Η σημασία της Κλασικής Μουσικής στην εποχή μας.

[christos77]

Καλημέρα. Ένας φίλος είναι επαγγελματίας μουσικός σε συμφωνική. Ωστόσο στο σπίτι του δεν ακούει κλασική μουσική... Νομίζω ότι για να αξιολογεις την κλασική ως αναγκαία ή χρήσιμη, ως υψηλή τέχνη,

ΝΑΙ υπαρχουν δεν μου κανει καμμια εντυπωση

 

[el_diablo]

[Δηλαδή; Για ποιο πράγμα είναι; Εάν δεν διασκεδάζουν οι ακροατές της κλασσικής μουσικής, τότε γιατί την ακούν;

Σαν... υψηλη τεχνη απευθυνεται σε υψηλες αισθητικες αξιες , δηλαδη την πνευματικη αναταση, την πνευματικη ανυψωση κλπ, σε αντιθεση με την εννοια της μαζικης κουλτουρας που εχει ως στοχο την επιφανειακη και ευκολη διασκεδαση
Συνηθως ειναι μια ...κραυγη αγωνιας της αρχουσας ταξης και κατ'επεκταση της μεσαιας ταξης για την διατηρηση της πολιτισμικης και κοινωνικης ιεραρχιας , των μορφωτικων και κατ'επεκταση οικονομικων τους προνομιων

 

[christos77]

Συνηθως ειναι μια ...κραυγη αγωνιας της αρχουσας ταξης και κατ'επεκταση της μεσαιας ταξης για την διατηρηση της πολιτισμικης και κοινωνικης ιεραρχιας , των μορφωτικων και κατ'επεκταση οικονομικων τους προνομιων

 

[Khas]

.... κραυγη αγωνιας της αρχουσας ταξης και κατ'επεκταση της μεσαιας ταξης για την διατηρηση της πολιτισμικης και κοινωνικης ιεραρχιας , των μορφωτικων και κατ'επεκταση οικονομικων τους προνομιων

Αυτό το τελευταίο το έχεις κλέψει απ΄ την .... al_papariga
.

 

[ymz3606]

Σαν... υψηλη τεχνη απευθυνεται σε υψηλες αισθητικες αξιες , δηλαδη την πνευματικη αναταση, την πνευματικη ανυψωση κλπ, σε αντιθεση με την εννοια της μαζικης κουλτουρας που εχει ως στοχο την επιφανειακη και ευκολη διασκεδαση
Συνηθως ειναι μια ...κραυγη αγωνιας της αρχουσας ταξης και κατ'επεκταση της μεσαιας ταξης για την διατηρηση της πολιτισμικης και κοινωνικης ιεραρχιας , των μορφωτικων και κατ'επεκταση οικονομικων τους προνομιων

Ναι σωστά τα λες. Όλες οι συμφωνικές μας είναι στελεχωμένες με μουσικους από την Αλβανία και χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Φαντάζομαι εκεί ήταν ...υψηλά στην ιεραρχία και απολαμβαναν προνόμια..

 

[el_diablo]

Και παλι καλα που που μπορει να ...αναπαραχθει μουσικα.Γιατι αν ηταν σαν την ζωγραφικη , μπορει να αξιζε μια παρτιτουρα εκατομμυρια και να ταν φυλαγμενη στο χρηματοκιβωτιο ενος .. φιλοτεχνου επιχειρηματια

 

[christos77]

Το μοναδικο καλο του υπαρκτου αν και ο συντροφος χαρης εχει αλλη αποψη

 

[xfader]

Φίλε, πρίγκιπα!
Είμαι κι εγώ πολλά χρόνια ( 30+) στον χώρο της μουσικής (πιο ηλεκτρονικής) και γράφω μερικές πρόχειρες σκέψεις, συμπεράσματα εμπειριών. Δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με όλες:


* Οι μουσικές προτιμήσεις των ανθρώπων αποκρυσταλλώνονται σε νεανική ηλικία. Άρα είναι αποτέλεσμα των διαθέσιμων ακουσμάτων μέσα κι έξω από το σπίτι.

* Αν δεχτούμε ότι η μουσική δημιουργείται για το ευρύ κοινό, τότε επιτυχημένη είναι μόνο η pop μουσική.

