Αγοράζοντας ηχεία

[yannis7]

Απάντηση: Αγοράζοντας ηχεία

Απόλαυσα τόσο πολύ το κείμενο του κ. Κώστα Κόγια! Όχι μόνο για όσα παραπάνω έμαθα, αλλά και για τη ειδική κουλτούρα του τρόπου έκφρασης , που με κάνει να τον διαβάζω πάντα. Μπράβο!!! Πάντα με αλήθεια , γνώση και επίγνωση, αρετές που εκτιμούνται δεόντως.

 

[soulmategr]

Ενα μπραβο και απο μενα! Διαφωτιστικο και απολαυστικο μαζι. Ξεκινησα να το διαβάζω και κόλλησα. Το ρουφηξα μονομιας.

Και παλι συγχαρητήρια στον κύριο Κόγια.

 

[pso_1984]

Απάντηση: Αγοράζοντας ηχεία

πολυ ωραιος...συγχαρητηρια:447::447:

 

[vlix1313]

Απάντηση: Αγοράζοντας ηχεία

Ενα thread αποκάλυψη. Καταπληκτικό για όποιον ξεκινά να ασχολείται. Επίσης τρομερά διαφωτιστικό για τα μαύρα δάση της παραπληροφόρησης του High-End.

Κ. Κογια, αν τα διανθίσετε και με λίγες εικονες (για να ρεει καλύτερα το πολυ κειμενο), πιστευω θα γίνουν ανάρπαστα καλτ ανάμεσα στους ηχολάτρεις. Θα τα μοιράζουμε χέρι με χέρι σε σκοτεινά υπόγεια!

 

[sokmav]

Απάντηση: Αγοράζοντας ηχεία

Έστω και μετά από τόσο καιρό νιώθω την υποχρέωση να πω πολλά μπράβο για τον συγκεκριμένο οδηγό.
Ακριβέστατος και διαφωτιστικός.
Πολλές ευχαριστίες!

 

[danas]

Απάντηση: Re: Αγοράζοντας ηχεία

Με ακίδες ή χωρίς ακίδες;
Έλα μου ντε! Κοιτάξτε! Δεν πα’ να ζυγίζει μισό τόνο, αν το ηχείο δεν πατάει σε ακίδες, αποκλείεται να είναι high end! Πάει και τελείωσε, χωνέψτε το! Αν θέλετε να είστε μέσα στη μόδα –ποια μόδα δηλαδή, για υστερία πρόκειται- φροντίστε το ηχείο που θα πάρετε να συνοδεύεται από ένα σετ τεσσάρων ακίδων. Δεν θα σας κάνουν κακό, θα έχουν μάλλον λογικό κόστος σε σχέση με το συνολικό κόστος του ηχείου, θα είναι εν–τε-λώς ά–χρη–στες, αλλά πάρτε τις, να είστε «in». Προσωπικά τις βρίσκω άσχημες και κακόγουστες -σιγά μη βάλω στο καθιστικό και κανένα σετ μαχαιριών φάτσα κάρτα- τί άλλο δηλαδή! Aλλά μπορεί να είμαι και λάθος, τι να πω.

Τώρα, αν θέλετε να γνωρίζετε την πραγματική λειτουργία των ακίδων, καθώς και το πόσο χρήσιμες είναι σε ένα οικιακό ηχητικό σύστημα, ρωτήστε κάποιο διαβασμένο εξατμισά. Εγώ τί να σας πω! Αφού δε θα πιστέψετε τίποτα, τζάμπα να τα γράψω; Δε λέει...

Χαιρετω τον κ Κουγια
αντι να διαβασω το περιοδικο μου , το διαβαζω στο PC ε ρε πως αλλαξανε τα χρονια και πριν 20 χρονια στην εκθεση κατι ειχε παρει το αυτι μου για interactive εδω ειμαστε τωρα. Και στο ραδιο βαζουμε σχολια και επιθυμιες online στο Facebook τελια. Τα δαπεδου μου ειναι οπισθιας ακτινοβολιας bass reflex via labyrinth και στο στησιμο παιξαν μονα τους και βγαζαν ικανο μπασο. Λογικα χωρις ακιδες το καημενουλι θα χορευε μονο του και θα ετριζε ολο απο τους κραδασμους του μπασου. Διαβασα το 60-65% του θεματος καθαρη γνωση ολα τα αλλα με βρηκαν οτι τα αντιληφθηκα ολα.

 

[frozenface]

Re: Απάντηση: Re: Αγοράζοντας ηχεία

Χαιρετω τον κ Κουγια
....Λογικα χωρις ακιδες το καημενουλι θα χορευε μονο του και θα ετριζε ολο απο τους κραδασμους του μπασου...

Άστον να "φωνάζει", δεν ξέρει τι λέει...

Με ένα χέρι "ξύλο" θα "στρώσει"...

