- Μηνύματα
- 6
- Reaction score
- 0
Αγαπητοί Κύριοι,
Επειδή η ψυχραιμία και η υπομονή έχει τα όρια της και επειδή από την στιγμή που έκανα την είσοδό μου στο site αυτό θεωρούμαι κατάσκοπος, συκοφάντης, αλεξιπτωτιστής, πληρωμένος δολοφόνος, διαπλεκόμενος και ότι άλλο μπορεί να επινοήσει η φαντασία σας, εάν την αφήσετε να οργιάσει, γράφω αυτή την εξήγηση διότι καθώς διαβάζω κάποιοι προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα.
Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι λοιπόν για να βρούμε την άκρη του.
Βρήκα αυτό το site τυχαία από μια σελίδα στατιστικών και αποφάσισα να εγγραφώ για να βρώ το τεύχος από το περιοδικό High Fidelity που μου έλειπε. Φυσικά λόγω του ότι δεν διαμένω στην Αθήνα και δυσκολευόμουν να το βρώ, έγινα πρόσφατα συνδρομητής και κατά την επικοινωνία μου με το περιοδικό ενημερώθηκα από την γραμματεία ότι το δεύτερο τεύχος δεν υπάρχει. Το πρώτο πράγμα λοιπόν μπαίνοντας εδώ, ήτανε να κάνω μια αναζήτηση για να δω αν γνωρίζει κανείς το περιοδικό και κατόπιν να διαβάσω όλα τα αποτελέσματα της αναζήτησής μου. Δεδομένου ότι είμαι νέος μέλος και δεν γνώριζα τι συμβαίνει εδώ μέσα, ομολογώ ότι εξεπλάγην.
Από το πρώτο κιόλας μήνυμα, δέχθηκα επίθεση γιατί τόλμησα να πω ότι δεν διαβάζω πλέον τον Ήχο αλλά το High Fidelity. Αυτό είναι αλήθεια αν και στην αρχή τα έπαιρνα και τα 2. Απλά όταν βγήκε το δεύτερο τεύχος τα οικονομικά μου δεν ήτανε και τόσο καλά και έτσι το έχασα. Πλέον έχω αποφασίσει να αγοράζω μόνο το High Fidelity γιατί το θεωρώ πιο φιλικό στον αναγνώστη, πιο παρείστικο, πιο χομπίστικο και πιο αναλυτικό.
Ο άλλος λόγος που δέχθηκα επίθεση είναι γιατί έφερα αντίρρηση στον "Δρ Ντίνος Πικάπιος" (το κατα κόσμον όνομά του είναι σε όλους πιστεύω γνωστό) υποστηρίζοντας έναν δημοσιογράφο τον οποίο γνωρίζω μόνο από τα γραπτά του.
Είναι απαράδεκτο ο Δρ Ντίνος Πικάπιος και κάθε Δρ Ντίνος Πικάπιος, να βγαίνει δημόσια και να γράφει ότι ο τάδε δημοσιογράφος ή reviewer αν προτιμάτε, είναι "για γιαούρτια ή ντομάτες και ουστ από δω!". Όπως δεν θα ήθελα εγώ να βγεί κάποιος και να προσβάλει το όνομά μου και την δουλειά μου, θεώρησα πρέπον να πάρω θέση. Εξάλλου όπως προανέφερα είμαι αναγνώστης του περιοδικού και συνδρομητής. Ως εκ τούτου το περιοδικό το αγοράζω, δεν μου χαρίζεται και δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να υποτιμά την αντίληψή μου λέγοντας ότι διαβάζω γελοιότητες.
Όμως είναι προφανές ότι Δρ Ντίνος Πικάπιος έχει πάρει τόσο ψηλά τον αμανέ από τις επιδοκιμασίες όλων εδώ μέσα, που νομίζει ότι είναι πάνσοφος και έχει το ακαταλόγιστο. Δεν είναι έτσι όμως.
