μαναααααααααααα μουυυυυυυυυ ελα στο δημιουργο σου ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ χαχαχαχαχαχαχααααααααααα φερτεεεε μου τα χαπια μουυυυ!!!!! :204::204:ΠΑΡΤΕ ΝΑΧΕΤΕ ΣΕΞΙΣΤΕΣ....:103:
υποκλινομαι!!!! :437:
Όχι, πάμε μόνο για ρακέτες και για να φάμε καρπούζι.:116:
Να αλλαξεις παραλια ταχιστα.....αυτη που πας ειναι παχια και εχει κυταριτιδα !!!!!!!!!!!!!!!!:135::204:
Συμφωνώ πλήρως. Αρκεί βέβαια να μιλάς για μέσα στο σπίτι τους κι όχι σε κοινή θέα.
κατά μήκος της παραλίας; το κύμα!
Συμφωνώ και διαφωνώ. Η αισθητική είναι σαφώς υποκειμενική, αλλά κάποια στοιχεία της που έχουν να κάνουν κυρίως με την αρμονία ή δυσαρμονία των γραμμών, τη χαλάρωση κλπ. δεν είναι και τόσο υποκειμενικά. Ο κάθε άνθρωπος που έχει το γνώθι σαυτόν, γιατί αν δεν το έχει, τότε έχει θεματάκι, οφείλει να σέβεται τον άλλον και να προκαλεί όσο το δυνατόν λιγότερο τα βλέμματα σε κάτι ακαλαίσθητο. Για παράδειγμα, μια γυναίκα με κυτταρίτιδα, στη θάλασσα θα δείξει αναπόφευκτα τους μηρούς της, γιατί δεν γίνεται κι αλλιώς (είναι απάνθρωπο και ανεδαφικό να απαιτούμε να φορέσει μαγιώ-βερμούδα). Το ίδιο και ένας κύριος 150 κιλών, που δεν μπορούμε να του ζητήσουμε να κάνει μπάνιο με μπλουζάκι. Τα οπίσθιά της όμως η μις κυτταρίτιδα δεν είναι απαραίτητο να τα δείξει ολόκληρα, μπορεί να φορέσει ένα συντηρητικό μαγιώ που να της επιτρέπει να χαρεί τη θάλασσα δείχνοντας όσο το δυνατόν λιγότερα... Δηλαδή από το απολύτως εύλογο "δεν μπορείς να μου στερήσεις το δικαίωμα να φοράω μαγιώ" μέχρι το "δεν μπορείς να μου στερήσεις το δικαίωμα να φοράω στρινγκ και να δείχνω το γήπεδο που έχω για κwlo" υπάρχει μια απόσταση, που κρίνεται με το μυαλό που έχει ο καθένας, και χωρίς να ξεχνάει κανείς ότι δεν είναι όλα ωραία ή μέτρια. Υπάρχει και το χάλια. Και η καλαισθησία σε συνδυασμό με το σεβασμό στον άλλον απαιτούν μια γυναίκα είτε να τραβάει την προσοχή θετικά, είτε να περνάει διακριτικά απαρατήρητη. Γιατί αλλιώς, προτού αποστρέψει ο άλλος το βλέμμα, του το έχει μαγνητίσει το ασυνήθιστα άσχημο, κι ακόμα κι αν δεν σχολιάσει, αυτό δεν είναι καθόλου κολακευτικό για μας τις γυναίκες.
Να μη νιώθουμε άσχημα για τις ατέλειες, αλλά να μην αρνούμαστε να συνειδητοποιήσουμε και ότι είναι ατέλειες. Εκεί κάπου υπεισέρχεται η κομψότητα - μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία της γυναίκας, αλλά και του άνδρα που ενδιαφέρεται για τον εαυτό του. Γιατί η ομορφιά ή υπάρχει ή δεν υπάρχει - μπορούμε να τη βοηθήσουμε φροντίζοντας το σώμα μας, αλλά μέχρι ένα σημείο. Η κομψότητα όμως έγκειται στο να τραβήξεις το βλέμμα στα ωραία και, ναι, να κρύψεις τα άσχημα. Να "φοράς αυτό που σου πάει". Είτε μιλάμε για στρινγκ, είτε για μακριά παλτά, ό,τι μας αρέσει δεν είναι πάντα και κατάλληλο για το σώμα μας, ακόμα κι αν αυτό αγγίζει την τελειότητα...
