Δυναμικό εύρος. Το θέλουμε. Το θέλουμε;

[costas EAR]

Βάλε στο κεφάλι και το τάργκετ κερβ της επιθυμητής απόκρισης, κι έδεσε το γλυκό!

Διότι αυτό που βλέπουμε είναι η φλατ ανάλυση του κομματιού μουσικής, όχι αυτό που πρέπει να παίζει στο χώρο μας...

Και τέλος πάντων, το νόημα το πιάσαμε νομίζω.

 

[Dimifoot]

Βάλε στο κεφάλι και το τάργκετ κερβ της επιθυμητής απόκρισης, κι έδεσε το γλυκό!

Διότι αυτό που βλέπουμε είναι η φλατ ανάλυση του κομματιού μουσικής, όχι αυτό που πρέπει να παίζει στο χώρο μας...

Και τέλος πάντων, το νόημα το πιάσαμε νομίζω.

Ισχύει

 

[Shepherd]

Στα 60Hz θες 110db
Στα 1000Hz θες 95db.
Τα υπόλοιπα (db) είναι υπερβολές και ανούσια.

Μην διαβάζετε τα διαγράμματα προκατειλημμένοι για να φτάσετε στα... 500db !!
Ποια 130 στα 20;; Δεν υπάρχουν σε καμία ηχογράφηση. Είναι κομμένα.

Το έχω ξαναγράψει και στο νήμα που τα είχε ανεβάσει ο Δημήτρης.
Εκτός και αν ακούτε σεισμούς ή κάτι περίεργα ραπ που σε πονάνε τα αυτιά έτσι και αλλιώς.

Σημασία έχει να πάρεις ατάκα στο μπάσο και μετά db.
[DOUBLEPOST=1552516151][/DOUBLEPOST]

Θα αποθηκεύσω τα διαγράμματα του @Dimifoot .
Όταν πιάνουμε κουβέντα για σαμπ και εξατμίσεις BR ( σε σαλόνι πάντα) θα τα ανεβάζω

Όλοι οι ηχολήπτες του πλανήτη βάζουν high pass filter στα 40Hz.
Αν δεν βάλουν δεν θα παίζει το 99% των συσκευών αναπαραγωγής. Απλός θα τρίζουν τα ηχεία. Από το αυτοκίνητο μέχρι την τηλεόραση και τα ακουστικά.
Για αυτο τα σαμπ τα θέλουμε σφραγισμένα και ''μικρά''.

Στις ταινίες είναι άλλο καπέλο.

 

[Shepherd]

Α και που είστε κορίτσια !!
Οι λοιποί που χαίρονται γιατί κάποιος πόσταρε ότι ... ''σιγά μωρέ και με 110db μια χαρά είναι'' μην παίρνετε και πολύ θάρρος.
Γιατί ακόμα και αν τα πιάνετε στο σαλόνι το κάνετε με άπειρη παραμόρφωση και χάλια χρόνους αντήχησης που καλύτερα να χαμηλώσετε γιατί ακούτε μόνο βαβούρα.

 

[Dimifoot]

Στο τρίτο διάγραμμα η στάθμη στα 30Hz είναι μόλις 4db κάτω απο την κορυφή.
Στον Moby η (απότομη) κορυφή είναι μόλις πάνω απο τα 40Hz.

Και αν βάλεις και το target curve που λέει και ο Εαρ, οι διαφορές μικραίνουν κι άλλο.
Εχω κάτι κομμάτια στο μυαλό μου (ambient, electronic κ.ά) για ανάλυση, αλλά βαριέμαι...

Όσο για τον κινηματογράφο, άσε, εκεί δεν παλεύεται, είναι τρελοί, παίζουν μονοψήφια

Εντάξει, όχι 130, ειναι υπερβολή. Ας συμφωνήσουμε στα 115db στο μπάσο, στα 35Hz, άντε πιάστο. Και +6 headroom παρακαλώ . =121db

Μην ξεχνάτε, πως όσο ανεβαίνει η στάθμη, τόσο δυσκολεύει το έργο των γούφερς. Αν λέει πως παίζει ο δορυφόρος-ηχείο σας 120db, εννοεί στα πάνω απο τα 200Hz. Απο κει και κάτω, sorry guys...

 

[Shepherd]

Στο τρίτο διάγραμμα το μέγιστο του μπάσου είναι στα -17, το μέγιστο στα 1000 είναι στο -36.
Η διαφορά είναι ας πούμε στρόγγυλα 20db.
Είναι λάθος να κοιτάτε στα 1000 την ελάχιστη τιμή, στα σπάικς μετράμε.

 

[Dimifoot]

Στο τρίτο διάγραμμα το μέγιστο του μπάσου είναι στα -17, το μέγιστο στα 1000 είναι στο -36.
Η διαφορά είναι ας πούμε στρόγγυλα 20db.
Είναι λάθος να κοιτάτε στα 1000 την ελάχιστη τιμή, στα σπάικς μετράμε.

Το έγραψα αυτό που λες στο ποστ 61. Βάλε όμως και το target curve, 1db ανά οκτάβα, μεγαλώνει κι άλλο.

Το κεντρικό νόημα ειναι πως η κορυφή (η οποία ειναι συνηθέστατα στο μπάσο) απο τα 1000Hz απέχουν 20+db.

Και κερασάκι στην τούρτα: άμα βάλεις και το κόστος του συστήματος σε headroom απο την ισοστάθμιση, πες 6db (το ξεχάσατε όλοι αυτό, ε;), αλλά και τα επιθυμητά 6db headroom πάνω από όλα, και ξέφυγε το πράγμα άγρια.
[DOUBLEPOST=1552518160][/DOUBLEPOST]Κοιτάξτε ξανά τα 5 διαγράμματα, και πείτε μου τι περιμένετε να ακούσετε απο ηχεία που δεν παίζουν τις δυο πρώτες οκτάβες. Και μου τα βάζετε και στα τρία μέτρα

 

[Dimifoot]

Και λέει ο άλλος πως το ένα dac είναι καλύτερο από το άλλο γιατί έχει S/N 130 αντί για 116.
Δηλαδή ρε φίλε παίζεις 130db πάνω απο τον θόρυβο ηρεμίας σπίτι σου;

 

[melina]

Και λέει ο άλλος πως το ένα dac είναι καλύτερο από το άλλο γιατί έχει S/N 130 αντί για 116.

Δε λέει ψέμματα.

 

[Shepherd]

Αλλού ειναι ο ελέφαντας.
Επειδή έχω κάνει άπειρες μαλ@κίες...

Την καλύτερη ατάκα θα την πάρεις αν κόψεις τα ηχεία κάτω από τα 70Hz.
Δυναμώνεις μέχρι να ματώσουν τα αυτιά και όλα παίζουν χωρίς βουητά.
Σε χαμηλές εντάσεις μπορεί να ακούγεται άδειο αλλά αμα γκαζώσεις μια χαρά παίζει !!!
Πολύ απλά δεν παίζεις με το ταβάνι.

Αν κόψεις τα ηχεία κάτω από 40Hz έχεις όλα τα κλασικά προβλήματα βουητού αλλά χάνεις όλον τον ''όγκο'' του ηχείου. Νομίζεις ακούς από 5''.

Το θέμα ως προς την ποιότητα είναι τα ρουμ μόουντς και μετά τα db.
Δεν είναι καθόλου παράξενο κάποιος να παίζει με άμπασα ηχεία ή αναιμικούς ενισχυτές και να είναι ευχαριστημένος.
Φυσικά και είναι γιατί γλυτώνει τον πονοκέφαλο.
[DOUBLEPOST=1552519050][/DOUBLEPOST]Ο θόρυβος ηρεμίας μετράται με το σύστημα αναμμένο, το ντακ στο pause και το βόλιουμ τέρμα.
Γιατί μπορεί το ψηφιακό κομμάτι του ντακ να γράφει -200db αλλά να τραβάει θόρυβο από το αναλογικό.

 

[Dimifoot]

Ούτε είναι περίεργο που τους αρέσει το βινύλιο.

Σε σαλόνι, το πικάπ με το μικρό του δυναμικό εύρος και τα συμπιεσμένα σε δυναμικό εύρος mastering, ταιριάζει γάντι στους περιορισμούς του χώρου σε δυναμικό εύρος.

Και ζήσανε αυτοί καλά....και εμείς καλύτερα

 

[Shepherd]

Ούτε είναι περίεργο που τους αρέσει το βινύλιο.

Σε σαλόνι, το πικάπ με το μικρό του δυναμικό εύρος και τα συμπιεσμένα σε δυναμικό εύρος mastering, ταιριάζει γάντι στους περιορισμούς του χώρου σε δυναμικό εύρος.

Αυτό ακριβώς.

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

Και λέει ο άλλος πως το ένα dac είναι καλύτερο από το άλλο γιατί έχει S/N 130 αντί για 116.
Δηλαδή ρε φίλε παίζεις 130db πάνω απο τον θόρυβο ηρεμίας σπίτι σου;

Εγώ, πάντως, το S/N R τό βλέπω από άλλη γωνία. Όπως εδώ π.χ. :
[...] The Devialet 400s were the quietest amplifiers ever. They just didn’t make any noise. While it’s true that I heard virtually nothing from the tweeters of my speakers when I fired up these amps -- and man, was that cool the first time I tested it -- it was what I didn’t hear at the listening seat that most impressed me. That quietness led to the most complete retrieval of detail I’ve ever heard from my system. I could simply hear deeper into the music -- more information, both spatial and musical, reached my brain than did from other amplifiers. Listening to that old audiophile standby “Mining for Gold,” from the Cowboy Junkies’ The Trinity Session (16-bit/44.1kHz AIFF, RCA), the metal-on-metal sounds from the Church of the Holy Trinity’s ventilation system were more distinct than I’d ever heard them. Ditto the count-off of the beat that begins “Misguided Angel.” I could simply hear those sounds better than before. [...]

από τούτο το ρηβγιού

 

[Dimifoot]

Τα είπαμε αυτά στην πρώτη σελίδα:

Να συμπληρώσω εδώ, πως αυτό που περιέχεται στην ηχογράφηση στα -90dbs δεν είναι κάποιο όργανο, αλλά ο θόρυβος ηρεμίας του χώρου ηχογράφησης

Φυσικά και η αίθουσα ηχογράφησης εχει κάποιον θόρυβο ηρεμίας, ο οποίος δεν ειναι μηδέν. Σε ενα νεκρό στούντιο θα ειναι (πες) 20db, αν είναι μόνο ο βιολιστής μέσα , στην αίθουσα συναυλιών θα ειναι 55-60db, και όλα τα ενδιάμεσα. Οπότε το βιολί που λέγαμε πριν για να ακουστεί στην αίθουσα ηχογράφησης (και να ηχογραφηθεί, δεν μιλάω για ηλεκτρονικά όργανα προφανώς) θα πρέπει να παίξει δυνατότερα από τον θόρυβο ηρεμίας του δωματίου ηχογράφησης.

Εμείς, για να αναπαράγουμε αυτό το γεγονός σωστά, και να “μεταφερθούμε” εκεί, πρέπει να μπορούμε να ακούσουμε και τον θόρυβο ηρεμίας του χώρου ηχογράφησης, πάνω απο τον θόρυβο ηρεμίας του δικού μας χώρου, και όλες τις κορυφές του προγράμματος, χωρίς συμπίεση

 

[wnet]

.... Βάλε όμως και το target curve, 1db ανά οκτάβα, μεγαλώνει κι άλλο...

Πρέπει να έλειπα σ' αυτό το ...μάθημα με το target curve ... δεν εξηγείται αλλιώς που το 'χω αχταρμά στο κεφάλι μου...

Δεν είναι "περασμένη" στην ηχογράφηση η target curve;; γι' αυτό δεν είναι έτσι οι φασματικές αναλύσεις παραπάνω που είναι "κατηφορικές";;; πρέπει εμείς να την εφαρμόσουμε αυτή την καμπύλη;; Δεν αρκεί να παρέχουμε την ισχύ και τα woofers στο σύστημα για να την αποδώσουν;;;

 

[costas EAR]

Καταλαβαίνω τι λέει ο τσοπανάκος, άλλωστε αυτές είναι οι γενικές κατευθύνσεις του επαγγελματικού ήχου. Γνωστά και σεβαστά τα δεδομένα αυτά.

Να σου πω όμως και κάτι άλλο:

Έχω ζήσει πολλά χρόνια με μάγκνεπαν 3-άρια, μεγάλα ηχεία, κι όχι οικονομικά, έδωσα από τσέπη πάνω από 7.000 € για ένα ζευγάρι πόρτες... Άσε τα ενισχυτικά... Από τα λίγα ηχεία όμως, που παίζουν πολύ αξιόλογα σε χαμηλές στάθμες, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση κι αυτό.