Εκτός αυτού ο "πάνσοφος" Δρ Ντίνος Πικάπιος, θεώρησε ότι ο δημοσιογράφος που έθιξε θα του έδινε και αυτός την δέουσα σημασία και θα έμπαινε ως audiomusic να του "την πει"! Αν του έκανε αυτή την χάρη λέτε να του έδινε τα δικά μου οικτρά επιχειρήματα; Όχι βέβαια. Το πιο σίγουρο είναι πως αν τον έπαιρνε μυρωδιά θα του τράβαγε μια μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση για να έχει να πορεύεται. Βέβαια μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι και έτσι έλαβα ένα μήνυμα από τον Δρ Ντίνος Πικάπιος που έλεγε τα εξής :
"Πρόσεχε τί γράφεις και πώς το γράφεις. Για ό,τι δημοσιεύεις κρίνεσαι, και οι ανοησίες όλων πρέπει να είναι ορατές από όλους. Μην γράφεις για κάτι που δεν νιώθεις σίγουρος ότι κατέχεις. Αν η δική μου προτροπή δεν σε αγγίζει, τουλάχιστον δείξε λίγο σεβασμό στον αναγνώστη. Και να θυμάσαι: Δρ Ντίνος is watching you, ασθμαίνοντα και κάθιδρε "reviewer". (Χαιρετισμούς στον Άλκη)."
Είναι νομίζω ηλίου φαεινότερον σε ποιόν απευθύνεται το μήνυμα και τι εμπάθεια έχει ο Δρ Ντίνος Πικάπιος για τον συγκεκριμένο άνθρωπο τον οποίο δεν τον γνωρίζω αλλά τον σέβομαι τόσο γιατί είμαι αναγνώστης του αλλά και γιατί δεν είναι παρόν να υποστηρίξει την θέση του.
Έτσι λοιπόν η απάντησή μου είχε ως εξής:
"Είσαι ένας κολλημένος μ*****ς που βλέπεις παντού φαντάσματα και ανεμόμυλους.
Αν έχεις τα α*****α να ανακαλύψεις ποιος είμαι και να πάθεις άλλο ένα Βατερλώ πάρε 694*****"
Και πήρε και ανακάλυψε ότι είμαι γυναίκα και ακόμα το φυσά και δεν κρυώνει!
Έσπευσε δε να με ρωτήσει αν είμαι η σύζυγος του κ. Παναγόπουλου!!!
Είχε βλέπετε την απόλυτη βεβαιότητα πως ο εν λόγω δημοσιογράφος θα σπαταλούσε τον πολύτιμο χρόνο του, με τον τρόπο που τον σπατάλησα εγώ, δίνοντας αξία σε ένα άτομο που θα προτιμούσα να μην μπω στον κόπο να χαρακτηρίσω δημοσίως.
Από το σημείο αυτό και μετά συνέχισα να γίνομαι αντικείμενο χλευασμού από τους βασικούς θαμώνες. Έτσι αποφάσισα να γράψω όσα διαβάσατε σε κάποια μέλη που είχαν λάβει μέρος στο θέμα, εξηγώντας την θέση μου. Ομολογουμένως εξεπλάγην διότι υπήρξανε μέλη που επιβεβαίωσαν την αρχική μου εικόνα περι κομπλεξισμού και συμφερόντων ενώ κάποια άλλα τα οποία έχουν το ρόλο του moderator διατήρησαν απαξιωτική στάση και συνέχισαν να αμφισβητούν τα γραφόμενά μου.
Επιπροσθέτως, θα ήθελα να αναφέρω ένα γεγονός που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Διαμένω σε επαρχιακή πόλη και αυτό το ήξερε μόνο ένα άτομο το οποίο προσφέρθηκε να μου αποστείλει το περιοδικό που αναζητούσα. Σας ερωτώ λοιπόν, πως είναι δυνατόν ο κ. ΑΝΔΡΕΑΣ Κ. να γνώριζε τον τόπο καταγωγής μου; Εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο τινά. Το πρώτο είναι ο κύριος που προσφέρθηκε να μου στείλει το περιοδικό να ήτο βαλτός. Το δεύτερο και ακόμα πιο τραγικό είναι να έχουμε να κάνουμε με παραβίαση προσωπικής αλληλογραφίας! Δεν γνωρίζω τι από τα 2 συμβαίνει και ελπίζω να έχει έναν καλό λόγο να σας δώσει ο κ. ΑΝΔΡΕΑΣ Κ. o οποίος σε δημόσιο μήνυμά του τόνισε ότι παραμένω χαριστικά.
