DIY ηχεία με «αέρα» JBL4367

[STENTOR]

Με αφορμή τα πράγματι πολύ ενδιαφέροντα που παρουσιάζει ο (και ευγενέστατος) νηματοθέτης, θα ήθελα να υποβάλλω μιαν ερώτηση: θα μπορούσαμε να φτειάξουμε ένα ίδιας φιλοσοφίας ηχείο (μικρότερου όμως όγκου) με δαπάνη κάτω από 1000 ευρώ το ζευγάρι, χρησιμοποιώντας τα παρακάτω μεγάφωνα;

DIBIRAMA - ITALIAN DIY LOUDSPEAKERS

Vai al libro

www.dibirama.altervista.org

και

DIBIRAMA - ITALIAN DIY LOUDSPEAKERS

Vai al libro

www.dibirama.altervista.org

To 8ιντσο woofer θα κινεί υποδεκαπλάσια, του 15ιντσου, ποσότητα αέρα. Επομένως, για να διατηρηθεί αξιοπρεπώς η αληθοφάνεια θα πρέπει να καταφύγετε στη λύση της καμπίνας τύπου χοάνης (πολύ δαπανηρή κατασκευή), που είναι στην ουσία ένας "μετασχηματιστής" πίεσης αέρα. Επίσης θα πρέπει να επανεξετάσετε την επιλογή του woofer, επειδή αυτό που προτείνατε είναι κυρίως midrange. To τελικό κόστος θα ξεπερνά κατά πάρα πολύ, αυτό των Αsathor, αποκλειστικά εξαιτίας της πολύπλοκης κατασκευής (όγκος, μάζα και ξυλουργική ακρίβεια) της καμπίνας.

 

[Retro_Soulman]

Για καντο φραγκοδιφραγκα αυτο..........

Εννοώ πως η κόρνα των 4622Ν με το 2430 παίζει πολύ καλύτερα (φάσμα διασπορά απόκριση) από τις 2380 με ότι συνδυασμό ντραιβερ και αν έχω κάνει σε αυτές.

 

[STENTOR]

Πιο πολύ με απασχολεί το σημείο κρος ώστε να διατηρείται όσο το δυνατόν πιο ομαλή η πολική απόκριση. Αν έπρεπε να κροσαρω στα 1100 οι 12 ιντσες είναι οκ αλλά αν για κάποιο λόγο πρέπει να ανέβεις παραπάνω μάλλον κάποια μικρότερη μονάδα θα είναι πιο καλή στην ομαλή κατευθυντικότητα. Βέβαια μετα είναι προτιμότερη τριδρομη σχεδίαση νομίζω.
Τις 12" στα pa πάντως το λες λόγω μικρών διαδρομών;

Για τις σχεδιάσεις αυτές (15''woofer-mid + horn loaded compression tweeter) δίνω περισσότερη σημασία στη μάζα του κώνου (τυπικά Mms ≤ 90gr, ιδανικά Mms ≤ 80gr) και λιγότερο στη συχνότητα cross. Στa 1100Ηz έως 1200Hz δεν έχω διαπιστώσει "προβλήματα" κατευθυντικότητας.

 

[Alexandros1986]

Δυστυχώς είναι μονόδρομος τέτοιες μονάδες με Mms < 90 όπως πχ το pr400 διότι αυτές οι μονάδες πάσχουν στην έκταση του χαμηλού. Χρυσή τομή είναι οι μονάδες που βγάζει η b&c και 18sound με 3.5 ιντσες voicecoil και mms κοντά στα 110 με 130. Μοιάζουν στα χαρακτηριστικά πάρα πολύ με το 2216nd που φοράει το 4367 και αν τις κόψεις στα 800 είναι τέλειες. Η τιμή τους βέβαια είναι αρκετά τσουχτερή.