Πολλοί ζήλεψαν στα χρόνια αυτά τα μάγκ (κι όταν έπαιζαν χωρίς σαμπ) σε τύμπανα, ακόμα και μεγάλα, με πλούσιο φάκελο χαμηλού, και δεν είναι ηχεία που δε παίζουν δυνατά ή ηχεία που δεν έχουν μπάσο.

Όμως σε πολλά μουσικά κομμάτια, τα τερμάτιζα εύκολα, κι έδειχναν ανεπάρκεια.
Φυσικά η ανεπάρκεια ήταν δεδομένη σε κινηματογράφο, με τις τυπικές απαιτήσεις χαμηλού.

Και ρωτάω. Είναι υψηλής πιστότητας το ηχείο που παίζει άψογα μόνο σόλο φλάουτο; Ποιος περιορισμός ρεπερτόριου θεωρείται "φυσιολογικός"; Δηλαδή, έχεις εσύ πολύ σούπερ στέρεο, αλλά γω δε μπορώ να βάλω Μόμπι και να το δώσω να γουστάρω; Απαγορεύεται; Όλα τα μπιτάδικα ηλεκτρονικής μουσικής απαγορεύονται; Ή μόνο τα "περίεργα ραπ" του τσοπανάκου;

Το ηχείο που παίζει μόνο έγχορδα είναι οκ;

Το όποιο μάγκνεπαν που δε παίζει πάνω από 105 ντεσιμπέλ σε καμία συχνότητα μέσα στην πρώτη οκτάβα;

Τι είδους υψηλή είναι αυτή η πιστότητα του ηχείου που αργά ή γρήγορα θα δείξει ότι ανεπαρκεί εδώ κι εκεί και παραπέρα;

Δηλαδή, ωραίες οι γενικεύσεις και οι στρογγυλοποιήσεις όπως βολεύει με το ταβάνι στο σπίτι σου, και όπως συμφέρει στην τσέπη και όπως είναι ανεκτό κατά τα μουσικά γούστα αυτουνού που ακούει μόνο ζαμφίρ, αλλά έτσι μπορεί να ορίζεται το σύστημα υψηλής πιστότητας αναπαραγωγής;

Μιλάμε και κυνηγάμε θεωρητικά τα πλούσια δυναμικά και δήθεν φτύνουμε την δυναμική συμπίεση της μόδας του εύκολα ακροάσιμου σε φτηνά στέρεα ήχου. Που και πως γίνονται όμως αυτά τα υψηλά δυναμικά που και καλά κυνηγάμε; Στα παχιά τα λόγια; Με μια πηγή υψηλού δυναμικού εύρους εξασφάλισε κάποιος υψηλά δυναμικά στην αναπαραγωγή;

Με 115 ντεσιμπέλ μέγιστη στάθμη και με νορμάλ θόρυβο ηρεμίας είναι θαρρείς άψογο το σετάπ;

Θες να βάλω την ασυμπίεστη μέτρικ να βγάζει στο χώρο μου 115 Μαξ εσπιέλ και να πάθεις σοκ από το πόσο χαμηλή ακούγεται αυτή η στάθμη και πόσο "λίγη" τη νιώθεις και ανεπαρκή; Να δεις πόσο σε τραβάει να σηκώσεις κι άλλο το βόλιουμ;

Και με 115 Μαξ εσπιέλ, είμαστε ας πούμε οκ με το υψηλό δυναμικό εύρος που χωράει χαλαρά το διαθέσιμο σύγχρονο ψηφιακό μουσικό αρχείο;

Έχει κάποιο νόημα οτιδήποτε υψηλότερου δυναμικού εύρους από το Ρεντ μπουκ;

Προφανώς όχι. Δε το βγάζει το σύστημα, θα είναι μέσα στην αφάνεια της ησυχίας, να φλερτάρει σε στάθμες αναπαραγωγής υπό του μηδενός, σε αρνητικά ντεσιμπέλ, ιστορίες απόλυτης γελοιότητας...

Αυτό το θρεντ σας το ξεκίνησα για να ξυπνήσω μέσα σας το ζώο, να δείτε τις ανάγκες του υψηλού δυναμικού εύρους, τι χρειάζεται για να ακουμπήσετε τα όρια του Ρεντ μπουκ και τι χρειάζεται για να τα ξεπεράσετε, να μπείτε στο χώρο αναπαραγωγής μουσικής υψηλού δυναμικού εύρους.

Το "εμένα μου φτάνει το Τίβολι και το ρεντέκο", είναι θεωρίες που δε περνάνε εδώ, κόβονται στα δυναμικά. Τζάμπα καίει η λάμπα. Σεβαστές βέβαια οι απόψεις συμβιβασμού, αναλόγως συνθηκών όπως ξανάγραψα, και φυσικά εν γνώσει μας, αλλά τουλάχιστον μη μου μιλάτε για μεγάλα δυναμικά εύρη, δε μπορεί να τα παίζει το στέρεο ρε φίλε..

 

[costas EAR]

Εγώ, πάντως, το S/N R τό βλέπω από άλλη γωνία.

Από όποια γωνιά και να το δεις, το ίδιο πράγμα είναι: μετρημένα κουκιά. Ένα κι ένα κάνουν δύο.

Είτε 110 είτε 160 είναι ο σηματοθορυβικός λόγος, όταν ακούς χαμηλά μουσική να μην ενοχλείς τους δίπλα, δεν ακούς το θόρυβο, είναι κρυμμένος μέσα στην αφάνεια της χαμηλής στάθμης αναπαραγωγής, σε μια αναπαραγωγή χαμηλού δυναμικού εύρους.
Αν "ακούς" διαφορές στις χαμηλές στάθμες, είναι της ψ@λης σου ο χαβάς, δε με αφορά το ψυχολογικό σου ή το πλασέμπο. Αν ταυτόχρονα η ησυχία του background σου θυμίζει τον αγνό αναλογικό ήχο, δες το καλύτερο δυνατό σηματοθορυβικό λόγο σε πικάπ, κι έλα να γελάμε μαζί μια βδομάδα σερί, να κρατάμε τις κοιλιές μας.

Αντιθέτως, αν ακούς με πραγματικά μεγάλο δυναμικό εύρος, στο τέρμα τα γκάζια που θα ενισχύσεις το θόρυβο του τροφοδοτικού και θα ακούσεις το φύσημα από το ηχείο, τότε ναι, έχει σημασία το κατώφλι θορύβου του μηχανήματος, που ορίζει το S/N R, και ναι θα σου δώσει ησυχία υπόβαθρου στη μουσική σου. Εξηγώ πως μετρημένα κουκιά είναι το αν θα ακούσεις ή όχι αυτό το θόρυβο, το φύσημα του μηχανήματος, στη στάθμη που ακούς, δεν είναι καμία τρομερή επιστήμη το να το υπολογίσεις αν μπορείς να το ακούσεις...

Ούτε είναι καμιά μαγεία το S/N R, είναι η στάθμη σήματος από τη μια, και το φύσημα-βόμβος της τροφοδοσίας από την άλλη. Αφαιρείς από τη στάθμη σήματος τη στάθμη θορύβου, κι έχεις τη διαφορά, αυτό είναι, όπως ο υπολογισμός του δυναμικού εύρους αναπαραγωγής, όλα ίδια πράγματα είναι, σήμα από τη μια, θόρυβος από την άλλη. Κουκιά. Τα βάζεις κάτω και τα βλέπεις.

 

[Καβακιώτης Κώστας]

Μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι

 

[Bhutia]

Πρέπει να έλειπα σ' αυτό το ...μάθημα με το target curve ... δεν εξηγείται αλλιώς που το 'χω αχταρμά στο κεφάλι μου...

Δεν είναι "περασμένη" στην ηχογράφηση η target curve;; γι' αυτό δεν είναι έτσι οι φασματικές αναλύσεις παραπάνω που είναι "κατηφορικές";;; πρέπει εμείς να την εφαρμόσουμε αυτή την καμπύλη;; Δεν αρκεί να παρέχουμε την ισχύ και τα woofers στο σύστημα για να την αποδώσουν;;;

Αυτό έχει ήδη απαντηθεί...
https://www.avsite.gr/forum/threads/Η-λειτουργία-της-ακοής.66469/page-13#post-2405694

Ο μηχανικός ήχου στο δικό του σύστημα και στο χώρο επισκόπησης ρύθμισε τα σχετικά πλάτη και την ενέργεια για κάθε συχνοτική ζώνη στο master κατά τρόπον ώστε να του ακουγόταν ισορροπημένο το αποτέλεσμα,ενώ το τελικό δυναμικό εύρος της παραγωγής προέκυψε ύστερα από σύμφωνη γνώμη του πελάτη (καλλιτέχνη/εταιρείας) ,ο οποίος για να πληρώσει,πρέπει να...έχει πρώτα δίκιο.

Η διαδικασία premastering πραγματοποιήθηκε υπό μια συνεχόμενη στάθμη αναφοράς που μπορεί να κυμαινόταν μεταξύ 70-90 dB στη θέση δικής του ακρόασης.Στις κινηματογραφικές παραγωγές η στάθμη αναφοράς ήταν καρφωμένη σε τιμή 80dB.

Το τελικό προϊόν δηλαδή έχει ήδη ενσωματωμένες τις καμπύλες ισοδύναμης ακουστότητας ως αυξημένα ποσοστά απαιτούμενης από το σύστημα ενέργειας στα άκρα του φάσματος.

Εάν το ηχοσύστημα του τελικού χρήστη δεν μπορεί ν'αποκριθεί στην...ανταπόδοση των σχετικών ποσών ενέργειας κατά την αναπαραγωγή,τότε δεν πρόκειται ο ακροαματικόφιλος να εισπράξει ποτέ το έργο που είχαν στο μυαλό τους ο καλλιτέχνης και ο μηχανικός ήχου.

Και ας μην παραβλέπουμε ότι οι ακροάσεις στο χώρο του χρήστη γίνονται υπό συνεχόμενες στάθμες ανεξέλεγκτες που υπερβαίνουν ενίοτε τη γνωστή στάθμη αναφοράς.Και ακόμα χειρότερα,υπό ακουστική συμπεριφορά χώρου διαφοροποιημένη προς το χειρότερο συγκρινόμενη προς εκείνη του χώρου επισκόπησης.

Γι αυτό και προέκυψε ύστερα από πειραματικές μελέτες και πραγματικές ακροάσεις σε ένα στατιστικό δείγμα ατόμων υπό τη γνωστή συνεχόμενη στάθμη αναφοράς,η καμπύλη-στόχος για την απόκριση εντός τυπικού οικιακού χώρου.

Αυτή η νέα ισοστάθμιση δεν καταργεί αλλά εφαρμόζεται συμπληρωματικά στις γνωστές καμπύλες ,αφού θα έχει εισαγάγει και τη μεταβλητή από την ακουστική συμπεριφορά τυπικού χώρου που θα έδινε πιο ισορροπημένο ακροαματικό αποτέλεσμα στην πλευρά του τελικού χρήστη.Διαφοροποιείται ελαφρώς κιόλας σε συνάρτηση με την ακροαματική εμπειρία των μελών στο δείγμα.

Η καμπύλη-στόχος προβλέπει χαμηλότερη -συγκριτικά με το χώρο επισκόπησης - ενέργεια στις υψηλές οκτάβες,οι οποίες ούτως ή άλλως δεν περιέχουν και μεγάλο ποσοστό ενέργειας σε σχέση με το υπόλοιπο τμήμα του φάσματος.Η καμπύλη-στόχος προβλέπει επίσης ανώτερη συγκριτικά ενέργεια στις χαμηλές οκτάβες.Στις πέντε πρώτες οκτάβες περιέχεται κατά μέσον όρο στις παραγωγές το 90% της συνολικής ηχητικής ενέργειας απ'όλο το φάσμα.

Φαντάσου δηλαδή να ομιλούσαμε και περί X-curves τι θα γινόταν.Σωστό...Χ-files.

 

[Bhutia]

Κι ένα κρίσιμο στοιχείο...Όποτε το εύρος δυναμικής ζώνης που θα έχει ενσωματωθεί σε δεδομένη παραγωγή γίνεται μικρότερο,οι απαιτήσεις σε ενέργεια από δεδομένο σύστημα αναπαραγωγής και υπό την ίδια συνεχόμενη στάθμη θα γίνονται...ανώτερες.

Οι παραγωγές με έντονη συμπίεση σκοπεύουν να προαγάγουν την ακουστότητα υπό συνθήκες περαιτέρω μειωμένης συνεχόμενης στάθμης.Και τότε θα μπαίνει πιο έντονα στο παιχνίδι η συνιστώσα από το θόρυβο υποβάθρου (περιβάλλοντος).