Τέλος, με την τροπή που πήρανε τα πράγματα και επειδή όλοι έχουμε μια τιμή και μία αξιοπρέπει που προσωπικά δεν δέχομαι ούτε ανώνυμα να σπιλώνουν σας αναφέρω ότι:
1. Θα ενημερωθεί ο εκδότης του περιοδικού High Fidelity
2. Θα ενημερωθεί ο διευθυντής του περιοδικού High Fidelity
3. Θα ενημερωθεί ο αρχισυντάκτης του περιοδικού High Fidelity κος Π. Παναγόπουλος του οποίου το όνομα σπιλώθηκε άμεσα, κακόβουλα και κακοπροαίρετα, μέσα στον χώρο αυτό, από τον κ. Δρ Ντίνος Πικάπιος στις 7/8/06. Yποθέτω ότι ο κος Π. Παναγόπουλος έχει πλήρη άγνοια εφόσον από τότε μέχρι σήμερα το μήνυμα παραμένει σε κοινή θέα.
Προς ενημέρωση όλων, το μήνυμα αυτό έχει εκτυπωθεί σε 4 αντίτυπα και έχει αποθηκευθεί και ηλεκτρονικά.
Τον κ. Παναγόπουλο δεν τον γνώριζω προσωπικά. Μετά από όλα αυτά όμως θα φροντίσω να τον ενημερώσω για όσα συμβαίνουν τόσο εις βάρος του, όσο και εις βάρος του περιοδικού, γνωστοποιώντας τους ότι θα έχουν την συμπαράστασή μου εάν και εφόσον κρίνουν ότι πρέπει να προβούν ακόμα και σε νομικές διαδικασίες.
Ελπίζω το μήνυμα αυτό να μην διαγραφεί όπως όλα τα άλλα. Σε περίπτωση που θα διαγραφεί θα δημοσιευθεί σε όλα τα αντίστοιχα ανταγωνιστικά site του χώρου.
Κατανοώ ότι είναι εύκολο να κατηγορούμε τους άλλους και να σπιλώνουμε το όνομα και την καριέρα τους, όπως επίσης κατανοείτε πόσο δύσκολο και βαρύ είναι να νιώθουμε οι ίδιοι κατηγορούμενοι. Πόσο μάλλον ανυπεράσπιστοι όπως οι κύριοι που καθυβρίζετε και σπιλώνετε την δουλειά τους. Διάβαζα στο High Fidelity σχετικά με κάποιον πόλεμο που δέχονται αλλά δεν καταλάβαινα τι εννοούσανε και ειδικά τον κ. Πανογόπουλο στα editorial του ενίοτε τον θεωρούσα υπερβολικό. Στο σύντομο χρόνο της παραμονής μου κατάλαβα πως η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από όσο την περιγράφει ο ίδιος και οι υπόλοιποι συντάκτες του High Fidelity.
Σας υπόσχομαι λοιπόν ότι θα φροντίσω να ενημερώσω το περιοδικό αλλά και τον ίδιο προσωπικά για όλα αυτά που συμβαίνουν εν αγνοία του, έτσι ώστε να το δοθεί τέλος σε αυτό το αίσχος της διαπόμπευσης ανθρώπων που προσπαθούν να κάνουν την δουλειά τους, από κάποιους που θεωρούν εαυτούς έξυπνους. Δυστυχώς όμως μόνο θεωρούν, διότι δεν είναι εξυπνάδα η διαπόμπευση σε ένα χώρο που δεν συμμετέχουν οι θιγόμενοι και ως εκ τούτου δεν μπορούν να απαντήσουν.
Εξυπνάδα είναι αυτά που διαπιστώνει κανείς ως σφάλματα να έχει την θάρρος να τα γράψει επώνυμα στο περιοδικό και να δοκιμάσει αν έχουν τα κότσια, πρώτον να τα δημοσιεύσουν και κατόπιν να δώσουν σαφείς εξηγήσεις. Με τον τρόπο αυτό αν θέλει κάποιος να έχει την συνείδησή του καθαρή και αν έχει πραγματικά αγαθούς σκοπούς, ενημερώνει τους αναγνώστες του περιοδικού που είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και δεν τα γράφει σε οποιαδήποτε φυλλάδα ηλεκτρονική ή μη.
Όσο για το αν υπάρχουν διαπλεκόμενα εδώ μέσα ή όχι, σας αφήνω να το κρίνετε εσείς από δημοσιευμένες φωτογραφίες της έκθεσης Ηχος & Εικόνα μαζί με τους εκπροσώπους του ομόνυμου περιοδικού. Δεν είδα πουθενά όμως φωτογραφίες με τους εκπροσώπους του High Fidelity από την έκθεση HighEnd Show. Αυτό είναι γεγονός. Γιατί άραγε; Μήπως δεν πήγατε στην έκθεση; Ένα σωστό site ήχου και εικόνας πρέπει να είναι μέσα σε όλα και με όλους. Όμως αυτό δεν θα το κρίνω εγώ. Ας το κρίνουν οι χρήστες σας.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Ακολουθεί το μήνυμα του Δρ Ντίνος Πικάπιος για να θαυμάσετε όλοι το υπόδειγμα "εξυπνάδας" το οποίο καταχειροκροτείται.