 

[pantel78]

Ένα πολύ χρήσιμο μηχανάκι για τον υπολογισμό σχέσης απόστασης-στάθμης ακρόασης είναι αυτό:

http://myhometheater.homestead.com/splcalculator.html

Νομίζω είναι πολύ χρήσιμο ειδικά για κάποιους αδαείς σαν εμένα...

 

[pantel78]

Επίσης κι αυτα τα μηχανακια ειναι χρησιμα

http://www.extron.com/product/audiotools.aspx

Αλλά τι ειναι το "amplifier headroom" ?

 

[Dimifoot]

Το δεύτερο βασικό κριτήριο επιλογής ενός ηχείου είναι βέβαια η μέγιστη στάθμη που μπορεί να αναπτύξει πριν υποστεί βλάβη. Οι παράγοντες που καθορίζουν τη μέγιστη στάθμη που μπορεί να επιτύχει το ηχείο είναι τρεις. Οι δύο πρώτοι είναι η ευαισθησία και η μέγιστη ισχύς που μπορεί να απορροφήσει το ηχείο, και αυτοί καθορίζονται από τον κατασκευαστή, εξαρτώμενες από τα ηλεκτρικά χαρακτηριστικά των κινητήρων του ηχείου, και από το πλήθος τους. Ο άλλος παράγων είναι η απόσταση ακρόασης, η οποία βεβαίως θα εξαρτηθεί από τις διαστάσεις του δωματίου σας και τον τρόπο με τον οποίο θα τοποθετήσετε τα ηχεία μέσα σ’ αυτό, από τους οποίους ο ένας εξαρτάται αποκλειστικά από εσάς. Ο μηχανισμός με τον οποίο μπορείτε να αξιοποιήσετε αυτά τα δεδομένα, δηλαδή την ισχύ, το πλήθος των ηχείων και την απόσταση ακρόασης, είναι σχετικά απλός, αρκεί να θυμάστε τα εξής:

• Ξεκινώντας από τη στάθμη που επιτυγχάνει το ηχείο σε απόσταση 1 μέτρου απορροφώντας ισχύ 1Watt, για κάθε διπλασιασμό της ισχύος αυτής, και με τα άλλα δύο δεδομένα (πλήθος ηχείων και απόσταση ακρόασης) σταθερά, η στάθμη του ήχου αυξάνεται κατά 3dB.
• Για κάθε διπλασιασμό του πλήθους των ηχείων, με τα άλλα δύο δεδομένα (απορροφώμενη ισχύς και απόσταση ακρόασης) σταθερά, η στάθμη αυξάνεται επίσης κατά 3dB.
• Για κάθε διπλασιασμό της απόστασης ακρόασης, με τα άλλα δύο δεδομένα (απορροφώμενη ισχύς και πλήθος ηχείων) σταθερά, η στάθμη μειώνεται κατά 6dB.

Ας δούμε ένα παράδειγμα – καλέ πού πάτε, μην φεύγετε!, δε θα σας μπλέξω με λογαρίθμους! Καθίστε που σας λέω... Λοιπόοοοον, ας πάρουμε τον Αίολο της Audio Spectrum. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, το ηχείο αυτό προδιαγράφεται με ευαισθησία 88dB και μέγιστη ισχύ 250W. Δηλαδή; Χμ, δηλαδή, αν πάρουμε αυτό το ηχείο και το βάλουμε μέσα σε έναν χώρο που στερείται ανακλάσεων, έναν χώρο ανηχοϊκό, όπως λέγεται, δηλαδή έναν χώρο όπου δεν υπάρχει, όχι ηχώ, αλλ’ ούτε καν αντήχηση, και του εφαρμόσουμε στους ακροδέκτες του τάση τέτοια, ώστε να απορροφά ισχύ 1Watt, του βάλουμε το κατάλληλο μικρόφωνο σε απόσταση 1 μέτρου από το tweeter και πάνω στον άξονα του tweeter (όχι του Τουήτυ, ο Τουήτυ είναι από άλλο κόμικ), και συνδέσουμε το μικρόφωνο με ένα ντεσιμπελόμετρο, τότε η μέση στάθμη της απόκρισής του, έτσι όπως θα την καταγράψει το ντεσιμπελόμετρο, θα είναι 88dB SPL. Δεδομένου ότι για κάθε διπλασιασμό της ισχύος, η στάθμη θα αυξάνει κατά 3dB, το πράγμα εξελίσσεται ως εξής:

1W – 88dB
2W – 91dB
4W – 94dB
8W – 97dB
16W – 100dB
32W – 103dB
64W – 106dB
128W – 109dB
256W – 112dB

Δηλαδή, στο όριο της καταστροφής του, ο Αίολος αποδίδει στάθμη 112dB SPL σε απόσταση 1 μέτρου. Ναι, αλλά δεν θα πάρετε ένα ηχείο, ζευγάρι θα πάρετε, έτσι δεν είναι; Επομένως δύο Αίολοι σε απόσταση 1 μέτρου επιτυγχάνουν στάθμη 115dB. Χμ, ναι, αλλά δεν θα τους ακούτε από απόσταση ενός μέτρου, έτσι δεν είναι; Ούτε ακουστικά να ήταν! Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι θα τους τοποθετήσετε στο δωμάτιό σας κατάλληλα, και τυπικά η απόσταση ακρόασης θα είναι κάπου δυόμισυ με τρία μέτρα, ίσως και λίγο παραπάνω. Λίγο όμως, γιατί η απόσταση μειώνει τη στάθμη σημαντικά. Έτσι, στα δύο μέτρα, το ζευγάρι θα επιτύχει μέγιστη στάθμη 115 – 6 = 109dB, ενώ στα τέσσερα μέτρα η μέγιστη στάθμη τους θα πέσει στα 103dB. Τώρα θα μου πείτε, καλά, και ανάμεσα; Τί γίνεται αν η απόσταση ακρόασης είναι 3 μέτρα; Εντάξει βρε αδερφέ, τότε η στάθμη θα είναι κάπου εκεί ανάμεσα. Κάπου, αλλά πού; Έξι ντεσιμπέλ είναι πολλά, έτσι δεν είναι; Εν πάση περιπτώσει, η μείωση της στάθμης δεν είναι γραμμική, αλλά και έτσι αν τη θεωρήσετε, δεν θα είστε και πολύ λάθος, το πολύ να πέσετε έξω δύο ντεσιμπέλ. Άρα, χωρίς να μπλέκετε με εκθέτες και λογαρίθμους, αν πείτε πως στα τρία μέτρα το ζευγάρι των Αιόλων θα παίζει στα 106dB, ε, είστε μέσα! Κάπου εκεί θα παίζουν τα ηχεία. Μη πονοκεφαλιάζετε περισσότερο, υπάρχουν κι άλλα που πρέπει να έχετε υπ’ όψιν.

Από αυτήν τη μικρή ανάλυση του τρόπου με τον οποίο σχετίζεται η στάθμη με την ισχύ του ηχείου, είναι νομίζω καταφανές πως ο μύθος που κυκλοφορούσε κάποτε, και που ίσως κυκλοφορεί ακόμη, αλλά με σαφώς μικρότερη εξάπλωση, δηλαδή ότι όσο πιο μεγάλη ισχύ έχει ένα ηχείο, τόσο πιο δυνατά θα παίζει, είναι απλώς μύθος και τίποτε άλλο.

Ωραία, αλλά πόσο δυνατά πρέπει να ακούγεται ένα ηχείο για να λέμε ότι είναι σε θέση να παίζει δυνατά; Μήπως η έννοια του «δυνατά» είναι λίγο υποκειμενική; Διότι, εάν κάνετε αυτήν την ερώτηση σε έναν ωτορινολαρυγγολόγο και έναν dj, είναι σχεδόν βέβαιον ότι θα πάρετε διαφορετικές απαντήσεις, πολύ απλά, διότι ο πρώτος ενδέχεται να αγνοεί την άγνοια του δευτέρου, ενώ ο δεύτερος αγνοεί τη γνώση του πρώτου. Όπως και να έχει το πράγμα, ανεξαρτήτως των μουσικών προτιμήσεών σας, ο οικονομοτεχνικά ασφαλέστερος δρόμος είναι να καθορίσετε ως μέγιστη απαιτητή στάθμη από τα ηχεία σας την ακουστική οροφή του μαέστρου. Όταν ο μαέστρος είναι έτοιμος να ξεκινήσει το εισαγωγικό χορικό του Nabucco, έχει παρατεταγμένη μπροστά του μια κλασική ορχήστρα σε σχεδόν πλήρη ανάπτυξη, καθώς και μια μεγάλη χορωδία. Εάν, δε, πρόκειται για ζωντανή εμφάνιση σε μεγάλη αίθουσα συναυλιών με όλα τα εισιτήρια πουλημένα, ελληνιστί σολντ άουτ, τότε, σε κατάσταση σιωπής, μέσα στο χώρο της αίθουσας αναπνέουν περίπου 1000 – 1200 άτομα, κάτι που καθορίζει το κατώφλι ακουστότητας γύρω στα 55dB. Στο άλλο άκρο, όταν η ορχήστρα παίζει σε πλήρη στάθμη μαζί με τη χορωδία, οι κορυφώσεις ηχητικής πίεσης που υφίστανται τα αυτιά του μαέστρου είναι κάπου 115dB, και αυτή είναι η στάθμη που πρέπει να είναι σε θέση να επιτύχουν τα ηχεία σας, όχι βέβαια στο 1 μέτρο, αλλά στην απόσταση ακρόασης. Αυτό βέβαια δεν είναι θέσφατο, για πολλούς λόγους. Για παράδειγμα, μπορεί να θέλετε και να έχετε τη δυνατότητα να αγοράσετε ηχεία με ακόμη υψηλότερες δυνατότητες μέγιστης στάθμης, και στη συνέχεια να αρκεσθείτε στα 115dB, μιας και εκεί αυτά τα ηχεία θα παίζουν με παραμορφώσεις κάπως χαμηλότερες, απ’ ό,τι στην ακουστική οροφή τους. Στον αντίποδα, εάν το βαλάντιό σας δεν φθάνει σε τέτοια τιμολογιακά επίπεδα, δεν υπάρχει λόγος να στενοχωριέστε, καθώς, όπως ανέφερα και πιο πάνω, η ακοή είναι υποκειμενική αντίληψη των κυματώσεων που υπάρχουν στον αέρα, και επομένως, έχοντας διαφορετική ψυχική διάθεση θα έχετε και διαφορετική αντίληψη του πόσο δυνατά ή πόσο σιγανά ακούγεται κάτι. Επιπλέον, αυτή η αντίληψη εξαρτάται και από τον ακουστικό σας φόρτο, αλλά και την κατάσταση του νευρικού συστήματος. Αλλιώς καταλαβαίνετε το πόσο δυνατά ακούγεται το ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο, μετά από μια βραδιά στα μπουζούκια, όπου τα αυτιά σας έχουν γίνει κουδούνια, κι επιπλέον έχετε καταναλώσει και αρκετό αλκοόλ. Πάντως, ανεξαρτήτως αυτού, θα πρέπει να υπάρχει μια ελάχιστη απαίτηση μέγιστης στάθμης για τα ηχεία σας, η οποία, κατά την άποψή μου, πρέπει να είναι γύρω στα 105dB. Εάν ένα ηχείο δεν μπορεί να ανεβάσει τέτοια στάθμη, τότε ή θα πρέπει να το απορρίψετε, ή να ελαττώσετε την απόσταση ακρόασης.

Επιστρέφοντας στο παράδειγμα των Αιόλων, αν συγκρίνετε αυτό το ηχείο με την ομόσταυλη Άρτεμις, ίσως να ξεκαθαρίσετε πιο πολύ το πώς λειτουργεί ο μηχανισμός της ευαισθησίας και της μέγιστης ισχύος. Η Άρτεμις προδιαγράφεται με ισχύ μικρότερη από τον Αίολο, 150Watt, αλλά και με μεγαλύτερη ευαισθησία, 91dB. Ακολουθώντας την παραπάνω διαδικασία προσδιορισμού της μέγιστης στάθμης, η Άρτεμις επιτυγχάνει ως ζεύγος στάθμη 116dB στο 1 μέτρο, οπότε, αντίστοιχα, και σε μεγαλύτερες αποστάσεις ακρόασης, η επίδοσή της θα είναι υψηλότερη από αυτήν του Αιόλου, και μάλιστα με χαμηλότερη ισχύ. Γιατί; Πολύ απλά, διότι είναι πιο ευαίσθητο ηχείο, και μπορεί να απορροφήσει ισχύ μικρότερη μεν από αυτήν που μπορεί ο Αίολος, αλλά όχι πια τόσο πολύ χαμηλότερη. Καλά, τότε γιατί είναι φθηνότερη από τον Αίολο; Χα!

Αγαπητέ κ. Κώστα
Όντας νέο μέλος στο forum και προσφάτως μόλις επανακάμψας στην ακρόαση μουσικής μιας και τα παιδιά μου έφτασαν πλέον σε ηλικία που μου αφήνουν το περιθώριο, έπεσα χθες πάνω στο πολυ ενημερωτικό σας κείμενο, χρονια μετα την συγγραφή του. Πιστεύω πως έμαθα αρκετά διαβάζοντας το, και εντόπισα και αλλα δικά σας τα οποία σκοπεύω να διαβάσω στις επόμενες μέρες.
Εχω όμως μια απορία-ένσταση: διαλέγοντας την ¨ακουστική οροφή του μαέστρου ¨ 115 db εχω την εντύπωση πως γίνεται το εξής λάθος: στο σπίτι μου δεν θέλω να ακούω αυτο που ακούει ο μαέστρος αλλα αυτο που ακούω εγω καθήμενος 7-8 σειρές δηλαδη καμμία 15 μέτρα τουλαχιςτον πιο πίσω. Αυτο σε ποσά db κορυφή μεταφράζεται; 95; Και λαμβάνοντας υπόψιν τους κινδύνους υγείας που σωστά αναφέρετε στο κείμενο σας, ένας λάτρης της κλασικής μουσικής σαν και μένα που θελει να παραμείνει υγιής και να ακούει καλα για πολλα χρονια τι ηχεία πρεπει να κοιτάει; Και τι στάθμες; Ενισχυτές; s/n ratio σε άλλες συσκευές;
Όπως αναφέρω σε thread που ξεκίνησα πριν διαβάσω το κείμενο σας ακούω σε στάθμες 75-80 db συνήθως και αυτο οταν λείπουν όλοι απο το σπίτι και δεν ειναι ώρα που θα ενοχλήσω γείτονες με στάθμη ησυχίας 35 περίπου στο σαλόνι μου.
Ευχαριστώ

 

[K. ROMPOTIS]

Εκπληκτικό το κείμενο και πολλές οι πληροφορίες που δεν είχα γνώση, αν μου επιτρέπετε έχω κι εγώ μια απορία. Το υλικό ακρόασης δεν είναι ποτέ ίδιο έτσι δεν είναι; Για παράδειγμα μία συγκεκριμένη στιγμή ακούω ένα κομμάτι που περιέχει μόνο σόλο φωνή σοπράνο άρα συχνότητες στο μέσο και άνω πλευρά του ακουστικού φάσματος, ενώ την άλλη μέρα ακούω ένα σόλο κοντραμπάσου, το μέγιστο όριο στάθμης ενός ηχείου ισχύει το ίδιο για όλες τις συχνότητες; Αν για παράδειγμα σε μία ορχήστρα το μπάσο ή τέλος πάντων τα όργανα με χαμηλές συχνότητες ακούγονται πιο δυνατά, τότε υπολογίζω το όριο καταστροφής του ηχείου και μέγιστη στάθμη αυτό που καταφέρνουν να φτάσουν οι χαμηλές συχνότητες ή οι υψηλές; Ελπίζω να έγινε κατανοητή η απορία μου, δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα, ευχαριστώ.

 

[Costas Coyias]

Αγαπητέ κ. Κώστα
Όντας νέο μέλος στο forum και προσφάτως μόλις επανακάμψας στην ακρόαση μουσικής μιας και τα παιδιά μου έφτασαν πλέον σε ηλικία που μου αφήνουν το περιθώριο, έπεσα χθες πάνω στο πολυ ενημερωτικό σας κείμενο, χρονια μετα την συγγραφή του. Πιστεύω πως έμαθα αρκετά διαβάζοντας το, και εντόπισα και αλλα δικά σας τα οποία σκοπεύω να διαβάσω στις επόμενες μέρες.
Εχω όμως μια απορία-ένσταση: διαλέγοντας την ¨ακουστική οροφή του μαέστρου ¨ 115 db εχω την εντύπωση πως γίνεται το εξής λάθος: στο σπίτι μου δεν θέλω να ακούω αυτο που ακούει ο μαέστρος αλλα αυτο που ακούω εγω καθήμενος 7-8 σειρές δηλαδη καμμία 15 μέτρα τουλαχιςτον πιο πίσω. Αυτο σε ποσά db κορυφή μεταφράζεται; 95; Και λαμβάνοντας υπόψιν τους κινδύνους υγείας που σωστά αναφέρετε στο κείμενο σας, ένας λάτρης της κλασικής μουσικής σαν και μένα που θελει να παραμείνει υγιής και να ακούει καλα για πολλα χρονια τι ηχεία πρεπει να κοιτάει; Και τι στάθμες; Ενισχυτές; s/n ratio σε άλλες συσκευές;
Όπως αναφέρω σε thread που ξεκίνησα πριν διαβάσω το κείμενο σας ακούω σε στάθμες 75-80 db συνήθως και αυτο οταν λείπουν όλοι απο το σπίτι και δεν ειναι ώρα που θα ενοχλήσω γείτονες με στάθμη ησυχίας 35 περίπου στο σαλόνι μου.
Ευχαριστώ

Ο κατασκευαστής δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πόσο δυνατά θα ακούει κάθε δυνητικός πελάτης του, και εξ αυτού του γεγονότος, αυτό που μπορεί και πρέπει να κάνει είναι να φτιάξει ένα ηχείο που να μπορεί να αποδίδει κατά το δυνατόν σωστά (με την ελάχιστη παραμόρφωση και την ευρύτερη απόκριση συχνότητας) σε όσο υψηλότερη στάθμη γίνεται, υπό τους περιορισμούς που θέτει η τιμή στην οποία θα τοποθετήσει το προϊον του στην αγορά (η οποία με τη σειρά της καθορίζει την οροφή του κόστους και επομένως την ποιότητα των υλικών). Έτσι, θα ικανοποιήσει όλους τους πελάτες, κι αυτούς που θέλουν να ακούν δυνατά, κι αυτούς που θέλουν να ακούν σε χαμηλότερη στάθμη. Τη στάθμη, αυτήν καθ' εαυτήν, καθένας μπορεί να την ρυθμίζει κατά το δοκούν από το volume του ενισχυτή και έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Πέραν αυτού -και σε συνδυασμό με τα παραπάνω- προτείνω ως σημείο αναφοράς την ακουστική οροφή του μαέστρου για δύο λόγους, πρώτον, διότι είναι ασφαλής και δεύτερον, διότι προσφέρει επαρκή ευχαρίστηση στους περισσοτέρους. Και είναι ασφαλής, διότι αυτή τη στάθμη η ορχήστρα την επιτυγχάνει σε κορυφώσεις και όχι συνεχώς, ακόμη και σε δυνατά κομμάτια, όπως το εμβατήριο του Zigeunerbaron ή το Radetzky marsch. Άλλωστε, του λόγου το αληθές αποδεικνύει και η υγεία των μαέστρων, οι οποίοι διευθύνουν ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία, υπό την προϋπόθεση πως η ακοή τους δεν έχει υποστεί μόνιμη βλάβη από κάποια λοίμωξη. Βέβαια, αυτοί που δεν τους σώζει τίποτε είναι όσοι εργάζονται σε διάφορα κλαμπ, όπου η στάθμη είναι μονίμως υψηλή (λόγω της μουσικής που παίζει), ενώ τα ηλεκτρικά όργανα έχουν πιο "όρθια" μέτωπα, υψίσυχνες συνιστώσες δηλαδή, που είναι περισσότεροι επαχθείς για το ακουστικό σύστημα. Σε ακόμη χειρότερη θέση είναι όσοι υπομένουν μηχανικούς θορύβους επί μακρόν μέσα στο εργασιακό τους περιβάλλον, είτε σε υψηλή στάθμη, είναι σε ύπουλα χαμηλή, ακόμη και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι (όπου οι συνήθεις ύποπτοι είναι ο απορροφητήρας, κάποιο θορυβώδες κλιματιστικό, το ανεμιστηράκι του λαπτοπ, ή κάποιος σκληρός δίσκος). Ακόμη και τέτοιες, αθώες πηγές θορύβου προκαλούν εμβοή. (Μη νομίσεις δηλαδή, ότι επειδή έχεις κτίσει σπίτι σε κάποιο προάστιο και έχεις βάλει και καλή ηχομόνωση, ότι καθάρισες).

 

[Costas Coyias]

Εκπληκτικό το κείμενο και πολλές οι πληροφορίες που δεν είχα γνώση, αν μου επιτρέπετε έχω κι εγώ μια απορία. Το υλικό ακρόασης δεν είναι ποτέ ίδιο έτσι δεν είναι; Για παράδειγμα μία συγκεκριμένη στιγμή ακούω ένα κομμάτι που περιέχει μόνο σόλο φωνή σοπράνο άρα συχνότητες στο μέσο και άνω πλευρά του ακουστικού φάσματος, ενώ την άλλη μέρα ακούω ένα σόλο κοντραμπάσου, το μέγιστο όριο στάθμης ενός ηχείου ισχύει το ίδιο για όλες τις συχνότητες;

Όχι.

Το έγραψα παραπάνω. Η ευρεία απόκριση στις χαμηλές συχνότητες και μάλιστα σε υψηλή στάθμη είναι πολύ ακριβή υπόθεση, διότι εκ των πραγμάτων απαιτεί μετατόπιση αέρα μεγάλου όγκου, για την οποία χρειάζονται μεγάλα γούφερ, μεγάλος όγκος και υψηλή ισχύς. Για παράδειγμα, αν ένα ηχείο με ένα 8άρι γούφερ προδιαγράφεται με απόκριση συχνότητας 30 - 18000Hz, αυτή η προδιαγραφή αφορά στάθμη ενός ηχείου σε ισχύ 1W. Σε ισχύ 100W η απόκριση θα είναι κάτι περίπου σαν 200 - 12000Hz. Αν στο σύστημα εισαγάγουμε και την παραμόρφωση, το πράγμα αποκτά άλλο ενδιαφέρον και γίνεται ακόμη πιο ακριβή υπόθεση, καθώς η συνήθης παραμόρφωση στα μπάσα και σε υψηλή στάθμη είναι της τάξης του 20 - 50%. Για προφανείς λόγους, ουδείς κατασκευαστής τολμά να δημοσιεύσει τέτοιες προδιαγραφές.

Το όριο καταστροφής μεγαφώνου εξαρτάται από το είδος της μουσικής. Με ηλεκτρική κιθάρα μπορείς να κάψεις το τουήτερ πολύ πιο εύκολα, παρά με τη φωνή της σοπράνο. Τα τουήτερ καίγονται με τη μία, τη μια στιγμή παίζουν και την άλλη σταματάνε για πάντα. Τα γούφερ "καίγονται" σιγά σιγά. Για να κάψεις γούφερ με τη μία χρειάζεται πολύ ισχυρός ενισχυτής (ή καμένο τρανζίστορ, να του στείλει DC).

Το πού είναι το όριο, μπορεί κάποιος να το "αισθάνεται" εκ πείρας, αρκεί να ξέρει τί μεγάφωνα και τί ενισχυτή έχει - και αυτό όχι πάντα.

 

[Costas Coyias]

Και κάτι σχετικό που είχα ποστάρει παλιότερα. Έχει ένα ενδιαφέρον...

 

[K. ROMPOTIS]

Αλλο ηθελα να πω αλλα δεν το διατυπωσα σωστα. Υποθετικα βαζω ενα τραγουδι και μετραω με το ντεσιμπελομετρο (καλο οχι κινητου) 103db, βαζοντας ομως στο ντεσιμπελομετρο να μετρησει στην κλιμακα C που μετραει ουσιαστικα τις χαμηλες, μου δειχνει 112db ποια απ τις δυο μετρησεις θεωρειται οτι εφτασε η και ξεπερασε το οριο καταστροφης; Θελω να πω πως ειτε λογω χαρακτηριστικων του ηχειου ειτε λογω χωρου ειτε κι απ τα δυο, οι χαμηλες εχουν την τιμητικη τους, θεωρειται οτι αυτη η μετρηση ειναι 103, 112 η ενδιαμεσα;

 

[Costas Coyias]

Αλλο ηθελα να πω αλλα δεν το διατυπωσα σωστα. Υποθετικα βαζω ενα τραγουδι και μετραω με το ντεσιμπελομετρο (καλο οχι κινητου) 103db, βαζοντας ομως στο ντεσιμπελομετρο να μετρησει στην κλιμακα C που μετραει ουσιαστικα τις χαμηλες, μου δειχνει 112db ποια απ τις δυο μετρησεις θεωρειται οτι εφτασε η και ξεπερασε το οριο καταστροφης; Θελω να πω πως ειτε λογω χαρακτηριστικων του ηχειου ειτε λογω χωρου ειτε κι απ τα δυο, οι χαμηλες εχουν την τιμητικη τους, θεωρειται οτι αυτη η μετρηση ειναι 103, 112 η ενδιαμεσα;

Από τεχνικής -και ιδίως υγειονομικής- πλευράς, πρέπει να λάβεις υπ' όψιν τη στάθμη των 112dB, αφού αυτή είναι η μέγιστη. Εξ απόψεως της ακεραιότητας του ιδίου του ηχείου, ανεξαιρέτως όλα τα πολύδρομα ηχεία έχουν διαφορετικό σημείο καταστροφής για καθέναν από τους κλάδους το κροσόβερ, και το πλέον αδύναμο μεγάφωνο είναι το τουήτερ. Βεβαίως, το θέμα δεν είναι τόσον απλό, καθώς η βλάβη εξαρτάται από το συχνοτικό περιεχόμενο του σήματος. Για παράδειγμα, αν παίζεις πάρα πολύ δυνατά μια ηχογράφηση με πιατίνια, τα γούφερ δεν κινδυνεύουν, αντιθέτως κινδυνεύουν τα τουήτερ, ενώ το αντίστροφο ισχύει στην περίπτωση προγράμματος που περιέχει μόνον κοντραμπάσο ή μπότα.

Σε πλείστες των περιπτώσεων, όπου το σήμα περιέχει "απ' όλα", ας πούμε στην περίπτωση μιας ροκ μπάντας με ντραμς, ηλεκτρικό μπάσο, κιθάρες και φωνή, ή στην περίπτωση μιας big band που παίζει κάτι δυνατό, ας πούμε αυτό, το συχνοτικό περιεχόμενο είναι τέτοιο, ώστε τα γούφερ θα απορροφούν περίπου το 60-65% της ισχύος, τα μιντ ένα 30% και τα τουήτερ το υπόλοιπο 5-10%, ενώ, εάν το ηχείο φέρει και κάποιο σούπερ τουήτερ που παίζει ας πούμε από τα 14KHz και άνω, αυτό θα απορροφά ισχύ μικρότερη από το 1% του συνόλου. Σε μια τέτοια, τυπική περίπτωση, το πρώτο που θα καταστραφεί, θα είναι κατά πάσα πιθανότητα το τουήτερ. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις ηχείων με πολύ ισχυρό τουήτερ, αλλά δεν είναι ο κανόνας.

 

[K. ROMPOTIS]

Μαλιστα, αυτη η διευκρινηση μου ελυσε τις αποριες μου, ευχαριστω πολυ.

 

[Dimifoot]

Ο κατασκευαστής δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πόσο δυνατά θα ακούει κάθε δυνητικός πελάτης του, και εξ αυτού του γεγονότος, αυτό που μπορεί και πρέπει να κάνει είναι να φτιάξει ένα ηχείο που να μπορεί να αποδίδει κατά το δυνατόν σωστά (με την ελάχιστη παραμόρφωση και την ευρύτερη απόκριση συχνότητας) σε όσο υψηλότερη στάθμη γίνεται, υπό τους περιορισμούς που θέτει η τιμή στην οποία θα τοποθετήσει το προϊον του στην αγορά (η οποία με τη σειρά της καθορίζει την οροφή του κόστους και επομένως την ποιότητα των υλικών). Έτσι, θα ικανοποιήσει όλους τους πελάτες, κι αυτούς που θέλουν να ακούν δυνατά, κι αυτούς που θέλουν να ακούν σε χαμηλότερη στάθμη. Τη στάθμη, αυτήν καθ' εαυτήν, καθένας μπορεί να την ρυθμίζει κατά το δοκούν από το volume του ενισχυτή και έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Πέραν αυτού -και σε συνδυασμό με τα παραπάνω- προτείνω ως σημείο αναφοράς την ακουστική οροφή του μαέστρου για δύο λόγους, πρώτον, διότι είναι ασφαλής και δεύτερον, διότι προσφέρει επαρκή ευχαρίστηση στους περισσοτέρους. Και είναι ασφαλής, διότι αυτή τη στάθμη η ορχήστρα την επιτυγχάνει σε κορυφώσεις και όχι συνεχώς, ακόμη και σε δυνατά κομμάτια, όπως το εμβατήριο του Zigeunerbaron ή το Radetzky marsch. Άλλωστε, του λόγου το αληθές αποδεικνύει και η υγεία των μαέστρων, οι οποίοι διευθύνουν ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία, υπό την προϋπόθεση πως η ακοή τους δεν έχει υποστεί μόνιμη βλάβη από κάποια λοίμωξη. Βέβαια, αυτοί που δεν τους σώζει τίποτε είναι όσοι εργάζονται σε διάφορα κλαμπ, όπου η στάθμη είναι μονίμως υψηλή (λόγω της μουσικής που παίζει), ενώ τα ηλεκτρικά όργανα έχουν πιο "όρθια" μέτωπα, υψίσυχνες συνιστώσες δηλαδή, που είναι περισσότεροι επαχθείς για το ακουστικό σύστημα. Σε ακόμη χειρότερη θέση είναι όσοι υπομένουν μηχανικούς θορύβους επί μακρόν μέσα στο εργασιακό τους περιβάλλον, είτε σε υψηλή στάθμη, είναι σε ύπουλα χαμηλή, ακόμη και μέσα στο ίδιο τους το σπίτι (όπου οι συνήθεις ύποπτοι είναι ο απορροφητήρας, κάποιο θορυβώδες κλιματιστικό, το ανεμιστηράκι του λαπτοπ, ή κάποιος σκληρός δίσκος). Ακόμη και τέτοιες, αθώες πηγές θορύβου προκαλούν εμβοή. (Μη νομίσεις δηλαδή, ότι επειδή έχεις κτίσει σπίτι σε κάποιο προάστιο και έχεις βάλει και καλή ηχομόνωση, ότι καθάρισες).

Ευχαριστώ για την διεξοδική και διευκρινιστική αναλυση

 

[K. ROMPOTIS]

Χμμμ τωρα μου δημιουργηθηκαν νεες αποριες που εχουν σχεση με την ισοσταθμιση γιατι εκει πιστευω περιπλεκεται το θεμα αλλα απ το κινητο δε μπορω να τ αναπτυξω, οταν με το καλο επιστρεψω Αθηνα θα σου βαλω νεο προβλημα προς λυση.

 

[K. ROMPOTIS]

Με την ισοστάθμιση τι ακριβώς συμβαίνει στα ηχεία; Οταν ο κατασκευαστής λέει ότι με την ισοστάθμιση δεν κινδυνεύει να υπεροδηγηθεί κάποιο μεγάφωνο στη στάθμη αναφοράς πως ξέρει τι ενισχυτή έχει ο καθένας, αν το υλικό είναι στάνταρ γραμμένο σε μία συγκεκριμένη ένταση, αν ακούω mp3 κ.λ.π.; Θέλω να πω έχω ένα ενισχυτή avr που λέει ότι βγάζει 5χ100 αλλά πραγματικά είναι 5χ40 κι έχω ένα απαιτητικό ηχείο και βάλω στάθμη αναφοράς, δεν ρισκάρω να πάρω μεγάφωνο στο χέρι; Και με τις διαφορές έντασης μεταξύ των ηχογραφήσεων; Θυμάμαι παράδειγμα πριν πάρω τελικό, είχα τον Yamaha rxv 640 με τα B&W 603S2, όχι και το καλύτερο ματσάρισμα από πλευράς ρευμάτων, τέλος πάντων εκείνη την εποχή είχα ως στάθμη αναφοράς το -35 στον Yamaha είτε σε μουσική είτε σε ταινίες γιατί καταλάβαινα ότι κάπου από κει και κάτω συμπίεζε. Σ αυτή την ένταση το έργο που ακουγόταν χαμηλά ήταν το Matrix, το θεωρούσα ως αναφοράς χαμηλότερης έντασης και κάποια στιγμή νοικιάζω σε dvd το Master and Commander, το βάζω να παίξει κι όταν ξεκινάνε οι κανονιοβολισμοί ξαφνικά δεν ακούω τίποτα και τι να δω; Είχε κλείσει ο ενισχυτής, απ ό,τι κατάλαβα πειραματίζοντας κάτω απ το -45 το συγκεκριμένο έργο μου κλεινε τον ενισχυτή ενώ το Matrix έπαιζε χαλαρά στο -35, διαφορά 10db. Τι γίνεται σ αυτές τις περιπτώσεις; Πως θα ξέρω προκαταβολικά τι ένταση έχει ένα έργο ή ένα μουσικό κομμάτι; Στην πράξη μας προστατεύει ο ενισχυτής απ το να πάρουμε μεγάφωνα στο χέρι;