... και το όνομα αυτού ...

[Maria Pentagiotissa]

Απάντηση: ... και το όνομα αυτού ...

...
Πάντως πιστεύω πως δεν πρέπει να τα θυσιάζουμε όλα στο βωμό της πρακτικότητας. Θέλω να πω ότι μερικές παραδόσεις μπορεί να φαίνονται ανούσιες αλλά πολλές φορές αυτές οι παραδόσεις είναι που μας συνδέουν με το παρελθόν και μας βοηθούν να γινόμαστε καλύτεροι σε ορισμένα πράγματα.

Για παράδειγμα λένε πολλοί ότι "δεν τιμάς τους γονείς σου δίνοντας τ' όνομά τους στο παιδί σου, αλλά με την καθημερινή συμπεριφορά σου". Δε λέω, αυτό είναι το σωστό, αλλά όσο να'ναι διαφορετική είναι η αίσθηση συνέχειας που υπάρχει διατηρώντας αυτή την παράδοση και σίγουρα είναι κι αυτή μια μορφή τιμής απέναντι στους γονείς. Δεν μπορώ να το εκφράσω όπως θα ήθελα, αλλά άποψή μου είναι πως δεν πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα. Κατά την ίδια έννοια μπορούμε ν' αρχίσουμε να κόβουμε ένα σωρό παραδόσεις μόνο και μόνο γιατί δε μας φαίνονται άμεσα χρήσιμες. Δε λέω φυσικά να μείνουμε προσκολλημένοι σ' αυτές γιατί έτσι κι αλλιώς οι περισσότερες εκφράζουν το χαρακτήρα εντελώς διαφορετικών εποχών, αλλά ούτε είναι κακό να μην τις ξεχνάμε.

Βέβαια για να μην παρεξηγούμαι σχετικά με τις ονομασίες, σαφώς και είμαι αντίθετος να δίνονται άσχημα ονόματα στα παιδιά μόνο και μόνο λόγω του ότι έτυχε έτσι να λένε τους παππούδες τους, όπως ανέφερα και πιο πριν. Όπως και φυσικά διαφωνώ με τα γραφικά τύπου "δεν έρχομαι στα βαφτίσια αν δεν βαφτίσεις το εγγόνι μου με τ' όνομά μου" τα οποία πολλές φορές οδηγούν γονείς να μη μιλάνε στα παιδιά τους και άλλα τραγελαφικά. Σε άλλες περιπτώσεις όμως πιστεύω πως είναι θετικό να διατηρείται αυτή η παράδοση.

Ξανα-συμφωνώ...

Όσο για τα δύο ονόματα, επειδή και τα δύο παιδιά μου έχουν από δύο, στην πράξη δεν βλέπω να έχει δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα... Το όνομα με το οποίο τους φωνάζουν και με το οποίο συστήνονται είναι σταθερό, το πολύ-πολύ κάποιοι που τους γνωρίζουν αρχικά από την ταυτότητα (π.χ. αν πάνε να γραφτούν κάπου) τους ρωτάνε ποιο όνομα χρησιμοποιούν, απαντάνε και τελείωσε. Ο μεγάλος μου γιος ακούει στο πρώτο όνομα της ταυτότητας και ο μικρός στο δεύτερο. Υποθέτω ότι αν δεν τους άρεσε και ήθελαν να το αλλάξουν, σε έναν καινούργιο κοινωνικό κύκλο - όπως σχολείο, πανεπιστήμιο, δουλειά - θα μπορούσαν να το κάνουν, αν και δεν βλέπω να έχουν τέτοιες διαθέσεις.

Το μόνο (αστείο ακούγεται) πρόβλημα είναι στη συμπλήρωση κάποιων εντύπων, όπου τα δύο ονόματα δεν χωράνε στα πεδία...:140:

 

[kosmous]

Απάντηση: Re: ... και το όνομα αυτού ...