Απολαύστε τώρα και την άλλη πλευρά. Πώς θαμπωνόμαστε από τα λεγόμενα του κατασκευαστή, και πουλάμε μούρη στον ανυποψίαστο κοσμάκη, εν προκειμένω, δια χειρός του κ. Παναγόπουλου, από το ίδιο τεύχος του High Fidelity, σελίδα 45, στο «ριβιού» του Totem Acoustic Forest. Εδώ πρόκειται για περιπτωσάρα, μιλάμε για γέλιο, πολύ γέλιο. Έχουμε και λέμε:
«Η προσοχή στη λεπτομέρεια», γράφει ο κ. Παναγόπουλος, «είναι το σήμα κατατεθέν αυτής της εταιρείας. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, το εσωτερικό της καμπίνας του ηχείου επαλείφεται με ένα ειδικό υλικό που ονομάζεται Borosilicate. Το υλικό αυτό που διαθέτει εξαιρετικές αποσβεστικές ικανότητες», συνεχίζει ο κ. Παναγόπουλος, «χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τη NASA στο διαστημικό λεωφορείο, και ειδικότερα για χρήση ανάμεσα στα κεραμικά πλακίδια που προστατεύουν το διαστημόπλοιο από τις εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, που αναπτύσσονται κατά την εισαγωγή του διαστημοπλοίου στην ατμόσφαιρα». Μάλιστα! Το καταλάβατε; Το χωνέψατε; Ωραία!
Ας αντιπαρέλθουμε το γεγονός, ότι το κείμενο χωλαίνει γλωσσικά – αυτό είναι το λιγότερο – και ας πάμε στο ψητό. Τι είναι ρε παιδιά αυτό το ματζούνι, το borosilicate; Ξέρει κανείς; Διότι, ο δόλιος κοσμάκης που δεν ξέρει, ψαρώνει αμέσως, διαβάζοντας αυτά τα φοβερά και τρομερά περί NASA και διαστημικών λεωφορείων και υψηλής τεχνολογίας. Πω, πω, ρε παιδί μου, πώς περνάει η τεχνολογία στην παραγωγή, ε; Αυτό θα πει high end!
Κι αν σας πω εγώ, ότι η NASA δεν πρωτοχρησιμοποίησε αυτό το boro-πωστολέν στο Space Shuttle, αλλά στις καφετιέρες της, θα με πιστέψετε; Πόσο πεζός μπορεί να γίνομαι ώρες – ώρες… Για πάμε να δούμε τι σκατά είναι αυτό το borosilicate. Αν κάνετε τον κόπο και μπείτε στη Γκούγκλα και ζητήσετε τον ανάλογο ορισμό, θα πάρετε αυτό, και ω του θαύματος!, η τεχνολογία έπαψε να είναι high end, και επέστρεψε εκεί που τη θέλει η αποστολή της: κοντά στους ανθρώπους, να τους υπηρετεί, και όχι να τους κοροϊδεύει.
Δεν σας φτάνει το Google; Μήπως θέλετε να πάμε μια βολτίτσα και στη φίλη μου τη Βίκυ; Κάντε κλικ εδώ. Μήπως είδατε πότε επινοήθηκε αυτό το καταπληκτικό υλικό, «που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τη NASA»; Μήπως έχετε κι εσείς, όχι στο ρακ του χαϊεντοστερέου σας, αλλά στην κουζίνα σας, κάποιο σκεύος κατασκευασμένο από Βοριούχο γυαλάκι, ούτως πως λαϊκώς ειπείν, που γράφει πάνω του Pyrex; Όχι; Δεν πειράζει. Τουλάχιστον, μήπως σας ξέμειναν στο ψυγείο τίποτε ώριμες τομάτες, γιατί κάτι τέτοιοι «ριβιούερς» μάλλον τις χρειάζονται. Ή μήπως να προτιμούσαμε γιαούρτια, να κάνει και επιδερμίδα το παιδί;
Και μετά, πιάνουν τον Αντρέα και του παραπονούνται, γιατί βάλουμε εναντίον του Ειδικού Τύπου. ΝΑ, ΓΙΑΤΙ.
