, δεν είδα πουθενά κάποιον να γράφει ότι ο πρώτος του δίσκος ήταν κάποιος από την τόσο πλούσια ελληνική μουσική, τόσο τη λεγόμενη έντεχνη, όσο και τα άλλα είδη, την κλασσική ρεμπέτικη, την ευρύτερη λαϊκή, τη δημοτική με τα χιλιάδες διαμαντάκια της ή ακόμα και τα εξειδικευμένα είδη της παραδοσιακής μουσικής των επιμέρους τόπων της χώρας μας (Ηπειρώτικα, νησιώτικα του Αιγαίου - Κυκλαδίτικα, Ικαριώτικα, Δωδεκανησιακά, κλπ. - Μακεδονίτικα, Θρακιώτικα, παραδοσιακή μουσική των Επτανήσων κ.α., ων ουκ έστι αριθμός).

Βέβαια, αντιλαμβάνομαι ότι οι περισσότεροι από εσάς τους νεότερους είχατε μεγαλώσει μέσα σε ένα κλίμα ολοκληρωτικής σχεδόν εισβολής όλων των ειδών της σύγχρονης ξένης μουσικής, ιδιαίτερα των αμερικάνικων hits, αλλά και των άλλων δυτικοευρωπαϊκών, οπότε λογικό είναι η προσπάθεια απόκτησης ενός δίσκου και μάλιστα του πρώτου, να είναι κάποιο από αυτά.

Απέκτησα το πρώτο μου πικάπ, ένα Acoustic Research AR-XA Turntable, αγορασμένο από τις ΗΠΑ το 1973, με μια κεφαλή Shure M91ED. Πριν το φέρω στην Ελλάδα, η απόκτηση δίσκων έγινε αδήριτη αναγκαιότητα. Είχαμε όμως χούντα και οι βασικές μου επιλογές, που ήταν αρχικά οι κλασσικοί δίσκοι του Θεοδωράκη, ήταν αδύνατο να υλοποιηθούν στην ελληνική αγορά.

Τότε, μιας και βρισκόμουν ακόμα στη Ν. Υόρκη, βγήκα στην αγορά των "45 δρόμων" και άρχισα να τριγυρνάω τα πολλά δισκάδικα που υπήρχαν. Σε ένα από αυτά, μάλλον ελληνικής ιδιοκτησίας, ανακάλυψα πολλούς δίσκους του Θεοδωράκη. Αγόρασα αρκετούς από αυτούς, αλλά το δίλημμα ήταν πως θα περάσουν από τελωνειακό έλεγχο για να μπουν στην Ελλάδα. Παρακάλεσα λοιπόν τον συμπατριώτη μας καταστηματάρχη να δει αν είχε τίποτα άδειες θήκες από άλλους άσχετους δίσκους. Μου βρήκε τέτοιες για όλους!!
Κάτι: "It's time for cha-cha", "Latin hits" κ.α. παρόμοια. Βγάλαμε τα βινύλια από τις θήκες τους και τα περάσαμε στις αντίστοιχες άσχετες θήκες κι έτσι μπήκαν όλοι στην Ελλάδα.

Από αυτούς, ο πρώτος που θυμάμαι ότι διάλεξα με την πρώτη ματιά ήταν τα "18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας", σε ποίηση Γ. Ρίτσου με εκτελεστές τους Πανδή, Φαραντούρη, Μάνου, Θεοδωράκη κλπ., την πρώτη-πρώτη εκτέλεση των λιανοτράγουδων, που είχε ηχογραφηθεί στο εξωτερικό.

Στην Ελλάδα, η πρώτη μου αγορά δίσκου έγινε μετά την πτώση της χούντας. Ήταν ο δίσκος-διαμάντι του αείμνηστου Μ. Λοΐζου "Θαλασσογραφίες", που αγοράστηκε από κάποιο μαγαζί κοντά στην Ομόνοια, που δεν θυμάμαι:

Τον πρώτο τον έχω χάσει πια, ούτε ξέρω που έχει καταλήξει, κάπου τον είχα δανείσει για να τον ακούσουν και μετά πάπαλα. Ο δεύτερος υπάρχει ευτυχώς.

 

[Deleted member 23222]

Παρακάλεσα λοιπόν τον συμπατριώτη μας καταστηματάρχη να δει αν είχε τίποτα άδειες θήκες από άλλους άσχετους δίσκους. Μου βρήκε τέτοιες για όλους!!
Κάτι: "It's time for cha-cha", "Latin hits"
......................................................................................

Tον πρώτο τον έχω χάσει πια, ούτε ξέρω που έχει καταλήξει, κάπου τον είχα δανείσει για να τον ακούσουν και μετά πάπαλα. Ο δεύτερος υπάρχει ευτυχώς.

Θα ξεχάστηκες και θα τον έδωσες σε κανένα εφηβικό πάρτυ, νομίζοντας ότι είναι cha cha...