* Όταν εμφανίστηκε η κλασική μουσική ο ανταγωνισμός ήταν μηδαμινός. Σήμερα υπάρχουν αμέτρητα είδη με πολλές υποκατηγορίες.

* Ένα μεγάλο ποσοστό των επιτυχιών βασίζονται στον στίχο και στη δυνατότητα του ανθρώπου να τον επαναλαμβάνει όπου σταθεί και βρεθεί.. Η κλασική μουσική εδώ έχει χάσει από χέρι.

* Τις τελευταίες δεκαετίες η μουσική είναι συνδυασμός ακουστικών και οπτικών ερεθισμάτων. Ένα video clip μπορεί να κάνει ένα ουδέτερο τραγούδι επιτυχία. Υπάρχει δεσμός μεταξύ του καλλιτέχνη ως φυσιογνωμία και του ακροατή.

* Σε συνέχεια του προηγούμενου, ο νεαρός μουσικόφιλος πρέπει να μπορεί να ταυτιστεί με τον καλλιτέχνη, να μπορεί να τον δει σαν φίλο του, σαν συγγενή του, σαν εκπρόσωπο της γενιάς του.

* Ο ελιτισμός που διακατέχει το σύνολο της κλασικής μουσικής (προσωπικά είμαι ελιτιστής αλλά σε άλλο επίπεδο) είναι η μεγαλύτερη δυσφήμηση που θα μπορούσε να κάνει. Οι κανόνες (εκτέλεσης, ακρόασης, χώρου, οργάνωσης) σκοτώνουν τον απαραίτητο αυθορμητισμό. Μην ξεχνάμε ότι η μουσική αποτελεί απόδραση από κανόνες και "πρέπει".

* Ένα μουσικό κομμάτι οφείλει να σου κάνει κλικ στα πρώτα δευτερόλεπτα. Αν χρειάζεσαι manual για να το εκτιμήσεις, δεν μιλάμε για μουσική αλλά για διπλωματική εργασία.

* Η κλασική μουσική είναι κυρίως εγκεφαλική, απουσιάζει η έντονη συναισθηματική διέγερση.

* Πολύ βασικό (για μένα κορυφαίο): έλλειψη ρυθμού μέσω κρουστών και απουσία riffs, hooks.

* Ένας άλλος συνδυασμός όσων έγραψα είναι ο πλήρης απομονωτισμός από τις τάσεις της εποχής. Πώς μπορεί ένας νέος να δει θετικά ένα απρόσωπο σχήμα μουσικών, ντυμένων με ρούχα που κοροϊδεύει, συγκεντρωμένων σε χώρους που τον απωθούν, κατάσταση που θυμίζει Δημόσια Υπηρεσία κομμουνιστικών καθεστώτων.


Αναφέρομαι συνέχεια στους νέους γιατί αυτοί είναι υπεύθυνοι για τις μελλοντικές τάσεις. Ο ηλικιωμένος που άκουγε μια ζωή Καζαντζίδη και στα 70 ανακάλυψε τον Brahms, μου θυμίζει τις γριές που στην εποχή τους ήταν οι πρώτες πίπες και τώρα ξημεροβραδιάζονται στην εκκλησία...

Ο νέος θέλει πρότυπα έντονα, επαναστατικά. Αν θες να τραβήξεις στην επιστήμη (στη θέση της μουσικής) έναν surfer που γυρίζει όλη μέρα με τη βερμούδα και το βράδυ ξενυχτάει με τις γκομενίτσες, δεν μπορείς να του δείχνεις για εναλλακτική έναν εργαστηριακό ερευνητή με λαδωμένο μαλλί και ντύσιμο κλητήρα των 50s που περιμένει την άδεια για να πάει να ψαρέψει με καλάμι στη λίμνη. Δεν ακυρώνω τη σημασία του δεύτερου. Πρέπει να υπάρχουν αρκεί να μην είμαστε εμείς.

Και κλείνω με το πιο βασικό για μένα: Η μουσική είναι διασκέδαση. Το ίδιο κι ο κινηματογράφος. Είμαι εχθρός της "έντεχνης" προσέγγισης ως κύριου συστατικού στην ακρόαση και στο θέαμα.