«ειδικό υλικό…»
Ρε ουστ. ΟΥΣΤ!
Επειδή η ψυχραιμία και η υπομονή έχει τα όρια της και επειδή από την στιγμή που έκανα την είσοδό μου στο site αυτό θεωρούμαι κατάσκοπος, συκοφάντης, αλεξιπτωτιστής, πληρωμένος δολοφόνος, διαπλεκόμενος και ότι άλλο μπορεί να επινοήσει η φαντασία σας, εάν την αφήσετε να οργιάσει, γράφω αυτή την εξήγηση διότι καθώς διαβάζω κάποιοι προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα.
Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι λοιπόν για να βρούμε την άκρη του.
Βρήκα αυτό το site τυχαία από μια σελίδα στατιστικών και αποφάσισα να εγγραφώ για να βρώ το τεύχος από το περιοδικό High Fidelity που μου έλειπε. Φυσικά λόγω του ότι δεν διαμένω στην Αθήνα και δυσκολευόμουν να το βρώ, έγινα πρόσφατα συνδρομητής και κατά την επικοινωνία μου με το περιοδικό ενημερώθηκα από την γραμματεία ότι το δεύτερο τεύχος δεν υπάρχει. Το πρώτο πράγμα λοιπόν μπαίνοντας εδώ, ήτανε να κάνω μια αναζήτηση για να δω αν γνωρίζει κανείς το περιοδικό και κατόπιν να διαβάσω όλα τα αποτελέσματα της αναζήτησής μου. Δεδομένου ότι είμαι νέος μέλος και δεν γνώριζα τι συμβαίνει εδώ μέσα, ομολογώ ότι εξεπλάγην.
Από το πρώτο κιόλας μήνυμα, δέχθηκα επίθεση γιατί τόλμησα να πω ότι δεν διαβάζω πλέον τον Ήχο αλλά το High Fidelity. Αυτό είναι αλήθεια αν και στην αρχή τα έπαιρνα και τα 2. Απλά όταν βγήκε το δεύτερο τεύχος τα οικονομικά μου δεν ήτανε και τόσο καλά και έτσι το έχασα. Πλέον έχω αποφασίσει να αγοράζω μόνο το High Fidelity γιατί το θεωρώ πιο φιλικό στον αναγνώστη, πιο παρείστικο, πιο χομπίστικο και πιο αναλυτικό.
Ο άλλος λόγος που δέχθηκα επίθεση είναι γιατί έφερα αντίρρηση στον "Δρ Ντίνος Πικάπιος" (το κατα κόσμον όνομά του είναι σε όλους πιστεύω γνωστό) υποστηρίζοντας έναν δημοσιογράφο τον οποίο γνωρίζω μόνο από τα γραπτά του.
Είναι απαράδεκτο ο Δρ Ντίνος Πικάπιος και κάθε Δρ Ντίνος Πικάπιος, να βγαίνει δημόσια και να γράφει ότι ο τάδε δημοσιογράφος ή reviewer αν προτιμάτε, είναι "για γιαούρτια ή ντομάτες και ουστ από δω!". Όπως δεν θα ήθελα εγώ να βγεί κάποιος και να προσβάλει το όνομά μου και την δουλειά μου, θεώρησα πρέπον να πάρω θέση. Εξάλλου όπως προανέφερα είμαι αναγνώστης του περιοδικού και συνδρομητής. Ως εκ τούτου το περιοδικό το αγοράζω, δεν μου χαρίζεται και δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να υποτιμά την αντίληψή μου λέγοντας ότι διαβάζω γελοιότητες.
Όμως είναι προφανές ότι Δρ Ντίνος Πικάπιος έχει πάρει τόσο ψηλά τον αμανέ από τις επιδοκιμασίες όλων εδώ μέσα, που νομίζει ότι είναι πάνσοφος και έχει το ακαταλόγιστο. Δεν είναι έτσι όμως.
