@nima "Όποιος δε θέλει να τον πρήζουν να ανοίξει ψιλικατζίδικο"
Συμφωνώ απόλυτα. Το κάθε επάγγελμα έχει τις ιδιαιτερότητες του, όποιου δεν αρέσει ασχολείται με κάτι άλλο.
Όμως το να ζητάμε επίδειξη προϊόντος με σκοπό την αγορά του από το εξωτερικό γιατί βρέθηκε μία τιμή κατά κάποια ευρώ, χωρίς να το συζητήσουμε με το κατάστημα ώστε να κάνει τις συνεννοήσεις του με την αντιπροσωπεία για να προσφέρει την ίδια τιμή ή να χρησιμοποιήσουμε μία φθηνότερη τιμή που είδαμε στο εξωτερικό για να πετύχουμε τη μείωση στο εσωτερικό (που το βρίσκω απόλυτα λογικό) και μετά πάνω σε αυτή την τιμή να συζητάμε για ανταλλαγή και δόσεις άτοκες, κάτι που δε θα μας προσέφερε η αγορά του εξωτερικού, δεν το βρίσκω λογικό.
Έκλεισα πρόσφατα ραντεβού για ν' ακούσω ένα σύστημα που με ενδιαφέρει. Οι χρόνοι όμως τελικά δε με έπαιρναν οπότε πήρα τηλέφωνο την προηγούμενη ημέρα για να το ακυρώσω και άκουσα χίλια ευχαριστώ.
Μου έκανε εντύπωση και ρώτησα προς τι όλα αυτά τα ευχαριστώ και η απάντηση ήταν ότι από τους 10 πελάτες οι 2 θα ειδοποιήσουν για την ακύρωση, οι υπόλοιποι ούτε πηγαίνουν αλλά ούτε και κάνουν ένα τηλέφωνο για να μη στηθεί το σύστημα.
Αυτό δείχνει ότι κάθε άλλο παρά υπολογίζουμε τον κόπο του άλλου, τη δουλειά του.
@moutoulos "Μου αρέσει που εθελοτυφλείτε και βλέπω οτι ο στρουθοκαμηλισμός ... είναι αρκετός. Δεν θέλουμε να δούμε καν την αλήθεια, αλλά πιστεύουμε οτι έχουμε ένα υγιές εμπόριο."
Όλοι εθελοτυφλούμε, όλοι στρουθοκαμηλίζουμε αφού ο καθένας μας δεν κάνει την αυτοκριτική του.
Ας πάμε από την πλευρά μας ως καταναλωτές:
α) Θέλουμε την καλή τιμή, λογικό.
β) Θέλουμε τις άτοκες δόσεις σε αυτή την καλή τιμή, πάλι λογικό.
γ) Θέλουμε την άμεση παράδοση του προϊόντος, σχεδόν λογικό. Εξαρτάται από την τιμή του προϊόντος, η αποθήκη/στοκ έχει κόστος που μπορεί να είναι εις βάρος των παραπάνω. Άλλωστε, και διαδικτυακά αν είχαμε κάνει την αγορά από το εξωτερικό, θα περιμέναμε 4 εργάσιμες για παράδοση, έτσι δεν είναι; και χωρίς τη 2η περίπτωση να διαπραγματευτούμε.
δ) Θέλουμε την επίδειξη στο σπίτι μας με ένα τηλέφωνο, ούτε καν να περάσουμε από το κατάστημα. Ας πούμε λογικό, και ας έρχεται σε αντίθεση με την διαδικτυακή αγορά όπου αγοράζουμε... φωτογραφίες.
Αν τώρα ο έμπορος μας ζητήσει αμοιβή γι αυτή την επίδειξη στο σπίτι μας (μου έχει τύχει), μας κακοφαίνεται. Γιατί όμως μας κακοφαίνεται αν το σκεφτούμε λογικά; Εργάσιμος χρόνος δεν είναι γι' αυτόν; Δεν έχει έξοδα μετακίνησης; Δεν έχει έξοδα υπαλλήλου αν στείλει υπάλληλο γι αυτή την επίδειξη;
Οι ίδιοι δε θα κερδίσουμε χρόνο, κόπο από τη μετακίνηση μας και χρήματα αν είναι λανθασμένη επιλογή;
Και μη σκεφτούμε ότι κάνει επένδυση ο έμπορος για να κερδίσει μία πώληση, η επένδυσή του είναι το φυσικό κατάστημα που το πληρώνει, το εμπόρευμα που υπάρχει εκεί μέσα και η μετακίνηση του από το κατάστημα προς το χώρο μας πρέπει να πληρωθεί ΑΝ συζητάμε για ΥΓΙΕΣ ΕΜΠΟΡΙΟ ως παροχή υπηρεσιών.
Όταν κάποτε ζήτησα από έμπορο να μου κάνει επίδειξη στο σπίτι κάποια ηχεία, μου ζήτησε χρήματα γι αυτό, ως ανταμοιβή για το χρόνο, τον κόπο και τα έξοδα μετακίνησης ΑΛΛΑ αν αγόραζα τα ηχεία θα μου αφαιρούσε αυτό το ποσό από την αξία τους. Αρχικά μου κακοφάνηκε, έτσι έμαθα/ με έμαθαν, έτσι σκέφτηκα ... Όμως μετά από λίγο κατάλαβα ότι ένα δίκιο το είχε, το επάγγελμα του ήταν, πρέπει να πληρωθεί γι' αυτό.
Να προσπαθήσω να μπω στο "πνεύμα" του έμπορου:
Α) Έχει κάνει μία επένδυση και περιμένει να πληρωθεί γι' αυτή, λογικό
Β) Έχει φοβερό ανταγωνισμό σε ένα είδος που είναι πολυτελείας πια και η προσφορά υπερβαίνει τη ζήτηση οπότε τα "βρίσκει" δύσκολα. Λίγο με ενδιαφέρει, ας βρει τρόπους να προσελκύσει κόσμο με ποιοτικά προϊόντα σε ανταγωνιστικές τιμές
Γ) Έχει να αντιμετωπίσει τη μείωση εισοδήματος των καταναλωτών άρα και τη μείωση κίνησης για το αντικείμενο του. Λίγο με ενδιαφέρει, βλέπε το Β
Δ) Έχει να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό ΚΑΙ από το διαδίκτυο ως τιμή αλλά και την ανταλλαγή του παλαιού μηχανήματος. Εδώ δε ξέρω πως το αντιμετωπίζει, σίγουρα είναι πρόβλημα αυτό που πρέπει να σκεφτούν μέση λύση και οι δύο πλευρές. Πάντως και η πίτα γερή και ο σκύλος χορτάτος δεν παίζει σε καμμία περίπτωση
Τώρα στη λογική της έλλειψης ρευστότητας λόγω του Β και Γ, στην πίεση από τη φορολογία του κράτους δε μπαίνω, ανήκουν στο ρίσκο που ανέλαβε. Αν έχει άλλα προβλήματα που αφορούν τη λειτουργία της επιχειρησης του, πάλι δε με ενδιαφέρει, ας βρει τρόπους να τα λύσει. Προσπάθησα να σκεφτώ αυτά που εμπεριέχονται στη σχέση του με εμένα, τον καταναλωτή.
Συμφωνώ απόλυτα. Το κάθε επάγγελμα έχει τις ιδιαιτερότητες του, όποιου δεν αρέσει ασχολείται με κάτι άλλο.
Όμως το να ζητάμε επίδειξη προϊόντος με σκοπό την αγορά του από το εξωτερικό γιατί βρέθηκε μία τιμή κατά κάποια ευρώ, χωρίς να το συζητήσουμε με το κατάστημα ώστε να κάνει τις συνεννοήσεις του με την αντιπροσωπεία για να προσφέρει την ίδια τιμή ή να χρησιμοποιήσουμε μία φθηνότερη τιμή που είδαμε στο εξωτερικό για να πετύχουμε τη μείωση στο εσωτερικό (που το βρίσκω απόλυτα λογικό) και μετά πάνω σε αυτή την τιμή να συζητάμε για ανταλλαγή και δόσεις άτοκες, κάτι που δε θα μας προσέφερε η αγορά του εξωτερικού, δεν το βρίσκω λογικό.
Έκλεισα πρόσφατα ραντεβού για ν' ακούσω ένα σύστημα που με ενδιαφέρει. Οι χρόνοι όμως τελικά δε με έπαιρναν οπότε πήρα τηλέφωνο την προηγούμενη ημέρα για να το ακυρώσω και άκουσα χίλια ευχαριστώ.
Μου έκανε εντύπωση και ρώτησα προς τι όλα αυτά τα ευχαριστώ και η απάντηση ήταν ότι από τους 10 πελάτες οι 2 θα ειδοποιήσουν για την ακύρωση, οι υπόλοιποι ούτε πηγαίνουν αλλά ούτε και κάνουν ένα τηλέφωνο για να μη στηθεί το σύστημα.
Αυτό δείχνει ότι κάθε άλλο παρά υπολογίζουμε τον κόπο του άλλου, τη δουλειά του.
@moutoulos "Μου αρέσει που εθελοτυφλείτε και βλέπω οτι ο στρουθοκαμηλισμός ... είναι αρκετός. Δεν θέλουμε να δούμε καν την αλήθεια, αλλά πιστεύουμε οτι έχουμε ένα υγιές εμπόριο."
Όλοι εθελοτυφλούμε, όλοι στρουθοκαμηλίζουμε αφού ο καθένας μας δεν κάνει την αυτοκριτική του.
