- Μηνύματα
- 17.835
- Reaction score
- 59.007
Μια θεωρητική ανάλυση αξίζει όσο και η πράξη όποτε εξηγεί όσα αναδεικνύει η πράξη.Με την προσδοκία κάθε αναγνώστης να έβρισκε κάτι που θα τον ενδιέφερε στα κεφάλαια του νήματος,Θίγουμε την έννοια της απόσβεσης κυρίως στις χαμηλές οκτάβες και διάφορα αναπόφευκτα παρελκόμενα αυτής,αποφεύγοντας όσο γίνεται πολύπλοκες μαθηματικές σχέσεις.
Όσοι δε μπερδευτούν ακόμα περισσότερο στην πορεία,ας γνωρίζουν ότι θα βρίσκομαι ακριβώς...από πίσω τους.Αυτό δα έλειπε,να τη γλίτωναν με ένα...εύκολο μπέρδεμα.
http://www.chemistry.uoc.gr/frudakis/Courses/Physics_II_ClassicalWaves/01-Oscillations.pdf
https://el.wikipedia.org/wiki/Φθίνουσα_ταλάντωση
Το ελατήριο βρίσκεται αρχικά σε θέση ηρεμίας έχοντας το ένα άκρο στηριζόμενο σε σταθερή επιφάνεια ενώ στο άλλο άκρο είναι προσαρμοσμένη μια μάζα m κατά πολύ ανώτερη από τη μάζα του ελατηρίου.Εάν επέμβουμε και διαταράξουμε την κατάσταση ηρεμίας τραβώντας τη μάζα προς τα κάτω το σύστημα θα αρχίσει να εκτελεί ελεύθερη ταλάντωση κινούμενο πάνω-κάτω.Στο σύστημα θα εφαρμόζονται δύο κύριες δυνάμεις,η βαρύτητα και η εγγενής τάση από το ελατήριο.
Εφόσον δεν ζούμε σε Σύμπαν χωρίς απώλειες από μετατροπή κινητικής ενέργειας σε διαφορετικές μορφές και η δύναμη εκτροπής θα έχει εφαρμοστεί εφάπαξ,το πλάτος ταλάντωσης σε κάθε περίοδο τείνει να γίνεται ολοένα και μικρότερο ωσότου να μηδενιζόταν οπότε το σύστημα θα επέστρεφε σε κατάσταση ηρεμίας.Πρόκειται για μια απλή φθίνουσα ταλάντωση.Σε κάθε περίοδο αυτής της ταλάντωσης η μάζα στο άκρο του ελατηρίου θα περνούσε από την κανονική θέση ηρεμίας μία φορά πηγαίνοντας προς τα πάνω και μία ακόμα οδεύοντας προς τα κάτω ωσότου να σταματούσε εντελώς.Αυτή η συμπεριφορά χαρακτηρίζεται ως υπο-απόσβεση.
Στην απίθανη περίπτωση όπου το σύστημα θα είχε μηδενικές απώλειες ενέργειας,τότε η ταλάντωση θα συνέχιζε με το ίδιο πλάτος εις το διηνεκές.Σε μια τέτοια κατάσταση δεν θα υπήρχε απόσβεση.Με τον όρο απόσβεση εννοούμε έναν παράγοντα ο οποίος θα αφαιρεί ενέργεια μέσω μετατροπής της σε άλλες μορφές περιορίζοντας έτσι την τάση του συστήματος να ταλαντεύεται γύρω από τη θέση ηρεμίας του.
Έτερη περίπτωση να υποθέταμε ότι θα ίσχυαν τόσο ισχυρές απώλειες κατά τη μετατροπή ενέργειας,ώστε η προσαρτημένη μάζα του συστήματος να επέστρεφε σιγά-σιγά και να σταματούσε οριστικά στη θέση ηρεμίας κατευθείαν χωρίς την παραμικρή τάση να πήγαινε ποτέ προς τα πάνω.Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί λ.χ. εάν η κίνηση γινόταν εντός υλικού που θα είχε μεγάλο ιξώδες υπερνικώντας ολότελα την τάση του συστήματος για ταλάντωση.Μια τέτοια κατάσταση θα χαρακτηριζόταν ως υπερ-απόσβεση.