Εκτός αυτού ο "πάνσοφος" Δρ Ντίνος Πικάπιος, θεώρησε ότι ο δημοσιογράφος που έθιξε θα του έδινε και αυτός την δέουσα σημασία και θα έμπαινε ως audiomusic να του "την πει"! Αν του έκανε αυτή την χάρη λέτε να του έδινε τα δικά μου οικτρά επιχειρήματα; Όχι βέβαια. Το πιο σίγουρο είναι πως αν τον έπαιρνε μυρωδιά θα του τράβαγε μια μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση για να έχει να πορεύεται. Βέβαια μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι και έτσι έλαβα ένα μήνυμα από τον Δρ Ντίνος Πικάπιος που έλεγε τα εξής :
"Πρόσεχε τί γράφεις και πώς το γράφεις. Για ό,τι δημοσιεύεις κρίνεσαι, και οι ανοησίες όλων πρέπει να είναι ορατές από όλους. Μην γράφεις για κάτι που δεν νιώθεις σίγουρος ότι κατέχεις. Αν η δική μου προτροπή δεν σε αγγίζει, τουλάχιστον δείξε λίγο σεβασμό στον αναγνώστη. Και να θυμάσαι: Δρ Ντίνος is watching you, ασθμαίνοντα και κάθιδρε "reviewer". (Χαιρετισμούς στον Άλκη)."
Είναι νομίζω ηλίου φαεινότερον σε ποιόν απευθύνεται το μήνυμα και τι εμπάθεια έχει ο Δρ Ντίνος Πικάπιος για τον συγκεκριμένο άνθρωπο τον οποίο δεν τον γνωρίζω αλλά τον σέβομαι τόσο γιατί είμαι αναγνώστης του αλλά και γιατί δεν είναι παρόν να υποστηρίξει την θέση του.
Έτσι λοιπόν η απάντησή μου είχε ως εξής:
"Είσαι ένας κολλημένος μ*****ς που βλέπεις παντού φαντάσματα και ανεμόμυλους.
Αν έχεις τα α*****α να ανακαλύψεις ποιος είμαι και να πάθεις άλλο ένα Βατερλώ πάρε 694*****"
Και πήρε και ανακάλυψε ότι είμαι γυναίκα και ακόμα το φυσά και δεν κρυώνει!
Έσπευσε δε να με ρωτήσει αν είμαι η σύζυγος του κ. Παναγόπουλου!!!
Είχε βλέπετε την απόλυτη βεβαιότητα πως ο εν λόγω δημοσιογράφος θα σπαταλούσε τον πολύτιμο χρόνο του, με τον τρόπο που τον σπατάλησα εγώ, δίνοντας αξία σε ένα άτομο που θα προτιμούσα να μην μπω στον κόπο να χαρακτηρίσω δημοσίως.
Από το σημείο αυτό και μετά συνέχισα να γίνομαι αντικείμενο χλευασμού από τους βασικούς θαμώνες. Έτσι αποφάσισα να γράψω όσα διαβάσατε σε κάποια μέλη που είχαν λάβει μέρος στο θέμα, εξηγώντας την θέση μου. Ομολογουμένως εξεπλάγην διότι υπήρξανε μέλη που επιβεβαίωσαν την αρχική μου εικόνα περι κομπλεξισμού και συμφερόντων ενώ κάποια άλλα τα οποία έχουν το ρόλο του moderator διατήρησαν απαξιωτική στάση και συνέχισαν να αμφισβητούν τα γραφόμενά μου.
Επιπροσθέτως, θα ήθελα να αναφέρω ένα γεγονός που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Διαμένω σε επαρχιακή πόλη και αυτό το ήξερε μόνο ένα άτομο το οποίο προσφέρθηκε να μου αποστείλει το περιοδικό που αναζητούσα. Σας ερωτώ λοιπόν, πως είναι δυνατόν ο κ. ΑΝΔΡΕΑΣ Κ. να γνώριζε τον τόπο καταγωγής μου; Εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο τινά. Το πρώτο είναι ο κύριος που προσφέρθηκε να μου στείλει το περιοδικό να ήτο βαλτός. Το δεύτερο και ακόμα πιο τραγικό είναι να έχουμε να κάνουμε με παραβίαση προσωπικής αλληλογραφίας! Δεν γνωρίζω τι από τα 2 συμβαίνει και ελπίζω να έχει έναν καλό λόγο να σας δώσει ο κ. ΑΝΔΡΕΑΣ Κ. o οποίος σε δημόσιο μήνυμά του τόνισε ότι παραμένω χαριστικά.
Τέλος, με την τροπή που πήρανε τα πράγματα και επειδή όλοι έχουμε μια τιμή και μία αξιοπρέπει που προσωπικά δεν δέχομαι ούτε ανώνυμα να σπιλώνουν σας αναφέρω ότι:
1. Θα ενημερωθεί ο εκδότης του περιοδικού High Fidelity
2. Θα ενημερωθεί ο διευθυντής του περιοδικού High Fidelity
3. Θα ενημερωθεί ο αρχισυντάκτης του περιοδικού High Fidelity κος Π. Παναγόπουλος του οποίου το όνομα σπιλώθηκε άμεσα, κακόβουλα και κακοπροαίρετα, μέσα στον χώρο αυτό, από τον κ. Δρ Ντίνος Πικάπιος στις 7/8/06. Yποθέτω ότι ο κος Π. Παναγόπουλος έχει πλήρη άγνοια εφόσον από τότε μέχρι σήμερα το μήνυμα παραμένει σε κοινή θέα.
