stavrosz
"Επαγγελματίας"
- Μηνύματα
- 1.238
- Reaction score
- 1.599
Νομιζω ότι πολλοι εχουν μπερδεψει τους ορους επειδή χρησιμοποιούνται πολλες φορες καταχρηστικα. Ο κερδισμένος μεταπωλητης ενός προιοντος δεν καθίσταται αυτόματα επενδυτης. Ακομα και τα καταστήματα που μαζικα αγοραζαν δισκοθήκες καποιες εποχες ηταν μεταπωλητες όχι επενδυτες. Στεγνα επενδυτης είναι αυτος που τοποθετεί τα κεφαλαια του εκει που αναμενει σε συγκεκριμενο χρονικο διάστημα κερδος μεγαλυτερο από άλλες σταθερες επενδυτικες αξιες. Ο πιτσιρικας που αγορασε τη δεκαετια του 70 το 45αρι των Sex Pistols (δεν είναι τυχαια η αναφορα είναι από τα πιο περιζήτητα) και καταφερε και δεν το τσακισε (δυσκολο για πανκιο των 70ties ) τωρα το πουλαει 10000$ ενώ το αγορασε ένα δολλαριο. Αυτος είναι ενας πολύ τυχερος και κερδισμένος μεταπωλητης . Δεν νομιζω ότι σκεφτηκε αντι να αποταμιευσει το δοιλλαριο του να παρει το δισκακι και να το φυλαξει 40 χρονια για να το πουλησει.
Η αυτος που ξετρελαθηκε με το πρωτο αλμπουμ σε περιορισμένα αντίτυπα ενός καλλιτεχνη που πεθανε την επομενη και η ζητηση πηγε στο θεο (ρε να ωραιο θεμα ταινιας τρελαμμενος βινυλιακιας αγοραζει αλμπουμ από νεους καλλιτεχνες και μετα τους σκοτωνει για να πεταξουν οι τιμες). Απλα πολλοι επειδή εχουν χρυσοπληρωσει καποιους δισκους εχουν αναγκη καποια στιγμη να πουλησουν κατι ακριβοτερα αποτι το πηραν για να νοιωθουν μια ισορροπια ως καταναλωτες.
Οι σπανιοι ακριβοι δισκοι δεν είναι επενδυση. Μια επενδυση δεν εχει ουτε τοση αβεβαιοτητα ουτε τοσο επενδυτικο χρονο αναμονης. Απλα τα συλλεκτικα λογω σπανιότητας αντικειμενα εχουν ως απωτερο στοχο μια μικρη μεριδα ανθρωπων που εχοντας περισσοτερα χρηματα αποτι μπορουν να διαχειριστουν και να αξιοποιησουν βρισκουν ένα νοημα του πλουτισμου τους την δημιουργια συλλογων ακριβων αντικειμενων. Αναγνωρίζω ως επενδυτή στο χωρο του βινυλιου αυτόν που θα αγορασει ακριβα έναν δισκο με σκοπο σε λογικο διάστημα να το μεταπωλησει ακριβοτερα γνωρίζοντας την πορεια της οικονομιας αφενος αλλα και πιθανότατα επηρεάζοντας λογω θεσης την τιμολογηση του.
Η αυτος που ξετρελαθηκε με το πρωτο αλμπουμ σε περιορισμένα αντίτυπα ενός καλλιτεχνη που πεθανε την επομενη και η ζητηση πηγε στο θεο (ρε να ωραιο θεμα ταινιας τρελαμμενος βινυλιακιας αγοραζει αλμπουμ από νεους καλλιτεχνες και μετα τους σκοτωνει για να πεταξουν οι τιμες). Απλα πολλοι επειδή εχουν χρυσοπληρωσει καποιους δισκους εχουν αναγκη καποια στιγμη να πουλησουν κατι ακριβοτερα αποτι το πηραν για να νοιωθουν μια ισορροπια ως καταναλωτες.
Οι σπανιοι ακριβοι δισκοι δεν είναι επενδυση. Μια επενδυση δεν εχει ουτε τοση αβεβαιοτητα ουτε τοσο επενδυτικο χρονο αναμονης. Απλα τα συλλεκτικα λογω σπανιότητας αντικειμενα εχουν ως απωτερο στοχο μια μικρη μεριδα ανθρωπων που εχοντας περισσοτερα χρηματα αποτι μπορουν να διαχειριστουν και να αξιοποιησουν βρισκουν ένα νοημα του πλουτισμου τους την δημιουργια συλλογων ακριβων αντικειμενων. Αναγνωρίζω ως επενδυτή στο χωρο του βινυλιου αυτόν που θα αγορασει ακριβα έναν δισκο με σκοπο σε λογικο διάστημα να το μεταπωλησει ακριβοτερα γνωρίζοντας την πορεια της οικονομιας αφενος αλλα και πιθανότατα επηρεάζοντας λογω θεσης την τιμολογηση του.
