TEAC VRDS-10 CD Αποψεις

[archontas]

Με τα μάτια ακούτε, και απωθημένα ψάχνετε να ικανοποιήσετε.

Σε πολλές περιπτώσεις έχεις δίκιο αλλά δεν είναι και κανόνας αυτός που λες. Ακουσε ένα marantz cd 16 δεκαετίας 90 και θα δεις ότι ηχητικά είναι πολύ ανώτερο από μουσικότητα και αναλυση που δε συναντάς σήμερα για αν μη μιλήσουμε για ποιότητα κατασκευής.
Κακά τα ψέματα. Ένας ποιοτικός μηχανισμός transport έχει "συμμετοχή" στην σωστή και ομαλή απόδοση του περιεχομένου ενός CD και ίσως σε προδιαθέτει ψυχολογικά για το τι περιμένεις να ακούσεις. Είναι και θέμα ψυχολογίας.....

 

[costas EAR]

Είναι και θέμα ψυχολογίας.....

Αυτό λέω..

Στα υπόλοιπα, διαφωνώ φίλε μου.
Ένα μαρατζ του 90 είναι ηχητικά πλέον για πέταμα, και ο ποιοτικός μηχανισμός τρανσπορτ δε μπορεί να παίξει καλύτερα από ένα σιντιρόμ του 5-ευρου.

 

[wizzy]

Ναι, αλλά δεν απάντησες.

 

[Timaras]

Τό 1978 άκουγεs την μποτιά απο το ηχείο και κόλλαγε το στομάχι σου στην πλάτη σου .

Το 1978 τα περισσότερα ηχεία ήταν μπαούλα με τουλάχιστον 10άρι (για να μην πω τουλάχιστον 12άρι) μεγάφωνο για τις χαμηλές!
Τώρα ακούμε από 6,5άρια και οι πιο φραγκάτοι από 8άρια!

Αυτοί που έχουν τα φράγκα να πάρουν μεγάλα μεγάφωνα τους κουνιούνται τα σωθικά ακόμα!

 

[Vakis2000]

Και όμως και με το μάτι υπάρχει ακρόαση!

Ο εγκέφαλος μας έχει τρομερές δυνατότητες. Ακόμη και ίδιες δυνατότητες να έχουν δύο επιλογές, καλύτερα θα ακούγεται αυτή που ικανοποιεί και την όραση μας.
[DOUBLEPOST=1495005043][/DOUBLEPOST]

Το 1978 τα περισσότερα ηχεία ήταν μπαούλα με τουλάχιστον 10άρι (για να μην πω τουλάχιστον 12άρι) μεγάφωνο για τις χαμηλές!
Τώρα ακούμε από 6,5άρια και οι πιο φραγκάτοι από 8άρια!

Αυτοί που έχουν τα φράγκα να πάρουν μεγάλα μεγάφωνα τους κουνιούνται τα σωθικά ακόμα!

Προσωπικά πάντα, την ποιότητα σε ένα ηχείο δεν την καθορίζει το μέγεθος της έντασης στο χτύπημα του στομαχιού μου.

 

[Timaras]

Προσωπικά πάντα, την ποιότητα σε ένα ηχείο δεν την καθορίζει το μέγεθος της έντασης στο χτύπημα του στομαχιού μου.

Απάντησα στον Emmanouil 1964 που προφανώς μπέρδεψε την ποιότητα των cd transports προηγούμενων δεκαετιών με το χτύπημα της μποτιάς στο στομάχι!

 

[Vakis2000]

Φυσικά και δεν κάνω παρατήρηση, αναφέρω απλώς την γνώμη μου λόγω ίσως εμπειρίας. Έχω περάσει από εκείνη την περίοδο που πράγματι αυτοσκοπός ήταν το μέγεθος του μπάσου και μέσω αυτού, ο εντυπωσιασμός . Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, ξεπεράστηκαν αυτές οι απόψεις και γίνεται προσπάθεια προς την όσο το δυνατόν προσέγγιση στην πραγματικότητα. Η κιθάρα πχ στην απόδοση, να πλησιάζει την πραγματική κλπ. Αυτά όσον αφορά το hifi, διότι στα υπόλοιπα μέσα, γίνεται και σήμερα ακριβώς το ίδιο.

 

[Dimifoot]

Φυσικά και δεν κάνω παρατήρηση, αναφέρω απλώς την γνώμη μου λόγω ίσως εμπειρίας. Έχω περάσει από εκείνη την περίοδο που πράγματι αυτοσκοπός ήταν το μέγεθος του μπάσου και μέσω αυτού, ο εντυπωσιασμός . Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, ξεπεράστηκαν αυτές οι απόψεις και γίνεται προσπάθεια προς την όσο το δυνατόν προσέγγιση στην πραγματικότητα. Η κιθάρα πχ στην απόδοση, να πλησιάζει την πραγματική κλπ. Αυτά όσον αφορά το hifi, διότι στα υπόλοιπα μέσα, γίνεται και σήμερα ακριβώς το ίδιο.

Επιλεκτική η προσέγγιση.
Γιατί να πλησιάζει μόνο η κιθάρα την πραγματική και όχι και το κοντραμπάσο ή η μπότα;

 

[Costas Coyias]

Επιλεκτική η προσέγγιση.
Γιατί να πλησιάζει μόνο η κιθάρα την πραγματική και όχι και το κοντραμπάσο ή η μπότα;

Γιατί τότε θα φαρδύνει η μπάφλα και θα πέσει παντόφλα.

 

[Timaras]

Προσωπικά πάντα, την ποιότητα σε ένα ηχείο δεν την καθορίζει το μέγεθος της έντασης στο χτύπημα του στομαχιού μου.

Προσωπικά,την ποιότητα σε ένα ηχείο την καθορίζει η ικανότητά του να αναπαράγει όλες τις συχνότητες (ή όσο το δυνατόν περισσότερες) στην ίδια στάθμη!

 

[papavmax]

Aπο αρκετο googlaρισμα που εριξα μονο το λαστιχο της πορτας του teac να κοπει πρπει να κανεις ολο το μηχανημα βιδες για να το αλλαξεις, κεφαλη πλεον για το teac δεν υπαρχει παρα μονο μερικες στο ebay
αμφιβολου ποιοτητας που ορκιζονται οι πωλητες τους οτι ειναι καιν με 0 χιλιομετρα.

Οπως και να το κανουμε το VRDS-10 ειναι κατασκευη 1992 κλεινει μια 25ετια δεν νομιζω οτι το 500ρικο που ζητανε στης αγγελιεςστην ελλαδα και ορκιζονται οτι ειναι πολυ λιγο δουλεμενο ειναι η τιμη που το αντιπρωσοπευει ως μεταχειρισμενο!
να ηταν το vrds 25 αντε...
Και ας σκεφτουμε οτι με 390 παιρνεις το καιν μαραντζ 6006 2017 μοντελο διαβαζει mp3 υποδοχη για σκληρο δισκο
ipod η στικακι και ειναι καιν στου κουτι του με 0 χιλιομετρα!

Μαλλον το VRDS μας ξεγελαει η εντυπωσιακη κατασκευη που ειναι σαν τανκ πολλοι θα λεγανε ναι στην αγορα του οχι ομως στα 500!

 

[Vakis2000]

Επίσης πιστεύω ότι ειδικά στο ηχείο, υπάρχει μεγάλη εξέλιξη. Πολύ λίγες επιλογές υπήρχαν κατά το παρελθόν που να ικανοποιούσαν τα βασικά και είχαν μεγάλο κόστος. Μια σημερινή οικονομική πρόταση δηλαδή διαθέτει πολύ καλύτερη απόδοση από οποιαδήποτε επιλογή εκείνης της περιόδου. Προσωπική γνώμη λόγω της αγάπης μου στο συγκεκριμένο θέμα και άρα του συνεχούς μου κυνηγητού για την ικανοποίηση του.

 

[costas EAR]

"Ακούτε"; "Ικανοποιήσετε"; Δηλαδή, βγάζεις τον εαυτό σου απ' έξω;

Ναι.
Προσωπικά, τα ξεπέρασα πλήρως αυτά τα θέματα.

Αδιαφορώ για την "αισθητική" των μηχανημάτων (μαύρο ματ στουντιακό ιζ δε μπεστ και πολύ είναι), για το βάρος τους (ίσα ίσα, όσο πιο ελαφρύ, τόσο το καλύτερο για τη μέση μου) και για οτιδήποτε άλλο (πχ την τιμή τους, δε θέλω ακριβά μηχανήματα, ασχέτως αν έχω τα λεφτά, και δεν υποτιμώ τα φτηνά μηχανήματα λόγω της τιμής τους, όταν διαθέτουν σωστές προδιαγραφές) εκτός από πέντε βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά (ούτε σε αυτά δεν έχω ιδιαίτερες απαιτήσεις "τελειότητας", αλλά εντάξει, παραμορφωσιομηχανήματα δε θέλω, δηλαδή ρε παιδάκι μου δε σκάω αν ο ενισχυτής είναι χυπεξ ή Β...).

Προσωπική εκτίμηση για το VRDS-10: αξίζει 2-3€.
Τόσο πιάνει το βάρος του σε σίδερα.

Δεν έχει πλέον καμία απολύτως άλλη αξία.

Ως τρανσπορτ, το ξεπερνάει οποιοδήποτε μίντια πλειερ των 30€.

Τα σημερινά ντακ δεν έχουν καμία σχέση με τα ντακ του 90, οποιαδήποτε σύγκριση είναι βιασμός κατ'επαναληψιν τρίτης ηλικίας (ντακ) οθωμανικά.

 

[wizzy]

Και πως είσαι σίγουρος ότι δεν ισχύουν τα ίδια και για μένα; Ρωτάω επειδή με έκανες quote και μίλησες σε δεύτερο πληθυντικό.

 

[Timaras]

Αλλά θα αρχίσουμε να μιλάμε για ηχεία πάλι κα θα ξεφύγουμε από το θέμα.

 

[costas EAR]

Προσωπικά πάντα, την ποιότητα σε ένα ηχείο δεν την καθορίζει το μέγεθος της έντασης στο χτύπημα του στομαχιού μου.

Αντικειμενικά πάντα, είναι κι αυτή μια σημαντική παράμετρος.

Που όντως, τα (ακριβά ή μη - αδιάφορο) toy speakers με τα 6,5-άρια, δε "μπορούν".

 

[editor]

Αδιαφορώ για την "αισθητική" των μηχανημάτων (μαύρο ματ στουντιακό ιζ δε μπεστ και πολύ είναι), για το βάρος τους (ίσα ίσα, όσο πιο ελαφρύ, τόσο το καλύτερο για τη μέση μου) και για οτιδήποτε άλλο (πχ την τιμή τους, δε θέλω ακριβά μηχανήματα, ασχέτως αν έχω τα λεφτά, και δεν υποτιμώ τα φτηνά μηχανήματα λόγω της τιμής τους, όταν διαθέτουν σωστές προδιαγραφές) εκτός από πέντε βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά (ούτε σε αυτά δεν έχω ιδιαίτερες απαιτήσεις "τελειότητας", αλλά εντάξει, παραμορφωσιομηχανήματα δε θέλω, δηλαδή ρε παιδάκι μου δε σκάω αν ο ενισχυτής είναι χυπεξ ή Β...).

Συμφωνω απόλυτα..... αρκεί να μην αδιαφορείς και για το πώς ακούγονται....

 

[dapost]

Γιατί τότε θα φαρδύνει η μπάφλα και θα πέσει παντόφλα.

Διπλή παντόφλα αν μπουν στο χώρο και οι απαραίτητες μπασοπαγίδες.

 

[costas EAR]

Και πως είσαι σίγουρος ότι δεν ισχύουν τα ίδια και για μένα; Ρωτάω επειδή με έκανες quote και μίλησες σε δεύτερο πληθυντικό.

Προφανώς μίλησα γενικά, παίρνοντας αφορμή από το δικό σου γραφόμενο, δεν "απάντησα" σε σένα, ίσα ίσα, διαφώνησα με την προσωπική σου εκτίμηση.

Βεβαίως, όποιος έχει τη μύγα, μυγιαζεται.

Εγώ σπέρνω το μικρόβιο της αμφισβήτησης, τον ιό της αμφιβολίας και τον μύκητα της πραγματικότητας, και τα αφήνω να δράσουν ελεύθερα πάνω στη σαπίλα του χάλι έντ.

Όποιος δε την έχει (τη μύγα), δεν αγχώνεται καθόλου, ξέρει ότι δε μιλάω γι'αυτον, κι αν ακόμα νομίσει ότι μιλάω γι'αυτον, αδιαφορεί, και δε μπαίνει στο τρυπάκι του να με "διορθώσει", διότι δεν έχει ενδιαφέρον αυτό, ίσα ίσα, ταυτίζεται με τα γραφόμενά μου.

 

[archontas]

Αυτό λέω..

Στα υπόλοιπα, διαφωνώ φίλε μου.
Ένα μαρατζ του 90 είναι ηχητικά πλέον για πέταμα, και ο ποιοτικός μηχανισμός τρανσπορτ δε μπορεί να παίξει καλύτερα από ένα σιντιρόμ του 5-ευρου.

Είσαι πολύ κατηγορηματικός, αλλά αυτή είναι η γνώμη σου. Τότε ποιος ο λόγος αγοράς ακριβών μηχανημάτων αν όντως τα πράγματα είναι τόσο απλά?