Προς ενημέρωση όλων, το μήνυμα αυτό έχει εκτυπωθεί σε 4 αντίτυπα και έχει αποθηκευθεί και ηλεκτρονικά.
Τον κ. Παναγόπουλο δεν τον γνώριζω προσωπικά. Μετά από όλα αυτά όμως θα φροντίσω να τον ενημερώσω για όσα συμβαίνουν τόσο εις βάρος του, όσο και εις βάρος του περιοδικού, γνωστοποιώντας τους ότι θα έχουν την συμπαράστασή μου εάν και εφόσον κρίνουν ότι πρέπει να προβούν ακόμα και σε νομικές διαδικασίες.
Ελπίζω το μήνυμα αυτό να μην διαγραφεί όπως όλα τα άλλα. Σε περίπτωση που θα διαγραφεί θα δημοσιευθεί σε όλα τα αντίστοιχα ανταγωνιστικά site του χώρου.
Κατανοώ ότι είναι εύκολο να κατηγορούμε τους άλλους και να σπιλώνουμε το όνομα και την καριέρα τους, όπως επίσης κατανοείτε πόσο δύσκολο και βαρύ είναι να νιώθουμε οι ίδιοι κατηγορούμενοι. Πόσο μάλλον ανυπεράσπιστοι όπως οι κύριοι που καθυβρίζετε και σπιλώνετε την δουλειά τους. Διάβαζα στο High Fidelity σχετικά με κάποιον πόλεμο που δέχονται αλλά δεν καταλάβαινα τι εννοούσανε και ειδικά τον κ. Πανογόπουλο στα editorial του ενίοτε τον θεωρούσα υπερβολικό. Στο σύντομο χρόνο της παραμονής μου κατάλαβα πως η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από όσο την περιγράφει ο ίδιος και οι υπόλοιποι συντάκτες του High Fidelity.
Σας υπόσχομαι λοιπόν ότι θα φροντίσω να ενημερώσω το περιοδικό αλλά και τον ίδιο προσωπικά για όλα αυτά που συμβαίνουν εν αγνοία του, έτσι ώστε να το δοθεί τέλος σε αυτό το αίσχος της διαπόμπευσης ανθρώπων που προσπαθούν να κάνουν την δουλειά τους, από κάποιους που θεωρούν εαυτούς έξυπνους. Δυστυχώς όμως μόνο θεωρούν, διότι δεν είναι εξυπνάδα η διαπόμπευση σε ένα χώρο που δεν συμμετέχουν οι θιγόμενοι και ως εκ τούτου δεν μπορούν να απαντήσουν.
Εξυπνάδα είναι αυτά που διαπιστώνει κανείς ως σφάλματα να έχει την θάρρος να τα γράψει επώνυμα στο περιοδικό και να δοκιμάσει αν έχουν τα κότσια, πρώτον να τα δημοσιεύσουν και κατόπιν να δώσουν σαφείς εξηγήσεις. Με τον τρόπο αυτό αν θέλει κάποιος να έχει την συνείδησή του καθαρή και αν έχει πραγματικά αγαθούς σκοπούς, ενημερώνει τους αναγνώστες του περιοδικού που είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και δεν τα γράφει σε οποιαδήποτε φυλλάδα ηλεκτρονική ή μη.
Όσο για το αν υπάρχουν διαπλεκόμενα εδώ μέσα ή όχι, σας αφήνω να το κρίνετε εσείς από δημοσιευμένες φωτογραφίες της έκθεσης Ηχος & Εικόνα μαζί με τους εκπροσώπους του ομόνυμου περιοδικού. Δεν είδα πουθενά όμως φωτογραφίες με τους εκπροσώπους του High Fidelity από την έκθεση HighEnd Show. Αυτό είναι γεγονός. Γιατί άραγε; Μήπως δεν πήγατε στην έκθεση; Ένα σωστό site ήχου και εικόνας πρέπει να είναι μέσα σε όλα και με όλους. Όμως αυτό δεν θα το κρίνω εγώ. Ας το κρίνουν οι χρήστες σας.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.
Ακολουθεί το μήνυμα του Δρ Ντίνος Πικάπιος για να θαυμάσετε όλοι το υπόδειγμα "εξυπνάδας" το οποίο καταχειροκροτείται.
Απολαύστε τώρα και την άλλη πλευρά. Πώς θαμπωνόμαστε από τα λεγόμενα του κατασκευαστή, και πουλάμε μούρη στον ανυποψίαστο κοσμάκη, εν προκειμένω, δια χειρός του κ. Παναγόπουλου, από το ίδιο τεύχος του High Fidelity, σελίδα 45, στο «ριβιού» του Totem Acoustic Forest. Εδώ πρόκειται για περιπτωσάρα, μιλάμε για γέλιο, πολύ γέλιο. Έχουμε και λέμε:
«Η προσοχή στη λεπτομέρεια», γράφει ο κ. Παναγόπουλος, «είναι το σήμα κατατεθέν αυτής της εταιρείας. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, το εσωτερικό της καμπίνας του ηχείου επαλείφεται με ένα ειδικό υλικό που ονομάζεται Borosilicate. Το υλικό αυτό που διαθέτει εξαιρετικές αποσβεστικές ικανότητες», συνεχίζει ο κ. Παναγόπουλος, «χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τη NASA στο διαστημικό λεωφορείο, και ειδικότερα για χρήση ανάμεσα στα κεραμικά πλακίδια που προστατεύουν το διαστημόπλοιο από τις εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, που αναπτύσσονται κατά την εισαγωγή του διαστημοπλοίου στην ατμόσφαιρα». Μάλιστα! Το καταλάβατε; Το χωνέψατε; Ωραία!
Ας αντιπαρέλθουμε το γεγονός, ότι το κείμενο χωλαίνει γλωσσικά – αυτό είναι το λιγότερο – και ας πάμε στο ψητό. Τι είναι ρε παιδιά αυτό το ματζούνι, το borosilicate; Ξέρει κανείς; Διότι, ο δόλιος κοσμάκης που δεν ξέρει, ψαρώνει αμέσως, διαβάζοντας αυτά τα φοβερά και τρομερά περί NASA και διαστημικών λεωφορείων και υψηλής τεχνολογίας. Πω, πω, ρε παιδί μου, πώς περνάει η τεχνολογία στην παραγωγή, ε; Αυτό θα πει high end!
Κι αν σας πω εγώ, ότι η NASA δεν πρωτοχρησιμοποίησε αυτό το boro-πωστολέν στο Space Shuttle, αλλά στις καφετιέρες της, θα με πιστέψετε; Πόσο πεζός μπορεί να γίνομαι ώρες – ώρες… Για πάμε να δούμε τι σκατά είναι αυτό το borosilicate. Αν κάνετε τον κόπο και μπείτε στη Γκούγκλα και ζητήσετε τον ανάλογο ορισμό, θα πάρετε αυτό, και ω του θαύματος!, η τεχνολογία έπαψε να είναι high end, και επέστρεψε εκεί που τη θέλει η αποστολή της: κοντά στους ανθρώπους, να τους υπηρετεί, και όχι να τους κοροϊδεύει.
Δεν σας φτάνει το Google; Μήπως θέλετε να πάμε μια βολτίτσα και στη φίλη μου τη Βίκυ; Κάντε κλικ εδώ. Μήπως είδατε πότε επινοήθηκε αυτό το καταπληκτικό υλικό, «που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τη NASA»; Μήπως έχετε κι εσείς, όχι στο ρακ του χαϊεντοστερέου σας, αλλά στην κουζίνα σας, κάποιο σκεύος κατασκευασμένο από Βοριούχο γυαλάκι, ούτως πως λαϊκώς ειπείν, που γράφει πάνω του Pyrex; Όχι; Δεν πειράζει. Τουλάχιστον, μήπως σας ξέμειναν στο ψυγείο τίποτε ώριμες τομάτες, γιατί κάτι τέτοιοι «ριβιούερς» μάλλον τις χρειάζονται. Ή μήπως να προτιμούσαμε γιαούρτια, να κάνει και επιδερμίδα το παιδί;
Και μετά, πιάνουν τον Αντρέα και του παραπονούνται, γιατί βάλουμε εναντίον του Ειδικού Τύπου. ΝΑ, ΓΙΑΤΙ.
«ειδικό υλικό…»
Ρε ουστ. ΟΥΣΤ!
