Reviewing the reviews

[S.E.]

και για να μην ξεφεύγουμε από το θέμα, με gainclone είναι εξοπλισμένα και τα Jeff Rowland 201 (τα μικρά μονομλποκάκια) που ζητάνε μερικά χιλιάρικα.

 

[GF]

Live and let live.
Κοροιδα και απατεωνες θα υπαρχουν παντα, οπως υπηρχαν παντα!

 

[Nick Arvanitakis]

Ακομα με τους reviewers ασχολειστε?Οποιος δεν εχει οραση ,ακοη και μυαλο ας αγοραζει οτι του σερβιρουν αλλα μετα να μην γκρινιαζει οτι τον κοροιδεψαν.ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΟΥΣΤΟ!

 

[Gebreselassie]

Βέβαια παραμένει το ερώτημα του gKar γιατί ΤΩΡΑ,  όπου δεν δώσατε απάντηση....

Αγαπητέ Someone Else, χωρίς να θέλω να κάνω τον δικηγόρο κανενός, νομίζω ότι εστιάζεις σε λάθος σημείο. Κάποιοι μπορεί να συμφωνούνε με τα γραφόμενα του ΚΚ και κάποιοι όχι. Δεν είναι ανάγκη να κρύβεται κάτι άλλο πίσω από αυτά όμως, ειδικά την στιγμή που και ο ΚΚ γράφει επώνυμα και σε πραγματικά ονόματα αναφέρθηκε. Άλλωστε ο εν λόγω reviewer μπορεί να μπει εδώ και να συζητήσει μαζί μας το θέμα. Μετά και από τα τελευταία μηνύματα του ΚΚ, είναι ξεκάθαρο ότι δεν σκοτώσαμε κανέναν, μια κουβέντα κάνουμε.

Να ξεκαθαρίσω και κάτι άλλο. Σε ότι αφορά εμένα που έχω την τύχη να συντονίζω την κατηγορία, πέραν των απόψεων που πέφτουν στο τραπέζι και της οποιασδήποτε διακαιωματικής κριτικής, θα ήθελα να προστατέψω όσο μπορώ το δικαίωμα ενός επαγγελματία να υπερασπιστεί τη θέση του, λαμβάνοντας υπόψιν ότι κάποιοι άνθρωποι βγάζουν ψωμί από που εμείς λέμε χόμπι. Γι αυτό και είδατε ότι αντέδρασα σε κάποιες μη πρέπουσες εκφράσεις.

Κατά τα άλλα, φυσικά οι άνθρωποι που γράφουν σε διάφορες διαδικτυακές κοινότητες είναι λίγο ή πολύ γνωστοί. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί θέμα συζήτησης όμως, το τι έγραψε ο ΚΚ ή εσύ ή εγώ ή οποιοδήποτε άλλος, αλλού.

p.s. Σε κάποια φάση πες κι εσύ βρε ποιός είσαι. Βεβαίως διατηρείς το δικαίωμα της ανωνυμίας σου και είναι απολύτως σεβαστό αυτό, ξεκαθαρίζοντας ότι ένα όνομα σε ένα forum δεν χαρακτηρίζει τους ανθρώπους. Τα γραφόμενα τον χαρακτηρίζουν και ομολογώ ότι οι απόψεις που κατά καιρούς έχεις εκφράσει στην παρέα μας, αλλά ειδικότερα ο τρόπος με τον οποίο τις εκφράζεις, είναι υποδειγματικός. Χαίρομαι που είσαι εδώ ούτως ή άλλως και συζητάς μαζί μας.

 

[Gebreselassie]

Α και κάτι άλλο!!!

Το θέμα είναι reviewing the reviews, όχι reviewing the reviewers...

 

[Gio]

Για χαρη της συζητησης ας κανω και εγω 2-3 ερωτησεις.

1.Σε ποσα μηχανηματα που κυκλοφορουν στην αγορα το κοστος των επιμερους υλικων ξεπερνα το 10-15% της τελικης αξιας του μηχανηματος?

2.Αν τα υλικα ενος μηχανηματος κοστιζουν , ας πουμε , 300 ευρω και το μηχανημα παιζει καλυτερα απο αλλα που κοστιζουν , ας πουμε , 5000 ευρω , γιατι θα ειναι παραλογο το μηχανημα αυτο να πουλιεται 5000 ευρω?

3.Η εμπνευση και το ταλεντο ενος σχεδιαστη πρεπει να μπαινουν στην εξισωση κοστος υλικων+κοστος εργατικων+λογικο κερδος=τελικη τιμη?

Υ.Γ.Συγγνωμη για τον βαρβαρισμο αλλα τελικα μηπως η Τζοκοντα αν πουληθει πανω απο 10 ευρω(κοστος υλικων) ειναι υπερτιμημενη?

 

[Μπάμπης Θ.]

Για χαρη της συζητησης ας κανω και εγω 2-3 ερωτησεις.

1.Σε ποσα μηχανηματα που κυκλοφορουν στην αγορα το κοστος των επιμερους υλικων ξεπερνα το 10-15% της τελικης αξιας του μηχανηματος?

2.Αν τα υλικα ενος μηχανηματος κοστιζουν , ας πουμε , 300 ευρω και το μηχανημα παιζει καλυτερα απο αλλα που κοστιζουν , ας πουμε , 5000 ευρω , γιατι θα ειναι παραλογο το μηχανημα αυτο να πουλιεται 5000 ευρω?

3.Η εμπνευση και το ταλεντο ενος σχεδιαστη πρεπει να μπαινουν στην εξισωση κοστος υλικων+κοστος εργατικων+λογικο κερδος=τελικη τιμη?

Υ.Γ.Συγγνωμη για τον βαρβαρισμο αλλα τελικα μηπως η Τζοκοντα αν πουληθει πανω απο 10 ευρω(κοστος υλικων) ειναι υπερτιμημενη?

Πολύ καλές ερωτήσεις Gio αλλά η μαζική παραγωγή μηχανών δεν μπορεί να θεωηρηθεί έργο τέχνης γιατί απλά δεν είναι.
Η Τζοκόντα σε αντίγραφα μπορεί να κοστίζει λιγότερο από 10 ευρώ.
Το πρωτότυπο έχει άλλη αξία και φυσικά η τέχνη δεν κοστολογείται σύμφωνα με το κόστος  των υλικών κατασκευής. Εδώ δε μιλάμε για καθαρή τέχνη, άσχετα που άμα δούμε ένα ωραίο ενισχυτή ή ένα όμορφο ηχείο λέμε "εργο τέχνης".

Η έμπνευση και το ταλέντο είναι αυτά που θα έπρεπε να φέρουν πρώτα σε αποδοχή και πωλήσεις τα κατασκευάσματα του εκάστοτε σχεδιαστή μηχανών αναπαραγωγής ήχου.
Ακόμα κι αν αυτός κοστολογεί αυθαίρετα την έμπνευσή του όσο αυτός νομίζει οι γνώστες του αντικειμένου που καλούνται να τον "εξετάσουν" (review) δεν θα πρέπει να του το "επιτρέπουν".

Αν καταλαβαίνω καλά τι θες να πεις αυτό είναι "πόσο κοστίζει τελικά το know-how" ?

Και απαντώ : εξαρτάται από το πόσοι το "έχουν".

 

[Costas Coyias]

1.Σε ποσα μηχανηματα που κυκλοφορουν στην αγορα το κοστος των επιμερους υλικων ξεπερνα το 10-15% της τελικης αξιας του μηχανηματος?

2.Αν τα υλικα ενος μηχανηματος κοστιζουν , ας πουμε , 300 ευρω και το μηχανημα παιζει καλυτερα απο αλλα που κοστιζουν , ας πουμε , 5000 ευρω , γιατι θα ειναι παραλογο το μηχανημα αυτο να πουλιεται 5000 ευρω?

3.Η εμπνευση και το ταλεντο ενος σχεδιαστη πρεπει να μπαινουν στην εξισωση κοστος υλικων+κοστος εργατικων+λογικο κερδος=τελικη τιμη?

Για να μην τρελαθούμε εντελώς, και επειδή μερικοί έχουν «ξεχάσει» την αριθμητική της 3ης δημοτικού:
1. Πόσες φορές χωράει το 150 στο 4237; Ποιο είναι το ισοδύναμο αυτής της σχέσης σε ποσοστιαία μορφή; (Εντάξει, αυτό το τελευταίο είναι αριθμητική 6ης δημοτικού).
2. Απαντώ: Διότι είναι πρόκληση για το κοινό αίσθημα, -αν ξέρεις τι είναι αυτό. Βέβαια, όποιος γνωρίζει τι αγοράζει, με γειά του με χαρά του. Αλλά να γνωρίζει!
3. Μήπως μπορείς να μου πεις σε ποιόν σχεδιαστή αναφέρεσαι ακριβώς, και ποια είναι η σχεδίαση, στην οποία έβαλε την έμπνευση και το ταλέντο του;

 

[g.kar]

Σέ όλα τα ηχεία, το συνολικό κόστος κατασκευής ξεπερνά το 40% της τελικης τιμής πώλησης.

Οποιος καταφέρει να τα φτάξει με λιγότερα ας μου στείλει p.m για να φτιάξουμε μία εταιρεία μαζί.   Βάζω το 70% του κεφαλαίου.

Θα χρειστεί να κάνουμε και μία μελέτη υλοποίησης με πραγματικά στοιχεία.

Αυτό το γράφω για να μην νομίζουν ορισμένοι ότι όλοι είναι απατεώνες.

Τους πραγματικούς απατεώνας δεν τους έχουμε ακόμα εντοπίσει.
Οι reviewers οι ίδιοι είναι ένας κόκκος άμμου στην έρημο της Σαχάρας.

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Με την επιστροφή μου στην Αθήνα απο την Λαμία,όπου κάποιες άλλες υποχρεώσεις με κράτησαν μακρυά απο τον υπολογιστή και τα δρώμενα,είδα τον Κώστα Κόγια ,να γράφει όπως τον παλιό καλό καιρό,αυθόρμητα και καυστικά ,φέρνοντας ένα θέμα που μας απασχολεί εδώ και αρκετό καιρό στην επιφάνεια.

Κατ'αρχήν,οφείλω να του πω ένα μπράβο και ένα ευχαριστώ για τον χρόνο ,αλλά και την προσπάθεια που έκανε,φέρνοντάς μας απλά και κατανοητά παραδείγματα,όπου είμαι σίγουρος ότι όποια ονόματα και εταιρείες ανέφερε,ήταν απλά παραδείγματα,χωρίς να έχει κάτι προσωπικό μαζί τους,όπως φυσικά ελπίζω αυτό να ισχύει και για όλους μας.

Κυρίες μου και κύριοι.
Μην ξεχνάμε το απλούστερο πράγμα.
Ολοι οι αρθρογράφοι,κατ'αρχήν είναι άνθρωποι,όχι υπολογιστικές μηχανές,με όλα τα υπέρ αλλά και τα κατά που συνοδεύει αυτήν την έννοια.

Ο καθένας μας,ακούει διαφορετικά,έχει άλλες προτιμήσεις και γούστα.
Δυστυχώς ελάχιστα περιοδικά του χώρου,δύο όλα κι όλα,έχουν ειδικά διαμορφωμένους χώρους "ελεγχομένων ακροάσεων".

Κάποτε τα περιοδικά στις μετρήσεις τους,έβαζαν και την καμπύλη απόκρισης που είχαν τα συστήματα σε ανηχοϊκό θάλαμο,πράγμα που μας επέτρεπε την άμεση αντιπαραβολή,χωρίς φυσικά και την δέσμευσή μας απο αυτήν.Ομως υπήρχε.

Το θέμα του κοστολογίου των μηχανημάτων,θέλει πάρα μα πάρα πολύ ψάξιμο,πράγμα όμως που απαιτεί γνώση αλλά και σύνεση.

Μήν μπερδεύουμε την ιδιοκατασκευή που κάποιοι απο εμάς μπορούν να κάνουν, με την "γραμμή παραγωγής" που έχουν οι εταιρείες.
Ας σκεφθούμε και ας αναλογιστούμε,πόσα άτομα απασχολούνται απο την μικρότερη βιοτεχνία έως τις μεγάλες βιομηχανίες.Το πόσο κοστίζει ο καθένας εξ αυτών στην εταιρεία,(εργατώρες),τα ακατάλληλα υλικά που πάνε στο καλάθι με τα άχρηστα,τις προδιαγραφές ασφαλείας που είναι υποχρεωμένοι να έχουν,το κόστος διαφήμισης,το κόστος του κάθε σχεδιαστή όσον αφορά το ηχητικό κομμάτι αλλά και όσο αφορά την εμφάνιση.
Ακόμη μην ξεχνάμε την φορολογία του κράτους προς την εταιρεία,το ΦΠΑ που πληρώνουμε σαν καταναλωτές,το κέρδος όλων αυτών που εμπλέκονται στην προώθηση με σκοπό την πώλησή του.

Συμφωνώ ότι υπάρχουν εταιρείες οι οποίες πουλάνε ακριβά τα προϊόντα τους,ενώ δεν αξίζουν αυτό που ζητάνε,όχι λόγω υλικών,αλλά για άλλους λόγους.Μήν τις βάζουμε όμως όλες,στο ίδιο καλάθι.

Στο θέμα τώρα των αρθρογράφων,χωρίς φυσικά να γνωρίζω το υπόβαθρο που έχει ο κάθε ένας,αλλά και την γραμμή που ακολουθεί το κάθε περιοδικό,θα τους παρακαλούσα όπως έχει είδη γραφτεί,να έρθουν απο την πλευρά του καταναλωτή και να αναλογιστούν την ευθύνη που έχουν απέναντί τους και στα έξοδα που τους βάζουν,διότι αρκετοί απο αυτούς,θα "κόψουν" χρήματα ίσως απο κάτι περισσότερο απαραίτητο προκειμένου να αγοράσουν αυτό που ο επίδοξος reviewer,θα τους πλασάρει σαν το καλύτερο,σαν την ευκαιρία του αιώνα......και δυστυχώς,επαναλαμβάνω δυστυχώς,υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα.

 

[Nick Arvanitakis]

Τελικα μιλαμε για reviews η για reviewers?

 

[g.kar]

Niko Αρβανιτάκη,
Τα reviews τα γράφουν oi reviewers.

Οταν μια κότα σταματάει να κάνει αυγά, στο χωριό μου τη σφάζουν.

Το ίδιο γίνεται κι εδώ.
Οταν ένας reviewer κάνει κάποια λάθη, είτε συντακτικά είτε περιφραστικά είτε γιατί ο master editor του περιοδικό στο τέλος  του τα διόρθωσε προσθέτοντας ή αφαιρώντας λέξεις και προτάσεις ,

τότε εμείς τον σφάζουμε.

Οι κότες τώρα από την άλλη, που δεν έχουν κοτέτσι, είτε κάνουν αυγά είτε όχι είναι χαμένες κι άχρηστες.

 

[Costas Coyias]

Δεν μίλησα για γούστο.

• Άλλο πράγμα το γούστο, άλλο πράγμα το να μπερδεύουμε τις ασπιρίνες με τους ελέφαντες και τα κερασάκια με τα τρόλεϊ.
  Άλλο πράγμα το γούστο, και άλλο πράγμα να ζητάμε από τον καταναλωτή να επωμισθεί κέρδος 3300%, τρεις χιλιάδες τριακόσια τοις εκατό, και να του λέμε και από πάνω ότι πρόκειται για προσγειωμένη τιμή.
  Άλλο πράγμα το γούστο, και άλλο πράγμα να χαρακτηρίσουμε σπάνια σχεδίαση αυτό, που για έναν 16χρονο μαθητή τεχνικού λυκείου είναι υπόθεση ενός απογεύματος.
  Άλλο πράγμα το γούστο, και άλλο πράγμα το να μη μπορείς να διακρίνεις, ότι, εάν υπάρχει κάποιος που αξίζει τα εύσημα για τη σχεδίασή του, αυτός είναι η National, και κανένας άλλος. [/list:u]
  
  Η αδυναμία διάκρισης και προσδιορισμού των αντικειμενικών επιχειρημάτων είναι αποτέλεσμα εθελοτυφλίας, μεταξύ άλλων, και όχι γούστου. Ήμαρτον!!

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Κώστα,γράφεις,
"Η αδυναμία διάκρισης και προσδιορισμού των αντικειμενικών επιχειρημάτων είναι αποτέλεσμα εθελοτυφλίας, μεταξύ άλλων, και όχι γούστου. Ήμαρτον!!"

Ας μην είμαστε ισοπεδωτικοί.

Κανένας δεν γνωρίζει,εκτός απο το λογιστήριο της κάθε εταιρείας,το κόστος που έχει η κάθε συσκευή,μέχρι την στιγμή που θα παραδωθεί στον τελικό καταναλωτή.

Δεν είναι σίγουρο ότι είναι όλοι τόσο ψαγμένοι,πόσο μάλλον ο απλός αγοραστής,όπου με αυτά που διαβάζει κάνει τις αγορές του,τις περισσότερες φορές αβασάνιστα,μόνο και μόνο με το άρθρο ή έστω με την εξωτερική εμφάνιση,ή με το βαρύ όνομα που συνοδεύει την συσκευή.

Εάν είμαστε τόσο ευκολόπιστοι και δεν κάνουμε μια μικρή έρευνα αγοράς,αλλά και εάν δεν προσπαθήσουμε εμείς οι ίδιοι με τα δικά μας αυτιά και κριτήρια να πιστοποιήσουμε αυτά που διαβάσαμε,έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης γι'αυτήν την αγορά.

Αλλωστε εμείς τελικά πληρώνουμε,και κανένας "ρομπέν των δασών",δεν θα μας σώσει.

 

[g.kar]

Μάγκες αγόρασα ένα DVD player από το LIDL με 45 Ευρώ.
Eχει ένα εκπληκτικό transport που διαβάζει τα πάντα και όλα τα format ήχου και εικόνας.
Εχει και ψηφιακή coaxial 75 Ω.

Παίζει με ή χωρίς εξωτερικό DAC καταπληκτικά.

Με κλέψανε ή τους έκλεψα ?

Μπορεί κάποιος να μου αποδείξει ότι δεν είναι High-End, διαβάζοντας μόνο τα κριτήρια ποιότητας/απόδοσης που αναφέρονται εδώ σε αυτό το thread ?

Εχω χαθεί, please help me !!!

 

[Costas Coyias]

Η παραπάνω εικόνα προέρχεται από τεύχος του Hitech. Πρόκειται για τεστ των ηχείων Performa F50 της Revel, που υπογράφει ο κ. Αναστάσιος Κατσένης. Ως συνήθως, ο γιατρός προσπερνά στα γρήγορα τα κατασκευαστικά στοιχεία του ηχείου, προχωρώντας στο ψητό, δηλαδή στις εντυπώσεις ακροάσεων. Όμως, η παράθεση των προδιαγραφών του ηχείου έχει μια σοβαρή έλλειψη, καθώς δεν αναφέρεται η μέγιστη ισχύς που μπορεί να αντέξει, και επομένως, ο υποψήφιος πελάτης αδυνατεί να προσδιορίσει πόσο δυνατά μπορούν να παίξουν. Θα μου πείτε, μα καλά, είναι τόσο σημαντικό δηλαδή το να γνωρίζει ο πελάτης πόσο δυνατά μπορούν να παίξουν τα ηχεία; Ντισκοτέκ θα το κάνει το σπίτι του;

Απαντώ χωρίς περιστροφές: Ναι! Hi-fi, εκτός των άλλων, σημαίνει και ρεαλιστικές στάθμες. Η λειτουργία ενός ηχείου σε υψηλή στάθμη, με σχετικά ανεκτές παραμορφώσεις αποτελεί το κριτήριο που διαχωρίζει τους αμνούς από τα ερίφια. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε, ότι τα συγκεκριμένα ηχεία δεν είναι απλώς ακριβά, αλλά πολύ ακριβά, γεγονός που δημιουργεί πολύ μεγάλες προσδοκίες από τον ιδιοκτήτη τους. Άλλωστε, η ικανότητα για υψηλή στάθμη, χωρίς να είναι το μοναδικό, είναι πρώτιστης σημασίας κριτήριο για την ποιότητα των μεγαφώνων ενός ηχείου.

Με μια μικρή έρευνα εις το Ιντερνέτιον, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι αυτό το γεγονός δεν είναι παράλειψη μόνον του Hitech, καθώς η ρίζα του βρίσκεται αλλού. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το Hitech δεν θα έπρεπε να επισημάνει αυτό το απαράδεκτο γεγονός. Δείτε τα links που ακολουθούν, και θα διαπιστώσετε ότι σε κανένα από αυτά τα reviews των F50 δεν αναφέρει ισχύ.

http://www.audioclub.it/h/audio/prodotti/REVEL/revel_f50.htm
http://www.avrev.com/equip/revelhometheatersystem/


Επίσης, μια επίσκεψη στον τόπο του κατασκευαστή, στη διεύθυνση http://www.revelspeakers.com/products/specs.asp?ID=25 , όπου παρατίθενται οι προδιαγραφές του διαδόχου του παραπάνω ηχείου, του F52, θα σας πείσει ότι ο ίδιος ο κατασκευαστής αποσιωπά αυτή την προδιαγραφή.

Φίλε αναγνώστη, έχεις τη διάθεση να πληρώσεις 10 χιλιάρικα και έχεις την απαίτηση να ξέρεις πόσο δυνατά παίζουν τα ηχεία; Ε, και; Εμείς, αυτό μας έδωσε ο κατασκευαστής, αυτό δημοσιεύουμε.

 

[g.kar]

Αυτού του είδους οι παραλήψεις, που πολύ καλά κάνει κι αναφέρει ο Κώστα Κόγιας, είναι κοινό χαρακτηριστικό σε πολλά περιοδικά.
Οι περισσότεροι reviewers αναφέρονται μόνο στα τεχνικά χαρακτριστικά που δηλώνουν οι κατασκευαστές. Πέρασαν οι όμορφες εποχές που το περιοδικό ΗΧΟΣ έκανε εξονυχιστικά tests στα μηχανήματα και παρουσίαζε τα αποτελέσματα στο πλάισιο ενός review.
To κόστος για κάτι τέτοιο είναι πλέον πολύ υψηλό και ελάχιστα περιοδικά μπορούν να καλύψουν αυτά τα έξοδα.

 

[Costas Coyias]

Και λίγη δευτεροκλασάτη γκρίνια. Ο σχολιασμός της παραπάνω εικόνας, (πρόκειται για τον ενισχυτή Audio Analogue Primo), την οποία δημοσίευσε ο Ήχος, και πολύ καλά έπραξε, θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια πολύ σημαντική επισήμανση. Δηλαδή, ότι η τοποθέτηση των ηλεκτρολυτικών τροφοδοσίας είναι η χειρότερη που θα μπορούσε να επιλεγεί, καθώς αυτοί δέχονται υψηλή ποσότητα θερμότητας, ευρισκόμενοι πολύ κοντά στις ψύκτρες των τρανζίστορ εξόδου, κάτι που τελικά αποβαίνει σε βάρος της μακροζωίας τους, η οποία δεν είναι μεγάλη. Αν δεν κάνω λάθος, ο ηλεκτρολυτικός πυκνωτής είναι το πλέον ασταθές και βραχύβιο από όλα τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα. Έτσι δεν είναι;

Αντ’ αυτού, επισημαίνεται το σχετικά μικρό μέγεθος του τροφοδοτικού της συσκευής. Το τελευταίο, όπως αναφέρεται, προκρίνει την ταχύτητα. Μήπως ένας μετασχηματιστής είναι τόσο γρήγορος, όσο του επιτρέπει η ποιότητα του πυρήνα του και η συχνότητα της ΔΕΗ; Εάν κάνω λάθος, παρακαλώ διορθώστε με.

 

[Costas Coyias]

Η γκρίνια που αφορά αυτήν εδώ την εικόνα, είναι μάλλον κι αυτή δευτεροκλασάτη. Το συγκεκριμένο στιγμιότυπο απεικονίζει τον τελικό ενισχυτή SDA2175 της Tact. Αυτός ο ενισχυτής φέρει ακροδέκτες ηχείων άριστης ποιότητας, της Γερμανικής WBT, εάν δεν απατώμαι, πλην όμως αυτοί μάλλον έχουν τοποθετηθεί μόνο για… μόστρα. Γιατί; Διότι, μια ματιά στο εσωτερικό του αποκαλύπτει, πως αυτοί είναι συνδεδεμένοι με το κύκλωμα ενίσχυσης με τη χρήση ενός πολύ ταπεινού και πάμφθηνου κος. Θα μου πείτε, το κος είναι κάτι πολύ βολικό, καθώς διευκολύνει τυχόν επισκευές. Χραπ το βγάζεις, χρουπ το ξαναβάζεις, και χοπ, έτοιμο. Επίσης, το κος προσφέρει πολύ καλή αγωγιμότητα, αν είναι σφιχτό. Άλλωστε, με τον ίδιο τρόπο είναι συνδεδεμένο το κύκλωμα και με το ρευματολήπτη της συσκευής, ακριβώς αριστερά από τους ακροδέκτες των ηχείων, όπως μπορούμε να διακρίνουμε. Σωστά; Ας το ανακεφαλαιώσουμε.

Μια αλυσίδα είναι τόσο ισχυρή, όσο ο πιο αδύναμος κρίκος της. Εν προκειμένω, έχουμε σε σειρά με το σήμα έναν ακριβό και άριστης ποιότητας ακροδέκτη ηχείων, και αμέσως μετά ένα πάμφθηνο ταπεινό συνδετήρα. Το μεν πρώτο είναι απ’ έξω, εκεί που βλέπει ο υποψήφιος πελάτης, ενώ το δεύτερο βρίσκεται μέσα, εκεί που το μάτι του υποψήφιου πελάτη δεν θα πέσει ποτέ. Κατά τη γνώμη μου, η συγκεκριμένη κατασκευαστική επιλογή είναι γενικά σωστή, αλλά θα ήταν απολύτως σωστή, εάν οι ακροδέκτες ήταν κολλημένοι. Καλή και άγια η πρωτοβουλία του περιοδικού, να δημοσιεύσει αυτή την εικόνα, αλλά εδώ πρόκειται για οξύμωρο σχήμα. Πόσο θα επιβαρυνόταν πια ο παραγωγικός χρόνος, εάν οι ακροδέκτες ήταν κολλημένοι;

Έτσι, λοιπόν, την επόμενη φορά που θα σας μοστράρουν ακροδέκτες WBT, που είναι μεν είναι άριστης ποιότητας και πανάκριβοι, ανασκουμπωθείτε και θυμηθείτε αυτήν εδώ την πολύ διδακτική εικόνα.

 

[g.kar]

Κώστα, η τελευταία εικόνα που ανέβασες για τον ενισχυτή της TACT τα λέει όλα.

Απ' εξω κούκλα από μέσα ....

Παρόλα αυτά, ο ενισχυτής αποδίδει πάρα πολύ καλά έως άριστα.  Τον ακούσαμε πρόσφατα στον χώρο μου σε μιά κοινή ακρόαση με άλλους φίλους από το φορουμ.
Για τα χρήματά του εξακολουθεί να είναι το καλύτερο best buy αυτή την εποχή.
Αυτό γιατί δεν το λές ?
Γιατί δεν αναφέρεις επίσης ότι οι κολλήσεις έχουν κι αυτές τον δικό τους ήχο ?
Υπάρχει περίπτωση να κολλήσεις τα καλώδια εξόδου επάνω στα WBT και ο ήχος να χειροτερέψει.
Τα κος συνδέονται με μηχανικό τρόπο επάνω στα WBT. Αν η σύνδεση είναι αρκετά σφικτή θα ακουστεί καλύτερα από την κόλληση.  Τα καλώδια συνδέονται στα κος πάλι με μηχανικό τρόπο.

Για την συμπεριφορά των ηλεκτρ/κών πυκνωτών σε σχέση με την υψηλή θερμοκρασία, συμφωνώ μαζί σου 100% και σου φιλώ το χέρι που το ανέφερες κι εσύ.
Οι καλύτεροι πυκνωτές του κόσμου έχουν χρόνο ζωής 15.000-20.000 ώρες, στην θερμοκρασία λειτουργίας που γράφει επάνω του ο πυκνωτής.  

Για 15.000 ώρες συνεχούς λειτουργίας έχουμε και λέμε :
625΄ημέρες , (δύο χρόνια περίπου) .
Για 20.000 ώρες  833 ημέρες (2,5 χρόνια περίπου)

Αν η θερμοκρασία λειτουργίας μειωθεί κατά το ήμισυ , τότε σχεδόν διπλασιάζεται και ο χρόνος ζωής του πυκνωτή.

Μετά το πέρας του χρόνου ζωής (Life time) τα χαρακτηριστικά του πυκνωτή π.χ. η χωρητικότητα  μειώνεται και ο πυκνωτής όπως λέμε στην αργκό,   ξεραίνεται.