Ας πάμε από την πλευρά μας ως καταναλωτές:
α) Θέλουμε την καλή τιμή, λογικό.
β) Θέλουμε τις άτοκες δόσεις σε αυτή την καλή τιμή, πάλι λογικό.
γ) Θέλουμε την άμεση παράδοση του προϊόντος, σχεδόν λογικό. Εξαρτάται από την τιμή του προϊόντος, η αποθήκη/στοκ έχει κόστος που μπορεί να είναι εις βάρος των παραπάνω. Άλλωστε, και διαδικτυακά αν είχαμε κάνει την αγορά από το εξωτερικό, θα περιμέναμε 4 εργάσιμες για παράδοση, έτσι δεν είναι; και χωρίς τη 2η περίπτωση να διαπραγματευτούμε.
δ) Θέλουμε την επίδειξη στο σπίτι μας με ένα τηλέφωνο, ούτε καν να περάσουμε από το κατάστημα. Ας πούμε λογικό, και ας έρχεται σε αντίθεση με την διαδικτυακή αγορά όπου αγοράζουμε... φωτογραφίες.
Αν τώρα ο έμπορος μας ζητήσει αμοιβή γι αυτή την επίδειξη στο σπίτι μας (μου έχει τύχει), μας κακοφαίνεται. Γιατί όμως μας κακοφαίνεται αν το σκεφτούμε λογικά; Εργάσιμος χρόνος δεν είναι γι' αυτόν; Δεν έχει έξοδα μετακίνησης; Δεν έχει έξοδα υπαλλήλου αν στείλει υπάλληλο γι αυτή την επίδειξη;
Οι ίδιοι δε θα κερδίσουμε χρόνο, κόπο από τη μετακίνηση μας και χρήματα αν είναι λανθασμένη επιλογή;
Και μη σκεφτούμε ότι κάνει επένδυση ο έμπορος για να κερδίσει μία πώληση, η επένδυσή του είναι το φυσικό κατάστημα που το πληρώνει, το εμπόρευμα που υπάρχει εκεί μέσα και η μετακίνηση του από το κατάστημα προς το χώρο μας πρέπει να πληρωθεί ΑΝ συζητάμε για ΥΓΙΕΣ ΕΜΠΟΡΙΟ ως παροχή υπηρεσιών.
Όταν κάποτε ζήτησα από έμπορο να μου κάνει επίδειξη στο σπίτι κάποια ηχεία, μου ζήτησε χρήματα γι αυτό, ως ανταμοιβή για το χρόνο, τον κόπο και τα έξοδα μετακίνησης ΑΛΛΑ αν αγόραζα τα ηχεία θα μου αφαιρούσε αυτό το ποσό από την αξία τους. Αρχικά μου κακοφάνηκε, έτσι έμαθα/ με έμαθαν, έτσι σκέφτηκα ... Όμως μετά από λίγο κατάλαβα ότι ένα δίκιο το είχε, το επάγγελμα του ήταν, πρέπει να πληρωθεί γι' αυτό.
Να προσπαθήσω να μπω στο "πνεύμα" του έμπορου:
Α) Έχει κάνει μία επένδυση και περιμένει να πληρωθεί γι' αυτή, λογικό
Β) Έχει φοβερό ανταγωνισμό σε ένα είδος που είναι πολυτελείας πια και η προσφορά υπερβαίνει τη ζήτηση οπότε τα "βρίσκει" δύσκολα. Λίγο με ενδιαφέρει, ας βρει τρόπους να προσελκύσει κόσμο με ποιοτικά προϊόντα σε ανταγωνιστικές τιμές
Γ) Έχει να αντιμετωπίσει τη μείωση εισοδήματος των καταναλωτών άρα και τη μείωση κίνησης για το αντικείμενο του. Λίγο με ενδιαφέρει, βλέπε το Β
Δ) Έχει να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό ΚΑΙ από το διαδίκτυο ως τιμή αλλά και την ανταλλαγή του παλαιού μηχανήματος. Εδώ δε ξέρω πως το αντιμετωπίζει, σίγουρα είναι πρόβλημα αυτό που πρέπει να σκεφτούν μέση λύση και οι δύο πλευρές. Πάντως και η πίτα γερή και ο σκύλος χορτάτος δεν παίζει σε καμμία περίπτωση
Τώρα στη λογική της έλλειψης ρευστότητας λόγω του Β και Γ, στην πίεση από τη φορολογία του κράτους δε μπαίνω, ανήκουν στο ρίσκο που ανέλαβε. Αν έχει άλλα προβλήματα που αφορούν τη λειτουργία της επιχειρησης του, πάλι δε με ενδιαφέρει, ας βρει τρόπους να τα λύσει. Προσπάθησα να σκεφτώ αυτά που εμπεριέχονται στη σχέση του με εμένα, τον καταναλωτή.
ο τίτλος γράφει 