Υπάρχει όμως και μια ιδανική κατάσταση,όπου το σύστημα θα μπορούσε να ακινητοποιηθεί χωρίς να ταλαντωθεί καθόλου γύρω από τη θέση ηρεμίας μετά την αρχική εκτροπή,με τις δυνάμεις που θα το κρατούσαν εκεί να μην ήταν υπέρμετρες,αλλά ακριβώς ίσες με όσες δυνάμεις θα το ωθούσαν να ταλαντωθεί.Αυτή η μοναδική κατάσταση ισορροπίας χαρακτηρίζεται με τον όρο ΄΄Κρίσιμη Απόσβεση΄΄ (Critical Damping).H διάκριση αυτής σε σχέση με την υπερ-απόσβεση έγκειτα στο ότι κατά την κρίσιμη απόσβεση το σύστημα θα τείνει να επανέλθει κατευθείαν στην αρχική κατάσταση ηρεμίας (δηλαδή από την κορυφή του πλάτους εκτόπισης πίσω στην τιμή μηδέν της ηρεμίας) και στο συντομότερο δυνατό χρόνο,δηλαδή το μισό μιας περιόδου ταλάντωσης.
Ο Λόγος Απόσβεσης είναι ένας καθαρός αριθμός που αντιπροσωπεύει τη γρηγοράδα με την οποία το πλάτος των ταλαντώσεων θα έφθινε ανάμεσα στους διαδοχικούς κύκλους αμφιταλάντευσης γύρω από τη θέση ηρεμίας.Εκφράζεται μαθηματικά ως κλάσμα με αριθμητή τον πραγματικό συντελεστή απόσβεσης σε δεδομένο σύστημα προς τον συντελεστή κρίσιμης απόσβεσης για το ίδιο σύστημα.Για ν'αποφύγουμε διάφορες εξισώσεις,αρκεί να σημειωθεί ότι λαμβάνει τιμή μηδέν για συστήματα μη αποσβενύμενα,τιμές μεταξύ μηδέν και μικρότερες από 1 για συστήματα με υπο-απόσβεση,τιμές ανώτερες του 1 όταν ισχύει υπερ-απόσβεση και τέλος ισούται με 1 στην ιδανική κατάσταση κρίσιμης απόσβεσης.
Εάν κατόπιν εφαρμοζόταν στο σύστημα μια εξωτερική δύναμη διέγερσης με περιοδικό χαρακτήρα χάρη σε έναν δονητή που θα έδινε ωθήσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα,τότε θα είχαμε εξαναγκασμένη ταλάντωση.Όταν το σύστημα διεγείρεται πάνω στη φυσική συχνότητα συντονισμού του,τότε μικρή παροχή ενέργειας θα δίνει μεγαλύτερο πλάτος εκτροπής.Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι το σύστημα δεν αποκρίνεται με γραμμικό τρόπο.Από την άλλη πλευρά το σύστημα ευρισκόμενο σε κατάσταση συντονισμού θα παρουσίαζε τη μέγιστη αντίσταση σε όποια περιοδική εξωτερική διέγερση θα το ανάγκαζε να ταλαντωθεί με διαφορετική συχνότητα.Μετά από κάποιες περιόδους,εφόσον εξακολουθούσε η περιοδική διέγερση από το δονητή,τότε το σύστημα θα εξαναγκαζόταν αργά ή γρήγορα να ταλαντώνεται στη συχνότητα εξωτερικής διέγερσης περνώντας σταδιακά σε σταθερή κατάσταση.Ο βαθμός αντίστασης σε κάθε μεταβολή και η προκύπτουσα καθυστέρηση θα βρίσκονταν σε συνάρτηση με τις μηχανικές ιδιότητες του συστήματος και την ικανότητα μετάδοσης διέγερσης από το δονητή.
Γίνεται λοιπόν ολοφάνερο ότι οι καταστάσεις συντονισμού στο σύστημα βλάπτουν την πιστότητα απόκρισης στην έξοδο ως προς τη διέγερση που εφαρμόζεται στην είσοδο και καθυστερούν την ανταπόκριση στις ταχείες μεταβολές της διέγερσης.Έστω και αν η σύγχρονη τεχνολογία αξιοποιεί τα φαινόμενα συντονισμού σε διάφορους τομείς,υπό όρους υψηλής πιστότητας φαινόμενα συντονισμού και η απώλεια γραμμικής απόκρισης που συνεπάγονται είναι ανεπιθύμητα...
Όσοι δε μπερδευτούν ακόμα περισσότερο στην πορεία,ας γνωρίζουν ότι θα βρίσκομαι ακριβώς...από πίσω τους.Αυτό δα έλειπε,να τη γλίτωναν με ένα...εύκολο μπέρδεμα.
.. Επομένως, πρέπει να ξεφύγετε από το θανάσιμο κλοιό αυτής της άμπασης μιζέριας όσο γίνεται πιο γρήγορα. Σήμερα κιόλας. Κι αφήστε τις χροιές και τα μεταξένια πρίμα γι' αυτούς που τα αξίζουν. Τους ηλιθίους.
