Νέες αξιόλογες κυκλοφορίες/επανεκδόσεις σε CD/SACD/Blu-ray.

[Prince]

View attachment 238475

Μερικές φορές οι ιστορικές ερμηνείες χρησιμοποιούνται για πειραματισμούς με παράλογους ρυθμούς και ταχύτητες που αποβαίνουν εις βάρος της μελωδίας. Αυτά δεν ισχύουν σε αυτή την ιστορικά ενημερωμένη ερμηνεία που έχω την αίσθηση ότι ηχεί όπως την εποχή σύνθεσης του έργου.

Το δεύτερο έργο είναι η δεύτερη συμφωνία σε μεταγραφή για τρίο.

Διαβάζω στο εισαγωγικό σημείωμα ότι εκείνη την εποχή ένα έργο όπως η 5η συμφωνία έβγαινε σε 550 αντίγραφα στην συμφωνική μορφή και σε 1650 αντίγραφα σε μεταγραφή για πιάνο. Έτσι η 2η συμφωνία μετά την έκδοση της το 1804 εξεδόθη σε πολυάριθμες μεταγραφές για σόλο πιάνο, δύο πιάνα, πιάνο με τέσσερα χέρια, κουιντέτο εγχόρδων με φλογέρα, σεπτέτο. Ο φίλος του Beethoven, Ferdinand Ries σημειώνει ότι είχε κάνει πολλές μεταγραφές που μετά την έγκριση του Beethoven πωλούντο από τον αδελφό του με το όνομα του συνθέτη.

Πιστεύεται ότι η διασκευή της 2ης συμφωνίας προέρχεται από τον Ries.

Παρότι το τριπλό κονσέρτο είναι ένα πολύ ηχογραφημένο έργο και παρότι δεν είμαι ιδιαίτερα φίλος των ιστορικά ενημερωμένων ερμηνειών, αυτή η ηχογράφηση ήταν ενδιαφέρουσα και μου άρεσε.

Η Faust παίζει με βιολί Antonio Stradivari- The sleeping beauty του 1704
O Queyras με τσέλο του Gioggredo Cappa του 1696
Ο Melnikov με Fortepianos Βιεννέζων κατασκευαστών του 1815 και 1795

Αν και η σειρά αυτή των έργων του Beethoven με τον Heras-Casado δεν είναι...my cup of tea, το συγκεκριμένο CD είναι όντως πολύ αξιόλογο κυρίως για τους τρεις θαυμάσιους αυτούς σολίστες και την σπάνια έκδοση της 2ης Συμφωνίας στη μεταγραφή της για Πιάνο Τρίο, με όργανα εποχής. Μία άλλη πολύ ενδιαφέρουσα έκδοση, σε υποδειγματική παραγωγή της εκλεκτικής Musica Omnia, είναι και εκείνη με το Αμερικανικό εξαιρετικό Atlantis Trio.
Για το Τριπλό Κοντσέρτο, με ιστορικά όργανα, η έκδοση αυτή, στην πάντα υψηλού επιπέδου παραγωγή της Harmonia Mundi, είναι λίαν ενδεδειγμένη. Στα τέλη του 2020, κυκλοφόρησε η Ισπανική Glossa μία επίσης πολύ ενδιαφέρουσα έκδοση του Τριπλού Κοντσέρτου με όργανα εποχής, με τρεις άλλους ικανότατους σολίστες, ήτοι τον βιολονίστα Dmitry Sinkovsky, τον Alexei Lubimov στο Φορτεπιάνο και τον Alexander Rudin στο τσέλο και τη διεύθυνση της Ορχήστρας Musica Viva.
Ευκαιρίας δοθείσης, να αναφέρω την λίαν ενδιαφέρουσα ολοκλήρωση του κύκλου με τις Σονάτες για Πιάνο του Beethoven με τον ιδιαίτερα ικανό Ισραηλινό πιανίστα Boris Giltburg, σε πολύ καλή παραγωγή της Naxos.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Ευκαιρίας δοθείσης, να αναφέρω την λίαν ενδιαφέρουσα ολοκλήρωση του κύκλου με τις Σονάτες για Πιάνο του Beethoven με τον ιδιαίτερα ικανό Ισραηλινό πιανίστα Boris Giltburg, σε πολύ καλή παραγωγή της Naxos.

Παίρνοντας σαν αφορμή τις σονάτες για πιάνο του Beethoven με τον Boris Gildburg.

Είναι κάποιοι καλλιτέχνες των οποίων οι εκτελέσεις είναι πάντα καλές. Με τον καιρό σου δημιουργείται η πεποίθηση ότι μια καινούργια τους ηχογράφηση δεν μπορεί παρά να έχει ενδιαφέρον. Αυτό στηρίζεται αποκλειστικά στο παρελθόν τους. Ο Gildburg ήδη είχε στον Rachmaninov εξαίρετες etudes tableau το 2015, ένα αριστουργηματικό τρίτο κονσέρτο το 2018, και εξαίρετα πρελούδια το 2019. Η ερμηνεία του στις 12 Etudes d’ execution trascendante του Liszt το 2019 ήταν εξαιρετική και στα κονσέρτα για πιάνο του Shostakovich το 2016 ήταν αναφορά.

Στις σονάτες του Beethoven δεν υπάρχει πιανίστας που να είναι το ίδιο καλός σε όλες. Ο Gildburg από το Vol.1 ως το τελευταίο Vol.9 ήταν εξαίρετος και στην Hammerklavier ενδεχομένως αναφορά. Πολύ περισσότερο μια και αυτές οι ηχογραφήσεις δημιουργήθηκαν κυρίως για οπτική προβολή χωρίς σοβαρές πρόβες.

Ο Gildburg είναι νέος ανάμεσα στα 35-40 και δεν ξέρω αν θα προλάβω έναν δεύτερο κύκλο ηχογραφήσεων των σονατών που πιθανόν επαναλάβει σε μεγαλύτερη ηλικία.

Επέλεξε να ηχογραφεί στην Naxos, που είναι περισσότερο μια εταιρία ρεπερτορίου παρά ερμηνευτή, γιατί του έδωσε την ελευθερία να επιλέγει το ρεπερτόριο του.

Το Γαλλικό τρίο Wanderer έχει μια πολυετή λαμπρή ιστορία ηχογραφήσεων σε τρίο των Beethoven, Brahms, Schubert ,Rachmaninov, Shostakovich, Haydn αλλά και συνθετών που δεν έχω ακόμη ακούσει όπως των Dvorak, Liszt& Smetana, Mendelssohn, Arensky& Tchaikovsky ….

Όλες οι ηχογραφήσεις τους είναι στην Harmonia Mundi.

Συστήνω μια πρόσφατη ηχογράφηση τους στα τρίο, κουαρτέτο και κουιντέτο του Schumann.

Άλλοι τώρα καλλιτέχνες έχουν τις καλές και τις λιγότερες καλές στιγμές τους. Εδώ θα αναφερθούμε μόνον στις καλές.
Ο Γερμανός πιανίστας Matthias Kirschnereit μας έχει προσφέρει δύο λίαν επιτυχείς ηχογραφήσεις στα κονσέρτα για πιάνο του Handel. Τα έργα αυτά γράφτηκαν για όργανο και η μεταγραφή τους για πιάνο τους έδωσε μία άλλη διάσταση που ενθέρμως συστήνω. Επίσης γνωρίζω μια εξαίρετη στην ροή και φυσικότητα ερμηνεία του στα <τραγούδια δίχως λέξεις> των Mendelssohn & Fanny Hensel.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε τρία πιανιστικά διαμάντα που ακούγονται σπάνια. Περιλαμβάνει το 2ο κονσέρτο op.85 του Hummel, το Konzertsuck op.79 του Weber και το Capriccio brilliant Op. 22 του Mendelssohn.

Ωραίο πρόγραμμα, καλή εκτέλεση προτεινόμενη ακρόαση.

 

[Prince]

Είναι λίαν ευχάριστο ότι ένας νεώτερος σε ηλικία πιανίστας, ήτοι ο Ισραηλινός Boris Giltburg φαίνεται να κερδίζει τα πρωτεία στις Σονάτες του Beethoven έναντι δύο πολύ έμπειρων και ενός νεώτερου επίσης. Τα τελευταία δύο έτη κυκλοφόρησαν άλλες τρεις εκδόσεις με τον κύκλο από τις Σονάτες του μεγάλου αυτού συνθέτη. Το 2019 από τον πολλά υποσχόμενο Ρωσογερμανό Igor Levit (σε μία πολύ καλή παραγωγή της Sony), το 2020 ο Daniel Barenboim, μέσω μίας πάντα σταθερά αξιόπιστης παραγωγής της ιστορικής DG, μας παρουσιάζει την τελευταία του εκδοχή, πιο ώριμη και σοβαρή. Το 2021, ο παλαίμαχος αλλά και αξιόλογος Αυστριακός πιανίστας Rudolf Buchbinder, πάλι μέσω της DG, μας προσφέρει τη δική του επίσης "δουλεμένη" επί έτη εκδοχή...live από το Salzburg. Σχεδόν ταυτόχρονα, η Naxos μας παρουσίασε το πλήρες σετ του Giltburg με τις Σονάτες, τις οποίες είχε ήδη παρουσιάσει σε μεμονωμένες εκδόσεις. Από τις 4 αυτές πλέον πρόσφατες ερμηνείες, θα συμφωνήσω ότι αυτή του Giltburg προκρίνεται (με κάποια, όμως, ιδιαίτερη αγάπη και για τον Barenboim, που είχα την τύχη να τον δω στη ζωντανή παρουσίαση όλου του κύκλου, στο Βερολίνο, το 2015).
Ειρήσθω εν παρόδω ότι, την ίδια περίοδο (Οκτώβριος του παρελθόντος έτους), η ιστορική Ρωσική Melodiya μας παρουσίασε μία σπάνια έκδοση με τις Σονάτες για Πιάνο, με την θρυλική Ρωσίδα πιανίστα Tatiana Nikolayeva live από το Grand Hall of the Moscow Conservatory. H ηχογράφηση είναι από το 1984. Δυστυχώς, δεν μου έχει περιέλθει ακόμα αλλά σίγουρα αξίζει ως η Ρωσική εκδοχή par excellence.
Τα Τρίο για Πιάνο του Schumann έχουν τιμηθεί επάξια από τη δισκογραφία. Η πλέον πρόσφατη παραγωγή της Harmonia Mundi με το Trio Wanderer είναι πρώτης τάξεως αλλά έχει να "στριμωχθεί" σε έναν σκληρό ανταγωνισμό άξιων ερμηνειών και υψηλής ποιότητας παραγωγών. Από τις σχετικά πρόσφατες εκδόσεις έχω μία ιδιαίτερη προτίμηση στην εξαίρετη ερμηνεία του Swiss Piano Trio, στην υποδειγματική παραγωγή SACD της Audite.
Για το Piano Quartet προτιμώ την πιο έντονη ερμηνεία του Alexander Melnikov με το Jerusalem Quartet, πάλι στην Harmonia Mundi. Στο ίδιο CD περιλαμωβάνεται και μία εντυπωσιακή ερμηνεία και του Κουιντέτου για Πιάνο. Για το τελευταίο, η πλέον προσφιλής μου έκδοση είναι αυτή με την σπουδαία Ιαπωνέζα πιανίστα Kyoko Tabe και το εξαίρετο Carmina Quartet, στην SACD παραγωγή της Ιαπωνικής Denon.
Ο Γερμανός πιανίστας Matthias Kirschnereit έχει ένα αρκετά ευρύ δισκογραφικό ρεπερτόριο, όπου, πέραν του πλεόν πρόσφατου CD που σοφά μας παρουσιάζει ο Κώστας Γκαβάκος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το σχετικά πρόσφατο CD με σπάνια έργα για σόλο πιάνο του Beethoven ("Beethoven Unknown" τιτλοφορείται ο δίσκος), στη Berlin Classics επίσης. Πολύ ιδιαίτερο και το διπλό CD με έργα για Πιάνο συν το Κουιντέτο για Πιάνο του Brahms, σε Βerlin ωσαύτως.

 

[steliosguitar]

ως το τελευταίο Vol.9 ήταν εξαίρετος

ε μεχρις οτου φτασει στο 9, τα λιωσε τα παπουτσια του... φαινεται κ στη φωτο με το καλτσικο...
ZH0315.jpg (4000×4000) (chandos.net)

παντως περα απο τη πλακα ειναι εξαιρετικοτατος μουσικος.

(και μιας κ πιασατε τις μπετοβενοσονατες, να βαλω και ενα βιντεακι φρεσκο-μυριζει θαλασσα-, απο την μαθητρια του παμακ ναταλια που σπουδαζει με τον ματσκε)
L.v.Beethoven sonata op.31 no 1 in g major -Giannaki Natalia - YouTube

 

[steliosguitar]

Μια αξιολογη προσπαθεια στα (κιθαριστικα) μουσικα δρωμενα της χωρας μας ειναι η εκδοση σιντι του θανου μητσαλα στην νταβιτσι κλασικς (που τα τελευταια 5-6 χρονια εχει βαλει για τα καλα την κιθαρα στο χαρτη της λιστας των παραγωγων που εκδιδει, με σημαντικους εκτελεστες ανα τον κοσμο-κυριως ιταλους).

τα λογια για το βιογραφικο του θανου νομιζω ειναι περιττα.

ο δισκος εχει σαν τιτλο τον επιταφιο του σεικιλου, εργο που εχει αναβιωσει ο σεργιο ασαντ (ο μεγαλος αδελφος απο το ντουο ασαντ) οπου με τις εξαιρετικες δυνατοτητες συνθεσης που διαθετει μας δινει αυτο το διαμαντι ευφανταστων παραλλαγων, πραγματικη απολαυση στο τελευταιο τρακ του δισκου.

ο θανος παρουσιαζει και εργα των ροντριγκο, ντροζτ, ιαναρελι.
εδω να πω οτι η τοκατα του ροντριγκο ειναι ισως το πιο δυσκολο εργο (τεχνικα) που εχει γραφτει για το οργανο.

το σιντι το ηχογραφησε με την καταπληκτικη κιθαρα κατασκευης του αειμνηστου αμερικανου χαμφρεϊ.

η σελιδα της νταβιτσι:
DA VINCI PUBLISHING Seikilos Epitaph’s Fantasy: Works for solo Guitar (davinci-edition.com)

και στο γιουτιουμπ η φαντασια του επιταφιου του σεικιλου απο την πενα του ασαντ:
Sergio Assad "Seikilos epitaph's Fantasy" premiered by Thanos Mitsalas | Classical Guitar - YouTube

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Ειρήσθω εν παρόδω ότι, την ίδια περίοδο (Οκτώβριος του παρελθόντος έτους), η ιστορική Ρωσική Melodiya μας παρουσίασε μία σπάνια έκδοση με τις Σονάτες για Πιάνο, με την θρυλική Ρωσίδα πιανίστα Tatiana Nikolayeva live από το Grand Hall of the Moscow Conservatory. H ηχογράφηση είναι από το 1984. Δυστυχώς, δεν μου έχει περιέλθει ακόμα αλλά σίγουρα αξίζει ως η Ρωσική εκδοχή par excellence.

Είχα κάποιες αμφιβολίες για την Nikolayeva. Θεωρούσα τον Bach της υπερβολικά αυστηρό. Κατάφερα να την ακούσω στις Νr.23 (Appassionata) και Nr. 26 (Les Adieux) και μου άρεσε. Η ηχογράφηση, ποιότητα cd, είναι καλή και το ζωντανό δεν ενοχλεί.
Η ακρόαση έγινε χρονικά κοντά στους Barenboim και Giltburg.
Κρίμα που δεν πρόλαβε ο Gilels να τις ολοκληρώσει. Ήταν και παραμένει αναφορά μου.

 

[Prince]

Είχα κάποιες αμφιβολίες για την Nikolayeva. Θεωρούσα τον Bach της υπερβολικά αυστηρό. Κατάφερα να την ακούσω στις Νr.23 (Appassionata) και Nr. 26 (Les Adieux) και μου άρεσε. Η ηχογράφηση, ποιότητα cd, είναι καλή και το ζωντανό δεν ενοχλεί.
Η ακρόαση έγινε χρονικά κοντά στους Barenboim και Giltburg.
Κρίμα που δεν πρόλαβε ο Gilels να τις ολοκληρώσει. Ήταν και παραμένει αναφορά μου.

O Gilels ήταν ο masculine Ρώσος πιανίστας par excellence. H Nikolayeva αποτελεί, grosso modo, τον αντίποδα. Σε κάθε περίπτωση, υπήρξε μια γυναίκα θρύλος για το πιάνο και, όπως λένε οι μεγάλοι καλλιτέχνες, δεν έχει σημασία τι παίζεις ή πως το παίζεις αλλά ποιος είσαι.
Και, βέβαια, υπήρξε και ο...S. Richter...και η νυν "Αυστριακή" εξαίρετη πιανίστα Elisabeth Leonskaja. Δυστυχώς, αμφότεροι δεν μας έδωσαν πολλά ηχογραφημένα δείγματα στον Beethoven, ειδικά η δεύτερη (πάντως ο SACD στην MDG, με τις τελευταίες Σονάτες, είναι εξαιρετικά εντυπωσιακός και πολύ ουσιαστικός).

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Ο Richter υπήρξε ο μεγαλύτερος σολίστ ανεξαρτήτως οργάνου.

 

[Prince]

Scarlattiana!
Σχεδόν ταυτόχρονα τρεις πολύ ενδιαφέρουσες και αρκούντως αξιόλογες παραγωγές κυκλοφόρησαν τρεις σημαντικές εταιρείες με θέμα τον Domenico Scarlatti και τις περίφημες και διδακτικές Σονάτες του για το Κλειδοκύμβαλο. Στην προκειμένη περίπτωση και οι τρεις παραγωγές αφορούν το σύγχρονο Grand Piano.
- H πρώτη μας έρχεται από τη Γερμανία και την πολύ σοβαρή CPO, με ένα διπλό πολύ γενναιόδωρο πρόγραμμα, εξαιρετικά παιγμένο από τον πολύ έμπειρο και λίαν αξιόλογο Γερμανό πιανίστα Michael Korstick. Σημαντικές, γνωστές και απαιτητικές Σονάτες σηματοδοτούν το βασικό κορμό του προγράμματος. Mεταξύ αυτών ξεχωρίζω τις δύο σε αργό tempo αριστουργηματικές και τόσο εκφραστικές σε φα ελάσσονα (Κ.466 & Κ.481) αλλά και δύο άλλες σε αργό tempo, σε μείζονες κλίμακες, όπως εκείνη η πολύ αισθαντική σε Λα μείζονα (Κ.208) και η πολύ εμπνευσμένη αλλά και καλοδουλεμένη σε Ντο μείζονα (Κ.132).
- H εξειδικευμένη στο πιανιστικό ρεπερτόριο Ολλανδική Piano Classics μόλις κυκλοφόρησε ένα μονό CD με 18 λιγότερο γνωστές Σονάτες, επιλεγμένες στο στυλ του Καλοσυγκερασμένου Κλειδοκύμβαλου του Bach, ξεκινώντας από δύο Σονάτες σε Λα μείζονα κα λα ελάσσονα (Κ.24 & 532 αντίστοιχα) για να καταλήξει σε δύο στη Σολ μείζονα και ελάσσονα (Κ.425 & 546). Ο σολίστας είναι ένας νεαρός ταλαντούχος Ιταλός πιανίστας, ο Andrea Molteni. Τόσο η ερμηνεία (καθαρότητα στον ήχο, ευαισθησία ως προς την προσέγγιση των δύσκολων τεχνικά περάσμάτων) όσο και η πολύ καθαρή και "φωτεινή" παραγωγή προάγουν ικανοποιητικά το ιδιαίτερο αυτό πρόγραμμα, δίνοντας έμφαση στη δημιουργικότητα του σπουδαίου αυτού σκαπανέα υποδειγματικών και διδακτικών συνθέσεων για το κλειδοκυμβάλο.
- Μόλις τώρα αφίχθηκε και εδώ ένα διπλό CD της Γαλλικής εκλεκτικής Aparte, οπού ένας νέος Ιταλός πιανίστας, ο Giulio Biddau, μας παρουσιάζει 18 Σονάτες, παιγμένες δύο φορές η κάθε μία, βασισμένες σε δύο διαφορετικές editions, μία από μία πρόσφατη "Critical Edition" και μία "Ρομαντικής" προσέγγισης από τον Hans von Büllow. Ως εκ τούτου, και ο τίτλος Scarlatti to Scarlatti. H παραγωγή είναι πολύ υψηλού επιπέδου, ως αναμένεται από την Aparte. Η ερμηνεία υπηρετεί πολύ καλά τον επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

 

[editor]

Ο Richter υπήρξε ο μεγαλύτερος σολίστ ανεξαρτήτως οργάνου.

Για την ιστορια..
Το 1957 οταν ο Γκλεν Γκουλντ επεστρεψε απο την περιοδεια του στην Ρωσια, ειπε στον στενο του φιλο Τζον Ρομπερτς:
"Το ρεσιταλ του, που παρακολουθησα στην Μοσχα ηταν απο τις σπουδαιοτερες μουσικες εμπειριες της ζωης μου.
Ο Ριχτερ ειναι ενα θαυμα. Προκειται για τον μεγαλυτερο εν ζωη πιανιστα. Αληθινη ιδιοφυια."
Στις δηλωσεις του στο ντοκυμαντερ του Μονσενζον για τον Ριχτερ ειναι πιο αναλυτικος:
"Το προγραμμα του ξεκινησε με την τελευταια σονατα του Σουμπερτ σε σι υφεση μειζονα.
Ελαχιστα εργα του Σουμπερτ με ελκυουν. Μου ειναι δυσκολο να συμβιβαστω με τις επαναλαμβανομενες δομες του...
Νομιζα οτι την επομενη ωρα θα στριφογυρνουσα στο καθισμα μου.
Στην πραγματικοτητα αυτο που συνεβη ειναι οτι την επομενη μια ωρα βρισκομουν σε μια κατασταση
που μονο με υπνωτικη εκσταση μπορω να την παραλληλισω.....
μουσικες λεπτομερειες που πρωτα τις θεωρουσα καλλωπιστικες
τωρα εμοιαζαν οργανικα στοιχεια, μαλιστα πολλες απ'αυτες τις θυμαμαι μεχρι σημερα...
συνειδητοποιησα εκεινη τη στιγμη οτι βρισκομουν ενωπιον ενος απο τους πλεον επικοινωνιακους καλλιτεχνες
της εποχης μας οσον αφορα τη μουσικη"

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Ήλιος και Ζωή όπως θα μεταφράζονταν το Ισπανικό Sol y Vida.
Αυτή είναι η καινούργια ηχογράφηση της Elina Garanza. H Garanza είναι Λετονή mezzo με διεθνή καριέρα και πολλές ηχογραφήσεις. Καμία όμως προηγούμενη ηχογράφηση της δεν είχε αυτή την εμπορική επιτυχία. Περιλαμβάνει standards όπως το Granada, το gracias a la vida, το Brazil και τραγούδια των Gardel, Piazzolla ….

Η φωνή της είναι μεγαλειώδης, εντυπωσιακή αλλά αυτό δεν αρκεί. Το πνεύμα και ο χαρακτήρας αυτής της μουσικής είναι διαφορετικά. Πρέπει να τραγουδηθούν περισσότερο σαν canciones και λιγότερο σαν όπερα.

Συνεχίζοντας έχουμε πρόσφατα μια εξαιρετική ζωντανή της ηχογράφηση των Wesendonck Lieder και Ruckert Lieder. Φωνή με καθαρή άρθρωση και όγκο. Αν θέλεις περισσότερο όγκο, περισσότερες χαμηλές, υπάρχει και η μεγάλη Christa Ludwich. Ο Thielemann και η ορχήστρα υποστηρίζουν άψογα.

Το κουτί με τις ηχογραφήσεις της Ludwich που έγιναν κάποιες συγκριτικές ακροάσεις τραγουδιών.

Τέλος ήταν πολύ καλή και σε δύο ακόμη ρεσιτάλ άλμπουμ με τραγούδια των Schumann και Brahms με πιανίστα τον Malcom Martineau και σε άριες των Mozart και Vivaldi.

 

[Prince]

View attachment 239435

Ήλιος και Ζωή όπως θα μεταφράζονταν το Ισπανικό Sol y Vida.
Αυτή είναι η καινούργια ηχογράφηση της Elina Garanza. H Garanza είναι Λετονή mezzo με διεθνή καριέρα και πολλές ηχογραφήσεις. Καμία όμως προηγούμενη ηχογράφηση της δεν είχε αυτή την εμπορική επιτυχία. Περιλαμβάνει standards όπως το Granada, το gracias a la vida, το Brazil και τραγούδια των Gardel, Piazzolla ….

Η φωνή της είναι μεγαλειώδης, εντυπωσιακή αλλά αυτό δεν αρκεί. Το πνεύμα και ο χαρακτήρας αυτής της μουσικής είναι διαφορετικά. Πρέπει να τραγουδηθούν περισσότερο σαν canciones και λιγότερο σαν όπερα.


View attachment 239436

Συνεχίζοντας έχουμε πρόσφατα μια εξαιρετική ζωντανή της ηχογράφηση των Wesendonck Lieder και Ruckert Lieder. Φωνή με καθαρή άρθρωση και όγκο. Αν θέλεις περισσότερο όγκο, περισσότερες χαμηλές, υπάρχει και η μεγάλη Christa Ludwich. Ο Thielemann και η ορχήστρα υποστηρίζουν άψογα.

View attachment 239437
Το κουτί με τις ηχογραφήσεις της Ludwich που έγιναν κάποιες συγκριτικές ακροάσεις τραγουδιών.

View attachment 239438 View attachment 239439

Τέλος ήταν πολύ καλή και σε δύο ακόμη ρεσιτάλ άλμπουμ με τραγούδια των Schumann και Brahms με πιανίστα τον Malcom Martineau και σε άριες των Mozart και Vivaldi.

Η Elina Garanca είναι αναμφισβήτητα μία ωραία, αρκούντως πλούσια, αισθαντική και, κατά περίπτωση, γνήσια εκφραστική φωνή. Δυστυχώς, ανήκουσα και αυτή στην εποχή...of excellence, υπολείπεται σε...brilliance, το πλέον σημαντικό χαρακτηριστικό των καλιτεχνών που υπηρετούν την Κλασική Μουσική, αυτό που τους κάνει να καθίστανται αξιομνημόνευτοι σε βάθος χρόνου και, στις πλεόν λαμπρές περιπτώσεις...θρύλοι.
Στην πλέον πρόσφατη ηχογράφησή της (από τον παρελθόντα Δεκέμβριο) που είναι το live from Salzburg, είναι πολύ εκφραστική και πιο κοντά στο πνέυμα των τραγουδιών του Mahler, χωρίς, όμως, να φθάνει την βαθιά εκφραστικότητα των παλαιοτέρων και πλέον εξειδικευμένων στον συνθέτη ερμηνευτών, όπως η Christa Ludwig ή οι Janet Baker, Elisabeth Schwarzkopf, Brigitte Fassbaender κ.α.
Στα Wesendonk Lieder του Wagner η διαφορά από τις μεγάλες φώνες του είδους, όπως οι Flagstadt, J. Norman, C. Ludwig, J. Varady κ.α. καθίσται ακόμα πιο εμφανής. Είναι ενδιαφέρον ότι η DG, μόλις προ ολίγων μηνών, είχε κυκλοφορήσει ένα άλλο, επίσης μικρής διάρκειας CD με τα εν λόγω τραγούδια του Wagner από ένα live from Wahnfried (το σπίτι του Wagner), ερμηνευμένα από την πολύ ικανή Φινλανδή υψίφωνο Camilla Nylund και τον C. Thielemann ως μαέστρο πάλι.
Το Sol y Vida (παραγωγής του 2019), παρά τις προφανείς αρετές της φωνής της, αφορά σε ρεπερτόριο που έχει πλέον παγιωθεί ως τέτοιο για ανδρικές φωνές και σχεδόν αποκλειστικά για τενόρους και δη λυρικούς ή και spinto (Caruso, Domingo, Pavarotti, Del Monaco, Kraus...). Και τούτο, γιατί οι ικανοί τενόροι δύνανται, πέραν της (απαραίτητα) εντυπωσιακής φωνητικής παρουσίας, να δώσουν εκείνη την επίσης εκ των ων ουκ άνευ ιδιωματική εκφραστικότητα των ούτως ή άλλως τόσο αισθαντικών αυτών τραγουδιών.
Συναφή ζητήματα μπορεί να εντοπισθούν στα περισσότερα ρεσιτάλ της Garanca, που έχουν κυκλοφορήσει σε CD καθώς και στις πλήρεις Όπερες όπου έχει συμμετάσχει: Θαυμάσια φωνή αλλά όχι μία πλήρης εκφραστική και ιδιωματική ερμηνεία (π.χ. τα ρεσιτάλ "Meditation" & "Revive" ή η συμμετοχή της στους "I Capuleti e I Montecchi ή στο Requiem του Verdi).
Ίσως, ως λυρική μεσόφωνος με υψηλές όμως φωνητικές ικανότητες, το ρεπερτόριο του Mozart και του Belcanto να της πηγαίνει πολύ περισσότερο, όπου η φωνή μετράει...above anything else...Λαμπρά παραδείγματα το πρώτο της CD στην Φινλανδική Ondine (υπό τον τίτλο Arie Favorite) και το από το 2009 CD της DG, με τον τίτλο Bel Canto, με άριες από Όπερες των Donizetti, Bellini & Rossini.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Το εισαγωγικό σημείωμα αυτού του διπλού cd με πιάνο προέρχεται από τον αρπιχορδίστα Mahan Esfahani που επίσης έχει ηχογραφήσει σονάτες του C.P.E Bach, τις Wurttemberg Sonatas.

Γράφει ότι ο χαρακτήρας της μουσικής σηματοδοτεί την μετάβαση από το αρπίχορδο στο πιάνο του 18ου αιώνα. Αυτά τα έργα απαιτούν πλέον ένα όργανο με μεγαλύτερη πλαστικότητα και χρωματική διαβάθμιση. Αυτό άλλωστε περιγράφεται από τον συνθέτη track 15. Abschied (αποχαιρετισμός) von meinem Silbermannischen Claviere, in einem Rondo, H272 Wq66.

Ακούστε πόσο κεφάτο είναι το track 32. L'Aly Rupalich, H95 Wq11727 ή πόσο ωραίο μέσα στην απλότητα του το track 43. La complaisante, H109 Wq11728.

Η έκδοση αυτή αποτελεί την συνέχεια ηχογραφήσεων για πιάνο από τον μεγάλο Mikhail Pletnev (D.G)και τον Danny Driver (πάλι από την Hyperion) που ανακάλυψα με αυτή την ευκαιρία.

Ωραία μουσική, καλοπαιγμένη, συστήνεται.

 

[Prince]

O C.P.E. Bach είναι από τους πιο αγαπημένους μου συνθέτες, πέραν των προφανών γνωστών μεγάλων.
Ως είχε προσφυώς πει γνωστή μου βιολονίστα..."O C.P.E. Bach είχε την ατυχία να τον επισκιάσει η δόξα του πατέρα του"!
Δεν είναι, όμως, περίεργο ότι σύγχρονοι πολύ αναγνωρισμένοι πλέον ως μεγάλοι συνθέτες τον είχαν υμνήσει δεόντως, ως π.χ. ο Mozart ("Αυτός είναι ο πατέρας μας και εμείς τα παιδία του", καταδεικνύοντας την διδακτική αλλά και εμπνευσμένη επίδραση που είχει η μουσική του C.P.E. Bach στους συνθέτες της εποχής). Ο δε Beethoven φέρεται να είχε πει ότι..."Ο C.P.E. είναι ο...μεγάλος Bach"! Ωσαύτως, και ο Haydn είχε ανάλογη εκτίμηση και αγάπη για το έργο του εν λόγω συνθέτη.
Ως έχων παρακολουθήσει τη σχετική δισκογραφία σχεδόν στο σύνολό της, ως προς τις παραγωγές των έργων του για κλειδοκύμβαλο ή φορτεπιάνο, παιγμένα σε σύγχρονο Grand Piano, πέραν της πολύ πρόσφατης παραγωγής της Hyperion με τον εξαίρετο M.A. Hamelin και τις αναφορές του Κ. Γκαβάκου στο εκπληκτικό CD του M. Pletnev (στην DG) και τα μάλλον ήπιας έντασης και ερμηνείας δύο CDs με τον D. Driver (σε Hyperion), αξίζει, επίσης, να αναφερθούν επίσης και τα εξής:
- Η από το 2019 εξαίρετη παραγωγή της Αμερικανικής Odradek με τον πολύ δυναμικό και ιδιαίτερα έντονο και εκφραστικό Ιταλό πιανίστα Vittorio Forte.
- Η από το 2007 ενδιαφέρουσα παραγωγή της Orfeo, με τον Αμερικάνο πιανίστα Antony Spiri.
- H από το 2006 αρκούντως ικανοποιητική παραγωγή της Naxos, με τον Αυστριακό πιανίστα Christopher Hinterhuber.
- H από το 1996 πολύ καλή παραγωγή της Naxos, με τον πολύ ενδιαφέροντα Γάλλο πιανίστα Francois Chaplin στην αρχή της λαμπρής του καρίερας.
Από τους...unsung heroes, οφείλω να αναφέρω και τα εξής δύο CDs:
- H σπάνια παραγωγή της Γαλλικής μικρής εταιρείας Passavant Music με τον Γάλλο πιανίστα Jean-Baptiste Fonlupt.
- H εξαίσια παραγωγή της απελθούσης πολύ μικρής εταιρείας Ardens records, με την σπουδαία Γαλλο-Ρωσίδα πιανίστα Elena Filonova. H ερμηνεία της εξαίρετης αυτής πιανίστα και η demonstration quality παραγωγή καθιστούν το εν λόγω CD αντάξιο ακόμη και εκείνου του...Pletnev.
Τέλος, δεν πρέπει να παροράται η πολύ σημαίνουσα παραγωγή της πολύ καλής Γερμανικής εταιρείας Hänssler, με το πλήρες έργο του C.P.E. Bach (σε 26 CDs!) για κλειδοκύμβαλο, παιγμένο σε Bösendorfer πιάνα από την πολύ ικανή Κροάτισσα πιανίστα Ana-Marija Markovina. Συγκριτικά με το τεράστιο αυτό έργο, η θαυμάσια πιανίστα παραμένει σταθερά καλή, κατά το δυνατόν, σε όλο το ογκώδες αυτό έργο.
Ειρήσθω εν παρόδω ότι η ίδια εταιρεία, με την ίδια πιανίστα, εξέδωσε, λίαν πρόσφατα, και το (εντελώς) πλήρες έργο για πιάνο του Mendelssohn, για πρώτη φορά σε...12 CDs!

 

[Κώστας Γκαβάκος]

O Riccardo Muti έχει ηχογραφήσει το Requiem του Verdi με Scala, Chicago, Philarmonia.
Εδώ έχουμε την πρόσφατη έκδοση μιας ηχογράφησης του από το 1981 με την ορχήστρα και χορωδία της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας.

Νομίζω ότι ανήκει σε μια από τις all time classic ηχογραφήσεις αυτού του έργου.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Η πρώτη μου ακρόαση έγινε στο μικρό σύστημα. Ακούγοντας πάλι στο μεγάλο σύστημα σε ανάλυση (24/48) παρατηρώ ότι το επίπεδο ηχοληψίας είναι κατώτερο του υψηλοτάτου επιπέδου ερμηνείας.

 

[Prince]

Η πρώτη μου ακρόαση έγινε στο μικρό σύστημα. Ακούγοντας πάλι στο μεγάλο σύστημα σε ανάλυση (24/48) παρατηρώ ότι το επίπεδο ηχοληψίας είναι κατώτερο του υψηλοτάτου επιπέδου ερμηνείας.

Ο λόγος που δεν επιχείρησα να αποκτήσω και αυτήν την ερμηνευτικά προφανώς σπουδαία ερμηνεία (λόγω των εξαίρετων σολίστ καθώς και του ίδιου του Muti. Έχω εκείνες της Scala και του Σικάγο) ήταν οι άνισες ηχογραφήσεις/παραγωγές της BR Klassik.
Πάντως, για όσους αγαπούν το ούτως ή άλλως λίαν απαιτητικό για υψηλού επιπέδου αναπαραγωγή έργο, σίγουρα η τέταρτη αυτή ερμηνεία του εμπνευσμένου Muti σε CD αποτελεί...μονόδρομο για κάποιας μορφής ακρόαση/απόκτηση.

 

[editor]

Ο αρχιερεας ειναι και παλι εδω!
Οσοι πιστοι...



69 discs l release date 4/22/2022
Sony Classical is proud to announce one of its most significant historic releases of recent years: a 69-CD box set containing the recorded legacy of Dimitri Mitropoulos (1896–1960), who ranks by general consensus among the 20th century’s most brilliant conductors. Many of these legendary performances have never before been transferred from their analogue masters and released on digital medium.

 

[Prince]

Χάρις στην πολύ εύστοχη συνεισφορά του editor με τη μνημειώδη αυτή συλλογή όλων των (διαθέσιμων) ηχογραφήσεων του μεγάλου Δημήτρη Μητρόπουλου, μου δίδεται η "πάσα" να αναφερθώ σε κάτι κάπως διαφορετικό αλλά, ίσως, εξίσου χρήσιμο, ειδικά στους λάτρεις και πιστούς του μοναδικού Mozart.
Η αγαπημένη μου -αλλά ούτως ή άλλως- σπουδαία Ρωσίδα (νυν Αυστριακή πολίτης) πιανίστα Elisabeth Leonskaja ηχογράφησε πολύ πρόσφατα (και κυκλοφόρησε τον παρελθόντα Φεβρουάριο) τον πλήρη κύκλο με τις Πιάνο Σονάτες συν τη μεγαλειώδη Φαντασία σε ντο ελάσσονα (ΚV.475), σε εξαίρετη παραγωγή της Warner.
H Leonskaja φημίζεται για την εξαιρετική της μουσική άρθρωση, το εντυπωσιακά δυναμικό σε συνδυασμό με σπουδαία τεχνική παίξιμο και μία εξαίσια φυσική αλλά και έντονα συγκινησιακή ερμηνεία.
Τα ανωτέρω χαρακτηριστικά της λαμπρής συτής πιανίστα μπορεί να μην φαίνεται ότι άμεσα "συνάδουν" με τα κομψοτεχνήματα της πιανιστικής γραφής του Mozart. Όμως, είναι πάντα μία μεγάλη μουσική αποκάλυψη να ακούς και μελετάς τις εξαίσιες αυτές Σονάτες σε μία νέα λαμπρής ακρίβειας και εμβριθούς αναζήτησης ερμηνεία και σε πάρα πολύ καλή παραγωγή της Warner.
Παρά την απαράμιλλη προσωπική της προσέγγιση, το παίξιμό της δεν ξεφεύγει και από την παράδοση των μεγάλων Ρώσων (της Σοβιετικής περιόδου) πιανίστων, όπως των S. Richter (με τον οποίον είχε εξαιρετικές συνεργασίες και τους συνέδεε μία σταθερή φιλία) & E. Gilels.
Δέον να σημειωθεί ότι, στις δύο μοναδικές Σονάτες σε ελάσσονες κλίμακες, όπως την K.310, σε λα ελάσσονα, και την Κ.457, σε ντο ελάσσονα, καθώς και στη μεγαλειώδη Φαντασία σε ντο ελάσσονα, η Leonskaja είναι στο απολύτως δικό της στοιχείο και...υπερέχει...σε σημείο αναφοράς.
Για όσους αγαπάνε τον Mozart, το σετ αυτό είναι ένα σύγχρονο must σε ένα all time Classic repertory.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Χάρις στην πολύ εύστοχη συνεισφορά του editor με τη μνημειώδη αυτή συλλογή όλων των (διαθέσιμων) ηχογραφήσεων του μεγάλου Δημήτρη Μητρόπουλου, μου δίδεται η "πάσα" να αναφερθώ σε κάτι κάπως διαφορετικό αλλά, ίσως, εξίσου χρήσιμο, ειδικά στους λάτρεις και πιστούς του μοναδικού Mozart.
Η αγαπημένη μου -αλλά ούτως ή άλλως- σπουδαία Ρωσίδα (νυν Αυστριακή πολίτης) πιανίστα Elisabeth Leonskaja ηχογράφησε πολύ πρόσφατα (και κυκλοφόρησε τον παρελθόντα Φεβρουάριο) τον πλήρη κύκλο με τις Πιάνο Σονάτες συν τη μεγαλειώδη Φαντασία σε ντο ελάσσονα (ΚV.475), σε εξαίρετη παραγωγή της Warner.
H Leonskaja φημίζεται για την εξαιρετική της μουσική άρθρωση, το εντυπωσιακά δυναμικό σε συνδυασμό με σπουδαία τεχνική παίξιμο και μία εξαίσια φυσική αλλά και έντονα συγκινησιακή ερμηνεία.
Τα ανωτέρω χαρακτηριστικά της λαμπρής συτής πιανίστα μπορεί να μην φαίνεται ότι άμεσα "συνάδουν" με τα κομψοτεχνήματα της πιανιστικής γραφής του Mozart. Όμως, είναι πάντα μία μεγάλη μουσική αποκάλυψη να ακούς και μελετάς τις εξαίσιες αυτές Σονάτες σε μία νέα λαμπρής ακρίβειας και εμβριθούς αναζήτησης ερμηνεία και σε πάρα πολύ καλή παραγωγή της Warner.
Παρά την απαράμιλλη προσωπική της προσέγγιση, το παίξιμό της δεν ξεφεύγει και από την παράδοση των μεγάλων Ρώσων (της Σοβιετικής περιόδου) πιανίστων, όπως των S. Richter (με τον οποίον είχε εξαιρετικές συνεργασίες και τους συνέδεε μία σταθερή φιλία) & E. Gilels.
Δέον να σημειωθεί ότι, στις δύο μοναδικές Σονάτες σε ελάσσονες κλίμακες, όπως την K.310, σε λα ελάσσονα, και την Κ.457, σε ντο ελάσσονα, καθώς και στη μεγαλειώδη Φαντασία σε ντο ελάσσονα, η Leonskaja είναι στο απολύτως δικό της στοιχείο και...υπερέχει...σε σημείο αναφοράς.
Για όσους αγαπάνε τον Mozart, το σετ αυτό είναι ένα σύγχρονο must σε ένα all time Classic repertory.

Την έχω ακούσει επανειλημμένα στο Μέγαρο Μουσικής.
Σπουδαία μουσικός που έφθασε τα 75 για να ηχογραφήσει τις σονάτες 1-18 και την φαντασία ΚV 475 του Mozart.

Καθαρή άρθρωση, φρεσκάδα, διαφάνεια και δεξιοτεχνία. Δεν είναι η must εκτέλεση αλλά την αφήνεις να παίζει με τις ώρες.

Η ηχογράφηση κράτησε μια εβδομάδα και έγινε στον παλαιό ραδιοφωνικό σταθμό της Βρέμης που έχει διαμορφωθεί σε μικρό κέντρο συναυλιών (250 θέσεις) και ηχογραφήσεων.