 

[STENTOR]

Εδώ να προσθέσω κάποιες εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες σχετικά με μια πατέντα του Daniel von Recklinghausen, δηλαδή την μεταβαλλόμενου πλάτους ισοστάθμιση των χαμηλών συχνοτήτων σε ηχείο.
Μια ιδέα πολύ αποτελεσματική, όπως διαπίστωναν και οι συντάκτες του " Ήχου", όταν δοκίμαζαν το KLH 3.
Μια σύντομη περιγραφή του τρόπου λειτουργίας:

Audio Magazine published an interview with Daniel von Recklinghausen in the February 1981 issue. A side column explained his new Analog Bass Computer, which was part of KLH's Computer Controlled Loudspeakers, introduced at the June, 1979 Consumer Electronics Show.

The design was detailed in a paper(preprint 1617)presented at the 65th Audio Engineering Society Convention.(From the article): "The Analog Bass Computer concept is comprised of three basic elements: A variable gain equalizer with equalization slopes that are also dynamically variable, a threshold circuit to determine the levels at which gain and slopes are altered, and a transducer analog circuit that examines the power amplifier signal returning from the loudspeaker for evidence of thermal overload or mechanical fatigue. The analog bass computer is in essence, therefore, an equalizer that changes its equalization curve continuously over a wide range of levels to protect the loudspeaker from damage that might result if a simple bass-boost circuit were used."

The three speakers in the series are vented designs based on the Thiele-Small parameters.

The computer alters the amount of bass boost by as much as 30dB, depending on signal level, and removes it entirely during very high-level passages.

Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο τεστ του Ήχου, ένας συνεργάτης του περιοδικού που άκουσε τα μικρά KLH3 στον χώρο που είχε συνηθίσει να ακούει υπογούφερ εξακοσίων λίτρων, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι το τελευταίο δεν δούλευε, παρά μόνο αν έβαζε το αυτί του εμπρός στο μεγάφωνο.

Μια εξαιρετική ιδέα, που όμως εξαφανίστηκε (όπως και άλλες βέβαια).

Η PHILIPS (πλήρως ενεργά) και η KLH (ημι-ενεργά) ανέπτυξαν παράλληλα ηχεία κινητικής ανάδρασης. Το ΕΛΕΚΤΩΡ έχει παρουσιάσει κάτι αντίστοιχο (subwoofer):
https://www.elektormagazine.com/magazine/elektor-197502/57351

Motional feedback intro

motional feedback intro

rmsacoustics.nl

 

[kimon]

Η PHILIPS (πλήρως ενεργά) και η KLH (ημι-ενεργά) ανέπτυξαν παράλληλα ηχεία κινητικής ανάδρασης. Το ΕΛΕΚΤΩΡ έχει παρουσιάσει κάτι αντίστοιχο (subwoofer):
https://www.elektormagazine.com/magazine/elektor-197502/57351

Υποθέτω ότι και η πατέντα του Recklighausen μπορεί, εν τη ευρεία εννοία, να χαρακτηρισθεί "κινητική ανάδραση", όμως επειδή παίρνει το σήμα διόρθωσης από τις εξόδους του ενισχυτή (και όχι από το μεγάφωνο) δίνει έναν βαθμό ελευθερίας (ως προς την επιλογή του ενισχυτή από τον ιδιοκτήτη), σε αντίθεση με τα άλλα (τα ημιενεργά μισοδίνουν!).
Νομίζω και η Genesis είχε παρόμοιο σύστημα για τα χαμηλά.
(Τώρα που τσιγκλήθηκε η μνήμη, ημιενεργά πρέπει να είχαν αρκετές εταιρείες την εποχή της επέλασης του οικιακού κινηματογράφου, μία που θυμάμαι είναι η Definitive Technology)
Το άριστο βεβαίως θα ήταν ένα "σοφτγουερικό" τέτοιο σύστημα, που θα δεχόταν τα σχετικά χαρακτηριστικά των μεγαφώνων χαμηλών (όπως γίνεται με τα προγράμματα σχεδιασμού ηχείων), όπως θα τα όριζε ο κατασκευαστής.
Το ιδανικό όμως, για τους αθεράπευτα αναλογικούς, θα ήταν ένα κύκλωμα στο οποίο θα άλλαζαν συγκεκριμένα στοιχεία (κάτι σαν τα ηλεκτρονικά κροσόβερ), ώστε να προσαρμόζεται στο εκάστοτε μεγάφωνο.

 

[STENTOR]

Υποθέτω ότι και η πατέντα του Recklighausen μπορεί, εν τη ευρεία εννοία, να χαρακτηρισθεί "κινητική ανάδραση", όμως επειδή παίρνει το σήμα διόρθωσης από τις εξόδους του ενισχυτή (και όχι από το μεγάφωνο) δίνει έναν βαθμό ελευθερίας (ως προς την επιλογή του ενισχυτή από τον ιδιοκτήτη), σε αντίθεση με τα άλλα (τα ημιενεργά μισοδίνουν!).
Νομίζω και η Genesis είχε παρόμοιο σύστημα για τα χαμηλά.
(Τώρα που τσιγκλήθηκε η μνήμη, ημιενεργά πρέπει να είχαν αρκετές εταιρείες την εποχή της επέλασης του οικιακού κινηματογράφου, μία που θυμάμαι είναι η Definitive Technology)
Το άριστο βεβαίως θα ήταν ένα "σοφτγουερικό" τέτοιο σύστημα, που θα δεχόταν τα σχετικά χαρακτηριστικά των μεγαφώνων χαμηλών (όπως γίνεται με τα προγράμματα σχεδιασμού ηχείων), όπως θα τα όριζε ο κατασκευαστής.
Το ιδανικό όμως, για τους αθεράπευτα αναλογικούς, θα ήταν ένα κύκλωμα στο οποίο θα άλλαζαν συγκεκριμένα στοιχεία (κάτι σαν τα ηλεκτρονικά κροσόβερ), ώστε να προσαρμόζεται στο εκάστοτε μεγάφωνο.

Έχετε δίκιο! Η τεχνική που χρησιμοποίησε ο Daniel von Recklinghausen όντως ήταν ένας τύπος κινητικής ανάδρασης. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, δεν χρησιμοποίησε πιεζοηλεκτρικό επιταχυνσιόμετρο (piezo-accelerometer) για λήψη "κινητικής ανάδρασης", αλλά την ηλεκτρεγερτική τάση από ένα ανεξάρτητο -γαλβανικά- πηνίο, τυλιγμένο πάνω στο ίδιο, με το πηνίο φωνής, τούμπο (voice coil former).

 

[fullspeed]

Δυστυχώς είναι μονόδρομος τέτοιες μονάδες με Mms < 90 όπως πχ το pr400 διότι αυτές οι μονάδες πάσχουν στην έκταση του χαμηλού. Χρυσή τομή είναι οι μονάδες που βγάζει η b&c και 18sound με 3.5 ιντσες voicecoil και mms κοντά στα 110 με 130. Μοιάζουν στα χαρακτηριστικά πάρα πολύ με το 2216nd που φοράει το 4367 και αν τις κόψεις στα 800 είναι τέλειες. Η τιμή τους βέβαια είναι αρκετά τσουχτερή.
[/τεσσερα 15nw76 με mms104g τα κοβω στους 1100 με ισαριθμα 2ιντσα sd750n p audio σε b&c me 60 με αριστο αποτελεσμα

 

[kimon]

Έχετε δίκιο! Η τεχνική που χρησιμοποίησε ο Daniel von Recklinghausen όντως ήταν ένας τύπος κινητικής ανάδρασης. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, δεν χρησιμοποίησε πιεζοηλεκτρικό επιταχυνσιόμετρο (piezo-accelerometer) για λήψη "κινητικής ανάδρασης", αλλά την ηλεκτρεγερτική τάση από ένα ανεξάρτητο -γαλβανικά- πηνίο, τυλιγμένο πάνω στο ίδιο, με το πηνίο φωνής, τούμπο (voice coil former).

Νομίζω ότι αυτό ήταν το σύστημα της Φίλιπς. Ο "αναλογικός υπολογιστής μπάσων" της KLH όμως συνδεόταν μεταξύ προ και τελικού ή σε μια θέση κασσετοφώνου, όπως στην παρακάτω εικόνα:

Στο κέντρο και αριστερά της πίσω όψης υπάρχουν 4 φυτευτά καλώδια, τα οποία συνδέονται στις μπόρνες εξόδου του ενισχυτή προς τα ηχεία και η πληροφορία για το πλάτος του σήματος που οδηγεί τα ηχεία παίρνεται από εκεί.
Τέλος πάντων, όλα αυτά έχουν πλέον ιστορικό και μόνο ενδιαφέρον.

Υγ.
Τί ωραία που θα ήταν εάν η μέγιστη απαραμόρφωτη έξοδος ενός οποιουδήποτε γούφερ εξαρτιόταν αποκλειστικά και μόνο από την διάμετρό του, όπως διατείνονται μερικοί! Θα κυκλοφορούσαν τότε άφθονα κινέζικα τέτοια μηχανάκια και εμείς θα κάναμε την δουλειά μας, επιλέγοντας τα κατά περίπτωσιν κατάλληλα εξαρτήματα στο εσωτερικό τους, προσαρμόζοντας έτσι την επέμβασή τους στις ανάγκες των ηχείων μας , σαν να ήταν προενισχυτές κεφαλής πικάπ!
Αλλά που τέτοια τύχη!

 

[STENTOR]

fullspeed
"τεσσερα 15nw76 με mms104g τα κοβω στους 1100 με ισαριθμα 2ιντσα sd750n p audio σε b&c me 60 με αριστο αποτελεσμα"

To crossover ;

 

[fullspeed]

fullspeed
"τεσσερα 15nw76 με mms104g τα κοβω στους 1100 με ισαριθμα 2ιντσα sd750n p audio σε b&c me 60 με αριστο αποτελεσμα"

To crossover ;

dynacord dsp600 με φιλτρο FIR για δορυφορους 80hz - 1100khz και LR 24db για τα σαμπ 22hz - 80hz.

 

[SOCO]

Πιο πολύ με απασχολεί το σημείο κρος ώστε να διατηρείται όσο το δυνατόν πιο ομαλή η πολική απόκριση. Αν έπρεπε να κροσαρω στα 1100 οι 12 ιντσες είναι οκ αλλά αν για κάποιο λόγο πρέπει να ανέβεις παραπάνω μάλλον κάποια μικρότερη μονάδα θα είναι πιο καλή στην ομαλή κατευθυντικότητα. Βέβαια μετα είναι προτιμότερη τριδρομη σχεδίαση νομίζω.
Τις 12" στα pa πάντως το λες λόγω μικρών διαδρομών;

Λογω αμπασοτητας , ποιο πολυ μιντρειζουν παρα μπασιζουν.
Επισης δεν εχει κανενα νοημα να προσθετεις μεγαφωνα σε διδρομη αφου ετσι αυξανεις ολη την καμπυλη της αποκρισης συχνοτητας και μετα πεφτεις στα ''φρενα''.(στεπ ρισμπονσ/dsp )για να το μαζεψεις.
Εκτος και εαν θες να κροσαρεις σαμπ στα 300hz \
H ευαισθησια ενος ηχειου κρινεται απο την ευαισθησια του μεγαφωνου των χαμηλων στα 80-100 hz αφου χρησιμοποιηθουν σαμπς φυσικα.
Οποτε ναι μονο σε τριδρομη εχεις υψηλη πραγματικα ευαισθησια και μια πολυ καλη βαση για προσωμοιαση σημειακης πηγης .Και μαλιστα με πολυ μικροτερο κοστος μοναδων αλλα υψηλων απαιτησεων σε σχεδιαστικο επιπεδο.
Ολα ταλλα ειναι τρικλοποδιες στον εαυτο μας ζητωντας απο μεγαφωνα εξαιρετικα ακριβα να κανουν αλματα παρσεκ

 

[STENTOR]

Το κυκλωματικό διάγραμμα του crossover και το σχέδιο της καμπίνας του ASATHOR. H δική μου παρέμβαση στο "αυθεντικό" crossover είναι η προσθήκη ενός διακόπτη που επιτρέπει την παράκαμψη του δικτυώματος προσαρμογής για τους μετασχηματστές των ενισχυτών που χρησιμοποιούν λυχνίες.