Συναντιούνται στο δρόμο δύο φίλοι οι οποίοι είχαν να μιλήσουν πολύ καιρό... Ο ένας είναι βραδύγλωσσος... Μετά τις πρώτες χαιρετούρες λέει ο ένας :
– Από δουλειά πως πας ρε φίλε;;;
– Α-α-α-ασε δε-δε-δε μπο-μπο-ρώ να βρώ τί-τί-τίποτα!!!
– Είσαι τυχερός γιατί έχω ένα φίλο που δουλεύει στον Εθνικό κήπο και ψάχνουν έναν φύλακα... Σε ενδιαφέρει;;;
– Φυ-φυ-φυ-σικά!!!
Του δίνει όλες τις πληροφορίες και τα τηλέφωνα του φίλου του και την επόμενη μέρα πάει ο βραδύγλωσσος να συνεννοηθεί για τη δουλειά...
Μετά από κάνα μήνα οι δύο φίλοι ξανασυναντιούνται τυχαία στον δρόμο και μετά τις πρώτες χαιρετούρες λέει ο ένας :
– Τι έγινε με την δουλειά που σε έστειλα;;; Πήγες;;;
– Πή-πή-πήγα αλλά δε-δε-δεν τα κα-κα-κατάφερα!!!
– Γιατί ρε φίλε; Τόσο δύσκολη ήταν;;;
– Ο-ο-οχι!!! Α-α-αλλά πά-πα-παω στον υπεύθυνο και μου λέ-λέ-ει ό-ότι πρέ-πρέ-πρέπει το πρωί να πη-πη-πηγαίνω στο κλού-κλού-κλουβί με τις πά-πά-πάπιες και να τους λέω πα-πα-πα-πα για να βγαί-βγαί-βγαίνουν να φά-φάνε και το βρά-βράδυ να πη-πη-πηγαίνω εκεί που τρώ-τρώ-τρώνε και να τους λέω πι-πι-πι-πι για να μπαί-μπαί-μπαίνουν πά-πά-πάλι στο κλου-κλου-κλουβί τους...
– Ε! Ωραία δεν ήταν κάτι δύσκολο, του απαντάει ο φίλος του...
– Έ-έ-έτσι νό-νό-νόμιζα και εγώ!!!
– Γιατί τι έγινε;
– Πάω την πρώ-πρώ-πρώτη μέ-μέ-ρα στη δου-δουλειά, πά-πά-πάω στο κλου-κλουβί με τις πά-πά-πάπιες και τους κά-κά-κάνω πα-πα-πα-πα και βγαί-βγαί-βγαίνουν όλες να φά-φά-φάνε και πά-πά-πάω και το βρά-βρά-βράδυ και τους κά-κά-κά-κάνω πι-πι-πι-πι για να μπουν μέ-μέ-μέσα.
– Ε! Ωραία και;;;
– Μπαί-μπαίνουν όλες μέ-μέ-μέσα εκτός α-α-α-από ένα μι-μι-μικρό πα-πα-πα-παπάκι που δεν έ-έ-έ-έμπαινε με τί-τί-τίποτα και το κυ-κυ-κυνήγαγα και του-του λέω κά-κά-κάποια στι-στιγμή:
-Μπες μέ-μέ-μέσα γα-γα-γ@μώ την Πά-πά-πά-πια σου και ξα-ξα-ξαναβγήκαν όλες οι πά-πά-πάπιες έξω…!!!!