Η διασκέδαση, λοιπόν, απαιτεί απλότητα, αμεσότητα, ελαφράδα, ξενοιασιά, εντυπωσιασμό, λίκνισμα, ζάλη. Είναι το διάλειμμα του μυαλού από την καθημερινότητα που μισούμε.

 

[Costas Coyias]

Για την ιστορία, πάντως, η μόνη μορφή μουσικής που είναι ακριβής (precise) και απαιτεί την εκτέλεση της παρτιτούρας στο ακέραιο μπορεί να είναι βαρετή, εάν δεν μπορεί ο ακροατής να την "διαβάσει" (βλ. να την παρακολουθήσει και, εν τέλει, να την κατανοήσει). Και, δυστυχώς, αντίθετα με τις ξένες γλώσσες, στη μουσική δεν υπάρχει..."μετάφραση".

Κάποιος πρέπει να σας μιλήσει για την ερμηνεία, η οποία διαφέρει σχετικώς έως αρκετά, από μουσικό σε μουσικό, από μαέστρο σε μαέστρο κι από τραγουδιστή σε τραγουδιστή. Είτε σας αρέσει, είτε δε σας αρέσει.

Για την ιστορία και πάλι, η Μουσική αυτή "άκμαζε" αρκετά χρόνια πριν ακόμη και στην Ελλάδα, όπου υπήρχαν σπουδαίοι μουσικοί και μεγάλοι δάσκαλοι (π.χ. Παπαιωάννου), Ωδεία με κύρος, δισκοπωλεία που είχαν καταστεί θεσμοί (Λέσχη του Δίσκου), Πολιτιστικοί θεσμοί που λειτουργούσαν πολύ καλά και θετικά (Φετιβάλ Αθήνων, όπου είχαμε την τύχη σε ένα σχεδόν πάντα γεμάτο Ηρώδειο να βλέπουμε και ακούμε ζωντανά μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής εκείνης).

Η ακμή ενός μουσικού ιδιώματος συναρτάται με οικονομικής φύσεως παραμέτρους, αλλά ποτέ με τεχνολογικής τοιαύτες. Αν απολαμβάνετε κλασική μουσική από δίσκους βινυλίου αποκλειστικά, είστε, απλώς, φετιχιστής.

Και πάμε τώρα σ' αυτό το "η Μουσική αυτή "άκμαζε" αρκετά χρόνια πριν ακόμη και στην Ελλάδα, μπλα μπλα...". Κατά πρώτον, απόδειξη ακμής ενός μουσικού ιδιώματος είναι η καλλιέργεια και η τοπική του απήχηση, και όχι το πόσα εισιτήρια κάνουν εδώ καναδυό φίρμες που έρχονται να τα πάρουν από μιαν αυτάρεσκη οικονομική ελίτ. Επί παραδείγματι, θέλω να πω πως επειδή εσείς δεν καταδέχεστε να παρακολουθήσετε την Ντανιέλα Σκιλάτσι να τραγουδά Νόρμα στο θέατρο της Ταορμίνας, αυτό δεν σημαίνει πως στη Σικελία η κλασική μουσική έχει πεθάνει. Σημαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Δεδομένης της τεσσαρακονταετούς επαγγελματικής σας θητείας σε παρελθόντα χρόνο, είναι βέβαιον πως η ηλικία σας αριθμεί περί τα 65 έτη. Δηλαδή, βρίσκεστε πολύ κοντά ή ακριβώς μπροστά στη γέφυρα που διαβαίνει τον ρουβίκωνα που χωρίζει τους υγιείς από τους γεροστριμμένους, που στον καιρό τους ήταν όλα ωραία, ενώ τώρα όλα έχουν ξεφτίσει και είναι ψεύτικα και παρηκμασμένα. Πράγμα, το οποίον, βεβαίως, δεν συμβαίνει.

Και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει η κλασική μουσική, και άλλοι που την καλλιεργούν επαξίως, και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν και αύριο και μεθαύριο, και μετά από 10000 χρόνια - και λίγα λέω. Ασχέτως αν αυτό δεν αρέσει - περί αυτού πρόκειται τελικώς - σε μια μερίδα ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους γερόντων. Και δεν τους αρέσει, διότι αυτοί έχουν προσκολληθεί όντας θαμπωμένοι από την αίγλη των καλλιτεχνών που ανεδείχθησαν αμέσως μετά τη μέγιστη καταστροφή η οποία σφράγισε το πέρας των ενόπλων συρράξεων μεταξύ των αυτοκρατοριών. Και φυσικά, μετά την ολοσχερή καταστροφή, το μόνο που απομένει είναι η δημιουργία.

Και φυσικά, προχθές ήταν η Μαρία Κάλλας, εχθές η Κίρι τε Κανάουα και μετά η Γκρασιέλα Αλπερύν, σήμερα η Άννα Νετρέμπκο και η Ελίνα Γκαράντσα, κι αύριο κάποιες άλλες, που σήμερα προσπαθούν και μαθαίνουν, και που αύριο δε θα δίνουν ΔΕΚΑΡΑ ΤΣΑΚΙΣΤΗ αν θα αρέσουν ή όχι σε κάτι κολλημένους στο παρελθόν γέρους. Έτσι γινόταν πάντα, έτσι γίνεται σήμερα, έτσι θα γίνεται και από αύριο.

Συνελόντι ειπείν, η κλασική μουσική δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα. Το πρόβλημα το έχετε εσείς, και αν θέλετε να βοηθήσετε τον εαυτό σας, ξεβολέψτε τον. Ξεβολέψτε τον αναστρέφοντας αυτό, που είναι δύσκολο, ομολογουμένως. Επίσης, διαβάστε αυτό το σύντομο κείμενο (το ζουμί είναι απαριθμημένο), και ακολουθήστε τις οδηγίες αυτού του βίντεο. Αυτά τα τρία θα σας βοηθήσουν πολύ.

 

[costas EAR]

Έχω τη Νετρέμπκο μ'εναν σα γύφτο μαυρισμένο τενόρο μ'ανοιχτο πουκάμισο σα τον Παπαμιχαήλ (στανταράκι η αλυσίδα στο λαιμό), στην κεντρική πλατεία στη Ρωσία έξω από τα μπαλέτα Μπολσόι, να τραγουδάει κλασσική έως ελαφρολαϊκά ρωσικά, και να τραγουδάει μαζί τους ο κόσμος όλος, απλοί άνθρωποι, απλά ντυμένοι, ούτε παπιγιόν ούτε σμόκιν.

Πολύ ωραία και εξόχως διασκεδαστική είναι η Νετρέμπκο, έχει κι ωραία άσπρα δόντια (κι ο γύφτος το ίδιο).

Και κει μέσα στα μπαλέτα Μπολσόι παίζονται πολύ ωραία πράματα, έχω καμιά 20-αρια σε μπλουρεϊ, με ωραία κορίτσια, όμορφα, μπουτάκια λαμπάδες, κι ωραίες χορογραφίες, πα να δω ένα να διασκεδάσω.

ΥΓ Κογιας ρουλζ.

 

[ASilver]

Έλεγα να μην γράψω αλλά.. με κάλυψε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ο Costas Coyias.
Εκ βαθέων τα σέβη μου

 

[christos77]

να γραψης να γραψης ASilver

 

[panag 505]

Στα ενδότερα των έσω, για συλλέκτες μόνο, μια ιστορία προσωπική και μόνο, για τον καθένα και για την θέση που θα λάβει στην πυραμίδα της αισθητικής του αναζήτησης. Δεν έχεις το κοινό έτσι ώστε να προσδοκάς τα θετικά σχόλια ή εντυπωσιασμό - επιδοκιμασία, άρα μοναχική είναι η ακρόαση, και ας έχεις προσαρμόσει και το στερεοφωνικό σύστημα για αυτήν την μουσική. Ή κλασσική μουσική λοιπόν δεν είναι εξωστρεφής αντίληψη αλλά εσωτερική ενασχόληση.

Αναζητήστε τους κωδικούς αριθμούς στα παλιά τεύχη του περιοδικού ήχου, και τότε θα καταλάβετε ότι δεν είμαστε λίγοι απλά δεν φωνασκούμε.

 

[editor]

Ολοι αποδεχομαστε και στο τελος υιοθετουμε καποιες μικρες η μεγαλες αλλαγες.
Μονον ο Κογιας αντιστεκεται, παραμενοντας
ακραιος και προσβλητικος οπως παντα.

 

[Dimifoot]

Αν δεχτούμε ότι η μουσική δημιουργείται για το ευρύ κοινό, τότε επιτυχημένη είναι μόνο η pop μουσική.

Απαντώ μόνο σε αυτό, και αρκεί, αν και θα μπορούσα να απαντήσω σε όλα:

Οι πωλήσεις που εχει κάνει και που θα κάνει στο μέλλον ο Μπετόβεν, σε όλες τις εκτελέσεις του, σαρώνουν ολα τα ποπ συγκροτήματα.

Πουλάει εδώ και τρεις αιώνες, και θα πουλάει για πάντα. Τους Coldplay δεν θα τους αγοράζει κανείς σε πενήντα χρόνια.

 

[stavrosz]

Φίλε prince για να μην μακρυγορησω η απάντηση μου στο ερώτημα σου εάν είναι απαραίτητη σήμερα η κλασσική μουσική είναι η εξης: Πιο απαραίτητη από ποτέ. Ακριβώς σήμερα που βιώνουμε την απάνθρωποποίηση του ανθρώπου και της κοινωνίας ακριβώς σήμερα χρειαζόμαστε όλα όσα βοηθάνε το ταλαιπωρο δίποδο να γίνει Άνθρωπος.

Το πόσοι ασχολούνται, με ποιο τρόπο, με τι κόστος κλπ κλπ είναι δευτερεύον και ανούσιο μπροστά στο κυρίαρχο ερώτημα.

 

[wizzy]

Πρεπει να ορισουμε τι ενοουμε με τη λεξη διακεδαση

Ε, όρισε τη λέξη "διασκέδαση" (έστω κατ' εσένα) και μετά απάντησε στο γιατί η κλασσική μουσική δεν είναι για διασκέδαση.

 

[Costas Coyias]

Έχω τη Νετρέμπκο μ'εναν σα γύφτο μαυρισμένο τενόρο μ'ανοιχτο πουκάμισο σα τον Παπαμιχαήλ (στανταράκι η αλυσίδα στο λαιμό)...

Ζηλιάρη, ο άντρας της είναι...

 

[el_diablo]

Απαντώ μόνο σε αυτό, και αρκεί, αν και θα μπορούσα να απαντήσω σε όλα:

Οι πωλήσεις που εχει κάνει και που θα κάνει στο μέλλον ο Μπετόβεν, σε όλες τις εκτελέσεις του, σαρώνουν ολα τα ποπ συγκροτήματα.

Πουλάει εδώ και τρεις αιώνες, και θα πουλάει για πάντα. Τους Coldplay δεν θα τους αγοράζει κανείς σε πενήντα χρόνια.

Na σημειωθει βεβαια οτι ο Μπετοβεν θα βγει σε 500 διαφορετικες συλλογες , Χριστουγεννιατικες , κλασσικη για ολους , κλασσικη για φθινοπωρινο εσπρεσο, κλασσικη γα νοικοκυρες (οχι οτι ειναι κακο, οτι χρειαστει για να φθασει στο κοινο ) .Ε αμα αλλαζεις επι τρεις αιωνες το περιτυλιγμα , σιγουρα εχεις λιγοτερες πιθανοτητες να σε βαρεθουν

 

[Dimifoot]

Na σημειωθει βεβαια οτι ο Μπετοβεν θα βγει σε 500 διαφορετικες συλλογες , Χριστουγεννιατικες , κλασσικη για ολους , κλασσικη για φθινοπωρινο εσπρεσο, κλασσικη γα νοικοκυρες (οχι οτι ειναι κακο, οτι χρειαστει για να φθασει στο κοινο ) .Ε αμα αλλαζεις επι τρεις αιωνες το περιτυλιγμα , σιγουρα εχεις λιγοτερες πιθανοτητες να σε βαρεθουν

Ε και; Ας βγάλουν και οι Coldplay χριστουγεννιάτικη συλλογή σε 50 χρόνια.

Και μην βλέπετε τον μικρόκοσμο που έχετε μπροστα σας, οι πολλές πωλήσεις δεν αφορούν χριστουγεννιάτικες συλλογές, αλλά κανονικές εκδόσεις-εκτελέσεις. Δεν ειναι περιτύλιγμα αλλά ερμηνείες.