Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

[Κώστας Φ.]

Re: Απάντηση: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

Έκανα το test αρκετές φορές.
Είμαι κάπου στη μέση με τάση προς τους ακροατές αρμονικών.

 

[themiloc]

Re: Απάντηση: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

Έκανα το test αρκετές φορές.
Είμαι κάπου στη μέση με τάση προς τους ακροατές αρμονικών.

Δηλαδή Κώστα πές μας σε πόσα συμφωνούσες και σε πόσα όχι?
Ο Bhutia τι αποτελέσματα είχε?
(Συγχαρητήρια στον τελευταίο για το τόσο ενδιαφέρον θέμα)

 

[Κώστας Φ.]

Στο πρώτο τεστ είχα 5 fundamental κι 7 spectral απαντήσεις.
Τη δεύτερη φορά τα ανάποδα.. 7 fundamental και 5 spectral.
Γενικώς εκεί παίζω με μία μικρή τάση αύξησης των spectral σε επόμενα test αλλά ποτέ πλήρη συμφωνία, ούτε προς τη μία ούτε προς την άλλη πλευρά.

 

[g.kar]

Απάντηση: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

Αποτέλεσμα:

10/12 fundamental, σύμφωνα με τον πίνακα της πρώτης σελίδας.

2/12 Spectral (tests 4 & 6).

 

[steppenwolf]

Εγώ είμαι "fundamentalist" σαν τον Κ.Κόγια

Η αλήθεια είναι οτι 2-3 με μπέρδεψαν γι'αυτό και επανέλαβα το τεστ 2η φορά. Όταν συνέκρινα τα οριστικά αποτελέσματα με τον πίνακα του μπουτια ήταν 12/12 σύμφωνα.

Πολύ ενδιαφέρον το γεγονός του γενετικού προκαθορισμού αυτού του χαρακτηρηστικού, που φαίνεται να μην επηρεάζεται από την εμπειρία

 

[Bhutia]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch per

Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν επιδείξει τη διαφοροποίηση του αριστερού ημισφαιρίου του ακουστικού φλοιού από το δεξί κατά την αντίληψη των ήχων.Το πρώτο είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στον εντοπισμό βραχέων και ταχέων ώσεων ΄΄εφόδου΄΄ γιά όλα τα επιμέρους ηχητικά ερεθίσματα που διαρκούν μέχρι και 50 χιλιοστά του δευτερολέπτου.Το δεύτερο ανταποκρίνεται με μεγαλύτερη εκλεκτικότητα σε πιό παρατεταμένους τόνους κι εμφανίζει ειδικότητα στη φασματική επεξεργασία του αντιλαμβανόμενου ήχου.
Στα δύο ημισφαίρια του ακουστικού φλοιού λοιπόν βρίσκεται αποθηκευμένη η Αρχή της συχνοτικής ερμηνείας από το ακουστικό μας σύστημα αλλά και οι οδηγίες που σχετίζονται με το βαθμό υποσυνείδητης ανταπόκρισης σ'ένα συγκεκριμένο ηχητικό ερέθισμα.Το πεδίο της διαφοροποίησης εκτείνεται στη ζώνη των 1500Hz και κάτω.Οξείες ρυθμικές εναλλαγές,ταχέα μεταβατικά κι επιδείξεις δεξιοτεχνίας των σολίστ βρίσκουν πρόσφορο έδαφος αντίληψης στον αριστερό φλοιό και το θεμελιώδη ακροατή.Αντίστροφα,ο ακροατής αρμονικών επεξεργάζεται καλύτερα τις ηχητικές ΄΄χροιές΄΄ ανταποκρινόμενος ευνοϊκότερα στη μελωδική ανάπτυξη.
Κατ'επέκταση στις προτιμήσεις των ακραιφνών θεμελιωδών επικρατεί το έντονο ρυθμικό παίξιμο καθώς και η σολιστική δεξιοτεχνία με κρουστά,πιάνο κιθάρα και σόλο όργανα χαρακτηριζόμενα από υψηλά ρετζίστρα όπως η τρομπέτα και το πλάγιο φλάουτο.Σε αντιπαραβολή,οι αρμονικοί εκτιμούν συνήθως παρατεταμένες μελωδικές γέφυρες κι έγχορδα,κατώτερα χάλκινα και τα ξύλινα πνευστά,εκκλησιαστικό όργανο και φωνές,ενδιαφερόμενοι ιδιαίτερα γιά τα ηχοχρώματα και την αρμονία.Ακολουθώντας την εκτίμηση του Schneider,΄΄η διευθέτηση των οργάνων προτίμησης κατά τους μεν και τους δε αντίστοιχα,ανταποκρίνεται στη χωροταξική τοποθέτηση των οργάνων στη σύγχρονη συμφωνική ορχήστρα΄΄.

Ακόμα κι αν η επιστήμη δε μπορεί ακόμα να ορίσει έναν κανόνα που ν'αποκλείει οποιαδήποτε αμφισβήτηση,τα πιθανά ζητήματα που ανοίγονται στην πράξη είναι ενδιαφέροντα.Παραδείγματος χάρη,τί ακουστική αντίληψη αποκομίζει από ένα ζωντανό ή ηχογραφημένο μουσικό γεγονός ο ΄΄αρμονικός΄΄ ακροατής,εάν ο μηχανικός ήχου ανήκει στους ΄΄θεμελιώδεις΄΄(οπότε θα δίνει προτεραιότητα στη ρυθμική απόδοση έναντι του ΄΄ηχοχρώματος΄΄);Μήπως έτσι εξηγείται και η ιδιαίτερη συνάφεια που νιώθουμε προς ορισμένα μουσικά ιδιώματα;
Τί συνεπάγονται αυτά γιά την πόλωση των ακουστικών εκτιμήσεων που επιτελούνται σε διάφορα ηχοσυστήματα και ιδιαίτερα στα ηχεία;Συνδυάζοντας υπό αυτό το πρίσμα τις πιθανές συνέπειες με την αρχή του ΄΄τελειωτικού κουρδίσματος΄΄,ένα απόλυτα ΄΄θεμελιώδες΄΄ ακουστικό σύστημα δίνει έμφαση στη συνοχή της φάσης εξετάζοντας το σήμα κύρια στο πεδίο του χρόνου οπότε αντιλαμβάνεται ικανοποιητικό τονικό ηχόχρωμα εφόσον τηρείται τούτη η συνθήκη.Από την άλλη πλευρά,ένα ακουστικό σύστημα που είναι ακραιφνές ως προς την αντίληψη των επιμέρους αρμονικών,θα προκρίνει τις ΄΄χροιές΄΄ έναντι του ρυθμού και των δυναμικών εναλλαγών.

Ο Bhutia τι αποτελέσματα είχε?
(Συγχαρητήρια στον τελευταίο για το τόσο ενδιαφέρον θέμα)

Τ'αποτελέσματα και οι μουσικές μου προτιμήσεις υποδηλώνουν ότι είμαι ως επί το πλείστον ΄΄θεμελιώδης΄΄ ακροατής.Έχω βέβαια την ιδιαιτερότητα ότι ενώ γεννήθηκα αριστερόχειρας(εκ γενετής επικράτηση του δεξιού ημισφαιρίου),από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησα να εξασκώ και την άλλη πλευρά.Το πλέον ενδιαφέρον όμως είναι κατά πόσο θα διαφοροποιούνταν οι ακουστικές εκτιμήσεις γιά τον ίδιο ακροατή εάν το δεδομένο flac παιζόταν από ακουστικά και γινόταν αντιπαραβολή των αποτελεσμάτων διαδοχικά από διαφορετικά ηχεία ή/και χώρους...:612:
Εύχομαι σε όλους χαρούμενες ακροάσεις στο επερχόμενο...εορταστικό τριήμερο.

 

[noizmaker]

http://www.avsite.gr/vb/showthread.php?t=61409&page=4 :126:

 

[Bhutia]

Απάντηση: Re: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

:126:

Kαλωσόρισμα στο θαυμαστό κόσμο της...ποίησης:612:

 

[costas EAR]

Απάντηση: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

της ποίησης ή της τέχνης? ιδού η απορία....

(ξέρω, της τεχνικής...)

 

[steppenwolf]

Εδώ έθεσες ακόμα μια ενδιαφέρουσα πτυχή φίλε μπούτια. Αναφέρθηκες στην αριστεροχειρία και το επικρατές ημισφαίριο, όπου για τους αριστερόχειρες τα αποτελέσματα είναι 1-χ-2 δλδ όλοι οι δυνατοί συνδυασμοί, σε αντίθεση με τους δεξιόχειρες που είναι το αριστερό.

Το ερώτημά μου έχει να κάνει με το εξής: σχετίζεται η επικρατητικότητα του ημισφαιρίου (για λειτουργία λόγου πάντα) με το ποιά περιοχή υπερισχύει για την αντίληψη του ύψους των ήχων? Θα μπορούσαν τα μεγέθη να είναι αντιστρόφως ανάλογα? Π.χ. στους δεξιόχειρες η περιοχή Wernicke είναι ανετπυγμένη Αριστερά και μήπως δεν αφήνει πολύ "χώρο" για την υπεύθυνη περιοχή αντίληψης του ύψους των ήχων στο ίδιο ημισφαίριο, οπότε υπερέχει η δεξιά ("αρμονική") πλευρά? Οπότε οι δεξιόχειρες τείνουν να είναι "αρμονικοί"?
Ή είναι ευθέως ανάλογα; Επικρατητικό ημισφαίριο υπερέχει παντού, οπότε δεξιόχειρες -> θεμελιώδεις;

Πάντως από κάποιο λινκ που παρέθεσες, δεν προέκυψαν σαφή αποτελέσματα όσον αφορά την προτίμηση χεριού και τα χαρακτηριστικά θεμελιώδης - αρμονικός, τουλάχιστον αν θυμάμαι καλά.

Για την ιστορία έβγαλα 12/12 θεμελιώδη, αν και αριστερόχειρας αρκετά φανατικός (χωρίς βέβαια να γνωρίζω ποιό από τα 2 ή αν και τα 2 ημισφαίρια είναι επικρατή :126

Αν έχεις υπόψιν σου κάτι πάνω σ'αυτό διαφώτισέ μας σε παρακαλώ

 

[Fedra]

Απάντηση: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

Το θέμα είναι που στοχεύουμε :121:....τι θέλω να πω?
Στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου κυριαρχούν οι λεκτικές και γνωστικές ικανότητες που τις χρησιμοποιούμε στην ικανότητα της ομιλίας, στην απομνημόνευση στην ορθολογική οργάνωση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου κυριαρχεί η μη γραμμική οργάνωση , η φαντασία επεξεργασία των ιδεών η διαισθητική και ενορατική λειτουργία.
Ενώ το αριστερό ημισφαίριο συγκεντρώνει πληροφορίες (αυτά που διαβάζετε καλή ώρα) το δεξί ημισφαίριο δέχεται αυτές τις πληροφορίες υπό τη μορφή ολιστικών ενοράσεων.
Στην ακρόαση είναι πιθανό να εναρμονίζονται αυτές οι δύο λειτουργίες γιατί όταν δημιουργούμε μουσική -ήχους- ακούμε η εκτελούμε δραστηριοποιούνται και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου.
Αν ακούμε κάποιους ήχους ή μουσική για παράδειγμα, παρατηρήσουμε με προσοχή (αυτοσυγκέντρωση) την ανάλυση της κίνησης της αρμονίας αυτό σημαίνει πως μάλλον χρησιμοποιούμε το αριστερό ημισφαίριο ή βασιζόμαστε σε αυτό.
Αν αφήσουμε τους ήχους -αρμονία- να κυλήσουν σχεδόν παθητικά μέσα μας και να νιώσουμε την αίσθηση του ήχου, ίσως χρησιμοποιούμε το δεξί ημισφαίριο.
Παρατήρηση, τεταμένη προσοχή - γνωστικό τμήμα του εγκεφάλου.
Χαλαρή ακρόαση - διαίσθηση.
Λίγοι είναι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν στην ακρόαση το ένα από τα δύο ημισφαίρια όμως σίγουρα οι περισσότεροι ευνοούν πολλές φορές το ένα από τα δύο.
Τώρα το κατά πόσο μπορεί κάποιος να ακούσει μια νότα (τονικό ύψος ) εξαρτάται από το πόσο θα την εξετάσει παρά από το να την αναγνωρίσει.
Ο ήχος (τόνος) έχει την δικιά του οντότητα είναι ζωντανός οργανισμός που κάνει τον κύκλο του είσοδος-ανάπτυξη στη μέγιστη έντασή του-θάνατος (στιγμή που σταματά)
Έχουμε όμως και την ανάμνηση του ήχου φυσικά θα πρέπει να έχει προηγηθεί η γέννηση:126:
Το σώμα μας αποτελείται από δονούμενα συστήματα με διαφορετικές συχνότητες..........κάθε κύτταρο παράγει ήχο και κάθε σώμα έχει τη δικιά του συχνότητα.
Έχω την εντύπωση ότι οποιεσδήποτε ψυχοσωματικές ανωμαλίες εμποδίζουν την σωστή λειτουργία του εγκεφάλου καθώς και ολόκληρου του σώματος με τα οποία μπορούμε να διακρίνουμε ήχο τονικότητα, κλπ.
Σκέφτομαι πως ναι μεν μεγάλο ρόλο παίζει η λειτουργία της ακοής ,του εγκεφάλου, για την συχνοτική μας αντίληψη αλλά όχι μόνο. Ίσως παίζει ρόλο το αιθερικό σώμα, το νοητικό σώμα και το συναισθηματικό σώμα...
Παρόλα αυτά το σημαντικότερο κατ' εμέ είναι η απόχτηση μνήμης μετά τη γέννηση του ήχου, η παρατήρηση (επεξεργασία) και η τελική παθητική απόλαυση της γνώσης τι ακούμε.
Ποιος από σας έχει παρατηρήσει το κελαΐδισμα των πουλιών με την ηχητική ποικιλομορφία των ήχων?
Μια καλή άσκηση για το ξεφαλτσάρισμα:142:

ΥΓ. Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν και με τα δύο χέρια:126:

 

[Fedra]

Απάντηση: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

Επίσης, θέλω να ρωτήσω κάτι ακόμα. Όντας άνθρωπος που έχει συνηθίσει από μικρός τη μουσική στη βάση της 7τονης κλίμακας, προσπαθώ να διακρίνω την αρμονία μέσα στη 12τονη κλίμακα του Σόνμπεργκ, κάτι που δεν μου έρχεται ασυνείδητα, κάτι που προφανώς νιώθουν και πολλοί άλλοι, αποκαλώντας την "αθεματική" μουσική. Μήπως χάνουμε κάτι που ένιωθε ο Σόνμπεργκ και οι μαθητές του, (βασικά η κεντρική τριάδα της σχολής αυτής, Σόνμπεργκ, Μπεργκ και Βέμπερν), ή απλώς ο Σόνμπεργκ ήταν ένας έντονα εγκεφαλικός και φιλόδοξος τύπος, που ήθελε να καινοτομήσει;

Διότι, στο κάτω της γραφής, αμφότερες οι κλίμακες, και η κλασική επτάτονη και η δωδεκάτονη, δεν είναι παρά μαθηματικοί αλγόριθμοι προσδιορισμού ενδιαμέσων συχνοτήτων μέσα σε μια οκτάβα...

Είναι μεγάλη κουβέντα Κώστα για αρχή θα σου πω πως η αγάπη του ήχου έρχεται πρώτα και η αφομοίωση αυτού μάλλον ο συντονισμός του κάθε ήχου για αρχή με το σώμα μας και μετά όλα τα άλλα.
Μεγάλο ρόλο στη μουσική και στην τονικότητα έπαιξαν ο χρόνος, ο τόπος τα ήθη και τα έθιμα αλλά και η θρησκεία για την κοινωνική πλέον αποδοχή της μουσικής. Μεγάλη κουβέντα που όταν βρω χρόνο θα αναπτύξω.

 

[Bhutia]

Απάντηση: Re: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

Αν έχεις υπόψιν σου κάτι πάνω σ'αυτό διαφώτισέ μας σε παρακαλώ

Στη Νευροφυσική,οι πιθανότητες είναι πιό συναρπαστικές από τις βεβαιότητες...:612:
Οι πρώτες αναφορές γιά την τοποθέτηση της μουσικής επεξεργασίας στο φλοιό βασίστηκαν σε περιπτώσεις ασθενών που είχαν χάσει την ικανότητα να διαχειρίζονται πολύπλοκες μουσικές δομές ή συγκεκριμένα στοιχεία της μουσικής.Αυτές οι διαταραχές κατατάσσονται υπό το όρο ΄΄Αμουσία΄΄ και διακρίνονται σ'επίκτητες(εξαιτίας ατυχημάτων ή ασθενειών) και κληρονομικές.Ξεχωρίζεται και μιά σπανιότερη νευρολογική ανωμαλία που συνίσταται στην πυροδότηση επιληπτικών κρίσεων όταν ο ασθενής ακούσει ή παίξει ο ίδιος μουσική.

Υπάρχει σαφής σχέση της αμουσίας με την ΄΄Αφασία΄΄(απώλεια Λόγου) λόγω της έδρασης και των δύο στην ακουστική επικράτεια και συχνά συνυπάρχουν αν και καθεμία δύναται να υπάρξει απουσία της άλλης.Διάσημη περίπτωση αμουσίας αποτελούσε ο Maurice Ravel στον οποίο μιά προοδευτική εγκεφαλική ασθένεια προκάλεσε αφασία μαζί με Αλεξία(ανικανότητα να διαβάσει),Αγραφία(ανικανότητα γραφής) και ιδεοαυτοματική Απραξία(ανικανότητα επιτέλεσης συντονισμένων κινήσεων).Με την πάροδο του χρόνου,έχασε επίσης την ικανότητά του να συνθέτει μουσική.

Οι επιπτώσεις της ασθένειας επιδεικνύονται σε έργα που συνέθεσε μεταγενέστερα όπως το ΄΄Bolero΄΄ που χαρακτηρίζεται από κυριαρχία των ΄΄χροιών΄΄ σε βάρος της μελωδικής πολυπλοκότητας.Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ο εκφυλισμός ήταν εντοπισμένος στο αριστερό ημισφαίριο παρά στο δεξί.Σε αντιπαραβολή,αφασία δίχως αμουσία εμφανίστηκε στο Ρώσο συνθέτη Shebalin,του οποίου οι μουσικές ικανότητες διατηρήθηκαν παρά τις σοβαρές βλάβες που είχε υποστεί το αριστερό του ημισφαίριο.

Σε περιπτώσεις αμουσίας με διατήρηση του Λόγου η βλάβες εντοπίζονται στο δεξί ημισφαίριο.Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσχέρεια στην ταυτοποίηση ήχων ως μουσικών,απώλεια αίσθησης του ρυθμού,αντίληψη μουσικών ήχων ως ΄΄φάλτσων΄΄ και ακουστική αντίληψη τόσο της φωνής όσο και της μουσικής ως ΄΄μονότονες΄΄.Γενικά,τρώσεις του δεξιού ημισφαιρίου παρεμβάλλονται σε διαδικασίες σχετικές με τη συχνότητα παρά σε κείνες που σχετίζονται με το ρυθμό.Δεξιά κροταφική λοβοτομή διαταράσσει την ταυτοποίηση των ΄΄χροιών΄΄ αφήνοντας αλώβητη την ρυθμική επεξεργασία.

Οι περιπτώσεις επίκτητης αμουσίας έχουν ξεκαθαρίσει ότι η μελωδική και η χρονική αντίληψη απαιτούν εγκεφαλική επεξεργασία τόσο σε τοπικό όσο και σε καθολικό επίπεδο.Τα συχνοτικά διαστήματα έχουν εντοπισμένη επεξεργασία ενώ οι μελωδικές καμπύλες ολιστική.Παρόμοια υφίστανται τοπικοί μηχανισμοί γιά την αντίληψη της διάρκειας και της χρονικής απόστασης ανάμεσα σε ακουστικά γεγονότα(αίσθηση ρυθμού) και καθολικοί μηχανισμοί γιά την αντίληψη των μουσικών μέτρων(χρονική ποικιλία των επανεμφανιζόμενων παλμών που παρέχει μονάδες διάρκειας γιά τη διάκριση μεταξύ λ.χ ενός εμβατηρίου από ένα βαλς).

Οι χρονικές δομές της μουσικής-ιδιαίτερα ο ρυθμός- επεξεργάζονται κατά προτίμηση στο αριστερό ημισφαίριο.Τρώσεις στο δεξί παραβλάπτουν την αντίληψη των μελωδικών γραμμών ενώ τρώσεις εντοπισμένες και στις δυό πλευρές παραβλάπτουν την αντίληψη των συχνοτικών διαστημάτων.
Μελέτες έδειξαν πως όταν ζητήθηκε από ζεύγη ακροατών ν'αναγνωρίσουν φαλτσαρίσματα που είχαν ενσωματωθεί μέσα σε δημοφιλείς μελωδίες,τα ζεύγη μονοζυγωτικών διδύμων σημείωσαν πολύ μεγαλύτερη επιτυχία από τα υπόλοιπα.
http://www.musicianbrain.com/papers/Schlaug_HemDominance_1995a.pdf

http://www.loni.ucla.edu/~thompson/NRN2003/NRN2003R.pdf

http://www.sciencedaily.com/releases/2007/05/070524145005.htm

http://www.cmj.org/Periodical/PaperList.asp?id=LW7193

http://www.musictherapyworld.de/modules/mmmagazine/showarticle.php?articletoshow=135

http://brainmind.com/LeftHemisphere.html

http://brainmind.com/BrainLecture2.html

 

[Fedra]

Απάντηση: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

Για όσους ενδιαφέρονται...
http://www.avsite.gr/vb/showthread.php?p=969492#post969492

 

[Bhutia]

Απάντηση: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

...η αγάπη του ήχου έρχεται πρώτα και η αφομοίωση αυτού μάλλον ο συντονισμός του κάθε ήχου για αρχή με το σώμα μας και μετά όλα τα άλλα.

Η ικανότητα της Μουσικής να εγείρει συναισθήματα είναι κοινή σε όλους.Σε μελέτη που χρησιμοποιήθηκε Τομογραφία Εκπομπής Ποζιτρονίων-Positron Emission Tomography(PET scan),παρατηρήθηκε δράση σε πολλές παραμεταιχμιακές περιοχές συσχετιζόμενες με τα συναισθήματα(ευχάριστα ή δυσάρεστα) προκαλούμενη από μουσικά ερεθίσματα με ποικίλλου βαθμού διάφωνη συνήχηση φθόγγων.Ενώ οι ακροατές υποβάλλονταν στα αγαπημένα τους μουσικά κομμάτια ενεργοποιούνταν εγκεφαλικές περιοχές όπως το κοιλιακό ραβδωτό σώμα και ο πλαγιοραχιαίος μεσεγκέφαλος στις οποίες εδράζονται κέντρα ικανοποίησης και ανταμοιβής.

 

[Bhutia]

Απάντηση: Re: Πόσο Θεμελιώδεις είμαστε στη συχνοτική μας αντίληψη(pitch perception);

Εδώ έθεσες ακόμα μια ενδιαφέρουσα πτυχή...

http://books.google.gr/books?id=gDEe4dazDLUC&dq=handedness and brain asymmetry the right shift theory&printsec=frontcover&source=bn&hl=el&ei=WQrsStjzDMGZjAePo_XHAw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=4&ved=0CBYQ6AEwAw#v=onepage&q=&f=false
http://www.britannica.com/bps/addit...-IN-EVOLUTION-DEVELOPMENT-AND-PSYCHOPATHOLOGY
Oι σύγχρονες τεχνικές απεικόνισης επιτρέπουν τον εντοπισμό των φλοιικών και υποφλοιικών δομών που ενεργοποιούνται υπό την επίδραση της μουσικής.Σε γενικές γραμμές τα ευρήματα υποδεικνύουν την εξειδίκευση του δεξιού ημισφαιρίου όσον αφορά την αντίληψη και την ενεργή μνήμη γιά τη συχνότητα(βραχύχρονη κατακράτηση των τονικών μοτίβι) και του αριστερού στο ρυθμό και στην αναγνώριση/ταυτοποίηση των μελωδιών.Σε μιά μελέτη(Halpern & Zatorre,1999),παρατηρήθηκε ενεργοποίηση του δεξιού ακουστικού φλοιού όταν ο ακροατής αναπαρήγαγε νοητά μιά γνώριμη μελωδία.

Η επεξεργασία που συνεπάγεται τη συχνοτική αντίληψη συμπεριλαμβάνει πολλές διαφορετικές περιοχές του φλοιού και στα δύο ημισφαίρια διατεταγμένες σε ανατομική και λειτουργική ιεραρχία που εκτείνεται από το αυτί στο στέλεγχος,το θάλαμο και τον ακουστικό φλοιό.Ο τελευταίος παρουσιάζει ιεραρχική κατανομή με μιά κεντρική περιοχή πυρήνων-στην οποία εδράζεται ο πρωτεύων ακουστικός φλοιός(Α1)-,μιά περιβάλλουσα κύρια ζώνη και μία δευτερεύουσα.Σε μελέτη των Griffiths et al(2001) ένα ιδιαίτερο συχνοτικό ερέθισμα προκάλεσε σχεδόν συμμετρικά δυναμικά δράσης και στα δύο ημισφαίρια από το στέλεγχος μέχρι και το φλοιό-συμπεριλαμβανομένης της έλικας του Heschl που περιέχει τον κεντρικό πυρήνα της Α1.

Ο θόρυβος καθώς κι ερεθίσματα σταθερής συχνότητας παρήγαγαν συμμετρικά δυναμικά δράσης στην έλικα του Heschl και την περιοχή του κροταφικού πεδίου με τη μεγαλύτερη ενεργοποίηση να πραγματοποιείται από τα σταθερής συχνότητας.Ασυμμετρία από την πλευρά του δεξιού ακουστιού φλοιού παρατηρήθηκε μονάχα όταν το ερέθισμα ήταν μελωδικό(το οποίο επέφερε πρόσθετα δυναμικά δράσης στο κροταφικό πεδίο και την άνω κροταφική έλικα).Τα πειραματικά ευρήματα συνάδουν με τα κλινικά όπου ασθενείς που έχουν υποστεί τρώσεις στο δεξιό λοβό περικλείουσες την έλικα του Heschl επέδειξαν ανικανότητα στη διάκριση(αύξουσα ή μειούμενη) και ανίχνευση της συχνοτικής φοράς:
http://brain.oxfordjournals.org/cgi...d4b4651e2ab1ae96f53d440c&keytype2=tf_ipsecsha

Σε παρεμφερή αποτελέσματα κατέληξαν παρατηρήσεις που βασίζονταν σε στερεοφωνική απόδοση οργανικού μουσικού ερεθίσματος,ζευγών διαδοχικά παιζόμενων τόνων ή μελωδικών ακολουθιών.Όλ'αυτά έδειξαν ξεκάθαρη ασύμμετρη συμμετοχή της δεξιάς άνω κροταφικής έλικας.Επιπρόσθετα σε ακροατές με σχετική (αντί απόλυτης) τονική αντίληψη ενεργοποιούνται περιοχές του δεξιού προμετωπιαίου φλοιού όταν η άμεσα λειτουργούσα μνήμη απασχολείται με την αντιπαραβολή του παρουσιαζόμενου τόνου προς τον τόνο αναφοράς:
http://www.jneurosci.org/cgi/conten...e1e8f81f65e44f117645f93f&keytype2=tf_ipsecsha

Στη μελέτη συμπεριφοράς των Bever & Chiarell(1974) αναφέρθηκε επικράτηση του δεξιού αυτιού(αριστερό ημισφαίριο) στους μουσικούς κι επικράτηση του αριστερού αυτιού(δεξί ημισφαίριο) στους μη μουσικούς.Η πρώτη μελέτη απεικόνισης με Τομογραφία Εκπομπής Ποζιτρονίων επέδειξε ασυμμετρίες υπέρ της δεξιάς πλευράς σε απλούς μουσικόφιλους που υποβλήθηκαν σε ασκήσεις σχετικές με συχνότητα,χροιές και συγχορδίες(ακόρντα) αλλά ασυμμετρίες υπέρ της αριστερής στους μουσικούς.Οι συγγραφείς θεώρησαν ότι τούτες οφείλονται στην πιό αναλυτική διαδικασία με την οποία οι μουσικοί ερμηνεύουν τις μουσικές δομές σε μεγαλύτερο βάθος.

Οι μουσικοί επίσης διακρίνονταν από μεγαλύτερη ταχύτητα ροής του αίματος στο αριστερό ημισφαίριο,ενώ οι απλοί ακροατές στο δεξί μονάχα κατά τη διαδικασία αντίληψης της αρμονίας.Σε μελέτη με τη χρήση μαγνητικής τομογραφίας,οι μουσικοί εμφάνισαν μεγαλύτερη ενεργοποίηση από τους υπόλοιπους στη δευτερεύουσα ακουστική περιοχή και στους πλαγιοραχιαίες προμετωπικές περιοχές του αριστερού ημισφαιρίου με τους μη μουσικούς να εμφανίζουν αντίστροφα αποτελέσματα.Επιπλέον οι πρώτοι είχαν δυναμικά δράσης και και στο αριστερό κροταφικό πεδίο που ήταν επίσης ανατομικά μεγαλύτερο από τους δεύτερους.

Το ζήτημα που προκύπτει είναι ότι η παθητική ακρόαση όπως την αντιλαμβάνεται ένας απλός μουσικόφιλος είναι δυσκολότερη γιά τους μουσικούς λόγω της αυτοματοποιημένης υποσυνείδητης αναλυτικής επεξεργασίας στην οποία υποβάλλουν το ηχητικό ερέθισμα και τούτο συντελεί στην εκλεκτικότητα της αριστερής πλευράς που τους χαρακτηρίζει.