Προτού καταπιαστούμε όμως με την απόσβεση στην αγαπημένη μας ενασχόληση,ας εξοικειωθούμε πρώτα με μοντέλα φθίνουσας μηχανικής ταλάντωσης.Δυστυχώς δεν έχουμε εκπαιδευμένους ακροατές. Δεν υπάρχουν πολλοί χώροι-συστήματα οι οποίοι να πληρούν τις προϋποθέσεις για σωστή και πλήρη πιστή-ρεαλιστική αναπαραγωγή, ούτως ώστε ο υποψήφιος αγοραστής να ξέρει (ως ακουστική εμπειρία) τι είναι το σωστό.
Επίσης στον χώρο του HiFi δεν υπάρχει επαρκής εκλαΐκευση της διαθέσιμης επιστημονικής γνώσης προς το καταναλωτικό κοινό. Αντιθέτως επικρατούν δοξασίες, ημιμάθεια, αντιεπιστημονισμός και μεταξωτές κορδέλες.
Ο συνδυασμός των ανωτέρω οδηγούν σε απογοητεύσεις και σε βάθος χρόνου απώλεια χρημάτων χωρίς το αντίστοιχο αποτέλεσμα.
http://www.chemistry.uoc.gr/frudakis/Courses/Physics_II_ClassicalWaves/01-Oscillations.pdf
https://el.wikipedia.org/wiki/Φθίνουσα_ταλάντωση

Το ελατήριο βρίσκεται αρχικά σε θέση ηρεμίας έχοντας το ένα άκρο στηριζόμενο σε σταθερή επιφάνεια ενώ στο άλλο άκρο είναι προσαρμοσμένη μια μάζα m κατά πολύ ανώτερη από τη μάζα του ελατηρίου.Εάν επέμβουμε και διαταράξουμε την κατάσταση ηρεμίας τραβώντας τη μάζα προς τα κάτω το σύστημα θα αρχίσει να εκτελεί ελεύθερη ταλάντωση κινούμενο πάνω-κάτω.Στο σύστημα θα εφαρμόζονται δύο κύριες δυνάμεις,η βαρύτητα και η εγγενής τάση από το ελατήριο.

Εφόσον δεν ζούμε σε Σύμπαν χωρίς απώλειες από μετατροπή κινητικής ενέργειας σε διαφορετικές μορφές και η δύναμη εκτροπής θα έχει εφαρμοστεί εφάπαξ,το πλάτος ταλάντωσης σε κάθε περίοδο τείνει να γίνεται ολοένα και μικρότερο ωσότου να μηδενιζόταν οπότε το σύστημα θα επέστρεφε σε κατάσταση ηρεμίας.Πρόκειται για μια απλή φθίνουσα ταλάντωση.Σε κάθε περίοδο αυτής της ταλάντωσης η μάζα στο άκρο του ελατηρίου θα περνούσε από την κανονική θέση ηρεμίας μία φορά πηγαίνοντας προς τα πάνω και μία ακόμα οδεύοντας προς τα κάτω ωσότου να σταματούσε εντελώς.Αυτή η συμπεριφορά χαρακτηρίζεται ως υπο-απόσβεση.
Στην απίθανη περίπτωση όπου το σύστημα θα είχε μηδενικές απώλειες ενέργειας,τότε η ταλάντωση θα συνέχιζε με το ίδιο πλάτος εις το διηνεκές.Σε μια τέτοια κατάσταση δεν θα υπήρχε απόσβεση.Με τον όρο απόσβεση εννοούμε έναν παράγοντα ο οποίος θα αφαιρεί ενέργεια μέσω μετατροπής της σε άλλες μορφές περιορίζοντας έτσι την τάση του συστήματος να ταλαντεύεται γύρω από τη θέση ηρεμίας του.

Έτερη περίπτωση να υποθέταμε ότι θα ίσχυαν τόσο ισχυρές απώλειες κατά τη μετατροπή ενέργειας,ώστε η προσαρτημένη μάζα του συστήματος να επέστρεφε σιγά-σιγά και να σταματούσε οριστικά στη θέση ηρεμίας κατευθείαν χωρίς την παραμικρή τάση να πήγαινε ποτέ προς τα πάνω.Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί λ.χ. εάν η κίνηση γινόταν εντός υλικού που θα είχε μεγάλο ιξώδες υπερνικώντας ολότελα την τάση του συστήματος για ταλάντωση.Μια τέτοια κατάσταση θα χαρακτηριζόταν ως υπερ-απόσβεση.
Υπάρχει όμως και μια ιδανική κατάσταση,όπου το σύστημα θα μπορούσε να ακινητοποιηθεί χωρίς να ταλαντωθεί καθόλου γύρω από τη θέση ηρεμίας μετά την αρχική εκτροπή,με τις δυνάμεις που θα το κρατούσαν εκεί να μην ήταν υπέρμετρες,αλλά ακριβώς ίσες με όσες δυνάμεις θα το ωθούσαν να ταλαντωθεί.Αυτή η μοναδική κατάσταση ισορροπίας χαρακτηρίζεται με τον όρο ΄΄Κρίσιμη Απόσβεση΄΄ (Critical Damping).H διάκριση αυτής σε σχέση με την υπερ-απόσβεση έγκειτα στο ότι κατά την κρίσιμη απόσβεση το σύστημα θα τείνει να επανέλθει κατευθείαν στην αρχική κατάσταση ηρεμίας (δηλαδή από την κορυφή του πλάτους εκτόπισης πίσω στην τιμή μηδέν της ηρεμίας) και στο συντομότερο δυνατό χρόνο,δηλαδή το μισό μιας περιόδου ταλάντωσης.
Ο Λόγος Απόσβεσης είναι ένας καθαρός αριθμός που αντιπροσωπεύει τη γρηγοράδα με την οποία το πλάτος των ταλαντώσεων θα έφθινε ανάμεσα στους διαδοχικούς κύκλους αμφιταλάντευσης γύρω από τη θέση ηρεμίας.Εκφράζεται μαθηματικά ως κλάσμα με αριθμητή τον πραγματικό συντελεστή απόσβεσης σε δεδομένο σύστημα προς τον συντελεστή κρίσιμης απόσβεσης για το ίδιο σύστημα.Για ν'αποφύγουμε διάφορες εξισώσεις,αρκεί να σημειωθεί ότι λαμβάνει τιμή μηδέν για συστήματα μη αποσβενύμενα,τιμές μεταξύ μηδέν και μικρότερες από 1 για συστήματα με υπο-απόσβεση,τιμές ανώτερες του 1 όταν ισχύει υπερ-απόσβεση και τέλος ισούται με 1 στην ιδανική κατάσταση κρίσιμης απόσβεσης.

Εάν κατόπιν εφαρμοζόταν στο σύστημα μια εξωτερική δύναμη διέγερσης με περιοδικό χαρακτήρα χάρη σε έναν δονητή που θα έδινε ωθήσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα,τότε θα είχαμε εξαναγκασμένη ταλάντωση.Όταν το σύστημα διεγείρεται πάνω στη φυσική συχνότητα συντονισμού του,τότε μικρή παροχή ενέργειας θα δίνει μεγαλύτερο πλάτος εκτροπής.Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι το σύστημα δεν αποκρίνεται με γραμμικό τρόπο.Από την άλλη πλευρά το σύστημα ευρισκόμενο σε κατάσταση συντονισμού θα παρουσίαζε τη μέγιστη αντίσταση σε όποια περιοδική εξωτερική διέγερση θα το ανάγκαζε να ταλαντωθεί με διαφορετική συχνότητα.Μετά από κάποιες περιόδους,εφόσον εξακολουθούσε η περιοδική διέγερση από το δονητή,τότε το σύστημα θα εξαναγκαζόταν αργά ή γρήγορα να ταλαντώνεται στη συχνότητα εξωτερικής διέγερσης περνώντας σταδιακά σε σταθερή κατάσταση.Ο βαθμός αντίστασης σε κάθε μεταβολή και η προκύπτουσα καθυστέρηση θα βρίσκονταν σε συνάρτηση με τις μηχανικές ιδιότητες του συστήματος και την ικανότητα μετάδοσης διέγερσης από το δονητή.
Γίνεται λοιπόν ολοφάνερο ότι οι καταστάσεις συντονισμού στο σύστημα βλάπτουν την πιστότητα απόκρισης στην έξοδο ως προς τη διέγερση που εφαρμόζεται στην είσοδο και καθυστερούν την ανταπόκριση στις ταχείες μεταβολές της διέγερσης.Έστω και αν η σύγχρονη τεχνολογία αξιοποιεί τα φαινόμενα συντονισμού σε διάφορους τομείς,υπό όρους υψηλής πιστότητας φαινόμενα συντονισμού και η απώλεια γραμμικής απόκρισης που συνεπάγονται είναι ανεπιθύμητα...
Last edited by a moderator: