Gebreselassie
Μαύρος!
- Μηνύματα
- 31.217
- Reaction score
- 3.896
Είναι κοινό μυστικό ότι από τα φόρουμ λείπει αρκετός κόσμος που ασχολείται με το χόμπι. Κάποιοι απλά δεν είναι εξοικειωμένοι με τους υπολογιστές και το internet. Κάποιοι άλλοι όμως απέχουν για διαφορετικούς λόγους.
- Οι μισοί, θεωρούν ότι πρόκειται για ένα μάτσο παιδάκια που παίζουν χωρίς να έχουν σοβαρή αντιμετώπιση στο σπορ, κυρίως λόγω έλλειψης γνώσεων. Θεωρούν αρκετά γραφικούς όσους επιμένουν στα καλωδιομαντζουνοεμπειρικοαποδαύτα, έως εντελώς ανίκανους να ασχοληθούν με τον ήχο. Οι πιο ακραίοι από αυτούς, σνομπάρουν την ξερή αγορά ακριβών μηχανών, αφού πιστεύουν ότι αν δεν γνωρίζεις τι ψάχνεις, όσα και να δώσεις δεν θα καταφέρεις ποτέ να έρθεις σε ένα καλό αποτέλεσμα. Τους θεωρούν μάλιστα επιδειξίες, παρόλο που οι ίδιοι έχουν πανάκριβα συστήματα.
- Οι άλλοι μισοί (περίπου), θεωρούν ότι για να συνδιαλλαχθούν με κάποιον, θα πρέπει να μιλάνε την γλώσσα του χρήματος και μόνον. Σνομπάρουν τις γνώσεις που δεν έχουν, θεωρώντας αντίστοιχα επιδειξίες όσους προσπαθούν να εξηγήσουν με ορθολογιστικά πρότυπα τα ζητούμενα. Αξία έχει μόνον αυτό που φαίνεται στην φωτογραφία του σαλονιού, οι φιλίες με τους αντιπροσώπους και τελικά η αντικειμενική αξία του συστήματος (+ΦΠΑ), χωρίς χώρους, γνώσεις, διερεύνηση, ιδέες κλπ.
Αν και γνωρίζετε την άποψή μου, δεν θα εξετάσω ποια κατηγορία έχει δίκιο. Θα σημειώσω μόνον ότι ούτε οι μεν, αλλά ούτε και οι δε, βοηθούν με την στάση τους. Η διαρκής ρήξη, είναι αυτή που θα βγάλει αποτέλεσμα αλλά όπως καταλαβαίνετε it takes two to tango. Το πρόβλημα έρχεται κυρίως όταν κάποιοι δεν αντέχουν την ρήξη, είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω έλλειψης επιχειρημάτων. Σε μια συζήτηση, κάποιος πάντα θα κερδίσει τις εντυπώσεις. Αυτό θα γίνει από τον πιο καταρτισμένο για το θέμα και από αυτόν που έχει εμπιστοσύνη σε αυτά που λέει. Είναι λογικό.
Αυτό που δεν μου αρέσει όμως, είναι η κλάψα και η παιδική αντίδραση. Και δυστυχώς αυτό το βλέπω μόνον από την 2η κατηγορία. Φτάνουμε μέχρι και σε σημείο να ντρέπονται να πούνε αυτό που σκέφτονται και να χρησιμοποιούνε την ανωνυμία για να την πούνε πιο άνετα στους άλλους, τους κακούς ή τους.. άσχετους. Δεν ξέρω αν θα γίνει ποτέ, αλλά μήπως υπάρχει τρόπος να μαζευτούμε όλοι (και οι μεν και οι δε) και να πλακωθούμε με την ησυχία μας?
- Τελικά θα μεγαλώσουν ποτέ οι χαϊεντάδες ή θα είμαι μια ζωή μικρά παιδιά?...
...
- Οι μισοί, θεωρούν ότι πρόκειται για ένα μάτσο παιδάκια που παίζουν χωρίς να έχουν σοβαρή αντιμετώπιση στο σπορ, κυρίως λόγω έλλειψης γνώσεων. Θεωρούν αρκετά γραφικούς όσους επιμένουν στα καλωδιομαντζουνοεμπειρικοαποδαύτα, έως εντελώς ανίκανους να ασχοληθούν με τον ήχο. Οι πιο ακραίοι από αυτούς, σνομπάρουν την ξερή αγορά ακριβών μηχανών, αφού πιστεύουν ότι αν δεν γνωρίζεις τι ψάχνεις, όσα και να δώσεις δεν θα καταφέρεις ποτέ να έρθεις σε ένα καλό αποτέλεσμα. Τους θεωρούν μάλιστα επιδειξίες, παρόλο που οι ίδιοι έχουν πανάκριβα συστήματα.
- Οι άλλοι μισοί (περίπου), θεωρούν ότι για να συνδιαλλαχθούν με κάποιον, θα πρέπει να μιλάνε την γλώσσα του χρήματος και μόνον. Σνομπάρουν τις γνώσεις που δεν έχουν, θεωρώντας αντίστοιχα επιδειξίες όσους προσπαθούν να εξηγήσουν με ορθολογιστικά πρότυπα τα ζητούμενα. Αξία έχει μόνον αυτό που φαίνεται στην φωτογραφία του σαλονιού, οι φιλίες με τους αντιπροσώπους και τελικά η αντικειμενική αξία του συστήματος (+ΦΠΑ), χωρίς χώρους, γνώσεις, διερεύνηση, ιδέες κλπ.
Αν και γνωρίζετε την άποψή μου, δεν θα εξετάσω ποια κατηγορία έχει δίκιο. Θα σημειώσω μόνον ότι ούτε οι μεν, αλλά ούτε και οι δε, βοηθούν με την στάση τους. Η διαρκής ρήξη, είναι αυτή που θα βγάλει αποτέλεσμα αλλά όπως καταλαβαίνετε it takes two to tango. Το πρόβλημα έρχεται κυρίως όταν κάποιοι δεν αντέχουν την ρήξη, είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω έλλειψης επιχειρημάτων. Σε μια συζήτηση, κάποιος πάντα θα κερδίσει τις εντυπώσεις. Αυτό θα γίνει από τον πιο καταρτισμένο για το θέμα και από αυτόν που έχει εμπιστοσύνη σε αυτά που λέει. Είναι λογικό.
Αυτό που δεν μου αρέσει όμως, είναι η κλάψα και η παιδική αντίδραση. Και δυστυχώς αυτό το βλέπω μόνον από την 2η κατηγορία. Φτάνουμε μέχρι και σε σημείο να ντρέπονται να πούνε αυτό που σκέφτονται και να χρησιμοποιούνε την ανωνυμία για να την πούνε πιο άνετα στους άλλους, τους κακούς ή τους.. άσχετους. Δεν ξέρω αν θα γίνει ποτέ, αλλά μήπως υπάρχει τρόπος να μαζευτούμε όλοι (και οι μεν και οι δε) και να πλακωθούμε με την ησυχία μας?
- Τελικά θα μεγαλώσουν ποτέ οι χαϊεντάδες ή θα είμαι μια ζωή μικρά παιδιά?...
...