- Μηνύματα
- 1.299
- Reaction score
- 313
Απάντηση: Soundlab MiniStat in action!...
Ας προσθέσω κι εγώ, μερικές εκτιμήσεις...
Το ηχείο είναι μικρό.
Με βάση τα μέτρα των ηλεκτροστατικών, είναι...μινιατούρα.
Κι ας έχει καμπίνα που του προσδίδει κάποιο βάθος.
Παρέχει, δε, φόρτιση του γούφερ, με (κατά πάσα πιθανότητα) γραμμή μεταφοράς.
Αν περίμενε κανείς, λόγω της ύπαρξης καμπίνας, μία συμπεριφορά ανάλογη με ενός..."συνηθισμένου", ηλεκτροδυναμικού ηχείου με καμπίνα, τότε...ας πρόσεχε!
Το Soundlab Ministat δεν είναι τέτοιο.
Τι είναι;
Είναι ένα πολύ μικρό, ηλεκτροστατικό ηχείο.
Και σαν τέτοιο παίζει.
Στο (μεγαλούτσικο) χώρο που το ακούσαμε, ήταν τοποθετημένο σε απόσταση τουλάχιστον 1,5 μέτρων από τους πίσω και 1 μέτρο από τους πλαϊνούς τοίχους.
Η απόδοσή του, από τις χαμηλομεσσαίες και κάτω, σίγουρα μεταβάλλεται με τη μετακίνησή του πλησιέστερα στους τοίχους, όπως και με τη χρησιμοποίησή του σε έναν μικρό χώρο.
Αυτό που, αρχικά, με "ξένισε", ήταν η έλλειψη σώματος στις χαμηλομεσσαίες.
Όχι στις χαμηλές, όπου απέδωσε ικανοποιητικότατα για το μέγεθός του και, κυρίως, ακριβέστατα και αβίαστα.
Στις χαμηλομεσσαίες, υπάρχει ένα..."βύθισμα".
Αυτό ήταν υπέυθυνο και για την "ψευδαίσθηση" που μου δημιουργούσε πως έχει μία τόνωση στις υψηλομεσσαίες (όχι στις υψηλές).
Τελικά, ακούγοντας περισσότερο και ποικίλο μουσικό περιεχόμενο, κατέλληξα στο συμπέρασμα πως κάτι τέτοιο (η "ψευδαίσθηση") δεν υφίσταται.
Απλώς, το μειωμένο σώμα των χαμηλομεσσαίων, "ανοίγει το δρόμο" στις υψηλομεσσαίες να..."κυριαρχήσουν" ακουστικά.
Είμαι πεπεισμένος πως το παραπάνω "βύθισμα" θα ελαττωθεί με ένα σωστό στήσιμο στο χώρο.
Κατά τα λοιπά, είναι πεντακάθαρο, διάφανο και...αβίαστο.
Ανεξαρτήτως από την ένταση ή το μουσικό περιεχόμενο.
Όλα αυτά τα αναφέρω, διότι..."πρέπει".
"Πρέπει" να επισημανθούν οι αδυναμίες.
"Πρέπει" να αναγνωριστούν τα δυνατά σημεία.
Εμείς, όμως, πήγαμε και...ακούγαμε μουσική.
Μετά τα πρώτα δέκα-δεκαπέντε λεπτά, οπότε και "συνηθίσαμε" τον ήχο, απλά..."αλλάζαμε τα δισκάκια σαν τα πουκάμισα".
Όταν, δε, ακούστηκαν μερικές πολύ ωραίες παραγωγές, ε, τότε...δεν ασχολούμασταν και πολύ με τον εξοπλισμό...
Είναι αυτή η ικανότητα των ηλεκτροστατικών ηχείων που σε παίρνουν από το...αυτί, σε "καθίζουν" απαλά, σου "καθαρίζουν" το μυαλό και, ήρεμο μα νηφάλιο, σου προσφέρουν ένα θαυμάσιο, μουσικό ταξίδι...
Το Soundlab Ministat, δε...φαίνεται, μα...ακούγεται.
Αποτελεί, δε, ένα πρώτης τάξης "εισιτήριο" για το ταξίδι...
Ας προσθέσω κι εγώ, μερικές εκτιμήσεις...
Το ηχείο είναι μικρό.
Με βάση τα μέτρα των ηλεκτροστατικών, είναι...μινιατούρα.
Κι ας έχει καμπίνα που του προσδίδει κάποιο βάθος.
Παρέχει, δε, φόρτιση του γούφερ, με (κατά πάσα πιθανότητα) γραμμή μεταφοράς.
Αν περίμενε κανείς, λόγω της ύπαρξης καμπίνας, μία συμπεριφορά ανάλογη με ενός..."συνηθισμένου", ηλεκτροδυναμικού ηχείου με καμπίνα, τότε...ας πρόσεχε!
Το Soundlab Ministat δεν είναι τέτοιο.
Τι είναι;
Είναι ένα πολύ μικρό, ηλεκτροστατικό ηχείο.
Και σαν τέτοιο παίζει.
Στο (μεγαλούτσικο) χώρο που το ακούσαμε, ήταν τοποθετημένο σε απόσταση τουλάχιστον 1,5 μέτρων από τους πίσω και 1 μέτρο από τους πλαϊνούς τοίχους.
Η απόδοσή του, από τις χαμηλομεσσαίες και κάτω, σίγουρα μεταβάλλεται με τη μετακίνησή του πλησιέστερα στους τοίχους, όπως και με τη χρησιμοποίησή του σε έναν μικρό χώρο.
Αυτό που, αρχικά, με "ξένισε", ήταν η έλλειψη σώματος στις χαμηλομεσσαίες.
Όχι στις χαμηλές, όπου απέδωσε ικανοποιητικότατα για το μέγεθός του και, κυρίως, ακριβέστατα και αβίαστα.
Στις χαμηλομεσσαίες, υπάρχει ένα..."βύθισμα".
Αυτό ήταν υπέυθυνο και για την "ψευδαίσθηση" που μου δημιουργούσε πως έχει μία τόνωση στις υψηλομεσσαίες (όχι στις υψηλές).
Τελικά, ακούγοντας περισσότερο και ποικίλο μουσικό περιεχόμενο, κατέλληξα στο συμπέρασμα πως κάτι τέτοιο (η "ψευδαίσθηση") δεν υφίσταται.
Απλώς, το μειωμένο σώμα των χαμηλομεσσαίων, "ανοίγει το δρόμο" στις υψηλομεσσαίες να..."κυριαρχήσουν" ακουστικά.
Είμαι πεπεισμένος πως το παραπάνω "βύθισμα" θα ελαττωθεί με ένα σωστό στήσιμο στο χώρο.
Κατά τα λοιπά, είναι πεντακάθαρο, διάφανο και...αβίαστο.
Ανεξαρτήτως από την ένταση ή το μουσικό περιεχόμενο.
Όλα αυτά τα αναφέρω, διότι..."πρέπει".
"Πρέπει" να επισημανθούν οι αδυναμίες.
"Πρέπει" να αναγνωριστούν τα δυνατά σημεία.
Εμείς, όμως, πήγαμε και...ακούγαμε μουσική.
Μετά τα πρώτα δέκα-δεκαπέντε λεπτά, οπότε και "συνηθίσαμε" τον ήχο, απλά..."αλλάζαμε τα δισκάκια σαν τα πουκάμισα".
Όταν, δε, ακούστηκαν μερικές πολύ ωραίες παραγωγές, ε, τότε...δεν ασχολούμασταν και πολύ με τον εξοπλισμό...
Είναι αυτή η ικανότητα των ηλεκτροστατικών ηχείων που σε παίρνουν από το...αυτί, σε "καθίζουν" απαλά, σου "καθαρίζουν" το μυαλό και, ήρεμο μα νηφάλιο, σου προσφέρουν ένα θαυμάσιο, μουσικό ταξίδι...
Το Soundlab Ministat, δε...φαίνεται, μα...ακούγεται.
Αποτελεί, δε, ένα πρώτης τάξης "εισιτήριο" για το ταξίδι...