Α... όσο για το Κωνσταντίνος ... πώς να το πω ...
Πάντα μου ακουγόταν βαρύ για παιδάκι ... και τα τελευταία χρόνια ακούω πολλούς γονείς να το επιλέγουν έναντι του ''Κώστας'', που σαν υποκοριστικό μου ακούγεται ...πιο γλυκό :403:

Σε ευχαριστώ , Κώστα με φωνάζουν :126:.

Η αλήθεια είναι πως Κωνσταντίνο φωνάζει τον πεντάχρονο γιο του ένα φιλικό ζευγάρι και μου ακούγεται κάπως .

Από την άλλη όμως θα ήθελα εδώ και κάμποσα χρόνια να καθιερώσω το Κωνσταντίνος για εμένα , αλλά η συνήθεια είναι συνήθεια και κανείς από τους γύρω μου δεν μπορεί να το καταφέρει , φυσικά ούτε λόγος για την γυναίκα μου η οποία με φωνάζει ................................... Κωτσούλι :142:

 

[Myrtw]

Για το Κωνσταντίνος υπάρχει και το Ντίνος. Ωραιότατο, κομψότατο και γλυκό για κάθε ηλικία.:107:

Παρόλο που πιστεύω ότι οι παραδόσεις ενός λαού πρέπει να διατηρούνται, εντούτοις για το θέμα του ονόματος έχω τη δική μου άποψη. :137:

Αν είχα παιδιά θα τους έδινα ονόματα ανθρώπων που αγαπώ πάρα πολύ. Όταν γεννήθηκε ο ανηψιός μου, το πόσο καλόπιανα τη νύφη μου ("χρυσή" την έκανα!) για να δεχθεί να πάρει το παιδάκι το όνομα του πατέρα μας, δε λέγεται!:142:

Πάντως, αν, για παράδειγμα, έλεγαν τη μητέρα μου Λεμονιά, τότε, όσο μα όσο και αν την αγαπούσα, δε θα έδινα ποτέ αυτό το όνομα στην κόρη μου. (Ας με συγχωρέσουν οι Λεμονιές.:142

 

[abcd]

Απάντηση: Re: ... και το όνομα αυτού ...

Για το Κωνσταντίνος υπάρχει και το Ντίνος. Ωραιότατο, κομψότατο και γλυκό για κάθε ηλικία.:107:

Καλησπέρα Μυρτώ.

Είμαι ο Ντίνος.

Πάμε για καφέ;:144::138:

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: Re: ... και το όνομα αυτού ...

Καλησπέρα Μυρτώ.

Είμαι ο μπαρμπαΝτίνος.

Πάμε για καφέ;:144::138:

:142:

 

[abcd]

Απάντηση: Re: ... και το όνομα αυτού ...

:142:

Εσύ μη γελάς!

Είσαι μεγαλύτερος από μένα! :136::142:

 

[Myrtw]

:142::142: Με κάνατε και γέλασα παλιόπαιδα!!!

 

[Nick Arvanitakis]

Απάντηση: Re: ... και το όνομα αυτού ...

Είσαι μεγαλύτερος από μένα! :136::142:

Στα χαρτια, ειχε γινει λαθος μπλα μπλα μπλα μπλα.....:143:

 

[anemelos]

Απάντηση: Re: ... και το όνομα αυτού ...

Αυτό μπορώ να το βεβαιώσω. Δεν υπάρχει περίπτωση να είναι 36 που γράφουν τα χαρτιά του, δείχνει πολύ νεώτερος. :119:

Spoiler

Καλό είναι τόσο, να τ' αφήκω; Ρίξε κάνα

γιατί

 

[stroumfita]

Απάντηση: ... και το όνομα αυτού ...

Αλήθεια, γνωρίζει κανείς πως δημιουργήθηκε αυτή η παράδοση;

Παρουσιάζει ενδιαφέρον το θέμα. Θυμήθηκα πως στην αρχαιοελληνική ιστορία τα παιδιά σίγουρα δεν ονομάζονταν όπως οι παππούδες τους ακόμα κι όταν ήταν παιδιά βασιλέων (βλ. Τηλέμαχο, Αλέξανδρο κ.α.).

Ύστερα από μία μικρή διαδυκτιακή έρευνα διαπίστωσα ότι η παράδοση αυτή δεν υπήρχε ούτε και κατά τη διάρκεια των Βυζαντινών χρόνων.

Αν γνωρίζει κάποιος οτιδήποτε σχετικό ας το καταθέσει!

:123:

 

[Maria Pentagiotissa]

Απάντηση: ... και το όνομα αυτού ...

Αλήθεια, γνωρίζει κανείς πως δημιουργήθηκε αυτή η παράδοση;

Παρουσιάζει ενδιαφέρον το θέμα. Θυμήθηκα πως στην αρχαιοελληνική ιστορία τα παιδιά σίγουρα δεν ονομάζονταν όπως οι παππούδες τους ακόμα κι όταν ήταν παιδιά βασιλέων (βλ. Τηλέμαχο, Αλέξανδρο κ.α.).

Ύστερα από μία μικρή διαδυκτιακή έρευνα διαπίστωσα ότι η παράδοση αυτή δεν υπήρχε ούτε και κατά τη διάρκεια των Βυζαντινών χρόνων.

Αν γνωρίζει κάποιος οτιδήποτε σχετικό ας το καταθέσει!

:123:

Κι εγώ δεν ήξερα, αλλά ένα πουλάκι μου είπε ότι αυτή η παράδοση δεν είναι ελληνική και ξεκίνησε απο τους Εβραίους και γενικά τους Σημιτι-Χαμητικούς λαούς (Άραβες-Εβραίους), οι οποίοι έβαζαν πρώτα το όνομα του πατρός -Μπεν-Τζαμίν (ο γιος του Τζαμίν για τους Εβραίους) και Τζαμίν-Μπεν αντίστοιχα για τους Άραβες...

Αντίθετα, οι αρχαίοι οι δικοί μας έλεγαν... "Για πες μας Τηλέμαχε υιέ του πολυμήχανου..." Ή έβαζαν τον οίκο πρώτα: "Ειπέ μας υιέ του Ατρέα..."

Οι Εβραίοι το κρατούσαν συνήθως στο κάθε σπίτι, ώστε να ξέρουν την καταγωγή του καθενός, φτάνοντας μέχρι τη ρίζα Δαυίδ, περιμένοντας τον Μεσσία...

...είπε το πουλάκι!

Εσύ δεν μας είπες, το Στρουμφίτα της γιαγιάς σου είναι; :107:

 

[Fedra]

Απάντηση: ... και το όνομα αυτού ...

Κι εγώ δεν ήξερα, αλλά ένα πουλάκι μου είπε ότι αυτή η παράδοση δεν είναι ελληνική και ξεκίνησε απο τους Εβραίους και γενικά τους Σημιτι-Χαμητικούς λαούς (Άραβες-Εβραίους), οι οποίοι έβαζαν πρώτα το όνομα του πατρός -Μπεν-Τζαμίν (ο γιος του Τζαμίν για τους Εβραίους) και Τζαμίν-Μπεν αντίστοιχα για τους Άραβες...

Αντίθετα, οι αρχαίοι οι δικοί μας έλεγαν... "Για πες μας Τηλέμαχε υιέ του πολυμήχανου..." Ή έβαζαν τον οίκο πρώτα: "Ειπέ μας υιέ του Ατρέα..."

Οι Εβραίοι το κρατούσαν συνήθως στο κάθε σπίτι, ώστε να ξέρουν την καταγωγή του καθενός, φτάνοντας μέχρι τη ρίζα Δαυίδ, περιμένοντας τον Μεσσία...

...είπε το πουλάκι!

Εσύ δεν μας είπες, το Στρουμφίτα της γιαγιάς σου είναι; :107:

Πολύ σωστά Μαρία μας στα είπε το πουλάκι....:126: Όπως επίσης από εκεί κρατάει και το εθιμοτυπικό των μαύρων ρούχων κατά την διάρκεια πένθους...:133:

 

[tyler durden]

Απάντηση: ... και το όνομα αυτού ...

μηπως το δικο μου να το κανω "Λέλος", ετσι για να συναδει με τις καλλιτεχνικες μου ανησυχιες??:138:

 

[DoomSword]

Απάντηση: ... και το όνομα αυτού ...

εγω παντως του παππου (απο πατερα μερια) τσιμπησα... η αδερφη μου μεταλλαγμενη εκδοση της γιαγιας (απο πατερα μερια), ο ενας αδερφος μου πηρε το ονομα του πατερα μου (δεν εχετε να πειτε, δημοκρατικα πραγματα :119 και ο μικρος αδερφος αξιοθηκε να παρει ονομα απο το αλλο σοϊ (της μανας ντε!)

παντως με τη συζυγο μου αν κανουμε αγορι σκεφτομαστε το Βικτωρ, αν και εγω ειχα κολλημα με το Φαεθων αλλα δε συμφωνει εκεινη...

αν κανουμε κορη, βλεπουμε, θελω αρχαιοελληνικο, θελει της μανας της, βγαλε ακρη χαχαχα

τα αμοιρα παιδιακια την πληρωνουν στο τελος :119:

 

[stroumfita]

Απάντηση: ... και το όνομα αυτού ...

Ευχαριστώ πολύ Maria εσένα και το πουλάκι που σου μαρτύρησε το ιστορικό πλαίσιο αυτής της παράδοσής μας!

Ως προς το όνομά μου, το κληρονόμησα από ένα παιδάκι που είχε βαφτίσει η μητέρα μου και το οποίο αργότερα απεβίωσε. Το όνομα άρεσε πολύ στους γονείς μου και αποφάσισαν να με βαφτίσουν έτσι (είναι μάλιστα ανάμεσα σε αυτά που προτάθηκαν ως ωραία σε αυτό το θέμα :107.

Οι δύο μεγαλύτερες αδερφές μου είχαν ήδη πάρει τα ονόματα των γιαγιάδων που είναι όμως και τα δύο εύηχα και σπάνια. Οι γιαγιάδες μου είχαν ήδη πεθάνει και σε όλα τα άτομα-συγγενείς που πήγαν να ανακατευτούν στην διαδικασία επιλογής των ονομάτων ξεκαθαρίστηκε πως η επιλογή αυτή αφορούσε τους γονείς μου και μόνο:137:.

Σημείωση: στη βάφτιση της μίας αδερφής μου ο παππούς μου αποχώρησε από την εκκλησία και έκοβε βόλτες στην αυλή. Κανένας δεν ταράχτηκε, το μυστήριο συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε κανονικά. Την αδερφή μου την φώναζε με τ' όνομά της το πολύ σε μία εβδομάδα από τη βάφτιση. :114:

:126:

 

[Maria Pentagiotissa]

Απάντηση: ... και το όνομα αυτού ...

Εγώ πάλι δεν έχω όνομα γιαγιάς ούτε διαλεγμένο, γιατί ήμουν ταμένη... η μητέρα μου με έκανε σε μεγάλη ηλικία και η εγκυμοσύνη της ήταν δύσκολη και υψηλού κινδύνου (πολύ περισσότερο εκείνα τα χρόνια).
Δεν ξέρω αν η γέννησή μου οφείλεται στο αντίκρυσμα του τάματος ή κάτι τέτοιο, γιατί πολλές είναι οι επικίνδυνες εγκυμοσύνες που έχουν τελικά καλή έκβαση και δεν θα είχα ερείσματα να το θεωρήσω κάτι σαν θαύμα. Ωστόσο, ακόμα και μόνο για το γεγονός ότι αυτή η πίστη που εκφράστηκε μέσα από το τάμα μπορεί να βοήθησε τους γονείς μου και κατ' επέκταση και μένα, αισθάνομαι ευγνώμων και χαρούμενη για το όνομα της Παναγίας που έχω.

 

[stroumfita]

Απάντηση: ... και το όνομα αυτού ...

Το Μαρία είναι πολύ όμορφο όνομα :107:

Ο λόγος που συχνά το περιφρονούν είναι επειδή ακούγεται αρκετά συχνά. (αν και γνωρίζω πολλές περισσότερες Ελένες από Μαρίες) :114: