- Μηνύματα
- 90
- Reaction score
- 275
Μεγειες...καλοακουστη η αναβαθμιση...
Απο τις δεκα εντολες παραπανω ξεχωριζω:
"¨Εχοντας ακούσει δεκάδες original master και κοπές τους σε βινύλιο, στην καλύτερη των περιπτώσεων με ιδανική κοπή και καλή ποιότητα βινυλίου θα είναι πάρα πολύ κοντά στο master"
και αμεσως μετα σε τελεια αντιθεση:
"σε συνθήκες ακρόασης σε studio mastering η σε αναλυτικά ηχεία-συστήματα με χαμηλό επίπεδο περιβάλοντος θορύβου, δυστυχώς κανένα πικάπ- βινύλιο δεν περνα το test"...
Ποιο τεστ?
Ποια ακριβως ειναι τα προβληματα που εντοπιζονται;
Ειχα δει καποτε ενα τεστ που εδειχνε ποση διαφορα ειχε το τυπωμα ενος Cd απο εργοστασιο σε εργοστασιο...χαωδης!
Αν τα bits ειναι bits γιατι υπαρχουν ειδικες εκδοσεις των Cd με φροντισμενη εκτυπωση σε επιχρυσους
δισκους;Ειναι αρπαχτη;
"ευτυχώς σε σπιτικές συνθήκες (όπως στο σπίτι μου) τα προβλήματα δεν γίνονται εμφανή και μπορείς να ξεχαστείς στη μουσική..."
Δηλαδη τα αναλογικα "προβληματα" εξαφανιζονται στο σπιτικο περιβαλλον (ερωτηση:το hifi για ποιο περιβαλλον ειναι φτιαγμενο)
μεσα στον ορυμαγδο των λοιπων προβληματων που ταυτοχρονα καταβαθρωνουν το "τελειο" ψηφιακο κανοντας το να ακουγεται χειροτερο (γιατι στ'αυτια μου ετσι ακουγεται) απο αυτο που ειναι;
"ένας βασικός λόγος που αρέσει το βινύλιο είναι πως κάθε πικάπ-βραχίονας-κεφαλή κάνει κάθε φορά "mastering" στον ήχο. Δηλαδή αλλάζει τόσο ο ήχος απο το original master που κάθε σύστημα παίζει την δική του εκδοχή."
Ας παραδεχτουμε οτι αυτο ισχυει...και ας ξεχασουμε οτι η συνεργεια ειναι αυτη που κανει το καλο αναλογικο συστημα, και οχι το "ξεπεταγμα" μια κεφαλης, ενος βραχιονα ενος πλατω ή ενος phono stage...
Mε αυτη τη λογικη ποσο mastering κανουν σε αυτο που ακουμε τα ηχεια, οι ενισχυτες και τα καλωδια;
Ποσο mastering οι ηχοληπτες και το post production;
Γιατι βγαινουν ακομα και σημερα πανακριβα dac με τσιπακια εικοσαετιας (επειδη εχουν κατι το διαφορετικο);
Εκει που ειπαμε να απαλαχτουμε απο τις vintage λαμπες (κι εγω λαμπατος ειμαι!) θα πεσουμε στα vintage
chipακια;
Εδω ακομα δεν μπορουν να αποφασισουν αν θελουν oversampling ή οχι.
Αν το DSD ακουγεται καλυτερα απο το PCM...
Aνεβαζουν τη δειγματοληψια σε δυσθεωρητα υψη για να αναπαραγαγουν το 16/48!
Ουσιαστικα προσθετουν υπολογιστικα "αερα κοπανιστο" για να βγαλουν καλυτερη ποιοτητα απο κατακρεουργημενη αρχικη ποσοτητα!
Ποιος μου λεει ποσο "φταχτη" ειναι αυτη η ποιοτητα;
Καποτε ειχα γραψει σε ενα αλλο site ποσο χειμαιρα ειναι το κυνηγι της αναπαραστασης του αρχικου μουσικου γεγονοτος...
Επιμενω σε αυτο, και απλως επιλεγω πια την ψευδαισθηση που μ'αρεσει.
Απο τις δεκα εντολες παραπανω ξεχωριζω:
"¨Εχοντας ακούσει δεκάδες original master και κοπές τους σε βινύλιο, στην καλύτερη των περιπτώσεων με ιδανική κοπή και καλή ποιότητα βινυλίου θα είναι πάρα πολύ κοντά στο master"
και αμεσως μετα σε τελεια αντιθεση:
"σε συνθήκες ακρόασης σε studio mastering η σε αναλυτικά ηχεία-συστήματα με χαμηλό επίπεδο περιβάλοντος θορύβου, δυστυχώς κανένα πικάπ- βινύλιο δεν περνα το test"...
Ποιο τεστ?
Ποια ακριβως ειναι τα προβληματα που εντοπιζονται;
Ειχα δει καποτε ενα τεστ που εδειχνε ποση διαφορα ειχε το τυπωμα ενος Cd απο εργοστασιο σε εργοστασιο...χαωδης!
Αν τα bits ειναι bits γιατι υπαρχουν ειδικες εκδοσεις των Cd με φροντισμενη εκτυπωση σε επιχρυσους
δισκους;Ειναι αρπαχτη;
"ευτυχώς σε σπιτικές συνθήκες (όπως στο σπίτι μου) τα προβλήματα δεν γίνονται εμφανή και μπορείς να ξεχαστείς στη μουσική..."
Δηλαδη τα αναλογικα "προβληματα" εξαφανιζονται στο σπιτικο περιβαλλον (ερωτηση:το hifi για ποιο περιβαλλον ειναι φτιαγμενο)
μεσα στον ορυμαγδο των λοιπων προβληματων που ταυτοχρονα καταβαθρωνουν το "τελειο" ψηφιακο κανοντας το να ακουγεται χειροτερο (γιατι στ'αυτια μου ετσι ακουγεται) απο αυτο που ειναι;"ένας βασικός λόγος που αρέσει το βινύλιο είναι πως κάθε πικάπ-βραχίονας-κεφαλή κάνει κάθε φορά "mastering" στον ήχο. Δηλαδή αλλάζει τόσο ο ήχος απο το original master που κάθε σύστημα παίζει την δική του εκδοχή."
Ας παραδεχτουμε οτι αυτο ισχυει...και ας ξεχασουμε οτι η συνεργεια ειναι αυτη που κανει το καλο αναλογικο συστημα, και οχι το "ξεπεταγμα" μια κεφαλης, ενος βραχιονα ενος πλατω ή ενος phono stage...
Mε αυτη τη λογικη ποσο mastering κανουν σε αυτο που ακουμε τα ηχεια, οι ενισχυτες και τα καλωδια;
Ποσο mastering οι ηχοληπτες και το post production;
Γιατι βγαινουν ακομα και σημερα πανακριβα dac με τσιπακια εικοσαετιας (επειδη εχουν κατι το διαφορετικο);
Εκει που ειπαμε να απαλαχτουμε απο τις vintage λαμπες (κι εγω λαμπατος ειμαι!) θα πεσουμε στα vintage
chipακια;
Εδω ακομα δεν μπορουν να αποφασισουν αν θελουν oversampling ή οχι.
Αν το DSD ακουγεται καλυτερα απο το PCM...
Aνεβαζουν τη δειγματοληψια σε δυσθεωρητα υψη για να αναπαραγαγουν το 16/48!
Ουσιαστικα προσθετουν υπολογιστικα "αερα κοπανιστο" για να βγαλουν καλυτερη ποιοτητα απο κατακρεουργημενη αρχικη ποσοτητα!
Ποιος μου λεει ποσο "φταχτη" ειναι αυτη η ποιοτητα;
Καποτε ειχα γραψει σε ενα αλλο site ποσο χειμαιρα ειναι το κυνηγι της αναπαραστασης του αρχικου μουσικου γεγονοτος...
Επιμενω σε αυτο, και απλως επιλεγω πια την ψευδαισθηση που μ'αρεσει.
Για βάλε και καμιά φώτο στημένο... και μετά θέλω εντυπώσεις και σχόλια! 
